De consolatione edita sub nomine Ciceronis, Antonii Riccoboni defensor, seu pro primo eius iudicio, aduersus secundam Caroli Sigonii accusationem, ..

발행: 1584년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 연설

61쪽

Dialogus inter

bus in uita prodidit, ct ipse apud ciceronem dose paucis ante mortem dictos testatur est, inquies: Septimhs mihi Originum liber est in manibus . . od uitium si imitator hic concepisset, quas tulone Deus Lirages huius libelli etiam me probante feci sὐ Ricc. Longe fuge: telo suo bieps

tit omnes. Ergo non satis erat Ciceronem accusa-- , se non etiam Liuium accusares Verum de eo post uiderimus. Colligo tamen ex tua tua accusatione, quὸd Ciceronem auctorem Consolationis . non nominas ed imitatomem quendam . S i c. Iaxatieniamus ad fabulas. R I CC. Veniamus.Et,quoniam nihil fere noui attulisti: sed tantum ex resesisti,te non deteriora putare,quae ego praua, deprauata esse onendissat habebo dicere, me longe a

te discrepare, quod melius in Tusc. quam in Consdictum esse arbitrer an Tusc. sic; Fertur etiam de Sileno faella quaedam, qui,cum a Mida captus effet hoc ei muneris pro sua missone dedisse scribiatur,docuisse Regem,non nasci hominem love optimum esse,proximum autem quamprimum morti In Cons Sileni quae fertur fabula idem certe confirmatiqui captus a Mida missonem do trina rodemit.docuit autem Regem, nunquam nasci optiamum esse , sed celeritate mortis proximi accedere. Nolo hic reperere probationem meam, quae omni. es in promptu, ex qua illud melius, hoc deterius essedatis apparere potest. Tantum dico, cum conatus si ostendere docti tuam quandoque accipi pro

62쪽

Ipse docendi actu sumptis axctoritatibus a Maiis Λαοlio,quas ego quoque uideram,me illudpotifismum stectasse inter cetera, quod prouerbo Docuisse pinuae mi duae uoces,Doctrina, Docuit. quod meliusne , an peius sit, alij iudicabant. SIG. Alias persequere fabulas. R i CC. Ia Tusc. Simile est quiddam in Conso latione Crantoris.ait enim Terinaeum quendam Eliseum, cum grauiter filii mortem maereret, uenisse in Psychomantium cluaerentem, qua fuisset tanta calamitatis causa huic in tabellis tres huiusmodi uersiculos datos signaris homines in uita mentib.errant. Euthmus potitur fatorum munere lato .

Me suis utilius finiri ipsiq. tibi. In Cons. sed Crantor no er patri filii mortem aegerrime ferenti restonsum ait datum in Psychomantis filio suo bene,beateq. esse, utiliusqfuturis fuisses etiam pater pari ratione fatis concessΨset . Hoc quidem dixi breuius esse sed non elegam lius,ubi etiam de Latinitate , nedum elegantia dulitatur: illud uero illas: us,dilucidius ,suauius. Sic. Ego, oes de re leui haec est dissensio, tamen cluam,auod tu nomines elegans e sanὸ, ut exposuist,illustre,dilucidum,suave. quidem elegantia Rhetores nominant, cum Latine, ct plane diei mu .Latine id es, endare: plane d es, diluciade, ascine aperte, quod uerbis praecipue consequiamur usitatis, propriis. RICC. Non ignoro hoc esse praeceptum auctoris ad Herennitam lib. q. ubi

63쪽

6i Dialogus inter

se legitur: Elegantia est, quae facit,ut unumquodque pure aperte dici uideatur.Haec disribuitur

in Latinitatem, Explanationem. Latinitas es, quae sermonem purum conseruat ab omni uitio re motum. Explanatio est,quae reddit apertam, dilucidam orationem.Ea comparatur duabor .u-tusis uerbis, propriis. Haec ille. quifortasse is eum significantius nominasset puritatem, quam

