Carmina

발행: 1819년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

78 TIBULLI

Ilia sacras Pueri sortes ter sustulit: illi Retulit o triviis omina Certa ΡuPr.

V. II. Rettulit e trinis.

An prius infecto deposcit praemia cursu, Septima quam mstam trioerit ante

rota.

Ubi Ant. Volscus primus edidit arte, quod in Vetustis Codicibus Se r Perisse ullirmat IIeinsius. Bimnannus lix Omuibus libris reperit ante. Nec hoc propterea deserendum est, quia praecessit prius. Homerus L. ε. 218. παρ oc δ' Oυκ εσ

Λιματος ασαι Aρηα. hoc est, non Prius Vos Cossuturos esse arbitror, antequam alteruter Antia- Verit - vel, ut Latini interdum scribunt, quiam nlteruter ante satiaverit:

Haud cessaturi prius a certam e belli. Sanguine quam alteruter tinxerit aII

te rotam.

Alii solum pro ΓΟtcim. Ergo recte HrOuklius iras nisi fallor primus Cum Propertio comparavit Virgilium IV. Aen. 26. Sed miihi υel tellus optem prius ima de-niacat, Vel Preter Omnipotens adigat me fulmine ad umbras, Pallentis umbras Erebi noctemque Pr un- Πῖν Ante, Pudor, quam ιeMiolo, aut tua iurα

TULIT : ILLI J Ed. a. 147 2. Illa sacras pueri aortectier austulit: ille Rettulit e tristis Omnia certa Puer. 2. E TRIVIIS PUER J

162쪽

Cuncta dabant reditus: tamen est dete rita numquan3, Quin fleret, nostras respiceretque Vins.

V. 13-I4. reditus. Tam eri haud deterrita frustra est, Quom . Veteres tamen libri climVulgatis consontiunt. ΜUMET. Hinc Broukliustiis

edictit e trinis, probanto etiani Heyni O. Scaliger Pue rum e triolia Latine 1ta dici observat, ut de circo Astrologi. Addeuod in epigrammato tratonis dicitur, παιδίονεξ Illud pertinet ad locum Ennii apud Cia

Ceronem 1. do Div. 58. Non habeo denique nauci Marsum augu

rems

Qui albi semitam non

3apiunt, alteri monstrant Miam.

Catullus XXV. 5. ex ed. Scalig. Ouum de via mulicraves Ostendit oscitant . I 3 - 14. TAM EX EST DETERRITA NUMQUAM, cuM PLERET J Ita Ed. a. 14 2. et Cod. Paris. Edd. Venet. 149 I. 95. tamen est deterrita nuntiam Quom necteret. Ed. ot. ut Alud. Quin se- rel. Nulla edi lio habet, quae paucissimorum I etio libro1 um est: tamen hatia aeterrita frustra est . Νeque sane video, quid in recepta lectioner prehendi iure possit. Νumquam hoc loco capi potest pro non. Νaevius apud Macrobium VI. I.

Numquam hodie effugies,

quin mea manu moriare.

Quod ita imitatur Propertius ΙΙ. d. 25. Sed nim

quando deterrere illem notat quod aliter perstia-derer interdum Itonitur pro eo quod est Lehortari, dissuadere, rationibus adducere, ut hoc vel illud non facias: Iaudans Plautum Mil. II. S. 6 I. Me homo nemo deterruerit, quin ea sit in his aedibus. Accedit Rut1n-konitis ad Terentii Heaut.

163쪽

Ipse ego solator, quum iam mandata do-

dissOmν quaerebam tardas anAius usque moras. Aut ego Sum cauSSatus aVes, aut omina dira Saturni aut sacram me tenuisse diem.

I. I. 26. Scd huc in primis pertinet narratio Appulc11 IV. M. p. 29O. Dud. de puella a latronibus capta: At illi ODO MO atae anui praecipiunt, assidens eam blam do , quantum POSael, βο- Iaretur alloquior aeque ad aectae sueta conferunt. Nec tamen puella quivit ullis aniculae sermonibus ab inceptis notibus uvOCari. - Ad haec anus subiratior dicere eam a--

visere iam Multu iubebat, quid malum i fleret 2 Quod si pergis ulterius, iam faxo, latarimis istis, quaa Paroi pendere latrones ConSueMere, insuerhabilis, visa exurare. Tali puella semone delevi ita, manuque eius ex- Osculata, Parce, inquit, mi parens etc. Ego quam vis hoc agens nullum Sen- Sum eXtorquere Possum ex altera lectione: tamen

haud deterrita frustra eat, Quum seret.

CAUASATUS AVEsJ Edd. Veteres, ut plurimi libri scripti:

mi a dira. Prurius Scaliger recte edi dit, aut omina dira. Propertius IV . 4. 2I.

