장음표시 사용
91쪽
Gnio rediens deducam vertice miises: Primus Idumaeas referam tibi Mantua, palmas.
Gracius J circa Ponti litora in Thracia Moriseni & sithonii Orphei vatis progenitores obtinet, ait Plinius libri quarti capite undecimo. Orpheum vero poetam docet Aristoteles nunquam fuisse, & hoc Orphicum carmen Pythagorei ferunt cuiusdam fuisse, ait Cicero primo de Natura deorum. Pan etiam J Collatio minorum est item hyperbolica,& hyperbolico testimonio amplia
ficata' de Pane verδ antea fuit, Pan primus calamos cera coniungerepturerin lituit. ArcadiaJ Arcadia alioqui rudis, attamen mulica praestitit: hinc Arcades ambo, septima ecloga dictitur pastores, pro , peritissunt musicar: hinc o taua ecloga, Moena- Iii versus, id est Arcadici toties celebrati. Arcadia igitur iudex musicae, pro Arcadibus hic dicitur musicis egi giis. Pan etiamJ in quibusdam exemplaribus legitur,
Pan deus,sed an artiora hemistichij gratior est Id alio 7.
IncipeJ Concluditur genethliacon adhortatione ad c gnostendum matrem ridentem: Sic enim Bembus aduersus Quintilianu & Politianum rem interpretatur,& Erythraeus Bembum secutus. Ratio autem adhortationis prima est ex adiunctis laboribus, quos grauidae matri puer attulit et Sic enim interpretor,tulerut,pro a tulerunt. Decem menses, quibus grauidae matris utero gestatus es, longa fastidia matri attulerunt. DecemJ homo toto anno & incerto gignitur spatio, aliis septimo mense, aliis octavo,& usque ad initia decimi undecim1-que: ante septimum mensem haud unquam vitalis est,
ait Plinius libri septimi capite quinto, bi plura leges. TuleruntJ Systole est: media enim longa pro breui sumitur: qualis iam sirpe metaplasinus fuit,
92쪽
Et longum, Fonmose 'vale, ale. IncipeJ Altera ratio ex contradictionis adiuncto: Cui parentes non riserunt, is non diu vixit: id enim significat ploximo versu. Deus, genius intelligitur cui mensa conuenit: dea autem,Iuno, cui lectus: Sic Seneca ait secunda epistola libri vicesimi, maiores singulis Genium& Iunone dedisse: & Plinius libri primi capite septimo
ait, cdm de deo loquitur: Quamobrem maior coeli tum populus, etiam quam hominum intelligi potest, cum linguli quoque ex semetipsis totidem deos faciant, I nones, Geniosque adoptando sibi. qui verus est sensus huius loci. Servius cui dativum, refert ad Vulcanum, cui parentes non risere, id est, Iupiter & Iuno, quia deformis,nec idco Iupiter pater ad conuiuiu admisi tmec dea Minerva cubili & matrimonio dignata est. Et sic idem Seruius ait ad illum primi AEneidos locum: - duae epulis accumbere diuilm. Duplici ratione diuinos honores meremur, dearum conitigio & deorum conuiuio: unde & in Bucolicis legimus: Nec deus hunc mens,dea nec d nata cubili eg. Sed hanc interpretationem Politianus reprehendie
Miscellaneorum centuria octogesima nona. quia non
ob eam causam praecipitatus sit vulcanus, quod deso mis erat,sed quonia matri Iunoni aduersus Iouem patrem opem tulerit: & cum Quintiliano legit, Qui nominatiuo casu plurali:ut sit sensu, o paretes, ex iis pueris qui non risere, hunc puerum nec deus mensa, nec
dea cubili dignata est. At in his duobus versibus hype baton nimis confusum est,& Quintilianus ipse libri primi capite septimo indicat olim dativum scut) etiam Icriptum fuisse, ut nominatiuum pluralem Qui In quo ait,ad pinguem sonum seu & sol utebantur tantum, tab illo sQui) distingueretur. Itaque nihil necesse Politiano fuit tantam confusionem interponere, cum Pe spicuus sensus appareat.
