장음표시 사용
71쪽
hieris tuenda,quae,ut sentis,non aperte sed occulte quoi quibusdam cuniculis oppugnatur. Ricc. Nonne pollicitus es, te ad ultima mea non responsumme cur ergo ad hoc uis respodere,quo in ultima disceptatione mea obieci e Sic. Vt meipsum defendam. RI CC. non oppugnam,nec ordinem tuum damnaui: sed illis, qui nullum aliuordinem seruari potuisse dictitabant, ostendiportuit.God ut uerum esse intelligas,audi,quid in illa quarta disceptatione mea dixerim. Cum enim explicassem primam secundam,s tertiam medicinam, Cicerone ipso traditam,ita subiunxi: triplicem medicinam mihi uerisimile σὰ Cicerone conformatam fuse, sumpto exemtio ex eius ipsius Consolatione,antea conscripta: in qua priamum videtur tractasse primam medicinam, at doceret mortem esse potius bonum,quam malum, ea potissimum ratione, qua in prima quoque Tusc. 1nirabiliter Ornata est, quia animus si immortalis. haec enim est Ciceroniana ratio pluribus in locis usurpata, qua probatur, mortem esse bonum: deinde adhibuisse alteram medicinam,ut communem uitae condicionera deploraret,d cuius malis abduci bonum esset, Dum quoque caism malic-rtim clarissimorum hirortim exemplo mitigaret: postremo tertia medicina sum ese, ut lycium μι m marendi, lugendi ad filiae converteret consectationem. Egoprofecto hunc ordinem serva
in ipsis Cololationis fragmentis ordinadis s
72쪽
utque, si in fingenda huiusmodi Consolatione iniuria temporum amissa me exercuissem, eundem ex
praescripto Ciceronis retin issem; ac primum de immortalitate animorum di putassem , quod me ullo meo dubio es talis disputatiunis fundamentum, pertinet ad primam medicinam, i demonfretur mortem non esse malum, sed bonAm: deinde de miseriis bominum, quae ad secundam meri cinam uidentur attinere :postremo de consecratione filia,quae vicium spectat maerentis , lagen tis. Aulior autem istius Consolationis ordinem seruauit Sigonianum,sanὶ ingeniosum, egregium, praeclarum, non enim damno) sed non necessarii , ut primum de misera hominum condicione,deinde de animorum immortalitate, postremo de consecratione Tulliae distularet. Haec ego ibi ad uerbri S I c. At quomodo ad hanc tu potuisi opinionem delabi, cum deploratio miseriarum ex eo Crantoris loco accepta sit,ubi homines luendorum scelerum caussa natos signi cauit, Lactantius aute auctor sit, Ciceronem tu principio Consolationis illa sententiam usurpale e Ri Cc. Ad hanc opinione ueni,posteaquam praescriptum Ciceronis de tripliaci medicina co Volandi animaduoli , ct obserua-Bhq nam ex sentcntia ipsus Ciceronis eseiprima,quae secunda, qua tertia; ac uidi, qua ipse ratione probare soleret mortem σου potius bonu, quam malum,quae prima es medicinataliam uero Icntentiam, quam ex loco Crantoris acceptam ese
73쪽
se dicis, Lactantius citat pine ulla Crantoris mentione. Sic enim ait; ignorantia secit , ut quosdam dicere non puderet, iccirco nos esse natos,ut scelerum pomas lueremus. paullo infra;
md Ciceroni faciemus qui cum in principio Consolationis suae dixisset, luendorum scelerum caussa nasci homines, iterauit id ipsum ponea,
quasi obiurgans eum, qui uitam non esse malis plenam putet. que uero illa sententia me impedit, quominus putem in prima parte Consolationis potuisse de animorum immortalitate tractari: potuit enim pertinere ad declarandam ipsam animo rum immortalitatem ex Pythagoreorum dodirina, qui cum dicerent luendorum scelerum caussa nasci homines,constituebant migrationem animorum ex corporibus in corpora , ct hoc modo animos esse immortales putabant,qui luendorum se Ierum causia ex corporibus in corpora migratrem.
