장음표시 사용
181쪽
De origine obligationum ex Delicto isem de Pinis , ubi monstaquaedam generaIsa subjiciuntur.
quod nobis debetur ex promissone ε . Sequitur nunc tractatio de eo , quod nobis debetur ex malefieis i . LX. Malselam GROTIO essomnis culpa, sive in faciendo , sive in omittendo corrunissa ι . Unde oriri, ait, obligationem , ut damnum
Damnum a demendo dictum ait , quando, scilicet, jus nostrum minuitur μ . Jus autem nostrum esse posse vel ex mera natura, ut vita, Vel accedente facto humano, puta dominio, aut pacto, sive ex lege Minus quis habere , adeoque damnum datum Grotio videtur I. in re: a. in fructibus , si alius exinde locupletior factus est cum mea jamira ubi 3. spem quoque aestimari. docet ο LXI. Minui autem jus nostrum, ait, etiam ab eis, qui causa sunt dam
ni dati s etsi ipsi non dent in 1 idque VEL faciendo, & quidem faJ prima
rio , V. gr. jubendo , iuvando , aut alias de crimine participando p b Jseeundario, consilium dando , laudando , assentando q : UEL non iaciendo , aut primaris, uti si is , qui debet vetare , vel opem ferre , id non ε) Vid. supri g. 7. iὶ L. I. e. 17. g. I.
et d. c. 17. s. I. τὶ d. e. 17. g. 8.secit ν οῦ aut fecundaris , qui aut non dissuadet cum debeat , aut factum reticet , quod notum facere debet ν . Modo hi omnes vera causa damni dati fuerint ν ωL XII. A tque ex hoc principio concludit L mandantem , & mandatarii imaeque obligari u . II. Eum, qui de actu tenetur, simul teneri de his , quae illum ex actus vi sequuntur u .
Exempla refert f a J in homicida,
& vulnerante , qui & ad impensas ,& ad I erigeldum tenentur x : b Jin adultero , qui tenetur indemnem
aestare maritum , & legitimos lueros γ : f e J In lare , qui ten
tur ad omne damnum, & Iucrum ces.
III. Eum , qui promissioni causam dedit dolo, vi, aut metu injusto, teneri eum, qui promisit, in integrum restituere; nisi ipse causa sit quod vi, vel metu aliquid ab ipso misatur H : vel nis metus justus ut ' uti semper esse , ait , in bello iure gentium solenni b . IV. Denique Principem ex neglectis teneri ; uti si latrocinia non prohibet , indeque damnum datur : non vero si milites ejus sine imperio sup
182쪽
164 Dissertatio Prooem. VIL Cap. II. Sect. L
V. Actiones , quae contra nautas se puniri a quolibet, qui ejusdem dea dantur , item actiones noxales , esse licti reus non est ; adeoque non mere civiles d tantum ab eo , qui laesus est , sed a
VI. Denique damnum etiam adver- quovis alio privato e vindicem enim sus .honorem , & samam dari posse , certo respectu semper superiorem esse scilicet verberibus, contumeliis , &α nocente m : indeque jure naturae unum. Indeque reparari illud debere , etiam
egit de reparatisne iniuriae factae s :jam de punienda ea aῖitur g .
ponit, naturale esse ut is, qui malum facit, malum serat. Inter ea, ait, quae
natura 'sa dictat tisita esse , oe non Diqua, esse σ boe , ut qui male se. At, malum ferat . . Idque jus ex dolicto nocentis nasci, tradit , quia qui deliquit, sua voluntate se videtur obligasse poenae ε . h. LXV. Hoc modo jam certum esse, existimat, rationem dictare, maleficium puniri posse , at non deteriminatum esse , ait , quis punire debeat ε 3 Equidem , pergit , naturae convenientissimum esse , ut id fiat ab eo , qui superior est : id tamen necessarium non esse, sed nocentem pos-
cap. 17. g. aa. f Cons. Lib. a. c. I. I. a. L. a. c. ao. g. I. is d. cap. I. f. R. d. c. go. g. I. ἡ L. R. cap. 2 . g. I. n. a. L. I. c. a. s. s. n. 3. L. R. e. a . s. 22. n. g. c/ d. e. s. z. R. 3. d. c. eto. s. 3. n. I. 0 d. cap. zo. f. 3. n. I. a. g. I. T. n. R. s. p. n. E. . Io. c p. 21. g. 3. n. I. 0πὶ Lib. a. cap. 2.. g. g. n. I. & g. p. nu. a. o L. I. e. s. g. I. in fin. & g. a. n. a. c. s. f. a. a. I. S. 17. n. I. Lib. a. e. II.