Latinitarem, ut praeceptum commune eset omniabus linguis, non uni Latinae,ac necesse non esset noua uocabula subintelligere, Hebraiicitas rae..citarem, alia similiter. De Uestrius uero Phal reus latius declarat γλαφυρο ν λογον,id est,elegantem,omatam c omni uetustate refertam oration ac complectitur non solum usitata, propria,sed etiam nitida, omnibus modis uenusta. S I G. relegantior uox en fabella , , quam fatula e B icc. Gia nitidior . SIG. At non quae nitidiora, sed qua Uitariora, elegantia pleniora

Ri CC. Spectaui malereum, non istum tuum auctorem ad Hememnium. Sed,quando me ad eius doctrinam uocas,ἡe ab eo quidem discedam. Nonne primum genus elegantiae requirit Latinitatem e S I G. Sane. R I C C. At minus Latine locutureri: dixit enim Filio suo, pro eius. S i c. aestio

est baec satis inter Grammaticos agitata. uerum ego unum tantum aduersus te reuoluam exulum

Cciceronis ad Att. Cosules flagrant infamia, qu)dc. Memmius candidatus pactionem in senatu recitauit,

64쪽

citauit, quam ine I s competitor Domitius cum consuliboecisset. Etenim,si tu ipse exponis,Sutis, id est, proprius sui ipsius C. Memmis, competitor, cur non item bis potes interpretari, Filiosuo,bene,beateq.UR,Suo,id s,proprio sui ipsiuspatris λRI CC.Dma,cumpronomen Suus suasuum,cum supposito debeat conuenire ,suppositum illius locilad Art.en C.Memmius, ct iccirco interpretandues,suus competitor, id est, proprius sui ipsius C. Memmi' competitor: in loco autem Consolationix suppositum est Crantor noster, ut,si legatur Filio suo,interpretandum seu proprio sui ipsius Crantoris. Alterum genus elegantiae uerba postulat usitata, ct propria. At illud, Fatis concessisset,minus

usitatum es, maxime apud Ciceronem, qui numquam eo dicendigenere usus est. Itaque uides,quomodo ego hoc,quam illud,minus elegans esse intellexerim SIG. Transeamus aduersus, R i CC. IuNec tam flebiliter illa canerentur; Haec omnia uidi inflammari et . Priamo ui uitam euitari: Iouis aram sanguine turpari. In Cons Hinc illa miserabiliter decantata ;Haec omnia uidi lammmari: Priamo ui uitam auferri: Iouis aram sanguine turpari. Murata est uox Euitari in uocem Auferri: ct locus es deprauatus. SIG.In quo tandem haeret ibiscuitium, in significatione, an in usu csanὸ dices iu

neutro.

65쪽

Dialogus inter

neutro. R i cc. Immo in segnificatione, quia stagni cantius est, Vitam emtari,id sinon mia re di,quam uitam auferri; adhibere minus signa scans pro significantiori,nihil aliud esse, nisi de prauare intelligo Praeterqu4m quὸd,ut alias dixi, tollitur pulchritudo similiter dementium,si dic tur auferet; uerbum Eustari grauius es, quod

quandam redolet antiquitatem. Si a. Asserendus est antiquorum usus, ut odorem hunc hauriam . R ICC. Haurire potes ex eo,quὀd est uox ex H

cuba antiqui Enni, propter antiquitatem quidem nostris temporibus inusitata,sed tamen testimonio Ciceronis tribus in locis confirmata, non solum in prima Tuscoed etiam is 3 .ct in lib.3. de Oras.st dubitare non debeamus, quin Ennius ea usus sit , o quin audior Consolationis eam fortam non intelligens mutare ausus st. Si G. Age nunc expo-λ ne sententias,quas corruptas putas. R I CC. Tam multaesunt,uis omnes persequi uelim, non facile orationis exitum inueniam. Sic. Ego eda unam emendatius ex Apologia Socratis expressam in Cons auim in Tusci cuius caussa tu prorsus hanc

Consolationem explodis. Sicscriptum es in Cons Dd si morte sensis extinguitur,oc. sin migrationem esse uolumus in eas oras, c. In Tusc. vero: tauis me morte sensus extinguitur, θα Sinuera sunt,quae dicuntur. Ems enim Latine dixit unquam,Sis Sinst dinis conitra non dixi ut hic,

