장음표시 사용
21쪽
i8 De stibili primitivae Melesiae
pore, quo suit pura, illibata & apostoItea, huius communitatis non
expers est dicenda, postquam autem, quod nulla eget demonstrath. one, erroribus est contaminata & apostatica facta, eius commercium ne quidem expetendum est Ludit proinde cum aura, ct gratis cum Lutheranis & Reformatis storiachatur eminentissimus pater purpuratus GOTTIVS, cuius mentem iam dudum exposuit RiCHELI. VS, a) vir alioquin eruditus, qui B Lutheri pervertit verba, ct sannis illa excipit. Scripsit B. LVI HERVS : bὶ Sio ου nos glorimi possimns, nos a papa Non accepi e nostram doctrinam. Scriptim ram sacram, di exirena symbola Dabemus quidem ab eo, non aurem doctrinam , quam solus Deus nobis dedit. Cum RICHELIO errare
morbo. Ecquid hoc B. Lui heri discrimine doctrinam inter & scripturam symbolaque cum sale constituto est venustius, limatiusque Accepimus scripturam & symbola externa a Romana ecclesia, sed nullium exinde ad illam profluit auctoritatis firmamentum. Hoc venerabile scripturae sacrae depositum non solum sedi Romanae, sed toti ecclesiae fuit concreditum. Purior iraque doctrina in scriptura sacra toti ecclesiae tradita adfer Vatur tanquam in sonte, in doctoribus autem ecclesiae taliquam in canalibus. Ubi quaeso Christus, aut eius legati hunc scripturae sacrae thesaurum soli sedi Petrinae demandarunt custodiendum Z Non sola Romana ecclesia, sed & Orientalis haec sacraeustodivit pignora Lutherani vero ecclesiam Romanam admodum defoedatam fugientes, scripturam sacram quam maxime a Romana ecclesia acceptam detulerunt, eamque solam, non vero doctrinam, quia, disertum contra scripturae sacrae nutum, Romana ecclesia mul. tos receperat errores. Aurum itaque gemmasque cum Israelitis ex aDypto abstulimus, ct allium, cepas, ollasque carni S, erroneas, in. quam, doctrinas, Romanensibus praeconceptis sententiis innutritis consilio reliquimus. His cataphractis recentior ecclesiae Romanae alumnus aggressus est Lutheranus, ct demonstrate annisus est, L sterum non esse inficiatum, in ecclesia Romana sacramentum baptismi ν
e vid. Histolae des Variat. des talis Protest Tom.' L Lis. AI. IV. F. LX. p. 3 3 r.
22쪽
ope litterarum eo mmum tyia Um eou bio, mi, verbum evangelii, remissionem peccatorum, sacramentum eucharistiae, Vocationem, & ordinationem, nec minus orationem dominicam & symbola esse adservata. Ast haec argumenta ad un uem
exasciata leges apud JOANNEM FRANCISCVM BVD DEUM d),
qui Lutheri verba satis dextre vindicavit, & nobis otia fecit. Illa igitur ecclesia, quae se verbi divini veritate, Sacramentorumque usu, illoque integro & illibato, tuetur, certe universalis ecclesilae est socia, quocunque etiam terrarum moretur loco. Ecquis, quaeso, dixerit, septem illustres illas Asiae ecclesias fuisse extra totius ecclesiae universalis, in omni terrarum loco ab apostolis conditae, communitatem bis ausiit tam angustos ecclesiae Christi ponere limites , ut crederet. universalem ecclesiam in ecclesiae Romanae contineri terminis, & ecclesias Protestantium extra communicationem
universalis Christi ecclesiae, eo nomine, quod fidem Romanam non profitentur, esse litaS