quemque privatum esse vindicem &luae injuriae , & alienae φ . Idque mxemplis probat, poenasque illas etiam in alieno territorio infligi posse , statuit p .
non tantum inter privatos locum h
here , ait , sed gentes quoque poenassumere posse a qualibet alia gente 'etiam ob delicta, & injurias, quae illas peculiariter non tangunt: quia ius.ficit ad hoc naturae humanae communio ε . Idque multo magis Verum es se, ait, si jus naturae , aut gentium , immaniter violatum est r .
h. LXVII. Ex hac hypothesi GRO. TII sequitur , IURE NATUR E ,
quod sibi non tantum, sed de aIii debetur, exigendi a debitore ' etiam adhibita vi, & armis, si aliter consequi
debitum non possit: a. unumquemque posse poenas a reo poscere ob injurias sibi, vel alii illatas. etiam in alieno territorio ' neque id tantum privatis licere, sed & populis , eorumque rectoribus
g. I. n. l. s. I. n. 4. 8c g. 8. L. a. e. I . g. 6. n. a. L. a. e. EO. I. nu. l. g. S. nu. 3 4. g. T. u. a. 6 f. 4 & 46. L. a. c. 16. g. r. c. 2I. f. 3. n. I. c. I9. g. I. L I. c. 4. g. a. L 2. c. ao. g. 8. n. 3. & 6. g. p. n. a. Cons. L.
a. c. as. g. 4. g. 6. & s. 8 per tot. L. a. c. 2 o. g. 4 . n. I. n L 3. g. 4. g. 8. n. I. R. n L. r. c. s. g. t. in fin. iunct. g. a. kn L. a. c. ao. g. o. retroI. 3. 44. g. 46. n. 4.
183쪽
LXVIII. At IURE GENTIUΜ sionis resisti posse, ait , nisi vitae peis
id mutatum, & I. communi gentium riculum immineat ς ) : 3. si lex vi consensu, introductis nimirum civita. dictam privatam permittit , ut apud
tibus f eoque judiciis ) , constitu. Hebraeos in vindicta sanguinis proxiu
tum esse: finpit, ut nemo possit sive mi ; in adulteros apud Romanos &suain, sue alienam injuriam , privata moribus in bannitos . alicubi in li- auctoritate vindicare, sed coram judi- heros e .ce 4 ἰ adeo ut extraneus laesus rei LXX. De capitalibus poenis quin magistratum interpellare teneatur, qui ri solet, an iure naturae licitas snt λVel punire reum , vel eum dedere de- Equidem toto capite secundo libri pri-beat non obstante asyli jure ,. . mi GROTIUS contra Anabaptistas II. Eodem gentium jure introductum licentiam judiciorum capitalium, tum esse, ne ξentes alienam injuriam vin- ex iure naturae, tum ex legibus divi- dicent. nis crimen spectet humanam nis, inprimis autem ex doctrina E- societatem x . III. Sed & in 1 pecie vangelii defendit, ac probat; quo nos eo jure statutum esse , ne quis alie- remittimus. nos subditos defendat contra injuriam LXXI. Sed alia quaestio est, an Principis sui; quia ex quo civiles so- extra homicidium poena capitalis incietates sunt introductae, certum sit , alia crimina vel natura statuta sit, vel
rectoribus cujulque civitatis speciale statui a Principe possit 8 Videtur id quoddam jus in suos subditos quaesi- negandum, quia in solo homicidio Distum esse υ ; nisi manifesta si inju- lionis ratio consistit in effusione sanis
ria π . IV. Maxime autem eo jure guinis pro sanguine , cum in reliquis Irohibitum esse, ne subditi principem criminibus omnibus haec ratio cessare uum delinquentem punire R : & V. videatur . Grotius contrariam defendit ne subditi hostis in alieno territorio opinionem , 3c asserit , conjecturam interfici possint αχ . divinae voluntatis ipsa naturali ratione LXIX. Remansisse tamen , ait, adjuvante a similibus ad similia pr vestigium juris naturalis . eoque & cessisse, ut quod in homicidam constia juris puniendi privata auctoritate ob tutum erat , in alios quoque eximie injurias sibi illatas : r. si contra so- nocentes non iniquum visum fuerit :cietatem humanam aliquid committi- quia quaedam tint , quae vitae aequip tur vide praeced. )': a. in casu rantur , ut existimatio , pudor virgi- necessariae defensionis a , sola exce- nalis, fides matrimonii; aut sine qui-pta injuria a principe illata ι s Ρrin. bus vita tuta esse non potest, ut imiscipi enim, nec jure necessariae desenis perii societatem continentis reverentia:
n. I. E. a L. I. e. 3. g. I. Lib. a. c. go. g. g. num. 3. Lib. 2. cap. 2ο. g. P. n. s. 6. Lib. I. ca P. 1. f. s. num. I. 6.
