Franc. Josephi Desbillons ... Fabulae Aesopiae, curis posterioribus, omnes fere, emendatae accesserunt plus quam 170 novae; tum etiam observationes, grammaticae praesertim, complures, et index copiosus ... Volumen 1. 2.

발행: 1768년

분량: 337페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

3; AESs P. LIB. DECIM. TERTIUS.

Sed tu teneris, inquit; & poenam dabis: Nam qui minister sceleris est, facit scelus.

FABULA XXX IL

Latrunculorum Ludus 'LATRUNCULORUΜ praeliis cum luditur, Rex & Regina, Pedites & Equites, loco Quisque suo di ordine varia obeunt munia: At bello ubi sinis impositus est ludicro,

Capsa conduntur una omnes promiScue. Humanas variat vita, mors aequat vices.

st Auberi, L. T. Fab. 3. Quem sapientem aeque ης elegantem poetam . vi-viun vigenteiiiuue gratulor Galliae , Rique e Londonet precor, Fabelia ejus aliquot inore meo e presserim.

154쪽

FABULARUM

AESOPIARUM

LIBER DECIMUS QUARTUS

UuΜ salcem agricola jam pararet messibus Erechum ad auras Spica tollebat caput Ninc gloriatur, ceterasque despicit Curvo sorores capite speditantes humum: Quarum una: caput hoc si tibi, ut nobis, ait, Esset resertum granis, non ita tolleres. 'In capite vacuo laxe habitat superbia.

155쪽

Persa apud Gallum Hospes. '

CONJUNXIT olim mutua hospitalitas Gallumque Persamque: ergo is clim Lutetiam Venisset, ad suum hospitem diverterat Ibi manentem, commodoque etiam hortulo Gaudentem: in illum sorte ambo descenderant: Inter se amice colloquentes dum ambulant, Peria ad parietem eXpan Sam malum persicam, Pulchris onustam maturisque fructibus

Aspicit, &: Istud, inquit, non ne jam diu

Didicisti apud nos esse praesens toxicum 38 Cur ergo in horto collocasy cur excolis yTum Gallus: Arbor quam tantopere deSpicis. Et abominaris, surculus quondam suit In Perside ipsa natus: hunc legi ex agro Horumce toxicorum fertilissimo, Repetensque patriam huc usque mecum transtuli. Et educavi, & excolui mea manu; Et ejus hodie ex fructibus, quem maximun Pulcherrimum que invenero, tete volo Comedere: disces, quantum e natali suo Prosit aliquando in aliud transserri solum.

et D Ardene , Fabie I4.3 Columella, L. Ici. l ub sin. de pomis Dersicis: Quae barbara Persis. Miserat, ut fari aest, patriis almata venenis . Ambiossios praebent lxiccos. ωblita uoce uni.

156쪽

LIB. DECIMUS QUARTUS. 437

FABULA ΙΙΙ.

PULEX cuticulam s hominis, qua tenerrima est, Nomorderat dolosus; & mox, vindicem Accedere manum sentiens, refugerat 7. At perquisitus sedulo postquam fuit, Demum invenitur, atque comprensus, necem Sibi paratam intelligit; & humilis rogat Ultorem , sibi misello parcere ut velit; Bestiolae morsum tam pusillae tam levem, Dignum ultione tam severa ne putri. Respondet ille: Te mihi fateor parum Nocuisse; sed nocere si posses magis, Te non sore tibi temperaturum scio, Quin saceres. Sic locutus, hunc digitis premens Ubi torsit, ungue pollicis dextri obterit. Quicumque nocuit, jure dat poenas, magis Animo nocendi, quam ipsi noxiae 3 pares.

Boiirlaula, Esope , la cour, Ast. 5. St. 4.s Persius. Sat. 4. V. I8. Assidiici curata cuticula sole. Ita & Iuvenalis . Sat. XI. V. I. 6 Phaedrus, L. 5. Fab 3. V. I. Calvi momordit musca nudatum caput. et Virgilius . Aen. L. 2. V. 470. Improvisum aspris veluti qui sentibiis anguem Pressit humi nitens. trepidiisque reperit 3 refugit. Cicero, Orat. Pro Coel. C. I6.cur, illecebris cognitis , non refugisti s Docet . Ser. Sulpicius apud Festum , & ex Festo Paulus, noxiam significa re dammim. T. Livius, l . I. C. 23. Siust tillius e Iiam , qtios Osferat . ii xia. Terθntius. Hecy. AK. 3. Sc. I. V. Ao. Pueri inter sese quiun Pro levibus noxiis iras perunt l

157쪽

FABULA IV.

