장음표시 사용
381쪽
364 Dissertatio Prooem. XII. Lib. III. Cap. LV. Se l. II.
tae , 3c necis in familiam exercere cumbit, ei omnia litent, sine qui hue alimenta pra lari non possunt . Neque liberi per hanc venditionem servi fiunt ; sed operas saltem praestant emistori, donec pro alimentis satisfactum sit O . S. Vota eorum ei sectum'non habent sine voluntate patris 4i. P. Pater filio tutorem dare, & IO. coe cere immorigerum potest e . n. Secundo, Patex, δc filius habentur pro una persona f . Hinc nulla obligatio inter patrem , & filium intercedere potest. Adeoque filius, quia patre stipulatur, nullum jus acquirit, adeo ut nec fidejussor a nat re da. tuS teneatur, quia nemo potest pro eodem , ae eidem esse obligatus g ' ha res tamen patris tenetur peculiot nus . . Pariter, si patera filio it pui tur, actio non datur in filium : at fi- dejustor a filio datus tenetur φ . n. s. Cum igitur pater, & filius . habeantur pro una persona , naturale est ut filius fit instrumentum p
tris ε . Hinc pater filio stipulando sibi acquirit i : uti filius , stipulando
patri, acquirit patri m , etiam ignoranti η , νῶι vox patris tanquans s-lii si, Aui ssii vix tanquam πυκpatris tutelligitur in iis rebus , quae
Porro si filius paciscitur ne a patrepetatur, patri acquiritur exceptio p . Idem obtinet si filius paciscitur ne a se petatur ' nam hoc quoque pactilia
iosse. Diximus quoque ibidem , ius
e vitae, Sc neciv constitutis civitatibus aliquando capiti familiae relictum , & se patremfamilias judicem domesticum fuisse. u. 2. At praeter imperium alia quoque jura privata vi patriae potestatis patri in liberos competunt , de
quibus praecipue hic quaeritur . Ρ mittendum autem generatim est , liberos parentibus debere reverentiam , tanquam auctoribus suis r . Hinc PHI LO ait , Parentes Deum quodammodo referre giguendo . SeqMela hujus reverentiae est , quod patienter serre debeant injurias parentum ε , & quod eis obedire teneantur μ . Speciatim
n. 3. Primo , pater jus aliquod in corpus , & personam liberorum , utpote membra corporis sui, & familia nabet , culus e flectus sunt , I. quod pater liberos , s ab alio detinentur , vindicam V ; atque in eum finem 2. ad exhibendum AE , etiam contra maintrem I , agere: immo g. surripientem liberos actione surti convenire possit e . Quoties 4. liberi sese venumderunt , pater eos in libertatem revocare AE ; dc s. filium delinquentem defendere potest b,: immo 6. jus vendendi liberos habet: fi lcilicet nee pater , nee ipsse alere possitnt , nec alia alendi su silia adsint. Cui enim onus alendi in-
mer. XXX. a. 3. 4. 3. G Ct. L. a. c. s.
382쪽
personale patri prodest ε . Item si fi- nis liberi hodie certo modo dii potius paciscitur de eo, quod cum ipso, nere possunt. ivel eum patre contractum est , patri n. 7. Unitas autem illa perlonae tan. aequiritur exceptio r . tum obtinet si de acquirendo b , non n. 6. Denique ex eadem unitate autem si de obliotione agitur c . Parer personae sequitur , ut liberi nihil pro- enim ex obligatione filii non tenetur; prii habeant , nec sibi aliquid acqui. sed solus filius obligatur, tum civilirant , sed omnia acquirant patri , ter e , tum criminaliter f . Si tamen tanquam capiti familiae , & domino filius peculium prosectilium habet , domus , etiam ignoranti π . Immo patet tenetur peculio tenus g .& possessionem , modo patria nomi- n. 8. Denique ex illa unitate ori inne capiant , & is velit 4 . Hinc sequitur , patrem de eo, quod quocunque titulo ad liberos pervenit, di ip nere pro lubitu posse φ ; quod verum quoque est , etsi liberi matrimonium
contraxerint ti . Atque haec ratio est,
f a J quod liberi nec actionem suo
nomine instituere possint , niti v luntate patris v s causas quaida in exis
illius testamentum jure Romano non
consecerit 3 : & f e J quod pater
filio pupillariter lubstituere potu rit R . Iure Romano tamen posterioribus temporibus quaedam hona dispositioni filiorum relicta suere ς 3c quidem I. peculium castrense : cui a. mox adisditum suit peculium quasi castrense :3. bona materna: ψ. lucra nuptialia,& spontalitia: Denique, & s. omnia bona adventitia AE . De his igitur M.