Lib. 2. cap. 7. g. a. n. a. μὶ Iab. 1. c. g. a. s. q. υὶ d. Lib. I. e p. 4. δὲ L. I. e. a. g. s. n. s. Lib. a. e. Σαω II. n. I. e, L. a. e. F. f. 7. L. p. c. I 4. S. 8. n. a.
184쪽
166 Dissertatio Prodem. VII. Cap. II. Ses . I.
adversum quae qui faciunt, eos homi- licitum esse infligere punitionem, quEeidis meliores non videri s . Atque huic fini inservit P : ad mortem tamen hine capitalia supplicia non in homi- pertingere hoc puniendi genus noncidas tantum, sed in alios facino- posse , nisi ita deperditus sit reussos usurpata fuisse, ait, apud ipsos piae ut ad sanitatem perduci nequeat; quod
doctrinae alumnos e . cum Valde dubium si , poenam Me Veterem quoque traditionem apud fine ram locum habere posse νHebraeos exstare, docet, legibus Noa- LXXIV. Utilitatem eius . eujus chi adulteria, incestus, &c. morte ρο- intererat peccatum non esse a , Groianitos suisse ι . Μosen postea suppli- tius in eo constituit , ne in posterum cia capitalia in plurimis delictis sta- tale quid patiatur ab eo , aut abluisse, & rationes adjectile, quae non aliis r . Ad hunc quoque finem jure tantum apud Iudaeos , sed & apud naturae cuique hominum poenam su- alias gentes valent i . Unde conclu- mere licitum esse statuit ω - idquedit, illicitum non esse imitari leges consensu gentium pmbare nititur : . MOSIS , dc absurdum cogitatu esse , At civitatibus constitutis , ait, desiiDHebraeo populo licuisse poenis capita- le hoc jus, & in judices collatum es-libus munire securitatem , aliis autem se x : manere tamen vestigia natura-
gentibus id non licuisse ε : neque Pro- lis libertatis , si judicia nulla sunt sephetas gentes unquam admonuisse , vel si lege id permittitur, ut in duel probari a Deo uium capitalium sup- lis - in homicidis extra locum asylipliciorum, sicut de aliis peccatis ad- inventis I . moniti fuerint ι . LXXV. Tertius poenarum finis P LXXII. Cum autem poena sal- Gmtio est Exemplum et , ne scilicet tent, ad certum finem ab hominibus alii, impunitate illecti. aliis quibus- punientibus infligi , homoque homini vis molesti fuit AE . Hujus autem j nocere non possit , nisi boni alicujus ris potestatem naturaliter quoque pe- consequendi m s non ergo solius vin- nes unumquemque esse , ait b ' at dictae n causa ; ideo triplicem placuisse hominibus civitate consti-GROTIUS poenarum finem con- tuta , etiam, hunc finem committerestituit o : Emendationem ejus , qui judicibus e r superesse tamen Vesti Sia peccaVIt : Utilitatem ejus , cujus an- in judicio Zeli , in jure patriae , Sc
ue. LXXIII. De Emendatione ejua, LXXUs. LEGE EVANGELI-
peccavit, ait p., cuique hominum C A circa poenam , quae animum d
D Lib. r. eap. a. s. s. v. 7. O Genes.
