De S. Trinitate libri tres contra huius aeui trinitarios, antitrinitarios, & autotheanos. G. Genebrardo theologo Paris. auctore. His praeposita est summa sessionum Synodi, quam triennio superiore ministri Poloni cum trinitariis Petricouiae habuerunt,

발행: 1569년

분량: 383페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

361쪽

ng s TRINITATE

rum usus issic futurus sit, quorsum erit corporis resta restio. Quρ enim spelunca haec oris, eredentium statio, ,, ω gulae lapsus σ compitumstomachi e c. res odet, is licet officiis liberentur,sed iudiciis retinentur ut qui is que referat per corpus prout gesiit. Caetera per te le- Averrois gere posiis pagina eiusdem 87.cr 88. Porro non solum

Arabs in idem homo redit ad nunerum, quod eadem numero primum de anima redeat, ut Platonicis V Averroi idetur apud ortu Ari F. quos animuό inteffigens est ipse homo corpus ese in Materii strumentum, sed G quoniam materia rea acpro dicatis . pria, quam contrahimus a generationis principiu Dei omnipotentia conseruatur. Sic enim Ῥbi tandem incresyrrectione ab animo resumpta fuerit, idem numero individuum renascetur , quippe cum ad eandem' radicilem Cr originariam materiam informandam forma, id eri, anima eadem accedat. 3 Reddituri sunt de factis propriis rationem. Anima enim, quae peccauerit ipsa morietur, inqui iustus est ita Ῥiuet. 18. Q seminauerit homo,haec' metet Gal. 2. ad Colos. 3. Q dcunque facitis ex animo operamin sicut domino non homin bus placentes,sicientes quod a domino accipietis retri

siue malum. 2. Cor. s. Redaei nicuique secundum opera sisa, Rom. x Opera enim illorum sequuntur illos, Apoc.3. rao.Tibi domine mi ericordia,quia tu

reddes unicui ae fecundum opus suum V. 6 I. ibi articula Secundum non refertur ad quantitate dedad qualicarem, na maior erit remuneratio qua opus, Ro. 8. a. Co. q. id quod in praesenti ν 3 momenta

362쪽

LI3. TERTIVs 3o γ tribuet ρο- malum mado. Ad id communiendum proferri possent innumerabiles aliae scripturae. valdὲγt mira sit contra tam expressuri Dei Verbum,contratam aperta scripturarum testimonia nostrae tempesta-i tis fetifarios contendere bona opera nullum tenere locum ess cietiar,nultam gradum cause,ne quidem sine qua non,respecta Ῥitae αterna.Si ,rges, quam Ῥeruns igitustum cuique reddendum fecundum opera su r ,ridicule respondent huiusmodi fidei A nicatu

impios tantum inuoluere,quibus Deus iuxta ipsorum improbitatem aeternos inferat uciatus, nec , ero dici

de piis, Ῥtpote qui nullum fructum e tu fidei operibus percipiant. Nam etsi hic fidenti eque serpentium more in multas ambage 'Aκent , ne tam ludieram interpretationem Ῥideantur Articulo Mysngere. huc tamen delabuntur. Audi Othreum, q/'i candidem sine tergiversatione μα Σcclesiae siensium patefa-eere ausus est. Is in zo. cap. Apocalypsis pag. 377. bidocuisset nos pratia saluari. Cunni hisce,inquit, principiis fidei non pugnat quod hoc loco, & Ro.

a. dicitur Deum in iudicio redditurum secundam opera sua. Nam impios δc damnandos manifestum est suis operibus δc factis poenas aerernas commeruisse ὁe referre. De piis verb'& iustis ex Euangelio discimus, eos gratuita Dei Misericordia propter solum Christum salutem consequi Atqui Paulum de solis impiis noni renunciasse, Reddet unicuique secundum opera siaa,testatur locus 2. Cor. s. Reddet nicuiq; prout gesiit siue bonum siue malum. Nec secum interea pugnat, cum aliis in locis iram aeternam Migratiae Ad inianos 'Grania ν

