장음표시 사용
271쪽
1. V ΜΡΕΤ Us Syncopes, haud dubiis indiciis, adstantiabus vulgo ostendituri Color genas ac labia aegroti linquit ; oculi graves videntur; vultus totus speciem lania. yuidam, morbidamque, prae se fert. Arteriarum pulsust fiunt debiles, ac ab normes. Respiratione iii celerem, suspirium, vel oscitatio frequens turbat. Egrum ipsum, multa mali invasuri praemonent. Languor insolitus, viresque imminutae, initio adsunt ; deinr vertigo et tinnitus aurium accedunt; nunc oculi quas nube obducta obteguntur, nunc colores diversi, crediti visi, iis illudunt. Per idem tempus, cor palpitat, infelix lacessitur
acerbissima nausea et anxietate, una cum dolore obtuso, sed intolerando, circa ventriculum atque praecordia. Etl sensu et motu orbatus, miser demum corruit. a. Rebus ita sese habentibus, corpus cadaver Omlaino reser t. Genae et labia pallida; vultus demisius; oculi vel clausi, vel, si semiaperti, caliginosi et exanimes visi; respiratio nulla, nullus arteriarum pulsus. Totius corporis, sed praecipue extremorum, superficies frigida, et contracta. Quisque musculus laxus, quisque artus flexilis. Corpus, quomodocunque situm, ibi manet, sublatumque, materiae sine vita simillimum, suo pondere iterum decidit. 3. Post tempus nunc brevius, nunc diuturnius, s gnahaec gradatim cedere occipiunt. Ρulsus renovari coepit, sed celer, debilis, abnormis. Respiratio rediens, ruptis suspiriis, initio, sit similis. Exiguum coloris genus trania rotat, sensimque tota superficies pristinum calorem ac plenitudinem recuperat. Oculi recluduntur, et aeger omni sensui exercendo habilis rursus evadit. q. Per hoc tempus, fere eadem, ac quae paroXysmum praecedere dicebantur, sibi invicem succedunt. solicitudori nausea, nunc maxime molestae, vomitu plerumque le-yantur. Interdum, primo etiam incursu, vel syncope ipsa urante, sed semper, primis indiciis sanitatis revertentis, enax sudor proruptus, faciem, aliasque corporis Partes,
aeriundit. Syncope lente adveniens, tremorem membro tum, praecipue maxillae inferioris . nonnunquam Osten
272쪽
s. Signa non semper semet ostendunt, modo iam memorato. Ventriculus molestus, et oppressa praecordia, esse possunt, et saepe sunt prima impetus indicia, quippe quae, ante sensus, pulsus, vel respirationem, quantum Observari potest, affecta, persentiantur. Nec omnia signa jam tradita singulis exemplis communia. Impetus, quod saepe
assolet, adeo sit repentinus, ut tempuS idoneum non Praebeatur, notando signa initio propria. Quae malum decedens comitantur, ea constantius inveniuntur. Culi. Firs
6. VARIETATIBUS quodad gradum, quae quidem hic plurimae, auctores diversa nomina sedulo indidere, immo pro diversis morbis habuere. Ubi virium diminutio, nausea, caeteraque signa huic malo praecedentia, sola adsunt, sed nec motus, nec sensus, prorsuS perierunt, morbum nominarunt Animi deliquium
vel defectum, Dirium lapsum, Leipothmiam, Leip chiam,
vel Eκλυ ν. Ubi res eo processisset quod antea descriptum,
1. et seq. ut omnes functiones desiissent, Θnc e: et ubi hic status perdiuturnus, una cum multo corporis frigore, ADBxia nomen erat. Ea inter se quoad nil nisi gradum differre, abunde constat. Leipothmia primus est Syncopes gradus, A sexta extremus; verba igitur nullo alio discrimine habenda. Senac. tom. ii. p. 532. Cusi. Firs Lines, P. MCXIV. Quoe, ap. Hall. disp. unat. tom. vii. Eoom. tom. iii. p. 27O. g xiv.
admodum similes, si animum ad descriptionem jam traditam attentum advertamus, sIncope, ab omnibus aliis, facile plerumque dignoscetur. Quin aliquot signa, primi incursus comites, incerta haberi possint, haud recuso; languor enim, debilitas, et vertigo, sunt aliis affectibus communia. Si haec tamen repente accedant, si simul pulsus vacillare incipiat, si respiratio impediatur, si vultus palleat, et praesertim si ilia intoleranda ventriculi molestia adsit, quae verbis depictu diseficillima, aegro mortis instantis sensum incutit, syncopen imminere praesagire licebit. Ea revera accedente, locus dubitandi nullus. Nunquam alias corpus sit adeo et ubi
273쪽
que siexile; nunquam cunctae functiones tam plene suspensae; nec unquam Vultus, Vita manente, mortis imaginem tam exquisitam exhibet.
