장음표시 사용
31쪽
Lib. XVI. Con. ΤΠ EOD. TIT. I.
so M. quoque hane Legem adscribentis, qui non vidit, Theodosii M. nomen huic leg. inscriptum,
Non quia is eius auctor esset, verum pio more tum recepto, quo omnium ex aequo Principum nomina
constitutionibus inscribebantur, qui simul imperarent, etsi unum tantum ex his Authorem habe.rent , de quo affatim in Prolegommis Theodosianas. Poreo lex haee vri dixi Iata fuit a valentiniano Iuniore, lustinae matris impulsu, quod ex Ambroso quoque clarum. Imo & Gothorum consi. Iio praesidioque, qui tum Ariani erant, & in Comitatu frequentes: quod ex matione Ambrosi in initio colligere mihi videor 6c epist. 33Aiu. 4 De Iustina, Rufini locus sidi. a. cap. I s. huc pertinens coninsignandus venit: Interim Iustina mater eiuriam, Arianae haereseos alumna, impietatis fisa venena, quaviarente viro suppresserat, filio facile decepto finieraperuit. Igitur apud Mediolanum posita, coniti bare Gisiarum satum, comminari Sacerdotibus depti onis exilia, nisi Arimnensis Concilii decreta, quibus fides Patrum temerata fuerat. reuocarent. o bello, Eccles ae murum re turrim validissimam pulsabat Ambrosum, eum minis, terroribus, atque omni oppugnarionis genere fatigans, primum Abi adiatum discitandae rimabatur Ecclesae. Sed quam. tiis ilia Iezabel Diritu pugnaret aνmata, resiliebat tamen Ambrosius Helia virnue repletus re gratia. I is autem in Ecclesiis garrire, strepere, animare, α inflammare ad discordiam populos, sed quod minus res ex sententia cederet, iniuriam putare, re pro hoc apud pisum conqueri. Vnde adolescentulus pro contumcbae inuidia, quam falso consauerat mater, accensus, armatorum globum ad Ecclesiam mittit, confringi fanuas. oppugnari Sancta, Sacerdotem per-ινabi atque in exilium misi protinus iubet. Sedeunta fuit pestaterantia fidelium populorum, ut animas potius amittere, quam Episcosum mallent. Quae ipsa omnia, & alia adhuc ex praedictis Ambrosii quoque Epistolis , eiusdemque oratione colligere Iicet, ut & illud. scilicet tumultum huius causa etiam sanctis diebus hebdomadis ultimae Antepaschalis obortum. Forte eriam huius teg. partem constituerit id quod Ambrosius memorat epist. yrsu. 0. Ed. Par. Imo etiam dedisti leges, ne cui essit libe-νum aliud iudicare. Et mox : Cum legat per tot prouincias uno momento esse mandatum; νt quicunque obuiauerit imperatori, feriatur gladio: quicunque Dei templum non tradiderit, protinus occidatur. Et mox: Qui cum tenuerint Fidei veritatem, auι proscribantur, aut necentur; quod lex de Fide lata, decernit. Item Orat. debasti non tradend. Pag. IOI. Tom. V. Oper. Edis. Par. Per Ecclefias iubemur etiaci Catholici Socerdotes s resistentes, gladio feriri; Curiales proscribi omnes nis mandatum impleuerint.
sane quidquid hac leg. nunc voluerit Ualentinia. nus Iun. Quicquid idem Ariminensis Synodi de
creta in aeternum mansura, hac lege dicat: nunquam tamen deinceps ea probata: & idem mutata in melius sententia, biennio post, eam antiquauit, Theodosii Magni videlicet consilio: de quidem, ut existimo, teg. N. inst. de haret. ubi dicam. Et insignis quoque extat locus ex incerto Authore apud Suidam Poc. Ουαλεν Πνιανoc, vhi verba recitantur aheodosii, quibus Valentinianum in Illyricum &Thessalonicam profligum' adCatholicam fidem, antequam aduersus Max. Tyrannum moueret, traduxit. Sed oc Rufinus lib. a. cap. 17. ait, valentinianum, matre defuncta, fidem Catholicam, quam ipse violauerat, testituisse, simul
di regnum, Tyrannide Maximi stilicetin depulsa. Interim de Ariminens Concilio, quod hac DR. firmatur, cuius historia alioquin nota est, Loc de quo rursum agitur l. T. inst. de Epis opis. obseruanda
quatuor ex hac lege. Primo, quod ait Valentinianus Iun. conuocatos Sacerdotes ex oraul Orhe Romano ad Concilium Arimi Anse. Nempe Oecumenicum id iam haberi vult: verum quidem est de Orientalibus quoque eo cogendis agi apud Theodoretum tib. a. cap. II. dc Socrates exerte lib. a. p.37. Episcopos quosdam Orientis ibi fui Te testature verum ex Occidentalibus ferme Synodus illa coacta: vid. Athanasium de Synodis, Socratem, Soromenurn, unde & Occlinilentalium formula pro Ariminensi apud Philostorgium lib. q. cap. la. lib. F. cap. r. lib. Z. cap. 6. ubi
vide quae dixi- Secundo notandum, quod hacte' dicitur Etiam Catholicos fidei Ariminensi consensisse: id enim sibi volunt haec verba: Expositaque fide ab his ibis qui diFncire noscuntur. Quod sane pertinet ad ea, quae secundo loco Arimini facta: De quo plene Seuerus Sulpiti usi a sacra historiae e. 3. q. ubi ait: Pos pim adhibitam Legalis Giholicorum fidem iniconscriptam verbis fallentibus inuolutam, qua Catholicam disciplinam perfidia latem e loqueretur, paulatimque plerosque Catholicorum partim imbeciditate ingenii, partim metu Principis, partim taedio peregrinationis euictos, dedisse se aduersariis, factaque semel inclinatione animorum cateruatim in alimram partem concessum, donec ad viginti usque Catholicorum numerus imminutus est, imo Fagadium ex hoc numero ad extremum ent tum 2 itemque, Ser
tronem Tungrorum Episcopum sub conditione. si quid minus plene fide exposita editum User, ipsi professionibus suis adderent: Quod etiam factum; sicque neutra pars Pisisse se penitur, aut pictam putare potuit;
quia fides ipsa pro Arianis, professiones vero postea
adiectae pro Carbolicis erant: atque hoc modo Concilium bono initio, foedo exitu consummatum es.
