장음표시 사용
191쪽
Sic umbrosa tibi contingant tecta, Priape,
Ne capiti soles, ne noceantque niVes: Quae tua formosos cepit sollertia p certe Non tibi barba nitet, non tibi culta co
V. 4. Omittitur est. ELEGIA IV.-Ad Priapum de amoribus puerorum. Ed. a. 1672. S. QUAE TUA FORMO-sos CEPIT J Ed. R. 147 2. Quae tua formosa CR pit solertia. 4. NON TIBI CULTAcoΜΑ EsTJ Νullus commemoratur liber scriptus editusve, qui non exprimat verbum est. Allet tuanus cum uno Hei sit, nec tibi culta comaeae. Sed Statius haec notavit: -Νumero est usus a se non alibi laequentato.
192쪽
Nudus et hibernae producis frigora bru- ς
Nudus et aestivi tempora sicca Canis.
Sic enim fere pentametrum facit, prior ut pars, quod ad temporum rationem attinet, posterior esse non Possit, nisi Posterioris caesurae pes sit tri syllahus. Aut igitur pentametri prioris Caesinmees posterior est trisylla-us, aut ita quidem se habet ipso, ut transferri invertique propter te o-rum rationem partes non Possinti Hac usus O servatione, Verbum eat,
quod retinuit Statius, e- .iecit Vossius. ,,Νam Sieiicitur est, pentametri partes inverti nequeunti Atqui falsa ratio est Statii, quod vel proximae
Elegiae versus 6έ. demonstrate Stiliacietque manua, effcietque viam.
Redditur agricolis gratia caelitibus. IV 6. 16.
ma, aama pudua ibi est. 5 - 6. IIIBERNAE FRIGORA BRUMAE J ind. a. 1672. hybernαe. Hunc lectionem librarius Cod. Hamb. transtulit in El. 2.29. pro frigora noctia scri- heus frigora brumae. Sed hoc loco Codd. Dresd. et Ashew. habent tempora brumae. Quod ferri posset, nisi eandem vocem repeteret minor Versus.
Propertius I. 8. 9. O utinam hibernae duplicentur tempora
Horatius Ι. Sem. 6. 125. Aat ubi me fessum sol acrior ire Moalum Admonuit, fugio rabiosi tempora Signi. Hic omnea ingenii doctrinaeque copias adhibuit Benileius, ut demonstraret, quod omnibus persuasit, substituendam esso lectionem codicis Blandi-nii: fugio Campum lu-εumque trionem. Leviore brachio locum Tibulli V. 6. nulla lectionis diversitate assimo contami-
193쪽
sicca vocularum Sic ogo: aic - structura eXClamationem, nullum ullam
subiicit rationem, nisi hanc: taedalum illud esse et hoc loco nimis languidum. Iam quum in voce aiaca per se nihil insit, quod taedium assem e si Omacho quantumvis languido possit, sequitur, editori molestum fuisse non nisi syllabae cci cum rima Sequentis vocabuli Concursum. Quod quid sit, patet ex observatione eius ad II. 1. 78. Explorat caecas Cui
Sed grammaticorum Semper magis fastidiosae fu Tunt aures, quam Poetarum. Νam Virgilius, quam emunctae naris Poetat non sibi risus est 1a praefanda incidero, quum scribebat V. c. II. Aen. 27. Dorica castra; nec Propertius duhitavit hanc eandem structuram bis adsciscore ΙΙ. 8. 52. et IV. 6. 54. At Servius fitomachatur. Servium exagitat Brouisusius su-Pra ad I. a. S. At ipso
hoc, loco odiosam vocat et vitiosam earuudem syI- labarum repetitionem, et Propertio irascitur, Caco locum tribuenti in carminis contextu IV. 9. 7. Graeci Poetae ne evitare quidem poterant, quod ille vocat, cace halon in re non inhonesta lordidum. Notum tamen in Vulgus est, quid acciderit Heynio in verbo Homerico κακκείω II. α. 6O6. quem satis traduxit Ceu
dor p. 555. occinens illi dictum Trygaei ad Pega Sum suum apud Aristophanem Ρac. 162. ΜΗ-lem Sophoclis Oed. Col. 1257. Vel Aeschyli Pors.1o46. quem laudat PoP- sonus ad Euripidis Hec.