L. 9. s. l. de pact. o L. 18. Tactis. re Vid. omnes textus an e al. legatos. i L. I. g. s. Lib. q. Acqu. Poss. L. lo. f. a. A. R. D. L st. Ecd. Dissentit Gratius L. a. cap. 3. q. a. se L. I . pr. A. R. D. g. r. inst. per quas pers. L. 6. C. de bon. quae lib. l. a. C. pat r. pol. Gaii Inst. L. . f. s. pr. Hei nece. antiq. Rom. L. z. t. p. f. r. Mὶ Leg. I. a. 3. C. bon. quae
lib. υ L. ro. o. A. H Lib. p. iso. A. ta 6. g a. L. 3 st. Adult. 3 pr. Ins . quib. non est permiss. χὶ f. 4. Init. Pup. substit. a Heiaece d. L s. tur, quod liberi tanquam sui haeredes necessario succedant in omne jus de- iuncti. Atque haec vera ratio est, cur jure naturali parentum contensus ad nuptias liberorum requiratur , ne haeres suus patri invito cbtrudatur ε .
n. 9. Dixi, patrem, & filium non haberi pro una persona , I. si filius se obligat. Idem quoque dicendum , a. si tertius aliquis , v. g. fideiussor , filii obligationi accedit ; nam liberi patri obligantur naturaliter ι : 3. in causis publicis; hinc filius judex patris esse potest .
n. Io. Denique notandum est, vi
tutes, ac vitia parentum liberis s etsi sint portio corporis parentum ) imp tari non posse i ; adeoque iniquum esse, liberos pro delictis parentum p
n. II. Quaeri solet , an litari teneantur alere parentes egenos Z Iure
Inst. de iniit. stip. . L. 7. m. de iud. L. p. ff. hri , qui sui, A e. L. II. s. s. L. 14. pr. Ad. Sc. Treb. e. fi n. de iid. iri 6. Hei neceii Elem. p. i. g. iso. ι
383쪽
Romano id statutum est , atque hoe ius ex aequitate , & charitate sangui ianis deducitur α Immo & gentium legibus id cautum em, vaciemus . . Equidem parentibus nullum jus co
petit in bona filii s nam supponimus filium aliquid proprii habere ) ; ade
que actio patri non datur , ut alatur
ex illis bonis, nee adigi ad id potest
filius: sed hic contra persectionem ,& charitatem sanguinis peccat , ade que jus Dei violat ; uti optime remita explicat Grotius p . Atque hine jam constat ratio , cur Seruator adeo improbet votum , quo liberi bona sua Deo dicabant , eoque alimenta patri roganti denegabant , sub praetextu , omnia Corbam, id est, Deo dicata , eoque vesci nefas esse ν .