Ambrosii quoque locus hue pertinet ex lib. I. de fide cap. q. Hoc re in Ariminensi Concilio habuit pxima confessio, re post Ariminense Concilium secundet, In
correctio. Consessonem epistola ad Imperatorem Constantium m D tesatuν, correectionem Ilauta concilia confitentur. Idem Ambrosius dict. N. M. siu. U. Edit. Paris qua hanc Valentinian. constitutionem exagitat. Hoc scriptum es in Ariminens Synodo, meritoque Concilium illud cxhorreo, sequens tractatum Concilii Nicaeni, a quo me nec mors nee gladius poterit separare. Et post: Faectum est etiam sub Constantio Augustae memoria Imperatore paterna dignitatis haerede. Sed quod lone coepis, aliter consummatum est. Nam Episcopis ceram primo scripserant Mem; dum volunt quidam de Fiade intra Palatium iudicare, id egerunt, Pr circum-sriptionibur ilia Episcoporum iudicia mutarenturia cui tamen inpexam satim reuocauere sententiam, σcene minor numerus Ανimini, Nicanι Concilii fidem probarit, Ariana decreta damnauit. Vt proinde tria iam momenta , seu tres Confessiones hac parte
circa Ariminense Concilium obseruandae sint. Tertio notandum, quod hae lex ait: Fidem propositam in Ariminensi Concilio Constantinopoli postea confirmatam fuisὼ: de quo etiam fidem se ciunt , praeter Athanasium de Θnodis, Soromenus, lib. . eap. 6. & Socrates, tib. a. cv. n. Ac I. 6c Philostorgius, lib. cap. vstim. in M. de quo vide & Baronium Anno Π9. num. D. δ . D. Nempe sub Constantio coactμm hoc Concilium Constantinopolitanum: in equis alioquin Oecumeni eam secundam hic indicari falso putet ) Quo quidem Concilio, κατα προπαγμα βασιλεως, sera IN. Constantιι maηdato, ipsis Kalendis Ianuariis Anno 36o. formula Ariminensis firmata, de Filio
Patri simili stouudum stripturas, sublato serio ,
32쪽
tor Athanasius de Synodis. Socrates d. I. cap. 37. & t. Sozomenus d. lib. q. cap. as. nempe μο-σεως quoque nomine damnato , ut Phil storgius quoque scribit lib. m. cap. a. iuxta Athanaosum. Socratem, Soromenum: de quo ad Philoso gium d xi. Quarto notandum. Concilium illud Ariminense a Valentiniano Iun. hac leg. firmati. Quod etiam Ambrosius, non tantum d. 0'. 3'. siu. 0. Ed. Paris. cuius verba modo protuli) indicat, verum expresse orat, da ba . non trade . ea . roan'LVM. Oper. Paris. ratione illa quam dixit. Hane ergo LEGEM quisquam sequatur, qua firmatur Ainense Concilium in quo creatura dictus es
In hac lem tandem Ohseruanda capitis & languinis poena,quaein specie huius teg. imponitur, non quasi haereticis. verum ceu tumultus auctoribus: De qua alioquin sanguinis poena inhaereticos quandoque statuta, puo nc is . de Hortaris: & quidem ad leg. y.
Lib. I. COD. I vs T. Tit. Il. De Sacrosea Us Rclesiis: ct de rebus , O ιθ pristilegiis earum. In Heter. Cod. hic T italus es h primus.
EPisco PI, de quibus agitur L Io. tr. r. aa. u. 27. St. 32. 33. 31. 37. v. hoc tit. qui &Sacerdotes, LRI. 3s. ψ3. hoc tit. & l. 3. 4. supr. de Fid. Cathol. Ecclesiae Catholicae Sa cerdotes, I. M. inst. de heret. unde es Sacerdotium pro Episcopatu, l. s. q. hoe tit.& I. 3. in .supr. de Fide Cathol. Ieg. r. ne sanctum Baptisma: quanquani & Sacerdotum appellatio compleelabatur quandoque omnes EcClesiasticos, Episcopos scilicet, Presbyteroq& Diaconos, Ministris oppositos, ut d. l. 3r. hoc tit. Item Antistites Vocantur, I. II. 3. sI. vhim. hoc tit. I. r. nefanctum Baptisma: I. ao. quom appelI. I. M. Dpr. de Decurionil . Cadiolicae legis Antistites, d. l. il. h. t. Sacrae legiS Antistites, I. F. hoc. rit. I. I. de Epistop. itiae Sanetissimi Antistites, I. ΣΤ. de haeret. Varii hoc Coae numerantur, nominanturque. De Eoiscopis, & Ecclesia Urbis Romae agitur l. η. 13. . 2o. 21. F. hoc tit. l. 2.supr. de Arici thol. l. ar. supr. de extraordinar. muner. Cui iungenda lexso. hoc tit. I. vis . fustri de male αυχ 33. 61. infr. de haeret. FELici nominatim Epitcopo Vrbis Romae inscribitur lex r hoe iii. Anno 357. DAMAso lex 2o. hoe tit. Animo 37o. eiusdemque fit mentio l. 2 fur. de Θcathol. Anno 38o. de CoΕLEsTi No quoque intelligenda lex 62. 1 r. de haeretis. Epi scopo Roma,ho Ponti eis titulus tribuitur, d. l. a. de . cathol. Anno 38O. & Venerabilis Pu pa vocatur ae l. 62. infr. de haeret. Anno as. De Privilegiis, &praerogatiua Ecclesiae Romanae;& Episcopis & Clericis Romanis, ab Imperatoribus tributis, agitur l. U. hoc Lit. & I. iratur. de extraordin. De Antistite Vrbis Constantinopolitanae , eiusque praerogatiua agitur L M. hoc tit. ubi vid. singularem eius praerogatiuam Theodotii M. de NECTAR o Constantinopolitanae Ecclesiae Episcopo, l. 3. pr. de Rid. Catholica. Annno 38i. de ARs Adio, Arcadii l. vltim. in Ir. de his qui supr. Relig. Anno ino . De ΑΥΤ ico accieienda est Theodosii Iun. 'Anno D. ri. lex ψs.hoe tit. De Alexandrina Ecclesia & Episcopo agitur, Z a. 43. hoc iit.. λἰ vltim desipiscop. iudicio: PETRI nominatim Alexandriae Epistopi mentio fit cum elogio, Li: P de Fide Cathol. Anno ago. TiMOTHEI, I. I. Apr. de fide Cathol. Anno 38t. T1IEo Phila, l. vltim. infr. de his qui supr. Relig. Anno 4o4. De Antiochena quoque Ecclesia agitur boeci ire: naM Post pullii Antiocheni Episcopi metatio fit, Anno O . d. l. vltim. Memorantur & alii Episcopi quidam, Chronopius Episcopus, i. aQ. quorum appetiatvbi vid. quae dico: Cyrus, Astodisiensiim Episcopus, i. vltim. iis avnovo ct tribui. Opti mus, Ep. Antiochiae fPilidiaet L 3. de Hide Cathol. Asclepiades s Chersonesitanae ciuitatis, f
33쪽
ensis, d L s de fide cathia. Pelagius Ep. laodicensis d. l. 3. Marmarius, Ep. Martianop. di. 3 Otreius, ER Melitenus, d. l. 3. Gregorius, Ep. Nyssenus, d. l. 3. TerentiuS Ep Scythiae d. I. 3. Diodorus Ep. Tarsensis, d. I. 3. Artemius, turidicus, Appius, Gerasimus,
in Dicecelanam Synodum coacti, I. u. hoc tit.
