장음표시 사용
81쪽
Ad emptionem quoq; pertinetEdictu aedilitium, quo inducia est actio redhibitoria terriq; Edictum de Eui T. Potest igitur Empror actionem redhibitoriam remittere, vili nominati in venditor modum aliquem excipiat, de quo nolit te neri .L .f'aeritu . F. sivenditoride aduit. Hici. Sic & in euictio. nibus quia in us necessaria est denuciatio. Lemptor. C. deeurct. potest eam emptor renunciare, quia& ipsa me uictione potest venditori remittere, siue cum eo pacisci, ne de euictione reneati P. G.exempto. F.vit. deact. empl. & contra potest vem litor emptori concedere, ut contra se agat, etiam ante rem ablatam tantum sic.conuentus, quod alioquin sine hac venditoris concessione, siue pacto non possct emptor qui rem.
De locatione notum est, mercedem, quam colonus, vel inquilinus, hoc est, conductor praestat, certis ex causis re . mitti. l. o. si merces locati. l. licet. C. eod. Sed haec remissito cessat interdum sue ex quibusdam causis, ut ex pacto seu renunciatione. Quae renunciatio remissionis valet d. Ly.squis. g. a. Iutianus locati & copiose Bossius in iracI. deremus mercedis. num. si . Est autem satis controuersaliam quaest. quar&a Bosso,& a MoZZio i t. de locat. cap. de accidentatib. locat. numeri sa. or aliquoseqq. tractatur. An scilicet renunciatio haec remi Rsonis, non obstante quolibet casu, tam late sit interpretarida , ut plane inusitatum & inauditum contineat Bursatus tonsi. it. tib. I. Laurent. Κirchou. com. Fin. centurir. co z. c. a I. Vulgo negant continere. Bart. l. opsus locati. o l. sedes. g. qaoitum. Si quis cautionibus. eaque tandem G tollo graphorum communis est opinio , teste Franci sc Tureta no commvn. opis. I I. Nisi, inquit Fran. Marcus, renuncια-tiost iurata. decisa οδ pari. a. Sed non probatur mihi haec opinio. quia hς cInterpp. opinio de Castu insolito non extat iniure, tum quia om nes catus fortuiti sint insoliti, licet ex aliis alurari u F contingant.
82쪽
superest Emphyleusiis, de qua iam ante dictum . Ve i gratia, an Colonus agrum,quem in emphy teusin accepit, elerere Domino inuito polliti quod & detundo quaeri so-t,ut an emphyleusis renunciatio facta Titio, hoc est, cer- personae,ea persona extincta, I edc at emphy teusis ad eum uicesserat Titio, hoc est, renunciatorem, an vero ad Do-inum Videatur Menoch depraesumptionibl suns DF. Et tinuit vulgo, ad renunciantem siue Emphyleutam redia. Item non posse deseri. Qua de re Tiraq. de retract. G. Iu. a. Nunc vlterius quaeritur, an, quia Domino certis de usis committitur emphyleusis, possit ille huic iuri renun-1re, sue an valeat pactum inter Dominum & Emphyteu-lia, si is triennium cesset soluere canon'. m, de eo nihilo igis expellendo Et respondent Interpp. a. CA ia mph t. posse. De pacto id expressumes, nc Emphvicula Cbnolutum canonem expellatur, eamq; conuentionem valere,c pactum esse seruandum. ι la n nc. Sed cadem est S re-nciationis ratio, quae aut pacto fieri solet, aut per se, S vli. Ratio autem,cur hec Couentio valeat, est,quia hoc com-lliina est receptum in utilitatem Domini. Potest aut equis. e suo commodorensi