장음표시 사용
211쪽
Naturali ratione nobis quaesitorum contra extraneos.
Praecipue Ad Lib. I. Cap. H. IV. N U. Lib. II. Cap. XVm. XXILXXIII. XXIV. N XXV. Item AD TOTUM LIBRUM TERTIUM. Ubi de Repressaliis , de Bello, eiusque Iure , de Possiminio , de Fide bosti daris, & de his , qui in bello Medii sunt, agitur.
m. de Coeeeli Introd. ad Groti
213쪽
q. I. Transitus M iura belli. seqq. II. Ordo hujus disertationis . seqq. XV. suid si bellum. seq. XVII. Quid ius, de quo quaeritur. XVII L . G aliquod bellum justum si λXIX. Dissiones heliorum faJ in plena,
xXI. b J In privata , publica ,
mixta. 4 seqq. XIX. Bellum publieam subdividitur insolenMe jure gentium , O' minus solenne di. q. 23.
XXVII. De bello minus pleno , id es
de repressaliis. 1eqq.' XXX. Repressaliae intro me iure gemtiam voluntario . ff. seqq. xxx III. Non extendunιων ad visam. XXXV. Quando obtineant. seqq. ectus repressalia m. n. 38.
XL. De bello privato , is seqq.
XLV. Et an tale is prive pem tilis ea.
XLVII. Ex quibus ea is bellum pria vatum licite geri possit λXLIX. De belu Mico. L. Varie dis vultu ν eirca Ilaenaiam in heslo publico. LIII. si id jure natuνae in bello pu blico , & justo Ileeat 8 63. seqq. LVII. Ab mentiri bini lierat λLVIII. An alii bellum gerenti assisere liceatqLIX. An subditi absque mandato privatim hosi nocere possint λLX. Quando bellum publicum iure na-
LXI. Efectus iussae e se, m inissae LXIII. suid jure gentium liceat in bello publico solenni P ff.
LXVI. Disserentiae iuris naturalis , σjuris gentium circa actus hellicos. q. seq. LXVIII. De bello minus solenni . ρ seqq LXXVL suatenus interscere hosem ιι-eeat seqq. LXXXIII. suasenus vasare res hostiam Iieeat 3 4 seqq. LXXXVI. sua enus evere res binium
finitur. 4 seqq. γ quidem. CXIX. Primo per pacem . CXXII. Quaerituν r successor F ex premiso regis obligentur. CXXIII. Regulae interpretationum circa pacta dubia. In Derie circa damnis tempore belli data , se in pace niab ι de iis dictum es. ibid. n. s. CXXIV. Quando pax rupta censearur CXXV. Secundo per fortem CXXVI. Tertio persingulare certamen. CXXVII. Quarto arbitris. CXXVIII. Quinto per deditionem .. CXXIX. De Obsidibus. CXXX. De pignor bus.. XXI. De Me mauente bella.
214쪽
CXI cII. Ubi I a J de induetis.
CXLIV. De Me m norum potes intum in belio , ejusque sectu
defendendi jura naturali ratione nobis quaesta , contra eos, qui vel sub una familia , vel sub eodem cetu continentur , nimirum , per judicia. Sciuuntur nunc media iura illa defendendi contra extraneos, nimirum, per repressalias, vel per bellum. Cum vero lystema Grotii ejusque ordinem seqtii oporteat , ordinis hujus ratio p mittenda est . GROTIUS in elaborando opere de
jure belli , & pacis , hunc p*cipue finem sibi proposuit , ut probaret e se aliquod jus inter populos , quod oe ad
bella , oe in bellis interer u . ut reis primeret veι barbaris gentibus puden
II. Potiorem igitur tractatus Grotiani partem nune aggredimur, ni mirum , bella, eorumque jura . II. Primo autem demonstrabimus, quid Grotio sit hellum , bc an bellare licitum fit λ Vi .. p. I. q. IV. Secundo , exponemus bello
rum divisones. Vid. Cap. -. V..Tertio , examinabimus . qua
nam ex hypothesi Grotii bellum ge rere possint se in quos bella gerantur ,& ex quibus causis. Vid. Cap. 3. . VI. suarto k in genere demonstra. 0 Ptoleg. g. z8. b) d. g. M
LXII. Monita quaedam generalia ciris
bimus, quid ex sententia Grotii in he lo liceat Jure naturae , quid Iure gentium Τ Via. Cap. 4. Ubi de repressaliis, vid. Sect. I. ) de bello jure gentium s lenni, vid. Sect. II. in ae de bello mi- nus solenni ίω LAR III. ) agemus.
