Theologia scholasticodogmatica juxta mentem D. Thomæ Aquinatis ad usum discipulorum ejusdem angelici præceptoris accomodata per F. Vincentium Ludovicum Gotti ..

발행: 1727년

분량: 251페이지

출처: archive.org

분류: 철학

231쪽

etis cursis V De Objecto misionis Beat ei.

Iectus ins nito persunderetur lumine, Deli inque infinito modo cognosceret. XIX. Qitario objici potest. Deus ut eomprehenii bilis eadit stib objecto adaequato intellectus creati; ergo hic poterit elevari ad ccmprehendendum ipsum.

Antecedens probatur. Deum esse comprehensibili modo cognoscibilem est perserito existens in Deo ; sed Beatus

videt Omnem persectionem existentem in Deo ; ergo videt Deum , ut comprehensibilem. XX. Respondetur , negando antecedens. Deus enim, ut cadit subo jecto adaequato intellectus creati , est Deus finito modo attingibilis, & consequenter Deus , ut quiddilative cognoscibilis , non comprehensive et sic enim est objectum solius Intellectus Divini. Ad probat. autem conc. totum. Aliud enim est cognoscere , Deinum esse comprehensibilem, aliud Deum comprehendere . Nam Beatus videt , Deum esse infinite cognoscibilem , & tamen Deum in sinite non cognoscit. Et potest aliquis cognoscere, propositionem aliquam esse demonstrabilem , quam tamen demonstrative non cognoscit, sed solum probabiliter. Sic Beatus videt comprehensibilitatem Dei , at eam videt quidditati vh, non comprehensi vh , videt immensitatem , sed non immense , in sinitatem , sed non infinite. Et ratio est , quia videre , aliquid esse comprehensibile , dicit solum videre objectum , quod possit comprehendi ab aliquo . At v: 're comprehensive est de saeto illuc. mprehendere ; sicut videre objectun fini id est de facto illud infinito mod 'ere. XXI. Qii inti, argui potet . . nima Christi comprehendit scientia. isi

nis Dei; erso comprehendit De Urria, cuia quidquid in Deo est. Deus est. Antecedens probatur. Anima Christi cognovit ea Omnia , quae Deus videt scientia visionis ; ergo comprehendit scientiam visionis. XXII. Respondetur, neR. antece dci: s , ad probat. distinguo antecedens , scientia visonis inadaequale sumta , concedo antecedens , adaequata sumta , nego antecedens . Scientia viis sonis Dei nimi potest Se inadaequath, ut solum dicit cognitionem eorum , quae sunt, erunt, & suerunt: & hoe modo anima Christi videt omnia, quae Deus videt scientia visionis . Sumi etiam potest adaequa id, ut scientiata visionis Dei eadem est ac scientia simplicis intelligentiae , & dicit scientiam omnium , quae in Deo sunt tam sor- maliter, quam virtualiter. inii ergo

cognosceret omnia, quae Deus cognoscit scientia visionis adaeqitate accepta , cognosceret omnia, quae in Deo sunt tam sol maliter , quam virtualiter , & Deum comprehenderet . Sed hoc modo nec anima Christi, nec ulla creatura videre potest omnia, quae Deus videt scientia visionis.

DUBIUM II. Quid Beati in Deo videant: an Deum simul unum , & trinum: &an aliter de possibili

contingere queat . I. Resolvitur prima para. I. T Oto, ea, quae in Deo sunt; alia esse in eo formaliter , ut essentia , attributa , seu per sectiones simpliciter simplices , & relationes , seu Personas; alia verti esse in eo virtualiter solum , seu eminenter, ut creaturae omnes, quas produxit, & potest producere. RurSus ea , quae sunt in Deo formaliter ; alia sunt in eo necessario , ut attributa, & relationes ; alia libere , ut decreta divinae voluntatis , quae ita in eo sunt , ut potuerint in eo non esse. Et rur-Sius necessaria ; alia sunt omnino absoluta ab omni respectu ad creatura S, ut quaedam attributa , quibus Deus in se denominatur ; alia dicentia quendam respectit m ad creaturas. In hoc dubio de necetiario in Deo existentibu S

232쪽

Dub. II. g. II.

hus sermo erit. Et quidem in triplici

sensu. Primh, an de facto beatus omnia, quae formaliter in D necessaribsunt, videat. Secundo, an videat etiam omnia , quae necessario virtualiter in eo sunt. Tertio, an saltem de potentia absoluta possit fieri , ut ex iis , quae formaliter necessario in Deo sunt, Beatus unum videat, alio non viso. II. Dico primo. Beati videntes Deum de sario vident orsinia , quae sor- maliter necet sario in eo sunt, nimirum Essentiam , Personarum Trinitatem , &Attributa omnia secundum proprias e rum rationes formales. In hoc asserto conveniunt omnes Theologi , & merito . Uidetur enim declaratum tanquam de fide a Concilio Florentino in