8. Morbis in spasmodicis, exempla ab normia interdum inveniuntur, ubi, signis, quae vulgo distinguunt, absentibus, vel obscuris, diagno sis haud erit facilis. Raro tamen, vel nunquam, propriam formam adeo exuunt, quin notis sat claris detegantur. Et epilepsia et hysteria syncope interdum simillimae; in his tamen, pulsus nunquam, prorsus subsistit; in utrisque, vultus, pro pallido, rubet et tumet; necnon, utraeque caute exploratae, spasmos, quandam corporis partem, uti musculos digitorum aut maxillae inferio iis sa , corripientes, plerumque ostendent. Huic addere licet, auditum, sensusque internos, in hysteria saepe manere; et epilepticos saepe dejici, cum, e contra, syn-r opticus, sensus omnino expers, suo solo pondere, musculis non amplius sustinentibus, desidit. 9. Syncope, quatenus aliquando repente irruit s.), aegroque omnem vim et sentiendi et movendi adimit, spe- iem a poplexiae, quadam ex parte, prae se ferre potest; ed discrimen minime obscurum. In apoplectico, pulsus nanet distinctus, etsi tardus; aeger non modo respirat, ed, pectore valde agitato, stertit; oculi saepe in obtutu odem haerent defixi; oraque rubore sustusa; quorum nil :n syncope inventum. Noom. t. iii. p. 269. Necnon l. i.
. 299. Cusi. Firs Lines, P. MXXXVI.
IO. AUCTORUM plerique censent, syncopen esse sem-ler cordis astectum. Sennertus inquit, Aufertur in syncope sensus et motus in toto corpore, neque tamen Propterea syncope cerebri est a flectio, sed cordis P Tom. ii. . 773. In eandem sententiam ivit cel. Hostin annus, cu- us verba sunt, Nihil dubii est, quin et corporis prostrationis, et animi deliquiorum causa, ab ipso cordis motu vel imminuto, vel prorsus cectante, recte deducenda Veniat;' rim. iii. p. 269. f ix. Sic quoque postremus lon- eque optimus hac de re scribentium; Ctili. Firii Lines.
Pace horum, aliorumque, quos nemo magis quam ego ὶet ipse miratur, quod mihi videtur, ea veracundia qua de- et, nunc breviter proferam.
I l. Omnes functiones, in omnibus corporis partibus, Ri quadam ex cerebro oriunda pendere, jam satis comper-Μ in et tum. α) Not. A.
274쪽
tum. Si cerebrum ita laeditur, ut hanc vim impertiendo ineptum reddatur, functiones toties corporis cessant. Haeelex generalis cor ipsum coercet; nullus enim est fons, vis vitalis sibi proprius, unde, diu post vim a cerebro interclusam, agere possit. Huc a multis experimentis abunde patet, ubi, nervi S cor ingredientibus, ligatis vel resectis, actio ejus, mox turbata, cito desiit. Modi diversi actionem cordis debilem excitandi, vel cessantem renovandi, idem probant. Horum, impressiones in sensus organa factae, stimulique variis corporis partibus adhibiti, qui cerebrum, per nervos, assiciunt, sunt maxime essi caces, Lower de corde. Culleni Prael. phsiol. I hit's GD3 On υit. and in υol. motionS. I a. bi igitur actio cordis ex vi a cerebro oriunda pendet, nonne causa proxima syncopes, etiam secundum sententiam ipsorum aucxorum celebrium, hujus vis diminu, pio, siri oportet tI3. Hoc perpendente, theoriam morbi, aliqua ex parte diversam, proferre libet, et syncopen, non pro affectu cordis, sed cerebri, habere, cujus cordis actio cessans est signum solummodo, eodem modo ac respiratio, motus Voluntarii, sensusque cessantes, ex ista vi, nempe, quae sensummotumque toti corpori donavit, cessante, explicandum. Iq. Hic, forsan, quaeretur, nonne multae causarum remotarum cor recta assiciunt, ejusque actionem impediendo, syncopen inferunt 2 Hoc concessum, opinioni jam traditae minime adversatur, sed facilem explicationem admittit. Is . Ut cerebrum, sons sensus motusque creditum, rite ossicio fungatur, quasdam conditiones ipsum desiderat. Inter has, quo edam plenitudo et tensio vasorum eminet insignis b). Si cor igitur, ex caussis ipsum assicientibus,