Fieri enim illa migratio dicebatur,ut scelera luerentum. diuod tu quoque sensisti,cum, cur uocem uas adieceris, quam imitatorem a te sumpsisse notavi, emini his uerbis: Dicessi ergo Lai tantius Euasi non adiecis,cur Sigonius addidit, cum dixit, Miserias hominum mihi uidetur deploras. Ρ, qui quasi tuendorum scelerum caussa in hane
uitam prodierint.quaeris, quamobrem ψ nempe, ut docere se mitrationem illam animorum ex corporibus in corpora non probare, quam illi constitu runt,qui homines luendorum scelerum causia n
74쪽
sci dixerunt.neque enim cum fide Christiana consentis,ut plurib.Lactatius in eodem dico disieruit. Haec tu insecuta oratione. EDre uides,illam thedorumscelerum mentionem sadiam fuse, ut animorum declararetur migratio,id eL ipsa ex me te Pythagoreorum immortalitas. S I G. Gomodo putes, te aliter hoc tempore fasturhm fuisse iactare,cum alias in Commentario tuo de historia pag. 6 scriptum ita reliqueris e Cicero in Consmia seri's bominum deploratis,leuissime omnia esses renda ostendit, ac de aeternitate animorum, o destia inter deos consecranda distulauit. ita ut o dinem ipsum Sigonianum ex omni parte probaris e R i cc. Probaui, quia nimium Sigonis credidi cripsi enim illa, tu didicissem ex tuo in Fragmenta Commentario: sed re nunc perutus,diligen
terq. perstecta lia ipsa fortasse mihi sunt dedi cen
da.S I G. Fac Ciceronem potuisse, ut tu uis, commodius distribuere, num iccirco quoties aliquid tibι melius dici potuisse ab eo reperies,toties librum illum Ciceronis auctoritate mula labisζRi cc. Minime vero: sed nunc mulctabo , cum ex praescriapto ipsius Ciceronis aliter ab eo fuisse fadtum mihi constiterit,ut de Cons uidetur consare. S I G. cinero , qui oratorem, atque ossicia eius nuper maledictis multo acriorib. prosciderunt, eos libros propterea Ciceronis esse negarist ψ R i cc.Si talia habuissent argumenta in eos libros, qualia ego inbunc babeo, etiam se ea tu magis maledicendo di
75쪽
minuas, ct quas naeuos,ac crepundia floccifacias, quam reuera refutes,idemortasse iecissent, quod ego nunc facio. Sic. Noli tua via saniora ad corrigendum non minus prudentia,quὰm eloquentiae parentem consilia adbibere,ueFis te forte parum sano esse consilio putet. R i C c. Noli tua auctoritate ad fovensim non minus imprudentiae, quam infantia auctorem uti, nequis te forte imprud tem, O prauo esse iudicio exinimet . Sis. Non sit Cicero, quia Sigonij audioritatem, iudiciumq. secutus est: ergo Cicero erit, se quod fragmentum Ciceronis expresseri quod non praemonstraris Sigonius. At, si hoc fateris, prout f
teri necessario debes, habemus, quod uolumus. Ri cc. Negaui alias istam tuam necessariam corisecutionem, cur negauerint,aperui. Sed quaena
sunt ista fragmenta in Confe rem , ct a Sigonio non praemonstrata e Si G. Vt illud, quod Sene-- cacitauit, nec certi loci notatione insignivit hoc modo; Gladiatores,ait Cicero,inuisos habemus, si omni modo uitam impenare cupiunt: favemus,si contemptum eius prae se ferunt. R i CC.At Seneca hausit non ex libro Consolationis, ta ex oratione pro Milone,ubi sc legitur: In gladiatoriis pugnis timidos, sinplices, ut Misere liceat, obsecrantes etiam odisse solemus: fortes, ct animosos, se alacriter ipse morti osserentes seruare cup mus. SIG. tan dem in mentem tibi uenit hoc assimare nonne uides uerba omnia inter se di
76쪽