cFare. Nec obstat,quod haec renun . tio videatur Emphyleutam ad delinquendum inuitare, ς conuentiones non valent, isti aestaepact dota Nam neq; lietum est, non soluere pensioncm. Eodem pertin Ct, an I iendo post comissum Canon. Dominus censeatur tacitenisso renunciasse Z Fach .r. coni. cap. e seler tot. Prior quaestio de expressa hς cest de tacita cominissi renunciatione.Dg: ut solet Bart. distinguit: alij sim pliciter & indistincte ne-it Benignior tame alentiu videt'opinio,& Accursiquem rio sequuntur,veteres prς sertim Glodcgraph utSpecu-Αnget. & alij,quorum haec est ratio, quia commissis nos tus, nisi volente Domino uti eo. Non videtur autem velis
83쪽
Cap. III. De Aetionibus, Exceptionibu
V X positis renunciationibus ad per nas & Res pertinen-T tibus superest,ut quae ad Actiones pertinent explicemus. Quia vero actionum est usus in judiciis, ut patet ex definitimne actionis, operae pretium erit, & alias renunciationas, ad iudicia,S iudiciorum similia iuris remedia, pertinentes breuiter explicare, ut sunt exceptionum renunciationes. Nam x his tantum utimur in iudicio,quia exceptio nihil aliud est. quam actionis exclusio. a. deexcepi. Cuius gcneris est in itis vocatio, litis Contestatio, iusiurandum calumniae, probatio, cessio bonorum, ut est appellatio, restitutio in integrum.&c. Quod igitur attinet ad actiones, de his quia iam sipra explicatum initio huius Tractatus ad c . postquam liti. ad quam hic locus de renunciatione litis & actionis ab Interis
pretibus tractari solet Ioh. Bolognet. in ἀί. . Caesar Cantatam repetit. dffamaricus.num. sis. cum iribsqq. C. deingen.manum. Peck. de iureMenm cap. 4δ. Iohan. Baptista Asinius inprariis aeciorum. FJa.cap. 3.ampliat. a. Tiraq ad si unquam. C. de reuocis t. ven. donat. largitus. Ideo non est opus ea denuo hic inculcare. Est tamen hoc non omittendum, haec differiare, isti, se actioni renunciare . Huic enim renunciari potest, nulla dum lite mota, l. r. F. sistemus. desert se l. u. poct deciasonem. C. eod. vi cum actio liberalis Causae remittitur. I. V.
s te. Cod. de in n. manumiss Quamuis de lite agi videatur, cum actione tutelae reminciat adolescens, quod putat non posse adolescentenia Baldus t Auth. Sacramenta. vers se mbo
84쪽
νος apparet. C.s aduers vendit. Cui non assentior. Sed restituetur in integrum adolescens captus hac renunciatione, si post et,qua de re infra. Sed renuciatio litis proprie est de lite. dc controuersia iam mota, ut in d. ..C.depacti inua C. 4e immigri re tui. cu. u. C. ad Cornet. defusis. vi destitisse. is ML vorab. Quaeritur, an renunciatio litis pro donatione habe tur' Dicendum in dubio non haberi, quia nemo suum iactare praesumatur. .um de indebito.de Probat. nisi actor cum scires sibi ius esse, namq; se causam habere,nihilominus destit rit,dc liti renVnciarit, ingratiam rei. arg. i. g. quod si in lire. Siquidinfravd. Ρι n. prolixe Tiraq. Ibid. n.aos. qq. Sed an qui renunciauit liti, censeatur omni renunciasses' Et distinguunt actionem in rem a personali,ut in illa renunciator
omni modo excludatur: m hac non omnio. Alciat. in C.