quarum natura postea explicabitur) sanguinem, caput versus, vi debita propellere nequeat, cundiae functiones, a cerebro pendentes, mox turbentur, nece fle. Parum apte sentietur, vel percipietur; motus voluntarii debiles, vitales languidi evadent, omnesque demum cessabunt. Citra hunc gradum an syncopq adest 8 Pauci, ut credo, hoc a Lfirmare volent. Cur dicitur, igitur, etiam hoc in exemplo, syncopen esse cordis affectum, nil, nisi causae remotae, ibi operantes, afferri potest. Hoc autem nihili habendum; morbi enim, cujusque fere partis, syncopen in serre p0ssunt, quae tamen nunquam nuncupatur, nec nuncup ri
potest, chil. First Lines, P. McXXI.
275쪽
potest, affectus istarum partium, ubi causa remota primum ederet e flectum.16. Qsiod de corde plerique dixerunt, de cerebro multo
verius est dicendum ; nempe, cum causae remotae longe plurimae cerebrum ac nervos recta assiciant, cumque pleraeque vim eorum imminuant, syncopen esse cerebri a Dfectum. Seu causae remotae, cerCbrum, sive Cor, invadant, eadem signorum conjunctio, idem progressus. Num opinari oportet, naturam affectus, istis in exemplis, esse diversam i Num philosophiae convenit, duas confingere syncopes causas, quarum uni cor, alteri cerebrum, sedes, quarumque utraque, signa in syncope observata efficere potestt Si hoc parum decet, utrum tandem, signa praecipua spectantes, pro morbi sede habebimus t Signa plurima, ac gravissima, a cerebri affectu plane oriuntur. Sensus ne internos, ac externos deperditos, actio cordis cetians explicabit Z Impressiones quaedam in sensus factae, perque
nervos ad cerebrum Communicatae, re S CX terna S percipiendas efficiunt. Iudicia quoque, variaeque sententiae, mente ipsa formatae et mutatae, a cerebro solo pendent Ante potestatem, igitur, ientiendi vel judicandi, minutam vel amisiam, cerebrum non assici non potest. 17. Totius systematis relaxatio in syncope, idem probat. Praeter tensionem fibrarum muscularium, inter vitam, a pondere partium quibus infixae, vel a fluidis intra cava quae cingunt, ortam, iis inest perpetuus ad contractionem nilus, a vi ista II.) qu Am cerebrum suppeditat, pendens. Hicce tonus, igitur, amisius, non modo cerebrum esse affectum, sed etiam istam vim, unde tensio mustaculorum pendeat, et sine qua cor ipsum agere nequeat, esse
imminutam, ostendit. Culi. In sit. of medicine, P. CIV. V. Fi t Lines, P. XLV.
I 8. Praeterea, cum vertigo, tinnitus aurium, Omnium motuum voluntariorum debilitas, a vi cerebri imminuta quoque oriantur, eam pro causa proxima syncopes proponere fert animus sc). I. Instit. Med. P. CXXIV.
RAT IO SYMPTO MATUM. I9. SIGNORUM a vi nervorum, cujus natura omnino
ignota, mox pendentium, nulla ratio reddi potest. Ad legem systematis generalem haec omnia reserenda. De quibusdam aliis, ab isto corporis statu, quem vis nervorum im-
. minuta infert, pendentibus, susus disierere posumus. ao. Sudor semper, diversis quidem temporibus, semet ostenden εν o Not. B.
