장음표시 사용
371쪽
O sapiens consilium t omnino legendum disse-ciabile, hoc est, abscidit dissociabilitera quam
constructionem, etsi ea Poetae frequentissime utuntur , Cum Interpolator non intelligeret, levissima mutatione i pro e reposuit, scilicet ut adjectivum Cum verbo Oceano Conjungeretur. Praeterea haec emendatio ad loci sententiam accommodatissima est ; Deus oceano terras abscidit dissociabiliter. Item ex hac observatione Epod. XVI. V. 48.
Levis crepante L mpha desilit pede.
Lego leve, hoc est, leviter, ut leve ad crepanin re reseratur, non ad lympha 3 leve enim aquae murmur jucundum est. Properia L. II. El. XXIII. v. 9.
Et leviter nymphis tota crepitantibus urbe,
Sestui humum rivo lene sonantis aquae.
Et apud Virgilium, Aen. L. III. V. 72.
Dant maria or lenis crepitans vocat Auster in altum.
Ubi primo aspessii lene legendum esse animadverti,& admiror Nic. Heinsium in Contegium Ienis recepisse; cum lene in aliquot Codicibus extare Pierius testetur. In duobus autem hisce locis error ortus est, & ex ignorata verborum Consequentia & ex ignorata mensura postre-inae syllabae in leve & lene, quae utrobique
producta est propter C & R in crepante & in
372쪽
crepitans. Item ex hac regula, Epod. XVII. Uv. 32. 33
nee Sicana fervida Furens in Aetna flamma.
Fervidum repono , fervidum furens'; ut alibi Noster turbidum laetatur , lucidum fulgentes, persdum ridens. Hic autem flamma, quod statim sequitur,ansam mutandi fervidum in femvida Correctori porrexit. Denique fervidum furens eleganter dictum est; fervida autem quoin dammodo languidum sammae epitheton hic eia
se videtur. Ex eadem quoque regula, Sem, Lib. II. U. V. ΣΟ.
Pauper eris. Fortem hoc animum tolerare jubebor
legendum forte, hoc est, fortiter ; melius eis nim dicitur, jubebo animum hoc fortiter ferre vel tolerare, quam fortem hoc animum tolerare ue fortiter autem ferre , tolerare , recte dici nemo , ut opinor , ignorat.
XIII. v v. I 8. - 2O. Quos inrupta tenet eopula; nec madis Diυulsus quaerimoniis prema citius solvet amor die.
Qui Critices paullo peritior est, vel mediocri adhibita attentione , propter suos , quod praecessit, legendum esse divulsos, facile conis
jecerit : neque vero haec Omendatio a te primo animadversa est , nam divulsos legitur in duabus editionibus Mureti, & totidem Bruti. Sed Nolam tuam hic adscribam. Ego Sero, inquis, Me codicum auctoritate tam commodam lectionem non moveo. Tamen autem , aut DL
373쪽
lor, aut elegantior exiret sententia , s pro divulsus legeremus divulsos. Immo divulsus retinendum , etsi plurimorum Codicum auctoritate divulses niteretur. Et quod scribis divulsos hie elegantius esie, est ineptissimum. Quis enim ignorat hoc adjectivum hic elegantius & figuratius Cum amore, qui est animi assectus, jungi , quam ad amatores referri. Deinde tria exempla ad emendationem confirmandam adducis. Ita , inquis , Noster alibi , Carm.
. Duid si prisca redit Venus, Diductosque jugo cogit aeneo.
Me nec Chimaerae. spiritus igneae Divellet umquam.
- - nec Damalis novo Divelletur adultero.
Ubi omnia, ut vides, ad amatores, non ad ipsum amorem referuntur. HiC , ut centies alibi, uteris exemplis ad causam tuam nihil facientibus : numquid in ullo ex tribus his exemplis, duo vocabula , ad quae adjectivum re- serri possit, reperiuntur Z Nonne in illo Horatii amor, quos, divulsus vidisti Z Quare, ut exemplum ad id, quod intendebas , probandum valeret, locus aGserri debuerat, in quo duo substantiva cum adjectivo scripta viderentur.
XXXI. UV. 9. IO. Premant Calena falce, quibus dedit
374쪽
Hic duplex lectio 3 nempe Caleni, ut ad premant spectet : Calenam , ut ad vitem pertineat 3 Critico paullo peritiori sese offert. Calenam autem rectius eth, quia Flaccus figura, quam Interpretes genus pro specie voin Cant , hic utitur , Calenam , dicit, vitem, hoc est, nobilissimam e de qua vite Fortuna dedit , bene dicitur , at de illis verbis , premant Calena falce , hoc est , optima , vitem Epitheto, quod vitis generositatem demonstraret, non addito, Fortuna dedit parum recte dicitur. Vulgatam tamen scripturam tueri videtur Dacerius 3 putat enim , premant Calena falce vitem, hic poni pro premant falce vitem
Calenam. Haec autem enarratio non placet,
quia boni Poetae Hypallage non utuntur, nisi cum ea , vel orationi elegantiam adsert, vel numeros essicit concinniores, Vel forte Cum metri necessitate ea uti coguntur : itaque, Cum horum nullum hic locum habeat , ea figura Flaccum hic usum esse dicendum non est.Poetae sane mentem optime intellexit Vir eruditissimus: illud vero eum fugit, quod constructionis ignoratio Correctoribus multa Corrumpen di causam praebuit. Caeterum haec ejus interpretatio tibi veluti digito monstravit legendum csse Calenam. Quod autem hic V. G. praeter morem, Dacerium non perstrinxeris , dc prudentiam tuam, & moderationem vehementer laudo. Nam , si alienas laudes , ne tuas opprimerent, silentio nonnunquam obruisti prosecto alienus error, qui si in medium Pror lat
375쪽
latus esset, totam tuae emendationis obscurasset gloriam, ne attingi quidem debuit. Nunc tuam adnotationem subjiciam 3 Lego inquis , non littera , sed lineola duntaxat a
dita . Premant Calenam falce quibus dedit
Sic enim N compostis suavior es, S Epitheton
digniori vocabulo tribuitur. Hic , ut saepe alibi , in causa mendi adserenda peccas: nam vitium eX eo ortum est, quod laterpolator Cain lena ad falce propinquius substantivum reserendum putavit, & idcirco literam m obliteravit: vel si pro ea supra postremam in Calena syllabam lineola - , qua m significatur, scripta fuit, non dicendum eam a Librario omisiam, sed a Correctore fuisse deletam: maxime, Cum verborum constructio ab imperitis hominibus sexcentis locis depravata fuerit. XXXVIII. v v. s. 6.
Simplici myrto nihil adlabores
Hic locus duas emendationes admittere vide tur , & harum quidem alteram scilicet cura ut ad verbum puer reseratur , nullo labore Ε- mendator invenire poterit , alteram sedulus curae labore non admodum magno : posterior autem quia ab Interpolatoris ingenio alienior est , priore, quae ejus ingenium praese fert , omnino rectior est. Sed Nota tua adserenda est. Itane vero p inquis , an Hora rius tantopere curat, ne servulus praeter man datum
376쪽
datum myrto aliquid addat 7 mirum ni Saturnalia tunc agebantur, θ' servi ristinis imperabant. Tu vero lege, meo periculo , cst difringues
Simplici m3rto nihil adlabores
Cura, rnquit, sive cave , diligentia vel rosam vel phibram vel quidquam appares, praeter unicam m tum. Utique pro imperio dixisset Noster, sedulus MaNDo. . sne dubia legendum CURA. Hic & contra praeceptum emendandi peccas, di tecum pugnas. Contra praeceptum;quia, Cum in Bodleiano codice sedulus curae legeris, ad emendationem Confugiendum non fuit. Cura autem ideo tibi displicere debuerat , quod interpolationem, ut jam dixi, redoleret, atque ita ante te imperitus Corrector cura in Conintextum intrusit, sic enim legitur in vetere editione sine anno , loco & Typographo, dc fortassis cura habuit ex hac editione WeitZius; is enim in Notis ad Pervigil. Veneris v. 6.
Implicat gaeas virentes de flagello myrteo.
ut probet coronam e myrto in conviviis sollintam plecti, sic hunc locum adtulit;
Simplici mγrto nihil allabores Sedulus cura:
Illud sane doleo , quod haec emendatio . ut aliae multae, tibi praerepta sit. Sed praeter
lactionem cura ex hac elocutione sedulus curas ob ignoratam constructionem curo , quod om nes scripti, quos inspexerim , servant, emλ navit :
377쪽
navit: quae lectio, etiamsi vera non esset,non idcirco tamen vera censeri deberet cura , quia illa scrisiura sedulus curae, quam ne impugnasti quidem, verissima est. Sed restat, ut demon-1trem te in Notis posuisse , quod Cum tua emendatione cura aperte pugnat. Epod. VII.
ubi elegans, inquis, lectio es , quam servat co rix Regiae Societatis cum duobus murrentii,
Furorne caecos, an rapit vis acrior, .
Vix, ais, dubites, quin ab Horatii manu fuerit 3 unde enim Librariis tam non Sulgatam con infructionem p Contra, receptam lectionem ex hac procudere proclive iis fuit. Quid Z nonne sedu- Ius curae minus vulgata est constructio, quam furor rapit caecos λ nonne curae in cura mutare proclivius fuit Interpolatori quam siedulus cura in sedulus curae Z Quare , vix dubites , quin ab Horatii manu fuerit curae. Nunc Poetae mentem , quam tu V. Cl. non in totum intellexisti, cum lectione sedulus curae mirifice consentire ostendendum est. Ho- iratius his verbis smplici Uno nihil adlabores, vult, ut servus nihil ad myrtum addat, & horum quidem verborum sensus est apertissimus: deinde, quia vehementem operam a servo in corona plectenda aliter quam plecti oportuit, insumi animadvertebat, addit reprehensionem sed lenem his verbis sedulus curae , nam potuerat durioribus eum reprehendere , nempoliis sedulus stulte, verum, quia servi peccatum imprum
378쪽
imprudentiae adscribendum esse sciebat , graviorem id non mereri animadversionem jussi cavit. Neque quidquam Horatium pro im perio dixisse, verba quae continenter subjecit,
demonstrant, neque te ministrum - - - Dedevicet myrtus. Sc. haec enim ratio declarat Poetam noluisse voluntatem suam, ut dominis licet, pro ratione stare. De dominorum autem
ossiciis in servos sic scribit Cicero Ossic. Lib. I. c. I 3. M autem in a conditio ct fortuna
servorum : quibGs , non male praecipiunt , qui ita jubent uti, ut mercenariis. Deinde favet, inquis, Manuscriptus Bodleianus, qui habet curae. Atque adeo mirabuntur Nerique tam conspicuum mendum tam longo tempore indein prensum latere potuisse. Sed aliud longe es erratum corrigere, aliud agnoscere semel correctum. Immo codex Bodleianus veram , ut jam ostendi, lectionem exhibet; dc tantum abest ut tuae emendationi faveat, ut eam funditus evertat. Itaque mirabuntur omnes lectionem tum cer tissima observatione, cum veteris libri auctoritate Comprobatam a tam perspicaci recti ac
tavi Iudice potuissie damnari. Sed aliud est
ocum vitiosum sanare ; aliud sanum Corrum pere. Denique illa verba Tu vero lege meo periculo cura; & postea haec verba; Sed e dubio legendum cura, neque prudenter neque UCrecunde a te prolata esse plerique fortasse pronuntiabunt. Lib. ΙΙ. U. V U. II. I 2.
379쪽
Cum hoc loco duo substantiva Auctumnus racemθs inveniantur, & racemos propius absit ab adjectivo varius; quicumque hanC artem eXeriscet , etiam si is regulam, in qua Versamur, Costatam non habeat, nullo paene labore, nisi ineptis illis Interpolatoribus caecior sit, reperiat adjectivum varius cum racemos posse Conjungi, & sic varios legendum esse. Et quoniam haec lectio Interpolatoris ingenium redolet , cum tuam legerem adnotationem, statim mihi venit in mentem fore, ut olim ea in aliquo libro reperiretur. Neque me mea sesellit opinio ; nam in uno MSSto. & duabus editionibus larios extare, & ita a docto His. pano citari supra pag. 26s. ostendi .Quod autem hic scribis, suis vel Poeta dixerit, vel Pinur finxerit Auctumnum, aut Varium colore purpureo, aut vario colore purpureum , sine dubio subessmendum : quare varios reponendum censes
Non dicit Horatius, quod tu ei tribuis, sed hoc dicit. Auctumnus lividos racemos purpureo colore distinguet , & eodem fere modo Ovidius de Auctumno dixit Art. Amat. Lib. II. v v. 3 s. 3I6.
Saepe sub Auctumnum, cum formosissimus annus, Tunaque purpureo subrubet uVa mero;
Auctumnum autem purpureis uvis Coronatum scite pingi quis ignorat. Praeterea Horatius Epod. II. v v. I s. I 6.
Vel cum decorum mitibus pomis caput Auctumnus arvis extulit.
380쪽
HORAT. BENT L. CAP. XIX. 36shuinimnum eleganter descripsit, & quod .cx
Ovidio adfers, ad tuam emendationem firmandam nihil valet. Ovid. Metam. III. V. 48 .
Non aliter quam poma flent quae candida parte, Parte rubent; aut ut variis stet uva racemis Ducere purpureum , nondum matura, colorem.
ut locus, inquis, ex Horatiano hoc ex essus videtur: utrobique enim habes Uarios racemos, G purpureum colorem. Equidem cum Oviἀdius hos versus meditaretur, quin in mente illos Horatii habuerit. vix dubitaverim. Uerum hujus & illius verba tam multum differunt , ut existimandum non sit illum apud Nostrum varios invenisse. Nam hic habes Aactumnus ad quod viarios referas , illic aliud praeter racemis ad quod variis referas non habes : deinde hic habes Ausumnus distinguet, quod aliud quain ducere significat ; denique
distinguet lividos racemos Carios purpureo colore, minus apte dicitur quam uva nondum matura ducit purpureum colorem variis racemis. Ca tera, quae Contra vulgatam lectionem varius adducis, supra infirmavi p. 26s. Deinde scribis : Certe posteriora verba ad racemos non ad Auctumnum pertinent. Immo haec purpureo colore pendent a verbo distinguet , ut Cl. Da-Cerius recte animadvertit. Auctumnum au tem varium dicit Horatius , quia varios fructus producit. Virg. Georg. II. U. s 2I.
Et varios ponit foetus Auctumnus,
Idem Dacerius notat varius hic idem valere, quod daedala apud Lucretium.