P. Virgilii Maronis Bucolica, P. Rami, eloquentiae & philosophiae professoris Regij, praelectionibus exposita quibus poëtae vita praeposita est. ..

발행: 1558년

분량: 182페이지

출처: archive.org

분류: 시학

21쪽

P. V. MARONIS VITA aspectus nimirum fuit, qui tam modestos, tam

Constantes, tam aequabiles mores futuros oste-deret. Quapropter tam magna doctring studia, tam amabiles tamque populares mores, incredibilem quandam apud Augusti familiares, atque imprimis Augustum ipsum, autoritate poperὁre: adeo ut iam summis de rebus Virgilius,

non ut humanus poeta, sed ut diuinus vates aliquis audiretur.Interroganti Mecoenati quid satietatem homini non afferret: Omnium rerum

similitudo ait virgilius & copia, cxcepta sapientia salictatem affert. Quo pacto cidem rogauit) quis altam fossicemque fortunam seruare potestὶ Si respodit Maro) quanto honore ac diuitiis prςstet,tanto liberalitate & iustitia prς- stantior esse contendat. Sed politicae illae qua

stiones Caesaris, longe grauiorem hominis au thoritatem ostentant. Interrogati Augusto quo pacto ciuitas sceliciter gubernaretur: Si prudeliores ait Virgilius temone tenuerint, &. bomalis praeponantur: Itaque optimi suos habeahonores, caeteris iniuria nulla fiat. Platonicuhoc responsum est,scd multo magis illud. Posteaquam Augustus summa rerum potitus cst,de reddenda Republica bis cogitauit, ait Suetonius. prim b, post oppressum statim Antonium

memor obiectum sibi ab co saepius quasi per

ipsum staretine redderetur ac rursus taedio diuturnae valetudinis: Cum etiam magistratibus ac Senatu domum accitis, ratiocinarium imperii

tradidit:

22쪽

Α 'P. RAMO DESCRIPTA. 13 tradidit : sed reputans & se priuatum non sine periculo fore,& illam plurium arbitrio temordcommitti,in retinenda perseuerauit.In illarum igitur cogitationum deliberatione diuersae sententiae Agrippae & Mecce natis fuere ille deponendam tyrannidem,hic retinendam variis argumentis silasere. Quare Augusti animus huc& illuc serebatur. Rogauit itaque Maronem, an conserret homini priuato, se in sua Republica tyrannum facere. tum ille: Omnibus ferme inquit Rempublicam occupantibuS, molesta ipsa tyrannis fuit,quia necesse erat propter odia subditoru, in magna suspicione magnoq; timore vivere: sed si ciues iustu aliquem sciret, luem amarent plurimum, ciuitati id utile esse, in eo uno omnis potestas foret. Quare si lu- titiam,quod modo facis, omnibus in rebus,sine ulla ciuium offensione atque iniuria coles, in dominatus & tibi& orbi conducet: beneuo Jentiam enim omnium tibi conciliabis, tequerian qua deum venerabuntur 3c colent. Sic Vir 'gilius imperatori orbis terrarum maXimo, ma--imam & pulcherrimam imperandi formam probauit:& Augustus eo consilio permotus, cum sitamma sua laudo,& orbis salute diutis.1ime postea regnauit δc imperauit: ut Augusto Virgilius, tanquam bonus Genius, δί cus os,dia Minitus oblatus esse videatur.Tande verb quinquagesimo aetatis anno, ut ultimam manum

Ancidi imponeret, statuit in Graecia & Asiam

23쪽

P. V. MARONII VITA

secedere triennio, continuoque omnem operaemedationi dare,ut in reliqua vita tantum phi- Iosephiae vacaret: sed cum aggressus iter, Athenis occurrisset Augusto ab oriente Romam reuertenti,una cum Caesare redire destinauit: at cum Megaram vicinum Athenis oppidum visendi gratia peteret,in langorem incidit,quem non intermissa nauigatio auxit:ita ut grauior in dies tandem Brundusium aduentarit. Itaque

cum glauari morbo sese sentiret,scrinia s pe &vehementer efflagitauit, crematurus AZneida: quibus negatis, testamento comburi iussit, ut rem non emendatam,im perfectamque. Vcrum Tucca & Varus monuerunt,id Augustum non

permissurum. tuc eidem Varo, simul & Tuccae scripta sua legauit, ea conditione,ne quid ed rent,quod a se no esset editum, & versus etiam imperfectos, si qui essent, relinquerent: voluit etiam ossa sua Neapolin transterri, ubi diutissime, & suauissime vixerat: ac extrema valetudi

pe hoc ipsς sibi epitaphium fecit:

Mantua me genuit Calabri rapuere ,tenet nune Parthenope,cecinipascua,rum,duces.

