장음표시 사용
381쪽
animum, mutat. ω pergendum. De imperio sui, consuetudine, affectibusque, Noster sic exponit, ut fit vulgo. Aut eheiriae opponit argumenta, dilemmatum naturam praefe- serentia. Omittimus reliqua, siquidem in eis nihil depre. hendimus, ab aliis intentatum.
BREVES GEOGRAPHICAE AC HISTORICAE
Tractationes ad illustrandum loca Mosis ου libri Mobici nonnulla, edita Autore IACOBOROCHIO, Ecclesiaste ad S. Nicola,
Lemodiae. Lemgovise, apud Io. Hem. Meyemm, I 47, 4. Plag. ΣΟ, cum Mappa geographica. Olebrat PL Rev. Autor in Praefatione seripta Angli doctissimi, Samuelis Testo, in Jobum, a nobis in compendium missa a. ι74s Mens Sept. P. II pag. say. Kochio
persuasum est, Nesti m consentire secum respectu temporis ac loci, quo vixit Jobin, nec spe destituitur, fore, ut Nerlim opus propediem in vernaculam nostram transfundatur. Tabula geographica exhibet partem AEgypti orientalem , Arabiam Petraeam, terram XII tribuum, ac Syriam 'maritimam ad Gabalam usque. Regiunculum Raemses Autor posuit ad Heroonpolin, ac sinistrum eornu incipientis sinus Heroopolitici, qui est pars sinus Arabici. Complectitur hoc opus, praeter rabulam illam, varia, nominatim a geographicum metetema in Dem. X, 7, & I, r; 2 Specimina singularia consensus Chronologiae veteris AEgyptiacaeae Ebraeae, libris Vet. Test. comprehensae; 3 Chronologiam monarchiae Assyriacae concordantem cum AEgyptiaca ac Biblica Chronologia, 43 tabulam harmoni m, eamque chrΟ- nologicam, ex praecedentibus tractationibus coagmentatam;
382쪽
) succinctam mobi historiam, ex exegeticis partibus Autfris in Jobum editis collectam. Nune sigillatim delibare opuscula placet. Loca Devt. X, 6 7, & Num. XXXIII, π,st,
videntur timcem contrarium tenere. Locus ille recenset
expeditiones Israelidarum, tempore legislationis Sinaiticae facias. Locus hic exhibet itinera, 38 vel 39 annis post expedita. Locum Devt. X, seq. Noster ita Israelidae profecti fuerum tune, cum legem suscipiebant, ex PQ . 3. BeerothbmDehan in Moser, ubi Hamu nuper obiit, ubi 'sesepultus est, S ubi Eleaser, filius ejus, loco ipsius Pontifex factus. Deso proxime priori de discessu myis ultimo ex Sinai monte exponitur. Inde fuerant profecti versus Gude-goda, oe ex Gudego da in Jothbatham, in terram, ubi suntrivi. Dominus etiam circa id temporis separabat tribum Levi 27. ad portandum aream foederis Dominu, ac ad consistendum .
coram Domino ad eum colendum. nomenque ejus collaudandum
usque ad hane Hem. suapropter nihilo minus Levitae earent parte ae haereditate cum fratribus suis - - Nihilo secius, laboribus haud unis defunctus, fleti coram Domino M dies ac οὐ noctes, uti antea - - . Pertinent haec itinera ad castrorum mutationem prope Sinaiticum tractum, & tempus legislationis Sinaiticae. Locum Devt. I, ria, Noster ita exponit: M, Is.
quod praecedit, sunt quoque verba, qua Moser loquebaturrrans Iordanem : ut prospiciamus in tempora anteriora Iongius, in tractu juxta Suph. id est, juxta Elam & Eteongaber II, f) prope mare algosum, immo olim ante hoc tempus inter Paran re Topbes, iurer Laban re mazeroth ae Disahab. Erat initio orationum retrorsus rejectarum dies undecimus, postquam profecti erant nostri ex Horeb per viam
tractus montani Seir usque ad rades Barnea. Nunc vero 2I.