4e parit. Sed haec quaestio mihi inepta dicitur. Qui enim liticceptae renunciat sine dubio eam tantum intelligit, ut si r nunciat rei vendicationi, si ueliti ex ea coeptae,non debet intelligi renunciasse hypothecariae, vel alii in rem actioni. Quod item & in act. personali, ut commodati, siue liti ex ea institutae si renunciat, non censebitur alii in personam, Vteondictioni certi, ex mutuo renunciasse, nisi si omnibus Mctionibus renunciet,quae renunciatio hunc habet essectum, ut renuncians plane excludatur. Sed hoc vix contingere let. Ad effectum quoq; harum renunciationum Sc haec pertinet quaestio; An hac renunciatione non modo lis desinat. qui est verus huius renunciationis effectus, sed etiam an prς- ter interitum litis &actionis ius aliud ei cuius in comm dum facta est quaeratur,ut actio vel obligatio,vel dominium Dicendum non quaeri,ut & recte Interpp. nasuraliter g. nihiι simmune de acquiri possess. arg. csi profundo. C. de transa I. Ast runt illi se ste tari ingen. manumis paae tamen ad rem non tacit,ut recte Tiraquel. d. n. r . Asteri ille aliam puta Lxcidebisqvib. ut indign. Sed nec ea multum facit.Ratio est,quia r
85쪽
nunciatio est quasi pactum . Atqui pacta de una re facta
non porriguntur ad aliam, 27. g. amte omnia. de pact. Et pactis neque dominium quaeritur neq; obligatio, vel actio. Lao, traditioni π. Qispari . se l. y. g. sedcum nulti. eod. Nunc de Exceptionibus. Controuersum est re generalis omnium exceptionum renunciatio valeat redverius
est valere, tam peremptori alium, quam dilatoriarum. arg. ι peremptorias. C.senient. rescines non posse. destitisse. de iudici Ru iasuo quisque iuri potest renunciare. Exii pruntur tamen C ceptiones nondum competentes sed futurae. His enim fatacta Renunciatio non valet. Videatur Baldus ad peculato ob. a. tu. de Renunciat. vers. Ουι quis. 2. Excipiuntur aliquas exceptiones, quibus renunciari non potest, ut est exceptio excommunicationis, simulationis, silue simulati S usurarii contractus. Bari l. nemorI.de legat. f. Caepolla d simulatiscontractib.praesum. r. se vis. Ioli. Andr. ad Specul. d tit. ut exceptio seriarum Eminarum c. vlt.extra. defertis. l. I. geod Excipitur& exceptio, seu praescii ptio fori, quoad clericos.Excipi-tur denique delicta siue crimina. Quaeritur an renunciatio exceptionis doli non sit tam efficax, ut etiam excludat restitutionem ob grauissimam laesionem ' De hac quaest. plene Corneus consiti. a I . Lb. I. Ipsi enormi laesioni posse renunci ri, fatetur Bart. siquis cum aliteriis V. O. & Corneus d. consi licet enormis letsionis renunciatio non contineat maximam siue enormissimam, ut ILL Ritur Corneus. Nunc de ipso iudicio,& primo, quia iudicia cessant inferiis. potest tamen his renunciari, sed factis in utilitatem priuatorum, ut messium, vindemiarum, quibus ex voluntatet partium potest exerceri iudicium, ut & supra Bart. Iason adl. i. num. ap. de Feriis. Huc pertinet & renunciatio emceptionum fori,de qua supra. Tertio iusiurandum calumniae non potest renunciari. l. a. q. sed quia. C. de iuram. propter
86쪽
ealumn. arto litis contestatio non potest remitti,quia
per eam iudex causam Cognoscit. c. P. . rem non nouam. q. patroni. C. de iudic. I. I. C. deiurantest. Quare ut iudicium sine Causiae cognitione non, ita & sine litis contestatione est enon potest. Quinto de probationibus quaerunt, an illis possit renunciarit Respondent Glollographi possciniudicio, extra iudicium non posse. Bar. Bald. aliique in Auth. iuben V. C. de iudic. Quae distinctio mihi plane falsa esse videtur, nisi intelligatur de renunciatione allegationum, de qua est d. Auth. Alioquin absurdum esset renunciare probationibus, quae ad cognitionem causae iudici sunt maxime ne stariae. Non enim partibus. sed ipsi iudici probandum est, L 3. de totib. Plane, quod est sextum, allegationibus renunciari potest . atque adeo cogi possunt litigatores iis renunciare, quae renunciationum allegatio in iudiciis fi ri solet, cum in causa concluditur, in Icili vel submittitur. De hac renunciat. cst d. Auth. ex nou est. iis. Iudicii pars est non minima executio, quae fit interdum vendendis honis debitoris condemnati, veἰ caxc ere eiu , qui non test soluendo. Sed aduersus carcerem est commune beneficium ces. sonis,omnibus competens, nisi ei renunciarint. Quamuis plerique distinguant, ut Cestionis cum duo sint effectus,
unus ad euitandum Carcerem,altc r competentiae. Vt vocant,
huic quidem competentiae beneficio possit renunciari, illi Vero carceris euitandi non possit, quia carcer sit species seruitutis. Atqui haec distinctio non est recipienda nec in foro usitata. Guid. Pap. decis ait. Capeli. Tholos decisor. Couar. lib. a. var. Resolui. cap. r. Vaiquius. de FaGreg. creation. g. ast. num. 17. Iohan. Guterius tra I. de ruratis contractib.
