장음표시 사용
31쪽
4 Comment in posterseremi Pausi
Pater misericordiarum s Deus totius consolationis
Deo, de duplici beneficio, gratias agit, nempe insignis mserisor sibi inmedijs calamitatibus declara tae, mulit plicis consolationis, in maximis angust ijs diuinitus praestitae. Ideo tum misericordiarum parentem, tum consolationis authorem, Deum appellat, quod non suis ipsius meritis sed una eiusdem ad miserendum propensione&facilitate, non solum diuersi generis malis ereptus, quibus Christi causa, ad Corinthiorum utilitatem, iactabatur. Tedin virtutis ac constantiae donis ad sustinendum, resistendum rebus iam fere desperatis fuisset indutus. Cum enim,
-. . . . sua ipsius stabilitas, inciperet nutare, ab hostibus,
disserit' exanimis quas humi prostratus ipse iaceret, diuina se protectum gratia, erigi sentiebat, qua remota, fieri facile non posse videbati quin funditus interiret. Et cum Dei legem siue perinfirmitatem, siue per ignorationem, mimet vel leuiter praeuaricatus, mentem suam, ad resipiscentiam in mendationem agi, impellique caelitus percipiebat, de peccatis, Vt Veniam imploras, indulgentiam impetraret Cum denique diuturnis laboribus prope esset fractus, acerbam dum operis molestiam suavem reddebat, proposita diuinitus aeternae haereditatis adipiscendae merces adeo ut cum Regio Vate, posset suo iure confiteri Nisi Dominus adiuvisset me, paulominus in inferno habitasset anima mea, Et quod
psal quarto conscriptum est. Cum inuocare exaudiuit me Deus iustitiae meae, in tribulatione dilatasti mihi Dum enim iustitiae causa, persecutionem pateretur Apostolus, latitudinem siue consolationem interne maximam ex peri-
32쪽
ad Corinthios episeolam, Cap. L speriebatur, sibi a Deo quem inuocarat imissam,quia scut abundant passones Chri in nobis Cait paulo post si erpe Chrisum abundat constiti no a. Rectissime autε
Deum vocat misericordiarum parentem, quia pauperum afflictorum indigentiae, nunquam non subuenire consueuit, imo non rogatus, saepe se sponte ad succurrendum exhibet efficacem. Etenim tanto miseri condia perfectior est, quanto liberalior tanto autem liberalior est quanto minus rogari expectat Petitionis enim expectatio apud homines, preci queidam est acceptio Neque enim perfectisti meis misericors dici debet, qui semper petitionem expectat, nisi inquantuper eam detectus ignotus ei manifestatur Deus au in ster, si peti vult, id facit, quia petitio in nostram cedit utilitatem,&adhuc uti petamus, misericordia beneficium est secus inter homines accidit. Unus est enim Deus.
cui consolagur nos in omni tribulatione nostra, ut posmus, se Niconsolari eos,
qui in omnipressurasunt per exhortationem, qua exhortamur in si a Deo.
Sensius est, Quod misericorsin miserator Domi
lis discriminibus&periculis eorum illicite leuandis,
quodque eorum exit ijs, tam improuila, ualutaria afferre soleat remediaci non tam ad eorum priuatam Vtilitatem, aut propriurn commodum pertinet, quam Vt proximos in aduersis iuuandi rationem pirum.
que calamitatibus compatiendi modum conuenientiam, ipsos doceret. Ob quam causam, Lu C. cap. 22 3 princi-
33쪽
ο Comment in seriorem D , pauli.
