장음표시 사용
331쪽
Θεοῦ θυμιατος τοῖς 'Eiri ορκον scilicet ἀποδιδον eAb, quod απονου Nonae ex Praecedentibus hic tacite repetendum est,) si s Θελουσι. δήο,- όs agri ομοσα . Placuit jusjurandum do victima Dei Epidauriis, modo jurare non nolint, ost erre; jura- Amt autem, si jurent, quod victimam praestare velint. Memorabile quoque & selix cormentum est, seoque dignum inventore , pag. 7I in Hesectio ἐπ-λλομενη refingens in επευώuουάνη, in quo adstruendo suam ad Raeverum epistolam elaudit doctissimus Vala marisI. ' t in
Longi suimus, forte etiam ααυὐοις aliquibus taediosi. Neque tamen minus plurima, eaque optimae node, praeteriimus, angustia nostri spatii coexciti. Parvum vasculum, sedo quot bonae res insunt i Est enim Noster unus ex illis Paucis, quibus datum est, non numerare, non adneseruinas divitias, sed pleno quas horreo effundere. Neque, uvsperamus, hujus opellae pretio quidquam detrahent, quas pacsin inspergere nobis visum est, stricturae. Convenit in Criticos, quod Hippocrates olim de Medicis : 'Ε- δἐ καν
μεγαλα κατορθοῦν. Alii alia vident. Ignoscet nobis Cl. Viri quod, sepositis privatis rationibus, non nudos enarratores agerc, sed judices, Voluimus, quod ex horum Actorum in- stiriuo nostrum erat ossicium. . . Iam devenimus ad mantissam, quam CL Vir in ano libro subjecit, ubi sequentia, nova tere omnia, deprehendimus, e scriniis depromta, ad quae paucis aditus Patet. Primum opusculum est Hectoris interitus, carmen Homeri, seu Iliadis Liber XXII, eum scholiis vetustis Porphyrii & aliorum, quae, hue que inedita, nunc primum e Codiee Bibliothecae Leidensis vulgantur. Latina versio abest. Implet hoc opusculum paginas SO, quarum prunas I 4 Occupat pressatio. Sequuntur variae lectiones Homeri & Scholioriura usque ad
pK N. Excipit haec Moschi epitaphium Bionis, insertum obrationes, quae ibi declarantur. In eo Dorismum passim restituit Noster, & melius haud pauca exhibuit, quam vulgo
332쪽
leguntur, solius ingenii, non item Codicum, subsidiis. Quae inter est speciosum illud & venustum βαμβαλι pro
Certissima quoque illa est emendatio σιωπῆς, pro vulgata
Λου. ὁ ' ἐν πέτρησιν ὀδυρε' , οτὼ - σῆς. Pag. 3s initium capit Dissertatio de praestantissimo Codice Lei. densi, Homeri nempe, & scholiis in eum ineditis. Memorat Autor, Codicem hunc olim Isaaci Vossit, & ante eum Fabricii Petrescitauisse. De compilatore,& ejus aetate, haec habet pag. sar si Praeter Michaelem Psellum, quem amicum habuit Eusta- thius, fuerunt, ipsius non tantum seculo, sed & sequentibus μad medium usque XV, quo eum Musis secesserunt in Ita- liam homines in Griecta eruditi, quique & Homero delecta-
rentur, & veterum Grammaticorum, quibus usus fuerat φEustathius, custodirent observata. Horum quempiam, cre-
dibile est, sive invidia ductum, seu nimia operis Eustathia- ari mole, sive alia causa magis probabili, commorum, sub μfinem Seculi XII, dum Episcopus nosten ἐν mi θῶα άυλῆ ς Thessalonicae melioribus curis vacabat, Iliada descripsisse Homeri, & in margines exemplaris sui prae ceteris studio- μse retulisse observata Porph rii ; sed & aliorum Scholia μVeterrima, quae e variis Codicibus hauserit; his autem sua μetiam, & nonnulla Eustathii, ut is videretur tam pauca μpriorum inventis adjecisse, passim inseruisse. Hujus Codi- μcis, sive collectionis, απόγραφον librum suspicor esse Lei-