q. CLX. Quinam existimant , jure Romano liberos intuitu patris instar servorum fuisse , eademque jura patri in liberos , quae in seruos , competiisse r . Idque inde probant :I. quod liberi in patris dominio uicitario suerint ε : a. quod paterjus vitae, & necis in liberos habuerit ε 3. quod pater filium tanquam rem suam, adeoque jure domini i , a
quocunque possessore vindicare M . atque q. in eum finem ad exhibendum agere υ , s. liberos surreptos
actione surti qum tantum domino
datur ) repetere , 5. si filius
se venumdedit, in libertatem eum re- η L. s. g. I. a. fi de agnose. lib. is
vocare potuerit R : quod 7. patri ter vendere liberos . , eosque 8. noxae daiare licuerit ι : s. quod omnes liber rum astiones dependerent ab arbitrio patris, utpote cum nec agere in judicio, neque vota facere, neque nuptias eontrahere, absque consensu patris ,.
di: ro. liberi sunt instrumentum p tris , uti servi domini ' adeoque pacisci patri possunt, etiam ignoranti c. II. quicquid acquirebant, . patri acquia
rebant, &C. n. I. At his non obstantibus diei-mus . Gheros, etiam jure Romano, esisse personas liberrimas, etsi in potesta. te patris constituti sint. Sane, uxores quoque sunt in potestate mariti , &pupilli in potestate tutorum , nec ta men sunt servi . Potestas ergo patria libertatem liberorum non tollit, sed jura saltem quaedam tribuit patri quae ex natura familiae sequuntur, &personam ipsam afficiunt. Sane, jure Romano liberi dicuntur personis liberae. JCtus expressia. verbis ait, personas liberas , quales sunt ιiberi in potestate constituti , per rei vindieationem peti non possie ae . Constantinus reis fert, LIBERTATI majoribus tam tum impensum esse, ut patribus, quibus jus vitae in Iiberos , nee que potesas olim
erat permissa, LIBERTATEΜ ERIPERE NON LICERET . . Sed liberi flatum familiae habent, nuptias C
V. Hunn. ad Treuit. V. 1. D. a. th. 12.
384쪽
trahunt, dis uitares nanciscuntur , &c. Immo filius ex omnibus causis tanis quam paterfamilias obligatur , & ob id agi cum vo tanquam cum patresamilias potest f , &c. Quae omnia le-cus se habent in servis g . n. a. Equidem I. negari nequit , jure Romano dominium patri in liberos tribui: at id non υerum est dominium , sed Quiritaritim quod nudum nomen est, & nihil ab aenigma. te discrepat , nec unquam videtur , nec in rebus apparet , sed vacuum est , & superfluum verbum ε . Atque ideo hoc antiquae subtilitatis ludibrium Justinianus sustulit 3 . Per hoc dominium suiritarimn igitur Romani legislatores nihil aliud desgnare voluerunt, quam jus , quod patri ex ipso iacto naturae in pers nam liberorum , tanquam portiones Corporis paterni, & membra familiae,
quaestum est : cum enim hoc jus personam iptam assiciat , illud quasi reale aliquid judicabant , & ficto nomine dominium Quiritarium appellabant.
Atque hactenus verum est , quod jus patriae potestatis si proprium civium Romanorum ε : Dominium enim Quiritarium non nisi civibus Romanis competit. At verum nora est quod Tribonianus more suo fingit , nullos alios homines esse , qui semel in liberas habeant potestatem i : nam pleraque jura patriae potestatis , quae aὸ domi.
nium Quiritarium reseruntur , ex IPsa ratione naturali sequuntur. D L. 3 p. o. A. L. 8. g. fin. accepti l. s. 6. de inut. stip. fg d. L. 3 p. εὶ quae
sunt verba legis un. C. de nudo iure Quirit. toll. h d. l. un. Hei nece. antiq. Rom. L a. tit. I. g. ap., k g. 1 f. His, qui sui, &e. ι g. 3. Inst. de Pir. Pot. in Sen. de ciem. L. I. cap.
n. 3. Ceterum, quod a. ad itis vitam neeis attinet , alibi probavimus vjus illud ab initio patribus familias competiisse jure imperii , & constitu. tis demum civitatibus iis ademtum fuisse s v d. t r. l. 7. c. I. ) . At qui. buidam civitatibus, inprimis a regibus Romanorum, jus illud patribus iami. lias relictum fuit: non tamen indistin. te tale jus ipsis concessum fuit , ut in servos, seὸ tanquam judicibus d
mesticis . Sane, ex omnibus exempli quae in hanc rem asseruntur, alparet, liberos non nisi ob crimina, ad hihilo consilio proximorum , per sententiam condemnatos fuisse.