Quid mordeat Romanenses, nemo non videt. Aegre ferunt. immo explodunt nostram distinctionem inter unitatem ecclesiae emtervam S internam , veramque religionem ex unitate externa potibus, quam interna, probare annituntur. Id agit GOTTiVS; hoc defendunt alii Romanae sedis alumni. EMANUEL SCHELSTRA- TlVS omnem aliquando intendit nervum, ut inanem redderet hanC distinctionem, & simul subverteret nostram, quam de notis ecclesiae veris habemus, sententiam. Ita nimirum disputat SCHEL- STRATIVS e) in sua dissertatione seeunda contra Lutheranos: Amticulo septimo Augustavae confesonis statuitur de ecclesia, quod saevna. Id quod vere catholicum est. Adduin , ecclesiam esse cong re gationem sanctorum, in qua evangelium recte docetur, recte administrantis sacramenta. In cuius prio ri parte latet venenum ba reseos, cum vovsolum sanct ed etiam malifine in Melesia. Addurat Lutherani, ad veram ecclesiae unitatem sitis esse consentire mav lio , di administrationi feramentorum, per quod Aenificant, Wa repta ecclesiae re tiroditioves anti rerum de ritibus ci' disciplina e elestostea posse omitti di negligi, unde addunt haec verba errorem C a ex Dd vid. 6. Dissere. Theologie. qua Judie. B. Martini Lutheri de Romai eccles oc- penditur adv. retentior. S ignot. auctor. liheli. in Miscell. saer. P. IL p. si .e vid. H. Acta Oriental. Eceles contra Milicii haeresin Part. I. Dissertat. II. Praevis Cap. II. de Consess Augestan. p. 83. Edit. Rom. 17 2.
23쪽
exprimentia : nec uereo est, ubique esse similes traditiones humanas, seu ritus aut ceremonias ab hominibvs institutas. Duo sunt, quae eruenda videntur concertationis capita, quorum alterum ecclesiae definitionem, alterum autem notas ecclesiae attingit. Beati Augustanae confessionis conditores, ecclesiam Christi esse congregationem sanctoruor, adserunt, quam definitionem propterea retundit SCHEL. STRATIUS, & venenum haereseos in illa latere putat, quia etiam mali essent in ecclesia. Nullum offendimus hac in definitione eccle. siae essentiali, quae constat genere & differentia, Virus, nisi quod SCHELSTRAT1VS frivole affundit. Veram Christi ecclesiam esse congregationem seu coetum fidelium, ipsius Christi oraculo Matth. XVIII. zo. obvio, confirmatur.' At differentia a piis consessoribus addita, quod sit congrcgatio sanctorum, SCHELSTRATIVM vellicat. Qitae verba ita interpretatur, cuius modo mentionem seci, SCHELSTRATlVS, quod hypocritae, & putatilii Christi assectae Prorsus eliminentur, qui tamen nunquam essent in ecclesia 'christiana defuturi. Sed sciat, quisquis SCHELSTRATII provinciam in se susceperit, nothros consessores non de visibili sed invisibili agere ecclesia, & quidem non tota promiscua hominum congerie, sed de potiori parte, quia ecclesia Christi ob finem S scopum, sanctorum dicitur congregatio, quem paralogismum non causae ut causae iam
FRANLlVS g , ut alios praeteream Augustanae consessionis interis pretes. Quibus adiiciendus est JO. MVSAEVS h i, qui membroriam vivorum naturam & indolem in ecclesia christiana solide ad ver. sus Romanenses vindicavit. Quid regererent Romanenses, si titulum, quo Romani pontifices sanctiami & beatissimi patres vulgo appellantiir, eXPenderem, diceremque: non omnes fuisse sancti,simos &beatissimos. In vulgus enim notum est, plurimos episcopos huius mundi deliciis adeo inescatos. R errorum fece tam graviter tinctos
fuisse, ut ex BARONi I i , GERSONIS, NATA LlS ALEXANDRI k & FLEURII l iudicio hoc nomine plane indigni iudi.
centur. vid. H. August. Confess. Explicat. ad Λri. VII. p. m. 11 8. g vid. 6. Disp. in August. Consess. Disputat. VIII. de cccles ad nunc Arite. d. III. p. m. a I . hin vid. H. Disputat. I. de Ecclesia ejusque veris A vivis membris II. XXVII. Rq. it. Jen. i 667. i in vid. Annal. Tom. X. ad Ian. 9 a. n. VII l. P. 68r. v vid Histor. Ecclesiast. Tom. VI. ad SaecuL X. Cap. I. p. 27. stil. vid. Histola. Ecclesiast. Tom. XIL p. 26'.
