Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 746페이지

출처: archive.org

분류:

261쪽

De Defensione Iurium eontra Extraneos a I

x stema Grotii monen da occurrunt , quae ipsi commentario reservamus . Hic generalia quaedam saltem notabimus. CLXIX. I. Ex praecedentibus repetendum est , modos demonstrandi justitiam bellorum ex jure naturae sotiali, & laxiori, item ex jure gentiam,

eum Ius seetale non agnoscamus , Iust ius ad sola jura Dei pertineat, Ius gentiam merum figmentum sit, Ius autem divinum voluntarium, uniisValedistinctum a jure naturae non existat. CLXV. II. Grotius justitiam bellorum demonstraturus in genere ait ,

nihil in illis inveniri , quod custodiae

humanae societatis eontrarium sit. At alibi notavimus, eum, qui bello injuriam sibi illatam vindicat, omnino turbare humanam societatem ; adeoque probandum erit, hanc turbationem 1 o. cietatis licitam esse. Probatur autem L. cillima ratione ex nostris principiis , quae supponunt, Deum facultates quasdam habendi , vel agendi, singulis hominibus concessisse : unde sequitur necessario, Deum quoque iacultatem conincessiste jura illa tuendi , contra eos , qui jura ex Dei voluntate quaesta n bis auserunt ; quia alias frustra jora illa hominibus propria esse voluisset , Deus autem nihil frustra agit. D . Pr Em. I. 73- )

CLXVL III. Agnoscimus quidem divisionem in bellum primatum, o publieum: at mixtum, vissi supr. Istis

& 14. ὶ id est, tale bellum, quod geri

in privatos potest. & auctorem habere magistratum quemvis , non admittimus p . Equidem exempla quaedam hujusmodi bellorum mixtorum Grinius proponit. nimirum, I. si Princeps ira subditos rebelles arma sumit ; bel Iumenim hoc intuitu subditorum esse pia. vatum , ait ε : a. si inferior magistratus ad exercendam iurisdictionem in subditos contumaces arma adhibet a z3. si idem magistratus ad tuendam elebem sibi ereditam bellum inseri vicinis injuriam facientibus O .Hue quoque pertinere videtur si subditi in principem statum inverte tem vim parant : s. si summus prinaceps laeditur ab alterius principis suta dito , vel contra: 6. si gens a piratis, qui suseriorem non habent, laeditur N r7. quando imperantes ipsi ia diversas

eunt partes. n. I. At verius est, his casibus vel

esse bellum privatum, i. e. resisti pol se jure defensionis necessariae; vel plane bellum non esse , sed jus judici rum obtinere; ves esse bellum putiucum. Quod in lingulis exemplis plenius demonstrandum est . n. 2. Primo casu , si princeps in suta ditos rebelles arina sumit, id non jure

belli, sed jure imperii facit ; nequc

262쪽

tamquam in hostes vim parat, sed n. 3. Secun/o casu itidem magisti, subditos rebelles castigat vi imperii , tus non jure belli , aut tamquam in& iurisdictionis. hostes, arma sumit, sed vi iurisdictio. Idem quoque dicendum , si praedo. nis sibi e n. issae pinnas serreat , &nes opibus, & copiis validi ei vitatem, subditos refractarios vi coercet. de eu)us territorio sunt, laedunt; ton. n. q. Tertio casu in serior ille ma tra hos enim vis exercetur intra sumis eis harus Vim vi repellere potest, non mi imperii fines , adeoque tamquam suo jure, sed ex mandato Principis , in subditos . . saltem tacito; atque tunc est bellum Atque huc pertinet bellum Sertorianum, totius imperii Romani viribus cum universis Hispaniae , aliisque po

pulis , gestum ς de quo FLORUS ,

ait : Hositi potius, an civile dixerim, .esis. Sed sine dubio bellum hoc mere civile fuit; idque inde probat PA. RENS et , quia universae Hispaniae populo Romano subjediae erant , &Sertorius dux, miles, & subditus Romanus, & ex Syllana proscriptione exsul. Quod Sc mox agnovit Florus a ,