T. Arius filium in parricidio deprehensum, advocato in cons Eum Augusto, exilio damnavit m . Cassius filium , postquam potestatem tribunitiam deposuit, adhibito propinquorum, & amicorum consilio, assectati regni crimune domi damnavit n . Manlius Torqua tus ne consilio quidem necessariorum indigere se credidit, & Senatus, ac Troditorum consensu cognitionem susce.
pit, domi consedit , solusque utrique parti per biduum vacavit , 3c publi.
cata sententia filium & domo, & re. publica indignum judicavit, atque domo exire jussit o . L. Gellius, univeraso pene senatu adhibito in consilium, filium de incestu cum noverca, & pararicidio suspectum , absolvit de conssilio, tum etiam sententia sua p . Idem jus obtinuit apud Persas , apud anti. quos Gallos q' , apud Burdegalentes , Iaponios e , & Americae populos
385쪽
368 Dissertatio prooem. XII. Lb. III. Cap. m. Ses. II.
Sed & sublato iure vitae, & necis, vestigium adhuc superest in licentia patri concessa, vi cujus filiam adulteram in continenti occidere potuit a . n. q. Et licet 3. pater ad exhibendum agere, & vindicare filium potuerit, ex ipsis tamen legibus Romanis
apparet, liberos non tanquam rem ,
quae in bonis patris esset , vindicari potuisse η , utpote quod in solis servis verum erat in sed tanquam rem , quae patris erat ex jure Quiritari , i.
E. ex umbra, 8c nudo nomine domi.
nii . Atque hinc adjici debuit causa, stilicet , hune bominem ego ex jure Quiritium meum esse dico v . n. s. Eodem quoque sensu pater ψ. surti agere contra eum , qui filium surripuit, & s. in libertatem revoca. re filium , qui sese venumdedit, potuit. Pgitur enim de portione corporis paterni; de membro familiae, cujus actio. nes a patris arbitrio dependent.
n. 6. At 6. verum non est, patrem liberos ter vendere potuisse : nam trina illa venditio , quae a Doctoribus allegari solet, erat solemnitas , & fictio, quae intervenire solebat quando agebatur de filio emancipando . Haec venditio imaginaria dicebatur , per quam non fiebat servus, sed liber κ . n. 7. Sed & 7. verum non est, patrem liberos noxae dedere potuisse. Tribonianus quidem id olim obtinuisse fabulatur' at nullum ejus consuetudinis in Digestis exstat vestigium . Ex titulo de noxalibus allionibus apparet, definitionem nox alis actionis tantum ad servos restringi I . Neque obitat , filios atque , ac se vos , noxali judicio conveniri et . Resp.
noxale judicium nihil aliud est , quam
criminale judicium. Noxa enim omne maleficium , & peccatum denotat AE . Hactenus igitur verum est , utrumque
nox ali judicio conveniri posse. Sed diisserte distinguuntur semi, & liberi , . Iulenim, s dominus eos defendere nolit, absque caule cognitione noxae dede. bantur, adeo ut nee innocentiae proobatio ipsis permissa fuerit: hi autem, si pater defendere eos nolebat, seipsos delendere poterant, & lata demum senistentia puniebantur; certissimo indicio, noxae dari non potuisse. Quod satis quo que in aliis textibus innuitur φ . n. S. Quod vero 8. liberi sint in. strumentum patris : quod ρ. actiones eorum ab arbitrio patris dependeant ;quod Io. omnia patri acquirant. &c.