276쪽
ostendens, partim est tribuendus vasis, quae in superficie
posita peripirationi inserviunt, ita relaxatis, ut, quod Continent, emuere sinant. Dum sani, etsi multum perspiratione ejicitur, hoc tamen guttas in cute raro format. Guttae ne visae, igitur, majori quantitati soli tribuendae 8 Sau- vage situ S, eas, partim frigori cutis, materiam perspiratam condensanti, ascribit; dubium tamen est, utrum is gradus frigoris, quo ad hoc essiciendum opus, in syncope unquam inveniatur, necne : Et in asphyxia, ubi frigus maximum, sudor plerumque parcus, interdum nullus. Senac, traite de coeur, p. s6O. 21. Si mihi opinari fas, rem sic explicarem. Hominibus sanis, inter perspirandum, materies, quadam vi ejecta, in aerem diffunditur; sed in syncope, omni corpori S actione languescente, vel omnino desinente, haec materies,
super cute effusa, per poros, nempe relaxatos, non tam subito in vaporem convertitur, quam cum aere penitus ini- misceatur.
22. Plurimum sudoris semper prorumpit, postquam
aeger e paroxysmo evadere incipit. Hoc forsan a tono vasorum cuticularium, serius actione cordis, restituto oritur, unde plus suidorum, eo evectorum, exire permittant. 23. Vomitus universae relaxationi originem debet. Vo- mendi diversae extant causae; nam acria stimulantia ventriculo ingesta, id cient, ut et omnia quae tonum ventriculi minuunt. Culi. Firs Lines, P. XLIII.; necnon Pra
24. Actio cordis et arteriarum des nens, essicit super elem pallidam atque contractam. Namque sanguine, qui plenitudinem et colorem donat, in vasa superficiei sat valide non propulso, hisque mechanice depletis, corporis superficiem staccidam, et ora pallor albus inficit. 27. Dum modus calorem in corporibus humanis gignendi latet, causam frigoris, in syncope experti, semper ignoremus, oportet. Quidam, causam in actione cordis et arteriarum cessante, invenient; alii in impedita, respiratione; forsan que alii, secum reputantes, ortum calori. in nostris corporibus cum vi nervorum esse arcte conjunctum, verisimillimum putabunt, frigus pro sequela hujusvis imminutae esse habendum. Lesie Oet Animal Heat, a ruford Exper. and obf. on Animal mat. 26. Ratio selicitudinis ventriculique dolentis, signorum quae syncopen adeo insigniunt, minime in promptu est.
Senac, et alii, ea sanguini circa cor accumulato tribuunt. Η ec causa, forsan, non ex toto respuenda. Sed cum anxietas
277쪽
xietas singulas pulmonis obstructiones comitetur, cumque suspiria ac oscitationes, quibus natura pulmonem oppressum adjuvare saepe conetur, an ietati in syncope sere semper adsint, est cur suspicemur, eam, partim saltem, ab accumulatione in pulmone Oriri. Greg. Conrip. Med. Theor. p. Ι3O,I3Ι. 27. Anxietatem ventriculique dolorem, ab statu nervorum ejus ita tim provenire, multa testari videntur. An Yietas fere singulos ventriculi affectus consequitur. In dyta pepsa, signum est haud infrequens; colaphi graves, ventriculo incussi, eam nunquam non, et emetica saepissime, efficiunt. Greg. Con p. p. Ι3 28. Nos ita natura es sormavit, ut, actionibus vitalibus
impeditis, ad systema levandum, nisus fiat quo modo ignoremus in quo hae actiones frequentiores, immo convulsivae, redduntur. Hinc debilitas ipsa ad actionem majorem stimulat, hinc cor in syncope palpitat.
29. Si opinio jam tradita, de syncopes natura, iusta sit,
scilitando ejus causa S remota S, ea, quae Vim nervorum imminuunt, invenientur. Eorum numerus est permagnus; sed, cum naturam vis nervorum Omnino ignoremus, e
sectus, modo operandi incognito, solus percipietur. Alial nervos recta laedunt, seu cerebrum ipsum afficiendo, sivel ista sympathia cerebrum inter omnesque partes, qua parSi quaevis laesa hoc asticit; alia, circuitum turbando, fiunti in directe causae syncopes. Causarum excitantium opus perpaucarum est simplex ; pleraeque et nervos et circuitum afficiunt. Eas enumerare, quippe plurimas, easquCquippe diversissimas, pio opere collocare, arduum est; rem igitur timidus aggredior. 3 Q. , I. Quaedam causae remotae ad imminuendam vim nervorum recta conserunt; quarum contagio potentissima. Primum febris impetum magna ac generalis debilitas semper, syncope interdum, comitatur. Traditur famae, quo iam Massilienses, in fasciculis contagione tactis aperiundis versatos, morte repentina obruto S.
