Dn. Huberti Giphanii, iureconsulti ... De renunciationibus tractatus absolutissimus, et a multis in foro versantibus diu multumque desideratissimus. Accesserunt selectissima illustrium aliquot academiarum, nec non aliorum insignium iureconsultorum Ge

발행: 1608년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

61쪽

14 Huberti Giphani j Tractatus

Interpp. putant filiam recte bonis patriis licet superstitis reti nunciare,sed praesentis,& consentientis. Quς tamen vulga

semissinna videαιθλώuc, ita 3. C. de col. In quibdeglb- perspicue filiς renunciatio bonoru patris, licet praesentis sccontentientis,&filia dolantis negatur valere.Consensus igiatur patris renunciatione filiς non confirmat. d. vlt. C. pauo longe alia est species. Agitur namq; in ea no de renunciat. qpest odiois Jpterea liberos hereditate parentu illis anatura debita priuati) sed de diuisione hereditatis sperat a pa-

Ciscentibus. Nec quicqafferunt, qui Iasone reprehendunt, praesertim ad id q, nos attulimus exa. l. v se G.y. Hoc igituuconstituto, Consensum patris no valere ad renunciationem hanc co firmandam, facile ostrespondere ad quaestiones aliquotInterpp.ut an renunciatio patre absente valeat,puta f. Eha fratri Na si con sen sus parentis,si est, ut vulgo putant, necessarius. Npter illu valet renunciatio, perspicuum est,hoc casu ea non valere,si vero consensus renunciatione non con firmat, ut modo demostratu est, sequi tur ea multo minGs Valere,iure ing ciuili, ut an si pater colensit semel renuncianti, possit eu consensum postea reuocare, eoq, reuocato filia patri no obstante sua renunciatione succedere nihilominus ZEzCertu est possie.d vitalassiald.adc.ad nos .de iuretur. Adios c5- memoratCouar.ἀoc.Sunt tamen si putant, no posse patrem hunc consensium renunciationi semel datu postea reuo are eo Φ hqc reuocatio noceat aliis,ut fratrib. filiς renunciantis, quib.hςc renunciatio wfutura esse consensu non reuocato

Non potest aute ius vel utilitas alieri quςsita per alterum minui vel adimi. Sed facile respondetur, nihil tunc qsitum, sed spem tantum fratrib. factam, nec potest pater suo consensiae tibi adimere,vel prscidere libertatem testandi.Est enim eius

62쪽

De Rerum Hationibus. Sue

uoluntas ambulatoria v', ad morte. unde proponitur, si diruulserint fratres hereditat. paternam, interposito iureiurando, eamq; diuisione pater approbauerit, an possit pater consensium suu reuocando hanc diuisionem rescindere Hς sitat . Couar.Loc.n.δ. sed eo labitur ut putet no posse, eamq; diuisione valere. Sed miru est eu hic hq sitare,cu iurisiurandi q sit potestas no ignoret, nec debeat pater sua insonstantia liberos in periuri u inducere. C teroquin sine iureiurando certuest ex cult. posse patre Cosensum suu ta in diuisione, de quad. si in renunciatione reuocare. Atq; haec de quarta excepi. Interpp.ob consensum,adque pertinet illa quaestio: An si soror in gratia fratrum renunciet patre Consentiento,possit eo casu,etia cum incomodo fiatrum, consensum suu reuocare Sed ia ex priorib. intelligitur posse licet dubitet Couar. neq; interest reuocatio sit faeta tacite an expresse in gratiam fratrum.Na & alis conuentiones similςs reuocari possunt. Qua

de re Couarib. r.Resotcap.r . MN. cfur Roma. q. mutus.de ver oblig. Hoc igitur primum sit membrum de renunciat.succes- sonis, virum Q. valeat nec ne. Alterum membr. est de modo, seu forma huius renunciationis. Nam sit vel simpliciter, vel fit in speciem pacti,vel deniq; fit iurato. Sed hac aistincti

est, non successionis propria, sed Communis aliarum quoque renunciationum, ut&illa in specialem, & generalem, cuius & hic est usus maxime propter portionem legitimam, de qua mox. Sed propriae huius hereditariae renunciationis sunt quaedam formulae. Nam interdum filia renunciat tan. tum bonis paternis,aut maternis interdum fraternis, interdum omni commodo,&lucro a patre. Qui; formulς propter essectum iuris diligenter sunt considerandae. Tertium huius renunciat. hereditariae membrum cst de iure, effectu S interpretar. De quo iure Δ effectu licet infra certum erit caput, idque commune, proprie tamen hic quaedam de ista renunciat. brςuiter exponere,non erit alienum.Et primo haec

