장음표시 사용
281쪽
morem praeserendae, accensendum est, quo honore etiam a
hue Ticinenses fulgent Episeopi. In templo S. Victoris, quod extra moenia Ticini noster aedificarat, divinas laudes Graece &Latine decantandas instituit, quem ritum usque ad Ioannis Pag. 372. XXII tempora perdurasse, Cl. Autor ostendit. obiit tandem anno Christi sat die i6 Cal. Augusti, & inter sanctos relatus, eodem die apud Pontificios colitur. Affert Cl. Autor inscriptionem, sepulcro ejus, quod Ticini in templo S. Michaelis est, incisam, & indicem operum, scut in editione Pariliensi Iacobi Sirmones, A. i 69o adornata, legitur, longe tamen diligentius confectum, apponit. Non solum enim ea, quae in editione operum Simoni, Venetiis A. iriglypis repetita, adiecta surit, studiose notavit, verum etiam, Cain talogum manuscriptorum Eunodii, quae variis in Bibliotheeis reperit, cum lectoribus communicavit. Ambrosium Ferrarium, Mediolanensem, qui Seculo decimo sexto floruit, ob sngularem notitiam, Graecae, Hebraicae, Latinaeque linguae, CL Au-597. tor commendat. Ubi is adolescentiam laudabiliter exegerat, monachum florente adhuc aetate induit, S. Benedicti regulam secutus. In Genuens urbe eum Abbatis munere in quodam monasterio esse perfunctum, Armessinus in Bibliotheca Benedimno . Gi mensi observavit. Origenis Commentarium in Damnem e Graeco in Latinum sermonem Ferrarius transtulit, eaque versio Venetiis primum A. Issa, posteaque Rotho- magi A. I 668, typis exscripta est, de qua ctiam versione metius in primae Partis Origenianorum Libro tertio uberio. rem notitiam suppeditat. Adjungere huic Terraris, ob similem in Graecis literis peritiam, iuvat Dannem Donatum Ferrarium, ob Porpbrii vitam othagorae, Latinitate clon tam, satis illustrem. In praecipuo eum Mediolani seminario literas humanas divinasque sub optimis praeceptoribus imbibisse, Cl. Autor narrat. Cum autem insigni eruditionis fama floreret, a 'Merico Cardinali Borromaeo ad linguam Graecam in Collegio Ambrosiano docendam vocatus est. Qua ta diligentia & fructu hanc sibi creditam provinciam ais
ministrarit, vel discipuli, qui ex eius schola Prodierunt, interque Disiligod by Corali
282쪽
terque hos Octavius Ferrarius, assatim testantur. Munia deinceps sacra administravit, usque dum A. i 667, apoplexia
correptus, debitum naturae exsolveret. Praeter Vitam mih
gorae, in Latinum sermonem conversam, & Mediolani primum excusem, variasque orationes atque Epistolas, quarum nomnullae in Ambrosana Bibliotheca manuscriptae servantur, Cl. Autor varia eius opuscula, Mediolani A. I 66o iunctim ediata, commemorat. Ferrariorum Vero nomen pariter, adi Pag. 6o7.que Mediolanum, nobilitavit Octavius Ferrarius, vir de antiquitate atque elegantioribus literis immortaliter pr meritus. Eum quippe & Mediolani natum, & bonis artibus in Ambrosano Collegio imbutum esse, Cl. Autor declarat. Mira is diligentia ineunte aetate omnis generis disciplinas 61α. tractivit, tamque selices ineruditionis campo fecit progreisus, ut, ubi vicesimum vix artatis annum transegisset, ipsi a Cardinale Friderico Borromo, qui communem eo tempore literatorum Maecenatem agebat, munus Prosessoris eloquentiae in Collegio Ambrosiano crederetur. Non tamen diu officio praefuit, sexennio post ad Rhetoricam, Politicam, Graecamque linguam docendam, a Veneta republica Patavium evocatus.
