장음표시 사용
161쪽
supradicto vigesimo tertio eap. O duobus sequentibussermo habetur de excomumcatione, non ita accipiendum est ut Diuus pater Benedictus semper absolute intestexerit loqui de excomunicationesecundu quod hodie comuniter istelibuturi e comunicationes: ita videlicet quod omnia excomunicationumgenera aequaliter in omnibus secluderent contumacem ab aliorum comunione.
Quoniam no est θc intentiosuorum Canonu ; sed, dumtaxat ostendere, quod quaemadmodum culpae sunt triplicis generis, videlicet graues ut obmittamus Nunc leues grauiores, grauissi : ita diuersorum generum esse debent excomunicatio nes.Quam prima es quando Monachus priuatur participatione comunis mensae: quam poenam conplures aliae sequuntur,nempe quia nec Antiph nam,nec Psalmum in Choro intonare potes; nec Lectionem legere, huiusmodi. Ethscseparando monachum ab ali's fratribus,dumtaxat in prἴ dictis rebus,clare innui ut in ali comunicare ualeat, ct fratrumfamiliaritate frui. Inclusio enim unius ut inquit lex es exclusio alteriin. Secuda Grauior recte consideretur, ea est,quae vult Prelatum,nonsola suspendere monachum quod verbum suspendere ostendit, quod hedus excomuniacationes proprie nonsunt eius generis, cuius es illa de qua loquitur ecclesiasancta a mensa, consequentibusJed in totum ab oratorio praecipit
ut nullas eum alloquatur, aut secum conuersetur; sed olus maneat, laboret, comeda ambulet,non
benedicat ipse, neq; ab alio benedicatur, ct huiusmodi
162쪽
qui nec correctione verboru,neq; excomunicationibus dicitis minusgrauibus, nec uerberibus, necati s poenis af bctivis, e se emendatus, immo longe peior effectus, ac superbior;ceu putridu membrinprscidi, pergrauissima pena, penitus ab allis separari. Et hanc breuiter Patres intelliguntfui se Diui Patris Benedicti mente,ac intentione in hoc tradiatu,que facit de Culpis, excomunicationibus.Possumus etia dicere duplice esse excomunicatione,uidelicet monastica,et ecclesiastica.Verunostri patres seniores, qualis hodie abominabile,
atq; borrendu uerbum excomunicationis,considerantes; numqua priores duas hoc,certe tremendo nomιne,nuncuparunt, sed penas magis,aut minus graues paenitentias,oe interia suspensiones. Tertia uero,proprio vocabulo,excomunicationem uocant. Quo circa cu hodie quis priuatur comunis
participatione mensie,aut dimittit piaculum, siue pictantiam quam uocant)aut uinum,aut ieiunat in pane, O aqua semet,uel pluries; non ob id excomunicatus dicitur, ta Osi in pruiniis ca aliis nocomunicet,sed paenitetiatus. Quaemadmota itaq; eulpae magis notabiles sunt tres, ita iuxta regula totide sunt punitiones, se quibus ingillatim,secunctipatru intentione,ct ordine nunc tractauia est.
Sed pauca i primis de le3 ima culpa disseremus. Nomine igitur leuis culpe intelligi uolui errores oes,quos Monachus inaduertenter aut ignora
toquel ex lapsu lingua, uel ob defectu iudicij aur
163쪽
ineptitudinis, similibus de causis, ct in rebus
non magni moment commiserit. Quae tamen culpae leues aliquando ex accidenti, graves escipo sunt,ut puta,legere,aut decerpere pomum in viridario, ne Magistri licentia,imputatur 2 omtio leuis culpa . At i Praelatus p cepisset non debere ab ullo decerpi, O ille rescisset, iam culpa illa exse leuis,ex addita circumstantia,grauior estis cta esset..Idcirco oportet Prylatum in his discernendis multa vii prudentia; ectum magis sta. Me intentionem re picere, quam esse tum ipsum Quandoquidem intentio , quod ex natura sua leue est, graue potest e*cere. Immo vero ipse Deus non solum quid, sed qua intentions opere mur respicit. Sed recte tamen iudicabit Prelatus
cum fuerit omni afectione,ac passione spoliatus.
