Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 746페이지

출처: archive.org

분류:

151쪽

mittere e . In lineali patris factum ros jus suum transmittant a ς eum Innocere non potest liberis natis ς quia b reditario Grotius distinguat: fάJ aniimul, ae existere coeperunt, jus pro- ῶViduum sit regnum , an individuum Zmum, ait, constitutum esse ex lege; ΓρJ an ius repraesentandi ibi obtineat nee naicituris jus hoc eventuin auis an non λ Si dividuum est , oe itis referri posse . . 'Uentandi non obtinet, s quod plerum4 h. XLIV. Cum vero GROTIUS , que fieri, ait) tunc in individuis, &ῶ-

quarto , linealem suceessionem tripli- Viduis is p sertur, qui gradu est proiscem faciat , eognaticam , agnaticam , Aimior; si gradu pares sunt, in disiduis 8c mixtam s q. . in singulas has spe- concurrunt, in indisiduis is praesertur , cies nunc secundum hypothesin Grotii qui aetate major est is, . explicabimus: ubi smul notabimus , fcJ Quod in successione itineati eo nais quomodo singulae ab haereditaria sucis fratris majoris filius excludat Da. eessione differant. trem superstitem ultimi regis ο ς inlisis n. r. Successio LINEALIS CO- reditaria distinguatur : ut , nimirum , GNATICA est, quando omnes libe- si regnum disiduum est , & jus reῖ - :i primi gradus , sive maseuli , sive sentandi s uti regulariter in transver-keininae , ad successionem voeantur , si linea 3 obtinet, concurrant in pam& lineae secundae 'seruntur ita ta- tes ; si jus repraesentandi non obti-men , ut faJ taminae non suecedant net, idem jus valeat , quod in priori visi exstinctis maribus primae lineae , casu φ .& fbJ ut inter mares praeseratur pri- uod in successione linea I eognaismogenitus εε . tiea defuncti Batris filius patruo regis Rationem huius successionis Grotius p feratur p : in haereditaria vero prior hanc affert , quod populus spem ha- distinctio obtineat, & fiatris filius pro beat de optima educatione eorum, qui seratur si ius repraesentandi obtinet, quin kem habent regni justissimam; quales jure patris proximior est aetase majoc Iunt, quorum parentes , si viverent , vero p seratur , se jus repraesentand

essent luccessuri φ . locum non babet. Cum enim juxta gra-Differt ergo, ex hypothesi Grotii , dum naturalem uterque par sit , eoti chaec successio ab haereditaris , prater est qui aetate vincit; si aequales sunt .

ea , quae iam in genere notavimus , concurrunt 2 .fal quod in lineali fueressione tami. Quod defuncti fratris filia p

nae lineae primae praeserantur maseulis seratur patruo regis in successone ι lineae secundae ; in hereditaria tamia neati cognatica. In haereditaria autem, nae non iboeedant s. nis deficientibus si jus rep sentandi locum non habet, omnium linearum masculis ε . vindicat qui aetate, vel sexu potior est ν -

bJ Quod in successione lineali eogua. ffJ uod nepos ex filio praeseratuctica nepos ex filio priori semper p k- filiae in sucesoηe Iineali cognatica, inratur filio secundo , quia ibi mortui praerogativam lexus 2 in haereditariis pro vivis habentur in hoc, ut in libe. autem non preseratur nepos , si dia

152쪽

De Jure Rerum

sti notio inter masculos , & sceminas in illo regno non obtinet ae . bes Queiod minor nepos ex filio in successione lineali eognatisa praeseratur majori nepoti ex filia ' quia filius , qui filiae majori praeserebatur, jus suum transmittit ad filium : in successione haereditaria vero concurrant, si regnum dividuum est; si indisiduum, is , qui

aetate praevalet, vincat ν .

bJ Quod neptis ex filio primogeni

to excludat filium in Decesione lineali cognatisa ' at in haereditaria successione filius excludat neptem , etsi jus repraetentationis illo regno obtineat :quia praerogativa sexus non transi in

fiJ Quod filius sororis praeseratur filio fratris in Decessone lineali cognarica ; non vero in haereditaria , si jus repraesentandi non obtinet v .f J Quod filia fratris maximi natu

praeseratur fratri regis natu minori in ineali successione cognatica ; non inhaereditaria, si subitio in locum non est recepta η .. XLV. LINEALEM Recessionem AGNATICAM Grotius definit, quando linea, & in linea soli mares, exclusis in perpetuum sceminis succedunt I . Rationem hujus successionis in eo ponit , ne per tam inarum matrimo nia ad peregrinum sanguinem imperium deveniret. Disterre eam a Deeessione lineali eo. natica saltem in eo , ait , quod in hae taminae uniuscujulque lineae admittantur exstinctis maribus ejusdem lineae ' eum in agnatiea in perpetuum

excludantur.

