장음표시 사용
301쪽
a94 Cap. VII. Quemadmodum servitutes
utitur, quamdiu alteri Plaeuerit, utetur. Quodsi pretium in torcesserit, non precarium, sed alia juris species erit. Quodsi, stipulatione interposita, alter ad tempus tibi promiserit istiusmodi lice tiam, ut non precarium erit, sed usus magis istius juris.
) L. I a. pr. De Prerario. in L. 8. S. 3. eodem. Ad HostppNesti Comm. Inst. g. 77 . no a 2. Vid. etiam Io n. a SANDE Comm. ad Tit. T do reg. juris. L. 23. pag. I 63. ' L. Ir Commodati vel contra. - De obligationa precarii unice directa vid. L. 4. S. I. De Precari νὶ Civit Magat. to n. I. p. is' et M'. sedit. tert4 L. 19. I. IJ De Precario.'ὶ L. n. g. 4. eodem a. Commodati vel eon m. γγ Seut. reces. V. T. VI. f. o. Ra L. t 4. De procario - ubi: eo nomina nulla ς vilis actio.
) L. i. Commodati vel contra. f. I 5. De semifretum Myraisitione per tempus est usu ' Exposuimus supra, quibusnam in Tehus HS eapio PTOcederet. -- Haec n ira sententia est:
οMe LM res, quae possideri haberique vel nullo
302쪽
auctore possint; quidcunque igitur nisi ex obligationo procedente non debeat oriri, hac excludi nostradosinitione rerum, quae sint usucapiendo, et amoveri; fieri autem posse non utendo et actionibus supersedendo jacturam et quasi dispendium acti num et obligationum, nec vero fieri posse, ut, si
nexus non fuerit, Solo usu et tempore adquiratur
obligatio, nisi ea sit, quae in dominii jure consistat, quaeque ciVes civitatis omnes sinere rem jubeat esse nostram. Docuimus denique, servi
tutes faciendi et habendi esse ejusmodi, quae usu adquiri possent; nec vero proIsibendi servitutes. Invaluit autem, ruptis per interdicta Praetorum quasi carceribus legis Scriboniae, denuo servitutum adquisitio per tempus et usum. Sed cum usucapionem lex nollet; praescriptio δ) saltem admittebatur; quam quidem adhiberi in ea roconsentaneum erat, cujus rei quasi possossionem et usum, instar rei immobilis possessionis, Praetor
ULPIANI temporibus evaluisse jam dudum sese vitulum capionem quandam, id, εi propter eam, quam PAULLUS movit, coutroVersiam, et Propter ambigua Verba, quibus uti videtur ULPIANUS, dissideas , - ex rescriptis CARACALAAE alio rumque Imperatorum manifestissime uPParet. --
303쪽
296 Cap. VII. Quemadmodum' servitutes
Cum autem haec servitutuui adquisitio contra legem certissimam certaret, ideo effectum est, ut Ictus ambiguis utatur verbis, non satis Constanter locutus. Sic adhibet formulas: veluti longae possessionis praerogativam habere, diu usum fuisse servitute, diuturno usu et longa quasi. possessione jurnactum. fuisse, uti Iem ea ex re habere actionem ).- ΡAULLUs autem legis Scriboniae quasi resta rator et redintegrator in faciendi servitutibus omnem rejecisse videtur capionis siguram, hoc unum tamen tempori concedens, servitutem vetustate impositam pro lege osse habendam; quamvis nonnu larum rius sententiarum is color sit, ut etiam longite oris adquisitioni in servitutibus non prorsus resistere videatur. Sed fragmenta quaedam a curatius examinare lubet.
Repetas, quaeso, si animo cecidere, ea, quadsupra diximus ' : in ipsa Iongi temporis praescrip tione , - si quidem res ejusmodi esset, quam usu et tempore capi posse docuimus, - i esse justae Orseginis et adquisitionis notionem et praesumtionem ἰ quam
quidem praesumtionem fortius certare projusta servitutis Origine, quam in rebus corporalibus no dominis, quia, qui patiente domino, servitutem per annos forte tot mercuisset, ab ipso domino jus nactus esse rideretur.