Obiit igitur Brundusij, decimo Calendas Octobris Cneo Pi ncio, & Lucilio Consulibus: eiusque ossa Neapolin, Augusti iussu transsat sunt,sepultaq;,Via Puteolana, & eius sepulchro epitaphium illud inscriptum. Deinde Varus MTucca AEneyden, ut petiuerat, Augusti iussit emendarunt inullius enim sententia, crematu

24쪽

A P. RAMO DESCRIPΤΑ. 11 digna AEne1s visa est: qua de re vulgati sunt illi versus,qui referuntur ab antiquis grammaticis ad Ausustum: . Egone Apremis potuit vox improba verburam ὐrum mandare nefasZergo ibit in ignes, Mariaque doctiloqui morietur musa Maronis' Anscelus indignum soluetur littera diues. It poterunt stectare oculit nec parcere honori Flamma μος dignumque operis struare decorem' Nosser Apollo eta,musieprohibete latinae: Liberoe alma Ceres succurrite: ester in armis Miles erati,iner docilis per rura colonus: docuit quid Ner ageret,quid cogeret aerus: Quid daret autunus,quid bruma nouissima ferret. Arua reformauit ociauit itibus Ῥlmos: Curauit pecudes. apibus siua casu dicauit:

Haec dedit xt pereantvsum, si dicere fas ea. sed tuum struandasees: si rema oluntaι

Quod mandat e ue iube parere necesse ea. Frangatur potius legum eneranda potestra, Quam tot congestos noctenue die que labores,

Hausierit na dies, Apremaque iusta parentis , Amittant aestitisse suum. siforte furenti

Errauit in morte dolor,si lingua locuta est Nescio qui titubante animo,non stonte Haltu

Expugnata matu, odio langoris iniqui: Si mens caecasui iterum entire ruinas Troia Aialiterum cogetur reddere octa

Ardebit misterae post vulnera ulnus Elisset

Hoc opus aeremum metis' tot bella,mienses

25쪽

M P. V. MARONIS VITA 'In cineres dabit hora nocens, γ' perfidus error' 'Huc huc pieride emorum per lustra loquaces, Tendite ardentes ignes fluuialibus ' dis

Mergite,ne pereat tam clari musa poetae: Flammaque anesicat: vivat Maro clarus in orbe,

Ingratulique sibi ed quod male iusserat ipse,

sit ,etuisse meum sacer en post tempora Ῥitae.

Sicque erat aeternum. tota resonante Camoena,

Laudetur placeat steat elegatur,ametur.

Extant de eadem re, Sulpith Carthaginensis

versius.

Iusserat haec rapidis aboleri carmina flammis Virgilius, Phrnium quae cecinere ducem. Tucca eta Varusique simul tu maxime Caesar, Non sinu, r Latiae consulis hi lariae. Infoelis gemino cecidit prope Pergamon igni,

Et pene ess alio Τroia cremata rogo.

Hoc idem Plinius libri septimi capite tricesimo: Diuus Augustus ait carmina Virgilij cremari,contra testamenti eius verecundia vetuit: maiusque ita vati testimonium contigit , quam si ipse 1ua carmina probauisset. Haec eoru temporum de Virgilio iudicia fuerunt: varia tamen fuerunt consequentium secutorii. Caligula eius scripta,& imagines, paru abfuit,quin ex omniabus bibliothecis amouerit: quem ut nullius i genii minim que doctrinae carpebat. Adrianus Ennio postposuit: Alexader poetarum Platone appellauit:ipsiusque imaginem cum simulacro Cic

26쪽

A P. RAMO DESCRIPTA. arciceronis in secundo Larario habuit , ut Lampridius author est. In Bucolicis duas eclogas

sed insulsissime,Paro quidam deridet, & sic deridendo incipit: Tiore, si toga calda tibi est, quo tegmine fagi

Insequente autem, Dic mihi Damoeta,cuium pecussanne latinum Non erum AEgonis notiri sic rure loquuntur. Item alio recitante e Georgico,

Nudus ara, fere nudus subiecit) habebis frigore febrim. Est de aduersus A neida liber Castili j Pictoris, titulo . En ei domastyx. Marcus Vipranius eum a Mecoenate suppositum appellabat,nou dc peruersae imitationis repertorem, nequc tu-υmIdum, neque exilem sed communibus verbis opus illud c nfecisse dictitabat. Herennius vitia eius tantum cotraxit,Perilius Faustinus furta. Sunt δc Octauit Auiti volumina, quibus annotantur quos & unde versus trastulerit. Asco

nius libro, quem contra obtrectatores Virgiluscripsit,pauca ei admodu obiecta ponit, & potissimiim quod non recte historiam contexuit, re quod pleraque ab Homero sumpsit. Sed his reprehensionibus,ut periculis virtus solet, Virgilij claritas maior apparui cum in tot tamque

variis operibus, tam exigua materia reprehentionis fuisse videatur. Atque haec nimirum populea virga fuit inter caeteras poetaru populos cantum emines, quantu ut poeta ipse cecinit

27쪽

xt P. V. MARON Is VITA-Lenta solent inter viburna, pregi: Quamobrem Virgilij vita nobis adhuc exposita est, ut animis nostris infixum & impressum

teneamus,magnas hominum excellentes virtutes non in cunabilis & magnis opibus nasci,sed diligentia,labore, vigilantia, tanquam parente procreari: deinde,ut Maronis exemplo & factis compendiariam virtutis viam noscamus , ut Virgilianam laurum illam refertam floribus ac fructibus variis suspiciamus, & quidem tot talesque fructus, singulari suauissimi numeri voluptate conditos, non solum studio conficiamus, sed meditatione & usu concoquamus e vi Virgilij mitem illum vultum, adeoque temperantiam, constantiam, iustitiam imitemur : ut

Virgilij proceram illam populum,non iam foetis mulieribus,sed ingeniis amore laudadarum disciplinarum grauidis consecratam putemus, ad eamque studiorum nostrorum vota & suscipiamus, & persoluamus. Denique ut Virgilius sicut Augustus ille Virgilianus verissimὸ &utilissime monuit

Muritu rigeat laceat elegatur,ametur.

