장음표시 사용
61쪽
46 Lib. XVI. Con. THEOD. TIT. II.
fuerit, si quando extra ordinem duo Episcopi eiusdem Ecclesiae esse permitterentur, iisdem virosque priuilegiis & honoribus eorumque CIericos fruituros: Quanquam alias iure Canonico, neque in .na Ciuitate duo esse possent Episcopi, ut docet Gn. Nic. I. pae. Jay. Tom. I. Concic Edit. Harduan. Soetomenus lib. q. cap. U. Δugustinus epist. Ilo. su. ab. Edit. Benedi tin. Pacianus epist. ad Θmpronianum 3. pag. 3lo. Tom. IV. Bibl. Patri max. fido in νonico An. Iroo dc si quando duo essent,unus Episcopi tantum nomen Ac honorem sine re & potestate obtineret; id est, ordinare non posset; ut docet quoque L Canon. δ Nicanus. Ita de Meletio constitutum in Concilio Nicano, testatur eiusdem Concilii Synodica epistola, apud Theodoretum lib. I. eap. s. sic de Eustatio constitutum in concilio Ephesino, ut docet epistola Synodica, inter acta Ephesui Concitii pae. IDC Tom. I. Concit. Edit. Ha d.
Ac apud Zonaram S Balsamonem pag. ioci. Iop. seqq. Pandect. Canon. Guit. Reueregit. Verum haec inania sunt. Imo contrarium verissimum; nompe Li herium hoc tempore Sed istae nondum restitutum sui M. Nam si id tantum,. l. ageretur & definiretur, restituto quamlibet Li herio, ad Felicia nos quoque immunitatem Ecelasiasticam pertiuere, tum id hactenus statueretur,
neque immunitatum tam longa pagina retexeretur.
Quare veris limum, Liberio adhuc destituto, haetere , ne quis dubitaret repetitas has immunitates,& quidem fgillatim. Et certe cum Sirmieres demum Synodo Liberius Sedi suae restitutus fuerit, nonnisi Anno proximo 338. restitutus is fuit, quo ea Synodus habita, cum ibi Constantius Imp. ageret. Enimuero, cum Constantius hoc Anno 317. Vrbe Roma digress is initio adhuc mensis Decembris Mediolani constitisset, ut docet lexI. supra de Malscis.'Mathem. & haec ipsa lex ; extremo demum mense Decembri post hanc legem Sirmi. um peruenit, uti docet subscriptio legis an supra de appellat. Exinde integro Anno 3s 8. & medici ferme 3s9. Sirmii constitit: de qua alioquin Constantii mora Sumit. Marcellinus quoque l. 1, cap.ra. Ibi igitur constituto Constantio. & Sirmiensis illa Synodus habita fuit, Anno D. 338. quae longe alia est ab illa quae habita aduersus Photinum Anno D. 3s . ut diserte scribit Soerates L 2
cap. v. & Sozomenus lib. . cap. si in quibus tamen discernendis Baronio aqua haesit.) Et in illa vero Synodo Sirmiensi tandem Liberius, Osius quo
εκατονταετης euicti fuere, Bc exinde iam uterque Episcopatui suo restiturus. Quod ad Ann. D. 3s 8. referendum recte vidit Baronius, in Ann. III. n. . Quod exinde quoque Secundo argumento Patet, quod Athanasius Apol. a. p. a T. sitia. pag. gor. Erit Colon. μι. L f. dc epis. ad Soli ar. vit. agent. p.
siu. pag. DI. Edit. et . Liberium post biennium exactam in exilio, & sie tertio exilii anno resti, tum scribit. In exilium porro missus Liberius Λrbitione & Lolliano Coss. id est, Λnno D. 3 i.
Seuero Sulpitio Lasacra historia c. v teste: quo tem pore Leontius Praesecturam Vrbis administrahat; ait Marcellinus I. u. c. 7. ad quem Leontium e. V. extat Constantii imp. constitutio Anno D. 3 6. Puta Proxime praecedens lex II. svr. hoc tis. qua Acipsa Ecclesiae Urbis Romae Clericis concessa priuilegia firmiter custodiri praecip untur. Tertium ad
datur dc hoc argumentum: quod Osius a Constantio Sirmii Anno integro detentus, Postque eum Arianae fidei assensus dicitur ab Athanasio adsolitar.
Nisam agent. pag. 0I. situ.pag. I I.Edit. Colon. . Li . Porro Constanti obirmii constituto, haec facta ait diserte Philostorgius L . histor. Eccl. evd. Pariter ut SO
Zomenus lib. q. cap. V. At minus cxacte Theodo-
retus lib. a. cap. 17. haec Constantio Romae posito euenisse indicat. c a terum, quod antea ostendi. Constantius Sirmium venit, post hanc demum legem. Ergo Liberius non ante Annum 3 8. Sed suae restitui potuit: non vero Anno 337. quo adhuc
haec lex, dc quidem fine Anni ad Felicem data est: Quod ex hac let. Quartum iam & validissimum Argumentum est; Liberium videlicet hoc tempore nondum Sedi suae restitutum fuisse; verum pulso Liberio & in exilio ex stente hane legem datam ad Pelicem. Postremo certissimum, Liberium & Felicem non eodem tempore Sedem Romanam &conivndhim tenuisse; quamdiu enim Felix Sedem tenuit in Liberius abdicatus fuit: contra, ex quo Liberius Episcopatum repetiit. & Felicem oppressit: quandoquidem quod Hieronymus Chronico, & Marcellinus aiunt, vi or Romam ingressus est.
Adversas IMMvNiTATEM Eccles arum 9 Clericorum Constantii
lu Armunense sc) Synodo, super Ecclesiarum& Clericorum priuilegiis tractatu habito, v que eo dispositio d) progressa est, Hi a quae Videntur se) ad Ecclesiam pertinere, a pubi ea functis ne cessarent, ch inquietudine desistente: Quod nostra videtur g dudum
sanctio ' repulisse. Clerici vero, vel hi quos cipiatas ch) recens usus instituit nuncupari, ita a sordidis muneribus ti) debent i Ninunes, atque a conlatione x praestari, si ex
iguis admodum mercimoniis tenuem sibi victum vestitumque conquirent: Reliqui autem, quorum nomina negotiatorum matricula l) co Nprehendit eo tempore quo conlatio celebrata m) est, negotiatorum munia Spen stationes n agnoscant: quippe co) postmodum p) Clericorum se coetibus adgregarunt. De ' his sane Clericis qui praedia possident, Sublimis Auctoritas Tua non solum eos aliena iuga nequaquam statuet q) excusare, crin sed etiam his s quae ipsi possident, eosdem ad pensitanda fistalia peiurgueri: Universos namque Clericos, possessores duntaxat, prouinciales pensitationes fiscallum t) recognoscere iu
bemus: Maxime cum in Comitatu 6 Tranquillitatis Nostrae alii Episcopi, qui de Italiae
62쪽
partibus M venerunt, di illi quoque , qui ex Hispania adque Mira eommearunt, preb uerint, id maxime iuste syὶ conuenire, ut praeterea set iuga & professionem isa que ad Ecclesiam pertinet. bb) ad uniuersa' munii sustinenda translationesque Nodi laciendas, omnes Clerici debeant adtineri. Dat. dd epistola iso Prid. Kalend. 4si Med. Constam tio A. κ. Iul. rv. fio Caec coss.. 36O.