24쪽
rentur. Prosecto spamm suam delenderent, & a potiori nominationem fieri adsererent, minique responderent Rontianenses, ob officii partes . hoc nomen competere Pontificibus. Miror proinde, cur non eo. dem, quin immo maiori iure ecclesiae christianae socii ob causiam ,
media, & eflectum, qui est sanctificatio, saneti sint appellandi ΘQuod reliquum est, a sententia nostra nullo modo recedimus, statuen. tes, ad unitatem verae ecclesiae sufficere sinam verbi divini praedicationem, S legitimum sacramentorum usum, neutiquam vero ve,
ritatem & unitatem ecclesiae ex externis caerimoniis & ritibus esse derivandam. Vnitas, qua doctrinam christianam ex verbo divino haustam , & verum sacramentorum usum in ecclesia observandum, nobis potissimum est consideranda, reliquae Vero unitatis notae, quas sibi fingunt Romanenses, ex ipsorum confessione tam lubricae sunt,& invalidae, ut noctuas portarem Athenas , si illas cum B. JO. GER-HARDO m in prolixius excitare vellem. Spinosa nitem SCHEL.
STRATII, S, qui primas ab illo tenet partes , CAiETANI FEL.
VERANil sententia mihi adhuc est discalceanda, qua statuitur, no. ras nostras ecclesiae dubias esse, & Protheo mutabiliores. His cu. niculis nostras rationes subvertere annititur VERANlVS diras, veritatem doctrinae, θ' legitimum sacramentorum usum versario verae inesse recisae s id non inficior, sed nego, Moveos se notas ad discernendam veram ecclesiam a fulgo. Zomvis ecessa esse nequeat sive veritate doctrinae, neqiu e legitimo, rectoque fac, amem torum usus non tamen ivde sequitur, veritatem doctrinae, rectumue sacrament&rum Uum esse proprietates, seu notas disis as verae e
elsae a falsa. Idque evidenter demonstrotur ἰ quia, quae sinu communia pluribus ecclesiis veris, re aliis sops, non meum ego
propria unius tantum: verisas autem doctrinae, es rectus fatramem eorum Uus possunt esse communia ecclesiae verae, ae aliis fosso ergo nequeunt esse proprietates, neque notae distinctivae eccosiae verae afaim. Minor probatur, quia plumes ecclasae falsae Acatsinereum possunt convenire eum eatholica, in recto usu omnium Doramentinum, ut etiam in veritate doctrinae, quae tamen falsae sunt. Etenim IA uotis de veritate doctrinae partialis, vel to talis. Veritas neutra
25쪽
De stabili μ imitivae Ecclesiae doctriOe pistialis: quia potest pars dominae eum recto sto sacra-
meutorum esse μ oprietas, Ombolum, vota, qua ecclesia vera distimguitur a Jaya. Leves sunt, ob quas VERANIVS haec verae ec. Vestae symbola & tesseras repudiat, rationes, quae forte corruent , si ita argumentor: Quaecunque in veteri Hebraeorum ecclesia, Ve.rae & distinEtivae fuerunt notae, illae quoque in nostra, quam Profitemur, ecclesia christiana sunt tesserae: Atqui in veterum Hebrae. orum ecclesia, veritas doctrinae & rectus sacramentorum usus verae& distinctivae fuerunt notae; Ergo & in noltra ecclesia. Demon. stratu non est difficile, & vel unicus hic locus primam notam , veritatem videlicet doctrinae firmabit, quo asseritur: Dedit Licobo suum
verbum , Lyraeli statura sua, rura sua. Non fecit ita ulli genti,
nec iura ista noverunt. Ps CXLVil. ly, eto. De sacramento circumcisionis Genes. XVII. Io. seq. &de sacramento paschatOS, EXOd.