ubi resert NB. in favorem Metelli, &Pompeji, qui duces ejus belli fuerant , pro hostili habitum, ut triumpharent . Huc quoque pertinet bellum servile, quod Romani cum servis gessere b ; in quo adeo jus belli non obtinuit , ut victi plerique vel patibulo affixi fuerint , vel metu supplicii voluntariam mortem subierint e . Tale quoque fuit bellum cum Spartacio gestum, qui se vos, & gladiatores milites habuit, &non nisi collectis totius imperii viribus vinci potuit . . Item Catilinarium e 'porro quod sub Lepido f , item cum Viriato venatore , & tandem latrone, gestum est a ; denique bellum cum Tacfarinate ε . Hinc Augustus , cum hic praedo, & desertor legatos mitteret , indoluit quod hostium more ageret ε .

publicum. Si vero inferior ille magistratus ob praetensam sorte injuriam , vicinae genti, quae eam factam negat, bellum infert , dispiciendum est . an Princeps consentiat, an non λ Priori casu bellum erit publicum; posteriori casu plane non est bellum, sed magistratus ille aut puniri a suo Principe,

aut ei, quem sello injussu populi petiit, dedi debet. De quo alibi latius

agemus.

n. s. Quarto ea se itidem non est bellum, nedum mixtum . Sane , cum talis Hinceps, qui statum evertit, d snat esse Princeps, certum est, cessante imperio illud redire ad populum , adeoque huic vi imperii status praesentis, legumque, ac civium defensio incumbit; quae proinde tum non pera gitur ex causa belli iuris gentium quod non est nisi inter duas summas potestates ) ; sed ex causa imperii specialiter sic dicti, quod ad populum revertitur , & in Principem nunc priva

tum exercetur , .

n. o. suinto casu itidem hellum non est, sed si summus Princeps laeditur ab alterius Principis subdito, vel contra , id pertinet ad judiciorum ordinem , quod i ita explicat: Cum enim ille , qui lauisse dicitur , alii summo

prinis

263쪽

TDe Defensione orium contra Extraneos. 24sprincipi subiectus sit , eumque judi

cem habeat, hujus forum princeps laesus, idemque actor , natura sequitur 'quod si vero iudex iste jus negasse , vel rite non administrasse dicitur, tota haec quaestio jam est inter dum hos summos Principes , quae non nisi belli jure decidi potest . Et e contrario, si principis subditus ab alio lummo Principa laesus sit , is quidem judicem, quem princeps nullum in te ris agnoicit, a sire non potest ' at sui principis ossicium implorabit , ut ille

jus suum tueatur , prout natura tene tur: qui si principem laedentem requisiverit ut satisfaciat , nec impetraverit, iterum causa haec inter duos Ρriniscipes vertitur , nec nisi Martis arbitrium superest u . n. 7. Sexto casu distinguit Ρ Α-R E N S , an piratae illi extranei nobis iniuriam secerint, an non λ Priori casu iure necessariae desensionis eos repelli vi posse, statuit, adeoque tunc bellum esse privatum . At si praed nes illi extranei promiscue quidem

latrocinia exercent , nos vero in spe. eos γcie non laedunt , quaeritur, an in

liceat λ Et quo jure

in ea est opinione , Im-

spectant . Ita ipsa societas humana non potuit dividi ; & divisione exstincta fuisset: societas enim divisone

tollitur. Ita sub orisinario illo, Scuniversali summo imperio ante divisonem sne dubio comprehensum fuit , tueri jura naturae, & pacem totius humanae gentis, & dignitatem naturae humanae' a que adeo defendere quoque mortum rum hominum corpora, & cadavera & propulsare quod ad omnium injuriam pertinet, qualia.sunt anthropophagiae , sodomiae , praedandi , incc-stuum, &c. licentia ' denique cavere , ne liberi transitus innoxii tollantur',

eoque omne humanum , quod tura est, commercium

ipsaque adeo eius incisis ,

arma sumere

PARENS

perium universo generi humano competiisse initio ' postea divisum illud fuisse in plures civitates ; at quaedam

jura individua mansisse , quia certis territorium spatiis includi non potuerunt ' quod ita probat m . Cum vero quaedam jura individua sint , vel talia , ut certis terrarum spatiis concludi non possint , ea in nanc partitionem non venerunt, uti quae ad jus , utilitatem, pacem , dignitatem , injuriam totius humanae gentis individue Cons. L.