Pl urima exempla intermittentium, ab hoc signo incipientium, vim similem esse mi mali paludum, demonstrant. urnii opera, tom. ii. p. 85. Tortii Therap. Spec. p. I92. yennertus, i m. ii. p. 7S. SauυV. t m. i. p. 8I3. D- 17. necion p. 32q. D. S. Et Senac. t m. ii. p. Sq8.3Ι. Res putridae, qualemcunque Originem agnoscunt,
Lu e eluvia naso adhibita, sive sphacetum vel abscessum
278쪽
cujusvis partis, unde absorbeantur, sive, denique, res venistriculo et intestinis ingestas, ibique manentes, idem prae
Hinc proclivitas ad syncopen, in scorbulo, partim e X-plicanda. H mair, p. 27 I. f x viii. Saubages, p. 8I3 p. ici Senac, fom. ii. p. IS 2.32. Narcotica, quatenus sedant, huic classi adjicere licet ; sed pauca, vel nulla, tam plene sedant, ut hunc lo- Cum mereantur. Opium, cujus operi, opus reliquorum simillimum, immodice lumptum, mortalem in apoplex iam, Potius quam syncopen, initio projicit. Postea equidem, systema debilitando, id ad syncopen, levissimis ab causis, proclive reddes. Tisset, His au peuple, tom. ii. ch. XXXi.
33. Eodem modo, dubitandum de collocanda ista lacui. tatum interruptione, quam vapores nocivi, in pulmones admissi, materiaque respirando ejici solita, retenta, in
In suspensis laqueo, a poplexia, vel sanguinis in capite accumulati O, patet. Eorum, quibus sensus sublati, ex respiratione aliunde impedita, historiae sunt variae, immo diversae. Ex cOmatae, steriore, vultusque rubore, vi quibusdam depictis, quin a poplexia interdum afferretur, vix dubium; ex his tamen, omnibus signis a poplexiae propriis absentibus, expallore faciei, exque anxietate, in exemplis causam eandem agnoscentibus, ab aliis memoriae proditis, synco-
Pen Veram nonnunquam adesse, aeque Certum videtur.
34. 9 II. Si vis nervorum, pro tempore, seu mente ita volente, sive stimulo quovis adhibito, intendatur, eam posthac, pro rata parte, iri imminutum, optime notum. Hinc syncope a repentinis ac violentis nisibus, a corpore vel mente diu acriterque intentis, a calore, et a dolore, Oriunda, explicanda. Culi. Firs Lines, MCXXII. 3s. In exemplis hujusmodi, sensus vim nervorum non laedit, quatenus ingratus; nam voluptas eximia, aeque ac dolor acerbus, nocet. Syncope coitum ipsum interdum
Consequitur. H man, t m. iii. p. 271. J ao. Senac, Traite de Geur, p. s 39 36. Idem doloris gradus, aliis in partibus, alios prac bebit effectus. Quo magis necessarium vitae membrum affectum, eo periculosiores evadunt dolores. SIncope,
279쪽
ptist gastritidem et colicam, quam post membrorum cruciatus acerbissimos, Communior.
