장음표시 사용
261쪽
P. 879. sqq. I. E. Cbr. Schmid in Bibl. siue Cei- lik u. Exeg. d. N. T. etc. VOl. I. p. 266. sqq. it.' p. 42O. Sqq. Tyclisen et Lorshach in Sicelidi ins
Beytragen Eur Philos . u. Geschichte d. Religions u. SittenIehre. Vol. II. p. 289. III. P. 208. sqq. ibid. p. a 26. Denique iidem et Arnoldi in Museo orientali ab his ipsis viris edito de quo tamen non nisi particula I. hucusque comparuit.
ascendunt. Etenim licet doctrina Zoroastri. qui saec. VI. circiter ante Ch. N. in regno a Iedia floruit, omnem fere Orientem, Praecipue provincias Persarum imperio Subjectas pervaserit, Iudasisque certissime quoque innotuerit, quum uberior doc-' trinae de resurrectione corporum explicatio, amplior de angelis daemonibusque theoria, et major ignis aversio, quae ante exilium Ionge alia erant, haud aIiunde quam ex hoc fonte derivanda sit; quum tamen vicissim nuIIam doctrinam hujus syst matis susceptam fuisse Videamus, cujus non saltem vestigium aliquod in libris Mosis vel peophetarum extaret; eaSque Sententias, quas Iudaei revera inde susceperunt, ita attςmperatas es e videamus,
262쪽
ut omnia ea vel prorsus rescinderentur, vel sultem immtitarentur. quae libris se. non conveniunt,
quod v. g. ex doctrina de diabolo adparet, ac qui nulIibi in libris A. tanta potestate praeditus conspicitur, quanta Ahriman Pollet in systemato Zoroastrico; nullaque doctrina igitur jam ideo judaica habenda sit, quia et prout in his libris extat; hisce libris haud alius quam hic usus concedendus erit, ut adhibeantur ad illustranda
obscuriora indicia, quae in proprie talibus sontibus iudaicis prostant. Ad hunc uSum autem Secure adhiberi poterunt libri, qui inscribuntur Vendiis dald i. e. adversus Devus et Iaeschne i. e. elevatio mentis , ac qui saltem maximam partemn Zoroastro ipso descendere, genuinamque hujus viri doctrinam praeseserre, nunc saltem inter omnes eruditos convenit ').
, κ) Libri Indita. Postremum locum occupant Iibri Indici, ae qDi unice ad illustrandos libros etendicos, quibus-
Quinam de hoe systemata uberius tractarunt videri Possum apud Bretschneider l. c. P. 354. sqq. Ten. tamen N. T. ex his sontibus illustrandi suscepit
263쪽
cum doctrinam Zoroastri communem habeni ad judaicos autem proxime nullo modo adhiberi pos-aunt, quum Iudaeorum aliquod commercium cum Indis prorsus non constet ' .
S. I 36. philosophi et 'di thologi Grinci et Roman Gentiles, qui in s. scriptura Suspiciuntur, Par tim eruditi, partim ill iterati sunt; illoniam jam sententiae, Praecipue religiosae, unde selicius cognoscantur, nisi ex Ρhilosophorum scriptis, in er.quae tacite entinent Ciceronis de satura Deo rum, de divi tione, et de ossietis libri, quum in iis non suas solum, sed aliorum quoque celebriorum Philosophorum Sententias persequatur E contra autem ad vulgi rudi orisque plebis opiniones cognoscendaS Praecipue adhibendae erunt Μythologiae, veluti Ovidii Metamorphoses, et Comoediae v. g. Plaut; , quia in hujusmodi operici, is non tam eruditorum quam Plebis Potius sententiae respici solent '' .
Conser de iis Bretschneider l. e. p. 358. sqq. ubi etiam ieeensentur, qui uberiorem de eis notitiam praebent. 'ὶ Adiumento esse poterunt notissima Brulie i, Tenue manni, Fullebornii, Tledem anni et Buhlia opera. quibus historiam philosophiae complexi sunt; item Ramleri, Heinrictis, et praee pue Cretizeri opera - mytholostea.
264쪽
His adhuc adjungi merentur Historici et Ity neraria. Historici antiquiores nimirum res et even-
tus pIerumque non nude solum sed ita describunt,
ut simul pateat, quae motiva fuerint, quae decreta agentibus, quae sensa aut assectiones patientibus; quod recte ilIud ipsum est, quod nos quaerimus.