185쪽
Ientis saltem exsatiat , vetari , ait , rnat, etiam post Iegem poenalem conis non tantum id, quod natura permit- stitutam μ . Causas autem liberandi alit, sed & quod leges civiles liberta- poena late recenset ν ' easque vel in. ti hominum in quibusdam casibus re- trinsecas iacit, vel extrinsecas x . liquerunt ρ οῦ adeo ut nec judicem LXXIX. Poenas saltem infligi de- ideo adire liceat s , elli saltem aga- bere iuxta meritum, tradit , & meritur de ultione in suturum cavenda 1 . to . Unde infert, ultra meritum nemi- Excipit autem eas poenas , quae non nem puniendum esse F . In merito auo privato, sed bono publico consulunt , tem, ait, examinandam esse causam, partim tollendo reum , partim deter- quae impulit et ' causam, quae a delinis rendo alios severitate exempli . . Un- quendo retrahere debet in & personae de concludit, lege evangelica non pro- aptitudinem ad utrumque ι
hiberi poenas, quae a magistratu infli- Mensuram meriti statuit Tationem , guntur . . cujus naturam explicat o ; inque ea Dubia , quae Anahaptillae movere poenam non nude spectari, ait, sed r solent, Grotius removet λ , simulque spectu habito ad patientem , num sit monet privatos, ne ipsi , sive sui, si- dives, num vilis persona, dce. Ubi inve boni publici caula, poenas lege li- genere monet , ad minimum ducerecet permittente sumant ι ς & ne se charitatem ejus, qui punitur , nisi ju- ingerant ad munera publica , quae de stior charitas ob causam extrinsecam sanguine iudicium habent m . Qua oc- aliud suadeat . Causam autem illam casione qua tionem tractat , an is , nasci solere ex generalibus invitamen- qui lege permittente aliquem occidit, tis ad peccandum, qualia praecipue sint verum jus habeat, an saltem impunis consuetudo, & facilitas e ubi clemenis sit π . tiam in dubio commendat e LXXXVII. OBIECTUM pce. q. LXXX. Porro Grotius ait, bellanarum Grotio est malum actionis φ . quoque poenae expetendae causa geri s Non ergo puniri posse, ait , I. actus tere f : non tamen id fieri debere ob internos p ' a. actus inevitabiles na- quaevis delicta g , nee ob voluntatem turae humanae g ς 3. quae nec directe, laedendi mente reservatam . , nec si
nec indirecte spectant ad societatem inchoata saltem delicta sint . humanam r ; q. actus oppositos vir- LXXXI. Haec bella poenalia serituribus ε . posse , existimat , ob quaevis delicta f. LXXVIII. Quaerit GROTIUS, in jus naturae, & gentium commiss8; an remitti possit poena 8 Idque amo etsi nos in specie non tangant 4 : uti si
186쪽
168 Dissertatio Proam. m. Cap. II. Se i. I.
peccatur in humanam societatem i , etiam si saltem indireste, V. g. per Sod miam m . Atque hinc bello puniri posse , ait, eos , qui in parentes impii
sunt, qui humanam carnem epulanis tur , qui piraticam exercent, qui in naturam delinquunt, Icc. q. LXXXII. Cavendum autem , Grotius ait, I. ne mores civiles plurium gentium pro jure naturae sumanis tur φ : a. Ne vetitis a natura annuin meremus ea , de quibus ratio prohibitionis non constat P . 3. Excusandos esse, existimat , eos , quibus aut ratiocinationis imbecillitas , aut prava educatio obstant ; quo refert gentes
hebetioris ingenii q . LXXXIII. Quaerit Grotius , an ob delicta, quae in Deum committuntur , bellum geri possit λ Assirmat id si de principiis, & notionibus univeris salibus religionis quaestio sit ' nimi.
rum, Deum esse, & ab eo curari res humanas ν . Non vero si de aliis notionibus quaestio sit , nimirum , an Deus sit unus λ an mundus, seu universum Deus sit 8 an mundus sit aeternus J quum dissicilior harum rerum
LXXXIV. Quaerit porro M , an arma inferri possint illis , qui religi nem Christianam sibi propositam am plecti nolunt λ Et recte id nerat V . Sed & eos improbat , qui Christiani Lmum docentes , aut profitentra , poenis eam ob causam subdunt π ; nedum
qui suppliciis grassantur in eos , qui in quibusdam saltem articulis fidei dis
sentiunt I . Probat vero illos puniunt gentes, quae in Deos rentes sunt et .s qui
m Poenis , quaedam monentur . LXXXV. monendum est . In genere , pr mo ,
supra I. ) regulam quidem statuere, quod damnum iniuria datum reis parari debeat : at causam , cur iure naturae id praeci te fieri debeat, nulli bi plicat . Nos ex simplicissimis principiis eam demonstravimus in disserta. tione prooemiali XII. LXXXVI. Secundo , verum non est, actiones, quae contra nautas da tur, esse ex jure civili a oriuntur enim ex consensu , sed tacito, dict. Dissert. proclem. XII. ) ' adeoque ex ipso naturae jure. LXXXVII. Tertia , verum non est, unumquemque esse suae , & alienae injuriae vindicem , etiam in ter ritorio alieno, si ejusdem delicti reus non est . Uerum quoque non est , id jure gentium demum mutatum esse .