93쪽
Menalcas. Mopsius. M T. Vr non Mopste boni quoniam conuenimus ambo. Tu calamos in lare leucis,ego dicere 'versus Hac comisi mixtas inter con edimus ῬlmosyMO- Tu maiori tibi me ess aequum parere Menalca: siue ub incertas et Bris motantibus umbin' Siue antro potiussuccedimus:astice, tantrum
salue inue raris sparsit labrusica raeemis. Μ Ε, Montibus in nostris solus tibi certet Amyntas. M O. Quid si idem certet Phoebumsuperare canendo' ME. Incipe Mopsie prior, si cum aut Phyllidis ign-- Aut Alconis habes lauaes,aut iurgia Codri. Incipe, poenies seruabit Tiorus hordos. M o Imὸ haesim Viridi noper quae cortice fagi Carmina desicripsi,m modulius alterna notaui, Experiari tu deinde iubeto certet Amyntas. ΜΕ. Lenta salix quantum pallenti cedit obvae, Puniceis humilis quantum siliunca rositis: Iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas. Mo. Sed tu desine sura puer:μccesiimus antro. Extinctum NImpia crudeli funere Daphnim . Flebant. vos Ili tenes flumina Nwpbis: Cum complexa sivi corpus miserabile nati
Arque deos,atque a Fra vocat crudelia mater.
Non illipassos illis evre diebus
94쪽
IN BUCOL. VIRGILII. Frigida Daphni boves adflumina nulla neque amnem Libauit quadrupes,nec graminis attigit herbam. Daphni tuum Poenos etiam ingemui e leones Interitum,monteliquefert, bluaeque loquuntur. Daphnis σ Armenias curru siubiungere tigres Instituit. Daphnu thasias inducere Baccho, Et foliis lentas intexere mollibus hastas. Vitis ut arboribus decori ess, t Ῥitibus Ῥuae, Vigregibus tauri, segetes ast pinguibus aruis: Tu decus omne tuis. possquam te fata tulerunt,
ipsa Pales agros,atque ipsi reliquit Aposso. Grandia sepe quibus mandauimus hordea ulcis, In o lix lolitim, steriles dominantur auenae. Pro molli Ῥiola, pro purpureo narcisse, Carduus, c spinis fugitpaliurus acutis. a .rolumum foliis,inducite fontibus Ῥminus Pastores mandat feri sibi talia Daphnis. Et tumulam facite, π tumulo Aperaddite carmen: Daphnis ego inoluis hinc Uque ad Idera notu Formosi pecoris custo formosior irae.
Tale tuum carmen nobis diuine poeta,
Quale soporbesiis in gramine, quale per aestum Dulcis aquae saliente sitim restinguere riuo. Nec calamisseium aequiparas, hed Ῥoce magis, .
Fortunate pueritu nunc eris alter ab illo. Nos tamen haec,quocunque modo,ubi nostra ricisi Dicemus:Daphnimque tuum tollimus ad astra,
Daphnin ad asira feremus,amauit nos quoque Daph- An quicquam nobis tuis sit munere maius nis. o.
At puer ipse fuit cantari dignus illa
95쪽
96 P. RAMI PRAELECTIampridem stimicon laudauit carmina nobis. M Ε. Candidus insiuetum miratur limen Obmpi, sub pedibu que Midet nubes, 'r odera,DU P. Ergo alacres fluas caetera rura Ῥoluptas, Panaque, pastore que tene Dryadasique puellas. Nec lupus insidias pecori, nec retia ceruis Vlta dolum meditanturiamat bonus otia Daphnis. Ipsi latitia 'voces ad odera iactant Intonsi montes: se iam carmina rupes, cI asionant arbusta, Deus Deus ille,Menalca: sis bonus o faelixque tuis. en quattuor aras: Ecce duas tibi Daphni,duoque altaria Phoebo: Pocula bina nouo istumantia lacte quotannis, Craterasque duos statuam tibi pinguis olivi: Et multo in primis hilarans conuiuia Baccho,
Ante focum,si stigus erit: si mesiis,in Ῥmbra
Vina nouum fundam calathis Amisia nectar: Cantabunt mihi Damoetas CT Lyctius AEgon saltantes Saoros imitabitur Alphesiboeus. . Haec tibi semper erunt,m cum olennia Ῥota Reddemus vmphis, cum lustrabimus arros. Dum iuga montis aper uuios dum piscis amabit, Dumque thmo pascentur apes,dum rore cicadae semper honos,nomenque tuum, laudesique manebunt. Vt Baccho, Cererique,tibi sic vota quotannis, Agricolae facient: damnabis tu quoque Ῥotis. M O. Quae tibi,quae tali reddam pro carmine donaὶ Nam neque me tantum Ῥenientis sibilus au Ani,
Nec percussa iuuant fusta tam littora,nec quae saxosas inter decurrunt lumina Niles.
