장음표시 사용
251쪽
De Defensione Iurium conua Extraneor.
testatum , aut uello tinem Imponere
aut eo manente vim habere L . XXI. Primo igitur bellum publicum finiri, ait, PACE. Pacem auistem contrahere posse solas summas potestates, quin & exsules , si non ota noxii vivunt a ' non Vero reges infantes , furiosos, & captivos ε . Ubi monet, in procerum , aut pinpuli imperio majorem partem concludere . .
esse, ait, I. imperium in regnis patrimonialibus , non in regnis usu fructuariis ; nisi populi consensu : idemque dicendum esse de bonis regni t ' quod alibi m plenius explicavit . . f. CXXIII. a. Res suu rum: has enim vi supereminentis dominii per pacem alienari posse , ait ; at civitatem damnum datum ei resarcire debere n , quod etiam ad damna praeterita Occasione belli singulis data extendit o J. Ubi rejicit distinetionem , quam quidam anserunt, inter quaesta jure gentium, &jure civili, quasi de his laxius jus disponendi, & auferendi sine cauta , &compensatione , civitati competat p .
Externis autem cum rege contrahen
tibus sufficere factum regis non inspecta utilitate publica , ad id , ut bona subditorum eis snt obligata θ . CXXIV. Grotius quaerit, quate nus promisso regis populus, ae successor limul obligentur λ Et utrumque obligari, ait, quatenus obligandi pintestas sub imperio comprehensa est ;id vero ita intelligendum esse, ut Valeat quod probabili ratione nititur :
aliud tamen obtinere si jus praeter regium accedens facultatem alienandi ei concedat ' uti si regnum est herile, i. e. bello quaesitum ' vel si princeps jure dominii omnia bona regni quaesivit, ut tempore Pharaonis &c. rCXXV. Circa dubias pacis conventiones generalem tradit interpretanis di regulam, ut quo quidque plus habet favoris, eo laxius accipiatur ; quo longius abit, eo strictius . Iure naturae autem maximum esse favorem in eo videri, ut suum quisque consequa tur. Ambigue ergo positorum examen
eo ducendum , ut qui justa arina habuit , id consequatur . ob quae arma sumst, & damna , sumtusque recuperet ; quia jura naturae favorabile est jus suum consequi ' non item ut poenae nomine quicquam lucretur: id enim esse odiosum s . Cum vero partes injuriam confiteri vix soleant, ideo sumendam esse in pactis intereretationem , quae partes quoad belli justitiam quam maxime aequet n. r. Fieri autem id , ait , duobus modis; aut utres in pristinum statum , quo ante bellum filii, restituatur, aurui maneat in statu, quo nune est . . n. 2. In dubio poserius praesumi partes voluisse , quum in dubio magis praesumatur quod facilius est , nec
Hinc concludit, faJ postliminium captiS non competere, nisi pacto id dictum sit: f,J transfugas quoque reddi non debere, nisi id convenerit: fel res
caeteras pacto manere penes tenentem ,
252쪽
et 34 Dissertatis Pimam. IX. Cap. XII. Sest. II.
n. 3. In priori pactionis genere, quo teres ad bellum caulas relinquat irestituitur possessio bello turbata, respi- Rationem hanc ecflare, fingit, in iureci , ait , ultimam , quae ante bellum privatorum ad poenas , quia id sine fuit, possessionem; ita tamen , ut priu bello judiciis expediri potest A . vatis dejectis interdicto , aut vindica. Excipit auten. I. ea , quae privatistione apud iudicem experiri liceat I . ante bellum debita suere, si ex rerum Sub neutro restitutionis pacto con- inaequalitate , id est , ex contractu , tineri populum sui juris, qui ultro se qui inaequalitatem continet, oriuntur alteri bellantium subjecit, quia ea sal- non si ex poena debetur.
tem restitutioni obnoxia sunt, quae vi acquisita sunt et . n. 4. Quaerit Grotius, quomodo interpretatio fieri debeat, si nihil in pace dictum sit de domnis λ Et distin.
guit i. inter ea damna, quae aute bellum data suere , & ea , quae durante
bello data sunt. In damnis ante bellum datis porro, & a. distinguit , an
debeatur ex rerum inaequalitate , an
ex poena 8 s. His consequenter ait, L da Si modo verba, aut conjecturae non improbabiles suppetant: maxime vero si jus , de quo agitur , non erat liquidum ' benignum enim esse credere id actum ut belli semina evellerentur rsed in privatorum jure tantam ratio.