id non est ex jure dominii, sed sequi. tur ex jure familiae , salva libertate . Liberi enim, qui sunt portio corporis paterni , Sc in domo patris nascuntur, nihil a se, omnia a genitore habent; adeoque huic idem jus in portiones sui corporis competit , quod in prinprium corpus. Praeterea pater caput ,
S rector est corporis familiar, adeoque leges dicere potest tum personis, tum rebus, quae sub corpore illo continentur. CLXI. Esse itis patriae potestatis est, ut paterfamilias qualitatem hanc, id est statum paternitatis , defendere possit , tum bello , tum in judicio , i mediantibus actionibus praejudicialibus d ) contra omnes , qui cum patrem esse negant.
386쪽
CLXII. solvitur patria potestas r. morte naturasi . nis filius sit SECTIO III. recaturus in potestatem avi e : 2. si libertate privatur, id est alieno dominio subjicitux; uti si ab- hoste capi.tur , nec postliminio receptus est f :3. emancipatione, quae est modus diis mittendi liberos ibos consentientes x epatria potestate . : q. adoptione, utpote quae emancipationem supponit i r non vero so dignitate : nec o. eapitis deminutione media k ' nedum relegatione : nec D si quis paciscitur saltem cum alio de iure filii i : necia si similia excesserunt m : nec st.
per nuptias filii. Uido supνa 4 is m
. Apud Graecos patria potestas non erat perpetua , sed admodum variabat tempus, quo ea duraret . Apud quasdam civitates finiebatur tertio pubertatis anno expleto ς alibi , quamdiu coelibes mansistent ' alibi , donee n
mea corum inter viros relatum esset π . Dionysus Halicarnassensis reis
fert, legem Numae Pompilii exstare, quod pater filium vendere prohibeatur si permiserit filio uxorem ducere, quae partieeps sit lacrorum, & bonorum . . At alibi jam probavimus , patri nunquam jus suisse vendendi liberos. Scriptor Graecus sicile in rebus Roman
rum errare potuit, uti revera erraVit, dum patrem ter vendere potuisse liberos, asserit . m. de Cocceii Introd. ad Grai. Q Vid. supr. f. ril. & l. i4s. 9 pr. Ins . qui, mod. patri pol f, Vul.
De iuribus, quae Matrifamilias ex R
tu familiae competunt , tum intuitis mariti, tum intuitu liberorum.
f. CLXIII. DIXIΜUS , uxorem esse in potestate mariti , atque hanc potestatem ex statu familiae sequi si 8. Cum vero haec uxor certa lege in familiam mariti transeat, ac se potestati mariti subjiciat , examinandum est , quaenam jura uxori inde
CLXIV. UXOR , quae in domum mariti , ejusque tamiliam transit , duplicem finem sibi propositum
habet: r. ut omnis vitae commercium
cum marito habeat, eique ad individuam vitae consuetudinem jungatur :2. ut sobolem marito , eique soli ,
n. I. Ex pr ori fine sequitur: I. ut membrum fiat familiat mariti , eoque iura divina , & humana mariti cum ea communicentur ρ : z. quod participet de dignitate mariti , etiam post ejus mortem , donec ad secunda V ta transeat ρ hinc nomen eius gerit,& insignibus e)us utitur .. y. Uxor sequi intur mariti domicilium r , sorum , dc municipium ν . 4. Quodammodo est d mina bonorum mariti ε ; cuius effectus
est, quod post mortem dimidiam h
ad Munt ei p. l. s. e. de ineo l. Gror. L. e a r. f. I . o L. t. ff. Rer. am. L. 4. S. C. Crim. expil. har. L. sa. de rejud.