63쪽

ι4 Huberti Giphanii Tractatus

renunelat. Si est de hereditate viventis, plane est odiosa,vi

iure prohibita ἀίvθ.ῶistac Qu. Ea autem,quq sunt odiosa, interpretando non sunt amplianda, sed coangustanda. l. ro. cum quidam.deliberierpostp. Sc proinde facta haec renunciatio uni personae, vel de una re produci non debet ad aliam. Verbi gratia, Renu nctatio facta paternae hereditati, uni fratri, a sorore,non prodest aliis fratribus. Aliud esset, si omnino siue omnibus facta esset renunciatio. Huius rei exempl.extad tibia astud.ut. .cap .Et si renunciatio sit facta in genere familiata. ut picrumq; fit, cum filia renunciat hereditati paternae, fratribus superstitibus Haec enim renunciatio fratribus his,u uo patre, & sorore, quae renunciauerat, superstite, praemo tuis,non prodest renunciantis sororibus,s. d ipsa cum illis in patris postea mortui hereditate succedit.non obstante prius Iactam gratiam fratrum S familiae renunciatione, licet iurata. Quia & pactum, musiurandum effectum suum conseia quuntur, si res in eodem statu manserit , &vt vulgo loquuntur, rebus sic stantibus, de qua clausula prolixeTiraq ἀί Marant. o. nu. u. qui Malios adducit,ut si mater in pactis dotalibus, ut fit, renunciarit hereditati paternae in gratiam fmirum , omnibus his mortuis, ab ultimi fratris hereditate non excluditur, &siqua renunciarit bonis paternis , maternis, fratram, Ec sororum, eademq; moriatur ante fratrem relicta filia, si postea frater moriatur relictis fratribus aliis, sed nullis liberis, eius fratris mortui hereditas videtur pertinere non modoad fratres superstites, sed etiam sororis renunciantis relictam filiam, ut sic. ea cum suis auunculis Concu: rat in hereditate fratris mortui,qui est casus insignis apud Marant. ἀῶθui. io. Nec obstat, quod haec filia sororis Q heres suae matris , 5 proinde factum defunctae matris, hoc est, renunciationem eius praestare debere, neque Contra eam venire debeat, lex iuver a.de R Llcum a matre.C.de Rei vi Eie. Nam

haec filia sororis ad hereditate auunculi iure suo & proprio,

non Diuitigod by Corale

64쪽

De Renunciationibus. SI

non vero matris Venire Videtur, non ut heres matris, sed ut filia sororis, praesertim Cum ea fraterna hereditas sorori nunquam fucrit delata, ut puta mortue ante hunc fratrem, cuius , de hereditate agitur. Est tamen con trouersui hic casus,ut videre est d. dis'. in prisc. Et apud V ital.Tract. de clausit. cap t. de clausiu renunciat ucce futurae.nu.ro. Sed hic grauis est quae stio,. An renunciatio a filiauiue sorore facta, in gratiam fratrum, S familiae conservandacii fratres relinquant liberos masculos, di hi rursus alios: qui tandem omnes sine stirpe mascula deficiant, an inquam hoc casu ex sorore ea q renunciauerit pro . creati nepotes,aut neptes,ad successione nepotum sine malculis mortuarum, no obstanteilla renunciatione, peruenire

possint ρ Sed haec infra ubi de effectu. Restat illa quaestio, A npossit renunciari hereditati ex testamento Respondemus posse, sed Bald negat ne iuratam quidem valere. ad cub. Cispare Quia inquit l, ςc renunciatio auferet liberam testamenti factionem. Quod est cotra bonos mores. Istipuiatio. de V. O.' contra quos iusiurandum non est obligatorium .c.noueli obligatorium,de R. I. in o. Sed haec Baldi opinio recte repudiatur ab aliis. Potest enim alios heredes pater instituere, licet unam filiam ob renunciationem non possit. rQuod diximus renunciatione hereditatis non contineri Tc Ramcntariam, explicatura Ddi inputatis.de V. O NIM , rant aedis'. n .COua Loe.I. n.R Ec Vital .d loc. Sic renunciatio paternae hereditatis non continet auitam , adeo ut , si filia ire nunciarit hereditati p*tetnae,ipsaque etiam patro superstite moriatur relictis liberis, hi liberi ad hereditate auita videantur admittendi, non obstante materna renuntiatione, tum εquia,ut dictum, renunciationes ut odiosae no sunt extendemdar & adiuuandae LI. 1ρ. rum quidam. de imosi rup.Tum quia hi liberi auo succedunt iure proprio, hoc est,' ut eius nepotes &Proxime ab i ntestato heredes, no vero ut heredesmatris, cui heredit s ista nung fuerat delata,vtpote ante patre m* ς. Hi Lim