Abest & εHIM a C. . . exm omὶ sit paronim in Gesis ovius ni iso. quat iram eamr arat a. hsν. n. i. Hinc perstringere 'mihi videtur Ualentinianua Sen. 4. 18. infri praelata I. I infri GOTHORlbi Italiae. Atque hie idem Tauriis est, qui Ariminensi Coneilio superiore nno praefuerae de eo idpros sem. D. c Pro, In inminensi Arimis uss Synodi fit altera Φoe Corice mentio, L vis. sup . is με in δοι ubi dix . Habita porro ea Synodus superiore Anno sis. Eusebio de Hypatio Coss. ID. M Dispostis hie est, quod in Synodo inter patres definitum est, ut ab Imperatore postularetur: euiusmodi dinpolitiones eomplures in conciliis Asrieanis. Denique dispositio est et nventio synodalis super rogendo Itip. atque impetranda ab eo re aliqua: Sanctio vero cui mox vise turi Imperatoria ad eam raspousio, ID. Q id est, quae pertinent. m. Immunia essene. δα g deit, reppulit. m. t Constitutio li-Constantii ob χruanda, qtiae hie membratur: neqlle alibi oeeurrit. m. ib) De liis ilixi plene ad I. i. fare.' lustrati collat. vid. etiam ommentarim. ti Ut similiter L In. svr. ID. λ) Lustrali, cte. m. 'cl Nota Matriculam negotiatorum eertam tuisset ut ita sciretur , quinam lurialem euitationem 'praestire obrem . D. m Aii celebranda y An eeubratis est, pro celebratur Non: Celebrata est I nuper scilieet. Nam i .eua di in .ra
munere dicam plene an legem 6.. inst. βoc t. ID. v Co ritantinopoli. 'ID.
eae: Haec vox abest a Paris editione In Caiaeiana ct Titana exsat: vide, quae dixi 'ad legem it.supri ID. M me. IlI. ve est in Edit. art. m.
DA IMM uir λτg peelena sum fle Clericorum Secundo ex bae lege liquet, Constantium hane est h ce rursuin Conmntii Epistola, quae vel ei, oriminensis Synodi dispositionem sanctione sua maxime singularis est, quod sta Ariminensis Synodi statim reptilisse. voluit itaque Constantius, heia
historiam, de qua etiam agitur L νlt. supra de Me etesias, etsi ab eXtraordinariis muneribus de trans. Carbo ) atitue ad ea , quae eam Synodum proxi- lationibus immunes essent tui ex M. Dr etiam me secuta sunt, pertinet, quae alioquin Partim. liquet;) attamen a Cano uicis & Ordinatiis immua: nuspiam memorantur. nes non sisse quod idem Honorio placuit L 1 . in . Primum ex Me ιτὸ liquet. in Ariminensi Syno. ubi di cana plenius: Adeo, Ut id etiam in Metroiado non rantum tractatum habitum de fide, vel politanis Ecclesiis. obtinuerit, veluti Thessalcini- etiam de causis Episeopo tuni quod alioquin in ea censi, L RI. fur. de annona re tribun De Clinteis tracti ri voluit Conllanti ut teste Sozomeno L AE. c. vero haesi Constantii mens est, ut non tantum Ca. in verum etiam tractatum habitum in ea de Pri- nonica. Verum etiam extraordinaria adγqstant: p. ;.uilesiis Ecclesiariam de Clari eorum, ac nonnulla veluti translationem, itςmque lustralem epilatio super his disposita, ad Principem Constantium per- nem, aliaque negotiorum mu uera di pensstatione dilata. nempe de Ecclesiis & Clericis in uniuersum quorum eo sine certa quaedam matri quia conniripienssima immunitate; etiam a solitia dc ordinariis fuit, quique pinmodum Clerici facti operam mera functionibus & tributis donandis. cimoniis addixςrt. Verum hanc segem hae pane
63쪽
postea Ipse ultimo tempore abrogauit, L rL inst. uam hae prostituta confirmat valentinianua cien . u. inst. Tettium id observetur, post Ariminensem Synodum, certam Clericorum negotiantium matricuis am factam, ut ita negotiatorum pensitationes agnoscerent. Excepti tantum Clerici & Copiatae, exiguis admodum mercimoniis tenuem sibi victum, vestitumque conquirentes: quae Tertia Constantii postremaque sententia hae parte fuit: ut iam notaui ad let. o. svr. Sed & Honorii l.
Quarto observetur, quod de rege dieitur, 'de Episcopis , qui ad Comitatum Constantii venerunt ex partibus italiae, ut & de Episcopis qui ex Hispania δt Africa eodem commearunt. Quod utique non pertinet ad Legatos, qui ex Ariminensi Synodo ad Constantium missi fuere ; de quidem deni a Catholicis, deni ab Arianis: Hi enim superiore Anno missi ad Constantium, dc quidem a Synodo fuere. de quo videndus Seuerus Sulpitius Lib. a. sacri hison cap. I. At enim Ni, quorum hae leg. mentio fit, hoc Anno recenter ad Comitatum Constantii cGm mearunt, neque a Synodo missi fuere, verum i aliae partibus, item ex Hi . spania & Asrica commeantes. Quod cum perpendo, atque nullam Gasiorum mentionem fieri Video, in eam adducor sententiam, cum totus iam Orbis ingemuisset, atque Arianum sese esse mira tua esset, post Ariminensis Concilii exitum, quod nominatim scribit Hieronymus aduersus Luciferianos, atque in Arianam prauitatem, Italorum, Afrorum, Hispanorum plerique, etiam osius ille Cordubensis, concessissent, atque Arimini gesta confirmasia sent, eo iam nomine Episcoporum legationes ex
illis partibus ad Constandum commeat Ie, Ac Constantinopolim ad Imperatorem concurrisse: quod cliam testatur Seuerus Sulpitius lib. a. sacra bisoria east. G. Solae Galliae piaculo haeresis liberatae suere, Hilarii beneficio, ubi frequentibus intra Gallias Conciliis, atque omnibus sere ἶpiscopis de errore profitentibus apud Ariminum gesta condemnata fuerunt, Ac in statum pristinum Ecclesiarum fides reformata suit; qui idem Hilarius alioquin ante Ariminense ConciIium edito ad Gallos de Synodis
Commentario, eos a dolis haereticorum cautos
reddidit. Quinimo& iidem Galli fidem suam te. statam Hilario paulo ante reddiderant, idemque
de eorum constantia gratulatur. H re igitur cauissa est, cur nulli hic de Gallia Episcopi memore nistur, utpote qui in fide sana sani mansere. Pro-
euldubio enim de Episeopi, quorum hae lege meh. tio fit, Ariani fuere , atque haec lex, seu Epistolatrifauorem Arianorum emissa, obsistentium Catholicorum dispositioni seu postulationi 'de plenissima imm ita te concedenda Ecclesiis & Clericis. Et quidem emissa haec Epistola ad Taurum Praefectum Praetorio, qui ipsi Ariminensi Synodo Λnno superiore, iussu Constantii, praefuerat, ut liquet
ex Seuero Sulpitio l. a. cap. - . Itemque ex Epistola praeuaricatorum Episcoporum in is nodo Ariis minensi ad Constantium inter Hilarii sagmenta, tib. 2..pag. 3cf. II. item ex Hieronymo aduer Luciferianos: Cuius Tauri Praefecti Ptietorio artes commemorat idem Seuerus Sulpitius ad frangendam Catholicorum constantiam loc. cit. Duo porro ad hanc legem adhue obseruanda: Primo, huic leti coniungendam videri legem 2.suprida lustrali collatisne, quae hoc ipso tempore accepta,& ad eundem Taurum emissa fuit. Sane in eodem argumento de hastrali collatione, de quo haec lex versatur. Securrdo de Copiatis obseruandum; Primum, eos separari hae lege a Clericis ; cum tamen alias clericorum numero censeantur, Constantii constitutione ad eundem Taurum P p. data: puta l. r. d. tit. inst. de Asyali coliatione. Secundo recentem eorum ultim hoc teri, pote fuisse. Vt haec duo ex hac lege obseruanda sunt; ita de his quid fuerint in uniuersum , videndum est. Copia-ra igitur, quorum liac isse, dg d. l. . svr. de lustrali collatione, fit mentio, erant qui occupati infaustis Desumstorum obsequiis dicuntur, & a Clericis diserte distinguuntur l. te. sup . de Veteraniis. Epiphanius fine lib. I. aduersus haress, sivi. in breusae veνa Catholicae 2 Apostolica ecclesia fidei exposti
eorpora curant. Gloss e Philoxeni: Bis pectiones, νεκροφαπτου, οπιῆτω. Horum ossicium ita
quoque describit Hieronymus Epist. Q. ad Innocen sium de muliere Miles icta, pag. vi. Tom. I. Oper. Edit. sanco f. apud Christ. Gmsch. Clerici, quibi sid o ii erat, cruentum linies cadauer obuoluunt,
, fossam humum lapidibus construentes ex more tu mulam parant: de his vide & Novellam Iust. s. eap. a. Verum de his plenissime ad αἱ ρJUr. delu'alicoHσιione: ubi eorum quoque errorem profligo, qui
Clericis eos annumerant: imo cum Iuvenibus, quorum mentici Ieg. Io. Dpr. eosdem suspicati.