ere re Senecam uero cum dixit, Gladiatores, ait Cicero, uerba se prolaturum eius innuise ut Cicero in Catone: Etenim,ut ait Homerus,ex Gius lingua melle dulcior fluebat oratio.R ICC. Havero non vi abo, quod uerissimum debet existimarie Ergo habemus locum cretum,unde sententiam si tam esse, dici potes, ct quidem clarum , o apertum nobilissimae orationis Milonianae, Oeam incertae isti Consolationiassignabimus φ me
ba enim discrepant,quia Seneca sententiam Ciceronis suis uoluit verbis exprimere. Sententia vero eadem est.Nam Cicero ait: In gladiator,' pugnis: Seneca,Gladiatores iis,Timidos, supplices, ut uiuere liceat, obsecrantes: hic, Si omnimodo uitam impetrare cupiunt . ille, odisse sol mus: hic, Invisos habemus cille, Fortes, ct animosos, se alacriter ipsi morti osserentes: hic,Si contemptum eius prae se ferunt. ille, Seruare cupiremus: hi Fauemus. Δuὸd si uerba Senecae vis esse prorsus Ciceronis ex Consolatione, cur uerba Consolationis putas esse quoque Ciceronis in qui bus non nulla mutatio facta est e Inui os habemus,populus Rom. inui os habet: Fauemvs , --net ijs: Si omni modo,ati omni modo: Si conteriptum,tam contemptum.Si hanc mutationem toleras, tamen sententiam Cicei oni tribuis , cur tiam ferre non debes mutationem facitam d Sene ea , ct nihilominus tribuere sententiam Ciceroni pro Milone, ut uere est Si G.-Seneca cum di
77쪽
xit Gladiatores,ait Cicero, uerba st prolaturum σse innuit. R I cc. Cur non potuit flam sententiam innueres S i c. Simile est,quod legitur apud Ciceronem in Catone. R I CC. Homeri uerba sunt lib. et . Iliadis de Mysore;
του ψ ἀπο γλωσσης μ έλιτος γλυκιων φεεν Verba Ciceronis sunt Homeri siententiam expri mentia;
Ex eius lingua melle dulcior siuebat oratio. Possunt citari eadem verba : potest etiam citarἱ sententia mutatis uerbis. Euod ita clarum est, ut probatione non egeat . diuare ualde mirandum est, te alioquin in Ciceronis scriptis exercitati μMu eius noti mam sententiam pro Milone nou solum inter incerta Ciceronis fragmenta enum rasse, erum etiampostea esse locum Consolationis
existimasse, inquamuis locus Milonianae sit tibi
in memoriam reuocatus,tamen adhuc, ne videaris
de sententia deiectus,quod in aliis multis facis, eo contendere.Sed alia noua fragmenta,siqua b bes,quae auctor Consolationis expressit, ct tu noupraemonstrasti,persequere. S i c. Hoc, quod attuli, satis e se potest. R i c c. Immo id, ut ostendi, nuhil te adiuuat. suidἐ nonne alterum commemorabas a Petrarcha citatum ρ SIG. De eo nihil diaco amplius. R 1 C C. Recte facis Diis enim monfraui illa uerba Petrarchae in libro decimo Seniatium non es fragmenta Consolationis.Videsne igiistiquisin repente fatua fragmentorsim nouitas
78쪽
dis xerit λ Seu progrediamur. S I c. Notasticem omissam a Lacta tio, additam esse de meo eo in loco ; Humanae uitae incommoda ita diligenter, oe accurate expressit, ut quasi luendorum scelerum caussa nasci homines in hanc lucem ingredi possis agnoscere.Sic enim scripseram: Miserias hominum mihi uidetur deplorase, qui quasi luendorum sceleram avia in hanc uitamprodi rint . ego uero interpretatus sum illam uocem non fuisse opus a Lactantio commemorari, quia intelligendum sit,non tuendorum scelerum caussa homines nasci ,1ed Gasi possis agnoscere , contendi me alio lyectantem, Quasi lucndorum dixisse,ne assentiri uidererprauae illi gentilium sententinatque ibi a Lactantio exagitatσ.RICC. Omitte, quaeso,ista tuam quasi agnitionem: nemo enim esset, qui uocem Euas non referret ad uocem Luendorum. Nec uelis prudentiam tuam in hoc ostendere , ut caussam explices , cur tu addideris iis , quod in uerbis tuis uis referri ad illud Luendorum, non in Cons uis enim non uide illam tuam esse tergiversationem e SIG. Nonne μ,iam tu eodem in loco commentarj tui de historia, iisdem uerbis eandem sententiam es complexus e