principi Apostolorum4 communi pastori futuro, dicebatDominus: Ego pro te rogaui, ut non deficia stris tua,
cst tu aliquando conuerses confirma fratres tuos. Ad hoc siquidem a Christo electi ad hoc posui,&in hunc prO- moti gradum atque ijs donis diuinitus locupletati fuerant Apostoli, ut homines non modo, quae fidei sunt docerent, sed viam & rationem eisdem exemplo suo
commonstrarent, resistendi tentationibus, patienter
aduersa tolerandi, diuinam opem in mediis periculis implorandi, quemadmodum ipsi faciebant. Dei si quidem dona, quae supra caeteros gratis acceperant Apostoli,&sibi, alijs maximo esse debebant usiui: Quemadmodum enim astris, illucendi imssuendique improuida natura impressit, ut non tam sibi, quam toti mundo illuceanici influant ita donati beneficia, quibus fidelis populi Antesignanos cumulatissime Dominus prosequebatur,& inproprium sit um usum, in communem aliorum Uilitatem debetant redundare. Elegi vos: dicebat Dominus Apostolis, posui vos, ut eatis&fructum asseratis, ct fructus Vester maneat. Maximus autem fructus is est, qui ex victoria, de tentatione decerpitur. Sic etiam primos fidei praecones amigi patiebatur. vi ex afflictionibus, ope diuina saepius erepti, disicerent curae suae commissas oues conitari eosdem labi subinde priusquam spiritus sancti descensu, in gratia confirmati essent, sinebat grauiore casu, ut in integrucaesitus restituti, suis subditis scirent compati, &ignoscere, siquando vel in Deum, vel in proximum aliquid per culpam, designa sient. Sic faedo Petri communis pastoria acclesiae futuri lapsui non occurrit,
34쪽
eum Christum secus ac promiserat,negauit, Vt suom a Io edoctus, tandem aliqirando conuersus suos fratres con firmoe meminisset quemadmodum Luc. .aDomino
Nemo enim misericordiae operibus exercendis, malisque oppressorum percon lationem, o sana co- salia, medendis, aptior est, eo, qui non modo per a Dfectus unionem, sed per ciusdem mali experientiam accommunionem, aliquando fuerit amictus. Neque enim consilia, quae dum recte valemus aegris a nobis dantur, tam grata efficaciaquessint, quam dum simi-Ii aegritudine prius affecti sumus, vel fuimus. Vndevitio datur alteritatronum, in cruce cum Christo per dentium, quod ab errore, vel malitia potius, non resi- puerit, cum a socio eadem supplici crudelitate affecto officis moneretur ἀ-ἰ
Nihil enim est, quod hominem magis ad miser,
eordiam impellat, quam alieni mali communicatio, ocιιιιο-ιraeo quod ut author est Philosophus ij ad miseren 'et εδενς .dum proclutiores sint, qui Vitae conditione rerum 7. Ohisor, questatu, afflicto homini umi similiores,quia eiusmodi facile iudicant, in similem calamitate, se omni momento, posse incidere. Inde Icnes&fapientes, quibus humanae vitae dilcrimina sunt Optime perspecta,admiserendum, usus quotidianus proniores ostendit. Hiii Deus, cuius in nutu sunt omnia, ut magis suam erga nos charitatem misericordiam commendare , nostram induit naturam , quo reipsa quoque , posset nostrarum mi Ieriarum , cierumnarum fieri particeps, maioremque miserendi, do seri laru usu, conciperet occasionem.D it enim,ait alibi
35쪽
st Comment in posteriorem D. Pauli noster Apostolus per omniafratribus imilari, ut misericor eret, e detis Pontifex, ad Deum, ut propitiaret δε- δε populi in eo enim in qu passus es ipse est tentatus potes est, ct js, quitentantur auxiliari, Non enim habemus Pon rificem, qui non post compati infirmitatibus nostis,tentata autemper omniaprosimilitudine, id est, ut nobis, quos redimere volebat, in omnibus similis nerethab peccato per quandam scilicet, misericordiae conuenientia, quae proprio usuri experientia niteretur, quod j verius compatiantur, qui tum afflictiones, tum varia sint experti incommoda acdiscrimina Hinc Diuae Ρarenticuius animam dolorisgladius transverberarat, semperque animi summa demissione, ac aequitate fuerat,et
ganter, id quod a Poeta de Iunone fuerat dictum, plerique pirhomines accommodarunt.
Non ignara mali, miseriouccurrere disco,
suo GHM , Quin a superbia&ambitione abhorrent in misericorrum non rara diam maxime propendent; Cum e coistra superbi, ad n e mis lenitalcm compa Tione soleant eme segniores, quod δ-- anget alios contemnendo, iuste quicquid patiuntust, tolerare cum acrimonia quadam existiment sicut insinuaΩse videtur S. Gregorius, quando dixit sal am iustitiam,
quaesiuperborum es, non habere compasionem sedindignationem Copiosae igitur diuinae conitationis dulcedinem quam in extremo vitae discrimine gustaverat Apostolus, Corinthiorum singulare ad patientiam , incit mentum esse sapienter concludit: quasi malorum remedia, in aduersitata bus eius con lationes caelitus immissae, alios in malis con landi quaedam essent mrma, atque amussis ut cognoscant, ait Ambrosius, Christi cultores, quod timentium se, Deus incomparabi-
36쪽
adorinthios epi Otim, Cap. I. vrabilem curam gerat, qui, cum eos hac inmortali vi ta non derelinquat, sed curet, defendat, protegat, multo magis, in futura sit eosdem remuneraturus.