Vide & Epiphanium bares 7 . init. pag. st 3. Tom.
De I MMvNITATE Clericorum ubicunque constitutorum a mκneribus
personalibus 9 extraordinariis Constantii, circa ultima vitae suae tempora , Constitutio.
XVI. a) Idem A A. ad Antiochenses.
iv qualibet Ciuitate, b ui quolibet Oppido, vico, d Castello, dὶ Municipio, quieunque, voto Christianae legis, eὶ meritum eximiae singularisque virtutis omnibus intimauerit, securitate perpetua potiatur: Gaudere enim & gloriari ex e semper volumus Aenentes, magis Religionibus, quam victis oe labore si, corporis, vetaurire, nostram Rem
64쪽
O Abest Me sex a Coae Lusi. Canon irata extat c- 'M. D. ro 'sed perperam; quod in mariano em n dandum siti, Constitutioi , Constantis nominibus. Retulit eam ct Baronius AEnuoi 36ι. num. I4 M. verum ut habetur in Deerno, ncin squod pat erat ut hie 'egi ME . Hane etiam indicust A confirin re mihi videtur Vatentia ianua Sen. t. 18. in . abrogata L is. IUM GOTHO F
INMvNiτAs, a ciuilibus videlicet & personaliab stin neribus & extraordinariis Clericorum hoc Const nm Edicio ad Atmochenses scripto sancitur: ita quidem, ut omnibus Cler cis eam immunitatemo boat. phiramque constitutis, id est, non modo. si in citi t. itibus aut mun cipiis, Verum etiam, si in oppidis , racis ide quibus dixi iam in Notis)Ca
dicam ruerint. Nempe sicut Clerici. cuiuscun-qOrdinis di loc hac immunitate fruuntur, perande atque primi Sacerdotum seu Clericorum, ι. 7 sum. & t. a . infr. ita & in quocunque locodraeruleotes eadem immunit ite sevi debent, non habita ratione loci. magnus ne ille sit, aut exi.
guus. Eadem qu ppe temper Religionis ratio &priuilegium s best: idem Clericatus fauor, a quoad officia & labores corporis, vel id ores, Clericos .ihduci uon oportet: & ut ipse Constantius hie profitet r. quia magis Relgionibus, atque adeo Claricatus ministerio, quam ossisti s Dboris vel si re Respublica continetur: ac si dicereti tantum hest hac immunitate Reipublicae utilitati quic-q am detr/h ttir, & sic muneribus publieis; ut cortra haec ipsa immunitas Clericis tributa quo tringi, di .ino ministerio deseruire possint) Reipia. blicae plos commodet dc prosit: Quinimo addit Constantius, quae religiosum eius animum arguunt; fatim esse gaudere re gloriari ex Fide. V hi Fidei appellatione Constant iis intelligit, non ipsa Religion s Christianae mysteria, verum eius nranis e-rlum & exerciti, m. Nempe hoc ism seculo fidei anpellatio 1d ossicia qua I bet religiosa trahi coepit. UmQdo Hieronymus pariem si ei appellat inspectionem loco tum sanctorum. Quod igitur Con. stantius p xu fit euir έ gaudete re e toriari si velle ex fide semper, holi ad veri cul tis fideique Catholicae deuotionem in huiusce legis specie pectistet, Veriim ad augescentem in ales multitudinem & ma.
kn si entiam Ecclesiarunt oc Ecclesiis deseruiemium, non modo Per Ciuitate , Oppida, Municipia: verum etiam per Vicus ipsos & Castella. Hoc illud scilicet est, huiuace t eculi oaudium. haec Dropria quaedam gloria. Nam si fidei Catholicaei Tom. I puritatem spectes, nulla forte tempora magis pia is culci haereseos inquinata reperias, quando de ipse Constantius a fide Catholica desciuerat, Stotus ferme orbis Arianum se esse miratus est. Et haec quidem est huiusu legis sententia, quam Baronius non adeo cepit, cum putauit pro Christiana Religione ipsa in uniuersum hanc legem a Constantio emitam. Q.:od arguunt duo, huc te
Primam enim meratum eximiae singular sque virtutis
hae lege: Itemque Votum Chrsianae legis non est Christianae Religionis aut fidei proseisio, verum Clericatus pro sessio, seu πολιτεια & conuersatio Clericalis, quam Diιιλ ν πολιτέαν Grestorius Nyctenus variis locis Pocauit. Latina Scriptores vocant sublimus propositum, contra Laici dicuntur inferimis praepositi, apud Diuum Augustinum. probabili, si culo disciplina vocatur . in .lmo & Christianit lex & Christiam as, proprie de Clericatu dicitur, ut etiam alibi docui. Secundo id ipsum euincit; priuilegium, quod hae ter tri iabuitur: quod sane non omnibus Catholici, Cliti stianis tributum fuit, sed Clericis tantum, puta securitas perp'eua ab ossiciis & labore corporis fles. ore: id est, immunitas a muneribus publicis
extraordinariis. Ha c enim securataris perpetita appetiatione intelligenda sim t. Et vero tandem hanc8 illam omnino esse cxistimo Constantii circa viti. ma vitae suae tempora sententiam & constitutiois nem, 'Lam Ualentinianus den. postea confirmauit, L tis. infra.
Est porro lex , pariter ut lex infri eo no tabilis, quod os ehdit Ecclesias & Clericos fuisse non tantum in Ciuitatibus, sed de in vicis, &c. Sic oc Vici sua fora tabuere, test* Paulo iv. snt.
tit. d. g. a. suos Magistros literarum f. a. F. S. mis Pacat. muneri legata etiam non minus quam ci-Drtates capere potuerunt, L j. D. de legal. I. an
his qni Clerici essent, eos quidam meεπισκοπους aut περαλυταις dictUs putanti qui EpiIhopo Ciuitatis reti pomiebant, Si, sua vici oran φ, d. l. II.
inse. Verum de eo nos accuratius alibi.