nem non esse , ut remissa censeatur
poena 4 , quia sine bello a judiciis
expediri potest ι . Levem tamen verisborum conjecturam sussicere , putat , ut hoc quoque donatum censeatur . Rationem hanc affert, quia jus poenaemna durante bello etiam privatis illata non ita nostrum est, ut quod ex im remissa censeri , nee actionem eorum qualitate nascitur ; Sc poenae semper nomine dari AE , quia in dubio ita comtrahere voluisse censentur bellantes, ut neuter injustitiae damnaretur b . II. Damna ante belltim coeptum data non videri remissa, quia non belli jure quaesita sunt , sed tantum exigi
vetita O . n. 5. Hoc autem tantum verum esse,
ait, in debitis , quae ex rerum inaequalitate oriuntur . t ex inaequalitMe nimirum contractus, unde jus datur mi
aliquid odii habent mn. 7. In pactionibus de reddendis
his , quae bello capta sunt , varias adhuc regulas interpretationis suppeditat. Primum enim latius interpretandas esse pactiones, quae mutuae sunt, quam quae claudicant: deinde, quae de hominibus agunt, plus favoris habere, quam quae de rebus : & inter eas quae de rebus, hae, quae de agris plus, quam quae de rebus mobilibus , & denus habenti e ad rescindendum contra- his, quR penes publicum sunt, plus, ctum s . At de jure ad poenas id non quam quae penes privatos.; 3c inter promiscue admittit ; in iure enim re- eas , quae penes privatos , plus illae , gum, & populorum, facilius esse, p, quae reddi jubent lucrativo titulo postat, ut condonatio aliqua secta videa- sessae, quam onerosio , ut quae emtim tur, ne pax non satis pax sit si ve- nibus, quae dotibus tenentur ' .
253쪽
LD Defensione Iurium contra Vxtraneiss
m 8. Porro ait , re pace concessa tructus quoque a tempore concessionis concessos videri . . Regionum autem nomina accipienda esse, tradit, ex ulu praesentis temporis , non tam vulgi quam peritorum p . Ealque regulas frequentem usum habere , putat, quoties relatio fit ad pactum antecedens, aut vetus ς tunc enim
repetitas censeri qualitates, & conditi nes priori pactione expressas 1 . Addit, eum , qui statutum restitutionis tempus non observavit, bello ad
id adigi posse, nisi improvila necessitas impedimento suerit ν . Denique in dubio interpretationem eontra eum faciendam, ait , qui conditiones elocutus est ; quod esse solet potentioris 4 . CXXIV. Grotius prolixe admodum tractat quaestionem . quando paXrupta censeatur Τ Rumpi enim pacem tribus modis, tradit : aut faciendo contra id , quod omni paci inest ; aut
contra id, quod in pace dictum est 'aut contra id , quod ex pacis cujulque natura debet intelligi r . n. I. Contra id , quod omni pace inest, feri, ait, si vis bellica insertur citra
novam causam ab iis , qui parem contraxere M : non ergo si insertur ab iis,
qui socii fuere, nisi id quoque pace cautum fuerit u , nee si quid subditi
injussu publico per vim armatam sa-ciunt x ' nedum si improbantibus Rector ibus aliquid committunt, & in eos judicium postulari non potest : uti sitraticam exercent ν , vel si aliis hel
do s toti corpori civitatis , sed & si
subditis vis armata in lenatur absque nova causa . Addit, nee si nova causa sit,
vi agere licere , nisi judicium si negatum
vel nisi arma armis repellantur μ . Sed & sociis vim armorum illatam pacem rumpere, si nimii an cc comprehensi sunt etsi ipsi socii non pepigerint: modo rati habuerint . . n.i2. Contra id, quod in pace dictii mes, fieri, simulque rumpi pacem, cxistimat, etiam tunc, cum non facit id , quod oportet ς , etsi caput pacis sit levioris momenti a : nisi vel in specie id additum, ne scripta pax censeatur si capitibus minoris momenti contrarium fit: idque semper actum censeri, ait , si specialis poena in casum violatae fidei adjecta paci fuerit e in nec, si certo tempore praestare promisit, sufficere postea moram purgare s . Non vero pace solvi , putat , I. sipat is posterior non stat g : Σ. si per promittentem non stat , quo minus im. pleat; tunc enim aestimationem debe. ri ε : 3. s pars innocens pacem non otias ante alterius persilia servare Vula: . n. 3. Denique pacem solvi, aut, sa-ciendo id , quod specialis iuris natura repudias ε : uti si quid contra amicitia officia st: si nimirum pax sub lege amicitiae inita est ι. Quo resert omnes inlurias non armatas, & quae contumeliae nomine veniunt m : uti minas a timces ,
exstructiones arcium in finibus , non tuendi, sed nocendi causT, Inlolitam copiarum conscriptionem; modo justa indicia sint, contra paciscentem parari . .