XLVI. Linealis successio mixta Grotio dicitur, quando deficiente sue. cessioue lineali agnatica sequitur successio cognatica; si , nimirum , deficientibus lineis masculorum , ad su cessionem vocantur lineae taminarum, ita ut prima primo , eaque deficiente secunda , & sic porro tertia succedat AE . Haec successo differt a cognatica , ubi taminae primae lineae extinctis ma sculis illius lineae succedunt ante se. cundam lineam masculorum cum mares omnium linearum praeserantur δε- minis etiam primae lineae , quando successio est linealis mixta. Differt quoque ab agnatisa , ubitaminae omnium linearum in perpetuum excluduntur; eum si successo fit linealis mixta , vocentur exstinctis omnium linearum masculis.

De modis adquirendi ex jure gentium voluntario proprie se dicto . q. XLVII. GROTIUS explicatis modis acquirendi Iuris naturalis , tum originariis , tum derivativis , transit ad illos acquirendi modos , quos iure gentium feeundario introductos, ait b . Statim autem initio capitis Iuris Conis fultos Romanos increpat , quod jurigentium plures acquirendi modos tribuant , quos tamen , praeter acquisiti nes bellicas, ad jus gentium pertinere, negat; sed aut referri debeant faJ ad

jus naturae pro certo rerum statu, aut

bJ ad legem civilem multorum p pulorum, id est ad jus gentium improprie sic dictum . , vel ad jus civile singularum civitatum. x LVIII.

d. e. I. g. 36. d. cap. 7. s. H d. e. 7. g. 27. fin.,m Vid. L. as. l. s. s. g. 25.

c. S.

153쪽

134 Dissertatio Proo . G. Cap. V.

XLVIII. Ad acquisitiones juris co natam x, fbJ alveum derelicturigentium voluntarii Grotius saltem re- i, & fel ripam fluminis 3cc. m, esse

fert L Oecupationem rei bosilis o. Iu- populi. re naturae enim capienti tantum secu- LI. His principiis positis, impro ritatem in tali re , non vero domi- bat in JCtis Romanis , I. quod ins nium acquiri , existimat : Iure gen- Ias in publico flumine natas , alveo tium autem demum introductum es- que disertos , tribuant vicinis, ex lause , ut res captae cedant capienti, & so supposito , quod alvei , & ripae in pleno dominii jure , & in infini- eorum sint dominio n . Atque hinctum f. nec ut naturale recipit , quod occu-II. Occupationem , quae fit Iure re- panti insulam cedere flaturat , si agri pressaliarum y quando, nimirum , proe civium limitati sunt ; id enim tune injuria a civitate illata , ejus subditi . demum verum esse putat , si ilumen . Vel eorum bona , ab alio populo ca- & alveus plane a populo non sunt piuntur , donec satisfiat g cupati φώn I. Sed &-2. improbat, quod ICtὶ SECTIO IIL Romani in fluminis inundatione diis

stinguant: nimirum, ut levis inundatio De modis acquirendi Iuris lentium im- dominium non auferat , major aula proprie se dicti, sir Iuris eisitis. rat si fluvius uno impetu recedat , si XLIX. Omnex reliquos modos quos ICti Romani in Titulo de acquirendo rerum dominio tractant ,. erronee ad jus gentium voluntarium referri , Gmtius existimat. Hinc I. male quoque incrementa

rivialia juri gentium ab eis tribui ,

statuit ' cum hae acquisitiones sint me- paulatim , non item p addendo, inundationem qualitatem quidem terrae mutare , non substantiam q , indeque

Verum non esse, flumen censiorum vice

iungi jure naturae ; ipsosque JCtos statuere , id , quod nostrum est, tane facto nostro nolirum esse non desu