factum est anno M, primo die mensis undecimi, ut loqueretur Moses cum Israelidis euncta, hoc libro sequentia, quemadmodum Dominus eum jusserat. Venit id in quaestionem, quorsum verba illa sint reserenda: Erat dies undecimur,quo iter factum erat ex Horeb - - in Xadesbarnea. Nobis videntur ea adtemPM Orationis, a Mose trans Iordanem prope Abila. Zχ a Sittim Diuili od by Corale
383쪽
Sittis habitae, respicere. Ingressus enim Israelidarum inrades ex Horeb praebuerat epocham chronologicam, Israesidis tritam ac notissimam. Primus dies mensis undecimi incidebat in diem undecimum illius itineris. Epocham illam memorat Mosra Devt. I, N. Mense decimo Israelidae circa Horeb eastra secundum moverant, hac illac circuit LPrima castrorum mutatio incidit in zo diem mensis seeundi anni secundi, Num. M u. At iter, Horebico ex traAEI susceptum, ac in Κades finitum, quatenus finitum, incidit in Is diem mensis decimi. Varia sunt, quae Noster ad tabesas geographicas masti, Mabii, & Poeoetii, quantum ad AEgyptum & Arabiam Petraeam attinet, notat. Sinum Elaniticumducit versus septentriones ita, ut eum ad occidentem pamlisper convertat. Appulit idem attentionem suam ad enodandum locum disseisiorem Num. XXI, r. - - , quem it Pag. 24. sonuertendum esse docet: Versi , tam ob causam, quod Ista elidae in confinio Amoraeorum ae Moabitarum subsistebant, determinarum est in serie designati gerendi belli Bbova, rum Hssectu Vahebi in Suphas, tum intuitu amnium. Primo
Arnon determinatus in in ea, ne Moabitis noceretur. Vcris S, Porro determinatus est tractus fluviorum, pertinens M capur
Moabitidis Ar, ae spectans ad fines Moabitidis. Eo usque
exercitus belligerans erat extendendus. V. Ae inde determinatum est pro designatione belli gerendi, quicquid jacu versus fontem, nempe fontem in Raues, de quo Dominus Num. XX, 3, ad Mosen dixerat: Collige populum, dabo ei aquam. Sequitur haec parenthesis. V. 17, Tune Israel in Iesatis suis
eontra Midianitas, eisque I mo, cantet hanc cantilenam δSali denuo & scaturi, o fons J Vor, qui ibi ad Arnona est is, respondete tunc certatim. V. IS, Hic est fons, quem Principes s derunt, nobiles populi foderunt eum, per constitutionis aQorem, Mosen, suosque baculos. Comitati fuerant seniores, baculis instructi, Mosen, petrae percutiendae intentum. At inis adesertis determinata est Mathana. V. is, Et inde ex Mathanaversus Nahaliel, cs inde ex Nahaliel Bamoth versus tabunta. V. 26. M. Ac ex Pamoth retrocedendo vagis, quae in arvis Moabitiis
384쪽
Dissitur. Summum cacumen hujus tractus est Pisia, prospiciens ad planitiem omnem vastationis essiciendae. Series & designatio bellorum Domini hac ratione summatim hic exhibetur. Vaheb Nostro probabiliter est ipse Iobus, ad sinum Arabi- Pag. 27. cum commoratus. Noster in Fasciculo secundo annos ab orbe 3o condito ad Jesum natum computat 396o. Chronologiam Chaldaeorum, AEgyptiorum, Chinensium, Tyriorum, ab hac supputatione haud abludere, addit Noster. Cyclus AEgyptiorum comprehendit quadrimestre tempus,seu Ieto dies.Cyclus1 a annorum AEgyptius comprehendit ἐυ , seu duodecim partes seculi. Adjicit Noster testimonia veterum S exempla, partim singularia, & contractiorem durationem temporis complexa, partim epochis longioribus gavisa. O in ab εἶ,
AEgyptiis pro Messia fuisse habitum, sbi Noster persuadet,
optans, ut eruditi vestigia sperati re interpolati Messe inter gemet conquirant. Idem Nellatoni Chronologiam subinde μή corrigit. Chaldaeorum anni designant singulos dies. Sossus comprehendit 6o dies, seu duos menses, Nerus 6 dies, seu zo menses, Sarus 36oo dies, seu Io Chaldaicos annos, quorum singuli 36o dies aequabant. Anni II Chaldaici aequalessent annis nostris Io. Nec dubitandum est, annos Ebraeorum ad Cyrum usque suisse Chaldaicos. Ut igitur 7 I se