Decreto unionis , ubi statuitur. Anima suis exuta corporibus purgata in coetiim mox reeipiuntur , ct inruentur elaia Deram unum , ω erinum , sicuti est . Et probatur testimonio Christi , tum Io

ann. IT. V. 3. Haec est autem vita arerna , ut cognoscant te Dium Deum v

Tum Ioinn. t 4. v. v. Qui videt mo , oidet θ' Patrem meum e & rationem alsignans U. Io. Non raeditis inquit quia ego in Patre , se Piter in m est y Et i. Joann. b. V. 2. Simiter ei erimus , quia videbimus eum , si uti est . Cil in

ergo Deus sit unus, & trinus in se,& sormaliter bonus , sapiens lec., Omnia ista videbit Beatus, alias non videret Deit in , sicuti est, sed aliter aceti , si unum videret, non viso alio. Ratio etiam suadet. Visio enim beata eli quid litativa , &intuitiva; ergo omnia attingit, quae ad Dei quid litatem smeelint . Et eo maxime , cum

quidditas Dei sit summE simplex , imbuna simpliciis ina res , non potest intellectui beato praesentare seipsam clare , ut est . quin omnia secum ei praesentet . Sed de hoe fusius infra l. 3. III. iniae res . an omnia haec per

unicum actum videantur, an per plures γIV. Respondeo cum D. Thoma bae I. pari. qu. I A. ara. IO. , quod ea, quae Tom. II.

Beati vident in Verbo , non successi-vE vident, sed simul, & eodem actu .

In tantum enim nos eodem aetu , & simul non possumus multa intelli8ere, quia multa per diversas species intelis ligimus; diversis autem speciebus non potest intellectus unius simul actu informari , scut nec unum corpus potest simul diversis figuris figurari. Si tamen contingat, nos per unam speciem multa intelligere polle , sicut si per unam speciem totius singulas partes ejus cognoscamus , iunc simul intelligemus multa. Atqui Beati ea , qu. x vident in Deo , non ea vident per Pr

prias , Se distinctas species , sed per

unicam speciem omnia clarE , & distinctὰ repraesentantem , nimirum divi innam essentiam . Ergo omnia sui ut uni co actu vident. . II. dis facto videant, qua virtualiter in Deo sunt .

II omnia , quae virtualiter in Deo sunt, imΛ nec videre possunt, sed aliqui vident plura, alii pauciora. Ita

S. Thomas qu. I x. eitata art. S. Tres

habet partes hoc assertum. Prima, &secunda probantur ratione D. Thomae , quam Dubio praecedente tetigimus . Nam si Beatus de facto videret in Deo , aut videre posset omnes creaturas posis biles in particulari , seu quidquid Deus potest sacere distincte , & secundum particulares rationes , de Delo comprehenderet virtutem essestivam Dei, seu Omnipotentiam , vel eam

comprehendere posset ; sed hoc esse, impossibile , Dubio praecedente Ostendimus; ergo Sc. Maior probatur principio S. Thomae . Quanto aliqua cauta persectius videtur , tanto plures effectus in ipsa videntur , & e contra quanto plures effectus in causa videntur , tanto persectius causa videtur ;ergo qui omnes ei laetus in causa videret , persectissim ξ eam videret , quia E e eam

233쪽

Li8 cursio V. De ofecto Visionis Beati a.

eam undequaque penetraret , & omnia in ea latentia detegeret ; ergo eam comprehenderet. VI. Hinc, esto Beati videntes Omnipotentiam , videant etiam terminum is

omni eotentiae, quod est quodcumque possibile , non sequitur , quia eam comprehendant. Nam videntes possibile sub ratione possibilis vident quidem terminum formalem Omnipotentiae , sed non vident terminos materiales , seu rationes particulares Omnium eorum , quae possibilia sunt, quae in Omnipotentia latent et & quod ad comprehensionem necessarium esset. VII. Similiter esto videant Filium Divinum , qui est terminus adaequatus potentiae generativae Patris , nota sequitur, qudd istam comprehendant, quia vident illum solum intuitive, M quid dilative , non verb comprehensi-ve , idest sectindunt Omnia , quae eX- primit, aut repraesentat. Et Iieὸι insuper c ait D. Τhom. h cad 3. majus sit videre Deum , quam

omnia alia: tamen majus es videre MDeum , quod omnia in eo eun cantur,

quam videre sie ipsum , qu)d non omnia , sed pauciora , vel pIura cognostantur in eo. Unde primum inseri Dei comprehensionem , non secundum. VIII. Tertia pars probatur ex Divo Thoma ara. S. eitato in eorp. , ubi concludit e Sed horum , qua Deur Deit , vel facere potes , tant. aliquis in-xellectur plura cognoscit , quanto perfe- aiks Deum et idet. Illa porro creatura

plura in Deo detegit , Se perseetius

Deum videt, quae maiori lumine do natur, ut di istum est. Cur autem ab illa aliquae potius detegantur , quam aliae , ratio ab intrinseco traditur a