a. c. I. c. Z. f. II. nu. Ee L. humana societas nervis

ruptisque vinculis aboleatur . Fuere itaque originarie summi imperii unive salis duplicia jura : quaedam, quae ita indivism respiciunt universum genus humanum, ut ab hac universitate separari , & certis territoriorum spatiis concludi non potuerint: quaedam vero dividua, & talia, quae partibus terrarum coerceri, & per populos distribui potuerunt ' uti sunt jura , quae bonum,& pacem cujusque populi, non totius humani generis , ut corporis indivisi concernunt. Haet sola igitur in partitionem cum terris divisis venerunt :atque hac divisione id effectum est , ut quoad haec jura cujusque populi

summum imperium terrae suae snibus constrictum, omnesque, & singuli extra hos fines suos privati essent. Reliqua Vero, quae diximus , summi hujus imperii universalis jura indiuidua,

nec certae terrae regionibus circumscii-pta sunt, atque adeo remanent, eti2m

post

tm Parens in Exere. a. ad Grol. in s n.

264쪽

246 Dissertatio Prodem α. Cap. XIV.

poli di .isionem, sub complexu summi Si piratae alterius imperio pateantc nee civitas, eui piratae illi subsunt 'excursiones impedire possit, vicini j re necessariae desensionis arma in hospiratas sumere possunt ἰ adeoque betalum hoc erit mere pri Vatum.

Si piratae gentem constituunt , ticum potentiis vieinis jura gentium obteruant, ac maria saltem infestant . uerum bellum publicum est . Atque tale fuit bellum piraticum Ciliciae :nam Ciliciae gens erat libera, suis vim vebat legibus, & sub Vespasianci d mum in provinciae formam est res Ela O . Piratae autem dicebantur , quia maria infestabant , eaque bello praecludebant ρ ) Atque hine etiam Pompejus de his piratis triumphum duxit g , qui non nisi in bella publico decerni solebat e . Huc quoque pertinet bellum Balearicum a , nec non bellum Illyricum, de quo Cn. Fulvio Centumano trium

phus decretus fuit ν : item quod eum Barbarossa gessit CAROLUS V. fuit enim ille praesectus classis Turcicae ,

adeoque Ottomannorum jure , & nomine, bellum gerebat a. Si piratae sunt praedones errantes , vet in insula deserta degentes , qui miscue in omnes homines saeviunt , non jure imperii, nedum jure imperii universalis coerceri possunt , sed jure

necessariae defensionis, utpote quae non tantum contra injuriam actu illatam, sed & contra eam , quae paratur , licita est. Sane, latrones, & piratae, qui promiscue in omnes saeviunt, totumque

humanum genus pro hoste habent, eo ipso declarant, sibi nil nisi occasionem injuriam inserendi deesse.

ab Alex. Genis l. dier. I. e. 22. Val. Max.

imperii universalis, & originarii. V erum, cujus jam est hoc imperium summum universale post divisionem terrarum , & gentium t Et consequens est , esse illuci eorundem , quorum est

imperium summum in suas terras .

