장음표시 사용
141쪽
p oris versius fra, unde itidem abes , in Reginens nustro ct editionibus, huc reduximus. Sed inscite, recte enim conjunctiones abesse & in
v. 26. dc in v. 27. vehemens Poetae hortatio declarat. Eod. Lib. XXV. Uv. 2. 3.
Plenum ' quae nemora, aut quos agor in specus, Velox mente nova f
In quibusdam libris legitur st quos. Verum
neutram addi particulam raptus Celeritas patitur. Illud quoque hic adjiciendum, ab alio correctore aut, ab alio ct idcirco additum , quod postremam syllabam in voce nemora Cae-4urae vi produci ignorabant , dc ex eodem fonte in eodem genere verius manavit corruptio versus 26. Lib. III. XVI. Duam si, quidquid arat inpiger Anudus, ubi impiger in non piger, quod in quibusdam libris extat, quidam imperite mutavit. Nunc occasionem, quam Nota tua ad hunc versum te reprehendendi praebet, amplectar. Euae nemora aut quos, ita recte habent Veneta V Loficteriana cum melioribus & pluribus Membranis. . . . Posea tamen in pleratique editiones ir
Crediderunt sciuret, in priore membro praepos-tionem subaudiri' non posse: ct recte quidem dici, quae in nemora aut quos specus 3 sed non vicissim, quae nemora aut quos in specus. Frustra: nam elegantias fere in priore membro omiι-
142쪽
litur praepositio, quam in posteriore. Virg. Aen. VI. 692.
Duas ego te terraS quanta per aequora vectum
Mat medius campis etiam nunc cuspidesilisca. Belἰipotens; jamque hos clipeum jam vertit ad illos.
Inustata tamen haec visia sint bonis Librariis: nam Virgilii quidam codices apud Pierium habebant , Quas ego per terras: ct Statii membranae in Collegis Emanuelis, Iamque ad hos Idem Achiil. II. V. 3
Necyraera ruentibus undis Saxa nec ad sue trepidaresiliniis lunae .
Hic, i ut fere nusquam non, tuae inscientiae me pudet. Nam primo non sermonis elegantia Flaccum ad praepositionem IN omittendam, sed numerorum ratio hortata est : vois luit enim & debuit celerrimo versus cursu raptum suum repraesentare ut ipse versus cum Poeta rapto rapidissime ferri videretur. & ea, dem de causa vinculum auae scienter omisit. Quoniam collisione vocalium in voculis quae in pariterque in Verbis nemora aut versius cursum retardari, qui aures habet, sentiat necesse est:& hoc nobis aliud suggerit argumentum quodor deleri debere ostendit ; ea enim particula si iblata ipsi numeri emetunt ut Horatium raptum veluti cernamus. Quae numerorum VI tus, uti mrunt, qui Poetas tractant, est vel
maxima. Deinde loci, quos e Virgilio de Statio addum sti, sententim tuae nihil prosunt, Ia liuin
143쪽
hujus enim loci & illorum longe dispar ratio est , cum I N hic additum post quae versus mensuram non corrumpat 3 illic neque praepositionem ad neque per addi versuum mensura patitur: Et quoniam simili modo saepe peccas, duos hic adscribam locos e Notis tuis in Horatium , ubi exempla , ad id quod intendebas fulciendum , haudquaquam adcommodata produxisti Serm. Lib. I. I. V. 8.
Momemo aut cita mors venit, aut victoria laeta.
Ad quem versum sic scribis , Momento cita mors, ita quidem editiones veteres ct codices pleoque ; nostri certe omnes. Neque aliter citat Tob. Saresberiensis in Joli cratico VII. I 6, Libri tamen Lambini quatuor,
Momento aut cita mors venit, aut victoria laeta.
uod elegantius S magis Horatianum Sic Carm.
