Gulielmi Marii Nanetensis iur. licent. Animaduersiones in iuris ciuilis interpretes, quibus veri responsorum, & legum multarum intellectus explicantur

발행: 1559년

분량: 94페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

71쪽

dent, quare interdicit alienatione reru aduentiliatu no-neliis duabus de causs,prima est coteplatione ipsius fi- Iii,secuda fauore patris r uideamus ergo an Plii beatur testari ui ronis ituitu filii iacte:est aut haec , melius est enicoarctare iuueniles calores ne cupidini dediti itisse extotu sentiat q eos post dispersu patrimoniu expectat. Sed queso qd mortuis coe cu patrimonio non e mors Oia aus b In . deinceps teri '' & soluti quod si dixeris titulu esse testamentu quo i* δμx n ut num dominia retu trisfersitur, id quide admitto, sed demum

defuncto testatore,et enim ambulatoria. ςst ii oluntas testatoris iis 3 ad extremo uitae spirituic si ita. cou.luerit, e L, 4 ff de adunulla potuit sibi imponere legε a qua recedere no liceat νῖ Haec itas ratio factione testam eii nullo modo tollit im avo expresse pmittit. Videamus de secuta qx ae patrii est his uerbis cis enim sicut dictu est parentes alere eos se- cundu lege & natura copelluntur: quare ad retu suarum Meditiones silire desidet atrioquitur hic de alienatione 'inter uiuos, nepe de u editione,sed neq se cocludo: in- teli go enim de omni alienatione, quae & hyppothecam, cotinet no repetit enim fieri no posse elogiu,sed no alienari poterit inter uiuosita, teli ari de proprietate qu*ipsiux est dumodo p. iriusia,fructus remaneat poterit:sic

enim filius iure suo utetur & comuni humanitate qua mittitur in ultimo stilode sui, ae arbitrio disponere: usic nulla iniuria patri inferetur cu de iure suo nihil mi- d L. r. C. de sacnuatur. Sed obijciet aliqui, subtilior, nonne & in aliena , - ὸ tione inter Diuos, ide dicemus ut reseruato patri usustu 2 C. iningit.' ctu, possit liberedi sponere, cum unusqui fit arbiter & f L. t. mde his qmoderator rei suae neminis ius suu sit auferendii,s indicidi in laqueos,nisi euadere coner. Veru n5 uides diuer- οῦ' Toto titulo M sissima esse tone: etenim ad instar lapidis Sisiphaei est re, de liber agnosa uolutio alimetoria, ut sicut ph secudu natura tenet filio,

72쪽

eu instit de per

quas perso no. acquirisd Argumento l. nihil interest .ff. de regulis iuris. e L. t .ff. de his

qui sunt sue vel

h. extra de costin tutionibus.

inentis.

i contra iurisct i. ius publiciim ff. eodem.

Praeterea occasio captande mortis patris daretur emptoti at mortuis filiis nihil tale eotingere potest quia uelam dictum est mors omnia soluit. Volo se firmato iam in hostium eopias excurramus,sure antiquo peculii castrensis & quasi erat libera testanti faeultas filiosamilias,h aduetitii& prosectitu minime:sed noua l. hoc correctum quos attinet ad adsentitium: profectitium enim in suo robore durat.Nam patri in aduentilio solus usus. fructus aequiritur,proprietas ipsi filio ς de qua si in e tremo spiritu disponere non possit quid quaeso introduxit lex lustiniani nam paria sunt nullum ius habere, aut eo nullomodo uti posse: abscedente enim omni causa disponendi ius nulIum est, ς sed leges noui quia introducunt, aut frustra fierent.. Verum dicet aliquis oculatior patre mortuo libere disponere poterit non autem durante uita,& hoemaximὸ quia factio testameti publici iuris est, g unde neque uosuntate: patris elogium potest filius eondere: uideat ille quam subtilier

loquatur,neque hac uulpinatione euais et na patre

tuo nonmodo dia aduentiti,i, sed de de proseaieiis licet disponere: quo fiet ut nihil nour induxerit lux quandoquidem iure antiquo licitum est pubers patrifamilias de omni patrimonio, disponeren nulla facta distinctione.