65쪽
DLκουε ios se diuites ab Ecclesia M) suscipi penitus arcemus. Dat. iv Id. Septembr.
constitutiones sequuntur. De ordinati. one eorum , est bac lex , & L M. ens . de priuile. viis eorum lex Ir. de vita & honestate, lex ad.& diu. Est igitur haec lex de ORDINAT io NEClericorum: Nempe, ne promiscuis Clerieorum ordinationibus , atque adeo immunitatis Ecesesiasticae obtentu, munia publica, itemque nerui Reipublicae attererentur, inter haec impetii sui initati a valentinianus benior enixe prouidendum credidit. hae leg. & t. v. fur. de Decurion. quae huic eoniungenda est ceu pars eiusdem constitutionis: Proinde duo his legibus constituit. Primo, ne Cur ales, Clerici fieri possint, nisi alterutro ex his ducibus facto, vel inquam propinquo pro se Cutiae suhstituto, eique bonis suis cessis, vel ho. nis pene Curiam relictis, quae sententia est, dict. L . Hoc scilicet remedio Curiis prospectum
voluit Valentinianus ἡ & nihilominus Clericatus voto non intercedere. quod & ipsum Constantio uuadamtenus visum fuerat L s. svr. de Decurion. Cum antea Constantinus M. Curiales Clerie
fieti indistincte prohibuisset, L 3. & 6. supri dipost Constantium Iulianus Amitata incuriones, qui H Christiani, id est, Clericatus obtentu munia Curiae declinauerant, reuocare iussisset, L so. sun. de Decurionis. & L svr. de tu alieoniae. quam in rem est Epistola luliani ipsius D.
de qua & paulo post. Proinde hoe proculdubio
Iuliani Apostatae factum recentandae huius consti-
tutionis Valentiniano causam praebuit, simul de consiliendi Curiis & muneribus publicis. Deis curionibus primum ad Clericatum admissis, sub eo, quod dixi, temperamento, proxime ad Constantii mentem, d. I. ορ. svr. de Decurion.& quidem quod notandum est, emisia constituistione ad Byracenos, quae Λfricae Prouincia est Consularis.
Merum est, & quidem huius capitis leu lapis proprium . quod Plebeios diuites ab Ecclesia sus cipi, id est, Clericos fieri, non iam sub quo
dam temperamento, Et Decuriones, sed penitus
prohibeat. Quae & ipsa sententia fuit Constantini M. d. t. I. & 6. svri hoc tit. ad quas dixi. Vbi etiam huius rei elegans ratio assignata fuit. DepLEa viis diuitibus nominatim hoc statuit Va lentinianus hae Di ad discrimen eius, quod aliatero capite de Decurioni hus diuitibus statuit d. l. s. quae huic, ut dixi, coniungenda est. Ple heii scilicet Decurionibus opponuntur hae let. &l. s. in princ. D. de testibus, & l. I. svr. de Noti.& fie lylebeii erant, qui non .Decuriones erant in municipiis. Alio vero iam sine cautum canon. s. Sardicens pag. I. seo. Tom. L. Concit. Hardum. ne sorte Diis vir Esaut Seholastici de foro , aut Administratores, Disopi ante ordinarentur, quam Lectoris
munere & ossicio Diaconi aut presbyteri fuissent perfuncti
pore indultis, flub Iuliavo vero abrogatis, restituendis e, Halentiniani Sen. Constitutio.
M ultimo tempore Diui Constanti ' sententiam fuisse claruerit; valeat: Nec ea in . adsimulatione cdὶ aliqua conualescant, G quae tunc th decreta vel facta sunt, cum paganorum g animi contra Sanctissimam Legem quibusdam sunt deprauationibus excitati. Dat. ωv. Kalend. Mart. Triu. Valentiniano & Valente AA. h Coss.
66쪽
et Id est, Consaniit. Caeterum de hae Constantii constitutione, mox viderimus. In d) H. inani ausimulatione, id est, inani obtentu di simulatione. m. te) Iὰ est , instant. m. 0 scilicet sub Iuliano Apostata, aduersiis Clericorumpritillesia. ID. Sin Paganorum nominis, pro Gentilibus, primo haec mentio occurrit, in euius appellationis causas inquiram in s. iis
h) Reserenda bis sex est , .el ad Annum I68. id est , intentinianum os intentem II. COSS. vel ad Annum 3 o. Vis
tinιinianum ἐν malenι II. C OS S. Fuit enini hoe tempore Proconsul Afrieae Claudius, at non etiam Anno lues. item valentinianus Anno 36s. Treuiris non fuit, sed aut Mediolani, aut Aquileiae, aut Veronae, aut Parisiis. At enim extremo demum Anno 367. εχ An O 368.369. Iro. Vale iitinianusTreuiris fuit, ut praeter butus c, iris constitutione, testarii r Ammianus Marcellinus, Itb27. cap.8. ct io. vide re quae dicam ad Rubr.is'. de Pagan. D. Non dubium est , quin anno 36s. utriusque Imperatoris Quinquenna utis haee lex datae fuerit ; cum sit de priuilegii. Clericorum a Constantio Imperatore. Vitiino vitae sula tempore indultis, sub luliano Vero abrogatis , restitu eiulis. A N I. P AGIUS E era. Op. pari. cap. 4. in o.
D stivi LΕci A Clericorum Catholicorum . per
Africam proconsularem non inatim, restit Dithae constrantione Valentinianus imp. quae videlicet hi, Constantius lin p. vltimo Vii ae suae tempore
concesserat, a luliano vero Apostata, & Ab eo, Clericis adempta fuerant: sub quo videlicet Paga norum animi aduersus sanctissisnam Iegem quibusdam deprauationibus fuerant irritati. Vbi sequentia disclitienda notandaque Veniunt. Primo ea a Valentiniano valere iuberi, quae Conflantis vltitno tempore visa fuerant. Nempe Constantii hac in re inconstans sententia suit, prout ah Arianis Sc Ariomanitis deprauatus suit: de quoad leges stuperiores. Verum ultimo vitae suae tem
pore Catholicis Clericis rursum consuluit. Secundo igitur videndum , qtuenam illa Constantii ultimo tempore sententia fuerit, quae hic firmatur. lnter alia scilicet Constantius Clericis
Catholicis immunitatem ab extraordinariis muneribus a se ademtam l. V. supr. Ultimo tempore restituit, L i .supr. Deinde idem Constantius i. s. svr. de Decurionib. constituit, ut curiales, Clerici fieri possent, cessas facultatibus: inae quidem lex ab eo lata est bimestri ferme ante obitum. Haec igitur illa extrema Constantii sementia hie ititelli
Nunc tertio videamus, quid sub Iuliano Cleri. eis detractum fuerit. De detractis sane ah eo Clericorum priuilegiis, imo & annonis, testis Theodoretus lib. I. cap. s. dc sib, ψ. GR. . Soetomenus Bb. F. cap. F. in princ. & lib. d. cap. 3. Philost Orgius lib. I. cap. 4. ad quem iam- dixi: Sed di illud nominatim a Iuliano in Clericos factum, quod Clericos e Curiali hus olim factos ad Curias reuocauerit: Quod SOZomenus quoque prodit tib s. cap. 1. κέ τους υπεο ἀυτωsa 13-ους νομους ανῶλε, κή τρῖς βουλευτηoiοις ἀπε-δωκε, te es que in eorum gratiam latas abrogauit ipsos denique curiis resistit . Quod non ita accipiendum est cum Baromo, aliisque, quasi Clerico ideo tantum Iulia trus Curii, addixerit, vel vi ha het Nicephori interpres, Senatorum munere & mi. msterio peruerse langi iusserit: verum, quod Clericos, qui e Curialibus Clerici facti fuerant, atque adeo Curialibus muneribus publica lege hac ratione sele subduxerant, ad Curias retraxerit, reuo.