Ibi collapsam fere Academiam pristino splendori restituit, de adeo praeclare se gessit, ut singulis 1exenniis ejus
mercedem adaugeret respublica. E vivis erepto Upamontis, urbis Mediolanensis Chron ologo, munus Historiae patriae conscribendae, annua mercede praestituta, nostro demandatum est. Quamvis autem manus operi iam admovisset vir doctus, iamque Libros octo conscripsisset; eorum tamen, qui tabulario urbis praeerant, & necessaria operi documen ra ivpp ditare remebant, negligentiam indignatus, scriboee plura su- Persedit, seque munere abdicavit. Apud Gripinam Suecue Reginam pariter, atque Ludovicum XIV, Galliariam Regem, Ob insignem, qua pollebat, eruditionem, summa gratia floruit,sple didisque donis a Principibus hisce ornatus est. Octavio n stro, A. ia, aetatis septuagesimo quinto, mortalitatem exuenti , Iulius Ferrarius epitaphium in templo S. Antonii elegantissimum posuit, quod integrum a Q. Autore hic editum d
283쪽
prehenditur. Scripta Ferrarii idem aecurate recenset, varias eorum editiones enumerat, iudicia doctorum hominum de iis iapponit, deque nonnullis notulas quasdam adspergit. Ita, in Tractatu de Lucernis sepulcralibus contra eos nostrum scripsisse, docet, qui arbitrati sunt, veteres oleum inconsumtibile habui iase, vel lampades eo modo disposuisse, quo fumus earum.
sensim se condensans, in oleum rursus ConVerteretur, atque ita illae aeterno igne lucerent. Quamvis enim Fortunius Lia . cetus in Disertatione Latina, hoc de argumento scripta, eam opinionem defenderit; Ferrarius tamen, meras nugas
anilia commenta haec esse, demonstravit. Analecta Ferrarii de re vestiaria Rubenio opposta a nostro eme, Cl. Autori observat, cum Rubenius in Commentario similis argumenti ab eo dissensiliet. Hisoriam Mediolanensem, quam scribere CC perat Ferrarius, haeredi suo, ea conditione, ut nunquam typis exscriberetur, reliquit. Hunc ipsum ejus haeredem, δε inmFerrarium, nostri filium fuisse, ridiculo errore affirmarunt Autores Diarii eruditorum Gallici, quod inscribitur Durnaldes navans. Cum vero noster admodum iuvenis clericalem vitam delegerit, ideoque nullum unquam matrimonium contraxerit, Iulium illum ejus cognatum , di neutiquam filium, Pag. 6 I s. fuisse, recte Cl. Autor monuit. Inter Iureconsultos, quos Mediolanum tulit, Homodeorum potissimum nomen celebratur. Memorat Cl. Autor quendam Dannem Homodeum, qui Ticinensis Gymnasi Prosessor fuit, tandemque inter patriMoptimates, qui Reipublicae Mediolanensis Capitonei, ac insem sores, dicebantur, cooptatus est, atque inter Iuriseritos cosi giatos , ab A. I 38s usque ad annum 14so; sedem habuit. Exstat de eo volumen ingens, quod Repertorium Iuris inseriabitur. Nunquam illud typis exscriptum est, verum, Cl. S Ta aestim manuscriptum ejus Codicem. possidere, Autor refert. Adiunxit illi Signorolum Homorium, virum, ob quam- Plurima, quae composuit ad Ius civile, scripta, nominis immortalitatem adeptum. Cumque Guido Pancirobus in libro de claris LL. interpretibus copiose satis de eo commemorarit, Verba
eius integra hic apposuit. Discimus exinde, Homo eum
284쪽
Mediolanensem fuisse Bononiae, Patavit, & Parmae, Ius civilesium mo cum applausu interpretarum esse, usque dum a G facio Vicecomite peram plo stipendio conductus, Ticini Inris- prudentiam profiteretur. Postea, a Ludovico, Principe Achaiae, una cum Petro Pestio Taurinum vocatus, idem eruditionis gemus ibi tradidit, donec iste Princeps e vivis excederet. cumque eius successores, ad stipendium hisce duumviris solvendum 1e teneri, negarent, Chrsophorus Casunonem, ut debitam pe- Cuniam persolverent, ipsis persuast. Postremo Vercellas, docendi Iuris causa, A. I 34s concessit, ubi, cum per Plur
annos eam provinciam tenuisset, mortuus est. Composuit quam plurimos in Digestorum Codicisque textus Commentarios, quorum nonnulli in Oceano iuris habentur. Co
sci ipsit Consilia, & uuaestion, Lugduni A. Is 4o in solio editas, nec non Conpilum super juramento facto super de sensem
tibus sane e Statuto Mediolani, quod manu scriptum in Bibli theca Archintea deprehendi, Cl. Autor testatur. Leges de-Pag. Iaa. nique municipales Mediolanenses in ordinem redegit, atque Dissertationem, uirum fit praeferendus Dodis, an miles, conscripsit, quae, a Ludovico M Bolagninis aucta, Oceano juris inserta est. Floruit autem & alius quidam Signorolus Homo-
deus, a priori diversus, & a quibusdam Signorinus appeti tus, qui & publicus Iuris civilis interpres in Ticinensi, Placentina, & Parmensi, Academia fuit, & in Collegio nobialium Iurisperitorum Mediolanensium ab A. a 38s usque ad A. i ta sedisse dicitur. Scripsisse fertur Signorolus noster Lecturas in omne Ius civile, nec non Tractatum in acquirenda , haeredisate, qui libri in Bibliotheca Ambrosiana manuscripti habemur. Consiliorum eius volumen, calamo itidem scriptum, Bibliotheca Vaticana asservat, quamvis, Cum, istas lucubrationes a nostro consectas esse, certis testimoniis comis Probari non possit, Cl. Autor eas nostro indubitanter asserere vix audeat. Ceterum exstat de eo epistola ad misimpam mariam, Vicecomitem, Mediolani Ducem, cuius exemplar
manu scriptum in Bibliotheca Ricardiana Florentiae habetur, QT qua uberiorem di accuratam de nostro notitiam hauriri
285쪽
Pag. 323. posse, cL Autor affrmat. Integram quoque eam hic appotuisset, nisi iam a Caspare Barzizio publici iuris facta fuisset.
Tandem vero. Comitem Octavium Arabistam in amplissima, quam composuit, familiarum Mediolanensium Bibliotheca unis decim mmodeos , collegii Iurisperitorum Mediolensis assessores, recensere, Cl. Autor monet, & alios praeterea script res, de nosto disserentes, adducit. Obertum ab Horto , Consulem Mediolanensem, Ius seudate, Corpori Iuris civilis adjungi solitum, compilasse, recepta apud plerosque est
734. sententia, eamque Cl. Autor adoptavit. Quamvis a tem, hoc verum esse, textus a F. ι comprobare videatur, non tamen praeter rem alii hoc caput pro fragmento epist is, ab Obens ad filium scriptae, quod operi inseruerit compilator incertus, venditant. Quid Z quod, cum ι F. V co suetudines Mediolanenses irrationabiles vocentur, in textu a F. V vero Obertus noster vir sapiens dicatur, & tanquam. estis citetur, vix Probabile est, eum huius compilationis a torem esse, consuetudines urbis, cui praeerat, vituperasse, seque ipsum hisce enco is exornasse. Ut taceamus, compulationem illam adeo esse ineptam, ut famae oberti melius co
fultum si, si ei talis labor abiudicetur. Quicquid interea
horum sit, ea nunc, quae Cl. Autor de vita oberti narrat, percensebimus. Memorat is, Obertum tempore Friderici I, Imperatoris, indiciani floruisse, ac Iuris scientiae laude: p triae Consistatu, ac rerum gerendarum peritia, interi cives en tuisse. In Roncaliensibus comitiis, a Frideνico celebratis, una cum collega suo, Gerharao de Nirris, aureo scypho, pecunia reserto, ut Imperatoris animum leniret, a civibas donatus est. Cautarum patronum sit ma cum laude Medi Iani egit. Post eversionem urbis patriae, a Friderio Barba-ressa factam, nostrum A. IIII Mediolanum ampliori m ro Cingi curasse, ex monumento, quod in superiore limune portae Μediolanensis, quae Romana dicitur, positum est, Iiquere, Cl. Autor observat. Cum aliquando controversa de Castro ossiliae inter Abbatem Zenonis Verenensis &Commune Ferram existeret, consilio Theobaldi Episcopi
286쪽
partes litigantes convenerunt, ut oberti iudicio causa componeretur. Diremit igitur eam, ententia lata, vir praestantissmus, quam 4besius Tomo IV Italiae sera inseruit, atque Al xander III, Pontifex, Conrado, Archiepiscopo mguntino, in
mandatis dedit, ut eam Pontificia autoritate confirmaret. Mamcum Antonium majoragium, ob insignem, qua pollebat, eloquentiae vim, nominis celebritatem adeptum, vero praenomine Mariam Antonium dictum esse, Cl. Autor monet. Cum au-Ptem in verborum delectu adeo diligent, & fere superstitiosus, esset, ut nullam dicendi formulam probaret, quae apud antiquos scriptores Latinos non legeretur, ea quidem res esse cit, ut, ne foemininum masculino nomini iungendum esset, repudiato Maria praenomine, illud Marci adoptaret. Plurimorum hoc facto invidiam atque reprehensionem incurrit, imo coram Mediolanensi senatu accusatus est violatae religionis, & comtemistus Mariae, quamvis ibidem, postquam rationibus adductis sumisma cum eloquentia caulam suam perorant, absolveretur. --joragii nomen a vico Maborauis hausisse videtur, ubi A. Isi 4 in lucem datus est. Cognomen autem gentis ejus commune de Comitibus fuit. Noviocomi primo, sub consanguinei cujusdam ductu & auspiciis, literis operam dedit, tanta que diligentiam illis impendit, ut brevi scriptores tam Lati nos, quam Graecos, & intellexerit, & explicarit. Ulia Mediolanum postea venit, ibique ab optimis praeceptoribus in
Mathesi atque eloquentia institutus fuit, anno aetatis sexto& vicesmo eloquentiae docendae munus obtinuit. Biennium vix eo in munere e Xegerat, cum Gallorum copiae Alpes transcenderent, maximumque belli metum Mediolani excitarent. Cum reliquis ergo Prosessoribus noster dimissus,
Ferrariam petiit, ibique ductu Viscentia uadrii & Andreae ADtati Philosophiae ae Juri rudentiae placita percepit. MOX
tamen, quia belli terror evanuerat, Mediolanum redux , munere sibi demandato usque ad mortem, quae A. Is scontigit, incredibili studio perfunctus est Quanti iplum se cerint cives, ex elogio, quod sub porticu has licae S. Ambrosi ubi noster quiescit, marmori incisum legitur,. & quod
287쪽
Autor integrum apposuit, potest intelligi. orationes mis
radii, nec non variae ejusdem Praefationes, una cum Dialogo de eloquentia, iunctim saepius prodierunt. Praeter orationes autem, in ista collectione exstantes, quamplurimas adhuc alias majoragius confecit, quarum indicem satis longum a que accuratum Cl. Autor suppeditati Deprehendimus in ter illas aliquam, quae inlcribitur Encomtum luti, quae amo - . Dumavium in Amphitheatro T. II par an comparet. Oratio iudicialis in mutatione nominis Mediolani coram senatu a nostro est habita, prout iam supra observavimus, atque eadem in urbe apud Michenium A. I 34t in 4 edita. In ora tione de laudibus auri, Clericis illius aevi acrem dicam scripsisse nostrum, CL Autor monet, eamque ob causam e collectione orationum majoragii exulare illam, dictitat. Edidit vero eam primo Marguaraeus Gadius Ultraiecti, posteaque eadem Lubecae, cura Morbosi, A. t 69o typis repetita est. Decisiones pro M. Tul o Cicerone contra Caelium Calcagni
arum editioni operum Ciceronis, & quidem libris de metis
adiunxit Gravius. Librum ejus de Senatu Romano Q. μυωnus Supplementis. Thesauri antiquitatum Romanarum inseruit.
De quamplurimis aliis majoragii lucubrationibus, a Cl. A tore recensitis, ne iusto longiores simus, hic dicere non vacat. Leuioris notae , & obscurioris famae, scriptores, in ipsa Bibliotheca omitios, in aueram Domi secundi Partem Pag. CL Autor relegavit. Addenda deinceps & corrigenda operi
Iri I seq. attexuit. Exteros tandem scriptores, qui, quamvis Mediola- I93 I. num patriam non habuerint, laribus tamen eo translatis eam
urbem eruditione sua illustrarunt, ibique vita denique functi sunt, ordine alphabetico thidem recenset. Et, quamvis neutiquam se Picinelii rationem hoc in labore secutum esse dicat, qui quamplurimos, nec Mediolani natos, nec ibi vita functos, in Mediolanensum scriptorum seriem retulit, nemgari tamen non potest, CL Autorem nonnullos etiam hic attulisse scriptores, qui, quamvis nunquam Mediolani via xerint, ibi tamen sepulti sunt. Cum Bartholomaeuν Curtius imopere de ιliaris med is Mediolanensebas non suos tantummodo
288쪽
modo cives, sed plerosque etiam aliarum Italiae urbium emimios Physicos, laudarit, immo etiam non paucos extra It liam degentes commemorarit, nonnullos ex eiusdem luhro Cl. Autor selegit, qui Mediolani versati, ibidemque ii
functi sunt. Ne autem iusto maior eorum numerus fieret,
eos, de quibus a Cl. Sorio in libris, huic Bibliothecae praemissis, iam dictum est, data opera omisit, illis tantum, de
quibus tacuit Saxius, prolatis, Ut igitur ex harum etiam deseriptionum serie paucula quaedam specimina demus, de Fulis Gars Cl. Autor hic loci agit, non aliam ob causiam, quam quia eiusdem corpus post mortem Mediolanum translatum est. Narrat autem, eum Alexandriae Staetiellorum Pag. A. isas natum esse, Iurisprudentiae operam indesinam de- aO93. disse, in Ticinensi Archigymnatio Doctoris honore ornatum esse, in supremum Inlubriae magistratum suisse allectum, praeistorios Cremonensium fasces postea gessisse, & a Phitino II, Hispaniarum Rege, tandem Consiliarii munere decoratum.
Cum vero tunc temporis inter Genuenses, Ob novarum v
rerumque familiarum discordias, plurimae agitarentur lites, ab ipso Rege Philippo unus omnium aptissimus judieatus est no ster, qui ad civium animos pacandos mitteretur. In Italiam igitur eo consilio profecturus, Caesaraugustae, uti Pamia Volgus existimat, A. i s 7 3 obiit, corpus autem ejus Mediolani in te. Pacis apud Minores reconditum est. Inter scripta sit noliri, quae una cum variis eorum editionibus fuse 'Cl. Autor edisserit, notari potissimum meretur receptarum siententiarum opus, in quo praecipua Iuris civilis ac criminalis eapita pertractantur, Francolarii anno seculi praeteriti decimo tertio recentissime excussim, nec non Tractatus de sese
His, qui Venetiis A. Is 66 publici juris factus est. Fra risus Mediobarbus, vir rei nummariae peritissimus, Ticini quidem ab illustrissimis parentibus est progenitus, Mediolani tamen annos complures transegit, ibidemque mortuus est, in hane classem ideo a Cl. Autore relatus. Iuris scientiae qui- ara . dem is se addixit, atque decurionum collegio in urbe patria adstriptus est; verum, inter causarum & sori strepitus, ele- . . LI 3 gantiores
289쪽
gantiores disciplinas diligentdsime tractavit, nummorum verearum investigatione potissimum delectitus. Fama eruditionis eius tanta fuit. ut non solum apud Regem Poloniae Danae III esset gratiosissimus, cuius quippe laudes Oratione, typis postea exscripta, celebrarat, dc Ninni a triumphale s paci dum , in memoriam pacis, cum Moschis a Rege initae, eidem obtulerat; verum & ab Invictissimo Imperatore Leopriis summis honoribus exornaretur. Doctissimis istius aetatis hominibus , sigillatim Eedrum & mgliaboreis, commercium literarium cum nostro intercessit. Quanta autem suerit nostri doctrina, omnium optime testantur Adolphi incoris I eis
ratorum Romanorum Numisi tu a Pompeis M. ad Hera
clium, cum notis di additionibus nostri A. i 683 excusia. operis istius praestantillimi novam editionem CL Autot Paravit, quae Mediolani A. II 3o typis excusa est. Par verat insuper Medisbarbus Tractatum peculiarem de Numismis Imperatoris Commodi, quem utinam ad umbilicum peris duxisseti Verum, ultra mediam partem vix perductum, im
tercedente morte, imperfectum relinquere coactus est. eius.
que manuferiptum exemplar filius Mediobarbi custodit. χωρ us uaria Mampa, in oppido Gra donae prope Larium lacum A. I 666 natus est. In Comensi Collegio bonis literis
operam dedit, posteaque in congregationem Clericorum reis gularium Schom cliensium relatus est. Solennibus votis
emissis, literas nihilo secius diligentissime coluit, Collegio autem Mediolanensi S. Petri in monte forti bis praefuit. M
uiolani eam ob causam diu commotarus est, ibidemque vitam Pag. cum morte commutavit, in hanc classem a Cl. Autore ideo 217 3 relatus. Ceterum, artem rhetoricam atque humaniores liteis ras eum Viglevant, Ticini, & Romae, in Cologio Gementivo auditoribus propinasse, idem commemorat. Quanta fuerit Staminpae eruditio, scripta ejusdem quamplurima, a Cl. Autore rein censita, affatim loquuntur, & optandum utique esset, ut quamplurimi eius libri, mathematica potissimum argvinenta per tractantes, qui, prout CL Autor indicat, manuscripti adliae in monasteriorum scrinus delitescunt, publici iuris fi .
290쪽
rent. Gratulamur interim nobis, quod eiusdem in fossos striumpbos, id est, in universam Ro-ianam bisoriam, Comment rium, nec non Disserantisinem de Comitiis Romanoram, & F sorum triumphorumque Romanorum pos Sigomum continia tionem, recentissimae operum Sigonai editioni inseruerit CLAutor. Indicem Scriptorum omnium, quorum vitae hac in Bibliotheca enarrantur, secundum dignitates, quibus conspiami fuerunt, digestum, ad calaem libri deprehendimus. Agmen ibi dueunt iptores, Sanctorum ac Beatorum elogio insgniti. Eos ecclesiastici ordinis viri sequuntur, quos Co sules Romani, Principes, Senatores, Quaestores utriusque -- gistrarus, Oratores ad Principes, Iureconsulti, atque Professores Academici, excipiunt. Adiectus est huie Indici syllabus eorundem Scriptorum amplissimus, per disciplinatum cIasses digestus. Index denique rerum, locorum, atque Ibbrorum, de quibus in hac BibIiotheca fit mentio, universum opus claudita Coronidis tamen Ioco biga epistolarum a Cl. Autore adiecta est, quarum altera ab Eminentissimo Angelo. Maria Iuirino ad Cl. Saxium data est, & ab hoc ad illum altera. Cum nimirum Eminenti sit mus Purpuratus, Sarium in libro supra descripto nimium Mediolano suo dedisse, existim ret, ne ea res Brixiae luminibus nonnihil officeret, metueret, ea, quae in contrarium diei posse videbantur, in hae. ipsa epistola cum Q. Saxio communicavit, ic, Brixiae eun- .dem, immo maiorem, prae Mediolano laudem ob impressos antiquissimis iam temporibus Orientales, Graecos, atque Laistinos Codices deberi, probatum iviti objectiones autem istas in literis, vicissim ad Eminentissimum uuirinum datis, Cl. Saxius discussit, & sententiam, quam in opere suo attu Ierat , ulterius communivit. Una interim haec scripta adeo festive, elaganter, de miti stilo, composita sunt, ut optandumst, ut omnes literati, ab aliis dissentientes, talem rationem iniis rent, neque invidiae suriis stimulati, virorum praeclare dem literaria promeritorum famam insulsis contumeliis lacesserent. Expertus est male feriati eiusmodi hcminis injurias . Autor, quando plagii crimen a nescio quo tenebris praeter