37. Certius quoque succedet, ubi dolor, corpus per aliquantum temporis crudeliter Cruciatum, subito relinquit. Vis cerebri, stimulo doloris antea sustentata, simul ac iste sublatus, illico desidit. Opus chirurgicum perpessi, saepius post id finitum in syncopen incidunt. Post partum, syncope minime infrequens, quae partim dolori repentecessanti, partim viribus aegrae, diuturnis acribusque nixibus, confectis, partimque alii causae, scit. relaxationi, de qua postea dicetur 64.), tribuenda. 38. , III. Pathemata varia, mentisque motus, syncopensaeptis me inferunt. Quoniam haec omnia vel sedant, vel stimulant, sub uno alterove priorum capitum s= I. λ)redigi debuerunt; sed, cum perquam difficile sit statutu, quomodo effectum edant, ad unam classem potius redi- genda judicavi. Hos an, op. t m. iii. p. 27O. 9 Sui. Sau-υages, D. 2I, G. XX iv. o. 7. 39. Pathemata, unde lyncope saepisti me oriatur, fiant, metus, dolor, laetitia; hoc vulgo excitans, priora deprimentia habentur. Ira nonnunquam his additur, sed perperam ; apoplexiae enim, magis quam syncopes, causa
o. Spectacula foeda, quaeque horrorem spectantibus incutiunt, uti opera carnificum, vel chirurgorum, synco pes sunt frequens Origo. Syncope ab odore casei, a visu selis, aliisque ejusmodi oriunda, referenda est cuidam fastidio proprio hominum, lita affectorum ; talia enim, nisi imaginatio opus eorum idjuvet, nil nocent. Saubages, p. 9. Senuc. tom. ii. . Sqq, i. 9 IV. Praeter impressiones, quae vim nervorum,
dro tempore augentes, eam postea imminuunt et exhau-
iunt, inveniuntur irritationes, quae, etsi nullum sensum' dant, vel nullum indicium, nervos recta assiciendi, exhi- eant, nihilominus, vim vitalem valde sedant, ideoque synopen haud raro inferunt. 42. Hujusmodi exempla in ventriculo ac intestinis prae-ipue reperta. Nulla pars systematis est, cujus status, nagis quam ventriculi, cum viribus vitalibus connectitur; tulla igitur, cujus affectus totum systema citius turbant. entriculus ictus mortalem omni facultate, tam subito,dmque plene, quam cerebrum ipsum laesum, privabit.
oc aliqui explicarunt, affirmando ictum diaphragmati, e in cordi ipsi, coui municatum ; sed his ambagibus nil Vo L. IV. N ii opus;
280쪽
Opus res enim, ventriculum ipsum solum assicientes, idem
praestant. Multa venena occidunt, ventriculo nocendo,
Priusquam in systema absorptione recipiantur. Morgagni
Ep. liv. 43. Eodem modo, variae ventriculi irritationes, ex cibo misi e concocto, acribusque ingestis, ex vermibus ibi latitantibus, etiamque ex mitissimis emeticis parce haustis, Ortae, syncopen interdum eniciunt. In arthritide, a toni-Cd nominata, syncope frequentissima, conditioni ventriculi, quem admodum hic assici compertum habemus, sors originem debet. Senac, tom. ii. p. sq6-- qq. Languor et debilitas, quae fames assert, sere omnibuῖ nota, aliquando ad syncopen usque progrediuntur. Nonne suspicari licet, haec a nervis ventriculi irritatis oriri i Defectus nutrimenti certe non unica causa ', Cibu Senim ingestus, et sensum injucundum, et ad deliquium proclivitatem, adimit, ante ullam partem cibi absorptam: Nec ventriculi inanitas sola causa; nam stimulantia ingesta, quorum quantitas minima, levamini erunt. In morbo a Sau vagesio Bulimia cardialgica nominato, syncopes tam frequentis eadem ratio est reddenda. Ibi enim, perpetua ventriculi molestia urget, perpetuum cibi desiderium, cui, si non indulgeatur, syncope saepe conse quitur ; cibus tamen male concoquitur, et post minimum gustatum cito fastiditur. Sennert. op. tom. ii. p. 39O.4s. si V. Impetu sanguinis, caput versus, imminuto,
Pro causa syncopes jam possito sis. , causae hujus imminuendi nunc quaerendae.
6. Effectum positus, in secunda valetudine vix, in adversa tamen clarissime, percipimus ; tunc enim, corpus erectum solum syncopen efficiet, quia caput sublime sanguini illor sum moventi adeo resistit, ut cor, debilitatis generalis particeps, eum propellere nequiverit, dum, eodem tempore, sanguis in venis, positu adjutus, sacilius redibit, unde rensio in vadis capitis deliciens syncopen alia
7. Distributio sanguinis mutata eosdem praebebit effectus. Hoc modo, evacuationibus omnigenis, causis syn copes remotis sieri licet. In haemorrhagia, sanguinis im- PCtu S, OS apertum versus, aliquod ad syncopen inferendλm conferre potis ; hic tamen tot alia conjunguntur, ut effectus mutationis, in sanguinis distributione, vix percipi '
8. Ad doctrinam generalem illustrandam, aquae hidrope evacuationem, selegi.