cauerit, αν Πεφε inquit Philoso ius, pariter
Vt Soeomenus, ἀπεδωκε. Et vero ipsam et illa super eo luliani constitutio extat L .supr. is lorali coliat. & l o. f*r.d ecurionib.Vbitarasianorum apia pellatione Clerici designantur. lino dc luliani ep. I s. ad Byranti nos hanc ipsam in rem eXtat, quae tota sic habet: Ti ς βουλευτάς πάντας υν τοδε-cαμεν, stas τους πατροκολους ει τε τῆ ΓαM-
siue iis Galaiaorum religionem δε dederint, siue alitia qui vis gesserint, πι curiam ejugiant, extra eos, qui in urbe primaria publico muneri praefuerunt. Verum hac de re plura ad dict. l. q. & So. ubi varios errores hac in re ab interpretibus admissos, pluribus refuto; quidque ποι reo κολοι, ibi sint tela re ostendo Denique Marcellinus quoque lib. aa c. 9. de tib. o. c. AEO respexit sc thens: Cupiis addi Ios a Iuliano , ab iis , priuilegiis aut origine , longe discretos: seu licet priuilegiis re stipendiorum numeros o linis penitus aliena firmitudine communitos.
Tandem di Libanius videndus, in fimus Iuliani, pq, apsi. Evit. Morest. duin & idem tulianus
Clericorum immunitatem ab extraordinariis muneribus infregerat, ut puto, ι ιo. stupr. de extraord. muner.Vbi vide quae dixi. Quarto neque illud praetermittendum , quod hic dicitur. Paganorum animos sub luliano scilicet contra smetissimam Legem quibusdam deprauationibus D se excitatos. Quibus verbis proculdubio
Valentinianus hac leg. ad Proconsulem Africae data.
intelligit Dpnatistarum tactum; a quibus Iuliani
animus a Christiana alioquin Religione satis auerissus deprauatus excitatusque suit. Notum enim quomodo Donatistae Iulianum aduersus Catholicris adierint, eique inani simulatione tueataque perfi-d; a obrepserint; de quoad ci7. infr. dc haeret. Atiaque haec est illa inanis adsimulatio, quae hae leg. dicitur : Hae sulit deprauationes, quibus excitatus antismus Iuliani contrasncitissimam terem, id est, contra Catholicam Religionem Mn's is lex est non Clericatus, verum Catholica gde, . Si e& Catholica Lex, i. I . infr. hoc tit. de l. i. supri ct haretie
67쪽
Catholici sanctitas. I. v. in . de haret. Samm Lex L .atis. Sc ι. F. Apr. εις. tit. Igitur Quinto loco, his illa iam sunt Iuliani de earta & sub eo iacta quae a valentiniano h. t. pee
Africam infirmantur: Contra, hae illae sunt postremae Constantii cogitationes, quas idem nunc valere iubet. 8t in his nominatim, sex is Apr. hoc tit& t. o. β'. de Decurion. Quae cum ita sint, apparet de inani eoniectura eorum qui in hae leg, reponebant loco Constantii, constantini'. digitum quoque intendentium adspee l. r. inst. de Paganis e quae ab hac seg. Plans aliena est.
CD CURIALI avs Clericis, ad Curiam reuocandis, vel non, Valentis ρ' ' 'constitutio.
Qui cu Na V E ex Curialium natus genere ad Clericatum venerit, &praeiudicium d) sanguinis coeperit postulari, se certi temporis definitione defendatur: ut si in consortio Clericatus decennium quietis si impleuerit, cum patrimonio suo in perpetuum habeatulavin unis; Si vero intra fi litos g annos merit a Curia reuocatus, cum substantia sua su nactionibus ibi liceat ciuitatis: obseruando hoc, ut hi quos decennium vindicat, i hin petiti. one luperflua minime fatigentur. Dat. xvi. Kal. Nov. Hierap. Valentiniano & Ualente AA. i) COSS.
Mneinain. de Immunitate Clericorum, & aliae plures, puta 27 . 27 . 276. 277. III. sit. D. 2 9. 28O. III llo. INIEL Fened hin. Meminit quoque eius Gregorius NaaianὲZenus in monodia Basilii, seu Ora . a . pag. Eia.
Paris. ω L f ct Atum. Marcelli aus IV. ap. in resis ann. 37o. cap. r. IV. ια crip. q. in gesis Ann. D. 37ψ. vide plura in Proserier. ID
Hiut hie actio praei iesicialis, causaque status: notumque est, actionem prius p6tulari ct impetrari oportu i meo quod ostendit sex unie. svri de dolo mala V l. i. fur. de ininc. samenι. l. s. fustri de infirm. his sua sebor. Me quidem, ut exeeptio non impetratae actionis actori recte opponeretur, quod potita ab OIetum a Theodosio Iuniore lex. vnie. supr. de o nissa an . impetrat. ID.
ni id ast intra decennium: Pinisor autem, pro Fraefinisor. m. h A Curia liberat. m. Reserenda Me υκ est ad Ann. 37ο. id est, Valentinianum ἐν Valentem IIL DOSS. Eo quippe Anndrilen, hu;is, constitutionis Auctor, menst Augusto, Septembri ct octobri, lino iam inde a v no rempore eius Anni HisGHoeonstitit, ut praeter ter. vnis. supr. de Iure Dat. Urbis Consip. I. 6. supr. de Tiron. I. 3. Coae. M. de Defensν. t. st,tur Zosimus, lib. 4. e. 33. Sed ct Modesti cevibae ex discribitur Praesecti Praetorio nomen id ostendit, quis,ne 1b hoe Anno demum 37O. Praeiectus Praetorio cxtitit: vide quae dira ad 63.ρδν. de Durrion. m.
