Animadversiones in librvm Præadamitarvm. In quibus confutatur nuperus scriptor, &, primum omnium hominum fuisse Adamum, defenditur. Authore Evsebio Romano

발행: 1656년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

Lia I p. T. frgium Lepidum sane commentum ii Iudaea tantum inundata intelligat ut , non leve ut puto sequetur incommoduni fingendum namque ei it , aquas, hoc est aqua-ium molem aegrandem , ad montis instaraisurrexiise, ut Iudaeos Obruerent, caeterasque nationes intactas relinquerent de incolumes. At istud nobis nun tuam concedetur,

id enim fieri ab que miraculo non posse certi isti una est , miracula autem adeo insectatur sui blasphemiis impudens sycophanta ut nulla admittere prorsus videa- tui : Atque etiam quod unianopere attendendum est, scriptor nullus id testatur, quod certe non tacuisset divinus scriptor Moses, quod malle contigiti et miraculum Qui enim miraculum mari rubrim duas partes longe postea adeo di Vili, ut icco pede tran- seruat Hebri Agyptiacorum regum jugo soluti, descripti , posterisque diligenter commilit, Exod . . quorsum hoc incalutam celebre miraculum premi silentio patere tur Praeterea Cainus cujus stirpem perditissimam hocce diluvio absorptam se iis in- dubitatum est apud Patres .interpretes O-'li ρ , hanc cladem effugere potuisset, incertumque nunc esse posset anne ex hac impia ' Caini familia procreati essemus , qui longit- i simis locorum intervallis a Iudaea disjuncti i

R iis in locis vivimus in quos conii

112쪽

zz ANIMADVERSIONES

giise diluvii metu potuisset Cainus. Qui cer te ut a patria procul exulabat, orientalem tamen versus plagam cladem hanc effugere atque etiam nihil incommodi ex hac eluvio in accipere potuisset. Adde, volucres pro sua pernicitate diluvio superfuisse, ii nupera somnia audirentur undis quippe sensim intumescentibus, ubi quo pedes figerent non datum est, quidni aquasillas trajecissent, atque in vicinas terras certatim convolassent' Quod etiam belluae

mnes caeteraque animalia hominesque ipsi po tuissent securitatis&salutis spe praestare. Ve rum longe aliter Moses cap. 7. v. 23. Et delevit omnem seu antiam qua erat super terram , ab homine usque ad pectu tam reptio quam volucres coeli deleta sunt de terra.

His addimus ii grave non fuerit a Chrysostomum, magnum illud lumenis colu

ta es , i iquit, aqua quin ecim lubitu supra i mont/s. Non frustra hac nobis sacra scri tura onno tot sed ut discamus, non solum ρmi

113쪽

nes pecora , qua ruperia, ct rutilia , δε-

mersa fuisse , sed etiam volatilia coeli,

quacunque in montibus diversabantur, feras dices, , catera ratione carentia animalia.

Infinita possem hic adducere quae sanctorum Patrum paginas implent, sed ab his nunc abstineo ut ad alia transeamuS. Iosephum nobis opponit lib. 2. contra Ap pionem , extollentem erosum qui de arca scri'sit, in qua generis nostri Princeps servat tu es , nostri, ait, id est Iudaici, non aritem to- tim generti humani. Possem hic patroni-

clientem Prae Adamitarum in jus vocare, utpote praevaricatorem . nam lib. 2. contra

Appionem ne verbum quidem habetur de Beroso aut de diluvio frontem hic iudorem. ut alibi cogor eliderare in eo homine qui . Authores vulgatissima os perperam adducit, quod imperiti non modo omnino est hominis, sed mala fide agentis. Sed clementer chumaniter cum ipso agimus , monemusque adeat,&diligenter legat, lib. i. contra Ap - ionem. Et ut quavis sponsione cum ipso con- tendamus Adamum primum fuisse hominum, facile esset demonstrare ex ipso me Iosepho. Quod licet probaverimus addemus hic duo loca Iosephi Primum , lib. i. antiq. cap. 3, pag. 6 ed. gr. Frob. 'ita re ur c κγ Adam re vero primus e terrasse tu . Secundum, lib. eodem cap. . pag 7.

