장음표시 사용
261쪽
moveri . Nos igitur Alexandri Papae vestigiis inhaerentes, qui in . Miter praesentatos a Clerico Sc laico patronis distinguens, inter praesen.ci . talos a laico conditionem possidentis censui timetiorem, dicimus quod institutio praesentati . secundo loco a lateo patrono, robur obtinet si Gmitatis . Verumtamen tonstituimus , ut Episcopus , qui praesentatum idoneum malitiose recusavit admittere , ad providendum eidem in competenti beneficio compellatur : quatenus puniatur in eo . in quo
ipsum non est dubium deliquisse.
HU i u s eapitis species, haee est. Patronus Titium Clericum idoneum v
cante Ecclesia praesentavit Episcopo, qui non luit admissus; & eo reiecto rursus patronus prauentavit Sempronium , etiam idoneum , quem admisit Episcopum & instituit in Ecclesia . Patronus praesentare , Epitcopus instituere dicitur. Institutus igitur ab Episcopo possestionem Ecclesiae vacantis obtinuit . Titius primo loco praeseu tatuet petit Ecclesiam , & vindieat adversus Sempro nium. Sempronius contra vindicat , ut fieri solet ia actionibus in rem , j. t. Inss. de ali. Quaeritur quis praeferendus sit. Titius nititur praesentatione priore loco tacta , legitime suit praesenta lux a patrono, illegitime reiectus est ab Epia seopo ; non debet ei obstare iniusta tae reiectio Episcopi , ut non obsat patrono, si intra tempuet a Canonibus pra stitutum, id est, intra quatuor mentes praesentaverit idoneum , reiectio ab Episcopo facta , ut nominatim definitum est in novis decisionibus Rotae , detrQue m. Eptico literatos & idoneos relicere non debet, cap. 3. δερ. De Instit. & reiectio talis suspecta est de tacita ei ventione & eompacto r qua de causa ibi non probatur quod in Ecel sa Constantinopolitana invaluerat , ut contemptis reliquis omnibus , quamvis probis & literatis , institueremur tantum Veneti ; qua de re extat smile Re scriptum eiusdem Innocentii III. ad Patriarcham Coni antinopolitanum , in regisero σnui I 3. quod extat mss. in Bibliotheca eollegii Finensis e & in eo notandum, quod nominatim Francos Patriarcha ille Venetus reiiceret. Historia horum opitulorum haec esse videtur, quam mihi indicavit praesta rissimus Iuri iconsulms Franciscum Roaldux . Inter Balduinum Comitem Flan driae, & Rempublicam Venetam ita convenerat , ut Balduino de recuperanda terra sancta cogitanti suppeditarent Veneti naum , instrumenta bellica , me nias , & reliqua neeessaria ; sub ea eonditione, ut si rerum potiretur Baldutianus, res victoria partas ita inter se dividerent, ut Balduino tederet Imperium,& quicquid prophanum esset, vel, ut loquuntur, temporale; Venetis cederentres sacrae L ecclesiasticae. Uicto igitur Imperatore Constantinopolitano, qui elam savebat partibus inumieiς, & nostibus nominis Christiani , dc rapta civitate Constantinopolitana ἔsecundum pacta & eonventiones Balduinus creatum est Imperatori: Patriarcha vero ex Venetic'elemit est, & reliquis Ecclesiis praefecti Veneti; quod Paulus Rimilivet refert in Ni ista suo, Villharduinus Seneschallus Campaniae in La socii Vernacula; itemque Egnatius. Huiuet igitur pallionis tuenta gratia ,
262쪽
Vene ciet tantum instituebat Patriarcha i II ; quoel inibi prohibetur x Summ3 Pontifice , qui vult pessim omnes idoneos esse admittendos Episcopus igitur , ut redeam ad lpecfem p polit - , primum praelematum idoneum malitiose reiecisse videtur, ut in cap. P torales, νέω , hoc rat. Ergo quia praecedit secundum in praesentatione , ei praelarri debet i ut qui prior
est tempore, potior sit iure . - . - - -
Sed aliud Pontifici in hoe eap. iudicium est. Uult enim prae serri posterio min hoe eas u , meliorem esse conditionem possidentiς : non tam prDpter posset sonem quam obtinet , cuius ratione etiam in pari caula ex notulinus regulis Juri . dicimus meliorem esse conditionem possidentis, L. Iu pari, da reg. Iuras; quam quod prioris praesentatio facta a patrono laico, nullum im tribuere videtur . Et ita recte Alanuq in antiquis glor . palleriorem praeferri tum ratione possessionis, tum ratione canonicae institutionis . quia plus iuris habri Pro latus quam patronuς, cap. Diti ires, fama, de . R. Leg. Patronua inchoat tantum Praelatus perficit e qua ratione moti iidem donum de Nota , in aec Vi nibus novis , deci f. t M. definiunt , intentato posuitario , ut loquuntur , a. in situlo, lassicere pro eius colore deducere, & probare Institutionem tantum. Potuit igitur repraesentari, & institui secundaς , argumento rei venditae prismo , & nondum traditae 3 qua rursus vendita , & tradita lacunda , dominium transertur, L sivi tibi, Cod De heredo vet ad . seu 2 qua lege uti debebasse
Elossae , eum omnino eius species conveniat cum hoc capitula ἡ ι Euotiens, C. De rei vis e. qua utuntur, longe diversa est lpecieς ; ut eruit te Cui acius docuit Ι 8. Observat. cap. 33. Sed antea certatim ita omnes interpretes d. ιegem Quotient accipiebant, ut res primo fuerit vendita, non tradita. uua in i pecae nulla erat dubitandi ratio ; & absurdum omnino quaerere an in rei VindNati ne dominus vincat non dominum . Rejicienda igitur interpretali O illa vetus ,
