Divi Athanasii, Archiepiscopi Alexandrini, De æterno Dei verbo, Dei hominisque filio, doctrina, ex quinque ejus orationibus in Arianos excerpta et aphorismis digesta ab Henrico Storning

발행: 1673년

분량: 80페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Eumpos; nautari , quemadmodum Diabolus miselatus est, sinon veriti sunt respondere eert potest, cum enim xgigni mutari possit, ejus etiam natu. ram posse mutari Ario igitur me ius Fautoribus, Alexander cum aliis fere Centum AEgypti libyae Episcopis, anὸ thema pronunciavit, uti extat Epistola eadem.

ι . Huic monstro tanquam Hydrae multorum

capitum sexati, opposuit Eus singulari beneficio novum quasi Herculem, Athanasium dico, Alexandrinae Ecclesiae, tempore Nicaeni Concilii Diaconum, mox Blexandro defuncto, Episcopum. Qui- tanta pietate industria, tamque solide, Arii dogmata, ex iisque consectarias opiniones confutavit, ut mirum sit, post Athanasium in loco de Christo haeresin aliquam accidere potuissis, adeo is in Ario,

Nestorium, Eutychetem, vin Dum, Bezani qui quid horum est, jugulavit, i8. Nestorium in specie quod attinet, nihil ma-

Si miror,quam eum tam recente Divi Athana fit mo

moria in errorem MPmoriam εοαικον, id est DEum

ex Mari 1 natum esse, negabat, incidere posuisse, nam qixe, sive non legit Athanasii veterum scripta, quod ei tribuit Socrates, sui supinae negligen-T. 7 3λtiae, viri tam celabris libros praeterire, nec scire

vere, quid seculo vix integrin inte se in Ecclesia actum fuerit. Sive legit, intolerabilem arrogantiam&impietatem suam prodidit, quod a tanto Christi Athleta insertamine tam arduo secessionem so

22쪽

io Calyinianorum, quoscunque tandem circa hoc Mysterium gyros texant retexantque, palam sunt verba: Z vingi. Agminis primipilus, Naturis etiam in concreto nihil nisi essentialia sua& naturalia relinquit, quae Mystice de alterutra praedicantur, auteri, imo toti Personae adimit, TANTUM que Naturae ei, cujus propria sunt, resignat. Ita enim Resp. ad Lib. I ut heri de sacramento Tom et operum. t O F. Locum Joh r. cum exaltatus Hero a terra omnes pertraham ad me. Exaltationem de Humana DUNTAXAT natura intelligit, juxta eam enim SOLAM mortem subire potuisse Christum. Alterum, omnes pertraham ad me,de SOL A divinitate explicat. Idem ibid. post pauca ita ait Filius Hominis qui est in eoelo, Iob solem, Filium Hominis oportet exaltari cap. eod. Hic Filius Hominis bis nominatur. Nulli bitamen sic ut utramque Naturam simul gnificet.

Nam primo loco Divinam. Secundo Humanam DUNTAXAT denotat. Idem Tom eod. Operum p. 62. in Loco Gal. . Misit DEus Filium suum, vo. eem Filii per Alloeosin pro SOL humanitate exponit Da pone is in Pareus inter biblis Men Tettulis

c. 2. p. 9. ait Praedicata in locutionibus concretis

propria sua significatione accipis D Euxenin Gloriae nihil aliud quam DEUM significat Filios Hominis nihil aliud quam hominem aed tune dixisse sede dicere, Hunc praedicandi modum esse verbalem,

23쪽

non realem, id est quod verba proprie sonant non esse ad rem transferendum, quoniam merus inde Eutychianimus consequeretur. 1o Hypothesis&Fundamentum, super quod doctrinam hanc de Alloeosi, mitiores SynechdOehen vocanr siverbalitate Propositionum Mysticarum extruunt, est erroris quod inter duas in Christo Naturas tantum unionem quandam ,3 quemadmodum Admonitio Neost. p. 2 loquitur, concursum citra ullam aliam communicationem admit.

tunt. Bea Resp. i. ad acta Col Mompeig. p. O . Hoc adeo omnibus immotum sedet, ut Polanus, disput de unione Personali, Thes. I. Quando agnoscit se risi suos judicio veteri Ecclesiae, quae in Paulo Samo fateno damnavit, quod statueret duas in liri. sto naturas ad se invicem incommunicabiles es te, vocem incommunicabiles per inuni biles exponi oportere urgeat.