Praeterea dum uolunt nullomodo condere posse testamentum ne uolente quidem patre: quia factio testame ii publici iuris est,uellem ego intelligerent asserere me omnino restari posse nequα requiri patris uoluntatem non magis quam in castrensibus iter quasi in his enim aduenticiis in quibus ex dominium iure conceditur neminem superiorem recognoscit ex beneficio, iugis nouae . Nec itaque eorum ratio satis: ualida est neque intelligunt quare consensis patris, testamenta fieri non possint: neque enim ea de causae quia publiei iuris sine testamenta. Etenim quis dubitat solemtitates contractum

publici iuris esse: non prohibetur tamen ειν uolente

73쪽

AD L. CVM NON SOLUM.

patre contrahere si bsissemus, ergo ne hic ita. ha eueritas non posse ne uolente quidem patre filios testari: essent enim captatoriae uolutate i & ex alieno depederent arbitrio, Etenim publicum uetus &solennitas impedit consensum patris in actibus fit quinimo perpetuo desiderat,nes in eo residet ius publicum, ut consensum prohibet,sed te ex arbitrio alieno dependeant,& si e t berius,' responsum de testamentorum selennitate Io-quitur. Audiamus & aliam rationem, quare testari possit,nec lex prohibeat. Certum est enim nouo iure collationem non fieri, aduentiliorum sicuti, nes castre-sium,' ita erum decidunt nostri Imperatores,ergo quid

impediet quominus testari possit,cum si fine spectemus nulli damnum adserat,etenim si nihil in alieno Iieet id facere,qu od mihi prodest & domino non nocet cur non in nullo,p quod nemini obest & mihi utilitatem adfert

maxime in ultima uoluntate eui omnia iura fauet' si sed ne diu uagemur expressus est in hac re textus nostri Imsperatoris, quipermittit testari in his quae sacris suis costitutionibus certis ex causis conscripst,non minus quain castrensibus elogium condete. Concludo itas filium non posse inter uiuos alienare res in quibus pater habet

usumfiuctum,nisi ipsemet pater consentiat,at in ultima uoluntate nulla habita ratione patris recte de proprietate disponit ususructu patri relicto. Nec obstant illa uerba donec parentes uiuunt,quia ad superiorem clausulam rerferuntur,scilicet ut donec uiuunt paretes usisfiuctus sit

eis acquisitus nes obstant haec sequentia. Nee de usdem rebus testari permittimus, quia hoc intelligi debet, ut posiint scilieet praeiudicium in usustuctu patri adferri: Et sic intelligi debet paragraphus noster,&ita usus quo ridianus nos docet.

M AD L.

l L.captatorias fide haered institam L.captatorie fide legati ron L. aede testa. o LAE. C.de collario. p . it. de aqua pia. arcenda q L.t.C desaaci sanctis ecclesiis. r In .i in fine instituta quibus noest perini fiat sti

74쪽

Ad l. in ratione legis falcidiae. ζ. quod vulgo .ff. ad lege falcidiam.

EMo hactenus in hune ineidit loca

qui tantam non inuenerit difficultatem,ut huius M. sensum haberi unquaposse negauerit, ergo si prolixiori

sermone negocium examinemus bo

ni aequique consula't lectores, Ba toti . hic est sensus legata relicta in secundis tabulis contribuutur cum legatis relictis in t bulis patris. Vt sciamus an omnia legata excedat dodrantem duarum haereditatum. Nam in tabuli, patrii & filii una seruatur falcidia sicuti si esset una haereditas unum, testametum. Unde eueniet,ut si haereditas filij dc se se stitutus sit plus grauatus quam in dodrante,immo legatis sit exhausta haereditas, non detrahat quartam ex alia portione,id est filij haereditate quia esitriouere debet cuhaereditate patris quae non ta est grauata ex qua quarta sibi retinere potest.idε dicendu est e contrario,ut si paratris haereditas sit plurimu grauata & excidat dodrantem cotribuatur cu pupillari quae minus est grauata. Et in coisputatione quatitatu haereditatu& patris & filii sola morte attEdimus ipsius testatoris patris scilicet non pupilli unde si qualitas sit aucta no proderit legatarijs & per cotrariu si sit minuta no nocebit,n5 aliter qua si euet unutestametu & una haereditas. Paulus de Castro hunc Bart. intellectum uidetur omnino infirmare,ut no fiat contria butio haereditatu ullo modo, sed solii legatoru in utris tabulis relictoru:& ait Paulus nostra excedebat dodrata id est si cosideras legata relicta ab instituto filio no excodsit dodrantε haereditatis paternae. ite si cosideres legata