66쪽

A Commentario tam acriter oblatresἰ R I C C. Om-ά- nia tolerabiliora sunt, quam hoc, quod Sigonius, N. quamuis Sigonius,uel ipsum Ciceronem reprebeuiti dere de parum emendata audeat elocutione. Secies, παρ mrιασορ- γαρ πρὸς σε, quavis Sigonius muia tu, tum ualeat in lingua Latina,quid tamen est Sigo Mi nius ad Ciceronem ἰ Ergo prauum imita torem Ciceroni in linguae candore praeferre audes, cui ne

. dignus quidem foret, qui matellam porrigeret e Sic. Eiusmodi ingenij illud quoque in primo iu-la dicio, hunc ad cunnum natum hominem essσ ,. is Ric C. Si tam saepe rem turpi mam elocutionexi sua repraesentati,quid aliud dicendum eΩὶ quem tuus non solum excusas ,sed etiam frequenter imita ris, ut cum dixisti in prima oratione: Cum nego - , clys ipsis: in secunda: Cum noriris necessariis ; in ' tuo Dialogo tuo ; Cum non ex eadem artium am-

, bae ossicina prodierint: ct alibi saepe similiter. Cutis autem possint ea suscere, quae ad Cicerone a tuo ea saeuissmo telo in secunda mea disceptatione attulii ii defendendum,cur dicor oblatrare, qui furem no tu dum uidens non oblatro, sied te Ciceroni oblatraniis rem, quantumpossum, reprimo. S 1 G. Euid Zantu Liuianam uerbi huius tralationem mile non1t. .agnoscis, qua Catonem dixit Africani magnitus, dinem allatras λ an te maiore Scipione maiorem, namoi despecto Liuio simillitudinem quae-it, ris,quid potes; esse semilius ut enim canes ali a trat ignotos dic tu scriptorem incognitum arvis.

67쪽

εs Dialogus inter

tit illi reclamant furibus is tu imitatori,idri alienae industriae maledicis. is autem hoc reponso facetus esse uolui',nae tu incassum fecisti, quia νψum ex alieno, quidem notissmo loco quas LR1 cc. Scio scriptum esse apud Liuium lib. 68.

ad hunc modum; Morte Africani creuere inimiacorum animi , quorum princeps fuit M. Porcius

Cato, qui uiuo quoque eo allatrare eius magnitudinem solitus erat. Ibi commemoratum Cato tamquam inimicus Africani, ct obtrectator,tecircopei tribuitur illa, qua nobilem appellas, alia tradi

transatio. Sed, quoniam tam nobilis emnon uer

bor eam tibi quoque tribuere, qui allatras Cicem nis magnitudinem, mihiq. tributam aspernabor, qui in maledicendo predicationem, nobilitatemq. des'icio. Nec me maiore Scipione maior fingo, etiam si tu mihi quoque in hac re tamquam Sciapioni maiori Cato maior oblatres , pro quo temere te Scipionem maiorem uideo nominasse, non enim Scipio,sed Cato allatrabat. Nec Liuium desticio, ut tu,qui praeter causiam modo eum reprehendisi. od,si, ut canes allatrant ignotos,sic ego tibi uia deor scriptorem incognitum allatrare, quem modo Ciceronem esse contendis, modo scriptorem incognitum confiteris,ut , quid sentias, tu te nescire profiteario uide,ue tu appellari non solum canis, sed etiam rabidus canis congruentius possis, qui nullam disinctiisem adhibes pers; narum, n

' eos quoque allatras,er mordes. 'in re ea ali

68쪽

Is raen similitudo,quo quemadmodu,auctore Lu- , ciano,auos rabidus canis momorderit, non solum qu ipse ravis agitantur, sed uim etiam retinent eunde imprimendi morsum tinde sit quaedam rabidorum catena: sic, quos tu superiore proxima aestate iis tempore canum rabies pestifera in primis ho- να mini ess,opinionis tuae prauitate quas rabie infri. ui cis ud tuum in vulgus iactans , AvT CICE- is no NIs, AUT CICERONE MAIORIS, alioso ita infecerunt,ut,qui talem rabiem curet,dis inum

dia quid habere iudicandum sit. In te igitur fortasse

in Graecorum quadrat prouerbium , δηγμα κ- , is λυττωντος. Duod addis,ut canes reclamant fui