65쪽

ues Huberti Giphanij Tractatus

quisuperstitis de aeq.heria. Quomodo&IC. distinguit incos quis filio. βρώ-.dernis φ. rupi. Alioquin si iure materno liberiauitam hereditatem peterent, excludereni ob ea renunciat. cum a matre M. Cia RG Venae & hq Cpleri'; Interpp. probantur, testeCouarag.a.n. . Grauet. Uros.lib. . Quamuis dein

alia multi sint sententia,ut videre est apud Ben dict.c. Ron tius. vers. habenssiliaου. n. Iar.exin detes. Qui putant no improbabiliter, dote accepta, ut plerumq; fit, patriis bonis renun- Ciantem dotem,eam capere, veluti partem,seu locum partis

hereditariet. Quod etsi planc negari no potest,dote filiς daria patre, eam. epe magnam, v t ea dote ipsa colenta renun- ciet hereditati patriς,negandu tamen ipsius hereditatis partem, siuel parte habenda esse hanc dotem. Dos enim a bonis patris separatur statim etiam non viventis,&transit ad filiam , eiusq; fit patrimonium, quae & causa est, cur Olim dos non imputaretur in lentimam. paterfilium.ad Falciae filium decolgat. bon. l. quoniam. C. de inost. test. Sed quod modo dictum

aenunciatione hereditatis paternae non contineri auitam, potest ad prius quoq; membrum reuocari de personis,an w- nuntiatio matris noceat liberis. Tertio renunciatione hereditatis non continenturi .cra nuptialia liberis ob secundas parentum nuptias competentia. ex hacedictali.C.d cunae nup. an qui eum tutorib.de administriolor. Ratio est. Quia haec commoda, siue lucra, non hereditario iure, sed ex speciali lege competunt, & debentur, eoq; nomine actione personali,nempe condict. ex l.liberi ea petere possunt, cuius iuris est & quarta Ph arrogato debita,non ut hereditatis pars, sed ut beneficium legis, hoc est, Imp. Ph,eam re & ipsa personali act. petitur no reali,puta petitione hereditatis cr=Ρod . f. idem ibit.depetit. hereae Lo. debonrreo ess r.g. bacamo.ra. Si quid in Fauae Patran. Est aute hic non omittendum de Renunciationibus liberoru, quae saepe

Parentibus ad secunda vota conuolantibus fieri solent.Boer.

66쪽

De Renunciationibus. S0

Afraei. n. cribit, posse quiae filiam in his quoq: lucris renunciare. Nam suu inqui ri ius remittere potcst. ίρω. DcI. Sed ut modo dictu hereditatis renunciatione illa lucra no continetur, qu ς ritur an salte generali renunciatione contineantur Z Verbi gratia, si renunci et omne iussi, copetens filia dc dicendu contineri. Qua de re supra plenius. Vbi degenerali renunciatione dictu, eaq; de renomalc Interi p. monent, ne sis generali rer, & effuso sermone temere renuntiet iuri suo, vel liberet debitore, aut tuto te Qu. Quod dictu de comodis nuptialibus, ide deseudalib. bonis dici potest, ea quoq, hereditatis renunciatione no cotineri. Quia&ω. dano ta iure hereditario, si iure agnatico S familiae ad nos pertineat. siue deuoluantur. Et pinde nec in hereditatis petitione venire dicuntur.arg. c. I. tit. desicce fuaelib. a. Recte tanu distinguis, posse seuda, quoru alia iure familiae, alia iure sanguinis, qvix distinguas ab altodialib. ut haec S renunciatione, S petitione hereditatis quoq; cotineantur: illa non item. De legitima grauior est dilputatio, an & ca hereditatis

r unciatione cotineatur, quemadmodum ei possit renunciari, de qua unus affertur locus generali. er. C. demo .ust.

