장음표시 사용
171쪽
bilem esse Germaniae mensuram propter immodica pudentium di. scordiam ubi lego tradentiu. Et interpretas hoc ait,Grscos re quotidam Latinos xxv miliu passii uoram Germaniae tra clare, Agrippacu Rhetia & Norico longitudine D c LXXX vi. M. passuu latitudinec cLX v II i. M. Ita maxima discordia est inter Graecos & Agrip. pam. Cur igitur Plinius hic n5 multu orae Graecorum opinioni des
esse diciae Locus haud uacat mendis. Euestigiis excplaris manu stris pli,sed deprauatissimi uisius mihi sum hanc eruisse lectionem, Nam
Germania multis postea annis nec tota percognita est. Conie stare permittitur. Vt multu absit Graecoru opinio a logitudine ab Agrippa tradita, Aut,ut multu detraxerit G. opinio. Sequitur , GENERA GERMANORVM V. VINDELlci. Quid hic iaciut Vindelici, qui
Prouinciales suere subiecti Romanis. nam Rhetiam secunda inhabitarui. Scribendii, Vandili.Nam Cor.Tacitus inter Germanicae gentis appellationes 8c uera ac antiqua nomina Vandalios siue Vandi,tos recenset.Hri suere Germanorum ultimi uersus Gotthos & Gepidas a quibus postea sunt in Scythiam propulsi, quemadmodum ex Procopio liquet. Nam Vandalos Gotthi miris modis exagitarunt, ut Buro undiones Vandaloru nationem in Alemanniam ire coeges rint,qui in Sequanos postea sunt tra ressi, quemadmodii libro primo fuse demonstrauimus. Hinc apparet illorum foeda hallucinatio, Vandalos nobis ex Vulnidis hoc est Germanos ex Sesa uinis Scytthis facientium. Ita quibusdam n5 labor, n5 animus deest, sed iudi, cium. Vandili quibusdam etiam Vindili dicuntur. Porro quos Pli,nius hic Guttones appellat,Tacitus libro secundo Hist. Aug. uocat Gotones. Scribit enim Catualda nobilem iuuenem ut Marobodui
promou ad Gotones uenisse. Videlicet ex Marcomannis ad extreis mam Germaniam c5cesserat,in Gotones Vandaloru nationem.In libello De situ & moribus Germanoru. Tras Lygios inquit Gotthones regnant.Nec sunt Gotones pro Gotthis accipiendi. Quin ipsi Procri,io n5 habeo fidem Vandilos Gotthicae nationis facienti, nisi nationes horum aliquot a Gotthis subactas intelligamus, quibus ut uicinis permixti suere. Sed circa Maeotidem consedisse constat, a Cotthis pulsos ut arbitror.Caeterii amplum fuit Gotthorum & GOtarum nomen apud ueteres.Nam orbis descriptio facta Theodosio Caesare iubente docet Germaniam omnem* Gotthiam ad Huistia
amnem us* extendi,qui Dacorum etiam Alanorum sit terminus. Tibiscum intelligo. Sequitur, ALTERUM GENUS INGAEVO NEs. idam scribunt ingenones. Sed neutrum recte. Nam ciers
manica dictio est, quemadmodii ostendam, innuens eos qui sinus
172쪽
maris accolant. Ita sciendum Uuic siue Vulg lingua Saxonum &eorum Germanoru qui circa mare habitant, significare sinum maris aut fluu a,quod superior Germania Uuog appellat, Sc uuone est habitare. Unde Vulgeuuones di sti qui sinus maris incolerent, quos unaatin altera litera omissa,nam geminatis nos gaudemus, Romaoni Uigeuones appellarui.Hos scribae etymologiam uocabuli ignos rantes in Ingevones uertem pro ui nobis in depingentes, qui lap/sus in ueteribus scripturis creber est. Proinde satis liquet Vigeuos nes scribendum.Hoc etiam ipsi populi probant,Quoru,inquit,pars Cimbri Teutoni.Notum enim est istos Septentrionalis Oceani si,nus accoluisse. Sequitur, A c Av HORUM G E N T E. Tu reposne, Ac Chaucorum gentes.Nam Tacitus ait Cauchos a Fris is inci, Pientes,partem