Viae supra β. 56. seqq. ) Iudicia
enim a natura sunt , eaque naturali ratione familiis a divino rerum creaiatore concessa esse , alibi demonstravi
f. LXXXVIII. Quarto , fines poenarum, quos Grotius υ .sup. 72. sep tam late recenset, sunt mere ci
187쪽
viles . Finis naturalis unicus poenarum XC. Reliqua, quae in Grotio de-hin reparatio injuriae , sive Deo , sive sideramus, in ipsa explicatione operis hominibus illatae, quae fit si reus tanis notabimus. tundem mali patitur.
De eo, quod nobis debetur ex quas Contracyu . vel quasi DeIicto.
g. XCI. ' ROTIUS in genere ali- a quid nobis daberi sive
ex pactione, sive ex maleficio, sive ex
uge s scilicet civili in . initio Libri
II. asseruit . . XCII. Ad id, quod LEGE deis
hetur , retulit quas conti actus, Sc qum s delicta ' atque ex his duobus capitibus etiam eondictiones nasci , docuit o : & eas saltem condictiones excepit, quibux repetitur id, quod nostrum Dis, O nos νa voluntate in alium
vel ex errore, vel sine causa, translatum es. Hanc enim Ohligationem restituendi sequi ex dominio , ait . ς
adeoque non ex lege, sed ex jure narae pro certo rerum statu.
Hinc apparet ratio, cur nullibi materiam quas contractuum, Se Pasi de- iactorum, ex proseta tractaverit, quia ex Iege civili debita haec orta esse , supponit.
CTIBUS id non tantum in genere asserit e , sed & in specie id affirmat de nepotiorum gestione s , de condicti nibus , quibus non repetitur id , quod antea nostrum fuit g , de tutela, &c. εε. XCIV. De QUASI DELICTIS smiliter in genere id aflirmat 3 : sed
b Lib. a. cap. I. g. a. n. I. add. cap. IT. g. I.&g. a. n. 7. cc d. e. I. f. a. n. I. c. 1 o. g. a. Lib. I. e. a . f. go. d) d. cap. I. g. E. n. I. iunΚ e. I . g. a. num. I. & n. a. lit. d.
in Lib. a. eap. I. g. a. n. I. D Lib. a. c.& in specie id asserit de actione in
iactum , qua vectores contra caup nem , nautam, & stabularium agunt , ob furtum, vel damnum in caupona,
nave, Sc stabulo ab aliis factum, qui ibi habitandi , vel operarum praestat darum causa sunt λ . q. XCV. Admodum autem errat Grotium, dum nobilissimam hane juris partem legum civilium dispositionitribuit, cum ea ex ipsa ratione naturali, & quidem ex simplicesimis primcipiis, lὶquatur. h. XCVI. Certum enim est, & linse Grotius fatetur, Deum cuique hominum jus in suas res , & in suas
actiones concessisse ι .Hinc necessario duo sequuntur: L ne mini alii jus in res, o actiones meas competere ' adeoque neminem utilitatem ex
rebus, 3c actionibus meis sibi arrogare posse. Si proinde quis lucrum capit ex re mea , ius alienum in bonis suis habet , quod jus ex generali justitiae reis gula tribuere debet ei, cujus est. Ataque haec obligatio JCtis Romanis deis scendere dicitur ex QUASI CONTRACTU, & toties locum habet , quoties quis facto aliquo licito loc pletior sit cum alterius iactura. Y Ex
o. f. s. n. I. d. c. I. I. g. a. m . I. c.
Io. b Lib. a. e. 7. f. a. ca L. a. e. I. g. a. n. I. Lib. a. c. 17. f. m. n. a. o Lib. a. e. o. g. I. n. I. c. II. S. I. n. I. in ii
188쪽
Dissertatio Proam. VII. Cap. IV.