VII. suinis , spectarim explicabimus, an, & quatenus interficere hostem liceat J Vid. p. s. VIIL Sexto , an, & quatenus vastare res hostium permillum sit λVid. Cap. b. IX. Septimo , an , & quatenus Capere res, Sc personas hostium liceat Vid. Cap. 7. er 8.. X. Octavo, de imperio in victo agemus. Vir C p. 9. XI. Nono , explicabimus materiam postliminii, quatenus . nimirum, rus, & perionae captae' pristinum jus recipiant λ Viae. ρ XII. meimo de lide holti cla ta agemus t vid. Cop. II. ὶ de qui
dὰm f a J de fide in genere s υi Mes. I. I b J de fide publica , qua
bellum finitur ;. ubi de pacis pactione , de sorte, de certamine sngulari , de arbitris , obsidibus , & pignoribus
minorum potestatum vid. Sect. III.
f d J de fide privata in bello ita Sect. IV. f e J de fide tacita. Viri
215쪽
De Defensi e Iuru eontra Extraneos.
XIII. Undae mo , Discia eorum . q. XIV. Duodee mo , proponemus, qui in bello medii sunt. dam circa haec principia
in acturus duo examinanda esse, ait: I. quid bellum sit, de quo quaeritur a. quid ius, quod quaeritur is oh. XVI. BELLUΜ definit, statum per vim certantium, qua tales sunt . Et sub hae definitione etiam bella privata comprehendit o f. XVII. IUSTUM autem intelliis git, non tantum quod ex jure sociali tale est f . sed & quod jure naturali laxiori e , voluntario )ivino b , & voluntario humano , seu jure pentium ε , justum est . De quibus iuri. bus quatuor prioribus dissertationibus egimus. XXIII. His expositis GR T I U S procedi: ad quaestionem generalem et An bellum aliquod jussum D Τ sive an bellare unquam Iieeat fi λ Famque affrmat , & assi
malivam probat I. ex insinctu , quo omne animal ad sui eonservationem fertur ι : a. ex recta ratione , m natura sociexa is, quae non Omnem vim
inhibet, sed eam saltem , quae soci tali repugnat, id est , quae jus altorius tollit ' unde concludit, vim, quae jus alterius non violat , illicitam non esse m . Idque confirmat ex sacra historia , exemplo ABRAHAMI , &MOSIS , nee non ex legibus de m do gerendi belli datis a , di denique
ex consensu omnium gentium o . Poris
ro & 3. probat licentiam bellorum ex jure gentium volun af o, id est ex hiis storia omnium gentium p . Nec damnari bella , ait , iura di no voalumaris , ubi eontraria resolvit, de inprimis legem NOACHICAM de
non effundendo sanguine novae ratione explicae ν ω Neque s. repugnare, ait, legem Evangelii ν ' ub, ad argumenta contraria generalem parat relponsionem, & tum loca tum pro bello , quam contra bellum facientia expliacat o Denique patrum auctoritate dicta firmat & eorum sententiam , ac mentem illustrat ν o
216쪽
198 Dissertatio proarm. IX. Cap. II
c probavit , dari praedam bella iussa , transit ad bellorum divisones, eaque esse, ait , I. Vel plen , vel minus plena : 2. vel priVata , vel publica , vel mixta υ . Publica iterum dividit in solennia iure. gen. tium, Sc minus solennia η : 3. in offensua, vel defensisa F et q. in reparatoria , vel puniriva e .
Grotius esse ait, quod populus popu Io inseri AE : MINUS PLENUM . quod quidem inter diversos populos geritur ι , sed ubi quilibet laesus ei.
vitatem, quae jus denegat, pignorare potest ' adeoque ubi non ad illam plenitudinem besti ventum est, ut omωnia in alterum populum liceant , ara tamen violenta quadam executione ad
ius obtinendum opus est e . t Fid. Sin. I. )6. xxL PRIVATUΜ BELLUM Grotio est , quod a privatis geri tur A , vel quod non a publica potestate geritur . . De quo agemus Se ctione L
describit , quod ab eo geritur , qui jurisiictionem habet f. .el ut alibi
loquitur , quod a publica Poteriate , maxime summa , seritur ὀ XXIII. Bellum publicum jure gentium sole e Grotius definit, quod inter duas summas potestates geritur,& denunciatum est: huic enim bello gentes peculiares quosdam effectus triis suisse , ait , dominium nimirum ex rernum , & impunitatem ι . Vide S uione III. Ad bellum jure gentiam m nus δε- enne refert omnia reliqua bella publica, quae nimirum ab eo, qui potestatem habet, at non summam , Scrun tur; Vel quae a summa potestate georuntur , ac denuntiatae non sunt 3 .
esse , ait, quod una ex parte publieum est , ex aItera parte priV
tum k ; de qua belli specie insta f.