in Ex his patet, ipso, ut jam de solis concretis

loquamur ad uuae semper provocant i inter naturas christi nihil aliuo quum ramionem concursumque,sne omni appropriationein communicatione a. tuere. . Mysticas Phrases aut per Synech dochen mel Alloeosin ab altera Naturi, etiam in unione id est in eoncreto, imo 1 tota persona, in alteram tan-rum Naturam detorquere. Aut . quando earum extrema proprie accipiunt mere ea verbales, nee ad rem transferendas pronunciare. 11. Calvinus L. instit. est sect. r.&r ita ει-

tur: DEus non habet sanguinem quando D Eusdiciis

24쪽

dicitur sanguinem fundere, tum quae in humana ejus natura peracta sunt, ad Divinitatem IMPROPRIE, licet non sine ratione reseruntur. Conscien .etiam viri vides Improprietatem Mysterii summi clara voce coram Ecclesia e buccinat. Cumque vox videretur duri arci qui enim DEUS proprium sanguine n improprie et si mystice pro ratione personalis NAχωρησεωofundat . Ideo eam emollit, sed ratione tali, quam praeterit potius quam exprimit. Vitrum videlicet lambens pultem non attingens.

Qui certior volet esse demente Calvinianorum, adeo

at Examen it Schllifrede ter e durietilberg. contra ei delberger ubi plura magno numero nec minori judicio selecta reperiet. 23. Pareus, qui proxun Eomnium nobis accede. Te videri vult, ait in renico, p. 26 . Christus homo

est D Eus Reatissime, quia unio naturarum in Persona Christi est Realis lima, imo substantialissima. Re- aliter enim Humanitas est de substantia Christu DEI, A Deitas de substantia Christi Hominis. Realiter ergo sisubstantialiter Christos Homo est,DEus Dei tale a. rei latis verbis et si speciosis tamen hilou. no plus nobis non largitur quam alii. Hoc enirn vult Christum Hostinem id est Christum viraque

natura constantem ab humana autem natura deno.

minatum esse substanti altissime DEum, i. e. praeter substantiam Humanae naturae dari etiam in persona DEI HOMINIS substantiam Divinae naturae. Et Hoc quidem verum est, sed praeterea scriptura addit

25쪽

I7 eas carnies Sanguini, tanq/yam pueri Deum esse ιο-minem, &c. In his, Subjecta DEus, Verbum, Perso. nam compositam & utraque natura constantem si γgnificare nono Ossunt. Non enim Persona ex utraque natura constans in tempore caro facta est, sed. Λογλ, qui antea erat Persona simplex una natura subsistens, Caro est factus. At quomodo, an per solam carnis ad λογεν concursum ν μην vel unionem. Respondet Epist ad Heb. e. a. per Commu'nionem Wappropriationem adeo arcanam, ut quemadmodum Pueri participes fiunt suae carnis&sanguinis naturaliter, ita Verbum aeternum, Carnem

sibi SUAM, Mystica&im perscrutabili personalique

communicatione, propriam effecerit.

1 . Frustra excipiunt,se nihil aliud velle quam quod Paulus Rom. i. scribit DEI natus eri ex Semine Dariidis secuniam Carnem. Paulus enim lite distinguit, secundum quam naturam personae toti

Nativitas competat, interim eam ab altera natura in concrcv --- e remaci qet, quasi ad D Eum nihil attineat. Sitque Humanitati ,-jias ita e sollisis ciarenim λογ', qui communica vit Carni,non communicaret nativitati Curis idem Paulus, qui alibi sat ab .is. guinem nomina DEI proprium , nativitatem itidem DEL personaliter&in unione)propriam dicere subterfugiat s Calvinianorum Synech doche, locutio videlicet tropica xim propria, quod alterina. turae vindicat, a persona tota, ab altera natura in