D. Thoma qu. S. de potentia art. 4. ad 11. , quia scilicet quaiam funt Ialeniariores , quadam manifestiores . ideo eκ visione divina essentia quadam cognoscuntur , qu Adam non . Quod exemplocotafirmit dicens: Sicut patet, quod ex priueipiis demonstrationi, satim aliqua

e ora elusiones ι liriuntur , quaedam vers non

asilli per multa media. Alia e . iam ratio ab extrinseco esse potest beneplacitum Dei; Cum enim cognitio ullius creaturae non pertineat ad substantiam beatitudinis , ut docet idem D. Thomas mox relatus, sicut Deus manifestat Beato ex creaturis existentibus , uas ipsi placet, ita ex creaturis ponubilibus , esto omnes larent aequaliter visibiles. Quae res tamen , an Deus possit a Beato videri, non visa in eo ulla e re tura in particulari

nullius creaturae visio est de substantia beatitudinis . Ita D. Τhomas hae

qv. 21. art. 8. ad 4. Naturale enim

desiderium intellectus non petit eun Dere illa , qua nondum sunt , sed fieri a Deo possunt. Si tamen solus Deus via

eretur , qui es fons , prineipium t rius esse, veritatis , ita repleret naturale desiderium fetendi , quod nihiι aliud quareretur , cse beatus esset. Unda dieit Augusinus s. Consese. cap. 4. In

felix homo , qui scit omnia illa scilicet creaturas j te autem nestate beatus

autem qui te scit , etiam si illa nesciat. Qui vero cis te , illa noυit , m

propteν illa beatior es , sed propter Osolam beatur l . III. de potentia Dei absoluta post Beatus

videre unum pradicatum Divinum

absolutum , sive reIativum sine alio , vel absolutum sine

relativo.

1Ηomistae , aliique plures constar

ter negant . Scotistae affirmant , volentes, qudd videte omnia , quae in Deo formaliter necessario sunt . sit quidem connaturale visioni. ut intui-tiva , quiddilativa, & beatificativa a , non tamen ellantiale.

potest , ut videatur aliquid in Deo , quin videa ur quidquid forinaliter necessario in illo est ', ideoque quin ut Saesaevita videantur attributa , I elatio

234쪽

mb. II.

Christi supra laudata Ioann. 14. v. 9. ν& io. Philippo , qui videt me , videt se Patrem . Quomodo tu dieis, ostende nobis Patrem non creditis , quia ego

in Patre , ω Pater in me es Ubi Christus sic arguit . Ego su in in Patre, & Pater in me propter scilicet unitatem essentia: ; ergo qui videt me, videt & Patrem ; sed si videri posset Filius in se, non videndo Patrem , haec Christi illatio non esset legitima , quia pollet dari antecedens verum , & conlequens salsum ; ergo&c. XI. Respondet Fraisen primo ,

Christum ibi loqui de visione per fidem ac si dicat, qui credit mihi, &Operibus meis, necesse est , ut videndo me nempe Divinitatem meam persidem , videat & Patrem , quia Pater in me manens ipse iacit Opera.

XII. Respondet secund6, illati nem Christi esse legitimam, sed tantum connaturalem , & attenta potentia ordinaria, non vero necessariam .

XIII. Sed contra primum, data illi explieatione squam dicunt esse Chrysostomi homil. 3. in Dann. , Cyrilli

guo sie. Mi credebat Christo, &

peribus eius, necesse erat, ut videns Divinitatem eius per fidem. videret &Patrem . quia Pater in eo manens faciebat opera ; ergo multo magis qui iniuitive , & clare videt Filium , necesse est, ut videns Divinitatem eius, videat & Patrem , quia Pater in eo manens ei communieat substantiam. XIV. Contra secundum sic . Tune illitio est necessaria . quando ununtiasne altero non p'test ostendi , quia unum sunt; atqui haec est illitio Christi; ergo &c. Mai. patet, quia ea usa lis aequivalet univerIali, & necessariae propositioni. Minorem vero docet Sanctus Augustiniis lib. I. de Trinitate aeap. 8. sic : Sive auἡiamur , ostende no , is Filium, sive audiamus , ostende nobis Patrem . tantumlem valet s quia neuter sine altero potes oendi e unum

Pater unum fumus . Et enarraI. in

Psalm. 8s. Videtis inquit quod in Viasone Patris 6 FHis visis est , ima visione FiIii , Patris Disio es : iιὸ es equenter subjecit , ω dixit e nescitis , quia ego in Patre, & Pater in ame est 3 Ides , o me os , videtur crPater, o Patre viso videtur oe Filius . Patris cr Filii separari non potes ursio. Ubi non unius separatur natura , ω Dbsantia , visio separari non tuis . Eκ quibus ita subsumo . Sed substantia unius nempe Filii separari non potest , nedum naturaliter, sed essentialiter ;ergo viso unius separari non potest avisone alterius , nedum naturaliter, sed essentialiter. XU. Secundd . Hoc idem docet An

gelicus Praeceptor, ilim x. . qu. a. artis

8. ad 3. . ubi de summa Dei bonitate ait : Summa bonitas Dei seeundans modum , quo nune intelligitur per σμctus , potes intelligi absque Trinitate Personarum. Sed feeundam quὸd inteia Ilitur in seipsa , prout videtur a Beseris , non potes intelligi sine Trinitate Personarum . Tum 3. p. qu. 3. art. 3. in eorp. , ubi loquens de cognitioneis