304쪽
Sed nunc inquiramus; an haec sententia cum Romanorum hac de re sententiis cohaereat. Contendimus autem fortiter, nullum aliud exigi ad servitutum capionem deSiderium, ac possessionem illam, quae ad Interdicta Valeat; nisi quod ea intercedit disserentia, ut, qui servitutem temporo Contendat esse sibi adquisitam, diu in usu fuisse debeat, id est, per tempus lege statutum. Quisnam autem in Interdicti contentione debet probare Ille, cui vis facta est, debet probare, se possedisse. Nihil amplius. Exceptionem autem alter debet probare a se aut vi, aut clam, aut precario adversarium possedisse. - Ηano quoque ei esse conceclendam puto exceptionem, annum non eSSO conclusum. Νam, ut ULPIANUs loquitur, annui temporis spatium conclusit usum. - Si vero Inter dicti actione Victor evaseris, quisnam orit effectus Ut possessionem retineas; nam non ea horum
Interdictorum intentio est, ut adsignatione quaestio finiatur, sed, ne interrupta ejusmodi possessione, alter damnum patiatur. Ille, qui obtinuit, possessor quasi possessionis ossicietur, nec vero ipsius juris possessor. Quid ergo Τ quoniam is, qui Interdicto obtinuit, pro possessore erit habendus, alter petitoris Vicos suscipiet; et agendum eriti adversario non esse jus possidendi. - Cui funda-
305쪽
298 Cap. VII. Quemadmodum servitutes
monto innititur actio haec negatoria 2 γ In ipso do minii jure, in quo praesumtio libertatis inesti Exceptionem habet reu4: juste constitutam esse servitutem. - Verum habebit etiam exceptionem: ser annos forte tot se possedisse. - Quodsi agens replicam non habuerit, alterum aut vi, aut clam, aut precaris possedisse. lis finietur servitutis adsi
natione, quoniam alterius possessio sustulit Iibe latis praesumtionem. - - Similis ratio erit, si Interdicto victus actione aget confessoria.
Nunc audiamus ULPIANUM. - Si quis inquit diuturno usu et longa quasi possessione jus aquae Ocendae nactus sit, non est ei necesse docere de jure, quo aqua constituta est, veluti ex legato, uel alio modo; sed utilem habet actionem, ut ostendat, per annos forte tot usum Ie non Ut, non clam, nou. precario β).- Vae tibi' clamantes audio. Numne Ictus senissentiam tuae sententiae contrariam in medio posui si irrogat agenti probationem non vi, non clam, non precario facti P - Sed salva res est. Ille enim
ULPIANI locus ex libro ad Edictum sumtus est. Docuimus autem supra, horum Interdictorum Concepticinoin ambiguam esse. Quemadmodum Vero nova servitutum usucapio Interdicti rationem
306쪽
sequebatur, ita Opianus Verba et conceptionomInterdicti imitatus est. Non praetermittendum erit aliud fragmentum.
PIANUs in libro XX. ad Edictum ο): Si quis iure impositam servitutem non habeat,
habeat autem velut longae possessionis praer gativam , ex eo quod diu usus est servitute. hoe Interdicto - de itinere - uti potest. Justam accipiendam esse illam ad Interdictum juris PosseSsionem, per se intriligitur; nam si diu vitiose usus fueris, Interdictum prorsus non Con Petet. Quid autem Z qui diu non vi, non Clam, non Precario servitute usus est, Interdicto uel potest pQuod quidem per se intelligituri Nam quid est, quod ei diserte Interdictum concedatur, qui diu sine
vitio usus est, Cumis, qui hoC anno sine vitio usus
est, laterdictum jam habeat 3 - Parturiunt monistis, nascetur ridiculus mus ' Equidem haec verba nullo modo puto ita esse ab ULPIANO pr fecia; quin, ita log ndum esse censeo: Si quis jure immsιtam servitutem non habeat, habeat autem velut longae possessionis praerogativam, ex eo, quod diu usus est servitute non vi, non clam, non precario, uti hac actione potest. - Nam verba: hoc Interdicto uti potest, osse ex TRIBONIANORUM ingenio adjecta, Iuce clarius est. Equidem enim TMBO-
307쪽
3oo Cap. VII. Quemadmodum servitutes
MANU Μ Pius lue socios delirantes mage o quam ULPIANUM statuCrim.