114쪽

Te=mpus vero sudab Adaino primo hominum extitit bis mi Iesexcentorum o quineti intia sex annorum Argumentui Inal rada Columba ducit, quod toto capite . lib. . partes in omnes versat,

aitque columbam a Noe missamis olivae ramum gerentem ubi reversia est , non aliorsum oleam potuisse avellere adeo virentem quam ex iis locis qui diluvio inaccessi sue-Iunt, extra Iudaeam scilicet, fieri enim non posse ait, ut anno emenso, terraque perpetuo aquis obruta oleae virescerent adhuc , nec limo squallore obiit e marcescerent. Istud c adeo insolens videtur ut potius quidquid volueris ei probaveris quana oleam in aquis diluvii virentibus soliis remansisse. Egregium vero argumentum , c felix conjecturi qua incredibile putat oleae solia non marcuisse. An haec oco aut serio dicantur non video, puto tamen nugacem hominem nobis sucum facere verba dare voluisse Evolvantur rerum naturalium scriptores, excutiantur

quotquot autho res plantarum Larborum hi storiam conscripserunt: oleam semper viresce re ramos' virescentes semper nec marcescentes conscrVare omnes testabuntur. Neque etiam id ignorant Poetae. Ovid. quippe vocat

115쪽

μυρσόνη κέ re g. Arbores, ita semper virent , quibus ni quam in hyem decidunt folii sunt x l .pabna , citrium si oblim , Durtis, olei cypressus liqua pilae et . ilex , buxus, m)rt so cedrin salix . , u riperim Sec quod his illustrius est B. Chrys. id docet or. 26 in Gen. p. 2CU. AG ιν φύλλιν κε. Forsan dicet qui iam Vbi in Uenit o. ium oleagineum ZIllud omne ex Dei dispensatione ebat, o reperiri, ct colambam rostro co Pigentem redire iterum ad Iusum Noe. Alioqui ct ipsa arbor est nunquam marc sicens. Atque consentaneum es, recedentibiti ludis, arborem Lhuc filiorum comis decoratam fuisse Mirum sane mihi videtur patres omnes hac irare unanimi consensu convenire, de quasi in hanc sententiam conjuratos consentire, u- moue homuncionem contra tot lucule

116쪽

tiam.

Quod addit, arcam non suisse primam narium . verissima una est, si intelligatur, artem nauticam longe postea ad inventam suisse. non enim navem fuisse, telorum ope aquas sulcas e contendimus. Primi enim navium ductores a Poetis dicuntur Tyrii Tibull. . lib. i. cle . . Prima ratem etentis creιlere docta Pros live ut Seneca in Medea habet,

Graeci , navemque Argo primam fuisse censet in Medea , primumque avarchum Tiphyn extitisse. Luaque domitorem freti Dips novam fraenare docuisti ratem. Et adhuc: Ausus Tiph pandere vaso Carbasa ponto , legesque nova

Scribere ventis.

Vereor tamen ne nobis obtrudere velit Henrici activi ensis Albomasaris interpretis somnia , qui navem in coelo adinvenit, ad quam Noe arcam suam construxit. Quod Petrus Alliacensis quasi divinum inventum maxime admiratus est ut refert Ioan Picus Mirandulanus lib. 2. in Astr. c. Mitto hic quae plurimis possem exponere Sst Patrum dicta in hanc sententiam qui orbem universum hoc in loco omnes interpretantur. Vnde Epiphanius lib. i. haer. 39. Sethia-

117쪽

IN UI 3. Ithianorum 'E'ντά, εν λοι rara κροῖ si κλυσμοῦ τις Caterum, inquit, ubi diluviunx reno omnino hominum genus ab unis sit. Et alii item omnes, quos ii vellem hic congerere, in immensum excresceret moles Ope sis, propositarumque animadvertionum limites praeter-rederetur.

tura genuinumque sui foetum ess

Pentateuchum, ostenditur.