Dei, ut in se est , haec scribit i Sisimpossibiis est , quod circumscribatur preintellactum aliquid a Deo , , quia

aliud remaneat e quia totum , quod es in DPo, es unum fama disinctione

Personarum 2 Ωgarum tamen una tollia

ιυν sublata alia , quia dissimuυntur δε- iis relationibus, quat oportet esse mulis XUI. Probatur ratione primh. Beati vident Deum , scut est in se . ut r. Ioannis 3. v. 2. I sed si viderent Deum unum , & non trinum , essentiam, & non attributa, non viderent

Deum , sicuti est, sed aliter ae est: nam illum viderent unum , & non trinum , clam ipse sit unus , & trinus: viderent essentiam, & non attributa, eum in se si essentia, & attributata; ergo &c. XVII. Confirmatur primo . Si Divina essentia tantum existeret in uno supposito, ea non posset videri, sic E e a ti

235쪽

ffeto ciuistis V. De Objecto Visonis Beati Di.

ti esset , nisi vitai clare illud suppositum ; ergo cim revera existat in tribus suppi sitis , ini possibile est , eam videri , ut est in se , & non videri

tria sapposita. XVIII. Confirmatar secundo. Magis distinguuntur in Angelo natura, ct persoria , quam in Deo ; sed fieri non potes , quin aliquis, videat Angelum , sicuti est , quin etiam videat eius personam; iargo nec quispiam videre poterit Deum , sicuti est , quin

videat tres Personas.

XIX. Confirmatur tertiue ex Divo Thoma nuper alia o. Videre essentiam Divinam, sicuti est, & non videre attributa , vel Personas , est attributa,& Personas non ampli iis in Deo remanere et videre Patrem , & non Fi- Iium , est Filium non remanere; sed hoc est impossibile , cum sit Deum destruere ; ergo &c. Maior probatu T. Ut attributa , & Personae remaneam in Deo, debent esse unum , & idem realiter cum essentia: ut Filius remaneat , debet esse simul cognitione cum Patre; sed si videretur essentia divina , ut revera est in se , non visis attributis , & relationibus , lain attributa , & relationes non essent unum realiter cum essentia : & si videretur Pater, non vim Filio, Filius non e ser simul cognitiono cum Patre ; ergo ac C. κX. Probatur secundo ratione communi. Uisio Dei debet esse intuitiva, quid ditativa , & beatificans , ut ScOtistae admittunt; sed , ut talis sit, non solum coni vitairaliter , ut saIentur , sed nece inrita, & eilantia uter debet vide xe omnia , quae formaliter necessario in. Deo sunt; ergo &c. Minor probat . Quatenus intuitiva ad diiseremtiam cognitionis abstractivae, quae ainprehendit obj ctam, proportionate ad capium. suum debet videre De ulnis, ut est ita se , & consequenter unum sne altero videre non potest, ut iam

probatum est . iam tenus quid ditativa debet serri ad rem secundum onmiae, quae in suo conceptu quiddilativo i m. portat et non enim esset quidditatῖva , si non attingeret omnia , quae sunt de

illius qiudditate ; sed Deo , qui est i

ta essendi plenitudo , essentialiter conis veniunt omnes persectiones , & attriis buta ; ergo &c. Quatenus tandem be tifiea debet esse perseeia satiativa apis petitus , iuxta illud Psalmi I 6. v. I s. Satiabor eam apperuerit gloria ιna ; at non esset persecte satiativa , s videns ossentiam , non videret attributa , reis lationes , aut unam Personam sine alia, quia videns essentiam, ur in se, non qαietatur, nisi videat ejus pro

prietates , & e contra videns unam .

Personam, non acquiescit, nisi videat aliam, cum Omnia aeque visibilia sint; ergo &ciast. I U.

Respondetur Seotistarum momentis ,

A gnitio habet duo obiecta , quorum unam est primarium , de aliua secundarium , pol est absolute termina. xi ait primarium , & non ad secundarium; sed essentia Dei est obieetum

primarium visionis beatificat: attribuista autem, & Personae sunt objectum secundarium; ergo&c. XXV. Respondco in primis, falsam esse min. , quia attributa , & relati nes non sunt proprie obiecta secunda. ria , cuin sint ejusdem actualitatis cum essentia , ut ostendemus et sed , vel atque pertinentia ad Objectum primarium ,

vel modi essentiales obsessi formalis,& primarii. Caeletum, hoc omita, dico, maiorem Clis veram, quando obiectum secundarium in ratione cognoscibilis non habet necessariam connexionem cuir primario : sectas veto , si necessarici cum eo conneetatur. Cum autem divina essentia vili bilis, ut est in se, essentialiter dicat etiam attributa, &relationes , alias non videretur , utimse est, ideo non potest essemia videri , quia & uia videantur. XXIII.