Perope nanque amor, odium,iudicium alte
rare solent,ut res aliter quam sit videatur. Qui enim diligit superbum alique, non eum superbum
nominat,sed magis vivacem acsensitiuum. Contra νero odienti,bonum uidetur malum, dulce amarum. Quantum igitur ad culpas, regulariter non censeantur leues,sed graues, quae aperte noscuntur ex uoluntaria in obedientia,uel contemptu Praeceptorum,aut ex malitia, seu fraude procesisse: quamuis forsan, quo adfactum leues es sent reputandae. Qus leues culps,νt ridere in choro, oculos habere vagqs, non recte inclinare, de vanis, ociosis loqui,quempiam deridere, tarde ad Ecclesiam venire,vas aliquod,aut quid simile franzere, huiusmodi ,non aliter puniantur,qua
164쪽
.I I risin Ι. I 29 torrectione uerborum,prima reice priuatim, delude coram te sibus,mox aliqua leui poenitentia, ut puta, quod dicat psalmum quinquagesimum in refectorio et fratrum pedes deosculetur, Hel prandeat una uice in terra. Quod se bis correct onibus non emendem tum culpa sua intergraues annumeretur , de quibus insequenti capitulo dicemus.
dus cxcomunicationis.Cap.XXIIII.
Ecundum modum clilpae excomunicationis', vel odistiplinae debet exledi mesura. Qui culparum modus de Abbatis pendeat iudicio. Si quis tamen frater in leuioribus culpis inirenitur, tantum a mense participatione priuetur Privatus autem a mensis cosorti Esta cui ratio, ut in oratorio psalmum, aut antiphona Mon intonet, neque lectionem recitet usque ad satis- lactionem. Resectionem autem cibi post fratrum refectionem. solus accipiat mensura, vcl hora qua prouiderit abbas ei computere, ut si verbi gratia fratres reficiunt sexta hora, illefrater nona, si fratres nona, ille vespertina, usque dum satisfactione congrua veniam
CVm in praecedenti capitulo satis clare mo stratum,qus ita sint culpe leues, quomodo cognosci debeant, punirhante omAia in hoc dicetur id quod tu sine illius innuebamus. T De quod huiusmodi leues culpae ct ita volunt patres pol
quam semel atq; iterum, ac etiam tertio ut dictum es correptae fue rint,neq; ulla fuerit emendatio, tum intelligantur, ut graues puniantur. Similiter declarant esse graues culpas . ouramen mortale peccatum, nisi fortasse tale esse: I de
165쪽
ryo CONST. CAM A L. desui natura quandocumq; aliquis monachur, ndi quidem ex contemptu tunc enim tale esset sed contra praeceptum Abbatis quidpiam facit, uel admittit,tam ct si illud parui videretur esse momenti . 2 ou est si quidem putandum, Abbatem aliquid esse praecepturum citra rationem, Deiq; timorem legem. Idcirco dictae trahi resones, veluti culpae graues,puniatur,nisi forte Praelatus
ipse sub aliqua maiori petua id fieri, vel non fieri
mandasset. Tum enim illa maiori poena mulctandi sunt delιnquentes. Declarant etia poenas omnes quas Monachi priuatim in Monasterio, obtranf- gressionem ordinusubierint subire debere Praelatos in capitulo ad arbitrium Generalis, ct visitatorum,quι omnes simul possint aliquado, iustis
de eausis,poenas minuere,vel augere. Illae tamen, quae a De nitorio iniunguntur, nullateuus alterari valeant,ut infra dicemus. Poena igitur debita graui culpa,hoc est, vi delinqueus toties, quoties in eam lapsus fuerit, commedat ιn terra, in medio refector , ieiunet in pane, O aqua; ρer aliquot dies non egrediatur extra monasterιum,
O sit interim in continuo silentio ; deosculetur Nonachorum pedes,culpam suam tu capitulo di- eat;legat semel .uel pluries integrum Uilterium, vel ali s consimilibra paruis ad arbitrium Praelaii puniatur. Qui sane Prolatus debet ιη his mutata uti prudelia, vi cognoscat naturas monacboru
mitatibus salutaria apponere medicamenta. Sed qua maxeme curet, supbos,i bicies,iclobedientes.