ειδεί. Sed comparandus est Euripides cum Home-TO accuratius. Praestat enim huc animum advertere, quam ad quisquilius illas, quibus sordes no Iabsterguntur priscis sc1 ptoribus, sed adsperguntur. Recto Muretus ad I. I. 7. Scribit: Mapparet hunc poetam elegantiam quandam putasse esse in eiusdem syllabae conti-
194쪽
Sic ego. Tum Bacchi respondet rustica
V. 7. Sic ego. Sic. nuata repetitione, ut Su-Pra I. I. 5. Me mea. et nunc Oae oeram. et mox
V. 8. poma manu. et infra I. 5. 28.) multa tabella. et sicca Canis. et tam multis locis denique,
ut constet, hoc non Caaused dedita opera factum. Propertius ΙΙ. 28. 4. Incipit et sicco fer- ι
ciii J In quibusdam veteribus, Sic egor alc Bac-ehi. ab iis autem abest peninmeter qui sequitur.
Deque ego sane eum Tibulli esse praestare a
Veteces vel viderit vel dixerit, hodie non constat. Cod. Paris. Sic ego tunc Baci respondit. M. R. 14 2. Sic ego tum B ehi respondit. Nec Profecto apparet, ecquist O sensioius habere potuerintillae respondentis orati nem toties apud alios Ioetas indioantes particuae tum sic. Virgilius IV. Aen. isti. Tum aio
Et hoc etiam loco multiliabent libri respondit. quod verum videtur. Sed in aliis quibusdam legi aiunt Hic ego, tum. Qua scriptura haud leviter co vellitur illud per se qui- 'dem non spernendum sed hoc tamen Ioco suspectivix
Sic, quum huc transferri Per errorem potuerit velo minori Vcrsu vel etiam ab ipso carminis initio. iiiii autem negue ad Oxationis elegantiam neque ad narrationis vigorem desiderabitur amplius, si iis mecum legeris, duce ovidio Rem. Am. 1 - ΑΟ. Haec ego. Tum Bacchi respondit rustica Proles Armatus cursea ola
MIHI FALCE DEus J Hic Versus, ut dixi, abest λ
195쪽
Iaa TIBULLIO fuge te tenerae puerorum credere lurbae: Nam caussam iusti semper amoris ha- . bent.
Hic placet, angustis quod equum compescit habenis, Hic placidam niveo pectore pellit a
in eisdem scriptum est ad marginem, FRAGM. Veseba sunt eiusdem Mureti, non unum modo sed plu-Tes Versus hoC loco uesiderantis, 'uibus paulo li- herius quι iam et Paulo magis ex huius det consuetudina dictum esset. Cui non magis equidem adsentior quam comectori nostro, pro sic mihi re-
us Cop. 25. Est tuguri custos asematus falce miligna. Ed. a. 1472. Armatus curuas sit
' 12. HIC PLACIDAM NI- facilem.
psisse nunc videtur, mon eo placidam. Hanc enim stiracturum frequEntat, ubi binis pontamctri subiectis in priore hemistichio bina praeponit 2Pitheta, v. c. III. 5. SO. '
Vide exempla collecta aBrou Uiusio ad ΙΙ. 6. 22. S. 4o. Qua verborum collocatione admodum O-Ieyatur coniectura, adiectivum placiaram orium esse e primis hexametri verbis, Hic placet, av eique substituendum esse facilem. At potuit hinc Oriri structiva, ut nobis inlidem videtur, vitiosa, Hic placiaam n eo. E
si enim contraria exempla occurrunt, alteram tamen structuram libra-Diuitiam by Corale
196쪽
Hic, quia fortis adest audacia, cepit: at illi
Virgineus teneras stat pudor anto genas.