Quod Titulos eorum attἰnet: Damasius Pontifex vocatur l. r. supr. de Fide Cathol. Papa Venerabilis Ep. Romanus, I. M infr. de haeret. Reuerendissimi Episcopi vocantur L ψ2. M. F. hoc tis. t. vltim. de his qui supri relig. L vltim. de Annonae L vhim. de poenis. De Episcopis haec capita notentur. Primo, quod priuilegia eorum allanet, 1. Immunesii a L υrialibus muneribus fuere, L r. hoc ιit m. In iudiciis accusari eos prohibuit Constantius. I. ra. hoc tit. sed apud alios potissimum Episcopos, d. l ra. hoc ris. Quod & ab Honorio repetitum, L - . h. t. stlI. Quemadmodum Episcopis & Ecclesiis in commune priuile .gia tua tributa fuere a Principibus, ita specialiter quibusdam EpisCOpis. l. vitim. hoc tit. vi Romanae Ecclesiae, ita Episcopo Constantmop. I. .hoe tit. 3c Thessalonicensi Ecclesiae. l. s. supr. de Annona se tribui & Cyro Epistopo Aphrodisiensi, I. vltim. de Annona ct tribui. Secundo, quod officium & p testatem eorum attinet, I docendi, instauandaeque Fidei muneri functi Episcopi, I. r6. fur. de poenis: l. 24. infr. de haeretis. quo refero quoque I g m ar. infin hoc tit. Atque hic chaTactet Episcopi: ut & alter hic, quod sanctitas loci ignos endi gloriam his dereliquerit, L 3t. hoc tit. Hi) Ab his Clerici Ordinari, electi, numerus que eorum constitutus, i. 32. 33. hoc sit. & l. Issi de poenis. illi) Chericorum Iudices item suta ere, & coram his Clerici accusati, L l. . . hoc tit. lU Ab his Clerici abiecti, & ab Ecclesiae ministerio segregati, i. v. hoc tit. Ust Muneris quoque eoium erat , probare num extrema sumagia petcntibus indulgeri d: berent, L . de Scaenis. A Clericis & Monachis seciugfacta vindicare, t. 16. supr. de poenis: i VI) Nonnulla etiam coπstitutionibus eorum curae tri-huta, quae alioquin saeculari S Gque sori erant: Nempe sub oculis eorum libri improbatae lectionis, veluti Mathematici concremati, L Uitim. de Maisc. Mathemat. Manu Ecclesiastica, Paganorum ritus & solemnia prohibendi itis tributum, I. s. in . de
Peton. itemque Asyla Ecclesiarum tuendi, L q. de sis qMi ad Eccles eo Q. Le nocinia inhibendi, l. a. supr. de Lenonib. Contra, Modus Episcopis subinde aliqua natio impositus l) conuieti ves confessi pacis perturbatores, etiam Epistoporum vel Cleri
corum interuentu 'appellare vetiti, L 3L quorum anesi. non recip. II 3 Debitores item publi
eos occultantes Episcopi & Clerici pro ipsis teneri iussi, l. l. de his qui ad Seri f. Notuiscum quoque ad eos datam non unam Constitutionem, vel ad uniuersos Episcopos per didiuersas prouincias, I. io. hoc tit. ad Episcopos dioeceseos in Vnum Coactae, I. u. hoc tit. vel ad singulos. Postremo notandum, Episcopatus constitutos ad sormam & ordinem Civili, iam Diceceseon, vid. l. s. de M. Cato. II. EccLEsi AE de quibus agitur l. q. is 3O. M a. 3M, 38. ος. ψε. 47. su ultim si tὰ quae& Giholicae adnominantur, I. I. ρpr. de fide Cathoi. I. s. - . sq. t r. de haeret. I. r. 31. hoetii. 11. 'pr. de Annona o trib. Vc abistute citholics veiterabiles, i 3ψ. i. hoc rit flet dii. re.
sor de ex raordin. l. υhim. de patrocis. vicor. Sacrae AEdeS, L. f. Z8. de extraordin. Sacro
sanctae I ast. h. t. & l. 33. supr. de Anno Q l. tWr. Ae haeretis. Rem Sanctissimi in Cithob cum A Venerabile Concisum, L 4. h. l. Templa, & Summi Dci templa, I. q. pHis his qui ad Eccles Anno 43i. Ad harum constructionem S reparationem a prouincialibus
quid exaelum, L IOI8. de extraoratu. sua priuilegia habuere a Principibus concessa, I. ase rio 34. 38: 6. I. seu vis. h. t. 1 al. 23. fustr. 4 Irssordiu. contemplatione Religionis indulta. ii is haereticis. Quae ad eos qui Ecclesiis obtemperant, seu inseruiunt, extensia; f. 21. a de extraordinar. l. Jl. de Discopis. lὶ Relinquendi namque eis testamento, qnantumlibet honorum licentiam Constantinus fecit, i. 4. h. t. ca) Iuga, quae ad eas pertinerent, a publiea functione immunia fuere, I. V. h. t. seu a capitationet. U. D . de Annona se tribui. 3i a sordidis & extraordinariis muneribus, i. O. h. t. l. F. 18. at. 22. svr. de extraord in ner. quae recensentur7 d. I o h. t. Immunes ab annonis & tributis ab initio fuere, vide l. 133. de Anubna ct tribui. Canonicam tamen illationem seu iugationem postea ac nouere. d i
o. h. t. Excepta Thessalonicensi Ecclesia, quae, singulari priuilegio immunis b annonis di tributis reddita, supr. de Animm O tribui. s) Sed di Ecclesiae, quae inpolies sonibus
34쪽
diueriorum, vicis, vel aliis hmilibus locis constitutae etant, suam capitationem Odgnouere,
I. n. hoe tit. 6 Ad instructionem viae publieae quoque & Pontium tenebanxur olim .supri de itinere munireri; etsi aliquando aliter obseruatum , I. o. hoc tit. 83 Noua & tumul-Iuosa conuenticula extra Ecclesiam celebrari prohibita I. 3 7. Me Ut. l. ) In Ecclesiam irruen tes grauiter puniti, l. p. h. t. 93 ut& priuilegi 2 earum temerantes, LMA t. si o) Aduo. Catos quoque suos Ecclesiae peculiares habuere, L 3I. h. t. vi & Oeconomos i. vnic. de bonis CZericorum: I. 3. de his qui ad Eccles ubi definiuntur, qui Ecclesiasticas consuerunt tractare rationes. tri)Ecclesiis etiam quandoque Vindicabantur HaerezicorumEcclesiae, LM. sa. s.. Ur. de haeretis. I r. inst. vesanctum Baptisma: 27 Ecclesiis aliena consecrata, veluti ludaeorum Sy nagogae, & earum donaria, reuocari non poterant: sedit uicem alia praestabantur, I. u. in .
de Iudaeis. Porro de perfugio ad Ecclesias fuit Titulus sutri lib. p. de his qui ad Eeel f eo
Postremo, de ipsarum Ecclesiarum structura, earum περιοῦ lpcisque Circumiacentibus,vid: Ieg. o. illius tii. Altarium mentio, L ar. hoc tit. ubi veneranda omnibus dicuntur) Lis de haeretis. Crucis, L i8. de Iudaeis. l. estim. de Pagan. quae sancta Crux dicitur, d. l. 18. &Fidei nostrae stignum, d. I. l. 13. venerandae Christianae ReligioniS fgnum, d. I. vhim. conviIocatione eius profana loca expiata, d. l. vltim. ludaei vetiti locis suis Sc festiuitatibus Crucis si gnum immiscere & exurere ae l. II. de Iudaeis. Nunc de de Bonis Ecclesiarum. Memorantur donaria Ecclesiarum I. 17. G. sis haeretis.& l. 1s de Iudaeis. ubi donaria sacris mysterii S dedicara dicuntur: quae quandoque exspoli ratione Iudaicarum Synagogarum contracta, ae L M. Annonae & possessiones Templorum quaedam ab imperatoribus Ecclesiis donatae : I. 2O. de Paganis: ex ultimis priuatorum voluntatibus, I. 4. hoc tis. Loca Haereticorum conuenticulis seruientia Ecclesiis quandoque vindicata, I. 43. sa. in sis. Fq. 37. Θ. de haeretic. l. a. ne δεσπα. Baptisma: De usu horum in pauperes, vid. infra.
