장음표시 사용
191쪽
Nititur. sed Se s. alienum videri ab naturae ortum habeat . tamen eam inhumanae naturae dignitate, proteri, ac laniari corpus humanum ; indeque s. sepulturam ossicium humanitatis diei , quum non tam homini, quam humanitati , id est humanae natinae , prae
CX. Hi ne concludit I. etiam hostibus deberi sepulturam . ' non verim 1. inligniter facinorosis ι : inde. que apud ipsos Hebraeos illos , qui mortem fihi consciverant , exceptos - sutile, tradit c .
De aliis Iurlius, quae Personae deben urex Iure Gentium voluntario. CXI. Ex jure gentium VoIuntario praeterea alia quaedam debita deducite nempe I. successones ab intestato agnatorum. Proximis enim agnatis ex sumta destinctorum voluntate deineri quidem successionem, existimat ;Sed hanc coniecturam naturalem non esse jure necessariam , indeque a jure gentium demum firmitatem accipere u . 2. Praescriptiones: et enim, qui
longo tempore aliquid possedit , ideo deberi rem alienam, statuit, quia pristinus dominus tacite eam dereliquisse videtur ; quia vero conjectura haec incerta essct, fingit, jure gentium inductam esse hanc legem , ut possessio
memoriam excedens dominium trans-serret e . q. Quod ob laesi nem , quae non est ultra duplum, non rescindatur contractus, sed etiam ex inaequalitate debeatur. Etsi enim aequalitas ex juret a ὶ Lib. a. cap. ro. g. r. γν d. cap. 1 P. f. 4. cc d. cap. I p. g. s. o L.
s. g. 6. Diis procem. 6. g. φρ. 9 d. c. 29. g. 6. Lib. a. c. 4. g p. D: eL Dissi e humana firmitatem quandam acincipere, ait, adversus exceptiones quasdam, quas alias ratio naturalis vid
Ubi monita circa obligo onex, quae ex re Gentium oriuntur , continenturis
. CXII. RATIO omnium harum obligationum, quas ex jure gentium
Grotius deducit , sponte corruit , eX quo certum sit, non dari jus gentium Voluntarium: uti vere non dari , sis. pra probavimus . Viri Dissertat. mo-
CXII. Sane , legatorum iuras Vid. s upr. h. Ioci. & seq. non demum ex jure gentium Voluntario , sed ex ipio jure naturae sequuntur . Dantur etiam inter hostes jura quaedam , & ossicia, quae pi aestari invicem
non possent, nisi legati mitterentur . Bella geruntur ea intentione, ut injuria reparetur; qua Vero ratione repararici illa ossurri posset , nisi voluntas per legatos det lararetur ρ Neque legatus venit animo laedendi, sed treparandi , & reparationem offerendi ; in eum ergo iura belli cessant ε . CXIV. Sepeliendi necessitas Vid. supr. Io8. & seq. ὶ est mere civilis, quam pudor , & necessitas apud omnes fere gentes introduxit. Apud RomanoS , & Graecos , pro debito juris naturae habitum fuit, ted ex falso religionis principio ; quia crediderunt ,
manes circa ossa defunctorum vagari,
procem. 3. p. d. e. ist. g. 6. Dissprocem. T. f. υὶ Lib. a. e. 1a. g. 26. d. f. 6. . ιi Viii. Gror. Lib. 2. cap. 18. ibique Comment.
192쪽
1 4 Dissertatio Prerm. m. Cap. LV. Se R. IV.
neque quiescere posse nis iis conditis. ipso Commentario ad Grotium ι deis
nuitur possessione longi temporis , sed augetur potius. q. CXVII. Res Usa e tractus Ob Legionem, quae duplum excedis sidict.ris. ) est inventum Iuris civilis . Iure naturae pretium rei suae quisque pro lubitu statuere potest; & hactenus Verum est , quod naturaliter alium circumvenire liceat , nimirum , Pre lium etiam ultra triplum &c. exigen. do , modo dolus absit. Religionis igitur pars fuit sepelire de. functor ἐ . DXV. rvecessiones ab iatessatos Vid. supci q. m. ) quatenus agna. tis debentur, sunt ex ipso jure naturae,& sequuntur ex continuatione familiae , . cujus partes , & membra sunt agnati, ad quos proinde omnia jura , di bona familiae pertinent ἡ . CXVI. Praeseriptiones , quae ho
dunt, vid. svr. f. LII. ) sunt merum inventum Iuris Romani, quod in
i Vid. Gro . Lib. a. e. ς. ibique Comment. υ Vid. Grol. Lib. a. c. 7. g. s. leq. ibique eo Rent. ibique comment. 0 Lib. 2. G
193쪽
Natura cuique hominum quaesitorum, per Iudicia.