96쪽
IN BUCOL. VIRGILII. 'IHae te nos i agili donabimus ante cicuta. Haec nos, Formosum Corydon ardebat Alexim: Haec eadem ἀο ut Cuium pecus'an Melibori'At tu fume pedum quod me cum saepe rogaret, Non tulit Antigenes, uer erat tum dignus amari)Formosium paribus nodis, atque aere, Menalca. IN QUINTAM ECLOGA M.
Vscum certame duo pastores non infesti inter se, ut ecloga tertia, sed amici constituunt. Argumentum carminis est de Daphnide,& triple X, E πucη
paratio est ad cosessum & cantum ex adiunctis perlonarum& loci, qualis est Idyllio primo multis versibus, de pinu resonante, de tumulo,& myricis,& quercu: item quinto, de oleastro, & nemoribus,& herba, & virgulto, quercu, cypero , Bigidis aquis, fontibus: de loco tale fuit antea, Dicite,quandoquidem in molli consedimur herba, Et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos, Nunc frondent obiae nunc formosi mus annus. BoniJ id est petiti tu inflandi calamos, ego versus di cendi. Sexto Idyllio, αυλή Δαμeιταρ, ιτυρ σύ. δὲ Ece*vit ο βω-e, Tibia canebat Damoetas,si Tuti autem canebat Da nisbubulcus. Tu modo J Modestum obsequium & ratio ex adiun- , aetatis: adhibetur tamen quaedam correctio ex adiunctis loci, ut potius tu antrum descedatur. Simile fuit antea ecloga prima, Viridi proiectus in antro.
mphrisJ Zephyrus a latinis 3c Fauonius, ventus est ab aequinoctiali occasu: V per γ' occiduo qua littor Osi tepefiunt,
97쪽
Proxima sunt Zepb Ouidius primo Metamorphoseωn. a tantibusJ Sic . ecloga sexta,
- Tum rigidas motare cacumina qGercus.
Labrusti J Vitis sylvestris: labrusca dicitur, quia in labris terrae nascatur, aliquando in neutro genere , ut in Culice, Densque Uirgultis avide labrusca petuntur. Montibus J Cavillatio quaedam est e paribus, qua Menalcas leuiter pungitur. ntas J hoc nome iam pro invido fuit, Dixi: Damoetas,inuidit tuitus in nius: Et iterum pro molli & delicato, . t mihi sest ofert ultro meus ignis Amγntas. 2νMR Eleuatur obiecta cauillatio hyperbolica maiorum collatione: Idyllio 'uarto,
Φαντι νιν Hὶαιλῆι λι -κίρ de ερι,δos . Dicunt ipsium Herculi vi cir fortitudine contendere. IncipeJ Proponitur argumenti varia materia, amatoria, laudati , contentiosa: & ex adiunctis otium proponitur.Tale fere est ecloga nona,
Incipe si quid habes in me fecere poetam
philidi;J Notus est Ph*llidis amor erga Demophoontem regis Atheniensis illium, ex epistola Ouidit,ut il-
Ium E Troiano bello redeuntem exceperit & pro coniuge habuerit: ac deinde cum Athenas ille reuersus, n5 rediturus putaretur, sese suspederit, & in arbore nominis sui mutata sit, id est amygdalum sine foliis : Postremo Demophoon reuersus,re cognita trunc u sit amplexatus,qui velut sponsi sentiret aduentum, folia emisit, unde etiam Φυκύν, lium dictu est,quod prius πλαλον dicebatur: vide Seruium. lionis J Hic Cretensis Ca-gittarius fuit excellens, qui in serpentem Phalari eius filio inuolutum, tanta arte sagittam direxit, ut eam serpentis in vulnere defigeret, nec filium tangeret.
CodriJ Rex Atheniensium hic fuit,qui bello aduersus
98쪽
Laconas, Ut ait Seruius, aut Dorienses, ut Iustinus libro secundo, ad Thracenses, ut Plutarchus ait, suscepto, curesponsum esset victores holles fore , nisi rex Athenie- sum caderet, Codrus habitu simulato, in hostium turba in irrupit,&interfectus est eaque re cognita hostes sine praelio abierunt: huius meminit Horatius terti Odarum, Ode decima nona, Quantum di iet ab Inacho Codrus pro patria non timidus mori
IncipeJ Anaphora est. Tiori J EX Idyllio primo,
Immo J Correctio propositionis e dissimili, ubi repeti rur cauillatio cum doloris significatione: Similis quae dam est Idy hio septimo,
τουθ ό ι ακαν ἀν με λυδριον ἐἱε τοναπα. - de amice si tibi placet, Ea quam antea in monte cantilena elaboraui. giJ fuit ecloga prima, Tit re tu patulae recubans Ab tegmine fari Item ecloga secunda, Tantum inter denses umbrosa cacumina fagos, Vt haec arbor opacitate sua pastorum carminibus delecta videatur. AlternaJ Varia, ait Seruius, vel α μοι πιλxt antea in illo versu, Alternis dicetis,amant alterna Camoenae.