Saepe illa immeritas

Caussata est omina Lunas.

Sed Scaliger Vorsum maiorem cum minoro ita per emendationem coniungit: aut omina dira Saturni 8acra me tenuisse ille.

Nempe particula aut Post Saturni desiderabatur inlibi is Scaligeri. Exstat tamen tu aliis, etiam in Ed. Vcnob. Ih5. inter

164쪽

O quoties ingressus iter, mihi tristia dixi Offensum in porta signa dedisse pedemi

Audeat invito ne quis discedere Amore, Aut sciat egressum se, prohibente Deo.

cuius lineas, teste Brouk iusto, vir doctus notave xat : Saturnise sacram. Lootio suspecta nec digna, quae praeieratur Teceptae,

Hihil duri nec, quod auribus molestum sit, habenti. Atquo Iuno manifesto efficitur, Ed. R. 1475. non esse descriptam ex Ed. 147 2. quae hoc distichon ita exhibet: Aut ego sum causatus aMes: dant omina diraν Saturni sacram me tenuisse diem. Libri Statiani, timuisse. Quod qui praesemant, V Teor, ne Tibulliun faciant Iudaeum. Iudaei enim ex suae religionis ritu et sermone proprie dicuntur, etiam a Romanis scriptoribus, metuere, timere sabbata, Pro religiose obae 'Mare, colere. Iuvenalis XIV. 96. Quidam sortiti metuen-tpm sabbata Patrem Ipraeter nubes et coeli numen adorant Romanas autem soliti

contemnere leges, Iudaicum e fiscunt et aerDant ac me,

uni ius, Tradidit arcano quo Cungus Molumine

Persius V. 184.

Labra moMes tacit recutitaque sabbate palles. Verum qui Iudaeorum S Ierstitione contacti iter acere die sabbati dubitabant Romani, ut Tibullus, eos Saturni dies rectiva dicitur tenere Vel, quod Ovidius scribit, mora ri, Rem. Am. 219. Neoptusias Oites, nec taperegrina morentur Sabbata, nec damnis Allia nota suis. Plautus Amph. II. I. 58. An te auspicium com

moxatum est 2 an tempestas continet II. NE QUIS DISCEDERE J Nemo adhuc aurium

165쪽

quid tua nunc Isis mihi, Delia Θ quid mihi prosurit

Illa tua toties aera repulsa manu piquidve, pie dum sacra colis, pureque Ia- Vari Te memini - et puro secubuisse toro Θ

iuilicio vel potius fastidio plus uni tuam tribuit, quam Vossius. Volui hoc loco ostendit cum παθνηχησις Syllabarum quis dis; ocunque in quibusdam libris, ut in Cod. Ρ

xis., legatur neu PTO ne, Veram lectionem Esse statuit nemo, eamque in Contextum invexit. Sic SupCa I. 2. 17. εeu quis iuυenum eadem de causa

oditum pro seu quia iu-Menis. I. 6. 7.) 59. Tunc Procul absitia, quisquis colit. Ubi lianc induxit

scripturam singi darem: Tum: AProcul hinc ab-

ait, quisquis colit - sis I IU. 2. I.) 16. Vellera det succis bis madefacta Tyrus. Ibi librarius quidam dis-εipatus temere Oxaravit ter madefacta, ut interdum nigrum PXaratur,

tibi album debebat. At ille contendit, Tibullum

totiens.

sibili odio et fuga, teste librario illo, scripsisse et Vellera det succis Pese madefacta Tyros. Quid igitur faciamus loco Tibulli II. 5. 55. quisquis is es, cui tristi8 Sed ibi vir doctissimus reΡosuit: quisquis is es, tristi cui fortasse ad eXemplum Ovidii XIII. Her. 65. Hectora, quisquis is est, si sum sibi cara,

Vide Porsorium ad Euripidis Med. 6 6. et Schaeis 1eri Melet. Criti P. 56. 22. PROIIIBENTE J Cod. Paris. Probbente, ut statim His pro Isis V. 25. et Dionis V. 75. 23. QUID TUA NUNCI 8IS MIHI J Ed. a. 147 2. Quid tua nunc Isis

tibi, Delia Z

25 - 26. QUIDVE, PIE

166쪽

Nunc, Dea, nunc succurro mihi: nam POSSE mederi

Picta docet templis multa labella tuis:

Paris.

Quidos pie deumque

Memorabilis lectio, cui nccedunt sere Exc. Lips. Sed Degligentius elaboratum hoc distichon recte existimat Huynius, motus in primis illo temere interiecto verbo memini, quod nusquam tam ambigue positum repeIitur, quam hoc loco. Hinc illud uncis inclusit, auctOTe Statio. Melius haud cui te oratio Procederet, si cum Doeritagio pronomen deleres, ei lue substitueres Copulam hoc modo: Qui e , pie dum sacra colis, Pureque la- Mari Et - mem, i - Puro Secubuisse toro ZPropertius IV. 2. 27. Arma tuli quondam, et - memini - laudabor in illis. Ovidius XVI. Her. 247.