254쪽
et 6 Dissertatio Prooem. IX. Cap. XII. Se R. II.
. Non tamen temere interpretandam turum suisset clausula amicitiae non esse hanc calumniam , ait' ; atque hinc adjecta. Sane, 2. omnes casus a Gr pro violatione amicitiae non habendum lio propositi non rumpunt pacem, etsi esse, r. si personae conjunctae, aut sub- sub lege amicitiae contractam; sed n ditae ipsi, quocum pax inita est, inju- Vam bello causam praebent , etsi lex ria insertur: uti si stuprum , vel adul- amicitiae adjecta paci non fuerit. Quod terium cum ea committitur P , nisi ad in ipso commentario plenius examina-
ipsus suggillationem facta sit injuria : bimus. a. si subditos alterius recepit q : 3. si CXXV. II. SORTE quoque bel- perfugium exulibus dat ν in quos ta- tum finiri , ait ; idque licitum esse , men, si poenae rei sunt , judicium dari contendit , quoties de re asitur , in
debere, ait ). Excipit autem casum , quam plenum habemus dominium M : ubi pars civitatis , vel is , qui sacra- non ergo si de subditorum vita , pumento obstrictus est, vel servus, recipi- dicitia, &c. tuenda agatur , nisi rem turr hoc enim absque injuria fieri non stendi spes nulla st υ .posse, putat δ . . CXXVI. III. An SINGULARI n. 4. Ex his principiis Grotii admit. CERTAMINE bellum finire licet 3ti mus duos priores modos , iisque pacem Crotius jure gentium externo id licere, rumpi concedimus. At quod ad tertium ait, non vero jure naturae : faJ quum modum attinet, alibi jam demonstra. occidi homo ob res servandas non posuimus , Grotium naturam foederis , sit: fbJ quum in Deum peccet, qui vi quod sub lege amicitiae fit, non intel- tam sibi creditam tam vilem aestimatilexisse; is enim foedera alia sub lege At excipit casum, si id fiat ad m,- amicitiae fieri, ait, atta sine ea φ. Effe- jus malum vitandum x .ctum hujus distine ionis esse , existimat, quod priori casu omnis injuria non bellica , ut contumelia , & quicquid fit contra amicitiae ossicia, rumpat
pacem. non hoc casu. Nos negamus ,
. essectum foederis sub lese amicitia esse, ut quaevis amicitiae ossicia ab altero exigi possint: sed foedus illud apud
Romanos hunc solum e flectum habebat , ne damna durante bello data repeti, & vindicari pace contracta possent,& ut omnes injuriae oblivioni traderentur, ac Perpetua amicitia inter contrahentes mei. Quo ipso jus postliminii prohibebatur, utpote quod salvum su-Si proinde duo certant de imperio,
populum id quidem pati posse, ait, seὸ ei non fieri praejudicium ; neque successoribus jam natis in regnis non patrimonialibus, nisi his consentientibus I . Quis vero in tali praelio pro victore habendum sit, Iate examinat et . f. CXXVIII. IV. ARBITRIO quoque bellum finiri , & tali arbitrio standum esse, ait, sive aequum , sue iniquum arbitri pronuntiaverint a . Arbitros autem in dubio adstrictos juri esse, nisi laxior quaedam potestas ipsis con cessa sit b . Ceterum, arbitros electos de proprietate pronuntiare debere, non de
255쪽
De Defensione Iurium contra Extraneos
de possessione : quia Dossessori a judicia dirimendam juris civilis esse, putat σε CXXV HI. CXXV HI. V. DEDITIONEM quoque esse speciem arbitrii , existi. mat, quando quis ipsi hosti de se arbitrium submittit . . Rationem alle. gat , quod deditio subditum reddat eum, qui se dedit, & summam potestatem deserat eui fit deditio.