Obseruandum & illuὰ , lectas in Ecclesis, etiam Romae, Constitutiones Imperatorum /e rebus Ecclesiasticis : Exemplum in I. a. infr. hoc tis. quae ad Damasium Ep. Vrbis Romae data est. Notandum & illud, obtentu Ecclesiastici nominis, publicis functionibus iniuriam fieri
non potuisse: Exemplum in I. vlt. de patrocin. vicor. Praeter Ecclesias ipsas memorantur & Decanica, t 3o. de haeretis. Domus Ecclesiarum, La. de haereticis, Diaconica, d. l. 3o. de haeretic. Fit & SAMO Postv Μ Locost v M mentio I ris. hoc tit. quae scilicet Hierosolymis, & in vicinis Palaestinae locis erant, stib Comite Ori . ntis, d. I. assi) quorum Custodes quidam fuere , d. l. a6. eosque ah omnibus muneribus immunes,
L asi. Erant & Martyria, I. vltim. sum. de sepulchri viol. seu Apostolorum di Martyrum sede2L C eodem tit. de sepulchr. viol. Idque Constantinopoli in quibus Corpora humari Theodosius M. prohibuit, d. l. o. ut & in priuato tam quoque pollessionibus, d. l. vlt. De
3o. 3t. D. B. 3 36.37. 38. v. qq. ψ6.47. seu vis. h. tit. a quihus clericatus dicitur, I. ry36. . . h. t. qui & dicitur professus sacrae Religionis, I. 39. h. t. Votum Christianae. Religionis, L iri hoc tit. meritum eximiae singularisque virtutis, de l. us. hoc tit. Cultus diuinae reuerentiae: item Via diuinae cultionis, I. p. supr. de Decuriorib.) Catholicae Religionis cultus, l. vllim. Apr. de Malesic. Dicuntur & obsequia Clericatust l. 84. de Decurion. Religio sacrosancta , I. σε de Decurionib. Religio, absolute, L 123. in prisc. fustr. δεα rionib. Religiosum diuini cultus Obsequium, 1 iri. .de Decurisis. Dicuntur & chrismi pro Clericis, I. M. s. so. U. Dpm de Decurionib. I. a. de postliminio I. λλ. de Pistoris. Christianitas pro Clericatu, I. IV. de Decurioni. Diuino cultu occupati, & sacrosanetis mysteriis seruientes, ael. Ias de De rionib. Animi eorum diuina qbseritatione deuincti, Lio.. d. tit. de Decurionib. Diuinis ministeriis mancipati, L s. de Decurionibus. Dicuntur item Clerici ad Ecclesias transire, I. I. de eohortalib. Diuino eultui ministeria Religionis impendere l. r. hoc tis. Catholicae Religionis Clerici, l. 36. hoe sit. l. vltim. pr. de Malesc seruire E clesiis, i. to . de Deeurionib. Seruientes Ecclesis , I. ap. hoc tit. Saceatissimo Numini seruientes i. rsi supr. de is . tollat. Obtemperantes Ecclesiis, I. 3G. hia th. AE Z a1. de extraor .
. O. de me rim Obsequium iuge Ecclesiae deputantes ho tii. Ecclesiiastici, s.zo
35쪽
Lib. XVI. C OD. THEOD. TIT. n.
23. hoc eis. & in meae sum. δε Deearionib. Probabilem saeculo disciplinam agentes, L hoe est probabilis vitae studium, I. I. de eohortalib. Erant hi non tantum in Guitatibus. verum etiam in oppidis, vicis, Castellis, Municipiis, L 16. M. Me tit. vi & in possessionibus
Horum varii Gradus, ossicia, ministeria, hoc Codice recensentur hoc ordine; post Epi scopos , illa quibus fama, Presbyteri, Ia4. ψDh. r. I. Ialfupr. GDecurionibl. ro. upr. de M. rest. Episeopis proximi unde Presbyteri fastigium, d. I. DI. proximum Presbyteri vocabu 3. ii tum nomini Epscoporum, I. s. infr. de haeret. superior locus illis inter Clericos tribuitur, cu sum de . test. Presbyteri Curiales vel substituto dato, vel facultatibus Curiae cessi=, Curia liberantur, I. I s.fupr. de Decurionib. vid. & I. M. eod. citra iniuriam quaestionis testimonium dicebant, d. I. D. de M. ιest. Hactenus Sacerdotes; at sequentes dicuntur Ministri, L 3r. h. t. Catholicae Eccleste Ministri, d. LII. Christianae legis Ministri, L i. h. t. nempe Diaconi, d. I. a . 4r. hoc tis. &I M. Iat. svr. de Decurionib. squi& Diacones dicuntur, λιμ. 8t rod unde & ministerium Diaconi, d. l. Iar. Inter Diaconos vero Archidiaconus quidam erat, cuius memini Maiorianus Novell. t. vers. se qua sane: & a. Diaconatus Curia liberabat, L M. D. de Decurionib. ubi definitur, cui bona ceciant. Et hi quidem tres Christianae Legis primi Clerici erant, ut Vocantui l. ry de Iudaeis: vide Aleg. a. hoc rit. Sequuntur inferioris loci Christianae Legis Ministri, t. h. t. puta cist Subdiaconi, I. a.. hoc sit. & I. o. ro. de Deorionib. qui & Subdiacones dicuntur hybrida voce d. I 49 mere Graeca Hypodiaconi, I. 7. hoc ris. An vero hic Gradus Curia liburaret, & qua conditione 3 vided et M. & ros sa) hxorcistae , d. l. a . hoc tis. & I. Iar. δειpr. de Decurson. 3 Lectores, ι. . & I. hoc tis. ω d. l. ἐσδε seupri de Duca,tonib. l. N. de haeretici qui & lectores diuinorum Apicum, d. i. 7. hoc tit. hi vero ante Subdia nos nominantur, ae l. 7. & dict. I. ros. postponuntur vero d. l. 26 de quo ad d. l. 7. inst. hoc tis. Lectores ex Curialibus facti ad Curiam omnino ri'trahebantur, ι.εσι. fur. de Decumo n. sM Ostiarii. dia L H. hoe iii. sJ Custodes Ecclesarum, vel sanctorum locorum, asi hoc tit. md Iuuenes, L io. hoc rit. 09 Copiatae, I. In hoc est. & I. ra.su . de Heteranis: I. r. svr. de δε . collat. Et hi sunt Clerici, sed quibus Clericorum Privilegia non deberi dicitur l. t s. de Decurion. 8 Fuere & Clericorum numero Parabolani Alexandriae, I ώ. ψ3. boctis. 69ὶ De Oeconomis, supr. dixi,
ex I .supr. de his qui ad Ectis ex L Onic. de bon. Curis. Ecclesiasticis tandem vicini, Com