littoris occupare. Sed& insulas incoluere Cauchi. Quare sunt inter Vigeuoties numerandi. Nec sine causa dicit Plin. Cauchorum gentes populi magnitudinem ostensurus,quem Taciatus asserit immensum terrarum spatium no tenere tantum, sed & implere. Exhqs Cauchis Franci prodiere sine dubio.nam Cauchorum mobilissimam sentem Francos suisse reor.Igitur olim Franci Vulgetiones erant. I acitus Proximi,inquit,Oceano Vigeuones. sic enim legendum.Plin. noster capite praecedenti de Septentrionali Oceas noloquens, Incipit inquit inde clarior aperiri fama ab gente Innae, ionum quae est prima. Inde Germaniae Seuo mons, ibi immens iis, nec Ripharis iugis minor.Quae uerba sic legi distingui* debent.In cipit deinde,subaudi Septentrionalis Oceanus, clariore aperiri faisma ab gente Vigelionum quae est prima.Inde Germania. Mons Se uo ibi immensus. S c.Transcripsit hunc locu Solinus Mons,inquit, Seuo ipse ingens,nec Riphaeis minor collibus, initiu Germaniae Biscit. Hunc Ingaevones tenent, a quibus primis post Scythas nomen Germanicu cosiurgit.In manu scripto Plinii codicelegit Mons Ebo
Sequitur, P Romi Μ I AVTEM RHENO IS TAE UO NE S.Praecis
puum Germanorii regnu fuit ad Oceanum Septentrionalem. Illic enim Teutonorum secies inclytae gentis quibus ipse Tuiston olim imperasse uideatur.Hq igitur eos qui ad Rhenu & Danubium habitabant tanquam ultimos 5c remotissimos cultores, Isteuuones uocarunt,quod superior Germania durius loquens,die usserstenutioncrdiceret. Ac attendendu hic,fieri respectum ad maritimos illos & in. sulares populos. Tacitus caeteros scribit Istaevones uocari. hoc est,
Si medii non sunt nem Oeeano proximi. Sequitur, Quorum pars imbri.Quid hic nobis delirat Plinius,Cimbros Isteuonibus an numerans,quos ante Vigmones esse dixit: Hanc ob causam omnes Ie
173쪽
gunt Cimbri mediterranei. de quibus suave est legere uarias autorurecentium coiecturas quo loco ponendi sin t nescientiu . Nec animaduertunt quum Istaevones plane ripenses sint, nillil cum hi js couenire mediterraneos uel Cimbros, uel alios quosvis . Ingens hic mendum est,& locus pessime deprauatus. Tu sic castiga, Quorum pars Sicambri. Et colon adde,nam hic sententiae finis est. Sequitur, MEDITERRANEi HERMIONES. Tacitus, Medij, inquit, Hermiones. Didii
sunt Hernuirones mediterranei Germaniae populi inter Rhenu δίDanubium habitantes: Nam Her Septentrionalium Germanorum lingua terram significat, nos hic addimus literam et, uel d. dicimus enim Herd appellaturi istos mediterraneos Herduuoner. Facillima uero suit Heruuones siue Hernutiones in Hermiones uel Herminones per errorem mutare. Scribit Poponius Mela ultra Cimbros &Teutonos ultimos Germaniae esse Herminones . Nec dubium est, inter Cimbros Vigeuon es 8c Quados isteliones ad Danubiu, Herouuones extitisse. nam illic priscis admodum temporib. Uandalorugetes suisse locatas arbitror proxime Peucinos Sc Bastarnas qui Dacis cotermini sunt. Iam Vigeuonib.& Frisii debent accenseri, iste uonibus post Sicambros in Galliam traductos,Tencteri, Usipi j, Brus steri, Chamavi,& Angrivaria ac priusquam Rhenum transirent lim Ubi j.Tandem uero Franci quom e Uigeuonib. facti sunt Isteuones occupatis ad Rhenum locis quemadmodum ostendimus libro primo: Saxonesin postea Isteuones propter Vesiphaliam,& Herisuones propter interiores regiones, qui prius Vigeuones suerant.