Hinc e ncludit, eum, qui ex injusta causa bellum gerit , Iure naturae nec
occidere deditum posse; nisi id tuo sa- cinore meritus iit; nec auferre ei ali-luid, nisi in iustam poenam . At p to quoque jure poenae commendat clementiam; idque contineri, ait, sub formula, se in fide dare e . Iura gentium victum post deditio. nem nihil non patiendum habere, ait,
quippe jam subditum, & vi juris hel.
ii externi eo loco , ut ei nihil non eripi possit, etiam vita, libertas, multo magis bona , non tantum publica, sed & singulorum s . Excipit autem casum, ubi deditioni conditio adiecta est ; eam enim observari debere, me. rito statuit g . CXXIX. Porro pactionibus accedere plerumque solere, ait, I. OBSIDES ε : hos autem dari vel sua voluntate , vel etiam invitos, & jussu civitatis ; illo casu eos intervenire tamquam principales , hoe easu tamquam
accessorium 4 . Uhi addit, quod si ex tali pactione damnum obsidi oriatur , id pensari debeat a civitate ι . n. I. Dari obsidem saltem poste, ait,
subditum snon ergo vasallum ) : si plures aeque idonei adiunt, rem sorte esse
ceterum, etiam obsides dari posse pueros, & foeminas . n. a. Obsides interfici non posse Iure naturae , putat ' at fure gentium externo posse o , li scilicet fides ab eo, qui obsides dedit, violatur. n. 3. Quaerit Grotius p , an fugere obsidi iiseat Et negat , si fidem dederit: si non dedit, non videri animum fuisse civitatis obligandi civem,
ne aufugeret. n. q. Ceterum , obsidem ex una causa datum ex alia retineri non posse , ait; quum odiosa sit obsidum obligatio, adeoque stricte interpretanda : posise autem retineri jure repressaliarum, nisi contrarium pacto cautum si r . n. S. Denique obsidem non libera. i , statuit, mortuo eo , cui obses datus est, si scilicet foedus est reale. CXXX. 2. Pactis quoque accede re possunt PIGNORA . Haec autem quaedam communia cum obsidibus habere, ait, quaedam propria. Commune esse, tradit, quod pro alio debito retineri pignus possit, nisi obstet pactum ι : Proprium, quod interpretatio non tam stricte sumatur, quia non est aequale odium.
Caeterum, jus luendi pignoris praescribi
nullo tempore posse, existimat M ; nisi de animo derelinquendi constet.
De Me manente bello I ubi de induciis,
commeatu, eaptivorum redemtione.
egit de pactis tum marum potestatum, quibus
256쪽
138 Dissertatio Proaem. IV. Cap. XII. Sect. III.
quibus fuitur bellum : sequitur tracta tio de pactis summarum potestatum ,
quae cum hoste contrabuntur manente
bella, quae fides etiam ab inferiori. bus potestatibus dari potest .. Vide β.iset.). Huc refert inducias, commeatum , & captivorum redemptionem.
tur conventio per quam bello manente ad tempus bellicis actibus a stinendum est x . Unde bella suspendunt I , non tollunt ' atque eo a. Pace differunt et . CXXXIII. Dicuntur induciae non ab eo inde titi jam, nec ab eudoitu , id est introgressu, sed ab antiqua voce indoitiae a .
