Carmina

201쪽

Perque suas impune sinet Dictynna s gittas Adfirmes, crines perque Minerva Suos.

Iam satis, nisi fallor, patet, quam aliena Tibulli loco sint aliorum eXOmpla poetarum, laudata aBrouisusio eo consilio, ut demonstret, legendum esse pater ille pro ipse. Ridet hoc, qnemadmodum de eodem amantium seriurio scribit Horatius

I. c. 8. 15.

Ridet hoc, inquam, Venus ipsa, rident Simplices Nyn hae, ferus et Cupido. Virgilius I. Georg. 12 I. Pater ipse colendi Haud facilem esse υμ

26. INEPTUA AMOR JHemius corrigit inultus, nempe quia ista periuria non Vindicantur. Quam coniecturam it probabit in laudat Santonius BibLCriti P. III. p. 62. νε-psum amorem tuetur Mischerlichius ad Horatium II. 8. 15. loco Ρl tonia, qui non legitur in Phaedro sed in Philobo T. IV. p. 519. Bip. Exempla magis apposita comparavit Nagellus tu Act. Soc. Traieci. T. IV.s 56- V. c. Plauti Merc. . S. 47.

Quippe haud etiam

yttidquιιm inepte Ieci, amantes ut solent. 25. AINET ' Cod. Pa is. sinit Dietinna. Cotheri. Ashew. Monach. VOSS. I. et 5. sinet. Pro Dictynna nonnulli habent Diana. Ed. a. 1472. sinit DG

clina. 26. CRINES PERQUE 'INERVA AUos J Ηeynius existimat, iurari hoc loco Per crines Μinex Vae, tamquam pulchritudine Conspicuos. Qua de re quum nihil magnopero ConStet,

colligit o fabula de Me

lis praeferre, ut est apud Servivin ad M. Aen. 289., lura olim huius res inicia exstitisse in carmianibus poetarum. In hanc sententiam iam disput

202쪽

LIBER I. E L E G. IV.

vcrat Broukhusius. Quae explicatio quodam modo adiuvatur epithetis Minervae Homericis ηυκομος

Π. 92. ἐύπλοκαμος m. Αο. E contrario Santenius Bibl. Crit. p. 7o. ex eadem illa Medusae historia elicere conatur, Cavillos Minervae non nimis fuisso a pulcritudino Conunendatos, addens: Si vel maxime capillitio Iovis filia excelleret, id tamen ad hunc Tibulli Io- cum nil l faceret. In iu-Tando, ut maiorem fidem faciamus, illud attestamur, quo, si fallimus, Praefie tissimas Periurii poenas sumat Numen; Dianae non crura, Apollinis non crines aut lyram, sed utriusque arcum et sagi tas. Atque inde concludit, scripsisse Tibullum telipeos perque Minerνα suos. Quos et eos Mit- scherlichius Tenti Crit.

D. 5. convertit in cristas. Reliquum erat, ut interpretatio Santentana accommodaretur veteri scripturae , et crines Cape- aronim' pro cristis. quod fieri posse, demonstrat Heinrichius, vir clarissimus , ad Hesiodi Scut.

Statium VIII. Sos. et Homerum B. 515. P riun tamen hanc sententiam commendans. Mihi non prorsus displicet. Adde Homerum M. π. 7 5.

maeram

Sustinet Claudianus XXXVI. a IS. Nunc crinita iubis galeam , laudante Ni

plet et ingentem clipeum geatare laborat.

Atque hinc firmari potest vetus lectio apud Petronium C. 5.

Sed seu crinige Udent Tritonidis a

Seu Lacedaemonis teia Ius habitata cola-

Haec scriptura, pomu tis consimata libris scriptis. ab imperito librario proficisci non potuit. Nunc viam edituret. Sed sive amugerae rident Tritonidis ar-

203쪽

TIBULLI

At si tardus oris, errabis: transiit aetas Quam citot non segnis stat remeatque dieSaquam cito purpureos deperdit terra colores l ν - Quam cito formosas populus alba comasi

TAS QUAM cITol J Sio hunc locum in tribus codicibus distinctum viderat Broukhusius. Cod. Paris.

Quam cito non - . Ed. Vet. transige αetas Onam cito. Comphares libri, transiit, quod unice Verum. Plautus Trin. I. a. 125.