Cuius haec est sententia, donationem inter vivos qui de filio factam, vel etialti mortis causa a patre, imputari filio in legitima. Sed si ea donatio non expleat legitima, posse filium Φdccst, hoc est supplementum petere, etiamsi donatum illud, vol legatu a patre, simpliciter acceperit: no posse auic si speciali ter professus fuerit, eo se legato vel donato colentum -rC, nec ullum amplius supplemetum petiturum. Haec est eius g. Perspicua sententia, nempe supplementum legitimae non posse peti, si ei specialiter fuerit renunciatum , alioquin poL

chael Grassus commvn.vin. g. legitima. q.3.ns.cuduob. q. Mynccens. r. obfido. Nunc videndum,an ex eo Lamplius colligunt I d. sit verum,nempe ipsi legitimae non posse renunciari, nisi H a nomi

67쪽

6o Huberti Giphani j Tractatus

: nominatim, & specialiter. Ex hoc cnim & illud pendet, primo, cur legitimae renunciari non pollit,nulla videtur elle ratio, nulla certe lex extat. Cur autem possit, ratio liccccst, tum

. quiaehereditati toti,cuius hodie rex Noue Irs. g.abud.j pars est haec portio legitimaria; renunciari potest, Vt inter oes Constat,tum quia querelae potest ,de qua mox, cuius excl udendae . causa inducta est hς portio, tu deniq; suum quisque ius Icmittere potest. Sed haec cum distinctione legu m dc morum sunt: accipienda. Legibus. n. dc iure non potest renunciari her ditati vivente patre. d. vst. douucse legit. Ita etia nec parti ecportioni hereditatis, legitimaest. Morib. aute hereditati po-ε test renunciari, praesertim in pactis dotalibus. Deinde q, pu- . tant plerit Interpp. ut videre est apud Tiraq. d. t si unquam. impraefat. n. I . 6c apud clariss collegam nostrum D. Fac hin. r.

Cont. as. generali hereditatis renunciatione non Contineri legitima licet iuratam: Mihi non videtur satis iuri consenta: neu, oes Consentiunt eam non contineri in iurata adducti d.

g.ὐ generaliter. In quo tame, ut modo dictu, neq; de heroditatis, neq; de legitimae, sed de supplemeti tantu renunciatione agit, cum unus ille accepto vel legato,vel donat: potuisset vi- . deri accipiedo testamentu parentis, in quo vel exheredatus vel praeteritus esset, tacite approbare atq; defuncti iudiciu agnoscere linde ta a querela quam a legitima excludedus. c. nihilintere ra. de inus Ideoq; scopus est eius I. ut in eo sup ple muti renunciatio specialis sit neces aria, ne videatur simpliciter accipiendo seipsum excludere. Ex eo aute ni fallor perperaconcludunt legitimae non posse renunciari nisi specialiter auigenerali hereditatis renunciatione no contineri Iegitima. Claudi Cifletius.M. inguiari delegis cap. rv. de iura tae hereditatis renunciatione,an legitima contineat, ut facta post morte patris cotineat,ante no contineat. Sed ia non est quaestio de hereditate,an eius valeat renuciatio, veru posito,

ea valere,an cotineat legitima Eius tame hoc est argumetu.

quia

68쪽

De Renunciationibus. 6i

quia iusiurandum, cum sit accessio quaedam,ut pignus, &fidei ustar, videatur non porrigendum ulterius, quam ipse principalis renunciatio, quae inquit ille ad silccessionem

futuram , siue nondum Competentem non pertineat. d. l. vlt. C. de pam nisi adsit patris consensus. d. l. Quem consensum multi quoq; Interpp.in iurata ranunciatione futurae succestionis requirunt,adeo,ut sine eo putent non val re cana renunciationem licet iuratam.Bald.cius i. 7.bLI. Α-liud videre est apudCouar. M aEC. Sed huic eius argumento facile satis fieri potest ex c. quamuis eius. Nam in d. c. valet

futurae hereditatis renunciatio, ob iusiurandum, & proinde argumentum de accessione ex iure ciuili sumptum valet quidem eo iure, sed non ex dicto C. idq; ratio eius C. Conuincit,quae est, ut omnino struetur iusiurandum, quod non vergat in disipendium salutis a ternae.c.eum contingat.deiureiur. EX quibus in telligitur,generali renunciatione hereditatis contineri etiam legitimam,hac ratione. Quia legitima pars sit hereditatis ab intestito,i. I. g.siquis mortuus. de inus testam. Leum lucratur. o. C. eo Atq; adeo hodie testamento est relinquenda.Nouet. Irs. aliud. In toto autem pars Continetur, c. In Ioto.de R. L mo. Ergo in renunciatione successionis totius Conti tur eciam haec pars,nempe legitima. Nec distinguendum, 'd factitant Dd. inter iuratam&iniuratam, si moribus haec renunciatio hereditatis etiam sine iureiurando,ut multis in locis assolet, recepta sit. Multae sunt aliae deiurata renunciatione & de legitima, atque adeo omnino de hereditatis renunciatione quaestiones , quas videre licet apud Couar. Acquamuis. p. I. Marant. nant. Ioler tot PaponM. o. Arrisiorum. tri. . aliisq; in Doctorum consiliis, & decisionibus,& Guid. Pap. Boerii Roland. a Vall. &c. Quibus ferc ex iis,quae diximus, satisfieri potest, ut an renunciatio hereditatis patris, eo absente facta a filio, sed pro absente patre stipulante Notario, valeat Aiunt valere, S recte, sed non ea ra-