lent in breve tempus ς possunt tamen contrahi in plures annos : & exempla
induciarum in IoO. annos contractarum
passim exstant. ε . Easque dare non tantum summarum potestatum est, sed diducum belli, etiam minorum is . ρ. CXXXV. Induciae sunt vel uni. Versales, vel particulares: illae sunt. si Omnis vis ubique inter bellantes suis spenditur hae , si vis, saltem quoad certum acium suspenditur e . CXXXVI. Induciae cum effectu incipiunt ex momento , quo parte eonsensere ' adeo u i s subditi, milites, vel alii aliquid eis contrarium , ante quam publicatio eis fiat, secerunt, id
restitui debeat a CXXXVII. Tempus adscribi induciis solet, vel continuum , vel cum designatione termini. Prius fit si in I . dies induciae conceduntur . & tunc computationem fieri, ait, de momenis in momentum , ita ut non finianturnis in momento ultimi diei, quo pactae sunt. Posteritis fit si induciae conce dunt, v. g. ad calendas Martias. Cet rum, Grotius negat , terminum a quo
computari in tempus induciarum . ised
q. CXXXVIII. Effectus est , quod
durantibus induciis omnis vis sulpendi debeat tum in perlonas , tum in res h situm s . Hinci .sea, quae bello capta saere, interim revertuntur ad limina
nostra , jus postliminii non obtinere , ait g ; ait ire , & redire hostes invicem tuto posse ι : a. corruptis hostium
prasidiis loca ejus occupare , aut 3. transfugas recipere non licere ἡ . CXXXIV. Non vero pugnare putat, cum induciis, I. recedere inte. rim cum exercitu ι.: 2. derelicta ab hoste occupare m s non autem sunt dere licta loca praesidiis nudata is ) : 3. auxi. lia, & commeatus civitatibus inferrei, moenia Icc. reficere o , nisi obsessa urbe induciae saltem datae sint sepeliendorum hominum causa, vel ut de deditione tractetur; tunc enim ex negotii natura nihil immutandum , sed omnia in eo
statu relinquenda esse Po: 4. exercitum conscribere, dcc. 'n. I. Tutius tamen esse, tradit, pa
cto circumscribere id, quod seri non liceat. Hinc faJ aliquando expresse addi pacto, ne interim aliquid reficiatur '& ideo stationarios admitti utrinque solere : fbJ sepius quoque prohiberi commeatus r : i. fcJ Aliquando tantum persinnis caveri L non rebus ' eoque calu , si pro
257쪽
De Defensione Brim contra Extraneos.
pro defendenda re persona hostis laedi. Ceterum, commeatum tur, nil contra inducias fieri r . CXL. Finiuntur induciae juxta doctrinam GROTII, I. mutuo consensu:2. finito tempore adjecto . Ubi quaeri solet , an terminus ad quem computari in terminum debeat λ quod Grotius affirmat ε . Hinc induciis contractis ustque ad calendas Martias hunc diem comprehendi, ait, nisi in specie quoque ille exclusus pacto fuerit, 3. si alter inducias violavit; tune enim in arbitrio hostis est, vel salvis induciis ad reparationem agere , & v. g. poenam conVeutam petere, vel recedere ab induciis ,& bellum continuare , ac ob subnascentem hanc novam causam quoque sati factionem exigere u ; nam tunc mu tuo consensu receditur: de quo plenius agetur insta. Non autem 4. rumpuntur induciae ,
si subditi hostis . & privati , aliquid
contra inducias faciant, nisi civitas vel hali habeat, vel satisfactionem neget V . CXLI. Finitis induciis bellum statim eontinuari , ait , absque nova
clarigatione π ; a eo ut illi, qui morbo, vel alia fatali causa impediti finitis induciis apud hostem inveniuntur, iure belli capi possint. CXLII. II. Summae potestates manente bello concedere possunt IUSCOΜΜEANDI 3 ; ubi laxam in te
pretationem locum habere , Grotius ait. Hinc concludit , I. commeatum militibus datum etiam ad duces pertinere et : 2. in itu cautum & de reis
diiu censeri; & cui ab re datum si ,
familiae da tum 3. non pertinere ad uxores, & liberos I nec ad famulos, nisi indecorum seret, aliquem sine famulo ire , t 4. sed nec quaevis bona comprehendi sub hoe
commeatu , Ferum ea tantum, quae solita sunt ad iter asse mi ς : s, expressis comitum nomine piratas, latrones, desertores &c. non intelligi AE : 6. concelusionem juris commeandi non extingui
morte concedentis e : 7. commeatum datum tu hunc modum , quamdiu -- ero, durare quamdiu non revocatur,
nisi is, qui concessit, desierit posse vetile f : 8. securitatem concessam deberi
etiam extra territorium decedentis A .
q. CXLIII. III. CAPTIVORUM REDEMPTIONEM admodum com.
mendat Grotius: eam apud Romanos
prohibitam fuisse, tradit, easque lego
n. I. Lytron alii cedi ε , & iden, pluribus deberi posse ι , ait , si scibab uno dimissus, pretio nondum soluto, captus sit ab alio : semel autem statutum ideo augeri non posse, quod locupletior intelligatur captus , quam credebatur ἔ modo dolus non interve niat . Id vero tantum Iure gentium verum esse , putat, non Iure naturae ibi enim quamlibet inaequalitatem cor rigi debere m .