densem, ante 4oo circiter annos demum scriptum. Ui- deaturne haec mea conjectura verisimilis, docti judicabunt. μAliam de Seholiorum collectore conjecturam loco magis oportuno deponam. is Videtur nobis pneter haec vaga certiora quaedam & magis iθια de suo compilatore promittere. PS. ys consutat famam, e Colomesto haustam, quod nempe Vossius hunc suum lio neri Codicem vulgare voluerit. Ex hoc ipso Codice prodita passim a Spanhemis loca
333쪽
exhibet, sed integriora. Pag. toa, qui disserat hie Leidensis Seholiastes a Scholiis vulgaribus, Diomo male tributis, inquirit; ut & qui a Codice Florentino , Lipsiensi, excerptis Aloisii Alamant, vulgo Cantabrigiensibus dictis. Plures Ho meri Codices diversos passim exstare, stibi persuadet, optatque,
si ut hae sua opella excitatus quispiam e membranis vetustis is proserendo pervinciat,COdicem Leidensem Homeri non esse se omnibus anteponendum. Hoc cum Vix videatur speran-sidum, pergit, id tamen pervelim, ut eruditus quispiam de si Actorum, quae Lipstaei prodeunt, conditoribus Specimina se quaedam in ceteros Iliadis libros e Codice Lipsiensi Biblio A thecae Paulinae deponeret, & inexspectato hoc munusculose utilissimi operis volumen exornaret ' Lubentissime optimi Viri honesto S aequo desiderio satisfacere studeremus, si iangusti limites, quibus coercemur, id permitterent, &, quod rei caput est, illius Codicis tractandi jam quidem nobis iacultas euet. Spondemus tamen, quam primum ad illum thesaurum nos admiserint egregii viri, penes quos arbitrium ejus rei est, nos tam honorifico nobis desiderio pro virili nostra responsuros, & peculiari opusculo, gratifuma, quae nobis demandata est, sparta desunthiros esse. Post haec accuratius Codicem Leidensem delineat, & ejus quidem Scholiorum primum interlinearium, seu minorum specimina, dat,
ubi occasio ipsi nascitur, de paraphrasi prosaica O sequam Dion us Thrax olim edidit, disserendi. Deinde marginalium quoque , seu majorum Scholiorum, exempla prinseri, & partim jam edita sub Dionii nomine supplet, partim
inedita producit, quae inter quaedam, sed ea deterioris norae, sunt alicujus Senacherib, , quem sibi Grammaticum prorsus ignotum esse fatetur. Neque id mirum, in monstroso Graeci hominis nomine, & sorte nunquam Graeciae audito. Quid si suspicemur, illum obscurum, forte monachum, hujus Codicis compilatorem esse 3 Plurima, eaque praestantissima, sunt Porphyrii, cujus in Homerum docti Commentarii dudum perierunt. In his decurrit usque ad pag. 6o, qua initium fit Sehediasmatis de Autore epistolae ad Eulogium, Lexico Diuiti eo by Corale
334쪽
Lexieo Heschiam praefixae, quod ad pag. io, seu finem libri,
extenditiar. Quae de illo sit Cl. Viri sententia, quando quidem ipse in clausula in compendium quasi contraxit, & uno sub eon spessii exhibuit, malumus ejus verbis, quam nostris, exponere. si omnibus autem expensis, ait, se censeo. μLuculentam Glossariorum Lexicorumque Veterum, quam sub Heschii nomine legimus, non esse vasti operis epito- μmen, postquam epistola ad Eulogium scripto fuerat man data, concinnatam ; sepenumero quidem Autorum & po- pulorum nomina male praetermissa ; non pauca etiam, quae in libris verus is legerentur plenius, suiste contracta, sed ab illo, qui non peritissime hanc collectionem primus adornavit, epistolam ad Eulogium a Graeculo recentiore praefixam, ut librum momenti nullius, augmentis a se ditatum, splendidis mendaciis commendaret; atque adeo μexistimo, Hesebium, sive vetus illud & ad adipiscendams eruditionem ingeniumque exercendum utilissimum instru- mentum, ista ad Eulogium epistola contaminari.,