Iure naturae i3itur agrum manere

re civiles , ex legibus plurium populo. prioris domini, ait : at in gravissima. rum ortae . - inundatione facile praesumi agrum ha- L. Iure naturae enim populum bitum derelictum , nisi indicia sint, quae occupantem terram aliquam imperium retinendi dominii animum notant ἀsibi acquirere , & dominium genera n. Σ. Male 3. ICtos Romanos interila, ait unde concludit, tamdiu ter modos acquirendi juris gentium reser ram illam in proprietate populi mane. re , ait, acquisitionem , quae sit per re , donec pmbetur , in singulos di- ventrem ' id enim verum non esse, nisistributam esse . Atque ex hac ratione pater ignoretur . statuit, insulam in flumine publi- o Lib. a. e. s. S. r. f Vid. supri Dist

proin m. s. 46. υ lib. I. e. a. s. r. n. 4. S a. n. r. & a. g. &g. 6. e. o. g. . n. r. c. t I. n. a. c. ar. 6. 9. εὶ lib. a.

n. 3. Male juri gentium tribui .

statuit.

lib. I. c. 8. S. I8. Lib. a. e. s. I. ap. l. 3- 7. s. a.

154쪽

De Iure Rerum

statuit, acquisitionem, quae fit per spe

cificationem : naturale enim non esisse , ait, ut qui mala fide materiam alienam attrectant, speciem perdant ποῦ ruia species pars substantiae est , non

ubstantia tota κ . Adeoque hoc casu rem communem fieri, putat, pro ra

ta I

m. q. Male s. a JCtis Romanis jurigentium adscribi , ait, modum acquirendi jure rei praevalentioris hunc enim modum esse mere civilem et . n. s. Μale o. asseri a JCtis , existimat, jure gentium plantata, insitaque, aut aedifirata in alieno solo , cedere domino soli; eum natura hae res communes fiant AE.

n. 6. Male 7. iuri gentium tribui . statuit , quod preceptione quis fructu

alienos suos sectat ; cum naturali ra tione eos restituere debeat domino , deductis saltem impenss in rem , fleoperam sectis b, sive bona , sive mala fide alter perceperit. n. 7. Traditionem non esse modum acquirendi juris gentium, ait 8 , quum traditio sane ad translatiooem domi. nii non requiratur σ : adeoque id demum ex iure civili esse , ut eraditio Tequiratur a .

CAPUT V. Ubi G, Otii ostima de Possessone 'explicatur. LII. TNTER modos acquiren- di jus in re doctores e tiam reserunt possionem . Videamus unde possessoria iudicia deducat GR I IUS. LIII. Is autem existimat , jure gentium posidendi ius dominium sequi, indeque possessoria judicia juris ei vilis

esse . . Hinc arbitros a populo lectos de principali negotio pronunciare teneri, Non vero de possessione f. LIV. Ad dominium tamen acquiis rendum corporalem possessionem necessariam esse, statuit g: Possessionis enim initium esse corporis ad corpus adjunctionem h. Atque ideo possessionem manibus , di pedibus nostris acquiri , quin etiam instrumento alieno, ut laqueis . . Hine inseri : faJ per vulnerationem serat non acquiri ejus possessionem 4

Io vito. Ρωter corporalem adjunctionem reis De adhuc requiri, tradit, animum possdendi m. Unde concludit, nec ab ignorante u , nec ab amente , aut infante,

possessionem capi posse , sed jus in his

supplere animum . .

LU. Iure naturae igitur nullum usum esse possessionis , existimat, nisi quatenus sequitur dominium ; adeo ut pro praedone habeat eum, qui rogatus de possidendi causa , nullam aliam aD seri, nisi quod possidet P. LVI. Iure gentium voluntarIotamen effectum aliquem habere , air, nudam possessionem : I. quod posses

155쪽

so longi temporis rei alienae dominium ut populi medii sequantur possessionem, tribuat q: a. quod in bellis iuris gentium q. LVII. Ceterum, in dubio etiam lennibus possessio sumiat ad acquiren- naturali jure meliorem esse conisiti dum dominium externum r: 3. quod ex nem possidentis, ait & nihil posta eodem jure gentium introductum sit , dure eum, qui possidetur n.

Ubi sententia Gratii de Pignore q. LVIII. TU R E Romano praeter dominium etiam piar μν , & semitus inter jura ias re re untur . GROTIUS id jure natu rati quoque verum esse , statuit .