Grotio sunt , quoties populo laedemti , qui injuriam reparare recular . arma inseruntur ; atque in his bellis indimone opus esse . ait. DErE SIUΑ ei dicuntur, quando quis vim sibi illatam a se arcet : hoc bellum non indigere indictione, & m lavorabilius esse offensivo, tradit; & addit, eum, qui se defendit, pacem rumpere diei non posse π ., XXVI. BeIIa reparatoria Grotio di.
- Lib. 3. e. r. I. R. n. 3. 00 Lib. v. c. i. s. v. ta, 1. c. I. g. I. x Lib. I c. I. s. 4. vid. insticem voce bellum. ν γ Lib. a. e. o. g. 1 o. αὶ Lib. a' e. I. f. a. Lib. a. c. 2 g. 1. nu. I. a L e. z. f. a. u. 3. pr. b; d. c. 2.ς 4. te d. c. a. f. a. n. I. 3. 4. d Lib. I. e. I. I. I. o L I. e. T. g. M f Lib. I. cap. a. s. I.& g, s. n. I. ρὶ Lib. I. e. s. g. 8. h Lib. I. c. g. g. 4. 0 Lis. s. e. 3. g. 4. h) Lib. r. c. g. g. I. n. I. lὶ Lib. 3. c. I. g. 6 n. a. m Lib. I. g. 3. g. O. n. I. In L. s. c. ao. I. iS
217쪽
De Defensione orium contra Extraneos
dIeuntur, quae geruntur in eum finem, ut reparetur injuria iacta multiva, quando bellum suscipitur paena causa, seu ut injuria facta pu
XXVII. Cum vero GROTIUS aliam licentiam bellum gerentibus tribuat in bello minus pleno , aliam in bello privato , aliam in bello publiaco solenni, aliam in bello publico minus Iolenni ' tequentibus capitibus ex.
plicabimus , quidnam per bellum minus plenum , per bellum privatum ,& per bellum,publicum , sive selenisne, sive minus solenne, intelligat, &uid in unaquaque belli specie in ho.
em liceat. XXVIII. Initium autem iacteamus a bello minus pleno, quia Grotius illud bellum, i. e. morem pignorandi res civium innocentium, in omni bello obtinere, contendit P .
CAPUT III. De Bella minus pleno, seu de Repressaliis, quta in eo liceat 36. XXIX. U ELLUΜ MINUS PLE-
quod fit per pignorationem ob injuriam ab alia civitate illatam g ..Hine tantum geri dicitur inter diversos m.
XXX. Causam hujus belli Gr tius non ex iure naturae, sed ex jure
gentium voluntario deducit a . Iare natura enim neminem ex L. no alieno, adeoque nec civem ex saacto civitatis teneri, ait ν .
At iure gentium introductum esse , ut pro eo , quod debet praestare ali. rua civitas, aut ejus caput , sive pere primo, sive quod alieno debito jus
non reddendo se quoque obstrinxerit, teneantur, & obligata sint bona omnia corporalia , & ineorporalia e rum , qui tali societati , aut capiti subsunt M ' idque non tantum obtinere, ait, in Henis bellis , quae populi populis inserunt, verum etiam in distis , ubi ad eam belli plenitudinem nondum ventum es , sed tamen violenta quadam juris executione , id est bello imperfecto, opus in v . Obtinere igitur hunc morem pignorandi, ait, in quovis bello, tam pri. Vato . quam publico , tam solenni , quam minus Iolenni x . h. XXXI. Causam , quae gentes induxit ut tale jus introducerent , hanc allegat, quod necessitas quaedam illud expresserit, quia alias magna daretur injuriis iaciendis licentia , cum bona Imperantium stipe non tam facile possint in manus venire, quam privat rum, qui plures 1 unt ν .XXXII. Hane eonstitutionem gemi um naturae non repugnare , ait e 'adeoque hoc jus refert ad ea gemtium jura, quae ex omni parte justa
sunt ε. . Ad ' Lib. 2. cap. I. s. a. eap. 22. s. I. lcg. 38. 00 Lib. I. cap. a. f. r. q) L.