Atque idem etiam obtinet in Itinerariis. Sane quiadem haec multo recentiora Runt, quam ut teStes haberi posse videantur; at quum t.men humanum genus in certo quodam gradu culturae sere ubique sibi aequale esse soleat, non nullius prorsuS
ponderis sunt. Quaenom sint praecipua eorum, quibusque cautionibus in eorum usu utendum Sit, Sa-
Quum, quae sint adminicula ad singulorum sontium usum adjuvandum, jam suis Iocis indi
cavimus, non re8tant amplius nisi ea commemoranda, quae omnium simul, vel plurium saltem opes paratas exhibent: Inter haec autem, quae rein seram, praeter Wetstenti N. T. , commentarios D
Paulus, Hunoelii aliorumque, quorum infra fici mentio, non scio, nisi sorte Paelitii Iibellum de
decretis Iudaeorum, et magis adhuc Leonhardi
265쪽
Bertholdi Christologiam Iudaeorum Iesu aposto, Iorumque aetate in compendium redactam , obser vationibusque illustratam; Erlangae ap. Palm I 8 I . Baueri enim dicta classica V. F. it. Ejus d.
rectius prioris generis adminiculis accenseri vi
Admonitio et Notum. Hisce autem adminiculis nemo Velit acquieseere. Partim enim non jam omnia ea complectuntur, quae A. literis lucem adserre possint; apo- erγphorum enim V. g. et Iosephi Flavii nondumis usus factus est, qui fieri et potest et debet. Partim non ubique saltem ipse textus originalis sontium, sed versiones modo consultae sunt, quibus tamen in hac re prorsus non contentum eSSelicet, quia subtiliores notionum sententiarumque modificationes adeo inhaerent certis terminis vel formulis linguae originalis, ut in aliena lingua ex aequo repraesentari nequeant; praeterquam quod hinc inde neque careant manifestioribus erroribuS. Ubi etiam fontes ipsi consulti sunt, id tamen non. senῖper ea, qua Par est, ακριβειμ lactum est; nondum enim eo, quo decet, examine adhibito
266쪽
in cujusvis aetatem et patriam investigatum est Pec solicite ea, quae certae regioni aut aetati pe- culiaria sunt, satis ab iiS discreta Sunt, quae om-
nihils communia, et in Specie cum Iudaeis Palaestinensibus quoque communicanda sunt; quibus tamen ad liquidum non deductis periculum est, ne peregrina domesticis, recentiora vetustioribus substituantur. IIinc ergo diligentius adhue, quam hucusque factum est, soritium ipsorum studium ut suscipiatur, Summopere optandum est, quo demum siet, ut ad summam persectionis metam
disciplina Hermeneulica adducatur.
De sensus inventi explicatione:
In sensus rePraesentations vel συlicatione.
Sunt, qui inter sensus repraesentatIonem et sensus explicationem distinguunt, sub illa cogitatuum auctoriS claram atque perspicuam expositionem , sub altera revocationem dictorum ad principia objectivae veritatis sive historicae sive Philosophicae, atque consensus eorum aut diSSen-Sus cum hisce manifestationem intelligentes. At-
tamen discrimini huic nullum locum dare PoSSumus, Si Verum est , . quod in parte isagogica nobis demonstrasse videmur, examen veritatis Ob-
267쪽
jectivae dictorum Ioquentis Interpretem non attiis nere. Nisi ergo merum discrimen gradus attendendum sit, ex quo repraesentatio sensus nuda foret atque brevissima cogitatuum loquentis delineatio; explicatio autem uberior eorum expositio, quod tamen negligi et potest et solet; vel otiam notio artificii, quod fieri posse non nego , sed certae tamen SpeeIei magis, quam generi conVen3re , existimo, in repraesentationis vocabulo concipiatur ; hosce terminos Pro nostra cauSa Promiscucthabere et usurpare licebit, nosque ideo absque piaculo promiscue habebimus.