69쪽

sa Huberti Giphanij Tractatus

tione quia Notarius adsit &absenti stipuletur. Id enim a iure est alienum,ut bene Culac. lib. . obstri cap. II. quamuis aliud Accursianis Dd. videatur, quorum opinionem diligenter tueri conatur Couar. lib. I. vari Testat. cap. I Sed ideo, quia renunciatio non semper fit per pactum : potest enim ut pollicitatio ab uno fieri, cum pactum semper sit duorum. l. r. ripa L & dictum est supra de renunciationis definitione,ac natura, S proinde eius vel praesentia vel consensus, cuius hereditati renunciatur, non est necessaria. Quaeritur, an quia d. c. quamuis de filia tantum agit possit porrigi ad filium, Si an postit porrigi ad filiam,nulla dote acceptat Plerique aiunt porrigendum in utroque casu, ut iusiurandum Conseruetur,non vergens in dispendium aeternae salutis. Mihi aliorum opinio benignior videtur, praesertim

de dote. Sed quid si filia alioqui sit diues Respondeo, quid

si non sit diues. Sed hoc capitulum quia iuri Caesareo expresse contrarium, cpactam dotal. C. de cottit. I. U. C. de para. videtur strictius accipiendum & intra suos fines coercendum .i iussi uiare.de R. I. Quod vero contra rationem iuris receptum est, non est producendum ad consequentias, inquit Bald.LLQuaeritur etiam, an post renunciationem filiae, bonis paternis auctis, ipsa quoq; augmentum aliquod possit peteret Respondeo non posse. Quia vis renunciationis etiam inhiaturum valeat, prout etiam in collegio nostro luridico ad eiusmodi casum propositum respondimus. Atq; haec de legitima, an generali renunciatione comprehendatur. De fidei commisso grauis est quaestio, An & illud renuciatione generali comprehendaturi Loquimur autem de fideicommisso uniuersali.Nam de singulari certum est, non contineri.Tractant hanc quaest. Dd. adl. qui rama. f. vlt. de verb. oblig. Hotoman. consi I .pertot.. Menoch .praesumpt. lib.3ρω- sumst. I Peregrin.de Fideicommigarisaeertn.Controuersia

videtur

70쪽

De Renunciationibus. 63

videtur haec quaestio partim G d. g. in . partim exist sinitius. de legat. I. In illa lege IC. innuere videtur, fideicommissi imgenerali renunciatione contineri, in hac l. non. Nec obstatio. Quia &diuisio inter fratres facta, qua quis renunciat omni postea iuri, etiam ad fideicominissum porrigitur. Nam ut rccte, & Accurs. ibi alia 3c speciali id de causa fit nempe, quia diuisiones 3c renunciationes fratrum inter se de hereditate ad diluendas lites pertinent, ideoque valde sunt fauorabiles, ac proinde lata interpretatione producendae. Minus obstat l. r. C. depaLI. ct crr. de Traniau. in C. ubi dicitur, posse renunciari fideicommisso, quemadmodum alias potest fidei comissarius heredi fiduetario, hoc est hereditate alicui restituere rogato, spem hanc suam cedere dcren crare. cog/.F.sicut verbu.ctgyι eruum.adSC. Trebia2. vi& alia iura sperata cedi possunt interdum. cssem. C. de donati

Non obstant dictae leges,quibus hoc tantu dicitur,fideicommisso, siue iuri fideicommissi sperato posse renunciari. Nam nostra quaestio non est de fideicomissi renunciatione speci liter facta,sed est de generali renunciatione hereditatis, an fic ea tacite contineatur fideicommissum Alios auctores de hac quaest. disputantes recenset Fachin. lib. s. controuers

Superest una grauis quaestio de hereditatis renunciatio-DC, Cum exceptione facta,an ea exceptio per testamentum remoueri possit Exceptionem voco, quam vulgo reseruationem casus successorii, Germanice. desan'Illa. Finge, filia accepta olere nunciat hereditati paternae cum hac exce-

Ptione,ut si fratres siti sine masculis decedant, integrum sibi sitius successionis, si quando casus euenerit. Mortuo patre fratres,qui erant duo, moriuntur sine masculis,sed posterior frater,testamento facto instituit aut filiam suam, aut alium , quempia hercde.Qusciuir, An filia illa,quq renuciauit, quae casum

SEARCH

MENU NAVIGATION