218쪽
ΣΟΟΑddit tamen, eos, do quod debebant, aut ius non redde do , causam dederunt pignorantibus , ipsis naturali, ae divino itire teneri ad resarcienda damna aliis, quibus eant ob causam aliquid decedit . . XXXIII. Noe jus gentium non extendi ad vitam, ait, etsi quidam id asserant c . Μorem enim hunc saltem subsistere intra debitum , quod ex inae
qualitate orkur , non autem critcnsum
esse ad delicta : odiosam enim esse talem rerum . alienarum obligationem , ideoque latius produci non de xe, quam actum apparet . Rationem differentia
hanc allegat, quod in posteriore hoc debendi genere non par sit utilitas , cum prius debitum in bonis sit, hoc non sit, ideoque persecutio ejus sine damno omitti possit d . Ex accidenti tamen fieri posse, tr dit , ut occidantur qui executionem juris per vim impelire voluerunt , quamquam si id praevideatur, ex ch
gitatis lege omittendum potius Me , contendat e .
' f. XXXIV. Hujus executiones speciem suisse , ah, Me - - , quae apud Athenienses obtinuit ; ubi pro
morte per vim illata tres vicissim n mines capere licebat, donec aut homicida dederetur, aut poena ab eo sumeretur f . XXXV. Simile violentae mecu tionis exemplum esse , ait et, in pse'ρ' ratione .nter duos disessos popμμε s non ergo inter membra ejusdem cI-vitatis quod jus repressistiarum V cant,& quod obtinet, quoties alide Populus alteri populo jus denegat g . t Jus autem denegm Videtur , f a J
qui non solven- si in eum , qui injuriam laesi In eum , qui Insuriam tecit . vesmihi debet , iudicium intra debitum tempus obtineri nequit , vel f . Is contra jus in re minime dubia i dicatum si ' quia natura debitor misnet . . XXXVI. Iure gentium sngulis lassis pignorandi jus esse , putat , nec opus esse id peti a summa potestate. Vesjudicibus ς jure autem civili multorum
q. XXXVII. Pignorari , seu care ex tali causa posse aut corpora , aut res mobiles subditorum ejus , qui jus non reddit 4 . Subditos autem Grotius intelligit ,
qui tales sunt ex eausa permuracnte sine indigenae sint, sive advenae non qui transiundi, aut morae exiguae ea
ia alicubi sunt. A numero tamen subis ditorum jure gentium excipi. ait, leor . non ad hostes nostros missos ,
g. XXXVIII. Effectus hujus Imris gentium esse tradit , quod capiens ipso laeto dominium acquirat ad lanis inam debiti & sumtuum et Sc quod ipsa quoque vita ex tali causa oblu
ρ. XXXIX. Monitum addit , ne confundamus ea , quae juris gentium sunt proprie, & ea , suae jure civi ii , aut pactis populorum constituun
I. Iure gemiam enim omnes sit iis eos capi posse; Iure civili populorum saepe excipi insantes, mulieres, & res eorum , qui literis operam dant, &
a. Iure gentium singulis pignorandi jus esse , Iure civili multorum locorum in peti
i. M S c. a. s. 7. d. c. a. f. s. n. a. 0 c. c. a. f. 7. n. a. m) d. c.
219쪽
De Defensione Iurium contra Extraneor. 2 r
eti id solere a lumma potestate, ali- eaptarum acquiri ad summam debiti , i a judicibus. & sumtum ' Iure eIUI citari domu 3. Iure gentium dominium rerum nos, & publice res distribui solere o .
CAPUT IRDe Be/lo privato, m quid is eo liseat. XL. IXIΜUS, Bellum priva-ὐ tum Gmtio esse , quod a privato geritur ρ , & nihil aliud est,
quam ius necessariae defensionis. XLI. Privatum bellum ante instituta judicia , id est in primaevo naturae satu, licitum adeoque cuivis imis vi agendi jus fuisse G R O T I U Sex eo probat, quia juri naturali non repugnat injuriam etiam vi a se a
XLII. Etsi vero Iure gentiam , postquam judicia facto hominum inistroducta suerunt , hoc jus vi agendi sublatum fingat , id tamen V rum tantum esse, ait, quoties judicis copia est : secus ergo si judicia cessant r . XLIII. Cessare autem judicia vel momentanee , ubi exspectari judex sine certo periculo , aut damno non potest ; vel continue , si dimicantes in loco versantur, ubi judicia non sunt, vel si subditi judicem non audiunt ν . XLIV. Atque haec bella privata, seu hoc jus necessariae defensionis, neque lege MOSIS , neque lege Evangelii μ sublatum esse, statuit. XLV. Grotius igitur existimat , bellum privatum a quocunque privato
o L. I. c. g. g. I. n. a. f. a. n. 246. I 6.