Inter illos enim dispertitum est origia narium illud summum imperium t tius humani generis. Cum igitur haeeiartitio non fuerit sacta id minuenisam vim summi imperii primaevi, vel ad partem ejus ei detrahendam , di existinguendam, sed contra , ad stabiliendam , & pluribus munimentis, ac prae sdiis sulciendam, pertinet equidem ad liberos populos , vel summos Principes , universum illud summum imp tium primitivum sine ulla imminuti ae; sed pro indole, ae natura cujusque juris, dividua ad singulos pro partibus , indiu Aua in solidum. Idque in omni fere universitatis jurium divis ne usu venit, ut quaedam jura partibus dividi non possint , & ea propter necessario apud sngulos dividentes maneant in solidum : quicquid enim partes non recipit , id ubi est , ibi insolidum esse necesse est . Cum vero hujus rei esse Ius varii, atque abstrusi, totaque haec quaestio de indiuiduis perdissicilis sit, suo loco eam plenius

enodabimus u .

Ego distinguendum puto, I. an puratae illi sint alterius imperio subjecti.

an non 8 Si, non, a. an sit veruS pinpulus in civitatem collectus , & imperium exercens, an vero snt praedo ues errantes sine ei vitate , & imperio, adeoque dissociata multitudo P dandi causa collecta

265쪽

De Defensione serium contra Extraneos. 24

Cum igitur eo ipso, dum in omnes rum reparandi obligatio, quae non pa. sed trantactione finitur armantur, satis testantur, se omnium hostes esse, omnes quoque homines , etiam actu nondum laesi , injuriam , quam metuunt, avertere possunt adeoque bellum hoc erit mere privatum. Atque hinc quilibet privatus iure necessariae defensionis in eos arma sumere potest ' idque constat exemplo Caesaris, qui licet privatus, classem comparavit contra iratas, & eos raptos cruci aD fixit υ . Huc pertinet bellum , quod Hispanis perpetuum est eum iis , qui Hibusi era vocari solent. N. 8. Septimo casu si corpus civitatis

libem , cui summa imperii potestas conjuncta est, in duas partes scissum , ae divisiam armis secum dimicet, naturali jure id bellum non est, quia neutri parti inhaeret summa imperii potestas, cujus est jus belli, sed toti corapori : nedum erit bellum justum, vellicitum ' quia bellum iustum jure hentium non est, nisi cum illud geritve

inter Limmas utrinque potestates, quae judicem alium in terris non habent ,

reipublicae suae tuendae , & hostis inde arcendi causa. Atque hue pertinent bel. la illa civilia inter Marium, & Syllam, inter Pompeium , & Caesarem , inter

Augustum , & Antonium . Ρartes enim utrinque non sunt nisi

privati, nec ob tutelam populi , Vel reipublicae, sed ob sua commoda, &rerum suarum rationes , bellum gerunt; nec tendunt ad adiervandam ab hoste rempublicam , sed lacerandam inter se , ac turbandam , ubi magis tumultuatur , quam bellatur . Inde

ergo nulli sunt effectus belli juris gemitum, sed damnorum utrinque dato-

Si de successione regni inter agnatolldisputatur , bello res deciditur E om. nes enim se reges, & cum summa potestate esse contendunt: quos repugnat

habere judicem, & superiorem M. f. CLXVII. IV. Circa Jus remessiIiarum multa notanda occurrunt . Nam I. verum non est, ejus rationem ex Iure gentiam oriri s via. D. pra ρ. 3o. Ipsa ratio naturae dictat, subditos ex facto Principis teneri , eum factum illius defendant , & defendere teneantur. 2. Verum non est, jure naturae subditos , & in specie taminas, insanistes , ac senes, capi non posse pro de

bito suae civitatis s viae supra f. 37.

nam omnes sequuntur causam Principis , solutionem debiti injuria meis

gantis. 3. Verum non est , singulos Iarsos eapere personas, & res ejus civitatis, quae ius ei denegavit, etiam non imis plorata auctoritate judiciorum. q. Verum non est, vitam adimi e ptis iure repressaliarum non posse , si nostri cives injuria occisi fuere: nam singuli civitatis factum p stare tenentur, quia causam civitatis sequuntur.