387쪽
3 o Dissere. Prooem. XII. Lib.
norum acquirate quae communio bonorum hodieque pluribus in locis obtinet it . Iure Romano antiquo uxor
filiae loco fuit, & uti reliqui liberi,
tanquam sua , & necessaria haeres ma. rito successit) , . s. Maritus uxorem repudiare , vel deserere nequit absque justa ea uia υ , 5. Cum uxoris bona acisquirantur marito, illaque nihil proprii habeat, ali debet a marito sive d tem ille acceperit, sue non ) η , ejus. que sumptibus sepeliri debet I , nisi
propria bona habeat et . n. 2. Ex pineriori fine sequitur , 7. ut maritus debitum coniugale ei praestare teneatur a 2 8. quod uxor , si maritus impotens est , ad separatimnem agere possit, nisi cognita ipsi fuerit impotentia , vel ea superveniat :quod cum alio rem habere non
possit, &e. CLXU. Sed & MATRI FA. MILIAS ex statu familiae jura quaedam in liberos naturali jure competunt, quia liberi aeque, & magis, sunt portio corporis materni. Hinc I. li. beri debent matri reverentiam, quae ratio est , cur jure Romano spurius matrem in jus vocare non potuit . . a. Mater corrigere mores liberorum, eosque castigare potest, δce. At 3. alere eam praecise liberi non tenentur ' sed contra pietatem agerent, si egenam matrem non alerent. Hinc tantum ex aequitate , & charitate san. guinis haec alimenta deberi dicuntur e .
SECTIO IU. De iuribus , quae Liberis ex flatu famia
S. CLXVI. CUM dictum sit, liberos esse portionem corporis parentum, inde facile constat , r. alendos esse liberos a patre , & quidem statim a nativitate e r a. deficiente patre, ad avum , reliquosque ascendentes paternos, ossicium alendi nepotes pertinere. q. His quoque deficientibus matre mariti , & ea defieiente ascendentes materni alimenta exhibent g .
. Si omnes deficiunt, i pia mater insantis alere eum tenetur in subsisdium ε . Haec omnia vera sunt f partus seipsum exhibere nequit, secus si ipse
debent liberi naturales, i. e. ex Con. cubina nati . . Nam eis concubina non sit uxor, nec mater familias, ramen loco uxoris est, & supponitur, eam uni tot i indubitata a Metione conis junctam. 3c sine nuptiis in domo aliis cujus esse ι . indeque de patre eert constare. Vid. r. q. I7 3. n. 7. Non ergo ali a patre debent spurii, i. e. vulgo quaesiti m , quia eum de
certo patre non constet , nemo obliogatur alieno partui alimenta subministrare. Moribus etiam spurii ali debent , habetur enim pro certo patre,
388쪽
qui se rem habuisse eum foemina fatetur, modo legitimo a die concu- SECTIO V. hitus tempore partus editus sit . Id que verum est, etsi I. mater amea De Iviribus, quae innatis ex flatu D. jam stuprata suerit , vel 2. stuprator miliae competunt. se inuitatum esse ad stuprum, Pr
het, vel 3. ipse manu sua quotidia. CLXX. DENIQUE AGNA-num victum quaerere teneatur u . TI quoque ad familiam , quae com-Jure Civili liberi ex nefario, aut muni universae cognationis jure conis taeestuoso coitu nati a patre , &e. tinetur , pertinent ἰ quia eorum pa- alimenta exigere non potuere o P at rentes sub unius potestate fuerunt , id quoque jure Canonico , & mori- adeoque omnes agnati ex eadem gen-bus o mutatum est. te, & domo prodierunt 3 .