D. SALOMONIS DE YLINGII, P. P. ECCLES.
cathedr. Misenensis Canonici, Superint. Lit f. Observationum sacrarum Pars quinta, in quibus oracula utriusque Foederis dissiciliora, ef loci veterum doctorum obscuriores, illustrantur, omniaque a distentientium, inprimis recentiorum, depravatione sobde vindicantur. Appendicis vice
accessis Dissertatio de AEliae Capitolinae historia re origine, ductore CHRISTIANO ERDM ANNO DE YLINGIO, Phil. re F. U. D. Cum
Lipsiae, sumtibus haeredum Lanchisianorum, I 48, 4. Alph. 2 pl. 2o. Coronidem nunc imponit Summe Venerabilis Autor laboribus suis sanctioribus, in tabulas publice relatis,
atque per Omne aevum duraturis, quintam hanc, eandemquet
335쪽
ultimam, Observationum Partem, bonae seugis plenissimam, omnique solidioris doctrinae apparatu instructissimam, eum orbe literato communicando. Exhibet hoc spici legium
XL varii argumenti recensiones, ex acroamatica Theologorum disciplina ropetitas, quarum prior Θεοφανων in rubo. ardente, Exod. III, L mst, ovium antea pastori, mox vero
Pag. 4. . topuli Maelitici ductori ex AEgypto, mirifica sub spee
factam, exponit. Portentum scilicet erat maximum, & admiratione dignum, montem Sinaiticum ardentem, sed non incendio consectum, conspicere, ubi tamen verus, quod textus monet, ignis adera , majestatem divinam manifestans. Rei novitate impulsus Moses, propiusque accedens, Vocem coelitus emissam audit, rationem hujus rei, angelo loquente, dilucide declarantem. Facile patet, angelum istium, cum
. Mose colloquium tristituentem, fuisse Deum, quod nominis significatio Π secundum Scriptume sic analogiam docet.
Accedit κ διομοι, precum exauditio, gratiosa providentia, praescientia rerum futurarum, & quidem contingentium, cum immensa potentia conjuncta, huic angelo tributa, quae 9. omnia de Deo nos cogitare volunt. Nee dubitatio est, quin
angelus ille, Israelitarum liberator dictus, sit Filius Dei,
carne aliquando induendus , generis humani redemtor,
veluti praeludio in rubo ardente repraesentandus, silique praesentiam, ut angelus Jehova, fidelibus V. T. sepius exhibens, quibus de Numine trinuno probe constabat doctrina religiosa, ad fideles N. T. postea integre transmisi a. Eadem II. hujus apparitionis sententia erat in ecclesia primitiva, testibus locupletistinis Tertulliano, Ambrosio, utroque Θrilis,& Gregorio, aliisqua, constanter recepta. Hinc nihili pen-I3. demus, quae Clericus, Grotius, S Sociniani, ex receptis suis praejudicatis opinionibus obstrepere moliuntur. Quin potius certissimum. est, inhabitationem Jellovae in rubo pGis. figurasse inhabitationem τὼ λογου του ΘΚῶ ἐν σαρκι M. ιι , non sub umbra & rypo, sed vere atque realiter, factam, &I . in nativitate Christi in temΡore impletam fuisse. Succedit
secunda Commentatio de adypersone janguinis agni paschalis,
336쪽
MENSIS JUNII A. MDCCXLVIII. P. I. 3I7
0po passionis Christi in cruce, ad mod. XII, M, ct Hebr. XL S. Ante omnia hic Cel. Autor firmarum reddit, scopuin Pauli, ad Ebraeos, Christianos scilicet ex Judaeis, seribentis, suille Pag. 2o.