vr L Eufia hate unica Me tisiclo de Cieritis tum tempus constituendum creaidit, puta duennia, Constitutio est, ex qua apparet, quonam intra quod ii reuocari pstrent; post decennium is erga Cleticos At Curias animo fuerit. Igi- non possent. uuomodo & valentinianus Sen. tur Curiales Clericos ad Curiam spariter vi l. m. hoc tis. temporis quoque distinctionem indu idem Monachos Curiales ad Curiam reuoca- cit. Arcadius quoque leg. t s.fustr. de Decurionibus tri voluit, constitutione emissa ad eundem Mo- & Theodosius Iun. t. r a. d. tit. Theodosius M. destum praefectum praetorio, puta lege Q. Apr. de pariter temporis hac parte distinctionem attuI t inecu=ionibus. Qitae sorte hoc ipso Anno data est rat. svri de Decurionib. Et postea taliten non ala reuocari iubet hac lege valen , nisi decennium in latam queritur Ambrosius Ann. 393. epi siu. Clericatu fuerint. Nempe cum multi Curiales per D. I. pag. 2IT. Tom. V. Oper. M. Parissiorientem ad Cleritatum sese contulissent, neque cuius verba refero ad d. l. IEI. Curiae indemnitati consultum fuisset. . cessis sorte Prasurietum sanguinis hac leg. est actio, quamiae. facultatibus ex Consantii Constitutione , non ritur de alicuius ortu, stirpe, di origine. Aliud modo l. M. Dp . de Decurionibus; sed &anteriore enim praeiudicium est status, in quo de Iibertate aliqua. ut eadem lex ostendit, atque presudicio alicuiu, quaeritur, stituque legitimo; de quo T. sanguinis ad Curiam reuocarentur, Valtus cer- Praiadulatu, Ins. de actum. D notis itaque prae . , iudicium
68쪽
iudicium sanguinis exeIudi obseruandum , 'in specie hac leg. Septennio in specie LI. N. isse. hoc iit. triennio ex sententia Theodosii M. I. ui. Apr. de . Deckraonis. porro, ut hae lege valens, ne Curiales ad Eeclesam promiscue transirent, cautum iuit ita&sub eodem Valente eadem patribus & Synodo Illyricians mens fuit, ante hanc ipsa migeminSynodica ad Ecclesias & Episcopos dioeceseos Asianae, phrygiae, Cataphrygiae, Pacatianae, referente Theodoreto, lib. . cap. 3. ouοιως τε κα- Πρεωβυτερους κ' Δμακονους ἐξ ἀυτῆ τὼ ἱερατικὴ τάγuατος, ι α ωσιν
Pre10teros ac diaconos ex ipso sumi oriune Clericorum, Pt omni ex paνresint irreprehensebiles, minime vero ex curia vel ex o cio misgistratuum Nempe vetuere presbyteros di laconos e Curia adscisci, vel ex ossicio Magistratuum : id enim si hi volunt illa Postrema, πατιωτικῆς αρχης no aut inepte In rerpres de militum ductoribus u Nam &Ossicialium' seu apparitorum militia dicta e quo consule Par tition de diuers. δ e. lib. γ. Basilius quoque Auctor est sub eodem valente epist. asi . siu. An. Edie. Benedictis. vicarium Ponticae queh3am, 'turri
' quotquot erant, 'Cle ιγι Caesarea, una voce, C
ria mancipa se: παντας μεν μια i sit τους ἱερατι- κους τῆς ἐν Κ παρώα Eκκλησίς αρελκε Ii αλῆ, ubi perperam Interpres, senatui permist, loco Curia mancipastis. Addit eundem Sebastiae orthodo. xis communicantes ad Curiam nominasse, publicisque muneribus additiisse: τους 'ἐνῆ- νωινωνῆν- τας Mυἰάς ονομα - κω καὶασικαῖων τη μνημσίατων δε uωσίων, ac nostros quidem communicatores curiales appellans, ac mumispublicis 'addicens quem de ipsumlocum non recte Vertit Interpres. Porro ut sub
Valente Curialibus muneribus attriti Clerici , ita&tributis Presbreteri Ac Diaconi, pristina immunitate ah rogata: de quo insignis extat locus & querela Basilii Caesariensis epistola agy. siu. Io . Mir. Re nedictin. ad eundem Modestum Praefectum Praetorio I'. S. quem supra laudauimus ad ιυ. De Modesto vero hoc plene in Prosopogr.
tinentiumc Valentiniani Sen. Constitutio ad Damasum Episcop. V R. Lecta in Ecclesses Hrbis Romae. XX. a Imppp. VALENTI Ni AΝus, valens & Gratianus A A A. ad Damasum Episc. Vrbis Rom.
EccLEsi h fri ci, aut ex Ecclesiasticis, in vel qui Continentium sc) se volunt nornme nuncupari, viduarum, d) ac pupillarum domos non adeant: sed publicis extermine tur iudiciis, si posthac eos ad fines se) earum vel propinqui putauerint deserendos. D Censemus etiam, ut memorati s g nihil de cius mulieris, qui se priuatim sub praetextu religionis ad Iunxerint, liberalitate quacunque, vel extremo iudicio, possint adipisci: & omne in tantum inefficax si quod alicui horum ab his fuerit derelictum, ut nec per subiectam per- lanam stil valeant aliquid, vel donatione, vel testamento percipere. - din etiam si forte post admonitionem legis nostrae aliquid hisdem eae feminae, vel donatione, vel extremo iudicio, putauerint relinquendum, id shus usurpet. Caeterum, si earum qui si) voluntate percipiunt, ad quarum successionem, vel bona, iure ciuili, vel Edicti benesciis adiuuantur; lto capiant ut propinqui. Lecta in Ecclesiis Roin. i v. Kalend. Aug. Valciatiniano S Valente H. A A. coss. 37o.J
13 Abest bine Dae a Cor. Iustin. de eausis inox viderimus. Eam vero postea abrogauit, Martianus Imp. μν/za A
Q continentes hac lege qui sint mox videriinu. m. d) Vide Anibrosum t. ineior. 2o. ID.
H si leganius segaratim, a fines, ct sic, pro ad rimos, ad I Aa , tium hic sensus fueri . Noti exeuari EeeIesaiasticos, aut Continentes, adeuntes donass viduarum S pupillarum, etsi propinqui earum eos eo deduxerim. Si ver legamuὲ, isd ei, uni ea voce, quod Viris doeus mhgi, placet, tulit hie leti his fuerit, deforensibus, id est' accusantibus Propi hquis de Adlinilnis huius usidi Eeelesianteol& Continent .s, a nidi :is vel iuribui pi nihi taeon Π-m inae interpretatio ct mihi mdgis plὲeet; eamque etiam probat L A A r. m. si id est, aecus dot , ut superi re nota aetat. ιD. t ) Eeelesiastici videlieet . aut ex Beelesiastieis, vel Uontinentes. II . hi Fiduciarii tacitam fidem Interponentis, re se tacito sides eoihmisit, iii Laudein tinhionii . de duo I in ian R
iii 1 f. quia, qtranqdem A hoc retineri potest. Nisi sorte sit, pro olis i lite sustineri bosne Lutet duli ID
69쪽
Sτι ν geris Ecclesiasticorum & Continentium
moribus, conuersationi, compendiisque seu
cupiditari 3c auaritiae, & quidem per Dioecesim &Episcopatum Vrbis Romae, hac insis ni valentiniani Senioris ad DAMA svM Episcopum Vrbis
Romae constitutione, Anno D. 3 O. Occurritur. Duo nempe hae leg. prohibentur, de quibus mox; ubi prius egerimus de Continentibus, ad quos hac sex non minusquam ad Ecclesiasticos pertinet. Continentes, quorum hac leg. mentio fit, Eccles asticis vicini sunt, utpote quibus coniunguntur: quare 3e Clericis in eadem re ipsa Pariter iunguntur in Concilio Carthag. Anno 397. can. II. Cod. African. pK. III. Tom. I. Concu. Edit. Hardum. Vt Clerici vel Continentes ad Virgines eae Viduas, nisex iussι νelpermessu Episcoporum, non accedant: vid.
