Conspectus praesentaneae morborum conditionis auctore Carolo Allionio ..

141쪽

bus, et in haemorrhoidibus, malignum hi, morem quamdam Veluti phlogosim facere

venas ita constringentem, Ut deinde rumpantur, deinde translatum aliorsum ferri; aut venenum sub vaporis specie sanguini cohaerens ad renes appellere. Rheumatismus.

Sub specie rheumatismi malignus humor

corpus musculi assicit; pars usque ad musculum contrectata tunc dolet, atque dolor interdum vehemens est etiam Cum quodam ardoris sensu , alias torporis, et aurae frigidae. Partem, quam prehendit, diu etiam tenet hic rheumatismus, atque etiam ad annos persistit modo mitior, modo vehementior. Aestate mitior est, et longe minus periculosus. Si cesset dolor, atque ad pectus transferatur, malum eSt, praesertim si post maligni humoris tran lationem pulsus sint debiles et inaequales. Partes, . quas frequentius impetit venerinum sub specie rheumatismi, sunt musculi humeri dexteri, abdominis, et pectoris in sinistro latere. Elevatio, et retractio humeri siue gravi dolore fieri nequit. Si pars immolia persistat, neutiquam dolet, nisi vehementer comprimatur; sed

142쪽

non dolet. Dolor hic per noctem calore lecti multum intenditur, atque una torporem quemdam pungitivum affert cum aliqua impotentia partem movendi ; frigori exposita

pars non amplius dolet, eademque ratione

se haboni dolores abdominis ita, ut aeger exilire lecto debeat ad pacem dolorum

obtinendam. Hujusmodi rheumatismus solvitur nato morbo acuto, qui exanthemata afferat. Vidi vere aegrotum sanatum fuisse per pustulas, et vesiculas in parte dolente erumpentes : vidi etiam in ea parte apparuisse speciem purpurae ardentis cum vesiculis, et cuticulam instar ambustionis elevantis. Pulsus in parte rheumatismo associa semper brevis, obtruncatus , et Contractus est. A spirituosis morbus in- tunditur, uti etiam oleosis, atque narCO-licis ; fotus mitiorem morbum faciunt, atque resolutionem promovent, qua veniente sobris se se explicat. Hujusmodi torpor rheumaticus interdum est cum tendinum subsultibus, atque chrO-

nicus adducit partis imbecillitatem , et tremorem. Stupor etiam pungitivus in digitis manuum frequens est.

143쪽

I 25 Suspicor hunc rheumatismum tantae

durationis pendere ex materia morbosa, quae tenet telam cellularem musculorum. Remediis discutientibus dimota ex humero haec materies, si per universum corpus non se diffundat, in motum acta musculos colli impetit, tunc Collum prompte intumescit, et strangulatum infert, si vero capitis interiores partes petat, prompte affert mentis alienationem; alterius diei spatio translato ad pulmones vitioso humore, sine ullo dolore ex angustia pe-Ctoris, et steriore cito adveniente, vel ut ovenit in angina gangraenosa ad pulmones descendente, homo eneCatur.

Podagra, et Arthritis. Transacta juvenili aetate, in robustis densam cutim habentibus, et in quibus

jam a diutino tempore venenum hoc existit, morbus hic aut mentitur pbdagram, aut vere podagrae se jungit tanta cum plurium plioenomenorum similitudine, ut aliquando aegre decerni possit, num de morbo Complicato cum podagra , aut de eodem larvato agatur , eo vel maxime quod cum aliis remotis temporibus poda-

144쪽

I 26gra legitima occurreret, nunC a sua veteri norma plerUmque recesserit, ita,

ut opiner ex novi morbi additione alio modo podagram proCedere. Quae interim observavi haec sunt. Rarius tumet digitorum articulatio, sed

frequentius mollis, et lateralis digiti pars

magis rubet, et tumet perniones exhibens , cum dolore interdum 'lancinante , vehementi, minus distensivo, etiam cum aliquo ardoris sensu. Parum firmus dolor est, sed ad aliam partem se transfert, uti ad malleolum, ad genu, ad lumbos, atque brachium impetens, non articulationem, sed medium brachium vexat. Hic