Supponit enim , populum occupando territorium , praeter imperium etiam acquirere dominium privatum , sed generale . Hoc postO , sit , occupantem posse res particulatim in privatos ita distribuere , ut eorum d minium ab illo priori dominio pendeat ' & hoc dominium esse minus plenum , ait : eoque refert fidei commissa , aliasque species juris in re υ , in specie se itutes , O pignora η .s Vid. I 8. in. f. LIX. Atque hine concludit , piamus non pertinere ad modos acquirendi dominii originarios 3 , sed esse speciem acquisitionis dominii deo de Servistitibus, explicatur. rivativae et . Dominium enim , quod creditor acquirit , minus plenum es

se AEa

LX. Immo nee se vitutem esse modum acquirendi originarium , tradit b : sed eam pariter ad acquistimnes deri .ativas refert . Eum vero , eui servitus constituitur , ibidem tantum acquirere dormnium minus phis num , ait : id enim de u fructu diisserte tradit c. LXI. In genere autem servitutes esse vel personales , vel reales , in rit . Reales dici, existimat, non quod ipsi quoque personae non competant , sed quia non alii competunt , quam qui rem habet . . Ceterum, servit tes praediales esse incorporales, nec t neri nis per res , quibus adhaerent ,

docet e .

CAPUT VII.

De modis amittendi Dominiam.

a. s. s. 6 4 lib. I. c. I. I. s. o lib. a.

εἰ one f : a. Morte dom ni , t nisi aliud disposuerit, vel voluntate eoru b, i. e.

pere. d. g. p. iunct. lib. E. e. r. s a. a lib. r. e. r. f. s. ό lib. a. e. 3. g a. e lib r. e. 1. g. s. c. lib. I. e. I. g. e) lib. a.

c. ao. g. I a. n. a. cf) lib. a. c. p. g. I. Bec. S. s. I9. n. I.

156쪽

De Jure

testamentum, vel voiantate tacita , si scilicet supersunt agnati in i ; unde mo tuo domino etiam servos liberos fieri, ait ε : 3. In eritu rei ν vel 4. fp EA . . non vero s. amissa possem ne i ; nec es per delictum . . LXIII. Sed & imperia his modis

desinere, ait: nimirum , derelictione 'morte imperantis ' vel si imperium est

Rerum . a 3

haereditarium, ext ncta familia I int ritu territorii, vel populi , & mutatas eis populi. Ubi pluribus examinat, quando populus esse desinat . . f. LXIV. Denique Grotius ait , ius commune hominum in res etiam lege civili anteverti , i. e. impediri

posse; idque jure gentium, & jure civili, saepius factum esse φ . CAPUT VIII.

1VI pia Grotii notanda

sunt , quae ad commentarium ipsius operis reservamus. Nunc generalia saltem quaedam monebimus. LXVI. Primo, desideramus, quod methodum iuris Romani planam , &smplicem neglexeriti, ac ,novam Viami ressus sit, adeo ambiguam, .ut vix exitus aliquis appareat. Quid, quaeso, saciliuς, quid si xplicius , quam principia Romanae juris prudentiae λ Quae supponit,

I. Omnes res terrae nullius, i. e. in mullius bonis esse. II. Harum rerum quasdam matura acquiri, i. e. in nostram potestatem venire non posse quales sunt res communes, ut aer , aqua profluens ,& mare ):quasdam acquiri posse.

III. Aequiri autem res, VEL L-cto nostro ; quo reserunt accupati nem rei nullius , Deei arionem , capturam rei hostiis , pereeptionem fr-h Mum ex re aliena, triaitionem , si . VEL jure rei nostrae , quo reserunt m. de Coeeeἰi Intri ad Grol. 8 d. e. o. g. r. ibid. o d. e. p g. seq. ibid. to La. e. 8. f. a. γ) L. 2, L. 8. f. Eo. L a. c. 8. g. r. γ) L a. e. p. jus ventris, aliaυionem, erussam , is sutam , ataeum derelictum, accusionem,

. VEL jure familiae, i. e. per sv eessiones ab intestato . s Testamenta. ria enim successio est Iege 'civili intrω ducta. Atque juxta hanc methodum Ius

rerum, ac modos acquirendi dominii naturales, explicavimus in dissertatim ne prooem. XII. LXVII. Seeηndo, nutandum est, GROTI- titulum de rertim disiis ne omisisse, cujus tamen tractatio ne cessaria admodum est I ut I. appareat,qixenam res naturali jure in dominium venire possint , quae non possint . a. Ut constet , an , & quate. nus divisiones rerum in Digestis a Ctis Romanis relatae juri naturae conveniant . 3. Ut innotescat, quid illi per res eommunes , per res prabit cas jure gentium , per res dinmersit ris, & per res nullius intellexerint .-Nam praecipua Grotii ratio susiceptis operis suit, ut juri Romano lucem affunderet ρ . Sane 4. nulla in jures Ro-

g. a. seq. usq. ad fin. t. L. v. e. R. s. t. n. . f. I. 7. 2 l. 26. Cons indicem voce domi.