Ubi origo Iudiciorum, id est summae Porestatis, ex mente EPIC RI , HOBBESII , & aliorum , explicatur ἰ praecipue autem GROTII systema proponitur; ae in quo consistat Civilis Por sus, & quis eam habere videatur , ex ejus hypothesi expliea tur: ac denique monita quaedam subjiciuntur. Disiligoo by Corale
195쪽
Connexis cum prioribus Dissertat; nibus.
II. Ratio judiciorum naturalis. ε=seqq. VII. De origine iudiciorum ex bpotheseorum, qui Ius natura negans. IX. Ut Glauco. X. EpicuruI. XI. Horatis is
XIV. 0sema eorum proponitur , qui toti humano generi delegatum esse imperium, statuunt. XV. Simulque refutatur.
V. Grotii secundum tria objecta Iuris Romani; & vidimus, quale
jus naturali ratione hominibus comis petat I. ex satu hominum, a. in res, 3. ex obligarione personae. Haec igitur jura a creatore concessa a memine hominum auferri nobis possunt, & si auferuntur, injuria id fit, quae reparari , i. e. suum cuique trubui debet. II. Si autem is, qui ius nostrum aufert, vel violat , illud reparare nolit , ratio naturalis nos docet , eum adigi ad id debere . Cum enim ex fine creationis appareat , Deum jura quae- m. de Coeeeii Introd. ad Grol.
alieni iuris. XU. Quod rationibus probat. XVI. Mutatum hoc esse insitutis e via
tatibus, arioque ex voluntate gen. sitima
m naturalis, nimirum, pro cer. o Mertim satu
dam hominibus toncessisse, eisque πω tria esse voluisse , ex medii necessitate equitur, eum iacultatem quoque hominibus concessisse jura illa defendendi , quia alias frustra finem illum voluisset. III. Cum i itur jura illa vel ab eis, qui in una civitate nobiscum sunt constituti, violari possint , vel ab existraneis , diversa quoque sunt defendendi media . Contra pνuos enim JUDICIA obtinent , de quorum origine, & jure , hic agimus. Contra pinsteriores REPRESSALIIS utimur ,& BELLUM geramus; de quibus d sensionis meciis tequenti Dissertatione
196쪽
1 8 Dissertatio Proclem. VIII. Cap. L
IV. De origine judiciorum actu- de origine summae potestatis explica
ri , primo examinabimus 1ystema e rum , qui nullum Ius naturae , adeo caue nec judicium in statu naturae agnoscunt. Vid. cap. I. in V. Secundo , systema GROTIIbimus . Viri eap. z. VI. Terris , hypothesin B. ΡΑ-R ENTIS de origine summae potesta
tis illustrabimus. Vid. cap. 3. )CAPUT L
Ubi examinatur fAstema eorum , qui nullum Ius Natura adm ttuns , adeoque nee ejus Executorem, tu es, Iudicem naturalem, satuunt.