XIl. a seq. pervia leguntur testimonia. His igitur notis Deus suum, quem elegerat, populum ab omnibus distinxit gentibus, ct si haec negaveris signa, nescio, quibus tesseris Iudaeos ab aliis po. pulis discernere positis; quia alia instituta pleraeque gentes sunt imitatae. Demiror proinde SCHELSTRATII S VERANII impuden. tiam , qua has verae ecclesiae notas infringere annituntur. Lydius quasi lapis in diiudicanda ecclesiae veritate, est doctrinae puritas, ea. que ex solo verbo divino hausta, quam normam Spiritus sanctus plus uno loco, nobis inculcat, les. UlII. ao Gal. VI. I6. Praestola, mur tamen veritatem doctrinae totalis, quam lassicere frivole negat . UERANIUS. Omnia doctrinae christianae capita arctissimo nexu sint iuncta, & si hunc vel illum articulum, & quidem fidei funis
mentalem, abstuleris, illa ecclesia, quocunque demum veniat nomine, non est vera. Quod si enim sufficeret veritas doctrinae paristialis . non video, cur vel pessimorum haereticorum coetui verae ecclesiae denegaveris nomen; quia nulla propemodum extitit haeresis, quae non falsis veras quoque admixtas habuerit doctrinas. Atis tenta nunc, si omnes, quotquot eXistunt, conssideramus mente eoelestias, facile offendemus, illas nostra cum ecclesia, neque in veritate doctrinae. neque genuino sacramentorum usu omni ex Parte conspirare. Deviabunt illae, quas dixi, ecclesiae particulares a no.' Ma civitate, modo in doctrinae veritate, modo in sacramentorum . usu, modo denique in utraque parte a fide nostra recedent. Si
26쪽
σφιν Fuerarem communicatoriarum connubis. Mitaque haec, quam commemoravi, in eXploranda ecclesiae veritate, haud firma est lima, multo minus certae & stibiles esse possunt illae, quas Romanenses nobis propinant, Verae ecclesiae notae. Sanctissimus Iesu commilito, Ioannes, omnibus fidelibus, hanc, qua explorare cle. bent illos, qui nomen Christianorum prae se ferunt. subminist nivit tesseram: Si quis, inquit, vemiit ad vos , qui hanc doctrinam non ferat, eum domum ne accipite, Deque salvere iubete. li Epistol. v. io. Ex hoc Ioannis effato tutus colligo, Veritatem doctrinae palmarium esse verae ecclesiae symbolum. Hatres primittVae ecclesiae, hanc noetam in exploranda vera ecclesia primo collocarunt loco, & illa in de. nudandis naereticorum latebris satis feliciter usi sunt. De ista nota
St. AMBROSIUS O his usus est verbis: orsus solus es, quem
nemo debet deserere , nemo mutare. Cui bene dicitur , Domine , ad quem ibimus p verba vitae aeternae habes, ae nos credimus. Viris exsecutorem coelestium praeceptorum: qui, quoviam non mutarie hospitium , coelesis confortium consecrationis emeruit. Fides igiturio imis ecclesiae quoerenda mandatur: in qua β Christus habitat, sit , haud dubie sit legenda. Sin vexo perfidu1 populus, aut pro
ceptor haereticus deformet habitaculum, vitanda Dereticorum rem. munis , fugienda fuagoea censetur. Excutieudus pedum pulvis , ne fatiscentires perfidiae flerilis flecitatibus, tauquam humi arido re nosoque mentis tuae vestigium 'Euatur α Nam sicis corporeas insimmitates populi fidelis suscipere in se debes Evangelii praedicator, tanquam propriis Maia gesta miseri comparanda algevare atque abolere vestigiis, ii ta quod scriptum es: stys infirmatur , ego non infirmor ' ita se qua es ecclesia, quod Mem respuat, nec apostmticae fraedicatisvis fundamenta possideas, ne quom labem perfidiae M aspergere, deferenda est. Dissicile quidem est, teste JO. DAL
LΛKO p controversias recentius enatas semper eX Primorum patrum discutere R diiudicare scriptis, quia illarum aetate de his, quae iam aerius propugnantur, sententiis, nulla mota erat concertatio. In hae tamen re controversa Patrum documenta multum nobis adferunt ad iumenti. Quem enim olim DONATlSTAE ecclesiae verae Docto. ribus moverunt strupulum; ubi e t ecclesia, utrum inter Donatistas, an vero penes orthodoxos, iam ruminantur Romanenses. Putave.