363쪽

murex ope

ribiu silua

Dnt. A d sphesios, Gratia silui fudit humus per fidem

iaque non ex nobis, Et,non ex operibus , ne forte quis orietur. Nam bona opera, quae meritaprisio Eccle-D Ῥocabulo nominamus,non opponimusς aliae Dei, sed ei tanquam esseritum causae, Uequens antecede

tisi uectum arbori μbiicimus, Apostolum secuti, quὶ fluctus Spiritus esse charitatem,ς Adiu, pa

cem,patientiam, longanimitatem,sonitatem, man--μetudinem dem, continentiam, colit atem, quὸd ea in nobis spiritus sanctus gratia, beneuokntia,fauore creet atque efficiat. Cur igitur haec, Gratia vita aeterna, , reddet piis iuxta ipsoru m opera, tanquam interse pugnantia committunt' Q Unto restius Esias, cap. as. Domine dabis pacem nobis, Omnia enim opera nostra operatus est in nobis. Et certe August. in libro de gratia libero Arbitrio cap. 8. hunc nodum' diluit,alique 'vitam aetemnam ita reddi operibus bonis, Ῥt tamen ex mera Dei gratiastruemur, quod necta ita*Patia,ac a Deo gratis nobis coceaatur. Ita enim ditrunque,tocu bab repo se. Et cap. ',in Euagello, inqui Io anni Tiptum est nos omnes de plenitudine eim accepisse, Pratia pro Patia.Vnde cum redditur,ita aeterna,reduitur V tia pro gratia.Qimnia is est,qui operatur in nobis eiale perficere. Et in Epistola ad Sixtum pre isterum

ros. Cum coronat merita nostra, nihil aliud coronas qua munera; a.vnde Ῥita aeterea, ae meritis reddiator gratia ocatur, quia Patis datur,nec ideo Patis,

quia meritu no datur, sed quia per gratiam datur σipsa merita, quibus datur. Hac sententia expressitNi-ίolaus Laranasscripturarum interpres candidissim

364쪽

LIB. TERTIvs. 3t 'insuperiorem Esaia locum, Opera nos, at non1kne meritoria nisi ex acceptione diuina π qMiagrati per cluam sunt acceptabilia, a solo Deo in nobu escitur. Propterea opera illa nostia etiamsi per gratiam Dei

perpetrata sint,nedum quidem ad perpetuam lutem susciunt,quoniam aliquid Ῥitiositatis adiuncita sim- per habent,ac raro sit, quin in ipsis aliqua redis,perse-Eisare circunstatia desideretur. Q dni tamen ad eam pertinea cum ipsis nunquam desit oefauor graria,quae absentes circunstantias, quod veniales ex insita naturae infirmitate atque corruptela profestae sint, non modo non imputet ,sed eν reuera remittatyHaec enim est altera ratio, cur scripturasti gratiae salutis causim interdum ascribat, Ῥt D. ihomas annotat in haec B. Petri erba, Sperate in eam quae sertur Pobisgiatam.Gratiam,inquit, Ῥscatgloriam ex mi sericordia dandam. Rom. c. Gratia Dei χita aeterna. Ostertur autem nutis quia propria merita nonsi ι- ciunt. Haec ille, cui Ῥt consentiant schola Aci reliquinxiomate ia lant nos non expediare Ῥitat' aeternam ex meritis tantum. i.operibus ex gratia ere oluntate .

facitis ,sed etiam ex gratia. Spem enim definiunt ce ta expeEZatione futurae beatitudinis ex gratia crmeritis. Q d certἐ non facerent, nisi cum operiabus fine tu C bonis praeter gratiam sive operantem, siue cooperantem, qui habitus sunt infusi, peculiarem is

Miluam gratiam , cuifauoris σDei erga nos beneuolentiae nomen des licet, concupere intelligerent. Nam gratia na est qualita ter quam mpsa, G verὸ iustisumus iusteque operamur, t quae in animis nρ- His accidentum more inhaerescat, e que tales deno- accipitur.