concreto removet. Nos autem ea, quae carni Christi

contigere, utique dicimus ad VERBUM quod Caro

26쪽

saltum est, ad DEUM Filium qui homo est, in concreto, in unione pertinere. Ita, ut qui corpus Christi occiderunt, postulentur DOMINI Gloriae inter lacti, nec dicere possint cum Nestorio Hominem se non DEUM interfecisse. 11. Haec est inestabilis illa communicat oranae eum carne, quam Author Epist ad Heb. cap. haec intima ea 'I1οπισιηmeri ολώω Πς, quam Divus Athanasius ita graviter serio inculcat,ut facile appareat, utrumque hic Sapientiam DEI in Mysterio, non nosculos oratorios agnoscere. as. Quibus primis libuit Terminorum angustiis Augustum hoc Mysterium circumscribere, quare non inhaesere terminis scripturae&Ecclesiae' dicentes: Filium DEI Hominem, natum, passum,

per ineffabilem, Mysterio unionis sublimillimo congruentem communicationem, immeationem, appropriationem, An fori majoris Subtilitatis est,

MysteriAngelis Impervii Altitudine AAbyssum,vel

levi Aliceo se os mentione traosilirς, Vel Puerili Sy. necndocnes ecempeda emetiri 'Doceat nos Philois

sophia in iis,quae sunt infra fidem, Mad quae via sen suum inductio nascitur Absit autem ut hujus. modi inaniae mysteriis nos spolient iis, quae non juxta Elementa mundi, sed juxta Christum, in quo solo abscondita latent, exigenda sunt. 17. Eutychianismi suspicionem Deil a nobis amolimur, quando i naturam utramque in Perso. na Christi integram manere statuimur, utrique

Iall

27쪽

I9 in seipsa considerat Essentialia sua Propria tribuimus 3 alid sive alterutri sive utrique, ratione Personalis unionis, realiter ωvere competat, non nisi praelucente scriptura pronunciamus. 4. Mysticaea&omnem intellectum superantia, ut Verbum Caro factum est. Eus communicavit carni Tanguini. Sanguis, quo enati sumus, est D EI proprius Filius Hominis est DEI Filius Naturarum integritatis praetextu, non vel tanquam improprie & tropice dicta, per Alloeosinin Synech dochen detorquemus, Vel tanquam Phrases mere verbales elevamus. Sed in iis proprie & realiter intellectis, sublime id myste. rium, quod verba ipsa, quae Spiritus Sanctus docuit, tradunt, pia simplicitate veneramur. Certissimi: Et neminem accuratius intelligere, quid cum liue-gritate naturarum in Christo vel stare vel non stare

possit quam ipsum Spiritum Sanctum , per Aposto

los loquentem. Et neminem aut magis proprie aut magis realiter, de tantis Mysteriis, quam eun

dem ipsum, Vc D λς- πιε posse. Ducem in his omnibus sequimur Divum Athanalium,ia Quia ocim UISetinis

ti nihil habeo dicere,nisi illud Philippi ad Nathanee.

lam Veni vide. Qui certaminu mediocriter gnarus est, plura his reperiet,in quibus totus noster est. Esto ergo in Nomine JEsu Christi

Eae invi Athan ii Oratione in

Arianos Prima, Aphorimus. i. Rincipi Beatus Athanasius noster invehitura a Satanam, eumque tanquam plagiarium,a-C a liensi

28쪽

lieno liberos in servitutem abducentem, decepto

I sio. Adamo sic exclamantem introducit Ecce ego insem eterrarum velut nidum comprehendam, is veluti ova νι sectatodum, nec erit qui aufugia . Coeterum venien.

te Christo edoetum ait, quam non posset eam, quam Dominus gestabat carnem,fallere, domitum jam inde, a pueris veluti passerculum ludibrio haberi, vel quovis infantulo inserente manum in linguam Aspidis,quae Evam deceperat. Et quovis fidelium con. res, . culcante eum, qui dicebat, ponamsolium rum supra nubes s ero limitu Altissimo. 1. Ejusdem Hostis versutiam notat, quem in omnibus Haeresibus, quasi Angelum Lucis transfosmatum, dicere ait: Ego sum Christus, me penes est veritas Addit oportere ergo velamen impietati detrahi, eamque publici ostentui haberi, ne impli-

eiores subvertantur.

MN- Veniam deinde orat verbis sordidis&eon.

