장음표시 사용
251쪽
et44 Cap. VII. Quemadmodum servitutes
Usurpatio dicitur interruptio usucapionis, quasi
usus ruptis seu Usurptio; quam oratores, Paullo testo ), frequentem usum Vocant. Cur autem intem ruptionem usucapionis Dequentem usum vocant ZAntiquissimo quidem tempore ea fuisse videtur omnis usucapionis natura, ut, nisi a primo auctoritatis possessore esset impleta, a novo quolibet possessor iterum tota esset incipienda * . Cujus regulae unam tantummodo fuisse exceptionem Puto in suo he- .rede; quae ne vera quidem regulae exceptii, fuit, quia suus heres, Vivo etiam Patre, res paternus quodammodo possidere videbatur 37. Sed, cum, procedente juriSprudentiae cultura, ipsum usucapiendi jus ad certissimos revocaretur fines, et maxime, Cum rei furtivae notionem quam alissime interpretarentur Icti q): sensim invaluisso videtur, ut primum, suspicor, successori un versitatis, dein, aliis etiam rerum singularum successoribus, siquidem ipsi possessionem ad
usucapionem haberent, accessio temporis,.quores apud locupletem auctorem fuerat, Concederetur. - Ηuc accedebat actio Publiciana, quae etiam, rescissa usucapione, dabatur. Huc acced bat, aucta civitate, commerciorum negotiorumquae
252쪽
' usu et tempore capiuntur. 24s
Dequentia. Nam antiquissimis quidem civitati
temporibus suum cuique Placebat. Ex illa autem, quae antiquae Romanorum usucapioni propria inerat, natura apparet, quia sit, quod per frequentem usum insignire voluero Oratores, quoniam, quotiens possessio seu usus fuerit mutatus, interruptio fit capionis. Igitur proprie frequens usus non denotat interruptionem, sed per consequentiam ea significatio inest, ut
Vulgo a nostris traditur verbum usurpare aliam insuper admittere notionem, quippe quod factum significet, per quod serritus faciendi, quae non utendo depereat, retineatur β). Sed verius erit statuendum, communem esse et in hac dictione significationem vocis is Mur re ' Quandocunquo eniin servitutem faciendi habens desierit facere otexercere; alter, quamvis, Servitutem iterum atquctiterum imponi et exerceri, pati debeat, tamen quasi in possessione libertatis esge intelligitur; quae quidem libertatis possessio, si is, qui jus habet, per statutum tempus servitute usus non fucis, ad libertatis usucapionem valebit. Igitur facto opus est, ut e faciendi servitus retineatur; quo facto, quoquo temporis momento feceris, alterius possessio liber
253쪽
246 Cap. VII. Quemadmodum servitutes
latis mimpitur. Habes itaque proprie usurpationem libertatis, id est, ruptionem usus libertatis. Ex ha' usurpationis significatione descendit altera: sollicet: usurpationis sui commodi gratia factari quasi rumpere usum et Possessionem alterius sibi, id est, ut sibi serVetur, possessionem et dominium revocare, Vindicaro.
, UsTEavoLENERr Veda ung I. 33. Sio interpretanda ost L. I 3 3. 4. De adq. vel am. Poss. - Quaesitum est, si haeres Prius non Possedorae etc. - In illa autem spho Ulpianum non de eo, quo tempora utebantur sua, jure, sed de eo, quod ros et stricis Usucapionis natura Poscere videatur, Ioeutum fuisse, apParet.' g. 2 et 3. I. de uino. - L. 3. g. 2Ο. De adq. pom. - L. 4 pr. Pro suo - ubia Νeque idem simul pro suo et clam psysidere Potest. L. 6. l. 8. g. I. l. s. l. 16. Quemiam. Serv. amitt. PAuLLI sent. Tec. I. II. f. a.