Crteru quod Tacitus tradit, Mano Tuistonis filio tres filios assignari, e quoru nomini b. isti populi sic suerint appellati intellige Mannuin hanc formam testamentum codidisse. Maximo natu Vigeuones, hoc est,littorales insulares p populi parento. Minimus natu Heriuonibus, hoc est, mediterraneis imperato. Mediu inter hos, Isteuones, hoc est, ripas Rheni DanubqQ accolentes, regem habento. A subiectis quisin populis nomen accipito. Sequitur, vis Tl Vs SIVE V I s T V L A, A La i s .Quid distri minis est inter Vistillu & Vistula ut uoce repetat Plinius nihil certe.Locus est uitiatus. Tu repone, Vis
stillus, Sueuus, Albis. Errori causam dedit prior syllaba sequentis dictionis quam inepte bis scripsit librarius,alius transpositis eius syllabae literis legit Suculla, alius emendauit. Sive Vistula. Sueui fluuumeminit Ptolemaeus. Quidam hodie Euenum uocari putant. Sequitur, NULLI INFERivs N o B r L i T A T L. Hic leue erratum est sed tamen de hoc lectorem admonere uoluimus ut totu caput Perpur
gatum habeat. Itaq; scribendum, Nullo inserius nobilitate, Hercyo
174쪽
nium iugum praetenditur.Porro uidere facile est quatus Iabor sit e mendare Plinium,S quam res necessaria:ut pessime de literis mere antur,qui hoc agenteis non solum rident, sed& conuicijs proscin
Romanorum magistratuum dioeceseis sic enim etiam illi uoca. rut quas administrationes dicere possumus) apud Christianos episcopi imitatione Ethnicorum gubernandas susceperunt. Vnde
uolumen Praesecturarum Romanarum enumerat Vicarium dioeceseos Asianae, Vicarium dioeceseos Ponticae,& Vicarium dioeceseos Thraciarum.Sic uir illustris Praefectus praetorio Italiae multas dictace sessub se habet.Nec pauciores praesectus praetorio Galliarii. Constat autem primum iri Graecia floruisse Christianiisu, unde & hoe nomen est mutuata antiquitas. Sed ut appareat quomodo prophasnam Romanorum ditionem Ecclesiastica ditio propemodum sitae
mulata,rem excplo manifestabimus. aurici siue exteriores Sequa,
ni praeter magistratum Rauricensis Augustae, Praesidem Maximae Sequanorum olim agnoscebant,qui apud Vesontionem habitabat. Et fiodie Rauricis Sequanis Q cismontanis omnibus a Vocetio mos teusin ad riuum Echen bachum Sequanorum Tribonorumq siue Germaniae primae discriminatorem qui miliario supra Seles adium uisitur Basiliensis antistes praeest, archiepiscopo Uesentino subie, 'us. Simili pacto Tribonos siue Tribocos ab Echenbacho riuo terminali Saletionem usin regit Argentoratensis praesul,antiqua Tris honorum oppida summum Elcebum,aut huius ruinas potius,d infimum Brocomagum sub se habens: ab Argentorato uero quod estiam olim Tribonorum caput fuit,riomen sortitus, no secus ac Cosmes ille militaris apud Romanos cuius meminimus supra, ac insesquentibus saepe mentionem faciemus.Dixi no sine causa, propemodum quod fines alicubi uariatos uideam.Nam n o dubito quin Cois mes Argentoratensis totam Tribonorum regionem sive Germanis
primae partem quae ad Sequanos cismontanos, Leucos, & Medio, matricos olim pertinebat,sub se habuerit. Siquide Marcellinus Ararim scribit inter Germaniam primam fluentem Sanconnam uocap. quem fluuium costat in Lotharingia in extremitate Vosaginarum Alpium oriri in dioecesi Leucorum siue Tullensi.Proinde cernis hie fines mutatos.Nem enim libuit Francorum regi Dagoberto, Mesdiomatricorum & Leucorum Ecclesias occupatis iam finibus prorssus spoliare. Id et etiam in alijs dioecesibus accidit de uariatione finia loquor.sed haec demostrare nimis logum esset.Nemetes Spirensi es
175쪽
piscopo paret, Vangiones Borbetomagesi siue V uorma cien si: Mais oriciacensis territorii homines, Magonciacensi: Vbi j, Agrippinensi: Nervi j quondam Novio magensi tantum, unde Novio magii Nerviorum caput suisse colligo nunc etiam Tornacensi:Treviri Treuiis rensi, Mediomatrici Mediomatricensi, que nuc Metensem uocant,