hortatorium, ut in agnita veritatis luce permanerent, sibique persuaderent, rituum Mosaicorum significatione melle typi cam, nec diutius durare ex intentione Dei debuisse, quam ad et a tempora Messiae, in carne jamjam manifestati. Huc referenda
est solennitas paschalis, quae sacrificiis oblatis, &agni paschalis comestione, celebrabatur, & succincte a Paulo per τοπα γα ποιῶν est descripta. Nihil vero aliud haec loquendi ratio declarat, quam agnum paschalem a grege rite separare, mactare, ejusque sanguinem solenni ritu sundere, carnem ad ignem assare, & cum pio sodalitio comedere, eum in finem, ut Messias sub hac umbra repraesentaretur, es fideliter ab Israelitis acciperetur. Habemus hac in re consentientes 23. veterum Judaeorum doliores, ex Philonis & yosephi testimonio, qui uterque cum Mose agnum paschalem vocat, quia tanguinis adspersio actus sacerdotalis ac sacrificalis habetur. Agni paschalis separatio, & illius inter horam nonam atque undecimam diei Judaici mactatio, item Messiam re- as presentabat, quarto ante passionem die templum solenni pompa intrantem, & sub respectivo tempore in cruce exspirantem. Mysticam hujus sestivitatis fgnificationem depre- 28. hendimus in felici fidelium ex hac vita transitu ad alteras beatasque sedes, ubi liberatio plenaria est ab omni calamitare terrena: itemque in perpurgatione animi ab omni 29. doctrinae corruptela, profanis moribus, seculique hujus Vanissimo inquinamento, quod Paulus accurate monet. Ami- 3I. ce cum hae observatione conjungitur tertia, trajectionem maris Idumaei, pascha I. C. ἀνωςάσια , repraesentantcm, perlustrans, atque erudite demonstrans, Henraeos, post trajectionem maris Iduniaei, in libertatem asiertos, ct in littore 3 3. Arabico castra metatos, vera fide celebralle pascha αναςασι -
μον, dum in dejectione atque atrocissitna strage hostium liberationem suam contemplabantur, magnamque illam Messiae morte & gloriosa res rellione perficiendam redemtionem,
337쪽
eminus sub hoc latentem, deprehendebant.. Ualere hic jube- Pag. 3 s. mus opinionem Harisionam, ouam Matth. Hasius suani fecit, opinans, non de sinu Arabico, sed de lacu Sirbonidis, hane trajectionem esse intelligendam, cum tamen Codex sacer mare algosum, quod LXX την ἐρυθραν Θαλασσαν vertunt, non finem maris, expreste innuat. Rectius tamen viride, 39. quam rubram, dicendum esse videtur, nisi ab Erythio, antiquo adjacentis Idumaeae Rege, hoc est, ab Uavo, Graece Erythio ditio, ab Hebraeo vocabulo universamque regionem, juxta sinum' Arabicum sitam, antiquitus occupante, denominationis hujus rationem, & veri quidem simillimam, M. derivare velimus'. In hoc sinu strases AEgyptiorum accidit miraculosa, per Angelum Iehovam perpetrata, quem hac de causa Israelitae ut redemtorem & salvatorem festo hoc die celebrabant, & quidem, quod commemoratu est dignissimum, ea ipsa die dominica, qua Christiani Servatoris ex morte re-43. suscitati memoriam grate celebrant; reque probe ponderata, in aprico erit, per spolia, ab Israelitis hostibus detracta,& sestivam cantionem triumphalem, ab Hebraeis recitatam, triumphum Christi in V. T. sub hae umbratili specie esse
47. declaratum, & ante triumphum mysteriose decantatum. Euarta Commentatio ignem suorum in ara templi exteriore perpetuo alaudum, ejusque rationem impicam, ad L . UT, I, & ι Thess. V s, exponit. Monitum Pauli, quod sinte explicatur, Thessalonicenses docebat, ne dona Spiritus S. tum ordinaria, tum extraordinaria, pro nihilo haberent atque adspernarentur, multo minus exstinguerent, aut delerent, 49. tanquam res nullius momenti. Respexita hic videtur Apostolus ad ignem sacrum in ora templi Hierosolymitani ex-reriore perpetuo alendum, quem nefas erat negligere, &non fovere, aut, quod pejus & sunestum erat, data operas I. exstinguere. Symbolum ignis tam ad Numinis divini praesentiam majestaticam declarandam, quam ad divina judicia, ct pinnas, a Deo immissis, indicandas, olim adhibebatur. In templo tamen Hierosolymitano ignis, perpetuo & sines a. interinissione arsurus, notabat gratiosam Dei praesentiam
338쪽
aeque ac ignis ille miraculosus, tempore Patriarcharum, Nosu, ae Prophetarum, usitatus, de coelo delapsus,' & in prodigiosis sacrificiorum incendiis conspicuus, quem ἐμπυρισαον etiam gentiles falso gloriabantur. Ignem vero per- Pag. sq. petuo in ara arsurum, origines suas debere flammae, sub tabernaculi , a Bezaleele constructi, dedicatione, & Aaronis s6.
ad summum Pontificatum initiatione, caelitus in terram concidenti, certissime constat ex L . IX, I . Perpetuitas ta- F8 men illius curae sacerdotum erat commissa, cum Deus quotidiana miracula patrare nollet. Confirmat, seu illustrat potius, hane sententiam ignis sacri apud gentiles asservatio, cujus consuetudo sne dubio ab Hebraeis sumta suit. Ceterum haec ignis ardentis visibilis species typum exhibebat rerum futurarum, ubi Spiritus S. in primo Pentecostes Festo Christiano sub visibili ignis specie cum magna donorum 6O. copia & varietate effundebatur, quod docte hic enucleatur. 63. Subsequitur disquistio quinta de Sacerdote Hebraeo de sanct ratibus sanctitatum comedere prohibito, ad Lev. XXL aa. Ex 6s
veterum constat monumentis, sacerdotes Hebraeos integro, sano, atque venusto, corpore esse debuisse, tum etiam mente pura atque incontaminata, panem Domino oblaturos. Idem 67.
requirebatur perfectionis genus in Sacerdote Max. t o Messiae omnino habendo, quod contra Spenderum S Clericum solide demonstratur. Hac de causa Judaeorum atque Sa- 69
eerdotum senatus antea accuratum instituebant examen,
quam candidatos ad aram, & publicum in templo ministerium obeundum, admitterent. Impuri hinc atque mutili ab ara arcebantur, illi vero, in quibus nihil vitii inesse deprehendebatur, vestibus albis induti atrium sacerdotum ingrediebantur, & cum aliis sacerdotibus publice ministrabant, eum denique diem P l P utfestum re latum ce- 7o. lebrabant. Anceps vero hic decidenda est quaestio, inter
. ab Ham & Jo. Hor. Hottingerum quondam agitata, num sacerdotes, a muneribus publicis remoti ob vitium corporis, a sanctitatibus sanctitatum comedere debuerint. Plurima interpretum turba eo inclinat, ut cum Hottingero haec Ia. asia
339쪽
assirmet, quod aheris quidem partis primipilus negat.
Erudite hanc controveritam S. Venerabilis Autor ex legis Mosaicae verbis dirimit, discrimine modo obiervato, Pag. 74. quod inter cra , panem Um, sanctitates sanctitarum, & ta, sanetitates nudas atque viles, constitui de- 7. bet. Ex quo S reliquis textum circumstantibus argumentis patet, sacerdotem, naevis in lege indicatis laborantem, & ab ara semotum, cx fandiis sun torum nequaquam comedere 9. debuisse, sed ex levioribus modo sanctitatibus, quarum non exiguus numerus ac proventus erat, & quae cum aliis reditibus ad alimenta sacerdotalis sobolis abunde sussiciebant. Sexta Commentatio, ad rem ecclesiasticam potissimum spectans, solidissime. ex antiquitatis monumentis profligat sanctorum cultum, a Pontificiis reeeptum, & lingulari quadam occasone ante aliquot annos ab ignavo monachorum JuVa-viensium sodalitio refocillatum, atque ex verbo divino, uti ipsis videbatur, assertum; contendentibus illis satis frivolega. atque imperite, negleibun B. Maria & reliquorum Sanctorum cultum, ac religiosam adorationem, sempiterna salutis jactura mulctari debere. Cel. Autor noster monstrat, nee. Patres Tridentinos, nee antiquiores & recentiores ecclesiae Romanae doctores, monstrosam hane aluisse doctrinam, quam illi Juvavienses praedicabant monachi. Contra Eminentissimum Lambertinum deinde, itemque Tromissium-so. succinthe, sed strenue, disputatur, ita ut, sacra Scriptura& antiquitate ecclesiastica suffragante, foedus atque improbandus cultus ille. Sanctorum doceatur, ex gentilium lacunis haustus, et fabulis sanctorum auctus atque insigniter nutritus. Quare omnia doctissime ex locupletissimis Autoribus referuntur: adjecta sub finem clauiuia, Pontificem canonisationis, quem dicunt, morem sibi successu temporis reservasse, cuilibet Episcopo antea communem. In septima Dissertatione lapis auxilii Sam. VIR97 aa , Ityn FN docte ex historia saera & profana
illustratur, ubi simul ex hausta atque effusa aqua eo-ram Jehova i Sam. VII, 6 docetur, optimam eorum
340쪽
.MENfIs IUNII A. M DCC XLVIH. P. L . 3M
esse sententiam, qui nos doceant, hae aquae effusione
jejunium exquisitissimum, solenni isto poenitentiali die
mihi tutum, declarari ubi vel potu aquae Israelitae abstinuerint. Lapis vero auxilii, post superatam calamita--Io 3 tem, ab Hebraeis sub Samuelis auspiciis messiis, monumentum indicat favet, νευ m is, quale vel ex majori saxo rudiore sistam erat, vel columna constabat, ex lapide excisa formataque, cujus moris insigne exemplum in historia Desii oecurrit, a gentilibus in suas partes stolide tra- ros.
ilium, quod βασυλια, seu lapides animati a Phoenicibus ficti, probant. Nec dubitari potest, quin monumenti hujus Iosi. erectio Jehovete fuerit gratissima, licet in lege Mosaica de
erigendis titulis, cippis, S statuis, multa curate caverentur. Haec enim cautio ad monumenta superstitionis causa erecta Io . Pertinebat, non exclusis inde aliis monumentis, quae memoriae & grati erga Deum animi declarandi causa, vel alio II s. sine bono, erigebantur. Εxeipit hane disquisitionem octava oraculum Mich. V, i, coli. Matth. II, K, de dominatore Israelis ex Bethlehemo prodituro, explicans, & ab artemo- II s. Hi aliorumque interpretandi calumniis solide vindicans, addita lacorum utrorumque facillima coneniatione, & demonstrata contra Isaaeum Netotonum impletione quam- IIcPlurimorum U. F. testimoniorum divinorum, de decem tribuum Israelis reditu in patriam, S de collectione exulum Hebraeorum ad ecclesiam Apostolicam conficienda, multa praeclare enarrantium. Doctrinam de impertiendo ho- 128. minibus, in Christum credentibus, Spiritu S. nona dilucidiorem reddit Dissertatio, plene persecteque exponens oracula, I
Bela II, G, S in AEI. II, 17, deleripta. Implementum Vaticinii illa temporum serie continetur, qua herom mc- Diei, post deletas Syrorum & Macedonum copias, Dei po- I33. Pulo praesuerunt, & respublica Iudaica usque ad Messiae adventum floruit. Memorabile autem hoc est Vaticinium, quo I as. Filius Dei Spiritum S. missurus dieitur, & copia atque uber-t , ex more loquendi veterum Hebraeorum, donorum sancti- scamium S ministrantium Spiritus S. promittitur, omnesque I 39.