Qu d autom s bi vult, longae possenionis yrae. regnii am habere δ id ipsuui ost, quod diximus: eum, qui ster statutum te us servitute usus esset, non do ευ debere de suris sui origine; sed longae possessionis praerogatiuam et praesumtio. nem yro Iusta servitutis caussa militare, et prae ju dic toresse adversario; neque titulum esse necessa.
rium, verum exigi sim tantummodo, et vi suo jure quis uti arbitratus sit. opi me autem IIUGO DONELLUs 7ὶ docet,
tribus modis servitutes usu adquiri: iPrimum si quis cum eo. qui dominus non esset, stipulatus servitutem per tempuI lege statutum. ut suam habuisset et exercuisset. Nam, ut alter landum, quem servientem effecit, tempore adquisivit, ita tu quoque ser itutis securitatom adquisivisti. Sed etiam fieri potest, ut, licet alter ob deficientem fidem usucapore fundum, quem servientem effecit, non potuerit, tu tam 'n, vindicato fundo, longae possessionis, quae sine Vitio erat, praerogativam contra dominum fundi sese vientia habeas.
308쪽
Ast rum esie modum adquirendae per tempus se vitutis . si quis yer longum te tis non vi, non elam,' non Vrecario ea Dsus esset. μοι scilicet jure uti arbitratus. - Tertium, si usus Origo
De hac adquisitione dubitatio esse non potest, neque PAULLUA dissentit. Illud autem monoro juvat, etiamsi longissimi temporis habeas praρ qativam, sine vitio esse debere usum, quoniam ud novissimam Spectetur POSSeSSionem cum quoad Interdictum, tum quoad capion'm. Uno quoque modo - DONELLUs putat capi sert'itutes per consequentium, cum uIucapiantur cum Ara diis. Haec maximi viri sententia innititur in fragmento quodam ULPIANI hujusmodi β): Servitutes per se nusquam longo tempore evi posse. cum aeuisciis posse capi. An vero puta , Ictum pertritissimum illud voluisse dicere hoc loeo, servitutes rem sequi, cui debeantur. O stolido et ignobile dictumi Quasi ULPIΑNus non scisset, capitis deminutione non amitti servi tuti ira, sed retineri praedii nomine; retineri se vitutem etiam per malae Mei possessor i Quid capione opus cst servitutis iam debιtae P Atque Pariter in Levomento Icta Pervorse dictum est, sivo
309쪽
3oa Cap. VII. Quemadmodum servitutes
retinueris Verba: longo tempore cui, sive Iegas: usucvi. - Hoc autem Ictus ait: terVitvtra per se,
id est sine aedisciis seu ιine fundo evi non Mossunt; cum aedificiis rati tum fundo. id est . fundum habenti,
capi possunt. - Vulgare quidem, Π que tamen Perverso et absurde dictumi Illa autem ULPIANI regula quam latissimis pateti Diximus supra: Si quis fundo, cujus dominus noti esset, servitutem constitui Pt, fundo vindicato, servitutem ab eo, qui dominus non
esset, constitutam non manere, Sed evanescere,
quia non nisi domino, aut ei, cui simile ius diserte esset a Iege tributum, servitutem constituere lice-.cet v, - Quid autem 3 si dominus fundum nouvindicaverit Z tunc demum Possessor et praedium et cum praedio Servitutem usucaptam habebit. Haec, ut supra docuimus, in servitutibus f eiendi et habendi obtinent; secus est in prohibendi servitutibus; quas quidem contendimus in perpetua obligatione consistere. REViSBS, quaeso, Ea, quae de rebus merae facultatis et de novi operis nunoriatione disputavimus. An aliis, novisque opus erit argumentis 2 DIOCLETIANUS ), quamvis minus idoneus testis, plane idem, quod novi operis nunciationis laterdictum et Ictorum ad hoc Tragmenta, statuit:
310쪽
Astius quidem aediscia tollere si domus se vitutem non debeat, dominus ejus minime prohibetur.
Do praescriptione e mente juris Iustinianei et Aniatriustinianoi disserere, longum est, et lubricum. , Quae ex re sunt, abunde dicta videntur. - id. eetorum CurACII paratI. C. do longr temp. praescript. ) L. I. a. etc. de S ruit. et aqua. - i: - Seretu- tutem, exempla rerum immobilium, tempore, longi temporis consuetudine - quaesitam habere. a) L. Io. Si fore. vind. - L. 5. g. 3. de itin. atuquo priv. - L. I. I. IS. de aquae Pl . arc.