'inet. Miter suae Dei est ceta nos beneuolentia μῖς α

365쪽

3ro DE s. TRINITATErioris 'vetus sciens, Ῥt tertiam speciem omitta, qu Hieracau Christi meritum significatur. Poria hk remouendis

a curIra- scri in ex eoru animis, qui nomen Meriti paulo di tiae tribue- rius existimant. Cism Deus flua dona in nobis propri da nosti a coronet, ac nostisa bona opera ex siua liberalitate ars salus,dei' expasio, quod nobiscum iniit, remunereticur Meritiuor meria nomen hk Uurpamus non potiusgratia solim metorum dii a minimus Re londeos facile,meriti vocem, fu0 1iositates V ad distinguendum inter Christianorum incre- obliterans. Glorum opera. Istorum aditones utut Ῥirtutes in Meriti no- Deo tamen gratae π acceptae non punt ad vitam aete mense a. nam conbequendam, quae non datur bonis opea Arat opera nisi τti dixi quatenus istorum Deus essector, causa,a Christia. ceptatorque est. Nostrae autem, Deo quia ipse non diconorum ab comite sed duce funt,gratae punt m placent dicent infidelium. Apostolo,Beneficetiae π communicationis nolite obi Amb. lib. i. uisci, qμia talibus hostiis cαm in ο Θος,μiplacet de ocat. Deli . Huius differentiae rationem mirendi Ῥocabu-

gentium lum π eleganter dilucide explicat complectitum cap. r. que. Nam quid eri aliud mereri nisi adgratiam Dei Heb. 11. aliquid agere 'Qujd Latine, demereri aliquem, mo' reri alicuius gratiam , nisi eiusfauorem re aliqua gerenda consequi ' Id quii increduli nonpossunt, lem . reri Deum Latine dici nequeunt,e contrario pii, quia

hoc quod agant, ipsis fauorem Dei conciliat quidni

dicantur promereri Deum mereri Dei gratiam, eiusfauorem demereri ' Ob eam enim causam mihi non iadentur omnino alienesentire qui notant Ῥitam aere nam mereri apud Ῥetustos Theologos,esse,itam aere

nam consequi, maxime si addat id bonorum re Christianorum operum interuentu existere. Nam hanc Ῥq-

cem nihil duri Merepraeter superiorem Latini sem

366쪽

LIB. TERTIVs 3ir iis elegantiam, testantur quoque scholasticorum eo positiones. Holcotium σ Gulielmum OK Κam qui tibi nucsint in romnium,citabo. Hic quaestioneprima in quartumsententiarum,quaerens quMacramenta sint causagratia, causam, inquit, esse isiud, ad cuius essesequitur aliud dupliciterpote iaccipi. Vno modo, quando ex natura rei ad praesentiam CV esse 'unius, ' quitur naturaliter esse alterivi. Quis modo dico sicramenta non esse causam gratiae. Alio modo, quado adesse praesentiam Pinius, non ex natura rei hequitur

aliud,sed exsola γοluntate diuina aliquid instituen , ns cr isto modo dicimus, quod adlus Heritorius dicitur causa praemij exfri diuina apoluntate γ' causasine qua non dicitur isto fecundo modo causa. In e subfinem quaestionis prima in quartumsententurum, Causa,ai esse liua dicitur dupliciter,propriὸ Ν

σ metaphorice. Sacramenta enim non sunt causis ect latentesvati d*us Deus.Metaphorice autem di cuntur merita nostra causa tam gratiae,quam augmeti gratiae, σsimilite acramenta, quia ad pupceptionem secramelorum Deus confert π causatgratiam. Mihi

etiam non di ilicet, quod Hebraei ribunt beneficia Der,antequam nobistum paciscatur, esse miserationes

siue postquam vero foedus nobisium iniit Opinis esse nuzst merita . t pote quia se suis pollicitatio- Nebride

libus eluti obligauit. Audi M loseph Albonemμb meritis. extrem3m cap. is lib. 2.Hic Karim, exponentem illud Psalm.36. Ualmi, Trahe misericordiacet tuam stientibus te, σ3ustitiam tuam rediis corde. Prius, ait, i declaret par esse, xt misericordia adeptionum igarum trahaturpo . tius ad silentes dominum, quam aἡ alios. Posterius