Apud HoΜΜBLIUM agitatur quaestio, ut Ipsi videtur, inexplicabilis. Dicat mihi aliquis, et erit mihi magnus Apollo quare sartor, quem nuper abdicavi, aut dimissus
254쪽
famulus non possit adversus me possessorium summariis simum instituere, quare non medicu ut porro retineam PSentio, actionem non tenere, sed sentio tan. tum, nec, si mortem miseris, possum diserer
uare' . Tu, si rapis, rationem decidendi susegere. Sane, de rebus merae facultatis disputavi, hic non sussciunt. Respondit SIBETHUA R):
medicus tuus contra te Omnino agere non potest, nec possessoris summariis simo, nec ordinario,
quia tu tuorum factorum dominus es. Id tandem idem est, ac si dixisset: quia consuliatio medici res merae facultatis est. Quaenam autem sint res merae L Italis, quaestio est; quam quidem quaestionem ne tactam qu dem inveneris apud SIBATHUM ; quod equidem, cum omnis, quam ille pertractavit, materia circa hanc quaestionem Vortatur et ab hac quacstione rite decisa proscisci dobeat, magnopere nobis mirari dum videtur. Licet Qquidem de SIBATHo longe aliud judicium fercndum esse putem, quam S VINNIUs tulit, tamen non possum, quia Eum rePr hendam. Quid reprehendam 3 immo omnes illius Positiones esse falsas, et a falso principio Pr fectas, ideoque delendas existimem. - Quo i
255쪽
248 Cap. VII. Quemadmodum servitutes
a stabilito rerum principio esset profectus, ot si in illa quaestione tractanda praecipue lab rasset: quaeuam omnino essent res, quae usura i possent Pad longe alium - opinor - finem tetendisset. Apud Hommolium β) invenies illam de robus merae facultatis quaestionem agitatam, ita tameΠ, ut ex ipsa illius explicatione proposita quaestio ViXPossit expediri. Proprie et vi naturae, qui qui I genio tuo se tuerit , id aut facere aut omittere tibi licebit. Sed a quibusdam fuctis abstineri, utputa Rdeliqtis, et quaedam fieri, utputa alimenta liberis Praeberi, jubent leges; quaedam autem molimina suadet juris et utilitatis ratio, ne alter id, quod
nostrum est, sibi adquirat. Ceterae res omnes murae sunt facultatis, ita ut, sive exercueris id,
quod licet, nec ne, id nihil praejudicii faciat. QRaenam autem sunt res, quae, ubi desieris facere, cum alter aliquid faciat, amitti' possint Sunt . quae absqui obligatione ponunt oriri praec dente; sunt, quae etiam nullo possunt auctore
adquiri originaria illa a quisitione, occupatione scilicet; est aeternum illud dominii jus, quod habeatur
propter obsigationem necesse non est, sed eae quo tanquam obligatio enascitar adversus omnes, ut rem eue
256쪽
nostram sinere deheant. -- Cetcrae res omnes, utpote quae non nisi ex. obligatione oriuntur praecedente, etiam, nullo praecedente nexu, non possunt adquiri, sed merae facultatis sunt, si nexus nullus est. An, cum falso existimabas, alteri te debere centum aureos, quamquam Perlongissimum tempus usurae nomine annuos quin que aureos indebitae sortis pependisti, an, quaeso, unquam obligatio sortis aut perpetuarum usura mpotest oriri Quid, si indebitae sortis, errure inductus, securitatem praestiteris aut per pignUS, aut per fidejussorem, an pignus tenebit, an sideiussor tenebitur 3 - Si errore inductus fueris inquies forsitan - pignus non tenebit, sicuti nec Iidejussor tenebitur: ast, si sciens indebitae sortis ejussorem dederis, aut pignus; vatibit 2 aut, si sciens per Iovissimum tempus indebitas usuras pependisti;
valebit, et obligatio erit enata. - IinmO forsitan et contra. Nam si ob vim et metum .id fecoris, licet Iongissimo tempore praeterlapso, nulla Pror Sus eXistere potest obligatio, quia ex nihilo nil oritur; sed alter obligatione et actione: Quod metus caussa, tenebitur. Quodsi sponte id, quod. statuimus, feceris, tunc, quod actum est, oritrespiciendum, et videas, num ex donandi animo
obligatio procedat, et, quae, qualis, quanta su
257쪽
aso Cap. VII. Quemadmodum servitutes
obligatior Id igitur contendo, sine debitione
nullum esse obligationem. Sod an obligatio vi ipsa naturae non utendo de- Pereat, id est, an, si per Iongissimum temporis spatium condicere et exigere id omiseris, quod in obligationem deductum est, vi ipsa rei amittatur quueritur. Quod mihi videtur neque strictum jus, neque aequitas quidem admittere. Obligationo enim per solutionem non exstincta, quaenam, inquam, caussa esse potest, ex qua eam em exstinctam dixeris P Quod autem leges certos esse voluerunt actionum sncs, id neque strictum ius, neque aequitas poscit, scd utilitatis seu potius commoditatis gratia recoptum Videtur, scilicet, ut. certi sint actionum fines et termini. - Quod et in usucapionibus quodammodo gontingit '). Quas quidem Praescriptiones, cum exceptionem cona incant regulae generalis et rationis, strictissime esse interpretandas neque ad casus licet simillimos porrigendas, jure existimo.