Remi Remensi.& sic de aliis. Ac rursum sicut Comes Argetoratens sis.Praesectius militu apud Nemetas,& Praesecius militu apud Vangionas Ducem Magunciacesem agnoscebat, & Cosularem ipsum: sic hodie Praesules istaru urbiu Archiepiscopo Magunciacensi subsiecti sunt. Et priusquam costituerentur,id quod sub Prancorum regi hus Dagoberto Zc Pipino faestu arbitror, illae ecclesiae dubio procul in dioecesi Magunc iacesis prae talis erant. Sic Lugduni in Lugdunes si prima, Rotomagi in Lugdunensi secunda, Turonorum in tertia, Senonum in quarta,Trevirorum in Belgica prima, Remorum in secunda Biturigum in Aquitanica prima, Burdegalensium in secutas da Narbonensium item in Narbonensi prima,& Aquensium in seocunda,antistites, propter ciuitatum ueterem primatum, Metropostes enim sunt, suae quisq3 regionis episcopis imperant. At*hoc est quod Lucius papa dicit apud Gratianu, dist. LXπN. Vrbes,inquit,& loca in quib. primates praesidere debent,no a modernis sed mulistis ante aduentum Christi statutae sunt temporibus. quorum Primatus etiam pro maioribus negociis appellabant. Haec ille. Quod autede primarijs Flaminibus ibidem ex Clemente refertur, minus plascet. Vides igitur,ut opinor, quemadmodum ecclesiasticae dioeceses prophanas Homanoru dioeceseis imitatae sint. Porro quuetia transsrhenana Germania ad Christi religionem conuerteretur,magna fas vita est accesso dioecesi Magunciacensi er Francis &uicinis aduenis gentibus: Uuormaciensi, Spirensi,& Argentoratesi ex Alemannis
qui serius Christiam sinu sunt amplexi ni, nisi induisti per Francos,
ceu tradit Agathias, scd tamen ante gentes istas aduenas quaru mox meminimus. nisi uelimus dicere, Magunciacensem antistitem Ales mannorum aliquam cuilibet ecclesiae partem adiecisse.nam arbitror Alemannos ad religionem nostram loge antea fuisse couersos pristisquam Argentorati sedes episcopalis erigeretur. Cuius rei supra mentio nobis facta est. Basiliensis ecclesia Rauricis & Sequanis suis
colenta mansit, nec quenquam externu populia sub suam recepit di
tionem. At CSstantiensis quae Vindonissensi successisse putat, pro Pterea quod olim Id hetiae primae fuerit attributa,eam ob causam magis ad Italia quam Galliam pertinens, praeter magna Rhetiae primae Portione,etia neophytis Alemanis insigniter aucta est. Ecclesia Auo
176쪽
gustana Rhetiae primae uetustissima est. quod docet martyres qui iis ite ob professonem Christiani nominis occubuerunt.Etenim, ut supra quow diximus,Prouinciae Romanorit,ut Galliae, quibus etiam cisrhenana Germania annumerata quondam est,Pannoniae, Noris cum & Rhetiae statim Christi doctrinam acceperunt,quemadmos dum Italia.Non quod regiones totae Christiani sinu publice ample,cterentur, sed quod priuatim sacratissimae religioni complures nosmen darent. Soli Germani,& pertinaciuscule quidem Alemanni in paganismo perstabant. Porro Franci Christiani factit quod post illorum in cisrhenanam Germaniam & penitiorem Galliam immigrastionem accidit,etiam Alemannoru gςntem sibi subiectam paulatim Christianis sacris imbuendam curarunt, uelut ex Agathia liquere potest. Proinde quoniam Francoru reges Alemannis imperabant, qui diu antea Rhetiam primam quae Lico fluuio, Alpibus, & Danuhio terminatur,occupauerant, uerisimile est doctores Christianae religionis ad illos ex Magunciaco fuisse transmissos.Nam quis no crcdat Alemannos quum tantopere abhorrerent a Christianismo, saeis uisse etiam in Christianos quoscun* in Rhetia reperisIent. Hoc itasque pacto Ecclesia Augustana Rhetiae primae uidetur sub ditionem uenisse Magunciacensis episcopi. Id quod de Curiensi quom ecclessia sentiendum.Nam de recentioribus V uirietiburgensi Eistetensi,& Babinbersensi res satis constat.Nam omnino Francoru regibus Alemanni Christiani sinu debent,& ab Alemannis occupatae regiones in quibus si non nouit & qui illic antea non suisset, induxerunt,
saltem instaurarat extinctu at* rudem ac tenuem ad incrementa soslida prouexere.Nec hoc omittendu uideri tum Magunciacensem
Ecclesiam tum Agrippinensem, priusquam Metropoles fierent, id quod D. Bonisacri tempestate factum est, sub Treuerensi fuisse.nam hoc nobis praeminentia loci plane persuadet.