367쪽

m DE s. TRINITATE

tribuatur merces constituta a lege, per modum tiae. Id nimirum est, Et iustitiam tuam rectis corde. Iustitia enim diuina decernit, dit credentes conse quanturgradum Ῥitae aeternae con litutae ex parte legis,quod fuerint sperantes in domino,incredentes legi eius, quamuis non satis fuerit comprehendendo iistedigentia ratiocinans, iuxta erba prophetae, Et iustus fide sua vivet. Nempe quia pacta adoptionis Ῥitae aeternae punt ex parte Dei. Non enim designat

illam corpoream,qua non fruuntur abundantim iusti credentes,quam impii increduli. Hae linus, Ῥtpο- tuimus,Latine ex resiimus Albonis Hebraica. R.,ero

Leui ben Gersem huic astipulantem audi in illud Genesis a . Benedi sus Deus Abrahae, qui non desierui

gratiam eritatem cum domino meo, Gratia, inquit, I n, e miseericordia est cum homini bene eratuito.veritas autem, cum homini tribuiturius,quod in illam rem habet. Propterea autem , Ῥοω-

tur exhibitis gratiae, qua pactus salicui domini Veritas, quiupostpromistioncm debet illam domin praestare. Vndescribitur, Dabis eritatem Iacobo,mi scricordiamseugratiam Abrahamo. id enim quod rat gratia Abrahamo, factum est xeritas siue sides. PIA, Iacobo. Proserrem comentaria R. David Et hi in Psalmum ms,nibaeo Perent. Conuenire autem Nostrorum scitis apparet ex his Bandini primosiucan De tentiarum dist. 3.Ῥerbulis. Debet,inciuiliter de Deo debeat alι- dicitur,qui nihil omni no nobis debet, nisi ex promisese. Q d autem promisi omnino non fuit necesitatis, sedgratiae. Assentitur Durandus inter scholasticos no- minatissimus dist. 3s lib. 3sent. q. Meritum, inquit, pr te die tam non sisteri ominemo Dei

368쪽

iu proprie acceptum. Deus tame ex liberalitate Aa remunerat no bra bona sperata interiora, exteriora. Q d repetit lib.eodem 3.dist.2o. 1.2.s dist.27. q.I. ω' a. Cr dist. 2. q. r. Et reuera Dei iustitia respicere promisitones, liquet ex his scriptura locis, Impleuisti νerba tua, quoniam iustus es iserere mei, 't iustificeris in fermonibus tuis,Non enim iniustus est Deus, i obliuissatur operis Ῥesibi boni. Excitaui eum He .c.

Fitaui ad implendas measpromissiones. Exivit de ore meo iustitiae erbum, reuocabitur. Quρ loco

Esaias loquitur de promisitonibus Christi implendis, quasi Verbum iustitiae sit verbum, quod iustum est, Himpleatur atque perficiatur ob factas pollicitationes. Alioqui titu disi rimen inter merita erga Deum π σ-ga homines. De hominibus bene meremur,quia nostra iisne afficimus iris aliquo commodo, nihil autem tale Deo praestamus. Merito nostro proprie homine; nobis obstringimus, proprieque reddimus debitores. Deus autem a nobis debitor proprie nequit constitui,

sed a se lum, et quia sponte, cum nihil nobis debe-

ret se obligauit daturum iram, cyc. et qui - peditatnobis auxilium quod est necessarium, t quod iubet,perficiamus. In his nihil esse duri, quisiunt animo perturbationibus Ῥacuo intelligunt. 4 In vitam aeternam. Vita aeterna hominis post

mortem posita ea in Dei stlendido Ahoque conspe- . la, deinde γοluptate inexplebili, quam de eqpercipiemus,qμamque ruitionem appellamus. His accedet entio perpetuaque de ea retinendasecuritas. Ad extremum gloria huiuscemodi redundabit in corpus, i non tantum beemur animosed σ corpore. Decipit

369쪽

DE S. TRINITATE;ur enim Auincinna Arabs in libro de Almaad.Voco. animae post mortem,cum fuit Christianos felicitatem hominu in alia avita tantum spiritualem ponere, γidelicet consistat in Dei perspicua contemplatione, elioque fruitione adeo dii nihil is de in corpus manet.