166쪽
LI aER L II rer contumaces humiliare. Et demumsciat,pro loco, tempore,parcere subiectis, O debellares perbos. vero in Regula, delinquens sit in poena quousq; conuenientem satisfactionem sit confecutus, ac veniam; intelligendum est de venia, ct benedictione 2 suo Prylato, possfactam paenitentiam,habenda. Reliqua autem huius capituli satissuperq;suntsuperius declarata.
-s autem frater qui grauioris culpae noxa tenetur ,1suspendatur a mensa simul&ab oratorio.Nullus ei Datrum in ullo iungatur cosortio, neq; in colloquio. Solus sit ad opus sibi iniunctum,persistens in poenitentiae luctu,sciens illam terribilem Apostoli sententiam dicentis. Tradite huiusmodi hominem Sathanae in interitu carnis,ut spiritus saluus sit in die domini .Cibi autem resectionem solus, percipiat,mensura, vel hora qua prouiderit ci Abbas competere, nec a quoquam benedicaturiraseunte,nec cibus quis ei detur .
I Llid igitur,qui culpam grauiorem perpetrauerint, hune in modum Patres puniri voluntoridelicet , ut non solum sint in primis priuati comuni mensi,sed θ sequela Chori. omnino confortio Monachorum, Ita ut cum nullo penitus loqui, quato tempore in poena fuerint,audeant; nisi cum his,quispecialem a Praelato super hoc habuerinfacultatem. Esigneturq; talibus cella propria pro carcere, silentium eis indicatur,non minuUquam νiginti dierum: cum tamen pro culpis gra
167쪽
Mibus,non nisiquatuor esse uelint. S i quis itas familiaritatem suspectam alicuius mulieris habuis se deprehensus fuerit, aut rem cum ipsa habuisse,
grauiorem culpam incurrisse iudicetur , O longo earceri mancipetur: habita tamen ratione person Iochoccasionis,speciei peccati,'numeri.) ddaturq; si visum fuerit bis,aut ter eiunium panis O aqus in hebdomada: ct in summa iuxta deliactum instigatur, O poena. Item Grauior culpa ego quis pro gradu aliquo, i dignitate assequeuda in nostra congregationebad aliquem Principe secularem,uel ecclesiaΩιcum confugerit. Pariteres grauior culpas quis in ciuitate aliquam, ν niens,non primum se presentaverit alicui ex no-sris Monasterijs,si ibi fuerint. Item grauior culpa est quis Praelat' miserit.Monachos suos, auaritiae causa, ad finiuitates,autfunera, vel obie- quia Mortuorum extra monasterium, loca nostrae congregationis. Item Grauior culpa est, si quis arma,quauis de causa in cella habuerit, aut vestes laicorum. - Quoniam vero Patres ordinauerunt quekbet
Praelatu debere ponere in capsa, gulo qμoq; anno,portione Quindenn , quae illi contingit, ct iuuenta seruare propterea si quis hoc non fecisse couictus fuerit,grauiore culpa incurrisse censeatur: O insuper voce activa, ct pagiua sit in proximo capitulo priuatus.Similiter grauior culpa es, nosolii si qui suadente diabolo,alium Monachii manupercusserit,νerum etiam Merbis maledicis, ac cominatorlis eum insecutus fuerit. QJod si aliter
168쪽
LI3ER I. 733 quam manu,ut puta baculo,uelferro percusserit, subiacebit paene grauisme,ut infra capitulo vigesimo octauo,et latius in septuagesimo. ussi nesmonacho,neq; conuerso liceat absis licentia prouincialis Vicarij adire Patre Generale nisi prius ab eo licentia habuerit qui contra fecerit,per mensem quoniagrauiore culpam incidisse volui mancipetur, ct qualibet feria sexta istius mensis,
in pane et aqua ieiunet.Simili poena puniatur,quino existens P latus,neq; conventualis aulgubernator alicuius loci principalis, ad capitula ierit, no habita d Generali,uel a Vicario iusis de causis,licetia.Si aute Monachus aliquissentiretse in aliquo grauatu,uel a Praelato,vel ab alio, serat causa suam ad Patrem Generale in visitatione,etsi etia ab ipso Generali non administraretur ei iustitia q, tamen non est ita facile credendu recurrat,aut persionaliter cum licetia,aut per litteras, ad Di nitorium,ct Patres Dissinitores in tali ca. D. ac seper taliter iuristia admininiret, ut nullus iure de ipsis,ullo pacto, conqueri post.Et qui contra hunc ordine quidpia tentaverit,poenegrauiori culps debita,subiacebunt.Sanxerunt preterea, s nullas nostrg congregationis, neq; Praelatus,