3. VII. TLLI , qui existentiam juris
1 naturalis negant , eo ipso executorem juris naturali ratione non dari , statuunt. Frustra enim de exeis cutione iuris quaeritur , quod plane non existere putant. VIII. Hi igitur supponunt, nais tura nihil vetitum esse , & unicuique hominum facultatem naturalem agendi competere quicquid lubet. Cum vero in hoc statu quilibet alterius violentiae expositus esset, & non nisi mutuae caedes inde oriri potuissent, fabulam tur, homines in se invicem saevire in statu naturae posse, & ob mutuum metum demum in civitates coluisse , ac
suas lites aliorum judicio submissile ;indeque judicia, summasque potestates metu injuriae ex pacto, & dispositione
. IX. GLAUCO hanc sententiam,pud PLATONEM his verbis propinnit a : Enimvero quia pr mum de hoc dicere polituitus sum , iam audi, quati sit , o unis orta fit is litia. Natu quidem, aiunt, iniuriam facere bo, num esse , injuria oote Lassica malum Ised Iove plus mali esse in patienda inis riam, quam in inferendo boni. Γuamobrem
rint, oe aeceperint , di streumquΦ Ο- flaverint , qui nequeunt vitare , illud conjequi operae pretium fore dicunt , υτ ita inter se paeibeantur, ut neque infimri, neque aeeipi posser iniuria I bino quamuis originem habuis leges, puellaque ψsarum , σ nominata se praecepta legum legitima, atque iussa . Hanc itaque justiis originem babuisse leges, medius substantiam ita esst, volunt. q. X. EPICURUS haec prineipi, magis perspicua secit , cujus mentem ita refert STAN LEJUS b - Nam iniatio eum homines ferarum ritu vagarentur, ae neommoda varia tum a feris , tum ab Inelementia caeli paterent r, pr. sitit quidem naturalis quae a m eorum λ- ter se coise Iulio quippe ob formx, ani mrque , Ira morum convenientiam ) tia in varias ea tus coirent , ac illis etiam commodis es quatenux providerent f ex
D citis videlicet casis , comparatisque tum adversus feras, tum adversus ipsum frigus munimentis ) ς verum , quod unusquisque bene sibi esse , quam altori mallet, ideo frequentes erant rixae de ciabam, de Dominis, de commodis aliis , quae sebi invicem praeripiebant, quousque an madverterunt , non posse se tuto , commodeque degere , ni i pa ta inirent de
197쪽
De Defensime Iurium per Iussicia. I p
de non laedenda se invicem , atque ita quidem, urs quis auerum laederet, criteri laedentem punirent .' itaque is mimus fuit societatis nexus. Tatis autem nexus, Me ratis pactis , nihil aliud fuit,
quam communis Iex, ad cujus obse a. tionem omnes tenerentur, ρο qua attriabueret , faceretque certum unicuique jus,
e facultatem utendi re sua I unde mi a sex quoque fuit quas commune, Heuti jam dixi, societatis jus . Et mox rem ita explicat : Leges scriptas ab ἰniatio nulias fuisse, sed mero utentium conis sensu hom nes tutos suise I ingruente vera malitia leges scriptas, parnasquesa- tutas sesse. Tandemque concludit: In animalibus nullam ese Iuris, iniuriaeve, seu iussi, σ injusi rarionem, qu a interea convenire non potuit, u nee ιaederent, nec Laederentur ab invicem I indeque NB. nec ullam censendam esse inter eas nati nes , quounque non potuerunt , aut noIuerunt ut ad 3nvicem neque laederent, neque laederentvir, pacisi AE .
XI. HORATIUS , sectator EPICURI , totum hoc systema nervose ita describit e :
et pium, sed alio ordine , aliaque ratione in scenam produxit , ac iura inter homines ex mutuo metu , Vel , quod idem est, metu injuriae , eXOrta esse, statuit.
praecepta naturae admittit , indeque transgressores poenam debere, asserit 'verum id saltem obtinere in tu isti Dei, non autem ἰnter bomines ipsos . Inter hos enim natura nihil justum, aut i justum esse , ait, sed mutuum metum
demum homines induxisse ut in civiis tales totverint , & ius suum invicem grassandi judicio civitatis subjecerint. Systema ejus hoe est. n. I. Supponit , homini saeuItate praedito agendi quicquid lubet in statu
naturali jus esse se conservandi s . n. 2. Eidem ergo jus esse omnibus utendi mediis ad eum finem neces His e . n. g. Media autem necessaria elle,
quae ipse talia judicabit β ; eumque
judicem esse utrum actio , quam per ficere vult, ad conservationem sui ne cessaria sit, an non 3 : adeoque ipsius
facientis judicio id, quod fit, jure fieri, vel injuria 4 . .
n. 4. Prae aerea supponit, cuique homini jus esse in omnia; quod his veris bis declarat : Natura evique dedit ius in omnia z h. e. in flatu mere naturaia Z α Mnim in s n. c. d e. i. g. s. p. M d. CiF.