' De Clericis haec capita notentur. Primo, Character Clericorum & ossicium est, non diuitii ' studerc; verum votum eorum, si Verus est cultus, adiuilare pauperes, dc positos innei essitatibus, i. s. de lustrati collat. an mos eorum diuina obseruatione deuinctos non de cet patrimoniorum desideriis occupari, t. rοψ G Decurion. pro addictis supplicio intem e dere & appellare, cro. de poenise l. 17. . ' oppe4. Contra; Reos Vindicare per vim S usurpationem pr hibitum, L IT. ια de poen. l. N. de ones Secundo notandum est de eorum ordinatione: Nempe statuitur, cooptandos eos, non vulgari consensu, neque quibuslibet petentibus, LM hoc ιit. neque citra modum, d. l. fverum ab Episcopis sunt electi, ordinati, LIa. hoc tit. I. Iride poenis: in defunctorum scili cet Clericorum locum subrodati, allecti, l. 3. 6 hoc rit. saepe tamen totius populi vocibus expetiti, L . Jpr. de Decurionib. I. r. de cohortulib. Non Decuriones, vel ex Decurionibus geniti, L 3 hoc su. de quo plene ad tit. de Decurionis. lib. ra. tis. I. quibus ex municipi-hus prosapia est, L. c. h. t. falioquin ad Curiam reuocari possunt, I. N. M hoc tit. intra de cennium, ae l. N. septennium, d. I. al. h. t. non plebeii diuites, I. 7. h. t. non facultatibus idonei,' I. 3. h. t. non eos, quorum substantia SUO. solidorum exuberat quantitatem, ex Va lentiniani II i. mente, Noued. inter Theodosionas 38. non muneribus publicis obeundis opportuni, I. s. hoc tis. quibus ea est opulentia facultatum quae publicas facile functiones que at tolerate, I. 7. h. t. non obnoxii publicis, priuarisque rationibus, i. s. h t. sed fortuna te nites, d. l. 3. h. t. & muneribus ciuilibus non Obstricti, d. l. s. h. t. Ex Monachorum etiam ferme numero, L 32 hoe tis. I. 16. in . de poen. Numerus etiam Clericorum cuiusque vici
certus iudicio Episcopi ordinandus relinquebatur l. 33. h. t. Τertium caput est de Privilegiis Clericorum: sua igitur, speciatim Clericis Ecclesae V his Romae, priuilegia quaedam concessa a Constantino M. Clericis, ut docet lex r . hoc tis. quae a Constando confirmata, L U. hoc ri . In commune, haec Clericis priuilegia collata, L. Immunes
36쪽
mmunes ut essent a muneribus omnibus Ciuilibus, Curialibus, personalibus, smblico laboris actu, constitutum tr. s. u. 6. 24. 31. hoc tit. S I. u. itfr. de Iudaeis: ut ad Curiam seu Curialia munera deuocari non possent, a r. hoe tit. a nominationibus ad Curiam , ab Ome-bus susceptionibus, i. r. hoc tis. quod aliquando ita restrictum fuit, s nihil in totum possidere iri, ac patrimonio inutiles essent: I. u. h. t. A Curia tamen non liberabat Clericatus, ni avniuersis patriae debitis persolutis, I. M. de Decurrons. nisi cessis patrimonio Curiae, . N. is .
eique patrimonio cesso,d. l. s9. iis. & 363. ATributis pariter, collationibus, fiscalibus pe sitationibus seu Censu immunes fuere Clerici, ex Constantii lege Io.& i . h. t. etsi alia postea ei dem aliquando mens suit, liue. hoc. tit9 Itaque deinceps legibus cautum, obseruatumque, nisi P ν Clerici vicani, & in priuatorum possessionibus essent; hi enim capitationem suam adgnoscebant, L 33. h. t. 3 item Clerici Negotiationes de quibus sunt hoc Codice Nouem Constitutiones, l. 8. o. i . R. 36. hoc tit. & l. s. ii. issu'. deluserati collat. a Lustrali seu Aura
Fia collatione immunes suere ae l. 8. Io. I . IS. 36. hoc tit. Certum tamen intra modum negoiatiantes , l. IS. 36. hoc iit. vide & supr. tit. de lustrali collat. Quae etiam negotiatio ultimum Clericis prorsus interdicta a Valentiniano Tertio Nouriga ia. Denique a muneribus sordidis immunes fuere Clerici, Lio. 14. Is. hoc tit. a Parangariis, I. Io. I . hoc tit. & a Metationere, Lysivr de Metatis. Coniuges quoque quorundam Uericorum qui scilicet ante Clericatum matrimonium contraxerant, de quibus agitur leg. ro. 14. 44. hoc ιit. dc Lυnic. supra
de Mn. Gericor9 a censibus immunes fuere, d. l. io. i . h. t. vi & eorum filii me quibus I. 9. O. u. I . h. t.) qui & Assectiones dicuntur d. i. n. h. p. qui & ideo in Ecclesia perseuerare debebant, d. l. 9. Item eorum ministeria, L io. seu mancipia, I. 8. & homines, LI . a censibus, Lio. & lustrali collatione immunes erant, d. l. i hoe iis trirem i. Militiae Armatae obnoxii per Clericatum militia non liberabantur, L i3 supr. de reteranis. a) ut nec Curiali conditione ideo liberarentur; de quo iam seupra aliquid: inque eo argumento occupatae sunt quindecim leges titui. de Decurionibuy. 33 Pistrino item Clericus non liberabatur, L ii. de Pistoribus. Oilicialis si militia functus ad Clericatum confugeret, lacultates eius cursui publico vindicabantur, I. 46. decussu. s) Suaria iunctione Cle ricatus non liberabat, nisi patrimonio suo Corpori SuariorumClericus cederet, L 8. de Suariis. Clericis vicissim haec interdicta fuere si) Viduarum ac pupillorum domos adire prohibiti, sdio. h. ι. ta vetiti extraneas mulieres sibi sub contortio sororiae appellationis adsciscere; sed tantum matres, filias, Germanas, seu eas, in quibus nihil scaeui criminis testimari Redus naturale permittit 1 44. h. t. 0 Ex extraneorum item, quibus se priuatim sub praetextu Religionis adiunxerint, liberalitate quicquain adquirere, i. 2o. hoc tis. Nihil ex Diaconissae honis consequi et . h. t. quae lex tamen reuocatur L 28. h. t. Et haec de Episcopis &Clericis. Atque ideo de viris. Quibus adde, quae de honis Clericorum & eorum successionibus titulo peculiari habentur de bonis Clericorum, ut & quae de Oeconomis Ecclesiarum continentur eod. tit. Tandem & quae de Advocatis Ecclesiarum sup. diximus. 'IV. Sequuntur nunc Fomi seu mulieres vitae solitari aededitae, ut vocantur, cunici de bonis clericorum es Monachor. &quidem Villor NEs Sanctiinoniales, de quibus Occuri ui1t Meccidi septem Constitutiones: puta omnium antiquissima si) Constantii Anno 334. lex r. sum dera- ptu vel mar. m. Sanctim Ad quam dixi. aὶ Ioviani Anno 364. lexa. eodem tit. 0 Valentini
ani Sen, Anno 368. l. d. de Censibus: Anno 37o. lex 6. decensi : Anno 372. lex 22. hoc rit. de
tim. de raptu vel matrim. Sanctim. E quibus omnium prima puta Constantii lex i. de Raptu. pertinet ad Virgines Vrbis Romae , S per Phaesecturam urbanain: lex vero 3. de Roptu, ad Italiae: lex z1. de Episcop. ad Epyri nouae: lis 4. & 6. de Cresu ad Galliarum: lex a. de Emptu, di lex n. de Scaenicis, ad Orientis. Dicuntur vero & Sanctimoniales, Rubritit. de Itapta vel matrim. Sanctim, virgines absolute, Laz de Episeop. virgines sacrosanctae, t. i. de Raptu. Sacratae, leg. z. eodem lit. Dicatis Deo Virgines, ι. 3. eodem & L 11. de Scaemcis: in virginitate perpetua viventes L q. de Censem quae se sacrae legis obsequio perpetuo dicar unt, ι 6. eodem tit. de Censis. Hae vero habitu pecu-