Ηaoc igitur summa quaestionis est. Obliga tiones possunt non utendo perire, si id juri civili
Placuerit; nec vero Possunt tempore adquiri utendo, si ex altera Parte per nexum nulla d
258쪽
3 Rhapsodia quaestionum, observ. 489. ) Sin xxn ) Voxsuche liber den Quasi-Beatu. Voxia rede p. IV. IIalle I 8o6. Rliaps. quaest. Obs. 33. n ouod et quodammodo in usucapionibus contingit. Nam licet dominus rei qnasi advorsus omnes habuit obligationem, ut vom sinerent essν suam, tamen, si Per statutum tempus jus suum lemaequi omisit, vindicatio deperditur, atque possessioni, quae certas habuit indoles, plenum jus dominii a dictum est.
An ea εit servitutum natura, ut omnino capi usu. Possint.
Diximus supra, nihil praetor nomen habere
inter se commune Peraonarum Ot rerum servitutes. Usum motum enim, ceterasque Servitutes personarum non nisi ex obligotione oriri praecedentor. servitutes rerum iisdem sere modis, quibus dom nium, adquiri. Illas conditionem recipere, et eam quidem debere recipere conditionem, ut non ultra fructuarii mortem pertineant δ): has ejusmodi conditionem non recipere, Sed tanquam dominium, in acternum Valere; - et alia his
similia. Quaecunque de risu ructu ei personarum Se
vitutibus diximus, manifesta Sunt; sed quod ad
259쪽
sa Cap. VII. Quemadmodum servitutes
id allinei,' quo discedat serVitus reI, id explanatione aliqua indigere videtur. - Diximus: servio
tutem posse iisdem fere modis, quibus dominium adquiri, id est: posse adquiri, etiam nullo inter dominum servitutis et dominum servientis praedii nexin An igitur et quasi occupatione P Prosecto potostl - Fac enim te habere praedium; cucumcirca jacent regri inculti, neque ullius dominii; ox
his agris aquam ducis, ex fonte hauris, per hos agros exitum habes ex tuo et aditum sid tuum fundum, quasi occupationis jure. Eia, alius vacuas occupat sedes. An hic illus, quas nominavimus, nunc tibi debet servitutes P Immo profecto, debet agnoscere jus tuum jure suo antiquius. - Hahet igitur originariam illam iadquisitionem servitus cum dominio commuaem. Jam ex hiS, quae communes sunt servituti cum domitato nutae, erit statuendum: semitutes ejusmodi esse res, quae, si
Iegi id placuerit, usucapi possint; quod quidem
dilucide illustrabimus. Dominus rei tanquam adversus omnes obligationem habui adquisitam, ut rem CSSe suam Sinant, iaeu ut ugoo caut jus Suum dominii. Possessor non
agnos est, quia ignorabat. . Quo ex fundamento P SseMOr, i Duta emtor, possideat, haud dubia res Bat; pro ιnitore scilicet. Sed emtioni inesse
260쪽
debobit, ut bona fide Iucta sit, ut emtor etiam pro suo, id est, domini animo poscidore quΡat. Haec etiam dico munifesta SsP. - Sed quodemiun titulo possessor dominium capiat, alia quaestio est. An pro emtore 2 Quid rius enitio ad rei dominum pertinet 7 - Respondeo; magis esse, ex derelicti caussa eum nancisci dominium. D minus enim, qui, per Statutum tempus dominis ad inquirendas res suas sufficiens *ὶ, res suas inquirere et vindicationem instituere omisit, aut reVerudereliquit, aut dereliquisse jure praesumitur, ita, ut possessor ira ejus locum et jus succedat, ita, ut dominus illam latissime patentem dominii quuti obligationem , quam adversus omnes habuit, amisisse et omisisse intelligatur. Quemadmodum igitur titulus ille pro suo omni ad usucupi Em, possessioni inhaerere debet; ita dereliiti rationem cuicunque capioni facite inesse contendo. His do dominii usucapione principiis stabilitis, via munita est ad usucapionem servitulum. Factenim jus nostrum servitutum usucapionem Voluisse et tibi esse mandatum, defendere illud juris praeceptum. Sane hunc in modum scriberes: non praecepit lex contra utilitatem. Nam si, patiente te, alter in tuo exercuerit, quasi jus suum )ὶ ex ceret; tu, Per statutum tempus Patiendo,