habent ad Io, se 3 oo se habent ad 33setis. Unde patescit,
ex annis 34oo subducendos esse annos 48, ut annos nostrae mensurae ab orbe condito ad Cyrum usque supputemus. Sebuchordius id jam monuit. Chronologi vero ad hoc mom tum nondum attendunt. Perperam quidem. Menses
enim Ebraeorum aequarunt 3o dies, ut ex historia diluvii Noachici liquet. De Epigenis caleulo apud Pliuium VII, 67 sis, solide Noster disserit, eumque ponit astronomicam Periodum 72o o annorum fuisse, cujus initium inciderit in annum mundi zo , quo Chaldaei astronomicis observationibus eceperint operari. Epocham antiquissimam Babyloniorum figit in anno mundi IT so, quam Variis computationibus magnorum intervallorum confirmat. Z2 3 Terram Digiti Corale
385쪽
Pag a. Terram Casibdim ante Chesedum a benignis dominis,
' Pn, gratia, ita denominatam fuisse , credit. Abrahamus ipse jam vocatur Chataeus. M. VII, 4. Reges Chaldaeos antiquissimos Noster distincte & ehronologice perseqitur. Tum vero ad Assyrios deflectit, exorsus a Belocho I, cui τ . successit Besus II. Omittimus reliquos. Ctesiae Chronologiam 89. Medicam cum Herodotea consentire, ostendit Noster. o D eseulos non obstare Chronologiae Biblieae, idem it 94. comprobatum. Laboaserasium pro Besaetare habet. Nabonadius, seu NaboandeL ei est Darius mdus, qui miseraris
Io3. tutorem egerit. Cinonem Ptolemaei pronuntiat esse certum.
Tum vero Chronologiae AEgyptiaeae, Assyriaco - Chaldaicae,aos. & Graicae, harmoniam sistit, in exponendis sacris literis longe utilissimam. Addit ei ad sinistram vari s majores remporum periodos. A morte Iosephi ad natalem Μομris. Joo taxisse annos, negat. Jobi vitam Autor PL Rem ex expositione sua, qua librum Bbi illustravit, in summam saa. Contraxit, passim probabilibus adjutus conjecturis. Jobum credit vixisse aevo Mofis in regione Ut Edomitica, seu Amraorum Plinii, haud proeul loeo Theman. Jobus fuit gentilis Eliphasi ae Idumaeus, in scedere Abrahamitico moratus, filius Serae ex Batra, Most dictus Iobab. Eandem aetatem Jobo tribuit Sulpicius Severus. Sebosiastes apud He hium,ai. Uritana ei sedem ad Paran assignat. Mater Jobi, ex Horiris orta, nuptiis alteris adscivit maritum Remetem -- dimitam, socerum Μ s. Probabile est, Chobabum, Xenitica praedia matris per haereditatem nactum, exstitisse ipsum Jobum. Uxor Bbi fuit soror Noti, filia Baracheelis, in Pa-
rapotamia cis Euphraten commorantis, ejusque Abrahamidae, verae religioni addistiL Ipsa peperit septem filios, Gliasque tres. Filius pater tradidit mature praedia longius
sita. Iobus a Rege AEgypti sano, ae ejus regni socio, filio, seu nepote , Setho, seu Sesostri, multa perpessus est damna. ta . . Idumaei se subjecerunt Sesostri, ejusque Proregi. Domi desederat inter hare Iobus. Veritus graviora, in austrum TCeestit versus Petram intra montium juga, regulum iriter cir
386쪽
MENSIS IUNII A MDCCXLVIII. P. II. 367
-nvicinos agens. Exstruxit, judice Nostro, oppidum. Eteongeber prope Elath. Sesostri se tandem subrrunt. S tan Nostro est vel Sethus, seu Sesostris, vel spiritus, per hunc operatus. Liberos Iobi aufugisse ae rediisse , credit Noster. Iobum, calamitatibus pressum, existimat, secessisse in exiguam insulam sinus Arabici prope Phoenicon. Nata- Pag. I 3I. lem Jobi credit fuisse constellatione Saturni insignem, Mercurii, ac Veneris. Contumeliae passim eapropter adve sus Jobum Sparsae. Convenerunt amici ac cognati ad eum, .