Prodita sunt - memini - tunica tua Pectora laxa. Pronomen I. commode omitti potuit, Ut mox V. 27. nam POSse mederi utc.

FOinasse libravius aliquis huic vel illi loco illusti ando adscripsit te, id Iue, ut fit, e margine tu Contextum venit. Ita apud Ovidium III. Ain. 7. 25. hodie editur: Exigere a nobis angusta nocte Corinnama Me memini numeros sustinuisse HOMem. Antea edebatur, sortasse rectius: Et memini numeros sustinuisse nOMem. 27. ΝAM POSSE MEDERI J In hac constructiono Veteres millies omiserunt

nente Buhnkenio ad locum Pytheae apud Ruti

lium Lupum p. sit. Quid

contrα tot res, tamque eoidentes dicere potes, Demosthenes 8 Cognitum enim e3t, rempublicam venalem habuisse, cognitum est. Cicero IV. do

Fiu. I9. aensias enim cuiusque et natura rerum

atque ipsa Merita3 cltimat quodam modo, non ΡOsse

167쪽

TIBULLI

adduci, ut inter eas re' quas Zeno exaequaret,

nihil interesset. Veriimetsi millies in linc Constructione veteros ΡΓOHO-men omiserunt, tamen

nemo interhretum, si unum cxcipias Barulium, carissimum milu nomen, huius consuetudinis me

mor fuit ad lociun simillimum Propertii I. I. Tunc ego crediderim υobis, et oidera et

amnes

Posse Cytaeaeis ducere carminibus. Piget commemorare Psetidas Burmanni aliori que Criticorum ad hunc locum Prolatas emendationes. Sed non hine nota dimittendus est novissimus interpres, adliuo ducere Sumens pro duci,

et Oobis pro inani orationis complemento. I'ibublus II. 6. 15. Iumoi quoties rediturum ad limina numquam lΗio Vossius rediturum non infinitivum esse Contendit, sed accusativum articipii, e licans Vera hoc modo: quoties iu- raoi aliquem ad limina numguam Tediturum i id est me issum; et hanc Constinctionem Latinorum propriam, Graecis incognitam esse ait. Quod genus doctrinae milii prorsus insolitum accidit et Novum , qui ad 1uc nihil aliud nisi accusativum ΡΓO-

nominis omissum esSe Ρutaveram, idque more quodam Graecori . Nam si

quis versum Tibulli ita

non multum a Vero aber- Taturum CSSO crediderim,

si quis Perspicuitatis cau- Sa Suppleret ἐμέ. Certe

non erravit Heynius, quamvis notatus a Cen Sore, quum hanc machinam adhiberet ad Homeriti. α. 78. ἐ-οιομαι ἄνδρα χολωσέμεν. Νihil enim

usitatius est, quam accuSR-tivus pronominis citan ii

finitivo post eadem ipsa Verba, quae in Censura P. 51 I. Ηeyniano OPPO-

λελασμένον ἔμειναι ἀλκῆς. Minus circumscripte do hac re dixisse ad L. Bos. Ellips. p. 224. ipso satetur Schaeseriis ad Sophoclis Oed. B. 958. Rem expediunt Platonis exempla collecta ab Heindorfio

168쪽

Ul mea votivas persolvens Delia Voces, Ante sacras, lino

ad Euthyd. p. 414. Utramque structuram coniungit PDOpertius III. 6. 59. loco memorabilii Me' quoque consimili impositum torquerier igni Iurabo, et bis sex integer esse dies. Hi e Marriandus, Post Heliasium, correxit Iurato, quasi Latine scribi possit vel Graece) tiarato, ego esse integer. Quantopvobabilius erat, inter-Punctionem mutaret quod

ego tamen suadere nolim.

Ergo omnibus iis locis,

gessit vir doctissimus ad citatumi Tibulli versum, positi sunt infinitivi omissis pronominibus me, Se, te. Scid omittuntur etiam accusativi pronominum is, ille, hic. Terentius And. I. s. 66. Unum hoc scis, esse

Ubi librarii inculcantes

hanc Versum corruΡΟΓunt.

Vide Hec. III. 5.57 - 59. Iidem meritam intulerunt Phorm. V. 9. 25. ubi de Clu emete Demiptio et

tecta, fores sedeat;

Ego, Nausistrata, eale in hac re cu*am meritum non ne . 29. VOTIVAs Vocns JTres recens comparati libri noctes substituunt,

quod praecepit Scaliger, comparans Iocum Propertii II. 28. 6 I. Redde etiam excubias

E ae nunc, ante lupencae, Votivas noctes et mihi redde decem. Ubi decem noctes, quas voverat Isidi puella, reddi sibi postulat Propertius plane ut Diabolus,

auctore Parasito, apud Plautum Asin. IV. I. 61.