Ex his jam apparet , I. negotiorum gestorum ex ipso turae oriri , tam intuitu ejus , culus negotia gesta sunt , utpote qui agit ad reliqua praestanda , quam intuitu
ejus, qui gessit, & qui agit ad dam.
na, & impensas ' uterque enim agit ad id, in quo alter locupletior factus est. Eadem ratio a. obtinet in tutela, quae est species negotiorum gestionis . Sed & 3. omnes condictiones , etiam illae , per quas res condicitur , quae mea suit , ad quasi contractus perti. nent ἰ at persona alterius mihi obli fatur , quia meo errore , vel ex cauisa lege prohibita , vel in genere sine ulla cauta , locupletior fit ex re mea.
Ipse Grotius. . fatetur, contra naturam esse ex aliena jactura lucrum quaerere m . At hac ipsa regula natu est; hoc enim sectum inter vera dem
-ὶcta ICti retulerunt nHinc iam constat , I. actionem tu factum contra nautas , caupones , &stabularios oriri ex ipso jure naturae 'nimirum , ex mala electione , dum nautae &c. cognitam habere debent conditionem eorum, quibus habitati
nem concedunt, & quorum opera utum tur . Atque hac ratione a. nituntur
omnia quasi delicta, quae a Iuris Cor sultis hoc nomine venire solent e nutuntur, nimirum, eulpa, vel quia in te elegerunt, vel quia profitentur imis peritiam , vel quia providere potu runt , & debuerunt, damnum inde oriari posse . Uid. tot. tit. Inst. de ObIig. quae quasi ex delicto. L. s. oblig.& act. Sane 3. ipse Grotius actus euupa admissos natura prohibitos esse , concedit ' indeque homines ex eis ra omnium quasi contractuum absolvi- quae vel per 'imperitiam fiunt , vel extur. In omnibus quasi contractibus obliis neglectu, obligari, statuit . Sed gatio ideo oritur , quia alienis spoliis opes nostras augeremus , quod ex singulis speciebus, quae a JUSTINIANO tot. tit. Inst. de oblig. quae quasi ex contr. & a JCtis in Leg. s. ff. de oblig.& act. proponuntur, apparet.
XCVII. II. suia nemo jus mib; naturali ratione quaesitum culpa sua auferre possit. Quando enim quis providere potuit, & debuit , ius meum ex facto suo laedi posse , ipsa ratione naturali ex hoc facto tenetur . Atque haec obligatio Ic tis Romanis i descendere dicitur QUASI EX DELICTO
ac toties obtinet, quoties jus alterius absque proposito laeditur facto meo culpos excepto toto casu , ubi compore in corpus culpa damnum datum
eriat, quod alius illos ad maleficia reserat . , eum JCti Romani ad delicta tantum illa facta reserant , quae dolo
Constat ergo ex praemissis , omnes actus, quos ICti ad quasi contractus,& ad quasi delicta reserunt, non ex LEGE CIVILI, sed ex ipso lure na
quod nostrum fuit , & per err rem , vel sine causa , in alium translatum est , nulla ratione ad obligationeS , quae ex dominio, adeoque ex jure in re oriuntur, reseret posse . Pugnat id cum analogia iuris instituta enim actione reali, rem meam esse diis c. I a. eaμ, 17. g. 3. & a6. m.
189쪽
eo, eamque a possessore repeto . Qua rore penes se habet , mihi restituat ratione autem rem meam dicere possum, quae voluntate mea in alterum translata est , veI quae non amplius
exstat, sed periit 8 Sane, omne jus d minii exstinguitur his duobus casibus, etiam naturali jure. At alia quaestio est , an is , qui
Per errorem, Vel ex causa lege prohibita, in alterum rem suam tranuuiit,. eoque dominium amisit , actione perso-uali contra eum , qui rem meam te. net, agere possit,.ut quod ex meo er- Et merito id assirmatur ; quia alias alter ex meo errore, vel ex causa I
se prohibita , locupletior fieret mea actura. Haec ergo condictio indebiti est mere personalis, & descendit ex obligatione personis , non ex jure in re , utpote quod totum exstinctum est. Atque hinc Iuris Consulti Romani omnes condictiones indebiti ad quasi contractus , adeoque ad obligatione
tii circa obligationem personae , quatenus ex JURE NATURAE oriturs paucis duntaxat additis de gentium jure voluntario quatenus ab eo ali. quid superadditum juri naturae fingit , nimirum, ex contractu, delicto, quasi contracti, & quasi delicto. Sequuntur nunc obligationes personae , quas ipsum Ius gentium' per se induxisse , supponit, vel quia jus gentium novi aliquid constituit r , vel quia actibus quibusdam, in quibus naturalis quaedam aequitas obtinere videtur , firmitatem addit s . Atque huc refert I.