cap. II. Beatus de inope debitore creditoribus addicendo
87쪽
Atq; haec de communi beneficio contra executionem. Proprium clerici habent. Odoardus; extra. desolui. Cuius beneficio clericus, si non soluat, licet laicus possit, non potest excommunicari. Huic autern beneficio clericus renun-eiare non potest, atq; adeo ne coniiciatur in carcerem. Canonistae enim eius o beneficium, quod est de excommunicatione, producunt etiam ad carcerem, imo ut non cogantur cedere bonis. Eoque pertinet c.peruenit.de Fideiussor. idque argumento militis, quasi clerici sint milites coelestes. Miles namque armatus a iudice condemnatus non Cogitur soluere,nisi quatenus facere potest. Lo.dere iudic. Huic igitur beneficio plerique negant pota Clericum renunciar Ut neque beneficio fori. de quo est e.vit. de foro eo n. dc dictum de eo supra Ratio est,quia clericis haec beneficia sunt concessa non ut singulis, sed ut uniuersis,totique ordini. Vnde cum in ordinis uniuersi pritudicium foret, renunc re non pollunt' Sub enim quisque iuri non alieno, de praesertim publici col- Iegii renunciare potest Accurta. inuitin. g. r. de R. L. Bart.aliique Dd. Llim. C. depact. Eadem ratione inducti Hispanis pud quos nemo vir nobilis ob aes alienum in carcere coniici potest Iureconsulti quidam putant, huic NobiIitatis ordini concesso priuilegio singulos renunciare non posse, ut apud
Guterium videre est. d. a Z. cap. I π.y7. eum mustseqq. nisi iurata sit renunciatio. Sed alii etiam iniuratam valere Contendunt.Couar. d. c. qua uu.para. n. s. Vasq. u. dubitat. .
Nunc de publicis Iudiciis,in quibus hoc singulare est.
quod neque Exceptionibus, neque aliis defensionibus; veappellationi, reus renunciare potest. De appellatione fiam-pto argumcnto Hon tantu.de appessit. Accur a Edepact.ubi Nalii.Bart. quoque & Angelus. de eΥceptionibus, aliisq ;d sensionib' prolixe vitalispapyso. edit.ν ωα qui ita distinguit. vel, inquit, constat reum habere defensiones,velnon Cor
88쪽
nat. Si consteit, non pLic sta et nunciare, si constat non ha re , potest Si dcnicydub una est, etiam potest, sed ita ut poeni. t C re Pollit, & renunciatio laena reuocare. Accurs ad i. r. de Furt. c I. g si quis ultro de amis. Or d. noι antum de 'pestat. Mihi h umanius videtur,ut omni casu,vel nulla sit renunciatio, vel sine effectu,hoc est .vicam reuocare liceat reo,praesertim cude sanguine&vita hominis agitur,cuius seruadae Causa multa alioquin prohibita conceduntur. Dd. inc transege . C. de Transact. Quare & recte concedunt Interpretes accusatum
feriis pro se facientibus non posse renunciare : contra se posse. Quia omnis ratio expediendae salutis honesta cen2
Huc pertinet, quod de appellatione quaeritur, cui potest renunciari in causis ciuilibus,non vero in criminalibus. Ratio differentiae citin I. vlt. g. vlt. αδ appellat II. g. siquis. . quιb. Fest. non liceat. A Ccurs Angel. & alii glossographi ad ae pactum. Ioh. Paponius de arrestis lib. I . tit. s. Marant. 8ario. tit. de Vpellat. num .uo. Gr duob.seqq. snsuos eculo aureo. Postremo de restit. in integri conuenit inter Dd. minorem ei non posse renunciare, tum quia minor ad renunciandum eadem facilitate, qua ad contrahendum induci possit, tum quia non minus in renunciando quam in contrahendo laedi potest arga. ais P Ion g restitutus. . insendum es minor. Αccurs&sii υι Iadex.eod. o.Qdeisintegri restit. vites. d. tractstet. 1 . Quibus nimassentior,d.l. si l udex&rationes in contrarium hoc suadent tantum, ut contra suam renunciat. nihilominus possit minor in integru restitui,ut captus. cI.is minor.