28쪽

MARONIS BUCOLICA,

P. RAMI, ELOQUENTIAE

praelectioinibus exposita.

I A TORVM genera tria sunt.

prarij,opiliones,bubulci, ait Donatus:imo etiam plura, vesunt porcorum, equorum α O animantium reliquarum cu-

stodes: per synecdochen ex

specie genus appellatur βου-Mλικον, tanquam diceres bu - . . bulum pro pastorali: & p.υ. m. intellige ε ,carmina.Cosimili nominis humili rate Theocritus Idyllion dixit: ibe enim, forma, spe, i cies: quomodo Pyndarus vocat sua poemata AD,vn- e diminutivum εἰδυΜιον, paruum poema, ut ab ε me πυΜιον. In cuius autem numinis honorem id primet cantatum sit, varia interpretum opinio est: Nij Diana alij Apollinem Nomium,alij deos alios nominant: nes ad intelligendum poetam id attinet.

ECLOGA PRIMA. Tityrus.

Meliboeus. Tit me.

TI ore, tu patula recubanssub tegmine Ri,

luestrem tenui musim meditaris auena:

29쪽

o P. RAMI PRAELECT.

Nos patriae fines,s' dulcia linquimus arua. ι Nos patriam fugimus: tu Tiore enim in ' ηιόω Formosam resonare doces Amaollida oluas. T I T. O Meliboee eus nobis haec otia fecit: Nunque erit ille ni hi semper deus illius aram

Saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus. Ille meas errare boues t cernis, In rnuni Ludere,quae ,ellem, calamo permisit agresti. ME. Non equidem inuideo, miror magiό. ndique totis Vsique adco turbatur agris. en ipse capellas Protenus aeger ago hanc etiam Ῥix Tityre duco. Hic inter densio corylos modo nanque gemellos,

Spemgregis, ahlsilice in nuda, connixa reliquit. Saepe malim hoc nobis,si mens non laeua fuist coelo tactus memini praedicere quercus: saepe sinistra caua praedixit ab ilice cornix. Sed tamen, iste Deus qui sit da Tityre nobis,

T IT. Vrbem,quam dicunt Romam, eliboee,putaui,

Stubus Cy,huic nostrae seriem quo sepe solemus

Pastores,ouium teneros depellere foetus. Sic canibus catulos similes,sic matribus hordos

Noram cparuis componere metiabolebam. verum haec tantum alias inter caput extulit Ῥrbes,

Quantam lenta holent inter Uiburna cupresii. ME. Et quae tantasui Romam tibi cosia dendi Tῖ T. Libertas quaesiera,tamen rupexit inertem, Candidior postquam tondenti sarba cadebat: Restexit tamen,σ longo post tempore Mnit: Postquam nos Amollis habet, Galatea reliquit. Nanque fatebor enim dum me Galatea tenebat,

30쪽

IN BUCOL. VIRGILII. 37 Neupes libertatis erat,nec curapeculi, Quanuis multa meis exiret Nictima septis, Pinguis σ ingratae premeretur castus ribi: Non unquamgratiis aere domum mihi dextra redibat. Mirabar quid mosa deos Ama sic Ῥocares: Culpendere sua patereris in arbore poma: Tit rus hinc aberat ipsae te Tiore pinus, Ipsi te fontes, ipsa haec arbusta Ῥocabant. Quidfacerem'neque feruitio me exire licebat: Nec tam praesentes abbi cognoscere Diuos. Hic illum Ddi iuuenem, Meliboee,quotannis pissenos cui nostra dies altaria fumant.

Hic mihi responsium primus dedit ille petenti

Pascite Ῥt ante boues,puer bmittite tauros. Fortunate senemergo tua rura manebuntὶ

It tibi magna satis, a uanuis lapis omnia nudus, Limoseive palus obducat pasiua iunco, Non disset agraueis tentabuntpabula Das, Nec mala τicinipecoris contagia ladent. Jortunate nex,hic inter fumina nota,

Et fontes sacros, frigus captabis opacum. Hinc tibi,quae semper icino ab limitesipes Imbiais apibus forem depana salicti, saepe levisomnum suadebit inire Ausurro. Hinc nitaphb rupe canet frondator ad auru

Nec tamen interea rauc tua cura,palumbes, Nec mere aeria cessabit turtur ab γμα Ante leues ergo pascentur in aethere cerui, ME. TIT ME.

aet freta destituent nudos in littore pisses: Ante,pererratis ambortim sinibu exul TIT

SEARCH

MENU NAVIGATION