jus legatorum i , a. ius sepeliendi u ,α 3. quaedam alia jura , quae singula
nunc explicabimus ia θ Lib. a. e. t 8. 6. I. 0 Lib. a. e. 18.f. I. 0ὶ Lib. 2. eap. I p. g. 6. u d. cap. 18. f. I. iunct eap. I p. g. r. v Lib.. a. cap. I8. I. I. γ d. cap. 38. S. ex Itire Gentium voluntario .
De Jure Legatorem. C. Grotius iura legatorum non ex Iure naturae, sed ex Iure gentium voluntario oriri , & hactenus jus gentium novi aliquid constituere , existi
CI. Ius Iegatorum jure gentium lan Stum , illudque violare non injustum tantum , sed & impium esse , statuit . Nam quaedam , quae juris gentium , & sanctiora sunt , ad Deos referri , & Diis abscribi I , quin saepius ad ius naturae referri tolere ,
ait et MCII. Rationem hujus privilegii ex voluntate gentium dijudicari de . re, existimat, quum hoc jus non, ut
jus naturae, ex certis rationibus oria tnr μ : indeque recurrendum esse, ait, Y a tumi. & a. 3 Lib. r. e p. 4. g. 6. n. I. et Lib. a. cap. Im g. Ia. a) Lib.
190쪽
1 2 Dissertatio Prooem. VII. Cap. IV. Sen I. ω II.
tum ad iudicia tapientum , tum ad Atque hane securitatem etiam ad conjecturas ; adeoque spectandum es- familiam, comites , vasa , &c. legati se , quid gentibus placuerit b . Pla. pertinere, tradit. cuisse autem gentibus , ut legati per CVI. Ceterum r. legatis in alie-
fictionem juris extra territorIum conis
stituantur, indeque imperio locr , ubi degunt , non subtat e . Unde Gr tius concludit , nee delictorum reos fieri posse , nisi in solo casu necessariae defensionis . . Si tamen summanetessitas adsit, etiam sicultatem detinendi , interrogandi , &c. legatum , concedit e . CIII. Iure naturali mittunt te. gatos omnes , qui jus belli habent , adeoque solae summae potestares . Quales etiam sunt cognati , qui de e dem imperio decertant f dc illi , qui certo respectu saltem subditi sunt a , sed Jc inaequali foedere juncti b .
Non ergo mittunt legatos I.' provinciae mediatae , aut civitates muniis Cipales 3 - nedum a. subditi in bello civili l ; nec 3. praedones I : nisi& subditis , Se praedoni fides dataest φ .*- CIV. Legatos necessario admitti non debere , Grotius ait si justast rejiciendi causa n tamen denuntiari mittenti debere, ne legatus mit
CV. Legatum admissum ex jure gentium tutum esse, ait, apud eum , ad quem mittitur; inprimis apud hostes , dc inimicos ρ o adeo ut nec jure talionis violari , & male haberi g , immo nec ex delicto , nec ex contractu conveniri possit ν - no temtorio, ad quorum rectores mi Lsi non sunt , securitatem illam iuris gentium non competere, existimat ran vero et . iurisdiistionem in familiam,& q. asyli jus in domo sibi arrogare possint , dependere ab eo , ad quem
3. CVII. ob violatos legatos sa pius bella gesta esse , coronidis Ioeo
q. CVIII. EX Iure gentium quoque deberi corporum mortuorum sepulturam , Grotius ait u , Sc genteuuti jus legationum , ita & jus sepulturae , ob aequitatem ad Decis retuli Lse , existimat 3 . CIX. Varias opiniones circa reinceptam inter .gentes sepulturam recenis 1 et E . MOSCHION occasionem na-' , putat, ex gigantea feritate mandendi homines, cujus abolitae signum tepultura sit. a. Alii terrae corpus deberi crediderunt, quia e terra ortum est. 3. A lii resurrectionis spem a primis humani generis parentibus hi veluti monumento posteris conssua- tam putant. 4. GROTIUS verius es se, ait, indiguum visum esse si corpore hominis , caeteris animantibus praestantioris , alia animantia pasce-