locus de ortu sylvae Hercyniae ubi uulgo legitur,oriri id nemus a Nemetu & Tauracoru finibus. C Iulius Caesar Commentarioru libro sexto de Hercynia sylva loquens,Oritur,inquit,ab Helvetioru,& Nemetu, re Tauracos rum finibus, recta ψ fluminis Danubia regione pertinet ad fines Dacoris,& Anartiq. Sed quid hic Nemetes faciut,quos hodie pro Spis rensis dioeceseos cultoribus omnes accipiut,&quidem recte. Qui uero sunt isti Tauraci, siue ut in sinceriorib.codicibus legitur, Tau,riaci Cur autem ab Heluet is statim ad Nemetas transilit Caesar, poPulos intermedios omittes Rauracos, Sequanos,Tribocos siue Me
177쪽
diomatricos,qui potius erat nominandi An memoria lapsiim dice. re uolumus Crede mihi lector locus iste mendo no caret apud Cor sarem. Ego scribo pro Nemetu, Venetu. Sunt autem Venetes Rheotiae populi sui parte ad inferiorem lacu pertinentes, a quibus Veneatus dictus est. Pomponius Mela: Rhenus ab Alpibus decidens,prope a capite duos lacus efficit, Venetu & Acromii. istos Venetos aris bitror apud Pliniudici Vennotes & Venonetes, ubi recensentur in inscriptione illa Trophaei Alpiu, apud Cl. Ptolemaeu in descriptiosne Rhetiae Vennontes. Vnicae uero literae inuerso nobis istu erros rem peperit. Ex Nenetum enim doctus aliquis secit Nemetu. Porro nomine Tauriacoru accipio,Turgavos. Siquidem suspicor Taurusve Tauriam fluuiu illum fuisse dictu,quem haec aetas Turu uocat. a quo Turgauiae uocabulu quam uideo tam late protensam olim ut Turegu etiam coplecteretur, ab amne quo in Turo siue Turgauia nominatu, nimirum quod Tauriaci tractus uelut angulus & extreismitas esset ut primo libro docuimus. Turegu autem in Turgauensi
pago situm sub administratione Ducis Alemanniae, docet diploma
Ludeuuichi regis Francoru. nam ab Alemannis Tauriacus tractus totus occupatus est cu uicinis regionibus ut supra tradidimus. Nee uero me latet,Tauracos a quibusdam autoribus usurpari pro Rauracis. Caeterum Acromi lacus alterius nomenclaturam,ut arbitror,resseri uiculus ille in lacu excurrens quem uernaculus sermo Romersa horia appellat quasi dicas Acromi cornu siue promontortu. Videatur autem Hercynium nemus aetate Iuli j Caesaris ad lacum Venetuuscppertinuisse, priusquam uidelicet inter Alemanniam &Rhetia superiorem limes constitueretur eo tractu ubi hodie Tutelia arcem& Cregiam videmus, indubie munimenta Romanoru, Iuliomaguuersus, quod ego corrupte Piallendorst dici coniicio, & Brigobanis nem,ad sontem Danub' declinando.Nam ea loca Romani repurgari curarunt, sylvae parte recisa.