n. 2. Addit Grotius, hodie, ubi capti servi non fiunt, ad solvendum i tron adhibere posse captum id , quod clam secum captivus habet; quia hostis non acquirit nisi quod specialiter
apprehendit u . Sed & pretium conventum , & ante mortem non solutum ,
258쪽
24o Dissertatio Prooem. IX. Cap. XII. Sin.
deberi ab haeredibus, existimat, modo
eaptus libertatem actu obtinuerit o . n. 3. Denique, ait, in carcerem reis
dire non teneri eum , qui ideo libera. tus est ut faceret dimitti alium , qui factum morte praevenit ; sed liberari praestando aestimationem p .
SECTIO IV. De se minorum potestatum in Bello. CXLIV. INTER publicas quoinque conventiones Grotius cum Ulpiano refert pacta Ducum inter se aut cum aliis N .
Duoiautem hic quaeri , ait , I. an pacta illa summam potestatem obligent λ a. an ipsos Duces , aliasque minores potestates ρρ. CXLV. Priorem quaestionem assi mat , si ex jussu superioris, vel ex praepositionis natura id sequitur e . q. CXLVI. Aliquando iactum minois rum potestatum occasionem dare obligationi , ait , etsi id factum non sit eausa proprie dicta r ' nimirum , πιι per consensum, etiam tacitum , uti si sine qua satis commode quae ineli suae expediri non possunt-CXLV III. Poseriorem quaestionem assirmat ; eumque , qui fines mandati excedit, tengri ei, cui fidem dedit, ad aestimationem & si dolus accesserit , de damno culpa dato; immo dc ex crimine ad rinam : idque verum esse, ait, etsi testationem interposuerit, semeti in sum obligari nolle M . Unde concludit, contractum talem semper esse bilater, lem , & nunquam claudicare V . CXLIX. Postquam Grotius e plicavit, quatenus superiores obligentur ex pacto Ducum , porro quaerit , an, & quatenus ex horum pactis milites, &ex pactis magistratus oppidani obligentur λ Et respondet, obligari intra eos actus, qui solent ab ipsis imperari , etiamsi pacta onus annexum habeant ' sed Jc e contrario pacta haec eis prodesse in utilibus : si extra fines mandati aliquid imperant , dc consensu
superioris, &si onus annexum est, acinceptatione inseriorum opus esse, ait π .
q. CL. Duces belli transigere non possunt I. de causis belli, nec de com sequentibus ' ' aliud de induciis di-lumma potestas id scivit, Sc fieri pas- cendum, & de commeatu et : 2. nequeia est ; vel per rem ipsam , si locu- homines, imperia, agros, bello Quaesi-pletior fieret summa potestas cum alia ta concedere hosti, at nondum qua'sterius jactura ι . ta condonare in , & v. g. se dedenti-CXLVII. Obligari autem sum. bus vitam, libertatem, bona, abitum,mam potestatem ex facto minorum ps 8cc. permittere possunt . .
'estatum , etiamsi piae politus aliquid CLI. In his ducum factis strictam
fecit contra mandata arcana, intra li- Obtinere intem lationem, ait, ne aut
mites tamen publicae sunctioni, ' qui ex ipsorum aetii summa potestas plus , si satis noti non sunt contrahentibus , quam velit , obligetur, aut ipsi dam- sequendum esse, ait , quod conjectura num subeant ossicium faciendo e . Hinc dictat , ut id intelligatur concessum , inseri, I. eum, qui in deditionem pu-
259쪽
De Defensione Iurium contra Extraneos. 24 I
ram a Duce accipitur, eo jure acce. est, alii se dedere possit 8 Negarptum videre, ut de eo victoris popu- Grotius, quia jus victori semel quis. Ii, aut regis arbitrium sit . : a. ii ini. situm auferet nequit .is a Duce pacto addita sit clausula , CLVI. Porro quaeritur, an pris p ultra Romanus censuisset , rati ha. εὐ- - - - o . bitione non secuta , ducem non tene.