rim a vid. ei. Cominent. in Evang. Lue. cap. IX. Lib. II. p. Iti. III. p vid. de Us. Par. Lib. I Cap. XI. P. II1. l
27쪽
De stabili trimitivae Ecclesiae
rim itaqiae, iisdem, quibtis olim usi sunt Patres adversus DONATISTAS, armis Romanensium nunc repellentia esse tela. St. ARGUSTINVS q) illa nobis propinat arma: Sunt certe, inquit, libri dominici, quorum auctoritati utrique consevrimus, utrique cedimus, utrissae servimus ; ibi quaeramus ecclesiam, ibi discutiamus eausam inram. Tempero mihi ab aliis Patrum documentis, & ad GOT-TIVM nunc redeo.
g. XI. Gnaeius insistit GO IUS suae sententiae & praepeditae persuasioni, & arbitratur: Protestantes ab hac Romanae ecclesiae familiaritate recessisse, neque ullum vocationis suae demonstrare posse in. dicium. Nunc ad rem , inquit, 'aesentem accedentes scimus , Re- formatorum coetus ese ab ecclesIs, quae cum Romana fide ac relue ove communicant, re quae partes ac membra ecclesiae catholicae
semper habitae sunt, segregatos; sed an a Deo sint vocati, ut Partue sis, segregati in Evangelium Dei, ipsi dicu nt, sed nos nega s. r)Giussas secessionis nostrae valde iustas, Lutherique vocationem longe diviniorem fuisse, Romanorum Pontificum auctoritate, qua fidem S instituta a Christo tradita suis commentis & apinis rei Christianae noxiis conspurcarunt, uberius exposui in praefatione Exercitationum
ANTITROMBELLIANARUM s), quare ab hoc argumento satis& abunde ab aliis, quos ibidem laudavi. viris diluto, vela retraho. Vnicum saltem adiiciendum statuo, ED VARDUM STILLING. FLEETVM t , qui pro eo, quo vaIuit, iudicio, exposuit satis, &rerum in eceselia gestarum documentis demonstravit validis, pontifices falsis doctrinis, institutis & fastu hanc unitatem ecclesiae christianae, saeculis statim primis perforasse, id quod in vado est. Si vero nimis curioli sunt GOTTII clientes, ct caussas huius separati. is seu potius expullionis praestolantur, paucis illas ex JOANNIS SARISBVRIENSIS, qui saeuuli XII. fuit consessor longe praesta tulimus, POLYCRATICO u enumerabo: Cum a me, inquit
q vid. Op. in. IX. de Undate Eccles Cap. III. p. a 3I. Edit. Benedict. t vid. l. e. F. III. p. 16 . & I 6 I. is vid. Tom. I. p. l. seq. Edit. I 42. vid. Discovcle conceritii ig the Idolatiγ practised in the Claurei, os Rome Chap. V. of the Divisio m of the Roman. Chuith p. 3 I. seq. a Londo vid. Flaeti Catalog. Tes. Vasta. Lib. XIV. in Sarisburlans Polycrat. Id. 'I. Cap. XXIV. P. I M.