riis deberi ostendit etiam libri Colot. scriptura, Hic Placet etιt. Tutius igitur
ost lianc ratiotiem sequi, quam illam. Tutius vero Ianai O tutissima corrigendi Tntio est, vocul Brum, si opus Sit, traiectio. Rem Et caussam vide apud PoIsonurii Ρraes. ad Eu
audacia caepit. Pauci, Huic quia etC. Non male. Potuit tamen tertius casus substitui ab interpolatore et aCCOmmodari verbo adest; quod hoc loco ita positum Pst ut apud Homctrum παρελναι od. ρ. 547. ex veteri scriptura:
Virgineus teneras Stetipui r antE genaS. Ut hoc IocO Ρudor stat ante genas. ita fere Somnus apud Homerum Il. κ. 9O. λ ομμασι νῆ' μος υπνος Male tamen haec confudit Lotichius, reprehensus ab Heynior Dum roseas illi stat sopor ante genas. Somno as conueuit locus, quem ei tribuit Homerus, eu demque Occupat aliquando eodem iure Mors, ut apud Theoguidem: Θανα- τος γαρ αναιδης Πρυσθεν
ἔπι βλεφαροις εἰεrο, κῆρας Φων. Similis discrepantia est Ovidium tuter et SeneCana. Navi quod ille scribit III. Fast. 19. Glanda quies furtim Dictis obruit ocellis: hoc Seneca Troad. 44έ. ita imitatur: Areoisque fessis somnus obrepsit geniar Coris rmatis tamen Voriorem
in Ovidio lectionem, cui alii substituerunt, Uictos O resivit ocellos. alii υλctis subrepit ocellis. At est etiam, quod in proverbio dicitur, Αἰδως ἐν ὀφθαλμοῖς. Recte. Sed pD-gineus Pudor quem VO-
197쪽
ις Sed te ne capiant, primo si forte negarit, Taedia; paullatim sub iuga colla dabit.
eat Tibullus. Vel purρω- reua, quo injici genae virginis infra dicuntur III.
6. 52. Ioia oculis insidet vel palpebris, neque V TO, quae Singularis est Valckenarii sententia ad Euripidis Phoenissas P. 416., ab oculis monat, sed, ut recte monet Ueathius, sodes cius quaerenda est sub palpebris, ἐν τοῖς υποβλε ναροις, in genia Veiante genas. Bene igitur habet locus Euripidis v. 1499. ubi Antigona, PTO-iecto pudore, in scenniuΡroruit:
Bene, inquam, habet locus, ita constitutus et ui-otinctus a ΡOrsono. ΝCCtamen Video, quo modo graece dici potucrit, αἰδεσθαι τον φοίνικα, cui ἐρυθ γεια προςώπου PCr Explicationem adiicitur, υπὰ παρθενίας pro eo, quod latine dicitur Dur Pure. pudore sussundi; aioquct, Euripidem scripsisse αε- θομενα. Viigilius XILAen. 64. Ad epit Docem lacrimis Laνinia matris Flagrantes perfusa genas , Cui plurimus ignem Subiecit rubor et cala acta per Ora Cucurrit. Indum sanguineo Meluti violaverit ostro Si quis eb/ιr, aut mixta rubent ubi lilia multa Alba rosar tales Dirgo
dabat Ore colores. 15. SED TE NE CAPIANT, PRIMO SI FORTE
NEGARIT J Cod. Paris. et Ed. a. 147 2. Sed ne te capiant. Uterque libernegabit. negarit ex Heiu- sit emendatione Broukhusius Ieposuit. Cod. Hamb. recuset. Fortasse scribendum ne Dit. ΙU.
198쪽
Longa dies homini docuit parere Ieones, / FLonga dies molli saxa peredit aqua.
Annus in apricis maturat collibus uvas: Annus agit certa lucida signa Vice. et CNec iurare time: Veneris periuria venti' Irrita per terras et Dela summa ferunt.