relicta isubg tuto non excedunt pupillaris haereditiau

75쪽

haereditatis dolirantem: sed si simul legata iungas ia patris quam filii excedunt bene, aut haereditate patris, aut haereditatem iiij. Et subiicit idem Paulus castrensis, d bium faeiebat, quia cum filius institutus post aditam haereditatem n5 soluisset legata relicta in patris tabulis,iam debitor mortuo puppillo a substituto ut aes alienum debentur,quod si ita est non detrahetur falcidia quasi logata sint,quia ut aes alienum computabuntur. At que a substituto relicta sunt non est dubium quin falcidiam patiantur,quia no sunt ut aes alienu, sed ut legata debita

dc ex sua persona,id est substituti S hoc modo fingit, casum.Testator habebat in bonis quadringenta a filio instituto legauit ducenta & huic filio impuberi substitute titium ab eo. Iegauit alia ducenta,si substitutio locum haberet,& sic nulla per se excedebant dodrantem,sed simul iuncta bene dodrantem superant,immo totam paternam haereditatem exhauriuti nuc pupillus adluit haereditatem, & sic tenetur ad legata, quae si soluisset non detraxisset falcidiam, quia non excedebant dodrantem, at non soluit, sed mortuus est ante solutionem horum legatorum.Nunc fit substituto locus, de sit ex pupillari ad haereditaem . QVitur iam am ut aes alienum int maliter soluere debeat cum filius integre soluere de- buerit& respondet.Et si uideantur deblia ut aes alienum,

debent tamen contribui non alias quam si in uno testamento,siqua pure,aliqua sub conditione relinquerentur nam etsi pure integraliter solui debeant, quando in

uno testamento relinquuntur apposita tamen solita caudi L tione R destaleari debent adueniente conditione rita

etiam hie quia relicta in secundis tabulis quodammodo relicta uidentur sob eonditione si filius impubes moistiatur, unde licet filius legata a se debeat Jntegre si ad uenerit locus substitutioi quasi esset interposita cautio, eontributio fiet & locum habebit in omnibus falcidia,&

ait Paulus,principium si hoc dicit uis ad uersiculum

, M, secundum

76쪽

secundum quod iuncto fine g. Deinde ait idε paululla uersiculo, sectau,quod intelligi ut si fiat diminutio hae . reditatis, ut quia periit chasmate forte i dimidia parte,ut nihil reeipiat substitutus. Immo inqt de seo soluet quod deest legatariis,aut si ecouerso aucta sit, possit habere I5ge plus quarta portione haereditatis. Sed bona uenia dia' tium uelim non intellexisse hactenus hune M. qui si ad

amussim examinetur, nullum uerbum facit de diminutione quantitatis habita ratione mortis patris, penitos

diuinat hae in parte nostri doctores,quodsi admitta hoc . 'LL I ,' uerum esse, tamen nihil ad te praesentem. Sic ita intelligo quod uulgo dicitur, in tabulis pris& fili, una falcidiam seruari,quam potestatem habeat,id est,quomodo intelligi hoe,vt aiunt broeardicum debet. Nam si dixerimus legata esse:& in testamento patris & in substitutione quae legata excedant dodrantem, none singuli haeuredes detrahent quartam/Ergo non est una falcidia ppis,

& filii,& respondet si fingamus filium institutum , & ab

eo legata relicta, eum* post adita haereditatem

ex quo iam legata omnino desita sunt adita haereditate, nune si constituamus regulam,ut una faleidia loeum habeat,& in patris & filii tabulis necesse est nos unam fataeidiam detrahere, quod tamen non fiet,quia cum , ut aes alienum debeantur haec legata non uidebitur locum habere faleidia,tunc enim locum habet falcidia, quando aes Cois, .ut in alienum detractum Respondet ita, luriseonsultu, ratio legis inaede immo contribuatur haec legata cum legatis relictis in seis inicidia. eundis tabulis,ut ex illis simul iunctis appareat quom do faleidia locum habeat, deinde subiicit: Ita sit ut legataeoniungantur sed si tu dicis detrahi ex testameto patrisi quartam & ex testamento filii aliam quartam,iam uera non erit uulgaris regula, respondet immo debet fieri c tributio legatorum,ut detractio fiat,uel ex paterno testamento uel ex filii. Sed obstat iterum fi dieamus detrahi

ex paterno, eue e Potest,ut nihil ex paterna liceredita

77쪽

AD L. t N RATIONE LEGIS FALCI. 77

te substitutus habeat,qudd si dicamus ex pupillari haereditate soluenda legata,longe plus quarta paternae haer ditatis retinebit. Immo sorte tota, quia sufacere poterit

