장음표시 사용
271쪽
Probatur II. ex eo quod in jure pronaiscue
etiam epistolae Vocentur. Onctat quoque u id ipsum exinde, quod is jure noma
eodicilli passis epistolarum nomine veniant. Evidenter id patet ex L. testamento 89. Iegatis a. ubi aeturita et RFro , cum testamento significaverit, si quid obsignatum recepisset, vice o codicillorum valeret, epistola autem non sit obsignata , an quae epistola continentur ad nilium pertineant ξ Respondi si fides epistolae relictae constaret , deberi quae in ea clare se velle significavit. In hoc textu codicilia . epistola promiscue sumuntur , ex quo certum indicium nascitur , coicitios ejus
modi per modum epicto, solemnii scriptot fuisse cab . Idem
a Jam vidimus cap. I. nostri cit. loco probavimus . Hinc nil Comment. q. IO. n. I 8., Sc I9.quid mirum, si Consultus in hac lege Proprie apud Jurisconssilios veni- epsolae nomine intelligit braelecret nomine eodieillorum, quid gatum filio relictum verbis praec solarum , licet utrumque conti- tivis I nec inde consequitur , --neatur sub generali codicillorum dicillos in jure non haberi, nisi signiscatione . Si quid per fidei- epistolas . Nam utcumque Conincommissum relinquebatur in codi- sulti eos nominaverint quantum cillis, epipolam potissimum ve- ad pressiorem illotum significatio- teres nominarunt, sive epipolam δε- nem , tum codicilli proprie accep-deicommissariam , quae vox sim- ti , tum epistolae fidei commissariae plicior videbatur ad exprimenda veniunt sub uno juris intellectu fideicommitarum relicta . Quod quod nempe contineant voluntavero relinquebatur per verba di- tem non QIemnem a solemni directa , codieitus , sive codicillos stinctam , quae habetur in testa
ec arsima os magis appellabant, ut mento.
272쪽
usterius evincitur ex L. uxorem t. q. s. T de legatis ubi rursus eodicilli , epistola promiscue sumuntur . Ut Menim isaee duo inter se opponi videantur in verbis r Utrum eidem Damae ex verbis codicilli ab heredibus praestandi sint , an vero ad Sejam uxorem ex verbis epistolae pertineant ; tamen antecedentia demonserant , de eodietuis tam- tum fermonemfuisse , b quae dispositiones ibi occurruntnerasi nomine codicillorum venium cc .
Codicilli, &epistola fideicommissaria '
non disserunt. E idem non desunt, qui inter coriciatis , di epimum Meleommissuriam di erantiam quamdam obferis . tam quae agnita fuisse videtur ob Imperatoribus in L. q. C. qui testamenta facere possunt, ubi ita: quod di in es- 'dicillis , I fidei commissuriis est σοι jure scriptis observandum erit, quibus persis inter se haec duo Antingui sidentur b) . Disseremias autem has o gnat Petrus Muuerus in notis ad Struvium ex. 34. th. 68. , I. ration eristurae; quod a Nullibi, quam hoc iuris Non ab Imperatoribus, sed
loco Boetimerus apertissime arguis Murisconsultorum lingua primum tur; quo quidem distinguere v. coepit haberi discrimen inter eod .. luit Consultus eodicillam verbis cillum pressius acceptum, θ' est directis conceptum ab epistia suam fideicommissariam , ut d verbis precativis , ut latius osten- Ximus .dimus loco cit. n. 9.
273쪽
quod scilicet e sola semper eam desidiset, Licet eoiciu possist esse nuncupativi. II. ratione praemissae fausis , sine
qua epidou non concipitur. Ita ratione tutus ad quem epia sola dirigitur , qui in epictoloen amicus forte aliquis , i aut propinquus , in codicivir autem semper iserer in ponendur . IV. ratione legatorum, quae in codicillis praesertim resamento confirmatis dari possunt. Sed hae disserentiae nuIIo modo 'fundatae sunt. Nam Me numquam autorsrael Atur proba bit , codicivor ab initio , maxime jure 'Digesorum p .