198쪽
18o Dissertatio Prodem. Vm Cisp. L
unἰeuique ι;eebat facere quaecunque, σ stere in bello uniuscuiusque eont, in quosvaque libebat, oe possidere, uti, unumquemque, statuit o
frui omnisus , quae volebat , m pote- n. 8. Huic bello omnium contra ι ι : Et alibi: In conditione hominum omnes consequens esse , ait , ut nihil
naturali omniam in omnia jus es, ipsis injustum sit x : indeque in hoc statu
foruinum corporibus non exceptis . utrumque jure sacere . & laedentem ,
Cum igitur omnes homines hactenus & illum , qui laedentem repellit , raequales sint, inde oriri , ait , aequale mensaram enim iuris ibi esse solam se occidendi jus η, & aequalem uni- utilitatem, adeoque nemini hominum cuique ea , quae cupit , λςquirendi injuriam fieri posse et . Vim ergo, Mspem o . Verba eius haec lant: Causa dolum in hoc bello esse virtutes caria metus muιuἰ eonfisis partini in narMν dinalas ; justitiam , & injustitiam nonia hominum aequalitare s quia σqu ii Iu- esse corporis, nec animae facultates a re se nuι tuo oeeidem possuοι ) , p-r im sed omuia i bi licita esse , quae a cum mutua laedena voluntate P . tuique robore , & genio exspectari s. sa Quoties ergo duo idem cu- possunt o . Paveis rem ita describie rpiunt, quo frui ambo non possunt, ex Cessante potesate civili remant crimius lententia Hobbesi alter alterius hostis itiseum , nius uni Promer jus om- sit , & ad obtinendum. suum finem nitiari is omnia nihil es c alterum conatur subjugare , vel intcr- n. s. Concludit igitur, naturam h ficere. & si imbecillis si, aliorum vi- mineS i on lociabiles procreasse , sed res sibi jungere : quum eodem jure, potius dissociatis, & ad mutuas caedes quo alter vult, alter nolle; alter in- aptos sectile ; idque exemplo prim vadere, alter resistere pollit ε - Ηoc rum si atram probat , & summarum ius, i. e. hane libertatem, revera non potestatum conditionem inter se holus esie, ait; sed potius perpetuas su- dieque in mutuo metu consistere, ρο- spiciones, & studia inde oriri, ac mu- tat a
tuum metum ε - . , . . n. Io. Huic igitur statui conve- v. 6. Cum vero unicuique ius com- niens esse , ait , ut nullum sit doma
petat se conservandi , Hobbesus in nium, nulla proprietas, nihil meum , tanto , & mutuo homaum metu se. & tuum: Quamquam enim s quae furit euritatis viam meliorem nullam esse,nverba Hobbesii in quis de re omni po-
istimat, quam praeventionem : i. e. terat dicere, hoc meNm es,' frui tame ut tamdiu alios sibi vi, vel dolo stab- ea non poterat propter vicinum, qui injiciat, quamdiu illi metuendi sunt M . quati iure , m aequali vi praetendebis n. 7. Hine statum naturae , id est idem suum esse e . Sed uniuscujusque conditionem hominum , natura consi- vsse , ait , quod sive vi , sive doIo
199쪽
De Defensione Iurium per iudicia. I 8 I
acquisivit, & qua in diu id conservare vi, vel dolo potest.
n. II. Fatetur tamen, miseram hanc
suisse hominum conditionem in statu naturae , & minime utile hominibus fuisse ius illud omnium in omnia f , neque iis consultum, in statu illo manere g . Hinc media suppeditat, quibus potuere homines ab illa conditione , partim passionibus , magis vero ratione , id est conclusiones rectae rationis sequendo, liberari : atque has conclusiones vocat leges natura ι . n. I 2. Cum igitur ratio naturalis nobis dictitet, bellum tale omnium con
tra omnes non esse bonum, ac mutuum
silum metum omnem vitae jucunditatem auferre , eandem rationem nobis
dictare, ait, pacem qu erendam esse . . Cum enim lex naturae sit dictamen rectae rationis circa ea , quae agenda , vel omittenda sunt ad vitae, membrorumque Conservationem 4 , priinam ejus legem esse , ait , quierendam essa
pacem , vel f baberi non potes, Mui auxilia , id est civilem societatem ,
per quam a jure illo omnium in omnia homines recedant I . n. I 3. Ad pacem illam, &securitate in obtinendam non sufficere , existimat, pactum plurium inter se de non laedendo , quia sola promissorum conicientia homines in officio non continerentur m . adeoque securitati non
pactis solis , sed Poenis providendum
esse, tunc autem fatis provisum esse, cum poenae tantae in singulas injurias constituuntur, ut aperte malum ma- fὶ de cie. eap. r. tr. υ de civi