Quid si stuprator neget se esse pa. Ex hoe statu familiae itidem varia trem, & stupratam cum alio quoque jura Oriuntur. Nam I. Omnia priviis rem habuisse afferat λ Resp. tenetur legia, quae familiae adhaerent , etiam alere partum , donec id probaverit. ad agnatos pertinent , adeoque idem Modum proeedendi expotui in jure nomen gerunt, iisdem insignibus utun- meo controverso . tur , &c. a. Injurias familiae illatas q. CLXVIII. 6. Educari a paren- vindicare possunt. eujus illustre exemtibus debent liberi . Sub educatione plum exstat in vindice sanguinis . g. autem etiam ea continentur, quae ad Defendere membra familiae debent , formandos mores pertinent . . quae ipsa se defendere nequeunt, quae CLXIX. Liberi . participes est ratio tutelae lesitimae . Non vero fiunt privilegiorum familiae paternae. q. laeeedunt agnatis. Vid. infra ι. 4. Hinc patris nomen gerunt, ejus in- c. 3.s i. 3. signibus utuntur, sequuntur sorum ,3c domicilium patris immo & SECTIO VI.
fortunam ejus, nam ex servo, & seMva nati fiunt servi , 3ce. De sponsaliis, o de Nuptiis. 8. Liberi continuant familiam patris, adeoque eo mortuo succedunt in *. CLXXI. DIXIMUS, iura quae. omnia ejus jura: nisi ea lege conju- dam ex flatu familiae conjugibus , pages coluerint, ne liberi succedant . rentibus, & liberis quaeri, cum veros si id. I. 4. e. 3. sem 3. ὶ familia non nisi per jusas nuptias constituatur ν , de nis nune ex prosesso
CLXXII. Nuptias praecedun SPONSALIA , quae sunt men-
389쪽
NUPTI IE sunt viri , atque mulis. As eonivnitio, inti viduam vitae risu
CLXXIII. Hi ne constat disserenistia inter sponsalia , m nuptias . IIIa enim nudo consensu partium consistunt de se conjungendo in futurum : unde sola actio ad implendum, nullum vero jus in personam conjugis quaeritu neque enim per sponsalia , etsi verbis de praesenti concepta , sponsa constitutis tur in potestate sponsi . Sed in NUPTIIS supponitur coniunctio, i. e. sa cultas actu sese conjunpendi: adeoque nuptiae supponunt quasi traditionem , per quam scemina constituitur in potestate mariti, ita ut jus in ipsam personam , & in Lorpus conj is quae
Atque haec ratio est, cur apud Romanos deductio in domum ad ejsentiam nuptiarum pertinuerit; quia tunc de mum in custodia , & potestate mariti constituta, eoque quasi tradita marito
videbatur κ . Hi ire quoque apparet ratio, cur vir absens uxorem in domum per procuratorem ducere , non uero uxor abiniens per procuratorem duci potuerit , quia in mariti potestate nondum est constituta 3 . Unde porro apparet ratio, cur donatum sponsae ipsa nuptiarum die subsistat ante deductionem in domum, non post eam n . Sponsalia , etsi priora , postponuntur nuptiis posterioribus quia per hanc quasi traditionem , quae in nuptiis supponitur, marito jus aliquod in pe sonam ipsim, ejusque corpus , compe - L. i. spontal. υ f I. Inst. de patri
tit: cum e costi rario in pacto sponsa. liorum factum aliquod futurum promittatur , ubi lsa talus liberatur praeis stando id , quod interest. CLXXIV. Licitas esse nuptias, i. e. a Creatore approbari , vix opus habet probatione . Ens hoc persectis.
simum a J duplicem sexum crea vit , f b J facultates utique concessit corpora jungendi, f e J motum indidit , quo ad conjunctionem corporum
seruntur Γ d J finem quoque hujus
actionis manifestavit , ut propagetur
genus humanum ; f e J omnes gentes
dufium hunc naturae sequuntur , Sc. Adeoque extra omne dubium positum est, conjunctionem maris , & foeminae , non repugnare voluntati divinae , quia alias frustra ereasset duplicem sexum , frustra facultates illas concessisset, trustra motus illos indidisset, & frustra propagationem gene ris injunxisset. At Deum non promiscue illam conjunctionem maris , & sceminae , fieri voluisse . sed tantum ad individuam οὐ tae consuetudinem , ipla ratio nos docet. Cum enim liberi, qui nascuntur, sint Vera portio corporis paterni, etiamsi mater cum pluribus rem habuerit , eoque pater ignoretur ) ex hac unitate varia jura, variaque ossicia inter parentes , & liberos oriuntur , quae invicem praestari necessario debent . Ita enim L a J patri debetur reveren
tia , etiam invito ; f b J filia cum
patre; filius cum matre , frater cum sorore , &c. propter illam unitatem
carnis concumbere nec naturali ratio.