Pro . di immortales IMerbis Paucia quam cito Alium secisti me,

lius ac te Meneram. Terentius Emuch. Ι. 2.98. Labascit, Dictust, uno Verbo, quam cito lCaeterum istam temporis celeritatem melius repraesentat ' vulgata lectio remeatque, quam Heinstana remea De. Non amnis atat, hoc est, celariteritque reditque dies. Colotiit pro ειαι.

29. DEPERDIT J Unus

ritatis liber, cii perdit. Vitiosissima lectioi Num terra ita diaperdit colores vel flores suos, quemadmodum homo apud Lucretium II. 85O., quem citas, purpuram statim distrahens disperditi vel ut Casandra apud Aeschylum Agam. 1277. 58. sexta sua δμαν Φεις an Rotius deperdit terra Colores, sicut apud eundem Lucretium III. 525. hominem paullatim cernimus ire, Et membratim Uitalem deperdere sensum pPlinius Π. Ν. XVI. 54. . Caeterae omnes extra praedictaa - folia do-

perdunt. XXXVII. Quae

sunt earum pulcriores, Oleo, M uento et mero colorem deperdunt. Balbus Caim. 2O. P. I 57

uuam cito deperdit graciles coma Punica

204쪽

quam iacet, instrinae venere ubi sata se

nectae,

Qui prior Eleo est carcere missus equus l

RAT CARCERE MISSUS EQUUS J Versus integerrimus i Sed posterioris aevi Criticis negotium DX- libuit vox prior, quam quum Pro adverbio capi

posse negarctrit, ad COn-ICCturam confugerunt et Contortam interpretatio-N m. Heinsius emendavit, Victor ab Eleo carcere ρ Broukhusius, Qui Prius Eleo ete. Vulpius

priorem eXponit praestantissimum, excellentissimum; Heynius Postquam scripsit, Nescio cur prior Non possit Pro Prius P situm accipi, ut saepe adiectiva pro adverbiis:

mutata mox sententia Heinsianae scripturae principatum deseri, tandem, quod non Put-e-Tam, Versum eiiciendum Censet. Vossius Vulpianae, ego Hemianae,

quamquam precario iulatae , interpretationi ac--do, qua prior sumitur pro prius. Nec hoc precarium est negotium. Ovidius V. A. A. 218. de Hercule: Qω meruit caelum,

quod prior ipse tu- lit. Sed hic dignum in primis est, quod comparetur fragmentum Ibyci, ad Irobandum id, quod vo-umus, longe efficacissimum, quod ante oculos habuisse videtur Tibul-Ius; cognitiuu illud a huc in sola Platonis paraphrasi Parm. P. I 57. A. P. 219. ed. Heind. nunc editum in iisdemissis Scholiis Platonicis P. Ao. R nk. Hi versus ita fere dispositi leguntur in libro Damst. quo usus est Creugerus ad Ploti num p. 55 I.

αυτέ με κυανεο- ν υπο βλεφαροισε τακερ' ομματα δερκομενος κηλημασι παντοδαποῖς εἰς ἄπειρα δίκτυα

205쪽

TIBULLI

Vidi ego iam iuvenem, premeret quum Se

Moere1Item stultos praeteriisse dies.

si ἄρειλλαν εβα. . Quo loco ι-ος αεθλοφορος sine dubio est equus, qui antea, priua Victoriam Teportaverat, ut Nud

Ennium, qui item sty-

ei locum imitando e pressit - non minorem enim celebritatem nactus est ὀ 'Iβυκειος ἱππος quam

ceronem de Sen. C. 5. α enim Ditia ins*i-- lea et suam cujam in

senectutem Conferunt.

quod non faciebas is, curus modo mentionem feci, Ennius: Sicut sortis equus, spatio qui saepe Supremo Vicit Olympia, nunc senio consectu 'quiescit. Hie Ennius ita persequitur ΙbVcum, quemadmodum Ibycus Homerum L. χ. 22. ubi Achilles com- Paratur cum equo Cumili, de praemio reportando in

Certamen admissor

i inepte voteres Grammatici distinguunt αεθλος ρος, συν Ἀεςσιν ος μ τε-. Praestat Ibycum sequi et Platonem, Ibyci verba ita interpretantem et Aetis

Vide Columnam ad Ennii Fragm. p. 215. - Ex Ibyci fragmonis Lexi graphi in munerum adsciscant vocem nondum receptam φερέγγος. SS. VIDI EGO IAM JEdd. veteres multique -- dices, ut Ρaris., Viri iam, O ββo, Pronomine. Iu

206쪽

CrudeIes Divit serpens novus exuit am

Formae non ullam fata dedere moram.