ruisse abrique scriptura fleri , quin semper ubi in Diginis μ
mentio codicivorum, praesupponuntur ex πος uro tuo scriptLInde etiam Ulpianus in L. 3. l. de testam. milit., tibi clau-δεω eodiei uris mentionem injicit , ita ait: quemadmodum plerique pagani solent , cum testamenta faciunt PER SCRIPTURAM adiicere et velle hoc etiam vice codicillorum valere ; ex quo potet, olim tantum te memtis feristis elausulam bane adjectam fuisse , . inuod vero jure Coritas aliud introductumAt . djurii fossutoris Bujus rationem deinceps excutiemur b) . Auera di erentia itidem haud sub pit. Nam in eodicialis praemissio statis de jure antiquo occurrit . Audiamus Marciatam , qui in L. 36. de fideicom. liberi. ita ait: deinde eodicialis ita eavit. L. Κ h a cius
a) An codicillos veteres adomitterent, nedum perscripturam, sed por nuneupationem latius egimus cap. I. nostri comment. q. . Nec prorsus ad rem facit hic Ulpiani locus , ut ibi ostendimus
. Non inquam ex jure Codi- eis Iustinianei coeperunt codicilli
per nuncupationem, sed nec veteribus ignoti suere,nulla enim Iu ris ratio obstab at, quominus temstamenti exemplo fieri non potuerintper nuncupationem,ut probavimus loc. cit.
274쪽
cius Titius heredibus primis , ct substitutis salutem . Hic sermula coiciuorum , in quibus statationis praemissi sis , at in epistolis occurrit ca) . . Aliud exemplum occurritis de legatis 3. , & q. a. L. 3O. q. l. de adim. vel trans D legat. De quibus, s similibus textibus se a pectaIiter dicendum erit. Sed necfemper in epistolirsolutationem per se olim rem necessariam fuisse evicit Lauter
Hacb. dissi epistola eum etiam in jure nonro epistolae inveniantur , quae nulum salutationem praemissam Bahens L. I a. Φ. I a. mandat. L. 3. q. 3. L. a I.& 26. de C. nstit. pec: L 73. pr. ff. de legat. a L. . de adimed. vel trans f. Jegat,
Tertia disserentia itidem non Afringit ; quando enim γὰsio in de epistola deicommissaria , tua ordinarie etiam dirigitur ad heredem , vel ad eum , 'qui ex benessio , di potantare defuncti aliquid habet, quod clarissime a aret ex 'L. 73. pr. ff. ad S. C Trebell. , ubi Mius ita inquis: Epistolam ad heredem suum in haec verba scripsit , I in L. 37. k 3. de legatis 3. tet, e solam Meleommi ariam ad fluam sum friviisse dicitur , qui ex donatione patris aliquid sto fidebat . Ultima denique parum in recessu habet ; post Mamenim legata AEdei commissis exaequata sunt , L. i .F. de legati s Io Iegata e dubio in codicillis , episeolis , quae non di e
runς , nisi sono vocii, relinquis uni b) . Hi e praemi i
. ) Salutis praefatio non utique placuerit de differentia inter eodia' pertinuit ad formulam codicillo- eivor, & epistolar ; revera eo tan-rum s nam in testamentis quoque tum vertebatur , ut codicillis pro comperimus apud veteres huius prie dictis legata relinquerentur, modi salutis praefationes . Vide episolis fideicommissa . Perpe L. 34. q. ., & de legatis a. ram autem Boetimerus repetit' b) Q cquid interpretibus exaequationem legatorum ea n fi-
275쪽
eo Risuum est , ex L. 7. C. qui testamenta facere possunt non inferriposse, olim disserensiam fuisse ; eum particula et, ἡon semperseparet , aait distinguat, sed saepe duo vocabula idemsigni antia conjungat, vide Srrouch. de particul.juris sub yoce ET
Explicatur Lex ultima principio T.
lib. a. tit. II. n. a. 9 3. IIam in essenu inter eodici
Ios , I e suum esse disserentiam tamen ratisne modi , Uformae aliquam superesse existimat , deceptus ex L. fin. pr. F. de leg. a. , quasi ibidem codicivi ab epinota dii Pingue rentur. Casus in dicto textu es talis r auidam in tecta
deicommissis ex L. I. le legat. I. citata L. . C. qui testamenta fa- Praesertim quantum ad varias hu- cere possunt aperte distinguuntur jusmodi relictornm caussas; quum codicilli ab epistolis fideicommis.. in comperto sit,quicqv id Conlian- sariis : Ruod in eodieillis , Stinus formularum superstitiones deicommigyrariis episolis o labrogaverit, non ante justinianum fervandum erit, Boetimerus pu- in unam prorsus juris ratio- tavit ea verba in codicillis , Innem adducta ut nil penitus dia deicommi riis epistolis starent relicta per verba directa a nonima haberi . . id facies huic fideicommissis . Vide quae longius legum interpreti P Uerum patet, hanc in rem attulimus cap. a. no- hanc legem Ualentiniani esse, cuius stri conament. q. . n. et , & aetate adhuc stabat differentia reli. a) Quoniam falso credidit ex diorum per verba directa , ac pre-L. I. de legatis I. jam sublatum cativa , ideoque discriminantur
quodcumque iuris distrimen inter codicilli epistolis Ideicoinwi legata , & fidei commissa , ubi in fariis .