Quoniamsicut abundant pagiones Christi in nobis: itis per Christum, abundat co- solatio nostra.
Hoc adiunctu fuisse putat Chrysostomus, Ut Corinthios erigere quibus, ceu membris, ad Christi capitis imitationem, acerba rerum imminere discrimina insinuarat, ne animis concidant, aut malorum imminentium metu fracti minus reddantur ad incommodatolaranda animosi. Cum etenim, Christi cultores habent perspectum, solere diuinam clementiam, tentationum tribulationum mirabiles facere catastrophas, in spem magis erecti, confidentius ad certamen veniunt: Quis enim pugnam per timiditatem detrectet, qui Esaiam audit promittentem : Adpunctum in μυ- modico dereliquit , ct in miserationibus magnis congregabore. In momento indignationis ab condi faciem meam parum per a te, sem misericordi empitem miseratussum tui sic enim suos in hac vita conitari Deus consueuit, ut post tempestates tranquillitatem iiiiittat:sicut Tobias post caecitatem, visum recuperauit,in reliquum eiusdem vitae tempus in gaudio fuit,in cum bono profectu timoris Dei perrexit in pace, sic Iob.psplaga uris, accepit omnia duplicia, post illas, vixit Iao annis sic Ioseph, Λι. post exilium & carceres, sic David, post longam Saulispersecutionem , sic Iacob post diutinum de Iosepho
perdito maerorem consolationem maximam inuenerunt, in summa pace florentes. Est enim ifidelis Deus, qqui neminem tentat supra idquodpotest sed dat etiam cum
37쪽
r Comment inpseriorem n Pauli tentation rouentum v ossisi inere, gratiae silicet
Mis,h. , res subministrando,donec tentationum procella tran- veri. δὲ stat. Ideo beati qui lugent praedicantur a Domino quia ipse Ulabuntur, quando sciliicet, Deus ab erget omnem la chrimam ab oculis eorum est mors ultra non erit, neque imctus,nethclamor, neque dolor erit ultra, quae prima abierui.
Cum enim non tantum duri laboris formido, sed Mincomparabilis lucri, siue mercedis spes etiam certa proponitur, cum non tum ad certamen aduersus h stem, quis incitatur: sed& marcessibilis coronae, penvictoriam Dei iuuante gratia consequendae, maxima praesidia simul ostenduntur, tum quod grau moles V, arduum erat , mollius, leuius do facilius redditur.
'id inquit Chrysostomus, dulcius, quam me Chris afflictionumfriparticipem 'atque haec istius gratia, perpeti 'non enimi subdit quanta es afflictio, tanta daturo onstitio .sed mino amplior, quia non dix: afflictionum magnitudinem aequare constitionis modum, sed excellere consolitionem, ut certaminum tempus, rursus abarum coronarum excipiat occasio. Quod si laboris& dolorum magnitudo
quenque deterret, conuertat oculos in Iesum, aspiciens iuxta Pauli sententiam in authorem dei consummatorem Vt discamus currere certamen. sicut enim iiiij parentes,&discipuli in certaminibus, magistros, attendunt, informantes mentes ex parte doctorum, per visum, regulas quasdam sumentes sic etiam, nos si v Iumus in stadio currere&discere, quomodo bene curramus, ad Christum attendemus, sic usu ipso experiemur, quod quantum tristes cogitationes iustorum animos, excruciant, tantum imo longe magis eos diuinarum con lationum iucunditas recreat, queadmo-
γ' dum reipsa explorauerat , qui dicebat, ns Dominu mihi
38쪽
adorinthios epistolam, Cap. I. TI nisubuenisset, actum erat desalute mea si enim diceba motus est pes meus, hoc est,si querebar iam vacillare meam consantiam, neque meposse catimitatum magnitudini obsi ere,
Momine eraspraeso e Uentabas animum meum iam labam rem. Grsecundum multitudine dolorum meorumdiscorde meo, constitiones tuae titificabant animam mea Sicut enim diuersi generis sunt, Christi cultoribus angustiae, calamitates, disCrimina,dolores,sic eos diuersa subsequuntur refrigeria,diueri manent consolationes, diuersa consolantur&reficiun tremedio Haec enim laboria, quos Christiani sustinet, est conditi O, Vt non ad mensuram, , - --,sed cumulatissim ec5pensentur, sicut enim ijs qui Christica a,res terrenas dimisissent,centuplum accepturo c=b
iramistam possessuros promittebat saluator, quid ni aduer. da sui causa patientibus millecuplum restituat ut huius Te munerationis spe tanqua aeterni solati potiundito cente ebrii gaudentes cum Apostolis eant acon pectu consili quod digniserint habiti, pronomine Vu contumelia
o verberastati,maiorassem perti atrociora ferre& sustimere parati. Sciebant equideApostoli Christo famili citer, si sibi in hac vita esse mundo gaudente, flendum, plorandum, dam entandum, sed sito tempore risitiam si bisuam, ingaudiumn quam tollendum venenia esse. Cognito enim Apostoli, erga se Christia in tu, nouerant ipsum magis solicitum de sua ip rum salutem--turum, in medendo eorum tristitiae, illosconsola do,quam de propria morte sua vitanda, propter ea primitiuae Ecclesiae ciues hortabatur Apostolorum princeps, ut communicantes Chris passonibus, gauderent, go in reuelationegloria eius dicebat istinatis gaudio scili cecim menso, & incomparabili, atque aeterno, quod
paruis modicisque laboribus: aerumnis abundantissi-ime rependitur. 2 Siue
39쪽
ra Comment in poseriorem D. Paul7.