V. GROTIUS justitiam Mili pri

vati non magis adstruit , quam justitiam bellorum publicorum. Rationem enim licentiae bellorum privatorum hanc affert, quia juri naturali non repugnat injuriam etiam vi a se arcere

t vid. svr. q. I. in . Sed id ipsum in

quaestione est, an juri naturali repugne i, injuriam vi a se arcere ade

que id probari debuisset; & cum per

bellum s.' s s. seq. o Patens de Test. Princi Pari. a. I. fia. αὶ ibid.

266쪽

bellum jus hol idari debet cur id illieitum non sit. CLXVIII. I. Distinctionem inter bellum solenne ex jure gentium, & minus solenne s viae supr. q. o. seq. m

re esse cerebri nam , statuimus . Nam I. alibi demonstravimus, non dari jus gentium , nec existere talem constitutionem universalem , qua gentes jura quaeJam inter se statuere voluisse apis

pareat. Adeoque L. verum non est ,

sentes constituisse ut bellum illud , quod inter duas potestates summas geritur ,

di indictum est, solenne sit, & quod

ei quosdam effectus singulares tribue. rint , impunitarem , scilicet , intuitu aliarum gentium , & dominium exteris num . Unde quarto consensus, pactum , & statutum tale probari poterit Z Sane , 3. omnes illi effectus iuris particulares , qui bello solenni ex jure gentium trita buuntur, vel ad jus naturae pertinent , vel plane non sunt juris , adeoque nec juris gentium ' quod in ipso commentario suis locis demonstrabimus . Inuiatilis ergo est tractatio operosa Grotii in explicandis his effectibus. 4. Causam huic invento dedit quaestio illa celebris, an bellum utrinque i Dum esse possit λ Grotius ex lumine rationis recte judicavit , alterutrum necessario injuria agere. Quia vero de justitia causis inter duas summas pol states, quarum utraque jure se agere putat, nihil absque periculo assii mari, adeoque neutra injuriae argui potest , admodum haeret, quo sensu bella haec iusta utrinque dici possint. Ut igitur rationem hujus rei daret, suppon it, gentes s quae noluere decide. re inter partes ) inter se constituisse , ut omne bellum utrinque issum seu, ad eum

effectum , ut is quoque, qui injustam defendit causam, res hostis acquirat ,

Dissertatis Prooem. IV. Cap. XIV

vi auferatur , ratio &c. nec ab aliis gentibus puniri possit. Id autem gentes saltem constituisse in bellis solennibus. uae nimirum inister duas summas Potestates geruntur,& indicta sunt). In minus solennibias vero i. e. quae a potestate non summageiuntur, vel quae indicta non sunt in nec jure gentium bellum justum utrin. que esse, sed eum, qui injuria agit ,

capta restituere teneri, & tanquam latronem, raptorςm, &e. a quovis puniri posse. Equidem opus non fuisset , ut illa dissicultas evitetur , ad distinctionem

confugere, quae meris , & vagis pra sumtionibus nititur, ac omni ratione caret. Decisio propostae quaestionis ex ipsa ratione naturali sequitur, Praemittendum autem est , morali ratione inter duas summas potestates

judicium de justitia causae ferri non posse: non ab i s litigantibus, quia uterque suam causam justam asserit ;nec ab aliis gentibus, quia gens in alias gentes judicium sibi arrogare nequit. Suspensa igitur es justitia causae ,& tota res dependet ab eventu belli; indeque sul nendi debet judicium de justitia ea uiae , donec Deus bellorum arbiter litem hane per ultimam victoriam decidat. Sed an ne durante saltem hae lite uterque jure agit 8 Anne uterque me

diis desensionis propitio jure uti potest Rei p. Nec hoc admittimus, quia is , qui injuria agit, etsi id non publice testetur, omnia illicite agit adeoque haec ipsa defensionis media inlusta sunt . At, ais, uterque in bona fide esse, eoque jure se agere opinari potest ἔ adeoque laltem ratione modi procedendi utrinque bellum justum erit 8 Resp. Ex eo, quod quis opinatur sibi justam esse causam, non sequitur , eam vere ju

stam Disiligod by Corale

267쪽

De Defensione furtum contra Extraneos.