Aes deceptae. MEn 11s in ipsis retibus Auceps callidus

Astixum palo speculum collocaverat: Cornicula sagax perfidum sensit dolum, Avosque monuit CeteraS, ne accederent: At permisere se coruscantis vitri Fulgore sensim aliae post alias pertrahi: Quas Auceps, servans 9 ex insidiis clanculum, Simul atque magno congregatas agmine, Et garrientes, & colludentes videt, Retia repente contrahit, & omnes capit.

Illecebra sese quo magis blanda objicit, Magis hoc timendum, subsit aliquis ne dolus.

FABULA U.

Villitus 9 Canes. δΡ modum gulosus quidam Uillicus

Ipsos, diurnum solitos ossicium Boves obire in opere moliendo rustico,

158쪽

LIB. DECIMUS QUARTUS. 439

Necuit, eorum ut vesceretur carnibus: Quod lacinus atrox ut animadvertunt canes,

Fugam capessunt, atque: Bobus, inquiunt, Qui non pepercit, nobis, qui pretii sumus Multo minoris, parcet ille scilicet ΤProperemus, hominis procul inhumani domo, Quaeramus antra: vitam in silvis asperam Tolerare praestat inter immanes seras.

FABULA VI.

Equi duo. 3

ΗABEBAT aliquis praedituni egregiis Equum i Dotibus; at ejus utilitates A antea Persaepe quanquam maximas agnoverat, Laudaveratque; taedio assectus tamen Injurioso, coepit ipsum protinus Negligere, mox odisse: denique non potest Sibi temperare, quominus alium paret. Is autem, ab omni parte deterior licet, Existimatur longe potior, & unice Amatur; Rtque herilis beneficentiae omnem sere unus largitatem 5 percipit: Quod & ipse mirans, conscius suae sibi

s camerarius. Fab. 3IT. 4 cicero. ad Attit. L. r. Epist. s. mi Milesii ilirates mihi 'raebes. A'sarnit. L. I 6. Epist. 3. Utilitatibus με quin carere S cicero , de Clar. orat. C. q. Ue impentis etiam augere im largitatein tui muneria.

159쪽

Indignitatis: Ese quid hoc, inquit, putem, Tantopere quod herus diligat me, tam parum Laudabilem, te dignatorem negliga tyNempe, vetus hospes retulit, sic homines solent

Plerique: nova veteribus ideo pr2Cserunt, Quia tiova; vetera, quia vetera sunt, respuunt.

GENER os A Ficus umbris hospitalibus Contra calorem Solis innumeras Aves Communiebat, Ductibusque etiam suis Alebat. Ipsam gravior ira r fulminis Feriit, adussit solia, fructus perdidit 3. I rocul, procul Aves evolarunt ilicet, Neque ulla ramus post revisit aridos. Fortuna quem deseruit, Omnes deserunt.

FABULA VIII.

Aesculas , Agricolae , S pagi Dominus.

RADI cInus erat ,Esculus firmissimis Defixa: multas per hominum aetates vigens,

160쪽

LIB. DECIMUS QUARTUS. 4 et

Fruticansque steterat; & ingruentes saepius Nimbos, procellas, turbinesque vicerat Ferendo. Quidam hanc, heu, nefas i evertere Statuere Agricolae, dietitantes, evidens Inesse vitium; & admonente caudicem Putrescere cavo: Dominus at pagi obstitit, Et: Parcite, inquit, arborem pulcherrimam Violare: pagum exornat: incolas juvat: Hospitia praebet avibus, & vestros greges 'A sole, ramis longe procurrentibus, Desendit. Rus excavatum caudicem Arguitis: aures admovete: quid sonus, Quid stridor iste raucus indicat Τ utili Fervet ibi nempe pertinax studio labor: Ibi mella vobis dulcia generant Apes. His emendati monitis Agricolae suum

Fatentur errorem, Esculumque non modo Evertere nolunt; at, ne quis damnum inserat,

Vigilare statuunt, utilissimam sibi Fore arbitrantes & suis nepotibus.

Melis fetida m Canis.

DL Melibus istis, quae vocantur fetidae ', Unam excitarat, & insequebatur Canis:

s Tales inveniuntur in ultima Asriea. ad Bonae- spei Dromontori mn. consille Librum Petri S lbe, inscrtutum . D ted i 'tion au v aerion προ-e Uerance, to. s. pag. 72, 73. ubi narramur. quae versibus expressim S.

SEARCH

MENU NAVIGATION