HEUc mihi contende, iis bucolicὰ cane. Tenta J emendatur cauillatio contraria. parium collatione ad laudem Mopsi. SaliuncaJ Celticum nardum nascitur in Liguriae alpibus, salitica patrio nomine appellatum , prouenitque in Istria, & exiguὁ fruticat, α cum radicibus in manuales fasciculos componitur, 'ait Dioscorides , libri primi capite septimo. Sed tuJ re-
99쪽
uocatio contentiunculae, deinceps ἐπικηάγον sequitur,tacst funebre carmen nondum humato corpore: Partes tres sunt, prima est ex adiuncto luctu matris, nympharum boum, pecudum, leonum. Crudeli JAlij Iulium Caesarem hic accipiunt viginti tribus vulneribus confos P.
sum: ali i Flaccum Maronis fratrem,ut in Virgili j vita dictum est: de quo est illud, Tristia fata tui dum fles in Daphnide Flacci, Docte Maro, fratrem diis immortalibus aequas. Alij Quintilium cognatum Virgilij, de quo Horatius Odarum primo,Ode vicesiuna quarta: Nulli 'ebilior quam tibi Virgili. At res simpliciter intelligi potest, ficti nempe argume-ti,cum Theocriti imitatio appareat. HosJ Ratio sit e te' stimonio hyperbolico ut paulo pdst erit, - Monte queseri blitaeque loquuntur. Talis locus longe amplissimus Id1llio decimo nono in epitaphio Bionis,
Mistere mihi su piratesaltus γ' Dorica aqua, , Et fumina fere suavem Biona:
Nunc plantae mihi lugete, G nemora nunc vlulate. Et totus locus vicesimo tertio Idyllio. Tale est epitaphium Adonidis. Atque deosJ sic AEneidos tertio, Quem non incusavi amens hominumque deum ue. v xluJ Tale est in Iulio Caesare apud Suetonium capite octogesimo palmo: Proximis diebus equorum greges quos in traiiciendo Rubicone flumine cosecrarat, ac vagos sine custode dimiserat, comperit pertinacissime pabulo abstinere, ubertimque gere : Locus a
tem est e primo Idyllio Theocriti,
Illum tuidem Thoes, illum lupi ulularunt, Illam eblua leo referit mortuum. Item
100쪽
Montes antem siunt muti, π boues apud tauros Errantes lamentantur, oe' non Nolunt pasti.
rassosJ Actiue sumitur, sicut ecloga septima, Cum primum passi petent praesepia tauri: cum prius passive sumptum sit,. Florem depastaselisit - ecloga prima. Daphnis J Secunda pars de factis, quae seruius putat
ad Iulium Caesarem pertinere , quia Bacchanalia primus Romam transtulit: at contra mox intelligetur de Bacchanalibus. Curru J pro , Currui, & veteres saepe quartae declinationis eiusmodi nomina per u in dativo dicebant,ut ait Gellius libri quarti capite decimo sexto:& se Virgilius sexto AEneidos, - Teque aspectu ne substrahe nonro.& p. Venatu inuigilantpueri. pro aspectui, & venatui: Sic apud eundem poetam, sinu, portu, concubitu, metu leges: hic autem ex ad luctis periphrasis Dionysia coria, seu Liberalium & Bacchanalium : Bacchus enim tigribus vehebatur,& Bacchantes saltabant,Thyasos & pa-pinis intertextis hastas gerebant. I baseosJ thyasus est conuiuium ὁ symbolis singulorum, item pompa & chorea Dionysiaca: nunc θυμίασμορ, coetus in honorem Liberi patris. De Bacchanalibus Blodus de Roma trium phante secundo libro ita scribit: Et Bacchanalia Libsro patri Baccho dicata, temporis longitudine per autumnu Saturnalibus paria maiore luxu celebrata sunt: Nudi enim viri cum nudatis omnia membra mulieribus, matronis, viduis & virginibus ad sacra conueniebant:quae non nisi nocturna erant: caput omnes pariter femoraliaque pampinis & xuarum racemis cincti: