Carmina

발행: 1819년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Rapta dabit primo, mox osseret ipse TO-ganti, Post etiam collo se Implicuisse volet.

55 - 56. MOX OFFERETIPAE R CANTI J Statius iii omnibus libris adferat pro operet legerat, in iis credo, qui minori etiam versu Melit pro Oolet habebant. Praestat utroque loco futurum tempus. Cod. Paris. post asseret. E L a. 147 2.

Rapta dabit primo postaneret ipsa uolenti. Ed. Vicent. mox adferet. Hoc adeo probabat Santenius Bibl. Crit. Ρ. ΙΙΙ.P. 75. ut o eret pro er- Tore typographi haberet. Equidem, etsi omnes libri scripti adferat vel asseret

exhibere dicuntur, pΓaeter Commel. qui inere habet, tamen oseret, quod exstat in Veneti. 149 I.

S., retinendum Censeo.

Dicunt Latini ferre Oscula alicui ; qui adferre di-πerit, neminem novi. Iam qui alicui fert oscula MDDU, hoc enun est ipse, is haud dubie oscula o fert, non Uert, tamquam iupatina. Virgil. Ecl. ΙΙΙ. 66. At mihi sese offert ultro meus ignis M

Iustinus XXXIV. S. Ouum in Aegypto eum iri

Menisset osculumque ei rex obtulisset nam coluerat inter caeteros P

pilium Antiochus, quum

Romae obses esset- tunc

Popilius facessere interim privatam amicitiam iubet, quum mandata potiriae intercedant. Appulei iis ΙΙ. Μetam. p. II. ΡΓic. En, inquit, Hercules,

Lucius: et offert osculum. - Nec tamen Tibulli loco abuti debebam

ad corrigendum Ρropesetium I. 15. 27. Et cupere optatis animam deponere labris I iudice etiam Santenio meo, qui rescribebat: -aptatis Praefero τή, oblatis.

nec ulla hic puellae, Pri

us reluctantis, mentio.

Bene, sed melius Utatis,

ut apud Viegilium VIII. Aen. 4o5. Optatos dedit amplexus. ubi sunt, qui oblatos praebeant. Quid dicam de loco Phavortiti apud Stobaeum Serm. LXIII. p. 4o . quem ibi-

212쪽

Heu, male Iiunc artes miseras haec saecula tractarit, Iam tener adsueV1t muri a Velle puer.

V. 57. aecula. Emendare conatus sum Hic locus ita expressus est in Ed. 16OQ. καὶ Ουκ

Priora verba nulla indigere videbuntur emendatione, ubi post vαυονrες distinctionem deleveris:

φυχας ναυοντες s. αυτου.)J isi forte articulo οἱ stib-stituetida sit particula H. Porro Iacobsius, vir Praestantissurius, deceptus ine-Cuin vitiosa scriptura, εἰ γάρ θυος ων, emendat Aniinadv. in Eurip. P. 267. εἰπερ θυιιτον - Α-

ριις. ἔλοιντο. Sed metidum haeret in extremis verbis, quod ita corrigo: νυν ει ἐοίκασι περὶ το στόυα λιπαμειν cός περὶ θῖρας. Nihil certius. Vide Euripidis Hippol. 832. Gellium XIX. 11. Aristaenetvin ΙΙ.

χαῖς φιλεισθαι. Ubi item Wytteia hachius emendat σιομασι. - Perperam Broukliusius scribit: Scaliger ex suo libro, mox adseret ipse roganti. Scaliger enim edidit, os ret- MOlenti, Praeserens tamen ex suo Iibro, ineret roganti. Sed Oolenti habent complures libri scripti, Edd. veteres, quod sciam, omnes. - V. 56. Ed. a. 147a. uolet. Cossi Paris. Melit. 57. MALE ARTES M

AERAS TRACTANT J Unus Helusii et Ashew. mnant. Hic igitur librarius locum ita cepit, quemadmodum H yilius et, qui Heynium sequitur, Uossius - nam Vulpii editionem nunc quiadem ad manum non hR-beo - ceperunt, quasi Disil ipso by Cooste

213쪽

At tibi, qui Venerem docuisti vendero

, quisquis es, infelix urgeat ossa Iapis. Pieridas, pueri, doctos et amate Poetas,

Aurea nec superent munera Pieridas.

artes musicae intelligantur, easque male haberi et contem Di ab istis hominibus queratur Priapus et propterea miser Rr pellet, hoc est, miseratiO- ne dignas. Verum male

tractare artes mugicas

nihil aliud est, qurem quod Graeci dicunt, μου-

Πικην κακως

V. C. mala Carmina facere, vel etiam bona earmina male interpretari et perperam emendare. Quod quomodo illuc pertiueat, Vides. Νois actionem malas tractationis amatoribus istis hoc loco mo Μusis intendit Pria-Pu3, Sed queritur, eo

tractare aintes, a musicis artibus, quas V. 61. Commemorat, et ab ossiciosis illis negotiis, quae SuPra Commemorantur, lo age di-VETSaS, V. C. largitionem vel corruptionem, quas miseras artos VOCat contemtim, sicut alii malas. Sallustius Catil. III. 5. Nam pro pudore, Pro abstinentia , pro virtute audacia, largitio, avari tia sigebant. Quae tametsi animus aspernabatur. insolens malarum artium, tamen inter tanta Mitia imbecilla aetas ambitions corrupta tenebatur etc. Igitur recte Cyllenius tractant pro exercent sumit. nec a Vero declinavit Wunderlichius. 59 - 6O. AT TIBI INFELIX URGEAT OSSALAPIA J Cod. Ρaris. et Ed. a. Iam tu. Corvin. et Golli. Iam tini. Excerpta Heinsit Italica, Pocch. et Pelles. At tibi. quod recte restituit Brou husius. Est haec sol lemnis

somnula in exsecration .

Vide Tibulium II. S. 61. in primis Propertium III. 8. b7 - 58. cuius loci simillima est eo oritio.

infelix lapis. Sophocles

ρουν ὀ σος βαρυς. 61. PIERIDAS J Ed. a. 1672. Pierides.

214쪽

Carmino purpurea est Nisi coma; carminani sint, Ex humero Pelopis non uitiasset ebur. Quem referent Μusae, Vivet, dum robo-xa tellus, Dum coelum stellas, dum vehet amnis

aquas.

V. 65. reserunt. 63 - 66. NIsI COMA 3 CARMINA NI SINT - NONNITUISSET J Cod. Paris. non ni coma. Catullus I. I. Frioi, delicias tuas Catullo, Ni sint illepidae atque ineleganteS, Velles dicere nec tacere POSSCS. 65. QUEM REFEREΝT USAE, VIVET J Haec est Iegitima temporum COnseCutio, quam frustra O litterare conatus est editor ut hoc loco, ita infra II. 4. 45. II. 6. 7. IV. I. 35. ubi tamen aliquot lia, brarios adstipulantes habet. Νunc ne unus quidem liber aberrat a lectione recepta, quam exemplis, si optas esset, confirmarem pluribus. Sed pauca sussicient. Tere

lius Phorm. Prsi 27. Quia primas partes qui

aget, is erit 'o mio Parasitus, Per quem

me Horatius Art. Poet. 6. Credite. Pisones, isti tabulas fore i

briam Persimilem, cuiua, νει- ut aegri 3Omnia,

Fingentur vectes. Domitius Marsus apud quintilianum 5. 1O5. Urbanus homo erit, Cuius multa bene dicta re-Fonsaque erunt: et qui In sermonibus, circulis, cono iis, item in concionibus . omni denique loco ridicule commodeque dicet. msus erunt, quicunque haec faCiet orator. Cicero I. Osf. c. 62. illinc asq/ames, quae ad Duiligoo by Cooste

215쪽

At qui non audit Μusas, qui vendit amo

idaeae currus ille sequatur Opis ;Et tercentenas erroribus eXpleat urbes, Et secet ad Phrygios Vilia membra modos.

hunc locum Perlincturit. Anemoecius Pertinent. Quod vero ad otii demmodum scribit Callimachus epigr. 22. μυσαι γαρ υσους ἴδον

hoc igitur ita eXpressit Hesiodus Theog. 81. uam lectionem Tliemistianam

AT URBEsJ Unus Heliasii Ilai. et Colot. explicet. Hinc Mi t clierlichius Teia t. Crit. p. 5. emendat implicet, laudans Lucanum VIII. 4. Valerium MaX. VII. 4. p. 664. Longol. toltim tiberiam errore implicaoit. Statius COΓ- .rigebat, tercentenos erroribus expleat orbes. Virgilius XI 1. Aen. 765. Ouinque orbes eXplent cursu - , ubi alii legunt, im-Plerat . quemadmodum hoc loco Guel seri,itani duo habent impleat, quod EX- stat etiaan in Edd. Venet. 169I -. Sed Cyllenius in

COIIImontario, perpetuo dissentiens ab editoro Suo, non nisi expleat profert, quod in torpretatuY excursionibus transeat. Pessime Omnium Burmanu comgit erronιbus. Quo sum haec omnia Τ Νulta indiget locus Correi tore. Vide doctam Porsoni annotatio iacui ad Euripidisor. 54. λιμένα δἐ N αυπλίειον ἐκπληρων πλαζ . Eiusmodi era ones ν; εἰροντες, hoc est, qui Dei De-

216쪽

Blanditiis vult esse Iocum Venus ipsa:

Supplicibus, imis oris fletibus illa savet.

V. 71. ipsa Iocum Venus; illa aevo alicuius nomino urbes vicosque circiuneutido stipem sibi quaerebant, diu ante Gallos in Guaecia exstiterunt. Tositis antiquissimus est Aeschylus

sandra: M, φοιτος ως πιωχθς, ταλαινα, tilis

θνῆς Sophoclis vel eiusdem Aeschyli locum apud Schol. Aristophanis Ban. 1585.

tractat ad Timaeum P. 9.R-nhenius, cuiuS Em n-dationem silentio PraeteY- misit, hoc est, improbavit Valckenarius Diare. P. II. Do Gallis exstat praeclara

7O. PHRYGIOS J Cod. Paris. Frimos.

71 - 72. BLANDITIIA VULT ESSE LOCUM VENUS

IPSA J Unus et alter liber modum, habet pro lacum. Vitiose, ut contextus doce L. Virgilius IV. Georg. 225. Scilicet huc reddi deinde ac resolutta referri omnia; nec morti esso

Uem IN. Aen. 319. oro, si quis adhuc Pr cibus locus, extis

mentem.

Sed copulae omissio inter querelas simplices et miseros fetus quum ossenderet viros doctos, alii locum aliter Constituerunt. Male Scaliger: Blanditis - ipsa queretis. Supplicibus - 1lentibus ipsa faset. Melius Heynius: illa querelis Supplicibus; miseris fletibus illa faset. . Optune

Bumannus Secundus rVenus ipsae querelisplicis, et miseris fetibus iure fαὐet. Hoc etiam probatur Santonio Bibl. Crit. P. m. P. 77-

tamen Prorsus nec san- am videtur. Vossius Contra, ne pronomen Um

217쪽

TIBULLI

sero veniat, transsereridum illud in locum verbi

esse, et assumendam cen

suit emondationem Heynianum illa. As nunc, quod gravius est, Venus sero Venit, vel potius languet, nec bene dicitur, Blanditiis vult i

Cum Venuες quum econtrario Omnem vim suam rotineat Venus Usa, quam supra ad v. 25. in eadem statione ridentem

vidisti apud Horatium. Adsci ibam locum similem Propertii, ut, quid velim, planum fiat, Il. 28. 9. Num sibi coliatam do

luit Venus 2 illa

Peraeque Prae se formosis in-ὐidiosa dea est.

Ubi nonnulli libri habent

Cur ibi bene habet lectio Venus 8 illa -. Scilicet

quia Venus hoc loco non per eminentiam et sola insertur sed coniunctim cum Iunoue et Pallade. Ergo etiam in hac statione non languet. Μὰ i- Ie Videtur, quod non Senserint viri docti, quanta sit efficacia in pronomino ipse, coniuncto ita cum nomine suo. Sio supra pater ipse eiectus eique substitutus est patre rite. Sic Brouis ius Conte dit ad hunc Iocum, Propertium ΙΙ. 26. 42. Scri-ssisse: Iucendat naoemuppiter isse lacet. quamquam in omnibus libris sit Iuppiter ωse, et in Ponto hexametri exstet Illar quod tacite mutatur in Ipsa. Iuppiter illa magua cum alibi ponitur. Sed Brou usius ita de hac re scribit, quR- si Nusquam reperiatuT deus ipse, Iuppiter ωse, Venus ipsa. Ergo aIiquot exempla Proseramus. Virgilius 111. Georg. 266. Milicet ante Omnes furor est insignis equarum,

Et mentem Venus ipsa dedit. Ovidius X. Metam. 586. Audentes deus ipse iuMat.

Quam sententiam Tibullus I. 2. 16. transtulit ad Venerem: Audendum est. FO lea adiuoat ipsa

Propertius IV. 5. 5o. Hanc Venus ut Oioae

cem.

Magnam item vim habet clausula συ δ' αυτὼ - iiciendum enim modum illud συ δ' αὐτε - qua

Praeclarum Carmen advenerem terminavit S

218쪽

Haec mihi, quae canerem Titio, Deus. edidit ore; Sed Titium coniux haec meminisse Ve

lat.

Pareat ille suae: Vos me celebrate magi

strum,

Quos male habet multa callidus iste puer. Gloria cuique sua est: me, qui Spernen

tur, amantes

Consultent; cunctis ianua nostra patet. Tempus exit, quum me, Veneris PraCCC-pta serentEm, Deducat iuvenum sedula turba senem.