. Praeterea enim docemus, dit constat ex omnibus su

lasticis,qui scripserunt in quartum sintentiarum, compuή ip um,quod constat elementorum mixtione, ac imformatur animo intelligere, quatuor dotibus beandum esse post resiurretitionem. lmpatibilitate quidem,quod Eorpus beati nulla neque alteratione neque partium Q. distractione affici poterit. Claritate,quia tanta fulgebit luce, xi et superaturum sit splendorem solis, ,el certὸ aequaturum.subtilitate, id est penetrandi secultate,quoniam facile permeare valebit in quodcunquς aliud corpus. Agilitate autem dum pro libito breuisi mo tempore, ias, et momento, et, Ῥt scoto placet succesilone non percepta de loco in locum demigrabit. Itaque potius Maometanus iste *rpendus a nobisse rit, qui oluptatem spiritualem , praeter corpoream,

Discrimen quam flam certe injisis libris impius Maometes pol- Iudaeorum licetur isu ausus estpromittere. Nam si quis attendat Maome ad docibinam Alcoranicam,perspicue intelliget Mao-tanorum in metem suam felicitatem constasse ex fabi tu Iudaeο- felicitate rum de paradis voluptatis siue horio Eden , ac tan costitue D. Him hoc interesse inter ipsorum Rabbinos si Maο- metanos, quod illi in aduentu sui Mesiis sibi promit tant temporariam π carneam felicitatem per milum amplius annos, imperium,)t diuitias, Pt rerum omnium af entiam, omnis generis siuς merea me oluptaria,quohsque Deus progrediatur ad iudicium morum σ mortuorum aliue Iudaeos citet, tim

370쪽

admodum aperte tradit Abben Ernu in ar. Danielis. Maometani autem Ῥt omnium mortalium sunt brutisi

simi ita nihil aliud sterant, quam perpetuitatem Ῥenereorum,oculentorum poculentorum, omniat homtum eleganti u,in quo riui sint lae hi fructus seu uomi, mella roscida, mulieres pulcherrimae, omnis nique generis Ῥoluptates quas solae animantes brutae sibi expetere queant. Atqui mi eri effectum consequentis articuli haud dubie 'anciscentur. Certi m enim estinctedulos.etiamsicivilibus Ῥirtutibus eminerent,inter eos comprehendi,quibus ira Dei in perpetuum d nunciata est, licente gomino, quem Pater rudicem niuer*rum constitui Qsi non crediderit, iam iudic tus est. Et Baptista praedicante,QHincredulus est Filio non idebit iram, sed ira Dei manetsuper eum. In ignem aeternum, Sic ignis gehennae appetilatura domino, quod in perpetuum in impios e arsis - Ioaη- russit. Mat. 2s. Nempe is est, quem eius Bapti H σpraecursor inextinguibilem dixerat, γ' de quo Esaias 3 o. In tr*cta est ab hesterno Tophet, cap.6ς. vem

mis eorum non morietur, cir ignis eorum non extin

guetur, π erunt raque ad satietatem lanis omni carni. Et Daniel D. Alij euigilabur in vitam aeternam, alij xl opprobrium ideantsemper. Et Iob 2O. Devorabit eum inu qui non succenditur. Origenes tamen inani quadam misericordiae domini praesῖmptione. etiam uaemones, nedum reproboslomines, delirabat, inquit August. de Eccl. dog. cap. ' post tormenta ea purgatos restitutu/m iri. Eo quod haec diuinae conusniantpietati ne quid ex rationalibus pereat creaturis

sed nos credamus iudici omnium V iusto retributori

SEARCH

MENU NAVIGATION