236쪽

Dub. II

TXIII. Meundb arguunt palmari

argumento. SIante identitate inter essentiam Divinam , de Paternitatem , Filio aeterno communicatur essentia, &non Paternitas ergo stante eadem identitate poterit videri ellantia , ω non videri Paternitas. XXIV. Respondeo, negando cons. ει discrimen est , quia Paternitas non est communicabilis Filio , utpote ei reis latiud opposita . At Paternitas non est

invisibilis , sed aeque visibilis , ac natura , ideoque visa natura, ut est in se , debet necellario & ipsa videri: sicut communicata natura Filio communicantur ei omnia, quae communicabilia sunt. Unde hoc argumentum rein torquetur contra Scotistas. Primo. Natura Divina de saeto communicatur, quin de facto, & eonnaturaliter Filio communicetur Paternitas ; ergo Natura divina sic videbitur , ut in se, quinde saeto, & connaturaliter videatur Paternitas ; hoc autem Scotistae non

admittunt. Secundo . Communicata ensentia Filio , communicatur ei quidquid commii nicabile est, ita, ut oppositum

sit i inpossibile ; ergo visa essentia , ut est in se , debet videri quidquid est visibile, ita , ut oppositum ut impossibile. Tertio ex doctrina Scoti in 3. dist.

1. qu. s. Si Incarnatio facta sui siet inessentia , necesse suisset, tres Personas incarnari, ita , ut una incarnari non potuisset sine a lia, quia essentia Omnibus convenit : sicut quia illis convenit Omnipotentia , quae est ratio cream di, necesse est, tres Personas simul creare , nec fieri potest, quod unae

carum creet, & alia non creet; ergo cuin ratio primae veritatis, secundum

quam videntur simili modo, eadem stin essetitia , & tribus Personis, necense est, ut, vi Sa essentia, lies omnes videantur, ita, ut fieri non poisit, quod una videatur, Sc alia non . XXV. Hae e Scoti doeirilia praesecat

aliam instantiam , Scotistis fieti soli

tam , nimirum . Esto omnes tres divi ianae Peis ae sint communicabiles ii

manitati Christi , una tamen potest

communicari, imb de facto communi catur , aliis non communicatis ; ergo

licet omnia in Deo existentia sint viilbilia , poterit adhuc unum videri , non

visis aliis . XXVI. Nam respondetur ex doctrina Scoti supra citati , quia esto omnes tres divinae Personae sint communica biles humanitati , una tamen est imis mediath communicata , fle non reliquae , quia communicatio non est sacta in eo, in quo omnes conveniunt, nempe in essentia, vel in alio absoluto, sed

in eo , in quo una ab alia distinguitur ,

nempe in proprietate Personali; unde Scotus : dico inquit quod essentia non

est ratio formalis terminandi istam unionem , sed proprietas Personalis. At mnia Divina eommunicantur menti beatae in ea ratione , in qua conveniunt, nempe in ratione summae veritatis viis

sibilis unica , & eadem visibilitate; Quare sicut non potest videri color parietis, quin videatur quantitas, defigura ejus , quia licet sint accidentia ejus rriliter separabilia . in ratione tamen visibilis sunt modi inseparabiles , cum eadem specie repraesententur oculo: ita nec poterit unum Divinum videri sine alio, quia in ratione visibilis unum sunt, & eadem Divina esse tia uti specie omnia repraesemantur . XXVII. Objiciunt tertio . Nola re pugnat, unum divinum sine alio videri , nec quia Visio intuitiva est , nec quia quia ditativa , nec quia beatificativa I ergo&c. Ant. pro prima parte prob. Nam, cium videmus hominem a longh venientem , talis vilio est veris intuitiva et & tamen potest cognosci, quhd sit animal, 8e nondum cognosci,

quod sit homo, & quod sit homo, M

cipit colorem intuitive , Ee ut in se est,& tamen non percipit rationem qualitatis , esto illi eckntia letu. Et Angelus intuetur multi intellectum . ut est ,& tamen non videt potentiam obedientia letia eius ad visionem Dei.

Pro secunda probatur. Quia non imis pliis t

237쪽

licat , qudd Deus infundat speciem omini, qua Angelos quiddilative cognoscat . ita , ut videat, eos esse intelligentias simplices , & immateriales , licet eorum differentias non videat a

Pro tertia parte probatur. Tum quia essentia Divina seipsa est summum bonum & radiκ omnium Divinarum perscctionum ; ergo se sola est potens sacere Beatum. Tum etiam , quia Pater aeternus in illo signo, quo ita: elligitur generare Filium. e si persecte Beatus: & tamen tunc nondum videt ecsentiam , ut communicatam Perihi is

Filii, & Spiritus Sancti, cum pro illo signo nondum concipiantur productae;