ne possunt; f e J Liberi educari, id
est ad maturitatem produci , & si a
390쪽
patre debent, Sce. omnia haec ossicia aluerunt, quod nor mair moniam voca praestari non possunt si pater ignora. mus , ' id enim non contrahitur nisitur uti ignoratur si scemina corpore ad individuam vitae consuetudinem e . suo qnaestum facit. n. q. Hinc jam certum est , ismi. n. I. Accedit, quod Deus voluerit nam non posse usum corporis sui plu- propagari genus humanum. Omnia igia ribus permittere, sed uni laltem . Id-tur voluntati divinae repugnant , quae que extra dubium positum est si fi. propagationem imsediunt. Certum au- dem uni dedit, qui eam sociam pro. tem est, & experientia docet , nimio pagationis sibi elegit , dc individuam veneris usu , i. e. si scemina usum vitae consuetudinem cum ea contraxit, corpori sui promiscue concedit in pro. i. e. familiam constituit . Uid. supra pagationem impediri. Atque in eo con--I4 I. ὶ sistit vera ratio supersitationis AEAE : per Equidem Dionysius Halicarnassensis confusonem enim seminis scelus sce- allegat legislatores quosdam, qui exemtum quasi opprimit, adeoque procrea- pIum a brutis sumentes , solutos , o tionem sobolis impedit. communes em bitus maris eum feminan. 2. Sed & ex natura sanctissimi feeerint I quod hoc modo humanam v Creatoris certissima ratione demonstra. tam ab amatoriis furori s a se liber tur, eum nonnisi per justas nuptias , tam imputarent , quodque tesolviams i. e. per talem conjunctionem, quae mutuarum eaeditim causam esse judic fit ad individuam vitae consuetudinem ) rent e denique quod homines a multis per quas solas pater certus constitui- aliis malis , quae O privatas domos , tur , propagationem generis humani integras eivitates propter mulieres fo- feri voluisse ; nisi asserere velimus , lent invadere: a se liberari posse exia Deum incestus inter parentes , 8c li- simarent. At nullum talem legislato-beros, &c. permisisse, ac reliqua quo- rem nominat, nec sorte nominare Pinque ossicia omitti posse: quod neces- terit . . sario sequetur si pater ignoratur , & n. s. Per hanc conjunctionem m certus non est. ris, & sceminae ad individuam vitae n. 3. Usus quoque omnium gen- eonsuetudinem naturali jure FAMI-tium comprobat, promiscuos concubi- LIA constituitur: i. e. scemina fit so. tus apud eas non admitti ' sed unum- eia omnium fortunarum mariti , dc uemque sociam propagationis sibi aD communieantur cum ea omnia jura tumere ad individuam vitae consuetudi- sacra, & humana: liberi ex tali comNem, i. e. ea lege, ut cum nemine alio cubitu nati pars fiunt illius iamiliae , consuetudinem haLeat. Egregie hoc te- 3c post mortem patris continuant fa- stantur ICti Romani : postquam enim miliam , id est in omnia ejus juraco unctionem maris, foeminae , pro- succedunt . Atque talis scemina uxor creationem sobolis , ejusque educatio. vocatur, mater familias, σύ. Videnem, ex jure naturali , quod natura infra n. H. Omnia animalia docuit, deduxere, ad- n. p. Aliquando tamen sese conjun