28쪽
oste litterarum communieatoriarum rennubis. a
Boves Sarisburien's, Adriantis IV. pontifex, id dese FereDis Romana sentirent homines, familiamius-diligentius quaereret, ego apud eum usus oriritus libertate, mala, quae in diversis ρrovinciis audieram, patenter exposui. Sicut enim dicebatin a mustis, Romana ecclesia, quae mater omniuM recte trum es, se non tam matrem exhibet aliis, quam vomeream. Sedent in ea scribae dipharisaei, ponentes onera importabilia in humeris hominum, quae igito non contingunt. Dominantur in clero, nee forma sunt gregi, qui recto ealia pergit ad vitam, pretiosam supellectilem congerunt, ares
argento oneraut mensus, Issi etiam ab ova ritia nimis patrii. Nam pauper aut nullas aut rarus admittitis, quem intocium non tam Christus, quam vana gseria introducit. Coneutium ecclesias, lites
excitant, collidunt elerum di populum , Iaboribus N miseriis Uωο-rum nequaquam computiumur, ecclesarum laetantur spoliis, qua sum omnem repuram pietatam. sentiam non tam veritati, quam P etio reddunt. Omnia namque cum pretio hodie, sed nec cras al,
qui lae pretio obtinebis. Nocent saepius, in eo daemones imitamin, quod tunc prodesse putantur, eum nocere demum: exceptis paucis, qui nomen ossicium pastoris implent. Sea. ipse Romanus Pomifex omnibus gravis θ fere imolerabilis est. Praeterea arguitur, quod ruentibus ae collabentibus ecelsis, mas Patrum construxit devotio, altaribus quoque incultis, palatia exstruit,qipse nou modo pin ratus, sed deamatus incedit. Palatia splendere Imrerdotum, j in manibus eo rum Christi Drdidatur eccles a. ' Proiameiarum diripium spolia, ae si thesauros, Croes s eant reparare.
Sea recte cum eis agit istissimus, quoniam' stsi aliis es' saeperit, mis hominibus dati sunt in direptionem. Haec est illa monis strosa, modo biceps, modo triceps & portentosa ecclesia, a cuius mutuo gravissimis, iisque divinis moti causis, nos semravimus rerum secrarum commercio. Miramur proinde, qua fide, & fidei firma mento Patres Concilii Tridentini, hoc minio ecclesiam Romanam dealbare, illamque appellare potuerint XJ Sanctam ecclesiam, re omnisun ecelsarum matrem es magistram , quum iniustae satis noveraeae provincia, in defoedanda sanae doctrinae sorma, sit defuncta.
x vid. Pallaviein. Hist. Concit. Trident. Lib. XXIV. Cap. VII. Sess. XXV. p. Io'.
29쪽
αι De stabili primitiuae Meles I. XII
Fortiori nune impetu in nos irruit GOTTIUS, ct nostram distinctionem ecclassae in visibilem invisibilem, ita explodit: y fi deneMformati , se hisce viis evadere non posse, di ideo ad af - con-
fu iunt. Lelesiam inmissilem comminis Itiir, in desertum fugit,
vam , oculis mortalium subductam saltem per decem saecula. Et pau. eis intersitis lineis Zγ: Deinde, peto, ubinam scriptum es, ecclesiam eatholicam tam cito visibilirer perituram, a quo, quando, quomodo ex orbe terraru m delenda esset, quae per Apostolos tot tantisque D. boribus fundata erat δ Dicent, Romanum papatum et eram ecclesiam operuisse, eamque Π sibilem reddidisse, Πnmo evertisse. Uellicat nos GOTTlVS, & subridet, ob uti tinctionem inter ecclesiam es bEὸm ct invisibilem non heri demum aut nudius tertius enatam, illamque appellitat asylum, commentumque, quam sententiam ex
BELLARMlNO a) BECANO bin aliisque recoxit. Illud, de quo
disceptatur, discrimen, nullum sane est inVentum, sed in rei natura ct indole satis fundatum ; si modo attendatur, has duas ecclesias non esse species contradi itinctas, sed unam eandemque ecclesiam diverso tantum respectu consideratam, respectu Vocatorum visibilem, eloctorum vero ratione, rivisibilem numinari. Unam tantum hi vocati, Relecti, constituunt eccletiam, sed diverso considerandi modo &relatione. Latet invisibilis ecclesia in visibili. Vocati & rhbus ad salutem necessariis instructi quidem sunt multi, oculis nostris obvii, qui tamen, qua electionem & fidem Veram, numerum iisntum faciis uni, neque vera ecclesiae sunt membra, sed hypocritae. E con. trario in hac vitabili ecclesia multi adsunt fideles, qui viva & vera sunt Christi membra, ct quae Dcus pro sua, qua animi recessus momtalium rimatur, providentia novit. Fundamentum enim Dei firmum manet, ef habet hoc Agilium, Domisnu novis suos. t. Tim. II. l .