Cicero in Consul philosopbus siemeti um, quaM tum potuit,consolatus est, miseriis hominν serploratis , qui qusis luendorum scelerum υν Dbanc uitam prodierint. Adid uerum , qua pi/ρμ sea G, talis . cc. Hoc non indiget cae
79쪽
gitatione: est enim plus, quam ne rum : propterea quod,vt alias quoq. dixi,tunc maiorem tibi fidem habui, quam fortasse debebam. Nunc uero,re dilia gentius considerata, ct ordinem illum tuum suspectum habui, O uocem mas a te additam. S I G. Ergo discedis ab eo, quod alias scripsisti. R i C C. Discedo iusta de causa. δὲ . inquit Artot.
ἀληθειας, καὶ, eἰκεια, αναυρειν. Euod si etiam propria pro conseruatione ueritatis tollenda sunt, cur non quoq. aliena e Nam, ut idem tradit,
οσιον προτιρον τι- et . Haec aut solet es
se caussa emoris inter cetero quia homines alicu ius quandoque magni uiri auctoritatem sequvntur, atqIn eam tanquὰm in numen aliquod etiam relicta ratione intuentur. S i c. tani quopadditum isse illud, Et in hane lucem ingredi, taquam glossema illius uocis Nasci. At, quemadmodum Cicero, cum dixit. Non nasci longe optimum,nec in bos scopulos incidere vitae: sicpostea ornatus oratori, gratia adiecit, Et in hanc luce ingredi. Namateriam quidem ipsam Consolationis a philosopbis ipsis accepit: tractationem uero ab oratori. Ricc. At id simile non hi tur: siquidem Cis ro ad illud, Non nasci longe optimum,adiecit, Nec in hos scopulos incidere uis ut caussam quodam modo asserret, cur esset optimum non nasci,ne scilicet in hos uitae scopulos inciderethr. sci uero, in banc lucem ingredi ,fere idem est .pratemquam
80쪽
quod non satis appositὸ illud adiectum uidetur diuo simulato Cicerone, quia, siluendorum caussis scelerum nascuntur homines , potius in tenebrarmiseriarum,qu im in lucem felicitatis ingrediti tur . melius dictum ese ut 2 germano Cicerone, Nasci, in hos scopulos inciaere uitae: hic esset uerus ornatus oratorius. Gamqua quod dicis Consolationem Ciceronis fuisse materia phi losophicam,tractatione oratoriam,ut scilicet taciate te defendas,qui Ciceronem in eo libro modo milosophum,modo oratorem facis,haud scio, an omni ex parte uerum sit. Na prima disputatio 7 ιβ. mibi uidetur esse eiusdem generis, cuius fuit Consolatior oe tamen Cicero in praefatione profitetur, se rem philosophicam agere ct materia, tracta' tione. cum prope finem scribit in hunc modum; Num igitur etiam Rhetorum Epilogum deside ramus,an iam hanc artem planὸ relinquimus ILgnificat distulationem ante huiusmodi ullo mese totam pbilosophicam. Ratio leni potui sane facilis, ct expedita,cur illa disputatio censea tur philosiopbica, Epilogus oratorius, quia illaesi minus accommodata ad communem hominum
intelligentiam: hic magis appositus ad uulgise sum.Modus enim tractandi eis i qui tractationib. formam assert. Et,ut modus tractandi philosophiacus es exquisitior, ac minus popularis: sic orato rius minus exquisitus, popularior, atque ad ru- des homines magis accommodatus, ut ais Cice