XXVIII. Respondetur , negando antec. prob. omni sui Parte. Adprob. primae partis dico, hic nos loqui de visione intuitiva clara , & distincta , qualis est visio beata, qua videbimus Deum, sicuti e Ii ; non de visione obseura, & confusa , qualis est visio ali-eujus venientis , longe. Imo retorisu eo instantiam . inita enim , dum viemus aliquem , longe , non videmus omnia , quae visibilia sunt in ipso , non videmus eum , sicliti est, sed solum confuse; ergo si Beatus videret aliquid Dei, & non omnia, quae UI- sibilia sunt in ipso , videret Deum, non clare , & scuti est, sed confuse. Ad id , quod additur de oculo, dico, oculum vicere colorem intilitive, &sicut est, non absolui Ε, sed in ratione oculariter visibilis ; unde non mirum,

si ipsum non videat lub ratione qualitatis. Imo retorqueo argumentum. Oculus intuitive videns colorem , ne

cessario videt omnia . quae circumstant ipsum in ratione visibilis, nempe magni iudinem , figuram , motum , quamvis per se color non sint; ergo a pari Beatus videns essentiam Divinam Sc. De Angelo dico , eum intueri situmi mellectum , non respectit omnium aestium , etiam supernaturalium , qtila

sic lumine naturali visibilis non est, sed eum intueri, ut piaecise dicentem ordinem ad actus naturales , & idebnon intueri potentiam obedientialem

eius.

XXIX. Ad prob. secundae partis di-

eo similiter, speciem repraesentantem solum gradum generi cum Angelorum , & non gradus specificos , sore speciem repraesentativam imperfecte . de conis suse, non clarE , & distinctii; unde is non licet trahere argumentum ad visionem beatificam . Addo , aliud esse loqui de visone Dei actus purissimi . aliud de visione alicujus creati includentis

potentialitatem . & compositionem . Dato enim , aliquod ens creatum

cognosci posse quidditative solum inadaequate, quia non omnia. quae sunt in illo , ejus dein cognoscibilitatis sunt , nec unum formaliter includit aliud etens tamen Divinum , & actus puris- sinus , ubi omnia eiusdem actualitatis, & visibilitatis sunt, videri non potest quiddilative , quin omnia viis

XXX. Ad prob. 3. partis pro prima dico , quod ex eo , quod essentia Divina sit silmmum bonum, sequitur eam non polse ostendi, ut est in se, nisi ostendantur etiam,quae in ipsa sunt; alias Beatus aliquod non videns, non videret omne bonum, & non satiar

tur .

Pro . secunda verd prob. nego min.

Signum enim illud , quo intelligitur

Pater generale Filium , non est signum, in quo, vel sit, vel concipiatur Pater, & non sit, aut concipiatur non

esse Filius; alias Filius accepisset esse post non esse : quod Amanismum saperet. Est ergo lignum a quo , & Originis. Ideo dum Pater intelligit seipsum , intelligit , Filium I se ,& Spiritum Sanctum a te , & Filio piocedere . Dici etiam potest claritatis ergo , quod esto pro illo priori cognitio Patris non respiciat Filium, & Spiritum Sanctum in ratione tetmini exerincite producii , eos tamen respicit it ratione obiecti suae cognitionis , & ideo non fiat, quod Pater videat essentiam ,

238쪽

Spiritum Sanctum . Breviori tamen via respondeo , data min. , neg. conseq. Ideo enim in illo signo Pater aeternus est persecte beatus, esto non videat esentiam suim , ut communicatam Personis , quia pro illo signo nondum apparet , & nondum est visibilis divina communicatio. Quare retorqueo instantiam. Si pro illo sis no visibilis esset,& appareret communicatio Divinae essentiae Personis, & eam Pater aeternus non videret, non esset persecte Beatus,

scut nec esset , si aliquod ex essentialibus non videret ; sed respectu Beati communicatio tribus Personis visibilis est , & apparens; ergo si eam non videret, non esset persecte Beatus.

DUBIUM III.

maenam praeter Deum Beati in Verbo videant Quid sit videre Creaturas in Verbo p

amen via qui creaturas repraesentari, & videri conseq. in Uerbo , sicut in speculo. Alii vero aeternus sicut in causa, & exemplari. '

M ve in Deo, sive in essentia r Di Vina idem est . Dicuntur creaturae specialius videri in Verbo, quia , ut ait D. Augustinus lib. 83. qu.

q. 63. , In nomine Verbi signifieatur , non solum respectus ad Patrem , sed etiam ad ill ι , qua per Verbum facta sunt perativa potentia . Unde D. Thom. a. p. g. 34. art. 3. statuit, in nomine

Verbi importari quidem primarib resipectum ad Patrem , cujus est expressivum , sed ex consequenti etiam recpectum ad creaturas , qaarum expresisvum est, & simul operativum , iuxta illud uixit per Uei hum producendo; cr facta funt: quia importatur in Uerbo ratio iactiva eorum, quae Deus sicit.

preisivuli , seu repraesentativum creaturarum , seu quomodo creatura: repraesententur , & videantuc in Uerbo, nic quaeritur . Volum propterea ali Speculum , ut ait D. Thom. qu. m. de ver i t. art. 6. , proprιὸ loquendo , novinvenitur , nisi in rebus materialibus ,

sed in rebus spiritualibur per quandam transumptionem dieitur per similitudia a spreuis materiaIi, fellites tu rebus spiritualibus dicatur esse speculum id, in quo alia repraesentantur , ut in specula materiali apparent forma rerum vis ilium . His praemissis.