Si forte pure Melie

habere dixerit, Tot noctes reddat spurcas, quot Puras habuerit. Sed huic scripturae et explicationi, ut recte monstHeynius, non lavet Ver- Eus mitior. - Mira obtinet verborum confusio

pud Appuleium XI. --t m. p. 768. in descriptione Pompae Diacae: Ecce Pompae magnae Procedunt anteludia, votivis

169쪽

TIBULLI

Bisque die, resoluta coitias, tibi dicero laudes Insignis turba debeat in Pharia. At mihi conti lagat patrios colebi arct PC-

Reddereque antiquo menstrua tura Lari. Quam berie Saturno vivebaut rege, Priusquam

Tellus in longas est patefacta vias l

cuiusque studiis exornata ulcerrime. 11ic in omnius libris legitur Uocibus Pro votiMis. ouileiactorpius, o Ihramque VOCem iunxit Tibullus I. 5. 29. Votivas persolseat Delia

VOCOs. ubi male contra MSS. reposuere noctes. Voces Ootione sunt vota, ut voces Precantes apud Poetas sunt Preces. Sta

. tius hymnos intelligit, quae statim vocantur laudes. Haec sunt, nisi fallor, quae idem Appulcius uicit cantamenta Dotorum P, 772. Symphoniae δε- nino auaνes fistulae tibia. aeque modulis dulcissimis

personabant. Eas amoenus lectissimae ivoentutis veste niMea et cataclista Praenitens sequebatur chorus, carmen Menustum it 'ntes, quod Camoenarum sopore εOlers poeta modulatus edixerat: quod amgr mensum referebat in

ut lino tecta dicitur Delia, ita apud Appuleismp. 81 I. videmus quem iam de sacratis, lint is inte-clum. Quam lectionem recte tuetur Oudendorpius. Alii iniectum.

LARI J Complures libri

mascula habent pro menstrua , nullus praetor Cod. Paris. Reddere et antiquo mascula tura Lari. 56. EST PATEFACTA JVix dignam commemoratione. haberem, quae in quibusdam libris extat, scripturam ait Pro eSt, nisi Vossius novum indoconcinnasset lectionem,

Prius quam 2'ellus in

170쪽

Ionsas it palo facta Dias. Soci bonum factum, quod

Iano emendationem in Contextum non intiuit vir doctissimus. Pindariis Pyth. V. I S. το δ ' 1λάσιππον εθνος ἀνδHeέως δεκοκται Φυσίαισιν ανδρες νέοντές σφε δωροφοροι, πους ἄγαγε,

At enim vero haec Tibulli

Hoc scilicet patet, ut tibi videtur, e docta Schneideri annotatione ad Xenophontis Hist. Gr. I. I. u. Νempe locus Tibullii,

ut tuto more tuo cons- denter affirmas. emendari

procul dubio debot ad modum Vossit, si Miae eo

SenSu sumuntur, quo Pindarus κέλευθον Posuit.

quod lihi secus videtur: Dias enim illic esse itine.

ra; atque ex haC - rara Sane - Vocis significatione, quam tu divinitus eruisti, apparere ais, quam non sit indigus Tibulli

locus emendatione Vossiana. Quid ais, Tenebrio inepte 8 Nondum te

intelligo. Loquere, quε θ SO, Paullo Clarius. Patefacere, inquit, tellurem in Dias ot ανοίγειν αλος καλευθον diverso plane modo dicuntur, nec haeCIocutio cum illa Comparari potest, quia docuit Schneidorus ad Xenophon

sibi in altum aperire, Slocis arctioribus eνaderct in vatiosius mare. Bella sane conclusio. Nempodoctior, quam Pro eastiutuo, est annotatio doctissimi Schueidori, nec Capertinet ad locum Pindari. Νam aliud est in ronautica ανοίγειν absolute positum, alliud ανοθειν ἄ-Hς κελευθον. Illud Schnui-derus egregie explanavit: hoc ego in ii iam tuiquo simili vin gratiam exsanabo. Νam tellurem patefaciunt, qui remotiores easque adhuc incognitas temurum orbis regiones primi adeunt, piorsus ut

mars patefaciunt, qui il- Iud primi traiiciunt, aliisque viam demonstrant.

Ita Maccdones apud Livium XLII. 52. Europa omni domita, transgresεi in Asiam, incognitum famae aperueriint armis Osebem terrarum. Iin Pom-

SEARCH

MENU NAVIGATION