III. I. O. maiis aut Nireus fuit, aut aquosa Raptus ab Ida.
uas aut Parrhasius protulit aut Scopas Sem. II. 7. Aut insanit homo , aut versus facit
Quid Z hine tres loci te coegerunt, Ut pau- Ciorum ac deteriorum Codicum lectionem probares 8 Non vidisti , si particula aut vel ante vocem Nireus, pel ante Parrhasius, vel ante insanis omiti retur, unumquemque horum versuum
syllaba truncari ξ Non vidisti, in versu M
144쪽
mento Sc. etsi aut non poneretur, eum tamen remanere integrum & nulla sui parte mutilatum Z Itaque cum haec, quae a te allata sunt empla, in eo, in quo huic versui Momento similia esse deberent, similia nequaquam sint; cumque durissima vocalium in verbis Momento aut concursatio versus Curium, qui citatus esisse debet , retineat, ac veluti refrenet, hanc lectionem alteri inscitissime a te praelatam esse Plus quam perspicuum est. Vertim cur ea lectio probanda sit, hanc adfers rationem. Librarii autem hic AUT Omiserunt, quia demto eo, versui suum metrum constabat. Atqui illud animadvertere
debuerunt, horae momento cita mors Venit,nis particula disjunctiva instratur ominosum plane N infaustum esse. Hic non pollum V.Cl. non tuum admirari ingenium ; illud enim, quod, si absit aut, dicis esse ominosum, vere, lepide & acute a Pocta, aut non adjecto, dictum est: contra ea particula adjectii nihil ab eo dictum videtur, quod quivis non dixis set. Sed in quo hujus sententiae lepos & a
gutta consistant, aperiendum est. Mercator ut militiam suo vitae genere potiorem esse probet , hanc adfert rationem : horae momento ci-ra mors venit ue quae ratio non modo non probare videtur, id quod vult, verum id demonstrare, militia nullum vitae genus esse odiosius, quod enim vitae genus majore cura fugiendum est quam illud quod mortem, quae omnium malorum est minimum, accelerat pVerum animadvertendum hoc dixisie merca-Ι 3 torem
145쪽
torem cum navis Austris jactaretur, ejusque mens metu mortis concuteretur. Et quoniam in naufragii periculo metus ille aliquamdiu du- raro solet, Citam mortem pro beneficio esse Credebat . cum mortis mctus majus malum csse videretur quam csset ipsa mors. Jam si aut addas , omnis lepos, omne acumen intercat; statim enim lectori, quod sequitur in mentem Veniat, nempe aut viisoria. Sed ad secundum locum transeamus. Sermi. X. v. q9
Haerentem capiti multa CUm laude coronam.
Ubi tu sic scribis. Ita fiditio Lofueri Veneta I 0O. at altera his prior anno nempe I 78 alio verborum ordine,
Haerentem capiti cum multa laude coronam;
quem , ipse in plus decem codicibus Sidi. Amat ster quotidiani sermonis inornatam simplicitatem. Sic Serm. L. 8. so
Vincula cum magno risuque jocoque videres.
II. 3. I I 2.' projectus vigilet cum longo fuse ; neque illinc
eum magno blateras clamore, fugisque. Art. ΡΟCt. 26o.i Inscenam missius cum magno pondere versus.
Plin. Epist. VII. 9. Multos videmus ejusmodi certamina sibi cum multa laude sumisse. Idem de Horatii simplicitate alibi inculcas.
Ubi ais, Nescio, unde hoc in Lambisianam U
146쪽
sequentes editiones venerit , cum Tetustiores om- άnes, S codices q*os viderim Mnivers, alio ordine praeferant, i lat bene si qui , i
Mutavit aliquis, qui Horatio nitoris ct ornatus plusculum de suo largiri voluit ; quo tamen Sermones , utpote Aulius munditiis, facile carereseo ut, ct sine eo placere. Item Serm. I. VI. V. s.
Nunc quia sum tibi, Maecenas ,
Ubi sic ais, Θιis primus contra veterum exemplarium fiam verborum ordinem mutaverit, nescio; H, ut opinor, ausius es, quo verseus numerosor evaderet. Nos ve=o , tam fasidios auribus valere jussis , ipsa simplicitate compos- .rionis capimur Neque vero numeri viliores hic sunt, quam saepe alias in his Sermonibus. At alibi huic doctrinae parum convenienter IC scribere animadverti. Serm. Lib. I. I. U. 8 . .
Sufeitet, ac reddat gnatis rari uepropinquis
Ubi, ais, rectius habent alii codices, Suscitet, ac gnatis reddat: verborum, inquiS, coue locatis , dulcior ct elegantior est. Et quis hanc verborum Collocationem multa cum Lude , quam aliquot codices habent, elegantiorem esse propter praepositionem cum inter nomen substantivum & suum ad junctui interpositam, quam cit illa cum multa laude non percipiat ξ quis eam quoque altera dulciorem esse obcaesuram post tertium pedem, quam altera non habet, non sentiat. . Item Cum
147쪽
inornata illa numerorum simplicitate quam a. mare dicis Horatium pugnat adnotatio ad Serm. Lib. I. IV. U. ZO.
Usque laborantis, dum ferrum molliat ignis.
Vix a me, ais, impetrare possum , ut hoc ipso in loco, quo Lucilianos versus ceu scabros N -- solitos taxat Noser, in eandem culpam , quam in illo exagitat, ipsum incidisse credam. Vide enim quam durum exit, b quanto labiorum c
natu que laborantis, dum ferrum molliat ignis.
suanto autem mollius lenisseque suis , literata interjecta
que laborantis, dum ferrum emolliat ignis.