Sive autem tribulamur, pro Vestra exhortatione malute, siue consolamur,pro ve-sra conseiatione siue exhortamur promestra exhortationei alute, qua operatur tolerantiam earundem passonu
quas K nos patImur. Vnitas spiritus a quo reguntur fideles in communis aeternae faelicitatis haereditas, quam omnes Dei gratia Christiq; ac suis meritis freti, expectant, faciut, ut omnia ipsbrum, sint communia. Qua cunque enim pie sancteque ab uno suscipiuntur, ea ad omnes pertinent,& ut illis prosint, charitate, non quaerente quae sua sunt Vsciuntur Sicut enim membrum, ait Ambrosius, particeps esse dicimus totius orporis,sic coniunctum omnibus timentibus Deum. n dicat alteri, membrum non es de eompore meo hoc es, non dicatpauperi diues, non ignobili obialis , non agrosanus, nonfortis debili, non imperit apiens diacat, non estis mihi necessari=, particeps Christi orporis es,
quodes Ecelesia. Hanc ideo bonorum communicatio nem membrorum humani corporis aptissima similitudine, sacrae literae sepius demonstrant quod sicut in corpore, multa sunt membra quae singula proprio noautem omnia eodem munere funguntur, Ita Ecclesiae Christi ciues,unum quoddam corpus sub Christo capite constituuntur,quemadmodum Apostolus noster, in ea, quam Romanis scripsit cap. 2. 4. Cor. cap. I 2Item ad Ephes capa.&ad Colos cap. I. testatur. Haec est autem natura&ratio membrorum eiusdem corporis, ut alterum alteri officiositio prosit, vicissimq; sibi mutuo inserviant, quemadmodum expressit in ea, quam
40쪽
ad Corinthios epistolam, Cap. I. II quam Galatis scripsit Apostolus. Alter alterius,inquit, onera portate,& sic adimplebitis legem Christi.
Omnia enim tam apta inter seinconnexa sunt ut si unum dolore afficiatur, Caetera item naturae cognatione&consensu, doleant: Si, contra bene a flectum o est,communis sit ille iucunditatis sensus. Ita hoc loco, Gndicit Apostolus,si uenos calamitatibus iactari diuina prouidentia patiatur, siue malis eripiendo, nos in malis consoletur, siue nos ossici j per spiritu suum moneat,
omnia ad vestram con latione, profectum, eruditionem, ec salutem cedunt. Nam Deus, inqllit, miserijs nostris ad patientiam, inuictum animi robur,viam nobis aperit, quibus aeternae haereditatis patrimonium possidere suo tempore, possimus. Nostra consolatione, ad nostri imitationem, vos prouocat Deus, ut maximi praemii proposita spe,durain aduersa nobiscum alacrius sustineatis. Nostra cohortatio & monitio, ad hoc maximo vobis est usui, ut ad publicam caeterorum fratrum conciuium utilitatem uberiores virtu- tu fructus, ad Ecclesiae horrea reportetis. Nihil enim praxiari a vero Christi cultore&milite velem citur,
vel possidetur, quod sibi cum reliquis omnibus, non
sit commune. Quibus ideo hanc orandi formam praescripsit Dominus, ut dicerent Pater noster, non meus, panem nostrum non meum, ac reliqua eius generis, ut non nostrae tantum sed omnium saluti ac cothodis prospicere nos, tanquam fratres fratribus doceret, qui communi adoptionis filiorum iure donati, unum patrem inuocamus, qui est in coelis, in quibus commune a licitatis patrimonium , Omnes Una exspecta