37쪽
liari publice usae; ut docet din. I. 11. δε staenicis, quem M lege usurpare prohibentur Mimae, tiquae ludibrio corporis sui quaestum iaciunt. Earum virginitatem labefactare capite sanciru ν a.dero' Sanct deportatione, siue & bonorum proscriptione, L 3 eortis. accusatione omni bus permisia α ι 3- siuequis eas raperet inuitas, Zi 2. y de raptu siue quis eas ambiret& attentaret matrimonii iungendi causa: dict. r. a. etsi rapta postea consenserit, delet. I. A capitati sMe quoque plebeia immunes erant, I. q. 6. de Censis. Harum captatelis etiam occursum l. 22.Mctii scilicet prohibitae & ipse aliquid consequi ex liberalitate mulierum. De UtDv Adus senesmonialibus solitariae vitae deditis. est quoque lex I.supr. de raptu v imatrim. danctim. dclexvnic Dpr. de bonis Clericorum se Monoch. De D, ACO Ni S sis est I 27.28. hoc iit. ubi & Viduae simpliciter vocantur pariter, ut quidem existimo, l. I. de raptu veI mairim. Gnctim. AEtas carum definita iuxta Apostolum 6o. Annorum : d L ag.De Extraneis mulieribus quas Clerici sub Sororiae appellationis obtentu sibi adsciscere prohibentur, agituri .hoeiis. Tandem vetitae foeminae instinctu persuasae religionis
crinem tondere, L 27. hoc tit. De POL Ti A&DiscipLiNA Ecclesia stica praeter nonulla iam superius adspersa,vi & de causis Ecelesiasticis haec notentur. PrimoCanonesEcclesiasticos pristinos & vetustatem obse i uanio. dam inculcari, .ss ooctis. a) Si quid dubiet tis emergeret in Conuentu Sacerdotali id tractatum, id est in Synodo Prouinciarum & Diceeeseon.; idque per Illyricum nonnii x scientia Ep. Constantinopolitani ae l. s. ω De Foro Eeelesiastico ita habendum; causas Ecclesiasticorum &Ecclesiastica ,seu negotia ecclesiastica,in quibus de dissensionibus ageretur,coi amEpilco Pis,inlOcis suis & suae Dicecuseos Synodis audiri de buisIe hoc/it.Li. infr. δεReligione: Caeteras vero ad usum Publici iuris pertinentes coram iudicibus saecularibus agitatas, d i 23 glacia veluti causis criminales, d. l. 23 & l. vltim. hoc it Depositus s mel ab ossicio Episcopus ad Ecclesiam vel Episcopatum redire seu aspirare denuo non potuit: l. 33. & 39. hoc iit. Tandem latiusce thult Constitutoines ad haec capita reserri possunt; l. de vetustate, deque Canonibus sicci suscis prouinciae cuique & Ecclesiae seruandis agitur l. s. et De munere 9 ii in Episcopi, las. hoc iit. a) de Oidinatione Clericorum, L 3. 6.i7. 39.2l-32, 33. h- t. 4 de Parabolonis, agitur l. qa. a. h. i. sὶ de Diaconisss, agitur l 27. 28. h. t. 64 de Moribus
9 honestire Clericorum, L 2o. 22.27. 2I. 37. - . h. t. h. t. 73 de Privilegiis, immunitate, opibus, defensione Ecelesiarum, Episcoporum & ericorum, L I 2 4. 7. 8, 9. IO ri. 13. Iq. lS.I6 I8. 24. 26. 29. 3O. 34. 36. 38. 4o. h. t. 8ὶ de Foro Ecclesiastico S depositione Episcopo rum & Clericorum, L la. 23. 3s. 39. 4i. vltim. h. t. 93 de irruentium in Ecclesias Poenis, csi. h. t. Unica tantum Iex hoc titulo fugitiva videtur; puta lex s. De P AvΡERvM quoque cura haec notanda. si Multae in pauperum usum quandoque adiudicate: l. aO. quorum appellat. r) Alimenta his o publico data, tit. de alim. quae inop. par
13 Diuitiis Ecelesiarum pauperes sustentati, t. 6. hoetis. ψὶ Quaestus quoque Clericorum
negotiantium pauperibuS proderant; l. Io. Iq. hoc tit.
De IMMUNITA IE Clericorum Catholicorum a inveribus cillitibus; Constantini ni constitutio.
T TnκETicost v M sc) factione Min coruperimus, Ecclesiae Catholicae Clericos ita vexari, ut Nom hiationibus 'in seu susceptionibus aliquibus,quas publicus mos exposcit, contra' indulta 'sibi priuilegia, praegrauentur. Ideoque palcet, si quemTua Grauitas sid inuenerit ita vexatum, eidem alium subrogari, & deinceps a supra dictae G religionis hominibus huiusmodi iniurias chὶ prohiberi. Dat. Prid. Kalend. Nov. Constantino A. DI. si) ct Licinio iis Caes. COS.. t i .l
38쪽
3 Abest λω - , γα lust vellit Historiea seu temporaria. Habet eam Batonida concortini porro huis seri eiusdem constantini M. ιμ a. 7. hoctit. G O TH D E bὶ Rectori Prouineiae bee sex instripta suit; ut doeent illa Tua Gravitus. Et vero ad AEllanum Proeonsilem Alan
eae datam eam existi o. m. . ,
e An Donatistae hie indicamur 3 De ebmox. m. di Iniitria, I. α hoe D . erilego liuore, L. a 'bs sit. lauiala, bsic tu. ω- . .. Iὶ De Nominationibus ad pii bliea munera re de susceptionibus Annonarum re Tributoriim, suis inulti μ'. lib. is. δε meu rionibus: & ιit. de sufeeptoribus. ID. ' Quando hic priuilagia indulta Sane non diu est, elim id factum ἡsse potuit, hoc ipso Anno 313. fine enImprimum Anni superioris Aia. Constantinus M. Christianam fidem publice amplexus est. ID. . O Haee verba videri possint non quidem Semi.Christidiuim redolere, verum recenter saltem Christianuiti factum. N,si putemus hane serem datam ad Magistratum Gentilem. ID. . . h Iniuriae species est, ct vero dieitur, ubi quis ad munera ciuilla contra indulta sibi priuilegia nominatur. ID.
o NITANT Laeti M. septem ordine hoc tis. comi M stitutiones occurrunt de Ecclesiae Catholicae priuilegiis, l. V. de Clecicorum ordinatione, l. 3. Leorundemque priuilegiis, i. r. a. s. 7. Haec lex est de IMNvNITATE Clericorum: a Nominationi. hus oc susceptionibus Immunes scilicet, Ac a muneribus aliqui hur personalibus, Ecclesiae Catholici Clericos esse iubet Constantinus M. O iam etsi inter haec Christianae Religionis a ne susceptae initia ediderit, anno videlicet 3I3. mense Octobri extre. DO, anter lora nihilominus super eo ipso priuilegia processisse iam indicat his verbis, contra INDUL TAsbi pri egia Huiuscemodi sane legis
suae meminit Constantinus in Epis. ad Disopos Numidiae, quam Pithceiis extulit, quamque Baronius Amaalitus Dis indidit, Anno Domini;ὶ s. num 6 . Euic bi's vero nominatim, historia Eccles lib.