tur, & videntur in Uerbo, non tan- suam in speculo , sed potius tanquam in causa oper tiva , & exemplari. Ita D. Thomas loco citato et & probat. Speculum enirn potest diei illud, in quo rerum similitudines a rei us ipsis resultant , ut in speculo materiali patet, in suo species hominis ab ipso homine imprimitur : illud autem, in quo inveniuntur species rerum, ut praeexistcntes ad res ipsas ut est in mente artificis species domus, quae in eo prae ex itiit ad domum iaciendam non potest propriE speculum dici, sed magis exemplar ; sed in Deo sunt spe

cies rerum, non resultatues 2 creatu

ris , & ab istis Deo impressae, sed praeexisten lev creaturis, & istis a Deo impressae I ergo Deus dici non potest speculum , sed magis exemplar crea

turarum .

I U. Hinc tinfert. S. Do flor nusquam invenittir dictum a Sanctas, quod Deus D rerum speeulum , sed magis quod ipsae res creata funt speeulum Dei, prout dia

citur I. Cor. I 3. v. I 2. Videmus nulac

per speculum in aenigmate , ω Ac μtiam Filius dieitur esse speculum Patris, pro ut a Patre in ipso specie, diυinitatis

reeipitur , secundum qicia babetur Sap. . v. 26. Speculum sine micula. Hac

D. Thomas . Et certe mani se ἰta est diversitas' Dei , est Occuli. Nam specu- luti reprae lentalea , quae sibi sunt im- pretia: Divinae autem essentiae nihil poteIi imprimi. Accedit quod limgines in speculo resultantes sunt ibi iii actu

239쪽

et 14 ci aestis V De Objecto mi lanis sat eae

actu distinctae , in Deo autem res ipsae distinctae unum sunt per modum, quo

multi effectius uniuntur in una causa . Et ideis modus , quo res omnes fiant in senti.ι divina , similιor is modo , quoess ctui sunt in ea usa , quam modo , quo imagines funt in speculo . Uid. S. Do

bo igitur, quod cognoscunt , sicut in causa , vel operativa , vel exemplari , vident Beati creaturas, quas vident. . I I.

Enumerantur rer , qua aBeato videns ur .

ra mysteria fidei, quae in hac Vita creduntur. Probatur. Τum quia visio Dei est dos animae succedens fidei,& eam consummans: iuxta illud Psal.

47. v. s. sicut audivimus, sic vidimur. Et Pauli I. Cor. I 3. v. IO. Ch mautem venerit, quod perfectum es, evacuabitur , quod ex parte ea : Sc V. I x. Videmus nune per speculum in anuma ee, tune autem farie ad faciem . Tum

quia quilibet fidelis desiderat videre ores , qyas fide credit; ergo cum beatitudo sit perfecta qu es omnium Ius O-rum,& desideriorum satiativa , Beati videbunt in Uerbo omnia mysteria, quae lite fide crediderunt.

eivit. Dei eap. 1 I. exponens Verbia

Isalae 66. v. 14. Videbitis , Θ gaudebitror oestrum : Ait o nec expressis, quidvrdebimus . sed quid , nisi Deiam ' ut impleatur in nobis promissum Evangelicum : Beati mundo corde , quoniam ipsit Deum videbunt; ερ omnia illa,

qua nune non videmus, credentes autem

pro modulo eapaertatis humana, Iove minur, quam funt , atque incomparabiliter, euitamur . Et videbitis , inquit , &yaudebit cor vestrum. Hὶe ereditis', ibi videbitis. Et D. Tliom. 2. . qu. I. arta 3. ui a sinquit de Trinitate credimus , ns, visurοι speramus .... quam quidem visionem iam Angeli habent. Unde quοδ nos eredimus , illi vident.

deles hie sim aequales in credendo explicii e mysteria fidei : probabile tamen est , quod in Patria suturi sint

aequales quantum ad numerum mysteriorum , quae his credimus , & per consequens quod omnes Beati videant Omnia mysteria , quae in Ecclesia militante proponuntur credenda , notia tamen sint aequales , quantum ad modum clarius , de perseelius videndi. III. Esto igitur omnes videant lDysteria fidei quoad subitantiain non tamen est necesse , ut illa videant quoad Omnes circuitistantias temporis , & l 'ci. Imo de tempore universalis ludicii dicitur, Marci t 3. v. 31. De die

autem Hlo , veI Bora nemo scit , neque

Augeti in C O . Sic esto a principio suae ' ea titullinis Angeli mysterium Incarnationis viderint ; non tamen viderunt omnes circuinstantias loci & tem

poris ; 1 ed de his fuerunt successu temporis extra Verbum per revelati nes edocti . IX. Pariter licet videant mysteria , qu* peraguntur in pluribus , non est tamen necessse , ut ea videant in omnibus individuis , in quibus peragun tur; sic licet omnes Beati videant Christu in in Eucharistiae Sacramento, non tamen eum vident in omnibus hostiis , quas quotidie ubique terrarum consecrant Sacerdotes . Et licet videant mysteritim resurrectionis; mn tamen Vident omnes resurrecturos , saltem Omnes damnatos : Quia haec , & similia ad beatitudinem , vel ad statum Beatorum necessaria non sunt.