II. 9. 67.' Atque utinam, si sorte
IV. P. 71. Sed tibi nunc mandrata damus, si sexto
' Verbo negare pro, dis uilem esse precibus amantis , opponuntur dare, Praebere; quod in re Venerea non rarissimum est sed tritissimum dicendi genus. Ita αναIνεσθαι et χαρίζεσθαι in eadem re a Graecis ponuntur. Vide Buhnhemum ad Timaeum P. 275.16. TARDIA J Ed. a. 1472. Tedis.
Iocus m. 6. R. ubi periuria ridet amantum λαρ-piter. Contrariam se tentiam enuntiana periuriis substituit periuros Propertius II. 16. -7. Non semper pi ci aperiuros ridet a
Iuppiter et surda -- gligit aure preces. Propertius igitur ita sere hoc loco discedit a Tibullo, quemadmodum Aristarctius ab Hermappis apud Homerum II. δ. 255. tibi ille scribebat: οὐ γαρ ἐπὶ ψευδέσσεπατηρ κρυς ἔσσετ'
Ab hac parte stat Pr peritus. Nam οἱ et γευδεῖς sti sunt periuri. At Hesem pias ita:
199쪽
eriuris. Ego uinio Ti- ullum sequi malim quam Propertium, quamvis credibilo sit, neutium AOculos habuisse Homo- xiun. Similis dissensio est inter duo recentioris aevi Criticos excellentes ad Callimactsi Fragm.
, Σκυλλακαὶ Ου πυθος ου- ωομ' ἔχουσα.
Ita edidit Benueius. MIIemsterhusius praesertout enim v ευδος,' 'υθος, sic ηtευθῆς, ψυ- Sed potior est ru-tio Benueii. Homerus L.
irrita ferunt. Hoc IO- quondi genus non dicam ab Harpyis Homericis,
quae Heyiiii sententia est, sed repetendum tamen est ab aevo Homerico. Od. o. 8. II. PAR TERRAS ET
FRETA AUMMA J Eborac. duo Voss. et Bern. freta Ionga. quod substituit
Brouhhusius addens: e- Pithetum a umma quid ad Tem faciat, non satis Video. nisi si timuit, no
te per devicerent. Vulpius vulgatam praeseri, quia perii tria levia suntisnec deprimuntur sed insuperficie seruntur. Uernuas rem ad ventum refert, quatenus Sum uiam mare h. e. supersici Verrere BC crispare Solet.
Quibus abiectis, Broiikhusii lectionem longa Hseripuit Vossius, nunC quidem, quod mireris, non ostendens ad eiusdem VO-cis iterationem, quum aullo aute V. I7 - Ι 8.is deinceps positum Vides. Equidem PersuR- sum habeo, longo non nisi interpretationem esso vocis summa, quae hoc loco significare videtur extrema, a nobis remotissima. Vide GesIterum
200쪽
Gratia magDa Iovii vetuit pater ipse Va-lores
Iurasset cupide quidquid ineptus amor.
tione Heinsit edidit ille, sequente Vossio, qui pronuntiat confidenter, θεε non praebet idoneum sensum l Statim dicam, quam idoneum illud sen-ctum Praebeat. Nempe Iupiter ipse Votuit valore amantium poriuria, quia ψss omnium Primus Pe-zerανit, rem nullam habuisse cum Ione et quiadem apud Hesiodum in Aegimio. Hesiodum nim huius rei auctorem perhibet Apoliodorus ΙΙ.1. 5. Ἀσίοδος ει καὶ 'A-
Valdo laetor, posse m nunc ipsum proferre Hesiodi locum, quem culos habuit Apollod Tus , expressit cum tot aliis poetis Tibullus. Nimirmn Scholiastes ad Platonis Sympos. p. 45. ed. B nk. haec scribit: Ἀ
ρὶ Κυπριδος 'A-φροδισέων. Quem locum aliis e-- minandum relinquo. Ρortinet huc Dagmentum insigne, quod ex eodem
Hesiodi vel Cercopis Μ Iesii) carmine descripsit Scholiastes Euripidis ad