jus sit secisse , quam non fecisse n . n. I . Hinc necessarium esse , ait, ut potentia cogendi, & puniendi simul a singulis in unum transferatur , & 'uni concedatur : indeque concludit , universam securitatis viam hanc esse, ut potentiam, & vim suam in hominem unum , vel coetum hominum , unusquisque transierat φ ; unde Voluntates omnium ad unicam reducantur,
id est ut unus homo , vel coetus , unus , personam gerat uniuscujusque hominis singularis ; ut unusquisque ax ctorem se esse fateatur omnium actionum, quas gerit persona illa, ejusque voluntati , ac j adicio suam volunta tem submittat p . n. IS. Ex quo isitur homines jussuum omnia agendi in unum solum conserunt , huic jam omnia licere ,
docet , quae & ipli, & singulis antea
Hinc arbItrIum absolutum Uendi esse penes imperantem ' quicquid ab eo factum Rein , impune esse debere ρ , nec proprii aliquid esse civibus
contra eum r . Unde concludit, imperantem pro Iubitu cives occidere , spoliare, & res eorum rapere pista ,
nee subditIs ser; iniuriam , sed sos
Deo ε . Quin eum nee praeceptis deca
logi s de parentibus honorandis , de
non occidendo homine, de non viola do thoro alieno , de non contrecta da re alterius , de non dicendo fallo
testimonio j obligari, sed ea esse mere civilia ν , quibus nec subditi obligarenter , si leges civiles hos actus non
200쪽
Dissertatio Proaem. VIII. Cap. L
Denique , ait, i p. nam ideo dare dieitur prohiberent arantem ob nullam actionem in jus v eari, puniri , nedum occidi a subdi. tis posse V . Addit, durum id esse , sed res humanas sine incommodo esse
non posse π . n. I 6. Atque hanc esse generationem magni illius L arban, ait, i. e. mo talis Dei, cui pacem, & protectionem sub Deo immortali debeamus omnem ς auctoritatem enim tantam ab omnibus,& singulis collatam , tantam potentiam,& tantarum virium usum habere , ut
terrorem earum voluntates omnium ad
pacem inter se , & ad conjunctionem contra hostes, conformare possit ν .f. XIII. Systema hoc HOBBESII non tantum impium , sed & pericul sum , ae plurimis contradictionibus refertum est , quod nunc demonstrandum erit. n. I. PRIMO enim impium est hoe fine ma, quia supponit , natura inter homines nihil justum , vel injustum esse ' negat, praecepta naturae dari , quae hominibus inter se necessitatem imponant aliquid agendi, vel non agendi : adeoque pactis demum hominum ius ortum esse, asserit , dum in civitates T iverunt, i. e. actus suos civitatis arbitrio submiserunt . Quae sententia parum ab Atheismo differt. Equidem negari neqtiit, Nob sum
leges naturae statuere , quae homines obligent, Sc poenas quoque minentur transgredientibus. Via. Dissert. preerm.
At r. obligatio, quam ipse legi na. tum tribuit, non jus dat homini in hominem, neque homini ab homine injuriam fieri , ait , si leges naturae negligit ' sed saltem Deo, cui soli poe- quod homo rationis regulas secutus non suerit, id est quod pacem non quaesiverit . Per
poenas autem 2. non Intelligit malum
aliquod passionis propter malum actio nis, a superiore infligendum , sed i
commoda , quae ex natura actuum vitiosorum, adeoque tantum uiuente homine , smiruntur ' V. gr. morbos ex
Venere, & Baccho, metum vindictae ex caede , & adulterio , &e. Ex quo
3. apparet , revera neque obligati nem naturalem, neque Veram poenam
hic subesse, adeoque veram legem naturae ab eo non admitti ; quod alibi plenius demonstravimus . Vide D Ferri
n. a. SECUNDO, Impia est asseristio HOBBESII , in statu naturali ,
seu iure naturae, jus ese omnium in omnia ς adeoque unumquemque hominum jure agere alterum occidendo, res ejus rapiendo , thorum alienum violando, &C.
Qua quaeso ratione I a J homini
Christiano, quin homini ratione pra dito, in mentem venire potest, ut statum aliquem supponat, in quo Creator, ens illi id persectissimum, existerct
Voluerit creaturam ratione praeditam , quae facultatem habeat promiscue laeviendi non tantum in alios homines in genere , sed & in conjuges , in parerites, in fratres , &e. Sane , haec idea non ereatori humani generis , sed tyranno, destrusiori cius, convenit.
Equidem b J Hobbesus ut evitet
hanc impietatem , supponit , statum
hunc violentum repugnare rationi , -- deque legem a Deo, auctore rationis, hominibus datam esse, ut pacem quaerant: & a statu illo violento recedant