V. 35. exuat annos uno, aegnior aetas. Pesesius V. 6O. Tunc crassos transissct dies lucemque P matremEI sibi iam seri ritam ingemuere relia

ctam.

Falsa ista Iectio segnior aetas contagione laesit

stultos dies Ed. Rom. et Venet. 1687. mutarunt in eardos dies, Exc. Pocchi in celeres, Passeratius in tacitos. Lucretius III. 1o55.

Hinc Acherusta sae

stultorum deniquo vita.

Ubi Wahesieldus totum Tibulli Iocum corruΡit, corrigendor Vidi ego iam iuVeni,

premeret cum δε-rior aeta'

Moerentem stultos praeteriisse dies. 35. NOVUS EXUIT AN-Nos J Brocthusius e duobus libris revocavit exuat . annos Z quod est, iudice IIcynio, elegantius, minus

tamen Commodum. . t-

qui si minus commodum est, sane non Potest esse elegantius. At sertius est,

inquit ille. Vel propterea non erat adsumeridum.

Vide modo, quam Placide similem sententiam enuntient Horatius IV.Carm. 7. 7 - 16. et M adiachus III. IO6 - III. Exuit annos Serpens, tamquam UeStem, uUΡΟ-nens Veterem pellem, quod ad animam corpus relinquentem transtulit Lucretius III. 615. 're

scribit Scholiastes ad Aristophanis Ρac. 556. ubi laetatur chorus,

RAM J Complures libri scripti editique, Cod.

Paris. et Ed. a. 1m. non illam. Perperam t

207쪽

TIBULLI

Solis aeterna est Phoebo Bacchoque iuven

tas:

Nam docet intonsus crinis utrumque

Deum

Tu, puero quodcunque tuo tentare libeabit,

Cedas: obsequio plurima Vincit amor. Neu comes ire neges, quamvis Via longa paretu Et Canis arenti torreat arva siti.

V. 37. Baccho Phoeboque. 38. Quam 37. SOLIS AETERNA RAT PHOEBO BACCHOQUE IUVENTAs J Cod. Paris. B eho Phoeboque iuνω- ta. Ed. a. 1472. Solis aeterno est Baccho Phoeboque ita-

TRUMQUE DEUM J Etsi dissicilis est horum Verborum explicatio, nolim tamen lectionem Nam, quam omnes libri scripti, uno DXcepto, qui Tam

I1abet, tuentur, Commutare Cum emendatione

Schraderi Ouam deceti Adhuc milii Tibullus videtur expressisse Apollonium Rh. ΙΙ. 7O8. - S neca ΙΙΙ. de Ira c. 26. Non est Aethiopia inter

suos insignitus ciare, nec rQua crinis et coactus in nodum apud Germ os. utrumque decet. - Ubi tamen variant libri. Ed. R. 147 2. utrunque. COLParis. Nam Meet intonsum crinis utrumquctaeumasio. CEDAS - VINCITAΜoRJ Cod. Paris. ut Guess. u. Credas. obsequio PM-rium vincet amor. 62. ΑΗΕΝTI TORREAT

ARVA SITI J Lucretius III. 929.

208쪽

quamvis praetexens picea ferrugine coelum Venturam admittat imbrifer arcus a.

' V. -- Tamquam in morte mali cum primis

hoc ait eorum, Quod sitis exurat mi- aer Oct avique arida

torreat.

Di Wahefieldus temere, ut solet, corrigit horrentillo arenti. Propertius f. 28. 5. Venit enim te u

quo tori idus aestuat aer,dicipit et sicco D

Mere terra Cane. Idem IV. 9. 21. Dixerat et sicco torret sitis Ora palato. 65. QUAMVIS PRAETE- Νs PICEA J Cod. Paris. picta. Ed. a. Iv2. Quinris Praetexens picta ferrugine cae

lum.

Q. ADMITTAT IMBRIFER ARCUA AQUAM J Balbus carm. 2O. P. 154.

Curse adimat plurias imbrifer Euxus aquar. Pro-quam. nimbisex. pertius m. 5. 54. Pur Pureus PIupias cur bibae

arcus aquas. ubi bibati quod iure Burmauihus vfugatae praeserebat, conmmatur AshcMario. Tibullus I. 4. 44. Venturam admittat - Cuius verbum admittere pro incitaraiam ante Scaligerum explicavit Guellius in Ρ xalipom. ad Virgil. p.