Ium esse ' facile enim , in propria in primis causa, tali potest . Sed & iam

gamus , utrumque in bona fide esse posse circa justitiam causae ; ea enim est rationis nostrae conditio , ut ex minatis circumstantiis , & adhibito consilio prudentum , facile cuivis conis

stare possit quid justum sit , quid imi ultiun . si quis igitur vel ex malitia, vel ex ignorantia , justam sibi fingit

causam , quae talis non est, semperinjuria manet, & eventus belli id de

claraturus est.

Illustratui haec ratio exemplo litium privatarum , in quibus durante processii pariter neuter litigantium inju. Hae argui potest. Tota quaestio de justitia causae suspensa est , utque dum per sententiam judicis de ea constet , que declaretur , cujus causa injustast, quis injuria processui causam d derit , adeoque quis ad reparationem,

di ad poenam teneatur.

Cum vero dictum sit , gentes in duas summas potestates bellum inter se gerentes judicium sibi sumere non posse, anne hinc sequi videtur , eos utriusque factum pro jure habere λResp. formula illa, quod gentes utriatisque fictum pro jure habeant, nihil

aliud significat, quam quod judicium de jure belli suspendant , & praesentem utrobique sequantur possessionem. Inde autem non sequitur , gentes auserere, aut statuere, bellum utrinque

esse iustum; quod insigne mendacium

foret.

Hinc jam omnes illae differentiae inter Ius naturae, & Ius gentium, quod in bello solenni obtineat, ultro cor ruunt . Nam is , qui injustam tuetur causam, omnia illicite agit , injuria interficit hostem, personas, & res ejus

capit, &c. Quod vero neuter con in. m. de Cocceii Introd. ad Grost

ei de injuria possit, id oritur e na.

tura rei, quia judicem, & superiorem non habent bellum gerentes , qui de injustitia causae cognoscat. Etsi vero tales praedones gentium hominum judicio non subsint , te tum tamen est, severiori longe judicio subjectos esse, nimirum, iudicio summi numinis, bellorum arbitri, cui iuli , qui injustam causam fovent , tan.

uam omnium caedium, & rapinarum urante bello commissarum auctores , gravissimas poenas , sue temporales ,sve aeternas, daturi sunt.

CLXIX..HL Cum dictum fit,

bellum jure gentium solenne non dar sponte coietuit figmentum de hello mia

I. negamus, bellum publicum minus lolanne esse, quoties potesar non sum.

na bellum gerit. Talis enim potestas veι ex mandato principis agit, saltem tacito : & tune est publicum ,

quod omnes solennitates juris naturaes nam jus gentium voluntarium non agnoscimus , habet: vel sine mand to arma infert ς tunc plane non est bellum, nec minus solenne, sed latroacinium : nisi princeps approbet, Vel po- tellas illa jure necessariae desens is vim repellat. a. Verum non est, bellum minus solenne tunc quoque videri, quando inter duas summas potestates bellum indictum non est. Nam etsi injuria fiat ei, eui bellum non indicitur, nemo tamen judex est inter duas summas potestates, adeoque bello res decidi debet. Hinc 3. nulla ratione admitti potest, bellum absque indictione gerentem a qualibet gente , quin aquolibet privato , hodieque tanquam surem , praedonem , homicidam &c. ubique locorum puniri posse. q. CLXX. VEL Natura , & ratio

268쪽

lucis postliminii tu . supra ρ. Ios. . in omnia pristiua jura recipit plane mera ita sint Grotio . Sane , iudicio huiu, ei. η0 um gentium demum , sed ipso censetites Jw- ςδp

Iure. naturae inter duos bellum perem 6 CLXXI PY res ei

269쪽

DISSERTATIO

Ubi exponitur

SYSTEMA

IURIs NATURAE

IUXTAE ORDINEM POSITION M

Quas pro explicatione Iuris Gentium lectionibus Graianupraemittere solitus fuit.

SEARCH

MENU NAVIGATION