157쪽

138 Dissertatio Prooem.

Romano occurrit tradiatio magis confusa, magisque obscura, quam haec de rerum divisione . Maximopere igitur interest,/rem ex principiis juris nat resis demonstrare. LXVIII. Tertio, negamus, res terrae natura esse communes V ; in inita enim inde sequerentur absurda , infinitar contradici iones . Sane I. si ipsae res omnibus hominibus communes essent, singulis non

competeret facultas rebus terrete utendi pro lubitu, quia per concursum lociorum restricta esset illa facultas &sic primis hominibus in communione viventibus alter alterum impedire pintuisset, quo minus .usum arriperent , quia ex ipsa GROTII opinione , in

e communi, naturali ratione melior

est conditio prohibentis r .

2. Si cimnes res natura communes

essent , jus hoc a natura hominibus quaesitum ipsis auferri citra eorum Voluntatem non posse. Demonstrari ergo deberet , homines communionem 1ustulisse, & in id consensisse , ut id , quod quisque occuparet , jure dominii

teneret I at id probari ex rei natura nequit. Nam 3. conjectura illa voluntatis, quam Grotius allegat; quos aucto b

minum numero displicuerit communis ratque ideo cum diviso insitura non sticcnseri debeat, inter omnes convenisse,

ut quod quisque occupasset, id proprium haberet . 4 , meram sabulam sapit. Unde, quaeso, probatur, displicuisse communionem λ Unde probatur, homines ei renunciasse i Hoc facti est, adeoque ab allegante probari debet.

Posta ergo g. communione rerum q) Vid. supr. q. p. seq. ν Lib. a. e. 2.

Ira Cup. VIII.

naturali, semper salvum maneret ius reliquorum, & occupans talem rem de eorum parte nunquam disponere posset . Non ergo injuria ageret potens praedo . aliena regna invadendo, & usum communem rerum vindicando, quia , uti dictum est , in re communi melior conditio est prohibentis. Quin pa peres hodieque cum divitibus commis- ni dividundo agere possent. s. Systema hoc Crotianum supponit, humanum genus, seu primos fi mines , proprietatem , seu dominium in omnes res teneae habuisse . At suppositum illud aperte sallit , quia inde

tequeretur , omne ares terrae in corpo

rali potestate primorum hominum fui sisse s Dominium enim sne apprehenso. ne corporali non acquiri alibi probavit ι ) . Qua vero ratione asseri posset, omnes res terrae in corporali potestate primorum hominum fuisse , cum pleraeque incognitae humano generi se rint 8 Quo argumento iple alibi utitur

o. Repugnat ipsa historia sacra huic hvpothesi; nam Deus ipso die , quo primos homines e Paradiso ejecit , tunicas eis pelliceas dedit V , quae proinde propriae illi fuerunt . Porro traditur . ABELEM de primogenitis gregis sui munera i Deo obtulis se x adeoque grex ille Abeli proprius fuit . Sed & CAINUM civita. tem condidisse, sacra pagina fidem facit: ei autem cum cognatis nulla rerum communio fuit. Sed & 7. cum Deus omnes res te rae hominum causa condiderit , eisque dominium omnium rerum concesserit 3 , necessario inde insertur , uni

158쪽

De Jure Rerum. 189

cuique jus esse res illas occupandi, eo- asseri a Iustino . Res p. 2. Primi ho-que suas iaciendi . Certum ergo est , mines unam constituebant familiam ;res sua natura nullius esse , eoque ce- haec familia insere communionem om-dere occupanti ; quod alibi probavi. nium jurium: adeoque quoad primam mus. Vid. Disspraxm. XII. lib. . hane familiam vere dici potest, unum Denique & 8. revera nulla quoad cunctis suisse patrimonium , quia ne- effectum differentia est inter commu- mo aliquid proprii habebat , sed omnionem illam , & dominium . Ipse nia in communem familiam consere-Grotius postquam rerum communi bantur. Quae communio autem non adnem statuisset, addit, hine factum es universas res terrae, sed saltem ad resse, ut statim unusquisque hominum ad a familia occupatas, pertinuit , ac di- suos usus arripere potueris quiequid υ ML visis familiis desiit let, GV quae consumi poterant, eonsums LXIX. Duarto, facile hinc con- re quod qui que Abi arripuerit , stat , admitti non posse figmentum id ei eripere alterum nis per injuriam GROTII, primos homines reeusesse ab non potuisse e . At quid aliud est res illa communione , m primum quidem