Artianam syluam uocauere Romani superiorem partem Her Ni cyn 3 nemoris,qua uernaculo serm de Germani den Schuar uuald appellant,hoc est, si quis interpretationem requirat,nigra syluam. Sed dubium est an a Marte uernaculu istud nomen sit deductu olim,quandoquidem a Germanis lucos 8c nemora consecrari cono suesse,deorumq; nominibus appellari secretu illud quod sola reues rentia uidebant,Tacitus tradit: an potius, quae mihi probatur opis nio, Orc Tuuald, hoc est Hercyniu nemus, addita litera, s, mutatu sita nouis cultoribus Alemannis in Schuuartauuald.Solet em uulgus incognis
178쪽
incognitas uoces detorquere in aliquod sorte significatu quamlibet absurdum. Nam Mars, ut arbitror, apud Germanos suum habet nomen. Ammianus lib. xxi. de Iuliano Caesare loquens, Prosecturus itaq; per Martianas sylvas, uias in iunctas Histri fluminis ripis. De Martiana sylva meminimus in Alemannis libro primo.
QVam sylvani Graeci Latini ψ Hercyniam uocant Germani ueteres appellabant Orcyniam,autore Iulio Caesare. Proinde quod oppidum sermo uernaculus Psorizheim nominat, Orcynheim suit dictum ab Orcynio nemore,in cuius meditullio stum est. Sicut Bostoliemum a Boiis. Nam quae de Phorcyde Phrygiae narrantur,ad lis brum Luciani pertinent, cui ille titulii fecit αψους iopias. Porro Orocynium nemus, quae postea Martiana sylva dici coepit, Iulianus Auis gustus perlustrauit ex Rauracis ad Danubiis prosectus,ubi haec aestas Ulmam conditam uidet. Ita in meminit huius nemoris alicubi cistante Suida in haec uerba, ηος Huakπιπιανυμ vis . Du
ροι -&ωχM E L Dεκα κος, ἐρκαύιον si νομα. Quoruuerborum haec est sententia, Ad sylvam Hercyniam accurrimus. Ac uidi ego rem insigniter mirificam. Ecce enim confidenti animo tibi polliceor, ne* te tale nemus uidisse,neo quantum e o sane nosuerim, in Romano orbe extare. Uerum siue quis putet Tempe quae in Thessalia sunt, siue sylvas Thermopylis proximas aut uastuit Iu& ingentem Taurum, plurimu incommoditatis ad iter habere minimum sane fuerit quantum ad disticultatem asperitatemq; attinet, si comparatio fiat cum sylua cui Hercyniae nomen est.
NIcer amnis est quem uulgus eruditor u hodie Nec charum apopellat. Oritur in Martiana sylua. Panegyristes ad Constantinsi
Magnum, Sed pulchrum, inquit,tibi uidetur,& reuera pulcherrismum est, ut Rhenus ille non solum superioribus locis, ubi aut latitudine vadosus aut uicinia sontis exiguus sed& ibi nouo ponte calcetur, ubi totus est ubi iam plurimos hausit amnes,quos hic noster inogens fluuius,& Barbarus Nicer,& Moenus inuexit. Loquitur auxede ponte Agrippinensi. Ausonius in Mosella. Hostibus exactis Nicrum super & Lupondum.
179쪽
R. Vopiscus in uita Probi Caeseris,de Germanis agens Et quum iam in nostra ripa inquit imd per omnes Gallias securi uagarentur, caesis prope quadringentis millibus qui Romanum occupauerant solum, reliquos ultra Nicrum fluuium Sc Albim remouit. Sic enim utrobi legendum docuimus capite De statu Germaniae ueteris liabro primo.