I9. cap. 7. Constantini legem seu Epistolam de Im. monitate Clericorum Exolesiae Catholicae ad Anuliniim Proconsulem Africae memorat: & haec quidem exinde inter alia: διοπεῖ ἐγώνους τους ρισω Τπις ἐπαρχια 6ῆς σοι πεπι υριε' 'ης εντῆ Καθολικη Fκ-
λοαενης αφελκων, , Sc. quo circa eos homines, qui intra prouinciam ubi creditam in Ecclesa Catholica
cui Caecilianus pracs, .huic sincitissimae religioni mi.
ni rant, quos cleruos vocare consueuerunt, ab omni .stus omnino publicis sunmonisus immunes volumus confer ri: ne errore aliquo aut casu sacrilego a cuLrusummae diuinitati debito abfrahantur. Quae aliis uin ipsisIuo a verba sunt, quae continentur proxima L a. Hanc ipssim vero primamque Constantinile em memorat Anulinus Proconsul Africae , cum
Iibellos Donati statu in sibi datos hoc Anno ipso 3I3.17. Kalend. Maias, ad Constantinum mitteret, epistola sua, quam refert Augustinus epist. o. iiii. s.
hu qui sub eo em aruni, quique Clerici peliantur
deuotio mea apud acta paruitatis meae in nuare cura. nie, eontemque hortata es, ut unitate rensensi, ombi. um facta, cum omni omnino munere, indulgentia
dLfustatis vestrae, liberati esse videamur , Catholica
his fetas inseruiunt. Vbi vides, quomodo Anu.
mis breuiter summam Constantinianeae constitutioianis relatione sua ProPonat: Vt appareat omnino, eandem illam esse, cum ea quam Eusebius memorat. verum paucos post dies, addit Anuli nux, extiterunt quidam adunata secum populi multi tudine, qui Caeciliano contradicendum ptitarent, libellis dilatis quibus susceptus dies xv Ii. Kalend. Maias Karthagine, quibusque Catholicae nomen sibi illi vindicabant, quos ad Comitatum Constantini dirigi impendio postularunt. Eos vero, Analinus, manente in statu Caeciliano ad Constantianum direxit. Exinde Synodus Romae hahita itis. si Constantini later Catholicos dc Donatistas hoc ipso mense s. Nonas Octobris , ubi Caecilianus ab solutus, Donatistae veto condς mnati fuere: qua
mox mox secuta haec lex nostra, qua Constantinua priorem constitutionem suam, haereticorum facti
One interturbatam , confirmatum luit. Ut omnino
mihi videatur , haee lex lata ad illam Anulini relationem , Ac apProbandae synodo Romanae Nunc de ipsam et lege. Sex igitur ex hac leg. ti ad eam obteruentur. Primum de hac Clericorum immunitate a nomina iationibua, & muneribus ciuilibus, plene dictuin iam supr. iit. de Decumn & ιit. de Suscepto=ib. Secundo Oh setuandum, Constantinum, nonnisi
cotholica Ecclcsiae Clericis haec priuilegia, hahc im
munitatem indulsisse, voluiiseque compete rei quod& iplum prima illa omnium constitutione diserte expressum fuerat, εντ' KαΘoλικῆ, inquit, Eκκλησία KHOΜομο ἐφες κε, in catholica ecclesia cui cίtianus fraeest. idemque etiam repetitum tertia eiusdem Constantini constitutione, I. I. in se. dabaretis. Videatur & ία a. . infr. imo de lex I.sυν- de annona re tributis. Sic & idem smp. plenissimam testamenti factionem passivam nonnisi Cathoa lieis Ecclesiis tributam voluit: l. . hoc ιit. Tertio osseruandum . haereticoν, cuni ipsis eadem priuilegia, quae Catholicis, non competerensi subinde factionibus suis, ut haec lex loquitur, sacriis lego liuore, ut lex prox. a. per inittriam, ut l. 7.
inse. διά εFολιβήσεωρ ἱεροσυλου incrrigo casu, ut ha beni Graeca apud Eusebium, id apiid Mallistratu egi L. R. ut ne Ecclesiae Catholicae Clerici priuilegiis hi in dultis immunitateqae illa perpotiren stiri Id quod saepe & subinde ab haereticis tactum tentatumque Exemplum aqud Basilium quoque epipola νω. siutu . Mir. Benedictis. vhi de Vicario qyodam Pori licae, si non haeretico, saltem haeretisorum fautore I
39쪽
πιεύων τῆ υπηρεσία των δηματιω τίς δε τω Eυς θαμ προσκειμανους , τως ωγὰαις τιμάῖς περι-επων' rursus ad nos aecessi, iram eademque spirans, ac omnes poce unica eler cos ecclesiis Caesariensis tνadio dia curia. Sedit autem Sebastia plures Hes, secernens suos ab alienis, ac nostros quIdem commun/ω- tores curiales appellans, ac mumis publicis adicens, os ve=o, qui Eustarbio a i sunt maximis fouens honoribus,
arto, ex his quae initio dixi, si vera ea sunt,
'apparet, Haereticorum appellatione Sinismaticos quoque Donatistas hic intelligi: Nam ut maxime Haeretici proprie loquendo a Schismaticis seiungi, separari seseant , & vero discernantur etiam ab ipso mei Constantino d. l. r. inst. de haereticis, cuius. modi sane erant Donatistae; attamen & ipsi quandoque hareticorum appellatione venerunt. Videlicet L . inst. ne sanctum Eaptisma. Et iuuat hanc interpretati senem quoque lex I. ix L 3 . infra. Quinto notandum, SoZoinenum quoque lib. i. cap. p. meminisse huius immunitatis a muneribus pubi .cia a Constantino M. Clericis tributae his ver his: τεκμηριον δε κα-ρινο μεγιῆ ον της τοῦ Βα λε-
etiam argumentrem Pel maxImum reuerenti. e. quam
pius Primeps erga religionem gerebat: nam omnes vh/que clerιcos immunitate donauit, lege hac de respe
Monendum postremo, vel ex hac Ieg. vi & exsequentibus quatuor constitutionibur, ut omittam alias, liquere satis de Zosimi calumnia, asserentis Constanta irim circa Ann. D. ya . primum Christianae Religioni operatum, de quo ad Philostorgiunt
Libet etiam ad elariorem & distinctum huiusceletis intellectum, breue Chronicon subiicere de
legibias a Constantino latis Anno D. 3I3. superim munitate Clericorum a muneribus publicis. i. Ante mensem Aprilem , eodem, ut puto, ser- me tempore, quo Maxentii caput in Africam minium fuit, Constantinus primam constitutionem ex vi he Mediolano; ibi enim tum erat Consta aliis nus, ad Anulinum Proconsulem emisit pro Caeciliano & Clericis eius: quam resert Eusebius lib. Io. cap. p. & ex eo Baronius Anno 3 ir. sed male: Cuius etiam meminit Anulinus relatione sua ad Coastantinum , quae extat apud nugustinum epis. u. fiu. δδ. Edit. Benedi I n. ad Ianuarium, & in Λ stis Collat. Carthaginenses, die 3. num. a1 ff. Zao. om. L. Concit. Edit. Harduis. p. tr T. Quam etiam indicat iple Constantinus hac leg. r. mense Octobri
a. Mense Aprili. Post paucos dies, quam Anulinus Constitutionem seu epistolam superiorem Constantini Caeciliano, & Clericis sub eo constitutis insinuasset; Donatistae liuore moti, libellos Obtulerunt Karthagine, rinulmo XVII. Kal. Mau: quihus huie immunitati intercedebant, Eccleta que Cathol cae nomen sibi vindicabant: Quos libellosnnulinus, manente Caeciliano in statu suo, ad Constantinum direxit. Iestis An ulmi relatio apud Augustinum epist. a. siti. ΤΙ. Edit. Benedi tin cn. ius relationis & ipse Constantinos memin t eps. ad Miltiadem cs Marcum, apud Eusebium lib. lcri cap. F3. Mense Octobri. Synodus ad libellum seu preisces Donatistarum Romae Constantini iussit habita fuit 6. Nonas Octobris, inter Caecilianum & Donatistas: ubi Donatus damnatus & Caecilianus innocens pronunciatus est, teste Optato, lib. I. cap. 23. 6e a . Augiastino post collat. contra Donat. c. A.& epi sola ua. situ. l i. Edit. Benedicitin. & alihi. 4. Extremo iam die eiusdem mensis Octobris latrhaec lex 1. qua immunitas illa Clericorum Catholicorum confirmatur, aduersus haereticorum, Da natistarum, factionem.