QVod evenire ut plurimum iis solet qui se

mel verecundiae fines transierunt, ut impluae sint impudentes idem iis accidit quiveritatis semel limites praetergrediuntur , ut immodice S intolerabiliter mentiantur.Non potuit sane impudentissimus nebulo divina Molis ollimina suis naenii sis putidissimis nugis accommodare , cumque tantam lucem sustinere non posset tenebrio, autographos statim legis libros atque a Mose conscriptos negare impie conatur. Nescio et ero , inquit, lib. q. cap. I. ag 73. quo author satis idoneo compertum sit Pentateuchum Mosis

ipsim fuisse autographum vulgo dicitur , sed

non omnibus probatur. a. causa me movent,

118쪽

i,1ed exscerptos 2 exscriptos ab alio cre-ka1n. In primis quoia in isti legitur Moses mortum , qui enim potuit Moses cribere post mortem Z Io ue aiunt ad idisse nortem Mosii

capiti tisti no Dei; teronomii. Verum quis il-didit mortem Io u ipsius, capite illimo libri illiu qui Iosue inseribitur qui que auo e ipso. conscri tu ut Pentateuchus a Mo e re utatur am impiuinis quam princeps Minsolens facinus iustam temerarium senis παλι mih dogma, nemo est qui non videat ni i qui plane caecus iit aut in eo pristino educatus ex quo ita illai: Religioni pestilentiί- simu in regnis oci publicae Chri stianae magnopere timendum ac periculosum expectandum est. Sed quis adeo stupidus, ut per haec latera alios vulnerari non subodoretur ZQuisquis enim Mosis authorica tem oppugnare nititur, Christi Domini Euangelium eodem ictu vulnerat quique de Pentateuchi authore dubitat de Euangelio quoque dubitat, Christo Domino impie adversatur. Ea est enim legis o licce Euangelicae concordia perpetuaque consensio , ut Mosaica typus sit&ugura, Euangelium vero res ipsa. quaeque divino correptus spiritu conscripsit Moses ac vestit praedixit, eadem re ipsa in

Evangelio continentur,de a Veritate ipsa Mosis nomine coinprobantur , nec- non saepiuscula laudantur. Etenim ἡ Θειαν ἐπ a

119쪽

sophice disseruit, ex divino a latus piritu

edixit, inquit revor. Nyss. Innumeri quidem extiterunt a aeretici, qui Mosi libros sugillare, aut in contrarios sensus det Orouere ausi sunt; sed nullus adhuc extiterat perfricta adeo frontis, ut Mosen eorum authorem esse negare ausus uerit. Nazaraei, fateor , apud Epiphanuam lib. i.

Iibtia dicebant. Θ,Mhil si , HL a majoribi factum fui e Mosen tamen eorum autho-renacio noscebant, ut 5 Manichari apud Augustinum lib. de haer. qui Mosen Pentateuchi authorem fatebantur , quamquam principe tenebrarum excogitatos delirarent. Sed velim attendat hic lector, Catonem aut Socratem loqui sorsan putabit, cum tamen ejus verbis nihil ineptius inconcinniusve esse possit. Quorsum enim Mosen aggredit quid ii Moses Pentateuchi auctor non est, quid inde factum Qtude vincent verba illa lib. . cap. i. pag. 7 I. Solent omnes qui libru Mosaicis scrupulose addicti sunt inventiones scientiarum, artium se disciplinarum rerum omnium et ad Adamum , vel addam refcrre seros Ratione illa tantum, quia nustus homo prior Adam legitur apii ἡ

120쪽

so ANIMADVERSIONES

Mosen. An ista verba ut cilia quae in Mosen Ore blasphemo contorquet, Iudaeis suis quos

tantopere extollit, plurinuam grata sint, vehementer dubito neque Iudaeis in Molis ver ba jurantibus talem censor en acceptissimum lsore confido.

Sed ut nonnulla dicamus quae hujus rei amplitudo sibi sit jure postulat divinum te igi satorem Mosen qui duce spiritu iam ita

vaticinatus cst , mortem quoque suam Pro

phetico spiritu conscripsisse,tradunt Hebraeo irum nonnulli. Philo Iudaeus lib. 3. de vita Mosi sub fi l

imandatim nemine adstant , non scilicet mortalium manibum, sed immortali virtute.

Eo etiam processere quidam ut se ipsum sepelivisse dixerint in in arctissimam speluncam ingressum , animana ibi exhalasse, aliis

etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION