장음표시 사용
351쪽
hil tamen a te ad hunc locum adnotatum reperi. Epist. Lib. I. I. V. 32.
M quodam prodire tenus, si non datur ultra.
Est quodam sic antiqui, ait Torrentius , habent libri omnes , quod cur Lambino displiceat, ignoro. Atqui Commentator Cruquianus habet quadam. Antiquissimus quoque Cruvii codex cum Bussidiano habet quadam , & omnino laudandus est Lambinus, quod ex scriptura es quodam fecerit es quadam e quoniam etiamsi omnes omnino codices haberent esquodam , tamen quadam ab Interpolatore in quodam mutatum ratio Critica demonstrat. Is enim, quod putabat quadam ad prodire referri, e quod ignorabat subintelligi verbum sne locum depravavit. Fine autem subintelligi Festus docet in Voce quatenus, Quatenus, inquit,sgniscat q-sne , ut hactenus, hac sne ; & eodem modo dicimus eatenas, aliquatenus. Neque huic leC-tioni adversatur locus ille Ual. Flacci Lib. VII. VV. 33. 43
Nee quibus incipiens demens videt, ordine nec quo
uova tenus habent editiones Carrionis, Alardi, & Nic. Heinsit, quomodo legatur in libris scriptis & aliorum editionibus, ignoro : Ve rum omnino legendum quave tenus locus, quem ex Festo adduxi, evincit: quove autem propter ignorationem verbi sne subintellecti, & prop- ter quo, quod praecessit, in locum quave sub stitutum est. XVII. v. 2I. Vilia rerum , Lambini scri q
352쪽
HORAT. BENT L. CAP. XVIII. 34et
raram nullo, inquit Torrentius, unquam in Ch rographo reperi r ut de ipsius fide cogar iterum dubitare. Legendum ergo,
Lambini fidem adstruunt duo codices Cruquii:& errore sollemni, nempe constructionis ignorantia rerum in verum imperitus Grammaticus mutavit: hujus autem constructionis nonnulla exempla Lambinus ad hunc versum, & ad Carm. Lib. IV. I 2. v. I9. eX ipso Horatio protulit. Epist. Lib. II. II. V v. ZOF. ZOis.
Non es avarus: abi. Ωuid ρ cetera iam simul isti Cum vitio fugere ' caret tibi pectus inani.
Mira, inquit, lectionum hic varietas. Sed Lam-hini editio placet , non tamen absque scrupuloreonstanter enim post dictionem quid interrogationis nota apponitur, Et in antiquissimis quibusque libris ita scribitur,
- - - abi. quid λ cetera jam simul ibi. Cum vitio fuge. rite tibi caret pectus inani.
neque hercule inconcinne. Quod Torrentius vo-Cem rite parum Concinne addi verbis caret se tus ambitione non Viderit, magnopere admiror: quod idem non viderit. fuge. rite. inscitissimi esse Correctoris , putantis verbum D gere hic in infinito modo poni nequaquam admiror: Cum errorum Caulas sere nusquam investigarit ac comprehenderit. EX quibus omnibus peccatis, ut de aliis, quae plurima sunt, taceam , Torrentii in Horatio recensendo in
scitiam admirabilem videri verissime pronun-Υ 3 tiatum,
353쪽
tiatum, midenter apparet. Praeterea illud Torrentii imperitiam aggravare videtur, quod ne una quidem emendatio , quae laude digna sit, in ejus Notis invenitur , neque vero me fugit, quod tu V.Cl. adnotasti aci Carm. Lib. II. XI. v v. 23. 2 .
Maturet, incomtum lacaenas More eomam reIigata nodo.
Totus , inquis , hic locus auctore Torrentio se constituendus es.
Eburna dic age eum bra Maturet: incomtam Lacaenae More comam religata nodo.
Quid 3 nesciebas V. Cl. incomptam nodo eXtare in duabus editionibus Xylandri 3 qui ad hos versus sic scribit ue lectio haec es codicis Vinni glans , ct ut puto genuina. Codicem a
tem Venetum , quem ille non nominat, eum esse arbitror qui Venetiis impressus est A. Is s. in quo solo hanc lectionem reperi, quamquam editiones Venetas haud paucas super hujus loci lectione constituerim. Nunc Torrentii Notam ad hos versus subjiciam. Maturet incomtum sic plures , inquit, o meliores unus tantum in comtum. N alter incomtam. Idem enim dicit, quod Lib. III. XIV. ... 2I. 22.