276쪽
esperat, si quid obsignatum recepisset seI ut alii I gunt reperisset sit. Θeres id ipsum jure eo uiuorum pau-ret. Reperta es epistola ad Beredem scripta non obsignat a , ibi non quaerit ICtur, an Θare e sola jure eodicillorum
Ieret ; sis enim forsan distinxisse haec duo dicis et , sed po
tius ita et An quae epistola continentur , ad filiam pertineant Z De hoc ergo non erat quaenis , an non Haec e glosa essent codicilia , sed an tales codiciali non obsignati salerent Z Olim enim eodicilli Iesumento con mari solebant; jam ergo inde ratio dubitandi petuatur , an tantum illi codicilli a testatore in praecedente tenamento con mali fui sent , qui essent obsignati , non vero qui non obsignati invenirentur , quo ipse videbantur nullius esse incaciae. Sed nia Bilominus Ious contrarium decidit, quoniam inuinciebat , generaliter codicillor esse confirmator , praesertim eum nec obsignatio praecisse requireretur . Unde quando Mautica remita desinit , valuisse hoc in casu dispositionem non jure codicillorum , sed iure epistolae R dei commissariae , d eremtiam adfruit rerum, quae fono di erunt, re eonveniunt , sicuti is postea non dimetur , ein oras tales etiam valere jure eodieHurum , Boc es , unum , idemque esse . ca . l. IX.
ἱnterpretationem in relato Scaevolae responso a quum nec Consulti sententia. nec quaestio pro posita pertineat ad differentiam eodieillorum ab epipolis . Sed miror Boehmerum, qui legis senten
tiam exponere conatur . plura congerere prorsus aliena a Con
sulti mente . Non inquam illic agitur de jure confirmationis in codicillis ; sed quaerebatur , an
epistola valeret, licet non obsignata contra ea . quae testator si, gnificaverat testamento , ut nem pe id vice codicillorum valere vellet, quod a se obsignatum reli. quisset. Sed vide hujus responsi expositionem , quam protulimus cap. I. nostri comment. q. 3. Du. T.
277쪽
SIcuti itaque epistolae feribuntur ad amicum , peI tertium quemdom to quoque nune III. in jure passim de codiciniis dieitur,quodscribantur ad heredem , vel ad eum , cui ex
benessio defuncti aliquid obvenerat , quod rursus indicium praebet,codicillos nihiI aliud, quam meras episeolas defunctorum fuisse. Sic in L. I r. is de jure codicillorum ita dicitur: Qui gravi utero uxorem esse ignorabat,codicillis ad filium scriptis , libertates dedit; in L. I9. T. eodem ibi; is , qui unum filium habebat, cum codicillos ad eum scripsis, set , decessit intestatus ; di deinceps et ad quem codicillus factus est : Item in L. I A. pr. ff. eod. ubi dieitur: Quia
heres , ad quem sermonem conferat, in rebus humanis non est . Expressius idem episcitur ex L. alumnae 3 O. q. s. de adim. vel transf. legat. , ICtus notanter ait: Eodem die codicillos ad heredes suos ita scripserat. Iam uti in l. notatum , ex usu communi loquendi codicillos ad ali quem scribere idem denotapis , ae epistolam ad aliquem
o) Nemo dubitaverit, veteres quidem codicillos potissimum scripsisse ad modum epistolarum. ut vel heredibus , vel legatariis , vel deicommissariis eos inscriberenti Ergone codicilli in jure non secus habendi sint, quam epistolae ad familiares scriptae Z Nollem B ehmerum , quum in jure versetur, in dialecticam offendere. Praet rea non quod potissimum vel heredibus , vel legatariis inscriberentur, colligere licet, non secus scribi potuisse , quam servatis hujusmodi inscriptionibus , quasi aliter in jure non valerent ; hoc enim nil ineptius dici potuerit . Etenim non inscriptionibus , sed juris norma regi debueranu.
278쪽
fuerunt scri Ptae. SE b illud IV a non omittendum , eo dicitur per fr.
mam epinone ad heredem communiter directos fuisse , ut enim ante notatum At, non semper epimus habuisse praemissam sistationem , tamen recte infertur , ubi praemissa salutatio, occurrit , banc V m scripturam epistolam refrinfentare . Hujusmodi exempla in ita in jure nonro occurrunt. Ex multis pauca tantum auferam . In L. 33. delegatis 3. haec formula occurrit: Codicillis confirmatis ita cavit : Tiburtibus municipibus meis , amantissimisque , scitis Sc. tr in L. 37. q. a. eod.di Dur: Deinde codicillos per fideicommissum confirmavit , quibus ita cavit e Lucius Titius Sejar heredi suae , quam pro parte dimidia instituit , salutem ; di in L. 3O. de adim. , vel trans f. legatis, ibi : Heredibus meis salutem ; bin L. ult. T. de fidei c. liberi. , ubi Mius ita r Deinde codicillis ita cavit: Lucius Titius heredibus primis , S substitutis salutem: confL. 34. f. I. de leg. a. Si ergo eodicilia informa epictolae fori ti fuerunt , sane olim non fuit disserentia inter disponere per codicillos , per epistolam a) .