autem dolor cessans conversus est in tem odonthalgiam , Oculorum ruborem,

aut phlogosim faucium ὸ eae autem mu-

Podagras caussam nonnulli in stomacho quaesierunt, sod ut mihi videtur, non aequa rations. Podagra nim os apgroditur, qui stomacho valent, atquo robusti sunt, elongamniis cutim habent, similemquo lumphas condi-lici nom. Nonne potius ropetonda erit podagra Ex pocu- Iiari quadam acrimonia ex hilo oriunda, quam natura 'ret por telam collulosam norvorum ad Cutim, atqUBI racssertim supra periosteum t Tophi podagrici, uti etiami laodam salsa suppuratio in podagra Confirmata sv nisens, 'Dact rii pia culct foras venit, semper supra portosteum Hst, non infra , neque ossa laedit. Podagra salsa , sivo 'iact in nostro morbo evPnit, Cutim ipsam, non autem totam Collulosam p riostoo superpositam solet assicero. Id Iiu contingit. proptoreaquod miliarium adjunctum veri Dum maturiam morbi sicam semper urgeat ad cutim t

145쪽

tationes in legitima, simplicique podagra

non observantur.

Vera etiam phlogosis erysipelatosa cum minutis pustulis rubris prope malleolos OCCurrens, et disparens, conversa est in dolorem podagricum pollicis ejusdem pedis , ut alibi jam adnotatum est.

Dum autem resolvitur podagrico modo tumens pars, et pustulae rUbrae, Rut vesicae in affecta parte erumpunt, et Postea cutis des quam matur, quosdam ConStan S, viscidus , foetidusque sudor pedum ab hoc malo liberavit. Quando ad manus Venenum transfertur, non Carpum Solum, sed et metacarpum dolor, et tumor Vexant. Ad pulmones delata materia morbifica, non dispnoeam Cum steriore, sed SUmmam cum sibilo pectoris angustiam infert. Si vero ad caput feratur, non somnolentiam, sed desipientiam, aut delirium, aut apoplexiam convulsivam promptam gignit. Caeterum pulsus, qui in podagra brevisiatique, sed potius elatus, nisi vehementia doloris pulsum contrahat . et Cum

quodam nisu tensa arteria propellit, aut propellere conatur, in hac podagrae specie brevis, et contractus est, neque arte ria sub digitis incrassata persentitur, immo quando dolor urget celerior fit, minor,

146쪽

I 23 et ex persistente in extremo puncto sisto-les contractione , fere digitum fugiens.

Urinae autem et copiosae, et tenues esse solent, etiam aqueae, et plerumque instar seri lactis Crassioris, aut tenuioris turbatae.

In hujusce podagrae curriculo, quod

pore , quo dolor cum rubore imminuitur, pulsus expeditiores fiunt, etiam majores. Tunc urinarum copia diminuitur, atque urinae interdum apparent sedimentum album deponentes cum aegri emolumento, quod ad dolentem, et tumentem pamlem attinet, sed eam speciem Crisis subsequuntur sudores visCidi, foetentes, et mi asmatis ad aliam partem translatio; iis vero temere dispulsis, cum majori vehementia statim morbus repetit. Si materiae morbificae copia pauca sit, ctiam exanthemata foras veniunt, quorum cruptio maxime utilis est, atque aliquando

a morbo liberat, sed plerumque propter liu morum visciditatem , ut densitatem, vix extricari malignus humor potest, aut in

' Urinae vero turbatac. crassior I, otiam socii montum: lbum, aut alti ros iam deponcntcs, depondent cx lym-ὶiha, ut muco, Ut opinor, propior magnum affrictum r bolutis, et cam mutationem adeptis, qua pus aemulatatur.

147쪽

I 29 cute subsidet, aut delatio sensim resorbetur novas morbi accessiones daturus, aut eum inducturus statum, qui ad tertium morbi stadium pertinet.