rati, ipsum simulata niti pietate, ae cum Mose intentum esse 234 rebus haud prorsus laudandis. Retudit impetus oratorum Jobus, vaticinatus de Mosis transitu per mare, pudicitiamque uxoris, tentatus morborum taediis, suspectans. Elihiseonvictus filii de innocentia Mofis per tempestatem suis,nibus molestam, ae per miracula columnae nubis de divi. nitate missi Μsu. Deus tandem Iobo aperuit, docens, mulierem esse innocentem, liberosque superesse, tyrannum Periisse, cujus imago erat Behemot bellua devicta, satunamque non amplius nociturum, qui sub symbolo Livi inani, seu draconis, repraesentabatur. Deus significavit, sermones Dbi esse dextros, ac veritati consormes. Liberatus morbo Jobus, ae divitiis ornatus, filiisque reducibus gaudens, preces emisit pro amicis. Calamitates ejus sesquiannum haud exeesserunt. Videtur Iobus suisse foederatus Mofis ac
Iosua. Vixit annos lw. Sepulcrum, cui epitaphium πο- luerat positum, resurremonis speratae monumentum, nobis est incompertum. Hare est vitae Bbi summa ex opinione
Pl. Rev. Autoris, in quo & diligentiam & studium sine cortice natandi merito laudamus.
Pros Theol. primar. Obseruationes varia in Augusta
eis Confessionis singulos Articulos, cum Praefamine de mlhelmi landam Concordia discorde, ejusdemquι resimonio de originali exemplo Latinae Confessonis Augustanae in Arctivo se ellens.
387쪽
Gottingae, typis Ioannis Frid. Hageri. I742, 4. Alph. I plag. 7LDisputationes singulis hebdomadibus instituit Summe Rev.
Autor, easque observationibus variis & selectis in Augustanae Consessionis capita singula voluit dicatas. Exinde id enatum suit volumen, quod tandem ad umbilicos est . adductum. In prooemio, vicem Programmatis sustinente,
- ipse de Vilhebni Lindani Coneordia discorde ex Bibliotheca sua instructissima disserit. Singula sere Lindani scripta
hodie sunt rariora. Hostinianus a Lindam mutuatus risit inseriptionem libri sui de Concordia concorde, quam nostratium Formulta Concordiar opposuit, siquidem Lindari li-- brum Cap. 4s paucis recensuit. Donhardus Histerus id videtur
ignorasse. Egit de eiusdem Lindani libello C. A. Sall. in Historia Augustana Confessionis P. I pag. Io sq. tribuens ei formam , quam vocamus d decimam , licet ea sit minor ea.