haereditas pupillaris,ut subiicit. Quod si non sufficiat, quia unam detrahimus Licidia,supplebitur exhereditate, paterna: Et quin ita debeat intelligi, subiicit quomodo

dieis unam falcidiam seruari in patris portione habita ratione legatorum relictorum in secundis tabulis, uel eco-trario respondet,nec ad rem pertinet, quasi cotributi ne legatorum facta si excedant totam haereditatem patris,uel totum haereditatem filii,quia legata in secundistabuli, uidentur legata sub eonditione quasi si esset unutestamentum,debebuntur. sic itas subiecta paraphrasi nunc examinemus singula membra. Vulgo dicitur unam sileidiam seruari in tabulis patris S filia. quomodo haec intelligi debet vulgaris clausula , S ait: inamuis enim substitutus quae a pupillo relicta sunt, cum filius hares extiterit,ut aes alienum quodlibet,id est debeat legata, ut debetur aliud omne res alienum:& ad haec deelarandastiendum est imprimis quare iurisconsultus Papinianus eonstituit legata relicta a filio. Secundo quare dixit situ haeredem extitisse:Tertio cur dixit esse aes alienum, & ut 'xi alienu a substituto deberi. Et quod attinet ad primu, 1 scilieet relicta esse legata a filio,hoe ideo asserit ut oste- locum potuisse habere trucidiam in duabus haeredit tibii, id est in patris haereditate,& in filii: quia etia a sub stituto legata relista sunt. Nam hic agitur in coeursu duarum haereditatum patrii ae filii,quomodo fluidia loeum :habeat: itaq si costituas non satis e locum substitutioni, frustra hie agimus de falcidiae ratione, quὀd attinet ad , propositam quaestionem.Secundum est,quare dixit cum filius haeres extiterit: Nonne idem dicendum si no filisset haese, id est non adiisset haereditatem seri Enon uidetur, e L, K. d. ' ; quia non adita liaet editate,omnia corruunt quae in testa; sto rupto di dii. -to fuit:ς debentur tamen i sumptuto, quia relicta ab acto usia.

iij instituto

78쪽

ib i. diu Ist instituto censentur repetita a substituto & ideo qua

delegatu... ' dicimus relicta in testamento non adita haereditate corruunt,uerum est nisi sit quis substitutus. Qi re ergo dixit eum filius hau es extiterit, & certe propter uerba, sequentia, scilicet ut aes alienum debeat. Nam si non ad ijsset haereditatem, non ut aes alienu deberentur , quia ab

ipso substituto deberi uideretur:& sic n5 ut aes alienum. Tertio quare ita dixit,ut ex alienum debentur, & sanε ut oriretur dubiu , quod statim immediate decidit. Nam si legata ab instituto post aditam haereditatem mortuo soluta non sint, & sic ut aes alienum debeantur, in illis falcidia loeum non habebit: quia falcidia intelligitur deducto omni aere alieno: si ergo est aes alienum quaestio

uulgaris cessabit, quia quaerimus an patris & filii fit una fileidia.Nam si in bonis patris nihilest nisi aes alienum, nulla erit faleidia: Et si substitutus sit grauatus, portio

L. quoties C. inst lauti uidetur grauata, quia legata a substituto Glega. non debentur ab instituto: ς subiicit tamen,& si uidean

tur legata a b institui , & post aditam har ditatem eo mortuo ut aes alienum deberi a Iulauituto . fiet tamen contributio eorum cum legatis secundarum tabularum:& se ad naturam legatorum redibunt, ut simul confuse unam constituant faludiam, quasi ex uno testamento &. haereditate dependeant. Deinde subiicit: quo fiet ut se-' eundum Itane regulam , scilicet contributionis legato, rum aliquando sibstitutus aut partem solum aut nihil ex