Diutissimo morbus trahi solet; podagra demum silet, atque post multas vicissitudines, primum in artubus materia defixaphleginasiae speciem facit, aut in corpore Cutis omnem perspirationum tollit, ita ut denique ex pulmone lympha, densoque sanguine replet O , ex syncope convulsiva propter dissicilem in pulmone humorum circuitum aegri pereant. Plura similia habet arthritis, majorem vero dolorum fugaCitatem exhibet, at neque per paroXismos progreditur, sicuti Iprogredi solet hujusmodi podagra. In arthritido praeterea articulationes solent tumere, atque Vario dolore distendi. Evidentior, atque constantior in arthritide febris est, quae artus denique consuevit liberare, facile autem sub febris catharratis specie paullo vehementioris morbus progreditur, sed pulmone liberato, materia morbifica iterum ad artus transmittitur, atque haec calamitosa morbi positio ad plu-TES annos aegrum male torquet, doneo pectus firmiter obsidens , aegrum jugulet. Si malignus humor ad cutim feratur, nisi tenuitatum humores acquisierint, at tuo

148쪽

I3ocutis pervia extiterit, plerumque aegrum interimit eo modo, qui traditus est tractatione de Miliaribus f. Ioi, ad quem

mitto lectorem. Phlegmasia. Phlegmasia, quae nostro morbo Supem Venit, sere semper, non aequaliter totum CorpuS OCCUpat, neque uniVersale anas arca Constituere solet, sed alteram plerumque Corporis partem, et saepius dexteram te-rael. Si morbus ad superiores partes ascendat , brachium dexterum phlegmasia Corripitur, sed sinistrum quam saepissime macilentum persistit.

Haec phlegmasia tertii, et quarti stadii

morbus est, Sive successio morbosa, quae haberi debet tamquam metastasis materiae morbificae , quam natura in tela cellulosa, et membrana adiposa deposuit, atque consequi solet aut jamdudum obturatam Cutim, aut morbos pectoris , atque etiam abdominis , quorum OCCasione Valens natura superiores partes liberat, atque per solae cellulosae viam ad inferiores partes

pellit. Sanguis progressu temporis tenuior redditus , atque lympha, quae corruptivam

149쪽

ISI indolem acquirit, eam accumulant in corpore humano seri copiam, quae a natura in inferioribus artubus colligitur per telam cellulosam ad inferiores partes translata. Quandoque etiam evenit, ut materia

morbifica, si praesertim bili juncta sit,

per sanguinis Viam Circumacta. a provida natura mittatur ad tibias, productura si extus, et foras veniat, erysipelas; si vero profundius subsideat in corpore Cutis , et membrana adiposa, phlegmasiae speciem constituit. Quo vetustior morbus est, aut ad phleg-masiam opportunior est aegri habitus, majorem, aut minorem tibiae partem OC-cupat , Vel tantum circa malleolos apparet.

Pars, quae tumet, semper tangenti digito resistit, foveam facito non recipit, ad contrectationem dolet, rubet etiam; alias autem nullus rubor adest, et parum etiam dolet, nisi fortiter comprimatur, prout in extima cute, vel in cute magis, aut minus profunde, vel in sola membrana adipos a materia morbifica deponitur. Consuevit potius in malleolo externo apparere interno minime tumente: ad latus interdum externi malleoli recta fere

se porrigit juxta collum pedis , sed collum

pedis aedematoso tumore non cingitur ;

150쪽

i 32 in collo apistem pedis, atque in dorso ejusdem parte vix tumente, eodem tempore apparent maCUlae rubrae, aut minutae rubentes pustulae, et prurientes, atque otiam ardentes, quas maculas rubras immutatas per plures menses perstitisse observavi. Fere ex toto disparet quandoque

haec phlegmasia, atque subtus dolent digiti ; multum autem dolere solet lateralis Externa planta pedis, qui dolor intensus redditur si in incessu planta pedis distrahatur.

Haec phlegmasia, quae contumacissima ordinario esse solet, ad tibiam infra su-

rioresque partes per temporis variam diuturnitatem ascendit, atque brachium ejusdem lateris etiam corripit. Id autem peculiare habet, ut ad superiores asCendenS,

in inferiori parte diminuatur, mediaque

Ctiam Coxa, et brachium magis intumescant, atque in ea parte, quam OCCupat, vario, et inaequali modo procedat. Dissimili plane ratione ab illa, quam Servat leucophlegmasia proveniens, aut eX ViSCerum Obstructionibus , aut ex Venarum Pressione, aut ex serosa, ut dicitur, humorum ColluIie , quae ad superiores partes sensim ascendit, quin inferio- ius dimittat. Tumor circa malleolum , et