Non hoc ipsum quod Horatius in Lucilio reprehendit te docere debuit, ipsum auribus in-ῖervire debuisse Z quod & ei curae fuisse, emendationes supra allatae tacite demonstrabunt. Quarum nullam quidem ab ullo libro accepi, quamquam postea earum nonnullas librorum, quibus tu in praefiitione te usum esse dicis, testimonio firmari deprchendi. Verborum autem ordinem in omnibus illis locis optimis subnixus observationibus mutavi, ad quas omnes animo unice attento Horatium saepius , Virgilium bis , Catullum , Tibullum , Propertium , Ovidium, & Claudianum semel ovolvi. Sed ut ad hunc versum redeam, Figura orationis, de qua infra scribam, veram ejus lectionem veluti digito mihi monstravit , dcante quidem quam Notam tuam hic legissem Sic enim emendaveram:
148쪽
DDue laborantis, ferrum dum molliat ignis.
nam arbitrabar Horatium follium laborantium mugitum illa verborum collocatione mirifice expressisse. Nonne illud rum dum, & M in verbo molliat, quam mugientem literam Quinctilianus vocat, essiciunt, Ut rra non tam narrari , quam mugiens ille follium stropitus audiri videatur ' Ex quo facile intelligitur hoc a te inscitissime scriptum. Codex Leidensis, ferrum dum: quod etiam vulgato asperius horridius est: N propterea ut versus lenius suat E- molliat legendum. Illud hic in transcursu ex te quaero, leniterne fluat admirabilis ille Virgilii versus
Monstrum horrendum , informe , ingens , cui lumen ademtum.
Hujus profecto versus numeros odiosissime esse compolitos quivis sentiat; at si eos tanquam picturam quandam & imaginem immanis Polyphemi intueamur, eximios esse & pulcherrimos nemo non judicabit. Tertio pugnant cum sententia tua supra allata, quae habes ad Se . I. IO. V. 32.
Versiculos , vetuit me tali voce Quirinus
Commodius, ais , codex Collegii Trinitatis haec
verba collocat : scutis, votuit tali me vocς aeuirinus
Equidem paullo melius, ni fallor, hujus VCr-1us verba supra collocavi,
Versiculos; tali vetuit in e voca fuirinus l
id Z hic tali me praetulisti alteri lectioni meiati Z cum Sem. Ι. X. v. 49. cum multa lauis I r alteis
149쪽
alteri lectioni multa cum laude praetuleris p Sed hic tali me recte in conteXtum recepisti, quoniam hic verborum ordo auribus gratior est,taque gratia Caesurae suavitati debetur ι &propterea lectio multa laude alteri propter eandem caesturae Venustatem anteponenda est. ,- Quarto cum supra allatis pugnant , quae
Ajax immeritos dum occidit, desipit, agnos:
aeniter , inquis, Verba ordinantur, cum in Cruci quianis , tum in nostris , Zulichemiano , Magdalenensi. N Regiae Societatis.
inax cum immeritos occidit, desipis, agnos r
uod altero concinnius culti que exire, qui aures habet, facile sentiet. Postremo tecum pugnas in Nota ad Epist. I. XX. v. 8.
In breve te cogi cum plenus languet amator
Codex, ais, Bersmanni, Cum languet plenus amator ; alter e Collegio Trinitatis, plenus cum languet amator 3 quod ut rotundius ct numero sus admittendum puto. At haec lectio non aliam ob causam numerosior est , quam quod post tertium pedem remanet syllaba ; hinc enim, id est, e caesura ordo verborum Concimnior eXurgit: quam ob rem lectio multa cum ilaude, Cum eandem versui Concinnitatem adserat, quin vera sit, dubitari non potest. . Illud hic adjicere non verear, me non dubitare.. quin has lectiones tali me voce , plenus cum languet, curam & attentionem meam effugere
non potuisse tute ipse judices : Ioc enim judi , cium
150쪽
cium locupletissimi testes triginta plus minus loci a me supra emendati tibi vel invito exto quebunt 3 cum observatio , quae in omnibus illis ordinem verborum mutari praecepit, ea dem in his quoque duobus similiter ordinem mutari praecipiat. Sequitur ut locos Horatii a me supra relatos, quibus lectionem cum multa laude comprobare contendis , discutiam. Horum primus est,
Vincula cum magno risuque jocoque videres.
At tantum abest , ut hujus versus numeri inornatam simplicitatem, quam amare dicis Horatium ostendant, ut tui U. Cl. simplicitatem , ut ita loquar, judicii de numeris Horatianis insigniter ostenciant , quoniam Utissimis eum constare numeris & aures vel parum eruditae sentiant, &, quod de numeris Poeticis viri docti tradiderunt , confirmat: ad hunc enim modum, quod te non ignorare puto, loquuntur. Ea collocatio pedum sua vis est, in qua unum solum voX integra Constituit, ut in versu modo allato , ea suavissima in qua ne vel unum vox integra constituit,
Sylvestrem tenui Musam meditaris avena.
iidem e Contrario docent versum, in quo singula verba singulos pedes constituunt, esse insuavissimum , qualis est hic ue