ad s uos usus arripere , quam dominium per divi onem, aucto vero hominum nu- rex occupare, vi cujus eam consume- mero taeito consensu , eoneessa nimi mre, & de ea disponere possiimus , ita facultate occupandi. Vid. 8. seq.)ut alius eam mihi eripere absque in- Nam cum nulla unquam rerum com-juria nequeat P munio fuerit, frustra asseritur .. homi-Neque obstat 9. auctoritas JUSTI- nes ab illa communione recessisse . Sed NI, qui ait m : ab initia omnia o 3c talis voluntas recedendi a commuis communia, indivisa omnibus, veluti nione, si communio existeret, probaritiuum cun iis patrimonium , fuisse . Respia deberet; neque vagae ejusmodi conje- I. communia Latinis dicuntur, quo- cturae ibificiunt. ruin usus omnibus hominibus commu- LXX. cuinto, admitti non ponis , proprietas vero nullius est ' ita test, quod GR OTIUS mare per pari enim mare res communis a , eoque & tes Jure naturae ο:evari posse , statuit,

ejus usus omnibus hominibus commu- & quod id jure gentium demum pronis esse dicitur, uti aeris , - & tamen hibitum esse, existimat vid. i. Is . . ejus proprietas dicitur esse nullius ς . Nam mare quatenus ex aqua marina, Communio igitur JUSTINI in eo & alveo consistit, per rerum naturam consstit, quod cum res ab initio in- occupari, i. e. in potestatem nostram divise , adeoque in bonis, ae dominio corporalem redigi non potest : adeo- singulorum non fuerint , omnibus ho- que male id juri gentium voluntario minibus commune jus competierit res tribuitur, quale non dari , alibi pr illas nullius occupandi. & luas iacien- bavimus ..di . Quod vero addit, veluti unum Sed Sc negamus, flumina publica oc- cunctis patrimonium susse , latis indi- eupari, dc in proprietatem venire posse. gitat, non vere unum fuisse cunctis Flumina enim sunt publica jure gen- patrimonium, sed id comparate saltem tium: quorum uso omnibus commu-S a nis

159쪽

De Jure Rerum.

LXXVII. Duodecimo, Verum mnest, praescriptionem fundari in aliqua derelictione tacita, & praesumta vid. χρ. in ea enim nititur stilo lapsu temporis , & in poenam nestigentiae

est introducta, adeoque mere civilis e .

Sed nec id a)mitti potest , quod pri

sumta derelictione jus amittatur, nisi talia signa adsint , ex quibus evidentissime de animo derelinquendi constet; verum ad id non sufficit lapsus temporis, elis longissimi. LXXVIII. Decimo tertis, quod ad modos finiendi dominium attinet , notandum est, GROTIUΜ ρ non tam modos finiendi dominii , quam imperii , proposuisse s ; obiter enim salistem de prioribus agit r . LXXIX. Decimo quarto , circa acquisitiones derivativas EX FACTO HOMINIS notandum est,

I . quod Grotius nudam alienationem susscere , putet , ad transferendum dominium ν , licet traditio non aeis cedar ; cum tamen alibi, satis a nobis demonstratum sit, solis pactis naturali ratione dominium non transse

ri . a. Quod GRUTIUS testamenta speciem alienationis naturalem faciat: cum tamen testamenta sint meri juris civilis. LXXX. Dre o ν nro , circa acquisitiones derivativas EX LEGE .

varia notanda ueniunt.

Primo enim alienatio , quae sit per Mupletionem juris, nihil aliud est, quam uaditio; res enim mea fit per tradi. tionem ejus, qui ius tradendi habet , ti qui tradit ex justa dominii transse. xendi causa ri .