μηνὴ ρὐ taminatis quae ex Haereticorum sensu & libris citatu. et est ρη rus est. Praefatus, ea se usurpare, non quod ita sen-μαM tiat, sed quod ea redargo Et et hoc loco obseravanda summa Reverentia, quam veteres Sacris reabus deserebant, ut non emer quippiam noviis controversi in Ecclesiae proscentum introduc n. Tertullianus dubium aliquod moturus, se- ροηιν rio protestatur Non se esse tam perditum, ut ultro miniit exagitet libidinem styli, quae aliis scrupulum incuis iam, Ir tiat, nec se id proponere, quod ipse id invenerit, ut

eum aliis scrupulum insciat, sed ut aliis, similem λιοῖο scrupulum sentientibus, satisfiat. Satius profecto suisset

29쪽

suisset dictiunculas hasce Temporis significativas, Antequam, Ex non Entibus, Factivi, in Mysterio sternae Generationis Filii DEI nunquam audiri, quam eum aliorum detestabili curiositatis prurigine, aliorum cum immedicabili scandalo, tanquam Eriris in medium proiici. Sed haec Malia monita, tanquam Spicilegia quaedam, contextui non inseremus, quandoquidem apud Athanasium ipsum satis opulenta nobis est parata messis. 4. Quae autem Athanasius in Oratione sua prima, quae Epistola ἐγκύκλidi omnibus Episcopis Egypti, Thebaidos c. inscribitur Arianis objicit,

ea fere sunt, aut certe ad ea revocari possunt, quae supra ex Epistola Alexandri citavimus, quae si Lector ex ipso cupiat cognoscere, inspiciat orationem primam pag. Irq lay editionis Commetinianae. Item

Orat secundam p. 37. 38. Non tamen silenda est horribilis illa Blasphemia, qua Ariani, Filium Potentiam D. I dici ajebant, quomodo Bruchus σε uea H. id etiam

teter fuerit ille Satanas, qui oriram in Ecclesiam armavit. Nec non propterea, ut quoniam ipsi suas blasphemias occultant, neque gregalium suorum verba producere audent, impietati tectoria detrahantur, eaque publice coram Ecclesia traducatur pudefiat. 1. Pulchresautem Author noster, Principalia scripturae dicta, tanquam resutationum Haereseos hujus sontes commonstrat. Sic Arii dogma γius - .uam ireare ur non erat Refutatur ex eo In principis Ibs. i. 3 erat

30쪽

22 erat Verbum Arius ait: Esum non esse verum D Eum, se secundum anquam tantummodoproportio ma par-L. 2 h. s. Dipationem Iohannes cora tra: mcen vermi Ein, cis Vita aeterna Ariani, ita ab Essentia craterni, late Patris tanquam alte um separanr Dominus au-Job Io tem ait: Ego. Pater unum humus. χι me videt, vi-λ Patrem, Finis enim iubar Gloria Character M si Pὸ ona Patris est. Ariani ajunt Filium DEI, non si ipsum Verbum es Sapientiam Patru, sed aliam ab ea, dicis λογον res eritu omnium aliorum, quaeratione utuntur. Matib. L. Scriptura contra inquit Hicen Filius metu dilectus. Et mise tipe Patru Verbum, sin ipso coelos firmatos, σ

D. mma per ipsum acta esse, ita ut ne ipso nihil factumst

quo factumen. Non ergo in Eo est alia Sapientia aut aliud Verbum, in quo Filius factus sit Filius

quippe solus prae omnibus aliis non creatur, sed gignitur. Nec esse potest ab aeterno alius aliquis in Φ q. Patre praeter eum qui dixit: Mosum in Patre SPa. ter in me. Cavillantur etiam Ariani Patrem a Filio nonplenὸ cognosci, Respondet autem iis ipse: Nemo μή tb ii, Gnoseia Pat/em nos, Ἀδε-- es ema orium cogno iob. a. scit me Pater uao Ego Patrem. 6. Praeterea etiam, quod haec Haeresis a scriptura undique vapulat, Ipsa quoque seipsam condemnat. Dum enim Ariani Christum adorant co-Iutuque, eundem tamen natura Eum esse negant, seipsos idololatriae reos agunt.

7. His omnibus qui non credit,is ad ipsos Caeo. Daemone relegandus est, ii vel his dicentibus: Di, os

SEARCH

MENU NAVIGATION