575. Caeterum fateor, mohunc Balbi vorsum non intelligerer adimere enim aquas contrarium videtiis τω imbrifer, quod et ipsum an Euro satis eo veniat, dubito. SANTEN.

p. 'I8o8. Nempe Balbus scripsit adigat, hoc est admittat, et in Tibullo legisse videtur pro

arcus. Eurus quam commode dicatur praetexerapicea ferrugine coelum, satis apparet. Hinc e iam fimari videtur quorundam librorum, ut BO loiani apud Barmannum ad Lotichium p. 586., Acria plura nubifer, cui Hei sius substituit nimbifer.

209쪽

Vol si caereseas puppi volet ire per undas,

Ipse levem remo per freta Pelle ratem. Nec te poeniteat duros subiisse labores, Aut opere insuetas atteruisse manus; Νoc, velit insidiis altas si claudere valles, . Dum placeas, humeri retia ferre negent.

filius Ital. X. 525. illisit

scopulis ubi nubifer Eu rus - ratem. Cod. Paris. amiciat i riser. Ed. a. 16724 Venturam admittat hymbrifer arcus

aquam.

68. OPERE INSUETAS ATTERUI3sE MANUsJ Edd. veteres, ut Prine S, Operi. Statius, Legi etiam Possit opere. Sed hoc nullo hi libro. Breuk-aius Contra isIn nullo libro operi legitur. Est pinor a ScPigero, cum voce insuetas copulante: multi ut Cod. Paris.) opera exhibent. Non igitur consuluit editiones Scaligeranis antiquiores,

Pro atterulisse Edd. Venet..Cum aliis attenuasse. Cyrulenius atteruisse. Theocritus XVI. 52. ωσει μακελιν τε λ -

μένος ἔνδοθι Lucretius V. 1558. Ut muliebribus id manibus concedere Oellent,

Atque opere in duro

durarent memira

DERE VALLEs J Heynius

desiderabat aestus vel montes, in quibus retia fere tendi solent. Eriim-Vero altae Diales nihil aliud nisi colles suiit, Vel etiam caνae montium conνalles, Virgil. II. Georg. I86. Livius VII. 24. Propulistis a caAtria, Supina valle praecipites talia, stratis corporibus ostium superatatis. C-

210쪽

Si volet arma, levi tentabis Iudere dextra; Saepe dabis nudum, Vincat ut ille, latus. Tunc tibi mitis erit; rapias tunc cara licebit Oscula; pugnabit, sed tamen apta dabit.

V. 53. Tum. plate eadem atrage Cam-POS, qua montes replestia. Nota est cedrus Ovidii Ι. . 14. 11. madidis in

Mialibus Iaae. quod Homerus dicit B. g. 821.

ἐν κνημοισι. Sed optimus Verborum suorum

ante res est Tibullus infra IU. 5. 7. ubi Venatorem inducit densos indagine colles claudentem. Cave enim credas inte Polatori, saltus substituenti collibus. - humeri ferre negent. Edd. Venetae cum paucis, etiam

scriptis libris: humeris retia ferre neges. quod

auctori suo relinquendum.

De re ipsa Virgilius Ecl. III. 75.

Si, dum tu a Maria a-P 3, ego retia δανο.55 - 54. RAPIAS TUM CARA LICEBIT OscuLA JCod. Dr d. Edd. Rom. Brix. Venet. 1491 - ca Pisa. quod non sperae dum, modo in locum litterae, adiectivo praer tae, sussicias litteram is O subtractam. Ieg quet capias tum rara licebit oscula. Vide Propertia um ΙΙ. I9. 15. Ovidium II. Am. 19. 6. m. Art. . 5 . Miscenda est laetis rara repulsa iocis.

Nempe capias scribere potuit Tibullus, quia mitis erit puer et apta d bit oscula, rara vero, quia adhuc pugnabit. Sed quamquam Primo rapta bit, mox tamen osseres ψεe roganti Vel solenti, atque adeo collo ae im- Pticuisse Molet. Quae mihi elegans videtur gradatio. Caeterum rapera oscula Graeco etiam dicitur φιλημας

Meleager ep. XIV. 8.

Caeterum et Cod. Paris. et Ed. R. 1472. et aliae Edd. Veteres utroque loco habent, Tunc tibi tuua