tes igitur dicti, qui priuato perfectioris vitae studio ducti, voto seuerioris vitae suscipiendae, legitimis connubii solatiis seiuncti, ἀποτια inamo coelibem vitam affectabant, ἐγκρατευομενοι, id est, Te epantes. Hesychius εγκρα ειαν , ασκησιν interpretatur. Palladius in Lausiaca , τον τῆς εγκρατμοις κω ἀπικας ἀναδυεβ ω ς πανον, tem
perant ιa atque coιtatis coronam defugere. Caeterum Continentium alii sese Asteterio dedebant, quare 6c hos Monachorum appellatione intellexit Hieronymus ;) Alii in urbibus intra aedium priuatarum Sacraria vitam hanc exercebant, excole-hant: vid. August. eps. I .siu. Dis. ara. Mis. BeneHctin. Novell. Iustιn. Ias. Leonis Novell. 33. Alii Continentes dictos putant, qui post nuptias, VXore e medio sui, lata, se continebant. . Ad rem. Primum huius leg. caput spectat Ecclesiasticorum& Continentium conuersationem; Viduarum scialicet ac pupillarum domos adire Ecclesiastici & Continentes velantur, ad euitandam turpis coni ersa. tionis suspicionem : unde colligere licet Ecclesiasticorum & Continentium quosdam hoc aeuo etiam in Romana Dioecesidc alibi, hoc vitio vel laborasse, vel saltem suspicione haud omnino caruisse; sic ut Imperatoria iam auctoritate malo huic intercedere opus fuerit, uti patres quoque interces re. Sic &Λmbrosius libris olior. quos ad Clericos suos scri- o. s. psit, lib. I. cap. Zo. Viduarum ac Virginum domos, nisi ursitani gratia, Iuniores adire non est opus: σhoc cum Senioribur, hoc est, vel cum Episeopo, vel si grauior es causa, cum Presbyteris: Quid ne esse es, ut demus obtrectandi locum saecularibus p &c. Similiter Hieronymus quoque epis. a. ad N potianum, de vita Clericorum4Sacer sum pag. g. Tom.
I. Oper. Edit. Francf. apud Christ. Gens . Et si &ipse non in totum domo Virginis aut Viduae Clericum arceat, modum tamen. eodem semper fine,
hune praescribit: Si propter o cium Clericalus, aut VID VA a te ν statur, aut VIRGO, nunquam domum solus introeas 2 tales babeto socior, quorum contubernio non infameris. Si Lector, s Acoluthus; F PDites te sequitur, non ornentur υese, &c. solus cum Dia secreto cae absque Arbitro vel tese non sedeas es familiarius es aliquid loquendum, habet nutricem,
maiorem domus, νι Uinem, Piduam, vel maritatam rnon est tam inhumana, ut nullum prater te habeat is audeat credere. Cavelo omnes suspiciones, s
quidquid probabiliter fingi potes, ne fingatur, ante
Secundo, prohibentur hae Di Ecclesastici &Continentes quicquam eapere, ex mulierum laica rum quarumcunque sita enim hanc leg. accipio, praeter Martiani Imper. mentems de quo ad i. v.
insed liboralitate, Vel testamento: relicto tantum eis ex propinquorum successo ne eapiendi iure;
quo etiam pertinet Ain brosii locus elegans serm. in Domin. aa. pos Pentecost. pag. sto. Tom. V. Oper. Edis. Paris res . ins de Clericis: Nec dicere possumus, Nemo Nos L Uoms arguit, vιolentia nullus accusat. Quasi non interdum maioνem praedam a V ID VIS blandimenta eliciant, quam tormenta. Nec interest apud Deum, utrum vi, an circumuenistione quis res alienas occupet, dummodo quoquo pactoreneat alienum. Et rectum est Baronii iudicium, eum iam Apostolorum temporibus haec fierent, prauisque adeo germinibus illis Ager Dominicus inter persecutiones resertus esset . quid factum putandum sit tempore pacis Ecclesiae sub Christianinis Impp. & in ea potissimum Urbe, in quam e toto orbe diuitiae tanquam in mare flumina confluxissent. Has igitur Haeredipetarum horum artes& aucupia lex haec damnat. Damnant horum temportim Scriptores, etiam per eundem Episcopatum Romanum, huius quoque legis indicio facto: Et alioquin Ammianus Marcellinus quoquo by ap. cap. I. N que Vo abnuo, inquit, ostentationem rerum coψderans Prbanarum, huius reis Episcopatus Romani J cupidos, ob impetνandum
quod appetunt, omni content one laterum turgari debere: cum id adepti. futuri Ant ita scuri, νι ditentur oblationibus Matronarum, pyoc Lutque vehiculis insidentes, circumspecte vestri, epulas curantes profusas, adeo ut eorum conmutir regales Dperent mensas. Qui esse poterant Beati reuera, s magnιtudine Vrbis despecta, quam vitiis opponunt, aalmi alionem Antissiunν quorundam prouincialium Prisu Vent, quos tenuitas edendi, potandique parci te, irilitas etiam indumentorum resupercilia humum spectantia, perpetuo Numini perisque eius mitoribus Ptpuros commendant f verecundos. Quae quidem ab
Ammiano dici mirandum non esse ipse Baronitis fatetur. At certe verbis Ammiani Marcellini fides non videtur deneganda, duplici ratione 2 Primo, quod Gentilis ipse alioquin adeo candide Ae prol xe Episcoporum Christianorum prouinciali Um puritatem, verecundiam, temperantiam commendare sustinet, ut ne Claristianus Scriptor magis potuerit. Secundo, quod haec lex tam aperte in eius sententiam pedibus ire videtur; nisi quod dici posset, nec Damasum nec uniuersum Clerum, sed nolum non paucos in haec aucupi a sese dedisse. Vt ut sit; sane Ambrosius qucique libello a. aduers relat.
Symmachi, Anno D. 313 . ut alibi probo huius
legis ut plenius Probabo ad DT. ap. inst. meminit pag. 30. Edit. Θmmachi Par. Isio . in s. Coniatra nobis, inquit, etiam priuata successionis emolumenta R. ECENTIBUS L E GIR VS denegan- Iur, G nemo conqueritur. Non enim putamus infiniam, quia dispendium non dolemur. Mox: scribuntur testamenta Templorum ministris, nultas excipitur prophamus, nullus visima conditionis, nul lus prodigus verecundiae Soli ex omnibus Clerico com mune ius clauditur, nulla legata vel grauium VI DUARUM, nulla donatio. D ubi in moribus culpa non deprehenditur, tamen incio multa prascribitur. Quod Sacerdotibus pham legauerit Chrisiana Vidua. valet: quod Minfris Dei, non va-set. Quod ego, non ut queser, sed ut sciant, quid nan querar, comprehendi ex z. Sed referunt, ea, qua vel donata. Pu relicta sunt Ecclesia. non esse temerata. Hieronymus quoque compluribus locis
haec aucupia describit & perstringit, ve uti epist. ad Nepotianum a & in Epitaph. Nepotiani e . i dc ad Eustochilum aa. Quae Baronius recte resolsa ut ipse ait & in unum eo Ilecta omnibus spe tanda tu Annali. Posuit, ut inde Lector huius legis sanciendae
70쪽
etiendae Dieasionem intelligeret; & ut sciret Lector se, quod ingenui Scriptoris est, veri amantis hi-ssyrici numeros explere; nec in gratiam hominum vitia reticendo. laudare virtutes. Egregium vero illud Baronii factum: ut mirum plane sit, eun AEm hane legem parum aquam nuncupare: contra quam etiam iuxta Amhrosium Hieronymus d. s. a. ad Nepotianum, de vita Clemeorum s Sacerdoram , pag. st. Tom. I. Oper. Edit. Francos apud