0 u L. c. f. a. 0 d. c. S. 6 3. n. 3. geri posse , contra quemcunque , sive concivem, sive extraneum; imo Sc in bello publico contra hostem jure agentem, qui vitam, vel res mihi eripere vult V . Quod jure gentium etiam extensum esse , sit , contra civitatem vicinam, quae ius denegavit , ad eum effectum, ut laesi , etiam singuli , res non tantum civitatis , sed & subdiatorum innocentium capere possint ν ς
uem morem non repugnare naturae ,
XLVI. GROTIUS quami , an aut privatis, aut publicis perlbnis heu
lum gerere liceat in eos, quorum imiseerio sive summo , sive minori , suta sunt 3 & merito id negat , ac omnem vim contra Principem illicitam esse, statuit; adeo ut si injuriam n bis inserat ideo, quod agere recus
mus ea , quae juri naturae contraria imperat, toleranda potius sit injuria , quam vi resistendum e . Ex quo enim homines omne suum arbitrium in civitatem contulerunt ,
hane resistendi licentiam prohiberi potuisse, ait, & actu prohibitam suisse exemplis , & auctoritatibus inprimis ex lege Mosaica , lege Evangelii , &consuetudine veterum Christianorum,
220쪽
eto et Dissertatio Prooem. IX. Cap. IV.
n. I. Hinc rejicit eos , qui hanc n. 3. Tandem consilium dat subduprohibitionem ad privatos restringunt, iis, ut in re inter duos principes commagistratibus autem inserioribus jus troversa possessionem sequantur p . esse , putant , resistendi injuriis ejus, XLvII. Causas , ex quibus bel- cujus summum est imperium ' i m. tum privatum geri potest, i. e. ob quasmo & peccare eos , qui id omit- defensio necessaria redditur , sequentes tunt b . recenset: I. si quis corpus meum im- n. a. Addit tamen, legem hanc de petat vi praesenti , cum periculo vitae non resistendo nos non obligare r. in non aliter vitabili, etiamsi invasor pec- gravissimo , & certissimo dit crimine , cato careat, uti si lariolus est g , 3cc. quum leges etiam divinae tacitam ha- adeo ut etiam innocentes, qui inte beant exceptionem summae necessita. politi desentionem , aut sesam , sinetis ς ' in tali tamen periculo personae qua mors effugi non potest, impediunt, Principis omnino parcendum esse . . transfodi, aut obteri possint. ) r ; m Sed & a. omnia , est , in Principem do periculum praesens sit ' non ergo si licere , si ea lege delatum est impe- saltem paratur, aut metuitur 3 : 2. sirium, ut si in rempublicam peccet , de periculo mutilationis membri eVLpuniri possit e : g. si quis deliit esse tanta agitur : item 3. pro conser- rex per abdicationem , die. f : 4. si vanda pudicitia μ . regnum alienat, & illud actu in .alteis His tamen casibus eum , cui imorum transferre vult g : s. si rex ve- minet periculum , laudabilius facere , re hostili animo in totius populi exi. ait, si occidi, quam occidere malit 'tium seratur . : 6. si is , qui seudi idque verum esse etsi perlotia , quae jure regnum xenet, seloniain commit- jure hoc defensionis utitur, multis strat ε : 7. in statu mixto si alter in utilis : nis officium eorum sit , ab alterius partem involat ε . 8. In usuris aliis vim arcere υ . Immo invasorem patorem licere quoque, ait, quicquid aliquando jure naturae laxiori sine pec- in hostem ι ς inprimis si accedit au- cato occidi non posse, si persona mulctoritas ejus, qui verum jus imperan- tis sit utilis, uti de Principe id assedi habet . At id tantum verum ruit ae . q. Eum , cui periculum al. esse, asserit, si bello injusto , & eui pae accipiendae imminet , jus habere , juris gentium requisita non adiunt , ait, arcendi hanc maculam cum caede
imperium arripuerit n e secus autem inimici nis fugere potuerit j ; at esse in bello jure gentium solenni o , lege Evangelii id prohiberi y . S. Ad quia fie. i posset , ut is , qui jus ha- res nostras conservandas raptorem in-bet imperii , malit invasorem in pol- terfici posse, nisi res sit, quae minimum sessione relinqui , quam periculosis , valeat et ; lege autem Evangelii dese-3: cruentis motibus occasionem da- ri potius rem debere, ait AE . . Atque hac occasione quaerit , an is s