neq; Monacb' post apud moniales siue nostri, siue alterius ordinis,aνt etia apudseculares,νeses
libros,pecunia,aut aliud quidpia seruandu tradere, vel quomodolibet aliter deponere, sub poena , Praelatis quide priuationis victi per annu: Monachis vero vocis actius,ct palius per ide tepus, iis cuiuscuq; oscis. Conuersis aute pub poena carceris per duos menses. I si1 Vo-
169쪽
r3 CONST. CAM A L. volunt etiam,vt nullus post literas extra Monanerium aliquo pacto mittere,neq; etiam sibi aliatas legere,seu aperire,niliprius illas Praelato suo praesentaverit Cedo ab imo,sub poena prima vice, ieiunandisemel pane, oe aqua I medio refectoriisecuta vero vice, manendi in carceret mense: Osic deinceps multiplicetur poena ad arbitrium Praelati, Generalis. Si quis vero litteras Di famatorias, aut libellos famosos, contra Praelaros, uel alios quoscumq; scripseri ct cum dedecore religionis, scandalo;priuetur,si fuerit Praelatus omni oscio,et dignitate,per tres annos, i monachus,omni incio,ac voce activa, pa a,per idem tempus: Et si conuersus, detrudatur carcerisbus per tres menses. Simili poena puniantur quida maledicentes, qui linguam suam semper acuere videntur,ut sursum deorsum omnia vertant,oeperturbent pacem Donaster3. Et quoniam hara perturbationum persaepe causa sunt Praelati nimis indulgentes,ac pusillanimes: propterea Patres admonent: ut si qui tales sunt,quantocius corrigantur,ct acerrime puniantur. Alioquin Praelati ipsi,velut indigni, omni praelationis munere sint privari. Si quis literas non sibi directas aps rire ausus fuerit, uel resignare; aut apud se malitiose retinere,prima vice ter ieiunet insolo pane, O aqua medio Refectorθ,fecunda vero νice, coedeinceps per mensem sit carceri adiudicatus: Oper sex menses sit ponremus omnium sui ordinis,
videlicet si es sacerdos,sit poriremus sacerdotum, siprofessus,professorum ultimus,si conuersus m
170쪽
. LIBER I. rasnimus conuersorum. Si quis vero Praelatus ape ruerit literas Praelati alterius Monasteri',per aunu deponatur ab ossicio suo. Literas vero adsedi recitas, etsubditos uos, quilibet Prelatus νaleat. imo debeat aperire,ac legere. Ite culpa grauior est,si quis P. alatoru,ex bonis monasteri, propria voluntate,munus.aliquod, uel Donum miserit ad aliquem principem homiuem,seu quemvis alium. vltra praecium, ualorem unius aurei; in me-nam,ab ossicio absoluatur. Non enim debent esse Praelati bonorum monasteriorum dissipatores, sed Meles eorum ministratores, ac di*ensatores . Si vero monachus idem fecerit,ueluti furti reus.
trium mensium carcere puniatur. Si tamen P -- latus ob aliquod singulare Benesicium, munus aliquod ad aliquem transmittere velit possit cum coplio, et assensu seruorum; intuitu mercedis gratia tudiniso uel elemosine O no ali er, dummodo praecιum decem aureorum non transiliat. Similiter nolunt,ut quis,absq; licentia donare possit etiam ex bis,quae sua iud tria acquisiuit,aut ab amicis, seu cognatis accepit. Quoniam quicquid Mona-ebus acquirit,non sibi acquirit,sed monasterio . Contra vero facientes panegrauiori culps debita subiaceant, aut aliquanto leuiori ad arbitrium Praelati: tamen non sibi imputetur adfurtum. Potest tamen quis,eiusmodi dona ex se ipso acqui Ata,largiris facultas sibi factasit a Prslato,uel d'Patre Generali. Quem quidem Generalem nullo pacto uolunt huic constitutioni, ob gradum quem tenet , subiacere: sed ualeat in beneficium