t M M v N i ae A Τ P Clericorum ab omnibus omnino muneribus, Constantini M. constitutio.
Qui diuino cultui ministeria Religionis iupendunt cid est, hi qui Clerici appellantur, 3 ab
omnibus omi)ino muneribus excusentur; Ne d) lachi lego Q liuore quorundam fina diuinis obsequiis g auocentur. Dat. x ii. Kalend. Nov. Constantino A. v. es Licinio Caes. COS s. fai9JIM TERPRETATIO. Lex hoe speciali ordinatione praecipit, Ut de Curicis non h) Deam res , non Adlectos i facere quicunqtie sacrilega ordinatione praesumas, quos liberos ab omni munere, id est, ab omni incio, omnique seruitio iubet Ecclesiae deseruire. hic
is Ahest bise lex a Cod. M. vehit similes plures alias habens. Extat apud Baronium. Anno 3I9. in dio GOTHO Lib) H. onauianor ut est quoque in . M S. G. ct Editione Tiliana, ct uuartanis de prim. Cuiae. Eidem Oeuuiano hoc ipso Anno Inseribitur l. i. desiliis mil. a par. ubi perperam edicitin υνι ianum IDN Cunis sede, erat Regiui ; ut docet sit fiscriptio d. I. i. his verbis. Ace. Regis. ID
' - mox subiiciam: ἔ- - neque mutafidum in nec. kai id
40쪽
TIE IMMVNiTATE CIericorum a muneribu, omnibus ciuilibus est haee Tettia iam, sed hoc titulo secianda Coni famini M. constitato: eaque Tominatim per Liicaniam & Brittios: Tertia inquam : Differt enim ha e prorsus ab Epistola illa Constantini M. ad Anulinum Proconsulem Asricaede immunitate Clericorum, quam ad i. i. svr. retuli. Nam & septem annis ante hanc, illa lata fuit, & ad alium Magis ratum emissa et , & ad aliam terrarum partem spectat. Nempe illa data est Anno 313. vel fine Anni 3ia. haec Vcro. Anno 3 Si. lna Anu ino inscripta, haec Octauiano: illa ad
Ch cos vocari ι fueuerunt ab omnibus omninop vhticu functionibus Am vnes volumus conseruari dine εrrore atquo aut casu sacrilego a cultu summa diuinitati debito ab rahantur. Quae ipsissima verba sunt hΛius let. Sed neque Sozometi. t. i. c y. hanc letem ii eciat m indicauit, Verum aut generaliorem, aut antiquiorem, aut sane quascunque tandem Constamini contatutiones de immunitate Clericin
Ex hae interim, desuperiore lege , itemquhisse. ut de Eusebiana illa de qua modo diximusγEpistola liquet, quam enixo Constantini studio opus fuerit ad firmandam semel hanc Clericorum
Catholicae Ecclesiae immunitatem a muneribus ciuilibus: quae tamen hac aequissima ratione, quae hic expresse redditur, mxa,Ne, scilicet, Clerici a diui. nis obsequiis auocmtur 2 ut haec tex nominatim ait,
itemque superior Ha , quam memorat Eusebius Diis sola, & apud Augustinuiti renuimus epist. 6I. stu. u. Edu. Benedictin. Neque absimilis ratio redditur a Theodotio Magno I. assi infr. in custodibus Ecclesiarum & Sanctorum locorum: Quis emm,
inquit, e 1 castite censos par atur esse deuinetos, quos Becissa io in Abgia supra memoνaro obsequio manci patos. ix hac porro ratione liquet. immunitatem munerum personalium hic inrelligi. non vero imis munitatem patrimonialium : de quo infr. ad ι. D
Clericorum interim bac Dρ. definitio notanda est,
quae de ipsa totidem verhis continetur m Eusebiana, quam modo retuli: Nempe Clericorum nomen, quod
commune erat Ecclesiae totius & Christianorum omnium, usus & auctoritas Ecclesie proprium de εξουρετον fecit, eorum qui diuino cultui min stodia Relig onis impendunt, ut haec Lx loquitur: qui cleri sunt τῆς σιακονίας seu ministet sacrique ordinis , quique in Clerico ministerio dicuntur conitituti a Cypriano: vid. & Hieronymum , cuinius Verba referuntur Caus. 32. Qu. I. c. p. Sic papae quoque nomen, quod commune erat omnium dipi Tcoporum, idem usus de auctoritas Primi iam olim.
inter omnes Episcopi proprium fecit.
praeiadisium non facienda ς Constantini M. constitutio.
v v Constitutio ' emissa praecipiat, Nullum deinceps D turionem, ieIex Decurione prθ- genitum , vel etiam insertissim idoneis jacultatibus, adque obeundis publicis muneribus opportunum, ad Clericorum nbmen obsequiumqtie confugere: sed eos decetero, in defunctorum P duntaxat Clericorum loca, Rubrogari, qui fortuna tenues, neque munctibus ciuitibus teneantur obsti icti: Cognouimus, illos etiam inquietari, qui ante Legis prbmulgationem CL rii OArum se Confortio sociauerint: Ideoque praecipimus, his ab omni molestia liberatis, illos b qui post legem latam obsequia publica declinantes ad Clericorum numerum confugerunt, Procul ab eo corpore segregatos , Curiae Ordi ribusque restitui. & ciuilibus obsequiis insed uire. PP. xv. Kalend. Aug. Constantino A. vli & Constantio Caesare coss. Pro.J
O Abest & b c uae a Coae Iissi. .ehit historiea de temporaria. Extat apua Rar nn m Mn. 12 . nuin. io. Contoris dat altera eiu dem Constantini M. constitutio puta lex ε. ct lex l . Afri G λ THO Ri Non extat haec constitutio constantiniana, cuius tamen sentenua hi proliis medictatur. m. sv Illes tantum. D.