V. U4. coniunx. 79. quom.

TUR J Cod. Paris. qui me

vernentur. 79-8o. TEMPUS ERIT,

QUUM - DEDUCAT J Cod. Paris. Diducat. Recte Heynius censet reponCn dum potius esse, deducet. Aut enim ita scrihunt Latini, tempuε erit, quum deducet; aut ita, te M. erit, quo deducat, quamquam etiam deducet. Haec Saepenumero a librariis et criticis confusa, et ubi Permetrum fieri potuit, alterRsorma alteri substituta est, V. C. ab Heliasio in Ovidio XIV. Merum. 147.

219쪽

TIBULLI

Heu, heu, quam lento Μarathus me lorquet amore lDeficiunt artes, deficiuiitque doli.

V. 8 I. Marathus Ionio. Tempus erit, quum moas tanto corpore, Parseam ' Longa dies faciet, con- Sumptaque ninnira

Eenecta

Ad minimum redigentur OPus.

Ita hic locus laudatur a Statio supra .d V. 17. Nunc Heinsius ex aliis libris reposuit faciat et redigantur. Virgilius I. u. 235. Veniet lustris labentibus aetas, Quum domus Assaraci Phthiam clarasque Mycenas Serpitio premet ac Dictis dominabitur Argis. Numquam aliter scribit holius. Vide X. Aeti. 11. I. Georg. 695. Semel .ita variavit X. Aen. 5o5.

Turno tempus erit, ma- O qui In OptaVPrit emptum est.

Claudianus VIII. 652.

critus XXIII. 55.

oco habeant quo, ires alii quom, omnes deducat, suspicor Tibullum scripsisse: Tempus erit, quo me - deducat. Porio pro ferentem in uno Statii alteroque Heinsii est Caneutem. Hrynius malit Serfntem. tu quod incidit etiam Wakesoldius Silv. Crit. P. V. p. IO3. ΡPO lenem Scaliger in Castig. reposuit domum, quod probat , al-CLenarius ad Callimachi Fragm. P. 2μ. tiibuens emendationem Santenio. 81. HEU, HEU, QUAM LEΝΤΟ ΜΑRATI U J Cod. Paris. He heu quam Marathus. Bene Brouisu-sius ob ervati hic loci habet quemdam leporem querulae Marticulae geminatio lugubris: pruesertim sequente tardigrado Spondeo, ut in oditione Statii, Canteri, DONZarum, Heu heu quam lento Marathua. onme R tiquiores liabciat. Heu heu

220쪽

85-84. LIBER I. E L E G. IV. 1 7

Parce, Puer, qua CSo, De turpis fabuIa fiam, Quum mea ridebunt vana magisteria.

V. 84. Quom. quam Marathias Iento. quae procul dubio vitiosa

nim Marathus Propterea potiori iii loco collocari debuit, quia haec est, quod ille ait, IIotio Pri-ractria, neque Verci lentus cimor hac vocum distra- Cliolae quam lento sit lentior Vel, quod idem ait, vi ci escit, quod prorsus ridiciale sumitur, sed crescit ille potius et ampliscatur lino ipsa vel bovum quam lento coniunctione et vicinitate. Nempe Particula quam inseparabilis est ab adiecti volento, Cui PDP se debili vim tithuitesticaciorem, ut apud Ho- Tatium I. carm. IS. 8. Otiam lentis penituam arer ignibus. Rem planam faciamus e-Nymplo versus ad eundem sere tornati modum. Scripsit Virgilius Ecl. III. Ioo. similiter: Heu heu quam pingui

macer est mihi taurus in erDO: Hic potior sententia sino dubio est macer taurus,noc tamen macer praeponitur quamquam scribi potuerit, atque Bileo, si quosdam audias magistros, scribi debuerit. Heu heu quam macer est Pingui -. Quidni secit Virgilius 2 Praetulit videlicet

Post querulae particulae geminationem Iugubrem, ut Tibullus, tardigradum

Spondeum: nec tBmon Secutus est ambiguo hoc versu Theocritum IV. Io.Aεοῖς μεῖν χω εαυμος ὁ πυρριχυς. Illud autem Omnium exceptiam foret qui tum peditumque cachinno, si Virgilio in montem venisset, notionem nunc quidem re vera principalem, hoc est, taurum gregis ducem caeteris Praeponere et scribere:

Heu heu quam taurus macer est pingui mihi in erpos

bis fabula fam.

SEARCH

MENU NAVIGATION