' hae teditate patris consequatur,quado scilicet legata & in patris tabulis & in filii ex sola haereditate patris soluuntur,aut aliquando ut plus quarta parte ex haereditate testatoris immo tota cosequatur, quando scilicet ex pupilli haereditate omnia legata contributa soluuntur.Et hune uersicut m, secundum quod, non intelligunt nostri doctores,du uolunt reserre ad diminutione quatit iis uel augmentu ,habita ratione mortis testatoris. Quid

enim uerba illa secundu quod important None se sepe riori

79쪽

riori & proximae orationi coniungunt' quae oratio dixit contribuenda legata:& quare hoc num ut una faleidia ex tabuli, patris es filii deduceretur Eo ergo reteto themate,uideamus quid innuat, de quoue dubitet uersie Ius iste secundu quod,&certὸ hoc uult,agimus hie quomodo una lialeidia deduci debet ex patri, & filii tabuli itquod non eueniet, si legata debita in tabulis patris ex paterna haereditate sola soluantur: quia & tune faleidia una esset in haereditate patris: neque eueniet, si legata debita ex solis tabulis pupillaribus ex sola haereditate pupilli soluantur iam enim duae essent falcidiae, una patris tabularum, alia filii. Quocirca' contributio fuit f eienta,quasi ex uno testamento debita. Sed quid iuuaret contributionem legatorum factam fuisse, si nos duas haereditates consideremus in detrahenda faledia , ut seia licet quartam ex patris haereditate retineamus, & qua tam ex filij Cui obiectioni respondet hie Papininus,a que seustra dixissemus contributionε esse Deiendam,nuis per consequens admittamus eonfuse haec legata solui

debere, habita ratioe singularum haereditatum:quinimo ex paterna haereditate integra seluantur, aut integra ex haereditate filii. Seeundum quod euenire potest ut ne substitutus quicquam retineat paternae haereditatis, cum de ea filudiam detrahere non debemus, quas sit una haereditas separata:nam tuti e una falcidia no esset ex patris& filii testamento,sed duae:&secundum hoe,id est regulam posita consionis legatoru,euenire potest ut sub stutus plus loge habeat quarta paternae haereditatis,immo tota quado scilicet oia legata cotributa seluutur ex sela pupulari haereditate. Et qui ita sit ut debeat solui tota leugata aut ex ptna haereditate aut ex pupilli,patet ex uertaculo sequeti. Quid ergo si no susticiat pupilli haereditas

legatis ergo confusa legata ex sola pupillari haereditate solui potuerui. Et rndet superiori clausulae, ubi dixit, uepi' loge quarta pine hiditatis apud substitutu pueniat Deinde

80쪽

Deinde arait, eum patris suffecissent sedieet si ex ea sitiuere legata uoluisset substitutus, licet eis solutis nihil re tinuisset ex paterna haereditate, ut supra dixit. Et respo-det ex alia portione quae durat apud haeredem substiti tum,supplendum erit ad legata. Nec negotium uocis f eiat illa dictio ex suo quadrante, quia intelliti debet ex haereditate paterna. Nam,ut patet ex uersiculo superio- . . es,legata omnia soluta erant ex haereditate filsi,quae non

sufficiebat: ergo exhaereditate patris supplendum erit: νideos ait de suo,id est de haereditate quae apud eumper-masit,cum ex alia soluisset legata. Ideo, pater legauit dς suo patrimonio,id est substitutione, quasi diceret, siue constituamus legata soluta de haereditate sic non lassicere,suppletit ex paterna,& econuerso.Uerom quia hoc impossibile uidetur &iuri contrarium,ut scilicet to ita haereditas filii, legatis exhauriatur, quinimo & ultra uires sit grauatus,huic cunctationi respondet his uerbis: H Nec ad rem pertinet, id est non ossicit, nes obstat qu0d

ex nullo testamento aliquo praestatur ultra vires

patrimonii,ut sic dum oppinur atra uires haereditatis filii uel patris,cum in hae parte iuris,id est in quaestione

proposita,ut una falcidia in testamento patris & filii obaseruetur, & legata quae secundis tabulis relinquuntur quasi imprimis sub eonditione relicta intelliguntur:nam . utitur hie nota improprietatis, quia uerh non sunt sub conditione scilicet extrinseca, sed bene sub intrinseca,si, L honestiones pupillu decesserit: quae tamen non facit, conditionem,

intrinsecus aede quasi dicat,& si ficiamus mentionem duarum haeredi- αα demonst- tatum,item & duorum testamentorum, una tamen ratio est legis Aleidiae,non secus quam si esset unum testamtatum,unaque haereditas. Unde uera est uulgi regula , quapin apicibus iuris cosistit,ut stilicet duae h*reditates una,& duo testamenta unum uidentur, ratione & ui contria

butionis.Dum itas dicit unam faleidiam seruari in pa

tris di filii tab ,quid intelligit in ut tacidia detraha

SEARCH

MENU NAVIGATION