quam octavam appellamus. Editus est Lindari libellus A. a s 83, 8, Coloniae apud Bis mannum, qui eum annum ei ad finem subjecit. Lindari vitam scripsere Possevinus, Loosius, mi pente ius, ct Valerius Andreae in Bibliotheca Belgica. Su
cincte Noster eam repetit, addens ea, quae indicio sunt. Lindanum inspexisse Bruxellis authenticum exemplar Consessionis Augustanae Latinae, in tabularium eo translatum jussu Caroli V Imperatoris, Lindantim solitum fuisse φιλα- Noster exinde comprobat, quod Undanus docuit, errorem Uulgatae in verbis Gen. III, IT, I a conrcret, e textu Ebraico esse corrigendum, teste Ricbardo Simonio Hist. erit. Δ V. T. III, r7, p. t ά. Observationes singulae ad singulos Augustanae Consessionis Articulos spectant, ac numerum XXVIII aequant. Distinguit Autor in illis Articulis characterem ecclesiae, in capitibus articulisque fidei cardinalbbus situm, a partibus secundarias, minusque principaleS. Ad has refert argumenta explicantia , illustrantia,& ex parte horum historica, modos probandi, ac cummaxime allegationes extrinsecus adscitas. Secernit haeresn ac errorema quaestione historica, an hi, vel illi, re vera hos, vel illos, fo-
388쪽
verint errores. Samosatenismus enim damnatur, quam is Past a forte Paulus Samosatenus eum errorem haud erraverit, quia plerisque ipsi verti solet vitio. Noster locum Gen. III, ra, ita exponit: Adam factur est seut unus Satanas ex ista arbore) ratione coinitioris boni au mali sin se experimentalis . Trinitatem evincit ex Ius XLVIII, us Matth. XXVIII, s,r D. V 7. Addit paulo post: Locum hunc Ioanneum, quam- 3. Dis nullius Codicis manu cripti Graeci melioris autoritate Moexceptionibus nitatur, authenticum tamen esse, probant vetus translatio Latina citationes Patrum Tertulliani, Θ iani, ac aliorum. Monet, notionem Ontologicam de perlona ex 4. substantia Deo non posse integram attribui. Monet, haereses ortas este ex studio intempestivo explicandi mysterium s. Trinitatis plus quam presse. Sabellianisinum Paulo Samo- sereno perperam tribui, contendit, repudiato Epiphanii testimonio. Per Samosarenos neotericos, articulo Consessionis Augustanae primo memoratos, desgnari putat Micha lam Servetum. In regenitis restare peccatum innatum, non imputari, docet ex Rom. VII, 7 sq. & ex Augustino de Nuptiis 1 r. re concupisc. Cap. U. Addit capitula 6, 7, 8, Coneilii Mile- vitani contra Pelagium & Gilestium. Pelagium errasse, inficiatumque esse peccati innati labem, monet. - originem . Ianimarum ita exponit, ut nee Traducianis, nee Creatianis, accedat, sed, tertium dari, tradat, ratus nempe, Parentes esse causas essicientes minus principales liberorum suorum ratione & animae & corporis. Nam ortus Jesu κατὰ σαο repetitur in σπέραατος Δαεὶό, Rom. I, I, Jo. III, qui vero ex una anima simplici, vel ex corpore, possit anima nova
produci, traud signincat, Regnum caelorum P. III, 1, ipsi I 6. est regnum gratiae, in quod ordinarius per baptismum datur introitus. Locum P. I, i, a Sam. Crellio vindicat. Hummam Jesu naturam collocat extra dubitationem. Unita- I9.tem Christi ostendit, repudiato Nestorianisino & Eutychianismo. Variantem de descensu Iesu ad inferos sententiam expromis. De justificatione exponit solide, suisque mimiis 23.