Ratio habenda est necessitatis , vel d aderiarum, in quorum gratiam suscipitur. Insuper habito hoc discrimine in repraesenαtatione vel explicatione sensus jam manifeste est
ratio habenda lectorum, In quorum gratiam ea suscipitur. Quum enim perspicua et solida sensus aeognitio , ad quam promovendam ea Suscipitur , non eodem modor in omnibus emciatur; quum quibusdam cognita sint, quae alios latent; vicissim vero alia, quae ad captum aut persuasionem plurimorum deduci nequeunt; ingratum autem laret cognita repetere; et Plane ineptum ea adferre, quae nullius desiderii, nullius frugis sunt, aut nuIIo modo capi possunt , quibusque Obrue
268쪽
rsntur magis animi, quam illu8trarentur; repraesentatIo sensus ita comparata esse debebit, ut deo sideriis lectorum satisfaciat , eorumque captui
Inde jam, et pro eo, ac liber interpretandus vel eadem linqua, qua interpretatio fit, vel vero peregrina scriptus eSt, Variae enascuntiavsensum repraesentandi species; nimirum versio, paraphrasis, quibus Vero adhuc scholia acoedere debent, et commentarius, de quibus singulis igitur nunc breviter saltem praecipiendum est.
Quodsi liber aliquis peregrino idiomate scriP- uS est, primum, quod fieri debet ad perspicuam
sensus cognitionem efficiendam, est, ut in Verin
naculam, seu in genere eam linquam transferatur, quae a lectore intelligitur, vel uno verbo,
primum est, ut Versio adornetur, quae est permutatio peregrini idiomatis cum verrae culo, vel do-
meStico sermone. Admissa jam vero hac de: ni-
sone, tanquam Vera, Simul patet, quomodo ea comparata esse debeat, vel quae sit suprema ejus ' condendae lex.
269쪽
Si enim versionis natura In eo sita est, in
quo diximus, nihil praeter linguam a versore erit mutandum ; nulla virtus sive Iogica sive aesthetica oratiori erit sive addenda, sive detrahenda. Versor quasi totam auctoris personam in se suscipit , ejusque loco ipsum ea lingua, in qua versio postula ur , Ioquentem facit. Hanc jam vero
deponeret, vel saltem obliteraret, quamcunqum in orationis forma mutationem Susciperet. Quae si vera sunt, neque discrimen inter Fersionemeeclesiasticam et privatorum usibus destinatam amplius attendendum erit, sed unice quaestio esse Poterit, quousque ei sequi liceat indolem Iinguae, qua in vertendo utitur.
Quousqua versori licctat sequi indolem lingui
Sunt, qui versori in hac parte omnes habe-
nas relaxant, nullisque limitibus restrictam esse volunt libertatem, qua seqDatur indolem linguae
versionis. Attamen qui ita statuunt, mihi non perpendisse videntur, quid sit alterius personam reserre, atque ectypum efficere, qui archetypum
exaequet; nec percepisse aut voluptatem, quae ex oversionis Iectione originali vel quoad linguam , quantum fieri potest, respondente, qualis mihi, non diffiteor, oborta est conserenti versionem
270쪽
Augustii et de Wette cum hebra Ico' textu; aut suspicionis molestiam, quae ex liberaliori versione
enascitur, ne nimirum SuOS Versor cogitatus auc.
ris verbis subjecerit. Equidem distinguendum esse arbitror inter eas peregrini idiomatis peculiaritates , quae ad grammaticum rius habitum
pertinent, aut ex mera linguae inopia, aliove simili desectu descendunt; et inter eas, quae sive antiquitatis sive patriae scriptoriS, aut certae cogitandi sentiendique rationis notas characteristicas
sibi impressas habent. Esse enim in omni lingua ejusmodi formulas, Vel terminos , qui cum his
rebus prae caeteris cohaereant, alios autem linquam qua talem modo assicere, . saltem citius negligi posse, quin characteristica aliqua certi loquentis vel eorum, quae eum circumstant, nota pereat, quis hoc nesciat, aut neget 8 Quodsi autem id ita se habeat, . quis non quoque Statuat, vel Iinquam versionis in omnibus, quae ita characteristica sunt, adeo adtemperandam esse genio idiomatis Peregrini, quoadusque patitur indoles linguae versionis, ut nihil eorum deleatur aut obsus -eetur, Praecipue, quum simul periculum sit, ne majori libertate admissa ipsa dictorum vis diminuatur 3 Uti e contra nemo non facile concedet, eR, quae linguae exterae qua tali adhaerent, si genio linguae vel prorsus non, vel minus Saltem respondent, a Versore mutari posse, quum satis sund ut R