Dic Cr argutae properet Neaerae, Urrheum nodo cohibere crinem r
Sed verba , ut dixi, perturbata sunt , adeo ut mendum subesse suspicer. Nam f incomtam N
nodo legerimus, nihil planius aut apertius. Retenta tamen communi scriptura veteres sequor I terPreteri
354쪽
HORAT. BENT L. CAP. XVIII. 343
terpretes s ut maturet, hoc est , properet Lyde
religata comam in nodum Lacaenae more Com-tum. Addam postremo, inquit, Porphlyrionem legere religare pro religata, nec displicet.Duo hic animadvertenda, unum , quod inscite putavit Porphyrionem legere religare , quis enim Cr dat eum Grammaticum verbi maturet potestatem , hoc est maturet venire , ut Ascensius, Lambinus, aliique interpretati sunt , non intellexisse, cum Horatius jubeat ut Lyde veniat & propere veniat : & idcirco dicendum religare pro religata Correctorem reposuisse, quod id verbi a verbo maturet pendere existimavit. Alterum hic animadvertendum est hoc, quod Torrentius lectioni incomtam nodo non adhaeserit, quamquam ea non solum plana re facilis sit, sed & certissima observatione Comprobetur. Quoniam vero tu V. Cl. nihil,quod
artem redoleret, ad hanc emendationem tuendam adtulisti, incomtam nodo ex arte legendum esse ostendere conabor. Torrentius in uno li- . bro in comtam duabus vocibus legi monuit,
quae lectio de Librarii negligentiae, & inscitiae Interpolatoris adscribi potest 3 scriptum enim
fuit Una voce incomtam , quam in duas divisit. Librarius errore sollemni. Interpolator autem , Cum putaret Lyden Coma non compta indein Center prodire incomtam mutavit in in comtum, di postea nodo in nodum et jam cum hac obser- vationo mirifice consentit loci sententia. Nam, ut alii monuerunt, cum Poeta jusserit ut Lyce mature veniret, noluit vel minimum tem -
355쪽
pus comendis capillis absumi. Quod autem ad lectionem incomptum attinet, ea adeo est absurda , ut ei convellendae immorandum non sit. Ex quibus peccatis, ut de aliis, quae plurima sunt, taceam, quid de Torrentii imperitia sentiendum sit, quivis nullo labore judicare poterit. Nunc ad Lambini imperitiam ostendendam
Impune tutum per nemus arbutos.
uidam libri veteres, inquit, habent , Impune totum per nemus. Mirum sane quod Lambinus tutum in contextum receperit, nihilque de altera lectione, quae proba est . in Commentariis dixerit: tu quidem V. Cl. ad hunc locum sic scribis: Enimvero indignandum es tot magnis Interpretibus impune tutum placere potuisse. Certe impune tutum con ere una nequeunt. Atqui Marcilio impune tutum non placuit: Melius, inquit, in aliis totum. Nam tutum dixit impune.
XXXV. V. 39. Incude dissingas retusum
ne Deus, inquit, in omnibus libris corruptus, sic resiluendus es 3 destringas recusum. GLgata enim lectio dissingas plane corrupta es.Deinde addit , in codice Ful. Ur i scriptum fuisse defigas. Quid , quaeso , facilius , quam pro dissuas de gas legere ; haec enim confundi solent, sicut disserre , deferre & similia p Defringas autem ratio Critica omnino respuit. Deinde in eodem versu pro retusum , rec si m
356쪽
HORAT. BENT L. CAP. XVIII. 34s
reposuit : quae emendatio a verbo incude manavit 3 & ob. hoc ipsum improbanda Neque me movet, quod in uno Cruquii divetere Scholiasta recus reperitur. Nam, ut omittam . quod proclive sirit Librario , in literis C τ propter earum similitudinem labi, recusum in locum vocis retusum substituit; Corrector, quia, ut modo diXi, VOX incude praecessit. Sed tua Vir Cl. emendatio adponenda est. Mihi in mentem, inquis, incidit conjectura, quam Iane veram exi limo ,
sit sane se videtur olim legisse vetus Scholiastes. narrat quippe Cruquius se in scriptis adnotation bus omni se, confusum N comminatum: quod mendose hodie in Acrone legitur Confusum θ'
quassatum. Atqui comma atum plane explicat recoctum, non retusum neque recusum. Maritalis XL. Et Velabrensi massa recocta scode caseo Nabrens loquitur, de quo vide Epigr. XIII. 26. ferrum autem recoctum locis e Uirgilio , Persio, Lucano , Floro & Prudentio adductis bene dici, quod nemo ignorat. Ostendis. Optat igitur Horatius, ut ferrum quod civili cruore pollutum N commaculatum erat, iam in massam redactum , repurgatum, S recoctum nova incude formaretur in tela contra Arabas, V M agetas. Hanc emendationem, quam tu veram este existimas, ego eXplodendam cite Centeo. Primo , quia Acronis interpretatio non respicit vocem recoctum sed verbum din
357쪽
se sic enim scribit , dissuas , id es co/OIm reformes. Nam scut fin re formare dic tun sic N dissingere est quassatum reformare.
Secundo, quia haec emendatio verbum Induincit ad Poetae sententiam minus aptum quam i,st retusum , quod veteres Interpretes haverunt, quodque in omnibus fere libris extat; verbum enim retusum , id est , ut Acron ex
ponit civilibus bellis hebetat m, dixTt V
Flaccus in nefanda belsorum civilium minora CXardebat, eXprimendum aliquid valet 3 recoctum nihil valet. Lib. III. o. s. 6. Inter pulchra situm remisia
Quidam, inquit, libri veteres babent situm ator satum in situm, quia non intelle it qu2
nemus inter pulchra tecta satum nepte mlavit Hoc autem , Lambinus, Opinor, non enoravit , magisque putem eum consuetudinem Grammaticorum verba minus nota In notiora mutantium , qu ζ - Ftollenda plurimum valet, non habuisse percog
XIX. V. 27. Tempestiva petit Chloe
Suidam libri veteres , Inquit, bo ζη AEx observationis modo memoratae gRhoda in contextum non recepIt.