I in I

n. I. Secundo, nulla Grotius magis in re errat, quam in deducenda origine successionis naturalis. Quod enim

SUCCESSIONEM PRIVATAM at

tinet, I. Verum non est, eam esse speciem alienationis, quae lege fit u . Nam ratio naturalis , cur liberi succedant , non consistit in dispostione legis, quasi lex dominium transferat ex praesumista aliqua voluntate testatoris; sed quia liberi ex voto parentum in corpus B. miliae adoptantur, & tamquam partes similiae eam post mortem patris con

tinuant.

a. Verum non est , suceessionem tantum esse modum acquirendi domianii : nam in haeredem etiam iura pe Ionatu transeunt : adeoque est saltem modus acquirendi dominii intuitu reis

rum , quae ita dominio desuncti fuere, quod dominium jure successionis inhaeredes transir. . T. Verum 3. non in , presuta tionem illam, quod daminus, qui disponere de re Da potes , nee di ροῶν, videatur moriens bona sua derelinquere noluisse V , naturalem esse. Iure naturae enirn ex conjecturis nulla disposutio elici potest: presumtiones , inpri mis adeo vagae , & incertae , de voluntate defuncti nihil definire potant.. Cum ergo de voluntate disponentis certo non constet, nullum jus agnatis in bona destincti competit. . Immo contraria potius conjectura hic obtinere videtur , quod dominus, qui disponere de re sua potest , nee disposuit, omnino moriens dereis linquere bona sua videatur. S. Verum non est, eredi destinctum

160쪽

1 et Dissertatio Proam. G. Cap. VIII.

coluisse id , quia aequom i es : Ne laxiori , id est propter regulasteum enim plane nihil voluerit , sed Persectionis , ali debeant , inde non absque declaratione voluntatis mor- sequitur jus succedendi .inter homi- tuus sit . frustra de praesumtae volunta- nes ; id enim ex alio capite deducite quaeritur. debet

6. Etsi quoque delanctus credatur II. Iure naturae successio collatera- voluisse id, quod aequissimum est, non lis non sequitur ex osseis reddendae tamen inde sequitur, faJ id jus esse, grati . Sane, non sequitur : honai. e. necessitatem inferre' nam ex eo, a proximo Venerunt , ergo ejus haere-q d honestum est, nemini ius agen- dibus reddi debent. Vera ratio est , di acquiritur. Nec porro fueri inde se- quod agnati quoque continuent Lmi-quitur, aequi mum esse boua relinquere tiam, adeoque jura familiae . Succeia liberis 3 aequius enim est ea divide- siones ergo non deficiunt , quamdiure inter pauperes , inprimis si liberi corpus familiae lubsistit csunt divites, vel male morati. Sed nec ratio ,. quod defunctus 7. Omnium minime ratio admit- censeatur charissmo relinquere voluisti potest , quae pro successione in li- se bona in noviter quaestis . proba.nea recta a GROTIO R affertur οῦ tur ψ . Sane, res exitum habere non quas Deo: alimentorum M . Nam ali- posset , & infinitar inde oriturae es bi probatum dedi, ex necessitate alen- sent lites ς quilibet enim se charissi. di non sequi necessitatem succeden. mum praedicabit . Si ais , charissiadi . quod etiam inde apparet , quia muni esse proximiorem , id admodum necessitas alendi desnit , ex quo li- sallit odio enim sispius proximos beri se ipsos alere possunt . Adeo- persequimur , & remotiores , quinque successionis jus etiam. tunc finia extraneos saepius amicissimos habe

8. Unde & ficta illa aequitas , quae I a. Denique GROTIUS ipse sate-

nepotes ob debitum alendi in locum li- tur, collateratium successionem non exberorum praemortuorum vocat , mere debito, sed ex osscio sequi , & jure cerebrina est : ea enim successio ex gentium demum his praesumtionibus plane alia causa sequitur. firmitatem inditam esse e . p. Sed & verum non est , paren- Iy. Nos rationem successionis nat bus alimenta deberi , eoque succeue turalem ex smplieissimis principiis , sonem ι . Nam praeterea quod ex nimirum, ex jure familiae , quod in- necessitate alendi non sequatur suc- ter parentes,. liberos, & agnatos concessio, uti vidimus, certum est , pa- stituitur, deduximus . Unde non tan-rentes a liberis nullo jure ali debere, tum jus succedendi inter ascenden adeoque ex ipsa hypothesi. Grotii cel- tes , & descendentes , sed & in aliis sat successio. gradibus cognationis necessario sequi- Io. Quod vero parentes jure natu- tur s.

. q. LX XXI.

SEARCH

MENU NAVIGATION