Egregie haec diversa ecclesiae coni ueratio variis confirmatur stri. pturae sacrae & exempli, , & r stimoniis omni exceptione maioribus. Tempore Eliae vera & visibilis ecclesia tantam ad paucitatem erat redacta . ut sanctissimus & acerrimus religionis defessor Elias geme.
30쪽
ope litterarum e murucatoria um connubis. IIbundus ad Deum dixerit: ego solus superses sum: sed reponit Deus,
cuius oculis ves absconditi a sunt obvia : reliqui, manebuvi septem mittar Israelitariun, qui genua sua non flexerunt Baal, er quorum
os illam nou est osculatum. I. Reg. XlX. v. I . I8. Quibus verbis Deus sanctillimum vatem dedit in pudorem , quod eccletiam Veram Oculis corporis metiri, & numerare velit, quum in visibili ecclesia, tunc temporis pellime defoedata, lateat invisibilis, haud exiguo constans electorum numero. Summa porro mentis attentisne legi, nec legi solum, sed &considerari debent Iesu verba: Ego sum vitis illa Do Der pater meus Uricola es. Omnem palmitem in me non facientem fructum, tollet eum: er omnem fructum ferentem, purgat eum, ut fructum plus asserat. IO. XU. V. I.)a. Observamus circa hoc Jesu oraculum, pia meditatione dignissimum; Iesum se nobis pro . ponere ob oculos tanquam vitem palmitibus ornatam. At palmites
surculique conspiciuntur foecundi ct fructiferi, offenduntur quoque surculi, solis pampinis conspicui, ceteroquin infructiferi. Utri. Se Vero palmites in vite haerent , ct succum humoresque recipiunt. λmnes igitur ad Christi familiam vocati, & rebus divinis initiati, visibilis ecclesiae sunt membra; sed ex iis vocatis non pauci sunt palmites externa tantum prosessione. veluti pampinis se iactantes, ct fructum multo cum foenore futurum simulantes, interno vero nervo & virtute destituti, quos spurios & fictilios merito dixeris Ecclesiae cives. Una igitur est ecclesia, quae respectu membrorum fidem Christianam profitentium, & respectu illorum, qui in verat fide & pietate degunt, & ad vitam aeternam sunt electi, sociorum, summo cum iure in visibilem dispescitur, & invisibilem. Mitto crebram omnium sanctorum compellationem ab Apostolis in effatis, Rom. I. T. Rom. XVI. I F. I. Cor. I. I. I. Cor. XIV. 33. Ephes III. I8. 2. Conrinth. I. i. Philip. IV. 2I. Phili p. I. I. I. Thess. III. i3. Hebri XIII. 24. I. Petr. I. r. & passim traditam. Quis autem dixerit, hos sanctos & electos ubique locorum & temporum semper fuisse con. spicuos 3 Vera proinde horum sanctorum ecclesia, qua sermam in. ternam , ct essentialem, quae est communio spiritualis & fides, ne oculis quidem armatis videri potest. Accedunt alia , quae impedi unt, quo minus conspici possit ecclesia, argumenta, locorum vide. licet distantia, quae efficit, ut non uno obtutu conspici possit ecclesia. Quot quaeso vinculis ligati latent inter Turcas ct serocissimas D a gentes