Nonnulli, inquit , libri habent cornu monstri
358쪽
scriptura tauri cum eX enarratione in Contexintum irrepserit, ut Viri docti admonuerunt, omnino damnanda est. Lib. IV. IV. v. 36.
Sis habet, inquit, liber Donati N omnes via gati. Faerni autem ct 2. Vatic. Indecorant. Sane hoc in contextum Lambinus inducem debuit, & adnotare Dedecorant verbi rarioris esse interpretationem : idque maniseste ostendit Porphyrion: Indecorant, ait, id es , indecora faciunt, ac per hoc dedecorant signis
Sacrumque vetustis exstruat lignis Deum
Legendum potius, inquit, sacrumque, quam ut vulgo Sacrum vetustis. Suo posito , nihil es' a mutandum in voce, juvet , pro quo quidam reponunt juvans contra auctoritatem librorum. At sacrumque in ipsam metri legem peccat. Serm. Lib. I. I. U V. sq. sy-
in tibi si sit opus siquidi non amplius urna δει athos , π dicas, magno de flumina mallem.
uinque libri, ait , M ti habent malim, alii
ut vulgati mallem. Addi oportuit malim m lius esse quam mallem; dc ita citat Mirandula Flor. allustr. Poetar. &Dolce in Versione It lica malim vertit & ita legerunt veteres Inte pretes , Porphyrionis verba sunt haec , s de deres urnam aquae vel cyathum N malis eam mmagno sumine haurire e neque ipse Lambinus, ut puto, ignoravit rationem temporum postu-
359쪽
Iare malim , hoc enim loquendi genus rectiustae qui Latine sciunt, optime norunt.
II. V. IO7. Cantat tar apponit:
Pro Cantat Lambinus legit captat, & adnotat; Hunc locum in omnibus libris , , manuscriptis, S excuss depravatum restitui, unius titterae immutatione facta , conjectura duntaxat ad veram scripturam ductus , a nullis codicibus ad tus. Miror autem tam manifestum mendum , Uel unquam admissum esse: vel semel admissum , tamdiu in codicibus haesisse. Ego sane miror Lambinum non vidisse , quod Acron ad ver
In nivo sectetur. positum sic tangere nolis; Cantat, O adponis:
MEus es amor huic similis 3 nam inducit quas
canticum, inquit Acron , amatoris matronae. autem canticum hoc: Vmator persequitur uingorem , ut capiat, o captum contemnat. Amor
meus es huic smilis , absentia U di ilia des-
derat , cst parata contemnit. Deinde ad ver bum adponit hoc habet: addit ad cantum. Et ad versum Io8. Hiscene versiculis, hoc adnotat, quos cantare amatorem dixit, quibus Venat mi amorem suum comparat ; haec subjunXi, ut constaret hanc Lambini emendationem esse ineptissimam. Ceterum de his versibus vide Jos Scaligeri opuscula ed. Paris. p. 464. D. He sit Notas ad hunc locum, &T. Fabri Epistol. Lib. I. Epist. 68. ubi idem Faber adfirmat, veterem interpretem horum versuum sensum
360쪽
assecutum non esse. Quod ab eo impruden ter scriptum esse Nota Acronis ostendit.
IV. V. I . Accipe si vis. Et v. I s. Accipiam tabulas.
Sic autem legendum videtur, Accipiam rabulas non, ut habent libri vulgati , accipe jam tabulas. At Accipe jam tabulas legendum esse re te monuit Landinus: Ex congeminatione enim, inquit, ostendit impudentiam.
V. IOS insevit pater optimus hos mi
Hunc locum, ait, in omnibus exemplaribus cor ruptum, detractione unius litterae in verbo insuevit, o mutatione e , in i , in provocabulo me, restatui. At Ascensius, insuevit , inquit, id est instituit bi assuescere fecit N est meliusquam s legas insevit. Unde apparet hanc emen dationem Lambino ex parte tantum deberi, &eam quidem totam Latini sermonis ignorantiae deberi Torrentius & alii ostenderunt.
Sic hunc locum , inquit, resilui unum codicem antiquum secutus. Nam in aliis omnibus praepostero ordine scriptum es , Paene macros arsit. suam scripturam quamvis non damnem ast ram tamen magis probo. De hac emendatione vide supra Animadvers. p. 29y.
VI. V. III. Millibus atque aliis vivo.
Omnia, inquit, exempla hic fiunt mendosa , in quibus haec ines scriptura Millibus atque aliis: cum legendum si, Multis atque aliis. Atqui
cum Horatius v. IIo. diXerit, Hoc ego commodius, quam tu, praeclare Senator, cur,