Bus, sic me imitatori alienae industria reclamare, is id apertius facerem, si furem uiderem, homunem agnoscerem. obiurgarem enim, quod se uel , Iet pro Cicerone uenditare , ct ab incepto deten. rerem. mque abs te reprehendariqu)d alieno,eti, quidem notissimo loco usus sim, immerito me reprehendi arbitror,quia in puceptis esse non uideo, i Vt ab alienis, notsimis iocis eaueamus; quemadmodum ne tu quoque indignum iudicasti, alieno, trito prouerbis uti Sur Mineruam, O alijssimiliter. Satis igitur patienter illam tuam obi

trandi tuleram mentionem. Sed,quoniam me rumis sus instigasti,patere tu quoque me sic,quamuis i nitum, respondisse, ct recordare esse in praeceptis nostris, διαβάλλών τι, λαβαλλοντα. diuid auum ais de locis Mureti imitatione expressis e

69쪽

εῖ Dialogus inter

Sio. Haud quaquam faciam,quod ante feci , MCiceronem ὰ mortuis excitem, qui te acrius haec

dicentem obis et, ac Muretum a se sumpsisse o pendat nam nueo tegrauiter illud tulisse. Remum ut Cleantbes quondam a magistro suo defecisse codiscipulum audiens erra pede percussa dicam g . Audis ne haec Amphiarae,sub terram abdite eRI C C. De tribus locis putas Muretum siumpsi . se duos ex ista Consolatione, quam tamen ipse affirmauit,ut dixi in prima mea disceptatione, exercitationem esse iuuenilem, parulfaciendat. Euvdem arbitrarii in tertio loco imitatum esse Ciceronem de finib.quod ne ego quidem negaui; ita tamen ,lut auctorem Consolationis non Ciceronem de finib.sed Muretum imitatione expressisie,mea disputatione confecerim. de quo tertio loco est tam nerum, quam quod uerissimum, te parum amico miras mihi tragoedias excitasse, ut etiam Cicerr nem ab inferis excitatum contra me loquentem induxeris.quod tuum institutum nunc quoque re- , tinens, quemadmodum Cleanthes cotra Heracleotem Dion'sum condiscipulum, cum pede terram percussissequersum ex Epigonis dixisse in . s.commemoratur;Audisne haec Amphiarae sub te .ram abdita Zenonem 'nificans, a quo degenerare illum dolebat: sic tu contra me, terra pede percussa,eundem uersum protulisi,Ciceronem s-gnificans; cui tamen uter nostrum sit amicior,

70쪽

Itaque se te inclamantem audiret, anima uertens te non solum absurdis imam Consolatio- is sibi tribuere, sed etiam multa errata obiicere,or multa probra inferre instar Homerici Achillis, quereretur hoc, ut opinor,modosi Cors meum penitus turgescit tri Utaris,

Cu decore,atq.omni me orbatu laude recordor.

Atqui non est,Sigoni,cur Ciceronem inclames, si ipse non es istius Consolationis auctorid alius iuiognitus 10 iptor.

is quod inserta sint fragmenta eodem ordine, quo a fragmentorum inu

tu stigatoribus edita sunt, & quibusiae dam aucta, atque in quibusdam do.

prauata.

i I que enim se diuinasse ait, sed ratione duce

ueram quaedam qua se per uestigia coniecis3e . R i c c. Si diuinasti te non profiteris, tam ill acriter non foueres ordinem a te excogitatum,ta--ου quam diuinitus affatorqκi qualis sit, alias con η il derabimus. Sic. Immo nunc. Adhuc enim ea .r 4 sam alienam defendi, ruoad potui : nunc ni f. t a bi

SEARCH

MENU NAVIGATION