ri nisi quatenus loeupletior est factus ν :3. qui oppidum tradere promiserunt , dimittere praesidium posse s .sECTIO V. D. Me primia in Milo. CLII. PRIVATOS quoque etiam aetate minores h in fidem hosti d re posse , & inde obligari , contra BARTOLUM, aliosque, GROTIUS asserit Λ idque non tantum de vero hoste , sed & de latrone , & pirata
statuit ε.: modo error non intervene. .rit , & quidem talis , qui in mente agentis vim habeat conditionis k . CLIII. Valere autem dispositionem privatorum, ait, tantum de jure suo privato, non vero de jure publi- eo ι : neque obstare civibus jus s pereminentis dominii , aut militibus sacramentum; nam excipi casum summae necessitatis m . CLIV. Hinc concludit, promittere posse captivum de redeundo in cariscerem n ; de non redeundo in ceristum locum et de non militando adversus capientem . : de non sugiendo,
etsi vinctus id promiserit: secus fi post
promissionem vinctus fuerit P . CLU. Quaeritur, an is, qui ca- iam. de Coereti Introd. ad Grost in L 3. e. aa. s. II. te d. c. 21. g. I 2. f) d e. ra. l. II. υ
vati violantes pacta a suis potestati bus cogi possint ut impleant Geo. tius Iure naturae negat ς at Iure gentium in bello solenui id reeeptum esse, affirmator . CLVII. In dubiis pactis interpretationem ita faciendam esse , ait ,
ut a proprietate vocum quam minime recedatur 4 . Hinc insere, I . eum,
qui vitam pactus est , non jus habere ad libertatem : Σ. auxilium V
nisse dici , si si in conspectu positum M : 3. rediisse ad hostem non viis deri, qui clam rediit, ut statim exuret : 4. deditione facta sub conditi ne , nis avxuia a enerint , intelligi debere talia auxilia , quae periculum cessare iaciant π : s. solutione promissa certo loco non deficere obligationem solvendi, etsi lacus dominum mutaverit 3 : o. obsides in dubio a cessionis loco haberi e .
CLVIII. SILENTIO quaedam conveniri posse , GROTIUS ait et
quum consensus qualitercunque inducatus, 3c acceptatus , vim habeat j ris transferendi AE . . CLIX. Quaedam autem natum
actui inesse, docet b r uti t. si quis in
260쪽
242 Dissertatio Prorm. M. Cap. XIII.
tutelam recipi a populo, aut rege ex- cedit , cujus alia causa extra volun.
petit is enim tacite se obligat, ne talem scederis probandi dari non pos. quid taciat adversus eum statum , in sit g . quo praesidium petit φ : a. si quis CL X. Tandem quaerit , an ex colloquium postulat , aut admittit , sola dissimulatione poena remissio eoII itacite pollicetur d , collocutoribus id possit i Negat Grotius , nisi accedat
innoxium fore ; etsi durante collocu- talis actus, qui aut amicitiam per setione collocutores sua interim promo- ostendat, ut foedus amicitiae; aut opi. vere absque perfidia possint e : 3. λ nionem de tali virtute , cui meritogna muta , ex consuetudine supplicem ante facta condonari debeant i h sive deditionem fgnificantia , obligare ad ea opinio verbis indicata sit, sive re- arma ponenda f : q. Sponsonem a bus, quae ex more institutae sunt ad Duce factam rati habitam censeri , si talem significationem. actus cognitus , & tale factum ac-
CAPUT XIII. Do his, qui in bella medii sunt. f. CLXI. ROTIUS eam licen. F tiam , quam hactenus explicavimus , s sve ex jure natura , sive ex iure gentiam oriatur, tantum in hostem concessam esse, ait: adeoque in hos . qui extra bellum sunt
positi, nullum jus belli esse, recte statuit ν . Solam autem necessitatem exiscipit ; hanc enim jus in rem alienam dare, si ipsi . domino par necessitas non subest , Sc ultra , quam usus exigit ,
non sumitur ε . Quod alibi ι plenius
explicavimus. CLXII. Ceterum , eorum , qui medii sunt, ossicia quaedam esse circa bellantes, ait m : nimirum , nihil sa-
cere debere, aut quo validior fiat is, qui improbam fovet causam , sorte subministrando ea , quae proprie ad bellum sunt usui hostili , arma, commeatum , &c. mittendo ; aut quo jusum bellum gerentia motus impediantur .
In re dubia aequos se praebere debere utrisque in permittendo transtu , in commeatu praebendo legionibus , in obsessis non sublevandis ' , &c. Ubi suadet, ut cum utrisque paciscatur, ut bona voluntate a bello abis stinere, & communia humanitatis officia utrisque exhibere liceat φ .CA