Christ. Gensb. qui hanc sanctionem commendat: Pudet dicere, Meredoles Idoloνum, Mimi, G Au riga, σScorta, haereditates eapiunt, soli1 CLER DCIS ac MONACHIS Gue leto prohibetur e crmon prohιbetur a Persecu/oribtis, sed a Principibus Christianis. Nee de LEGE conqueror, sed doleo,cu MER VERIM VS b ane legem. Cauterium bonum ess sed quo mihi vulnus, νt indigeam Cauterio PProuida seueraque legis cautior re tamen nec fic re- fanatur auaritia. μν fide eommissu legibus istudiamum. π quasi maiora sint Imperatorum sita, quam
Si hares,sd matre sillarum, ad es gregis sui, ει clesia, qωa Eos genuit, nuιriuit. cs pauit e quid nos inferimus inter matrem liberese Quid estig tur quod baronius hane Valentinianeam legem. iuxta similes, parum aequas, neque semel voceticum ipte tamen, ut dixi, causam huius legis lanciendrecte aperiat; fle exerescentem Clericorum& Monachorum cupiditatem eoercendam dieat: in ea potissimum Vrbe, Roma scilicet. in quam e toto orbe diuitiae tanquam in mare flumina confluxissent: imo de verisimile sibi videri dieat, ipso
Damaso id agente, hane sanctionem editam ad uerius diu morum decretorum eontemptores ad de-mciliendam Clericorum de Monachorum eiusmodi q aestuariam & sordidam ossi ei nam, ut qui contemnerent sanct i Dei Euangelii praecepta, dc proni h lo ducerent sacros Conciliorum Canones, ipsis-rumque Romanorum pontificum decreta quae si h et deriderent; iidem procaces ab ipso Imperatore Va
lentiniano compescerentur : quem constat in cae
ter s iura Ecclesiastica sarta tecta seruari voluisse. V lentinianus ipse consulti appellatione in L aa. . . fr. conssitam & prouidam sanctionem vocat, Viso te quam haec tempora omnino exegere. Sed
N hoc ipsuin paulo post ad Episcopos quoque dc
Vir g nes Deo dicatas extensum fuit, Lar. isse. ut
neque videlicet ex mulierum liberalitate quicquam capere possent. Hoc ipsum postea 3t de Diaeo- conissis. imo sub leueriore quoque sanctione pro hibitum. l. 27. inst. seueriore in inam: Nam cum aliae mulieres, ut maxime Ecclesiasticis de Continent hus aliquid donare vel relinquere hac De. prohibeantur, non ideo tamen prohibitae ipsis Eccleis si ix aliquid relinquere, quod tamen perperam viri docti nonnulli putarunt. At Diaconissae, non modo Clerici verum etiam Ecclesiis de pauperihus relinquere aliquid prohibitae, d. l. ap. vel etiam de clarae dcimox insignibus, in eos aliquid transscribere . quod postremum tamen mox abrogatum t. δῖ. infν. Neque enim audio Marcianum Imperatorem existimantem ea lege ar. hanc nostram abropa am, de quo tamen plenius videbimus ad d. Lag. Sane Marcianus ipse postea hac parte ut hane legem, ita & d. l. 27. inst. velut asperius dc durius latas abrogatas voluit Noucd. Da de testam.
secularis interim iu silictionis ὁ: potestatis in
Eci lesia ficos, saltem quoad temporalia illorum bona, monumentum dc argumentum hoc, si quod a Iiud illi,stro esse videtur: cuius vestigia, Proculata omni studio, quod abominor , sectari lubet. Primum Imperatorem v Idem ut non scium murra
Eeclesiastieorum ad honestatem eomponent ut, sed dc prouida ac seuera legis eautione Echleta stimis
Tum adquisitionibus fibulanximponentem. Secundo videmus alteram iam hanc constitutionem hoc tis
D, adEpiscopumVrbi Roma directam ι nempe haud alio exemplo vel ratione, quam ut is operam daret,quaea Lex effectui traderetur, quam dc ipse forte elicuerat quod Baronio coniicienti facile di ipse accedam. Haec enim ratici huiuscemodi inscriptionum est; M.que adeo quod laudabile. ut Clerum suum ad huius sanctionis praescriptum contineret. Certe, vepostea doeebit lex sta. etiam Episcopis ea i ancita
est, neque hac parte, quicquam prae Cler eis aliis Episcopi praecipui habuere. Tertio vide mus, sanctionem hanc Lemm in Ecis is Roma quod imperialis potestatis, de quidem Romae arrigumentum esse videtur. Et l. ne quemadmodum leges seu Urationes ad Senatam emissas, vel ad ius Senatorium pertinentes, in Senam lectas, nonnullae huius Codicis conststutiones ostendunt
quae vero ad lud lees de M=gistratus de ad horum ossicium spectabant, apud Acta: Sieut rursum constitutiones, quae ad ius militare pertines hin Principiis lectae de asseruatae r Ita leges Impp. Ecclesiasticae in Ecclesis pariter lectae sicut aliquando
eorundem Impp. lcones imperatoriae au ctoritati
ostentandae in Ecclesias illatae, de quo etiam Gregorius in Reest o idque tanquam frequentissimo loco. Et epiliolas Imperatorum in Ecclesiis lectas testatur Chrysostomus h-il. s. in a. ad Thessal. EL
neisinin. Sane praeter hanc letem, lectarum in Ecclesia siue constitutionum siue epistolarum imperatoriarum de rebus Ecclesiasticis alterum luculenatum exemplum suppeditat Sulpitius Seuerus lib.a.Illi
floria sacνa c. M. ingestis Anni 3 Ss. Epistolam, in uit,
sub Imperatoris nomine emittunt, eo tonsilio , pt quis auribur popular recepissis, publica auctoruatae evita proferrent. Igitur LECTAM IN ECCLESIA epistolam popular auersature Dion us,
quia non esset assensus, νrbe pellitur. Marimque
eius in locum Episcopus subrogatur. Liberius quoque V bis Roma, s Hilarius Pictavortim Episcopus dantuν exilio. Sed de Imp. Theodosii Iunioris aduersus Nestorium legem, cum Edictis praesectorum,
sub quibus proposita, in Ecclesiis lectam suhseri
ωνοςά, ετους Δηοκολητιανουρ ξ. δ. Lecta sunt hae in Detesia monachorum in desertis degentium, die 'as. Pbaνmuthi, indictio e prima. anno Diocletianii 'Vid. Acta Concit. Dbe . in M. pag. Iaa. Tom. Icintil. Erit. Harduis. Sic etiam Constanti huc
Magnus epistolam suam Atha basi absolutoriam de
Meletianis comminatoriam, quam ad Ecclesiam Alexandrinam scripsi, teste Theodoreto lib. Lea' af a . iussit, se το κοινον ἁνια reo irati, ἱν εἰ e- ναι παντες ἐκοιεν την ἀυτὴ προαίδεσιν, in publico populi conuentu legi, quo cAncti voluntatem yν positum ipsius cognoscerent, teste Sozomeno, hb. a. cap. as. Itaque erratum est Doctissimi lias Baronii Ann. IIo. num. IV. qui negat, ullum exemplum
praecessisse , ut imperatoriae sanctiones in Ecclesiis legerentur. Sic quoque in fine legum G Rouisaνum legimus. svrascriptas omnes de ludaeis scilicet) Le ctas in Ecclesia S. Maria Toletosis die VI. Kalen . Febr. Anno primo Muigii M. Sanc de Gregorius quoque postea Maurisi, etiam iniustas visam, publicauit, de sic imperatoris iussioni hae in te obed entiam praebuit, quod ipsemet testatur l. a.
Ind. n. eps. M. Neque illud llaronii mouere deberi quod addit, minime reperiri ab Imperatore hac ικ. praec tum, M M legeretur in Mesesiis. Nisque latra