X. Dico secundo . Qui libui Beatus videt in Verbo totum universum qu ad eius partes principales , ut Ceelum , & Elementa , & omnia genera , & ipe

cies rerum , tum corporalium , tum .

spiritualium ; non tamen videt Omnia individua rerum materialium, nisi sorte spectent ad eius statum . Prima pὸrs probatur . Quia desiderium rationalis naturae est ad scienda omnia

ea s

240쪽

Dub. III.

ea, qtiae per se pertinent ad persei lionem intellectus; & haec sunt partes

praecipuae liniversi , genera, & saecies rerum; ergo, cuin in Beatis omne desiderium impleatur , omnia haec illis

Verbum repraesentat.

Secunda vero pars probatur. Nam singularia materialia corruptibilia non pertinent per se ad persectionent universi , necue primarib intenduntur, ted solum secundario , & propter conservationem speciei , quae in uno individuo conservari non potest i Cum

autem species rerum incorruptibilium in uno individuo reperiantur, Beatus

videns illam speciem, debet illud individuum videre . Utramque partem docuit D. Tho. hac qu. xx. art. s. ad 4. his verbis et Naturale d siderium ration sis ereatura es ad ρiensum omnia illa , qua pertinent ad perfectionem imteIDλιι ; γ bae sunt species, ela genera

rerum , rationes earum ἰ qua in Deo

videbit quiIibet videns essentiam divianam . Cognoscere autem alia singularia , rogitata , cse facta eorum non es de perfectione intellectus ereati : nee ad hoe eius naturale desiderium tendit e me iterum eognoscere illa , qua nonium

sunt , sed Gri a Deo possunt. XI. Dico tertio. Beati vident ea , quae pertinent ad proprium statunia;

non tamen omnia in verbo, sed aliqua extra Verbum per revelationem ,& illum ioationem cognoscunt . Proprimae partis probatione adverto, Beatum posse tripliciter considerari. Primo ut est elevatus ad ordinem gratiae . Secundo. ut est pars Universi. Tert id quatenus est talis Persona particularis , & quatenus suit in aliqua dignitate constitutus , vel Pontificia, vel Regali &c. Ergo, cum Beati desiderium debeat esse persectissime satiatum , ut nihil ei ad ipsiim pertinens supersit desiderandum , debet omnia cognoscere, quae ad ipsum secundum eam triplicem considerationem pertinent. Sicut ergo Beatus, quia elevatus ad ordinem gratiae , videre debet omnia mysteria 'gratiae; quia par. v

Tom. II.

. II. et et

niversi, omnes partes praecipuas universi , genera, & species videre debet, ut dictum est ; ItS quatenus particu laris Persona speciali ossicio decorata , ea , quae ad ejus statum pertinent,

cognoscet. I inc D. Thomas 3. p. qu. I . art. L. ex hoc principio: Nulli intellectui beato deest, quin eognoscat in Verbo omnia , qua ad ipsum spectant :infert, quod , cum ad Chri sum , ad ejus dignitatem spectent quodammo oomnia , in quantum ei subiecta sunt omnia , ipse etiam eonstitutus es Iudex a Deo , quia filius hominis est, ut diacitur Ioann. f., Ideb anima Chrisi eο-gnoscit omnia ex sentia fertinaeam que eumque tempus , ω etiam hominum eο-gitatus, quorum est Iudex o ita , ut quod de eo dieitur Ioann. t. Ipse enim sciebat , quid esset in homine , pusit intelligi , non Diam quantam ad fetentiam divinam , fed etiam quanthm ad fetentiam anima eius , quam habet in Verbo . Ita D. Thom.

XII. Idem proportione servata dἰ-eendum de Santiis. B. Virgo, quae Omnium fidelium est advocata , videbit omnium fidelium status, ut illis prodesse possit. Caeteri Sancti preces , dc fidelium cogitatus, qui ad illos diriguntur, cognoscent, ut pro illis apud Deum , & Christum intercedere pota sint. God anno is 18. adversus Lutherum egregi d declaravit Concilium Senonense in decretis Fidei, Decreto XIII. asserens , quM , quam sit dissonum veritati contrarium senti re, si eiu intenιigit, qui Beatis pervium esse non ignorat omniforme illud divinitatis specuis um , in quo qui Mid eorum intersit , utieeseat . Porro cum , teste Guillelmo Parisiensi eap. unieo de retributionibus SS. pag. mihi 3II. rom. I., animae Sanctorum , quidquid licebit, Uel delectabit eas videre, visura sint est,

ut summi Pontifices Beati visuri sint omnia, quae ad praesentem spectant , ve I futurum Ecelesiae statum , quania aliquando administraverunt: S. P. Dominicus , ac caeteri Relistionum Patriarchae, Omnia, quae spectant ad sum

SEARCH

MENU NAVIGATION