389쪽
Consessionis praefixorum. Thomae Munereri errores strictim attingit. Opera bona esse conciliatores vitae fidei, inficiatur, locumque Jac. II, i , de charactere fidei negativo exponit. Obedientiam Christi activam imputari justificatis, monstrat Pag. 4s. ex Rom. H N, Phil. II, I seq. Notat Joannem Piscatorem, ei doctrinae refragatum, ae Mettim resipiscentem. Ambrosis 48 tributum este tempore compositae Augustinae Consessionis commentarium in Epistolas Paulinas, ostendit ex Belia inode Script. Eo ., Rivero in Critico sacro IV ιι, ae Tisirmonetis. Ecclesiam Christi in saeris literis esse coetum solorum san hos 4 rum, contendit. Gnoinen, extra ecclesiam nulla est saltu, non nisi de Ecclesia interna accipi posse, docet. Utramque, in ε . ternam & externam, operose dignoscit. Socinianos nomen Christianae ecclesiae haud mereri. eoque esse indignos, docet. 66. Godose. Arnoldum Donatismi reum peragit. Baptismum proselytorum apud Judaeos ante tempora Jesu in usu fuisse, negat. Baptismum Thomisticum, qui in unico Jesu Christi fit
68. nomine, repudiat cum MFacintho Ser . Paedobaptismum g I. accurate vindicat. o De sacra coena modeste solideque disse. rit. De consessione peccatorum ecclesiastica, sacram coenam praecedente, distincte exponit ex praxi & eeelasastiea historia. Novatianorum errorem detegit, lapsis paenitentiam Ioa. den antium. De opere operato disputat. Fructus historiae sacrae utramque iaciunt paginam. Controversiae enodantur
parce & succincte. Stilus est planus & theologicus. Nec deest quidquam, quod ad compagem Theologiae dogmaticae possit referri.
TRE LETTERE DEL SIGNOR ABATE DOMENICO. LAZARINI &c. id est,
TRES EPISΤOLAE ABBATIS DOMINICI LAZARINI DI MORRO, in quibus ostenditur, Veronam ritioni Cenomanorum fuisse skbjectam.
Brixiae, apud Ioannem Mariam Rietzardum, 1743, 4.
cripsit Monymus clarisiimus disquisitionem bistoricam de
390쪽
de antiquo Veronae statu, cui rimhis est o Meerea sortea detrantica condition di Verona. Dubitationes suas ae dissensum adversus eam singulari scripto declaravit Canonicus Paulus Gagliardi, negans, Cenomanos haud tenuisse Veronam. Iste Gugliardi liber hanc praefert inscriptionem: Pardire ae intorno az.autico blato de Cenomaui. Anonymus ditionem Veronae Cenomanis subduxerat. Abbas Laetarint veritati amicissimus, dissicultates opinionis Anonymianae Αnonymo exposuit cin .ram civitate erudita. Dolendum est, literas has non simul
cum Commentariis Cel. Scipionis mobi in Veronae illa ala Libro primo evulgari potuisse. Composuit Laetarinius praeterea delicias poeticas, salibus Plautinis resertas, nondum publicatas, at Romae a Francisco Be glis edendas. Literas hasce edidit Iulius Bastelli, ac Eminentissimo Principi Cardinali antelo Mariae quirinio consecravit. Lazarinius eis comprobatum ivit, Veronam ditioni Cenomanorum subjectam fuisse. Ad duos praecipue versus Catulli confugit, quos contendit Catulla & dignos & tribuendos, licet Ill. Scipio Massius eos proscribere aggressus suerit in Verona illustrata. Edidit Emin. quirinius Specimen Brixianae literatura, eique praefixit Brixiae imaginem, addito Catulli hexametro: Flavus inuam molli percurrit flumine Mela. Adde pentametrum :Brixia Veronae mater amata meae. Utrumque Versum Pu puratus Emin. . loco laudato pag. Iain autoritate Mureti,
Statii, & Oolavit Pantagathi, Brixiensis, vindieavit. Lazar nius Epistola prima distichon illud, de quo diximus, Catulli pro genuino S reputat & defendit. Contextui id favere, demonstrat. Ecquid consilii, vel usus, profluere potuit, vel aecedere, ex versiculis illis duobus intrusis P Callimachus,
ouem Catullus fuit imitatus, eadem fere ratione patriam suam celebravit. Percurrere dicitur fluvius locum, quem ex parte alluit. Cicero & Horatius se ea dixere percucurrisse, quae praeterierant paene. Molles dicuntur fluminum undae apud Lucretium, Ovidium, Virgilium. Anacreontis Oda XXXVI habet απαλον πομα. Flavum dixit Tiberini Horatius
Carni. I Od. a & S. Lmphas favas dixit Pacuvius apud A. Λ a a a Gellium. Pag. 4