Devi, s effectu ais interpretatione Re
Xplieatis causs,in quibus tenunciationes versantur,reliquum est de earum vi explicemus. Ad vim earum pem L. tinet
89쪽
s1 Huberti Giphani j Tractatus
tinet. Primo renunciatione tolli ius non ipse iure, sed ope exceptionis,instar pacti, cui persimilis est renunciatio. De pactis notum est. l. sivm . f.pacias. l. I. g. sita cum nulti. de pact. De Renunciatione est l. 3. C. de repud. hered. l. quaeritur. I . g. pen. de alchi. eis I. Alex. in L Pomponim. e Nego .gest. Bart. I. r. C. de pacI. Secundo ad effectum ronunciationis pertinet causarum explicatio, eX quibus renunciationes rescindi possimi, quarum fere quatuor asseruntur. I. AEtas vid cet Pistor. confit. a.lib. I. 2. Est ignorantia, in adolOscen-eib. militibus,mulierib. rusticis. De rustico tamen non e tat in iure, sed de rusticitate quae de homine plane imperita accipienda, Pistor. d. o. 3. Grauissima laesio Mynsing centur. s. observ. so. Hotom. consil. 7. num. I. Sed mihi his causa rescindendae renunciationis non placet, ut supra dictum. Neque etiam transactio ex hac causa enormis laesionis re-1cinditur. l. Lucius. g. vlt. ad S C. Trebel2 4. Donatio
inofficiosa, verbi gratia an donationi in officiosae a patrefactae renunciatio a filio facta rescindi possit. l. r. de M
Puto non posse,& proinde hanc non esse causam infirmandae renunciationis: imputet enim sibi filius,qui cum possit in officiosam patris donationem actione rescindere iit. C. dein f donat.huic suae actioni sponte renunciarit, maxime, cum hac renunciatio sit fauorabilis,quia rescistio donatio ais est odiosa. Nam εc querelae inofficiosi testamenti non est dubium , quin filius renunciare possit. vi & iuri nullum dicendi testamentum. l. filio. de iniust.
Detieniendo ad posterius membrum huius ultimi capitis,de interpretatione Renunciationum, paucis Π S ex
90쪽
Personis, quibus renunciatio prosit, vel non, quod idem &de pactis tractatur a l C. in l. =escripIum. ro. g. τί . o seqq. de
paci. Nota autem est regula in pactis; Ea ab trafacta alterin queprodesse,nes nocere. Cuius tamen regulae aliquot sunt exceptiones, maxime quia pactum aliud in rem concipitur, aliud in persenam. ante astigatis legib. Ad eundem modum Z de renunciat. regula constitui potest, Eam ab unofaesam ne rodes
lib. aseudor. Sic filia, quae, ut saepe fieri solet, renunciauit bonis maternis,patre ad secunda vota transeunte,idq; in fauorem patris, an haec renunciatio patri eiusq; omnibus liberis tam ex secundo, quam ex primo matrimonio, an Vero patri& liberis tantum ex primo,hoc est fratribus filiae renunciantis prositi Magna quidem est controuersia, quam Boerius
decis Ira. hydram vocat, de qua copiose Alex. toto consit. s. lib. . Castiens consi ria. Quibus in locis ea quaest. in utramque partem agitatur. Mihi vero eorum sententia verior ubdetur, qui hanc renunciationem reliquis liberis prodesse o- mnibus,n on tantu prioris, sed etia sec ridi matrimonii opinatur.ar I pactio. Cispa . Et hac ratione.Quia omnes eius- desunt patris. cui facta est renunciatio , liberi. Nec obstat, ex hac opinione sequatur inaequalitas inter liberos prioris,& secundi matrimonii. Nam filia suorum bonorum maternorum Domina potest ea patri donare vel cui velit fratri,r liquis omnibus exclusis. l. inremadata. CADudat.QU'recum in casu proposito patri ea bona renunciarit filia, non est, quod eius fratres germani de inaequalitate contendant, siue conqueramur. Summa de Personis haec est, renunciatio-nem unius non prodesse vel nocere alteri,nisi heredi,ad e emplum aliorum contractuurru Quod ad res attinet. Regula est,renunciationem cauis unius non porrigi ad alteram, ut iuris praesentis renuminatio non extenditur ad suturum , sic renunciatio