MArtianus Capella fatis innuit,Danubium a monte Abnouaus bi sontem habet nomen inuenisse,quum inquit Hister fluuius ortus in Germania de cacumine montis ad nouem sexaginta amnes asstimens,etiam Danubius uocitatur.Tu scribe, de cacumine monis Capellae tis Abnouae.riam librari3 uitium est.Nec curandum Abnoba scribai0ςV. turan Abnoua.proh enim v scimus usurpari. Germani D litera articuli loco addita dicebant Daunou pro die Abnau, Romani Danus hium.Equidem Germanicum Abnouae uocabulum collem terrenu& campum pascuu quem nostrates augiam uocant, potius insinuat quam montem syluosum. Et tali loco Danubii sons est.Proinde Tascitus molle & clementer aeditum montis Abnobgiuoum asserit.Caeterum Herodotus ex civitate Pyrrhene Danubium nuere scribit, &e Celtis. Alludit uero uernaculum tractus Poriensis uocabulum ad Pyrrhenem. Ac Celtarum appellatione more ueterum autorum Hecataei uidelicet Phylarchi,Hermippi,& Diodori Siculi, Germanos Intelligere oportet. Illius uerba Graeca haec sunt, αρο---τMus
ne ciuitate fluit mediam secans Europam. Marcellinus lib. xxij. Amnis uero Danubius inquit, oriens prope Rauracos montes, limitib. Rheticis per latiore orbem protentus,ac sexaginta nauigabileis pesne recipiens fluuios,septem ostiis per hoc Scythicum latus erumpit in mare. Haec ille. Tam propinquus autem fuit limiti Rhetiae Geris
maniaeΦ Danubii sons,ut quidam dixerint Danubium oriri in Rhetia. ClaudianuS, .
Prominet Hercyniae confinis Rhetia sylvae, Quae se Danubii iactat Rheni parentem.
N Omina fluuioru Germanica pleracp in alia desinunt, ut in syls
ua Martiana Κunizaha,Schil talia, V uolselladii saltu Volagi, Lebraha,Andelaha Hasel alia. Apud Ruuacum, Ruuaha, quae nQ men oppido & arci dedit. Suarizata apud Coenobium eiusdem ι appella-
180쪽
appellationis in tractu Badens. Proxime Augustam in Rhetia priis ma,Vuertat, a qui Virdo olim dictus est, ac sub nemore Bohemico, Maraualia huius quom desinentiae fuisse credo fluuium quem lacus Turegiensis emittit. Realia in suburbio Selestadiesi, sed mutato pri/us nomine, Ello amni miscetur. GERMANI AE Loco RVM APPELLATIO NEs QUAEDAM
APud Germanos uicis & arcibus nomina plerumq; similiae no/biles indiderunt, ut Quen delingi in Saxonia Quedelinoeburgo. Tubingi, exitelingi,Ezelingi, Geppingi, Gesselingi in Asemannia memoriam sui reliquere uicis costructis,quae hodie oppida uidemus. Nordlingi in Nordgauia habitantes,unde S nomenacti sunt, conlatis domiciliis Nordtingen oppidum costituerunt. Et sic de multis alijs.Non aliter oppidulu Selestadio proximu hodie Gemar di, ctum,in diplomate Caroli Magni quo Lebrahensis coenobii institutionem a Volrado factam,approbat, nominatur Gamaringa a nobili aliqua gente Gamaringoru. Arbitror uero Colmariam primu Colmaringam appellatam a Colmaringis. Nam hac terminatione gauadebant olim FranciWAlemanni,imo Germani omnes.
COR. Tacitus in ipso calce libri decimiterti j Historiae Auguste,
Sed ciuitas Iulionum inquit, socia nobis malo improuiso amiscta est. Nam ignes terra aediti, uillas,arua, uicos, passim corripiebat, ferebanturq; in ipsa conditae nuper coloniae moenia. Necp extingui poterant.No si hymbres caderent,no si fluuialib.aquis,aut quo alio humore niterentur. donec inopia remedii,& ira cladis,agrestes quis dam eminus saxa iacere. dein residentib. flammis propius suggres, si ictu situ, ali jsq; uerberibus,ut seras absterrebant. Postremo tegmina corpori direpta inissciunt quanto magis prophana usu & uiliori polluta, tanto magis oppressura ignes. Hactenus Tacitus. Ciuita tem hic usurpat, quod & Caesir subinde facit, pro toto agro omnio
ditioe. Colonia pro oppido ciuitatis. Verbi gratia, si Reipublica Selestadiensis uicos circum qua in sitos pleno iure possideret Omnes ib. lom habitatores essent de ciuitate Selestadiensi, sed no de oppido. Hoc obiter annotare placuit,ut sciatur inter ciuitate&oppidudisse, rentia. Susipicatus aliquando sum ciuitatem istam Iulion uin Nordis gavia fuisse dc coloniam ipsam esse quod idie oppidu haec aetas Alauocat, propterea quod scieba Hermunduros semper fauisse Roma