Boeli merus , in codicillis salutis praefatio adjiciebatur,consequitur idem fvissetesiarister codicillos, ac
testari per epijsol im: Si quaestio
tantum vertatur de nomine, haud negaverim , utrumque dici potuisse ; at si velis exinde conficere , idem in jure haberi epistolas familiares , ac codicillos, prorsus deliraveris . Jus cadit in eos codicit. los, sive epistolas , quibus suprema defundii voluntas continetur: quo sensis nil commune habent epistolae familiares cum codicillis. Nolim verborum fallacia rerum notiones perverti.
279쪽
Quare hereditas fideicommissaria , &non directa in codicillis relinquatur Z
ET ex hoc primo conceptu nunc facio eonnat , eurin eoietuis non desur hereditar directa , bene la- mea Meicommissuria Z ab Ait Dinnianus in pr. Institide codicillis , a Lentulo codiciturum amore Mei commi δε ρuoque Originem traxisse ; ex quo fatis probaisiis red- itur , in i s codicilias Lentulum quoque ob Auguso reliquisse Meleommi a . Videlicet quemadmodum epiho- D praesupponit eum , ad quem fermonem dirigimus , a quo oli quid per Literas petimus , quoeum agimur ; ita Diadem eodieiiai non facere , sed jam heredem praes ponere
debuere , quocum te sator per codicilior Loqueretur , treui aliquid injungeret; ordinarie enim diriguntur ad Ee redem et Inde quod pon obitum Heredis eodiciuis Ieaea. ram , via ademtum en , nullius momenti esse dicitur in I. I . l. I. de jure codiciliorum ob sane rationem , quia heres , ad quem sermonem conferat , in rebus humanis non est , eaque ademtio , ct datio tunc vana efficietur, Acuti
in genere epi Ia essectu caret , si is , ad quem directa es jam decessit. AN Adeicommissa sunt ejusmodi negotium , quod potissimum in eptagosis, di zodici uir concti tui potes. Fiebant olim per rogationes , i feriar petitiones', AmuL
ab Exspecta, quae absurda juris principia inserat Boeta rus ex suis ver borum fallaciis .
280쪽
que Hae isse ad Beredem irigebantur , ut silicet her
ditatem , vel rem singularem rectitueret. AH vero in δε- reris ad tertium scriptis moxime. solemus, rogsre , 'petere , vel a tertio aliquid posuisre ; atque adeo, nihil eonvenientius fuit , quam codicillis Ad committere. . Unde rursus iv jure in Da exempla oecurrunt quae ostendunt s
era aedi formulas olim fuisse adhibitas , quales in Hieris
a Quae Bochmerus hic assert propria agnoscat principia' natartanto verborum ambitu eo re, ex rebus ipsis , . non ex Rhetorum:
dunt, ut quum codicilli inscribe- praeceptis. Brevi fideicommissa, utirentur ad modum epistolarum iis, . S codicilli non tam lege , quam cum quibus testator loqui. videa, moribus descenderant heredit itur, factum est ne illis darentur tis autemdatio. tan uam exlege, hereditates directae , sed per fidei- testamento . tantumMonstare pote- commissum et in directis quidem. rat . . Ut autem siue expressa legis imperativo modo testatotis gerit, . offensibne admitteretur in codicil- . in fideicommissariis vero precati- lis testatio universi defuncti patri vo ; & quoniam epistolis non tam, monii, , oportuit recurrere. ad fi- utimur imperativis verbis , quam a deicommissorum: naturam , quo- precativis 3 hinc est, inquit Boeh- rum potestas moribus quoque conmerus , in codicillis veluti epi- firmata est. Sed vide quae longius. stolis non secus hereditatis datio- dicta sunt cap. I. nostri comment. nem Permissam , ac per fideicon - q. a: num:2. S P Ex illo falso ju- missum , ut mos epistolarum ser- ris principio aberrat quoqueBoe, varetur . Nae haec numquam exci- merus a recta eX positione relatae. dissent a Grammatico quopiam, . l. I 4. q. l. de iure codicillorum, ne dicam a Jurisconsulto . Non cujus interpretationem attulimus. inquam ex epistolarum formulis cit. cap. I. q. IO. num. II