Porro, quod dictum est, laico presentante, clerico non admisso, Posse eum Turis 3 praesentare secundum, quia nullum tu; acquisitum eli primo praesentato,& ex Handa est institutio & approbatio Epii copi . quae negotium Omne con firmat. Ante igitur eam institutionem variare potest patroni ς laicuς , ut hoc Ioco Doctores docent οῦ exemplo eius qui rogatus uni ex familia sandum relinquere cum morietur, uno electo , alium eligere potest, L unum ex familia ,sa principis & L Rogo. de legat. 2. Quod, inquam , dictum est de patr oriante, id est ita accipiendum, ut praetentato non reiecto a. Epii po , si Μὶς alium idoneum praesentaverit, in potestate lit Epitcopi in tituere quem V luerit , cap. cim autem , infra, hoc tit- - P
Aliud est autem m patrono ecclesiastico, d. east. Cum autem , &
sestralis, eod. unci enim praefentato, variate amplim non potest, hoc entribuere videtur praetentat ἔ non licet igitur in praesudicium ι uris patronum variarea: nam & haec inc nilantia in ecclesiastico viro rep ehmdum p. I. Greutini. Et quia, ut dixi, haec praesentatio tribuit iu , & m
inrem adhibere solartiam in presbyteto praesentando debet patTus clesia licuis valde probo illorum sententiam , qui putant idoneo nin presentato dic c, siastico patrono, eum esse iure tuo pro illa vice , ut laquuntur , privaadum ,
263쪽
argumento electionis, east. Cum in eunctis, in fine, de elin. & eat. bure dialecus, de excesibus Praelat. qua de re Guido Papiuς initio consilii 7. Hae igitur distinctione inter eccles assicum patronum & laicum, utitur Aleis
Tander III. in d. rep. Cum aditem , quam laudat Innocentius ii I. in d. cap. Pasoralis; hoc tamen addito , ut.si Epit copus a patrono laico praetentatu in malitiole rejecerit, teneatur ei dare coinpetens beneficium , quo argumento eo tendo praesentationem Cleriei idonei, a patrono laico factam, non omnino inutilem este & vanam et quamvis enim non tribuat ei ius in beneficio ad quod est praesentatus, si alius in eodem fuerit institutus ab Episcopo; tribuit tamenius ad consequendum competens beneficium e quod constitutum videtur exemplo ordinationis sine titulo factae, quam non vult idem Innocentius, uiuolim obtunebat, omnino irritam esse dc inanem , cap. Cum sit, sura, de praesend. sed teneri Episcopum beneficium dare ; ut qui beneficium quod non potuit, coni lit, tenetur aliud dare, eam Inter eatera, eod. lit. De praebeia. Et rure seudiis stico, qui de allima re investituram fecit, tenetur aliud seudum eiusdem bonutatis praestare, lib. I. sevd. tit. a. Et in L L. Qui tibi , ut semper Ius Ciuile eum Pontificio conferamus . quamvis traditione rei venditae translatum sit dominium in secundum emptorem ; agit tamen primus adversus venditorem acti
ne ex empto, in id quod interest sibi rem tradi et ut in specie huius eapituli, ex Cinstitutione Innocentii l Il. datur iatio, non adversus patronum , qui nihil habet quod dare posuit; sed adversus Episcopum ipsum, qai malitiose primo rejecto secundum instituere voluit.
DE caetero tuae prudentiae respondemus, quod si latet Cimicis vel collegiis de cor cessohibus , vel donationibus instrumenta conis incerint in haec verba vel similia , concessi , vel dedi Ecclesiam , di praesenti charta sim avi: si consentus Episcopi non accesserit , nihil agi videtur . quia pro non dato habetur, quot ab illo datur , qui non potest de jure donare..HU H C locum miror veteres interpretes , quibus'tognita suit Compilatio prima, accepisse de jure Patronatus ,' quali haec sit sistentia Alexandri IlI. cessit nem iuris Patronatus a laicis Ecclesiis, vel monalteriis factam sine ausi ritatet . c consim se Episcopi, non valerer & idem tamen auctor in eo. Iliud, vj a , hoe rit. nominatim ait patronum lai eum ius suum Ecclesiae libere posse
cons 'e'; unle nata est e troversia vetus maer Ioannem glossatorem Decreti, qui in eo. mini Reg. rq q. 7. desiderat in Patronam concedendo auctoritatem Episcopi , habuitque iustitores suos Gossredum & Bemardum ; & Barth
lamarum Brixiensem , Alanum, Damalum & Uincentium, contrariae sunt mi A a a a a vinis
264쪽
*uae tandem obii iniit auctoritate Bonifacit VIII. id est , m
g. sententia vera , kiendum est hoe e litium i , T sir: Limnia capitula huIus tituli ; & eadem de is est ρί', 'Ira , oc titi ad Abbates, Priores & Clericos in episeonatu KI-
Iit II. & Alexandri III. huius capitis auctoris, quae & idem auctor non ora immittit ἔ coeperunt quidam bona fide Ecclesias reddere & restituere ecclesiastidit
insim ta consciebant, vel potius breves ehariz, qu i: minias videre licet in antiqvis monalteriis & abbatiis huius regni. Et harum d mitionum exemplaria duo edidit Ambrosius Moralis, in suis ad l . ILL 3. in qu mini primo Sanxius Rex Navarrae, anno' Domini io, sequam ingenue profestus est Ecclesias in Hispania a l .eculari ordine post Maz-um invalionem fuit Ie occupatas, & ea; ecclesiallicis elle reddendas; donat Eni
Vomite Notum monsi, monasterio sancti Albani: Literis , inquit, Dis p
ias tuas, respondet Alexander Ill. his donationibu & chartis . sve Uerborum formulis, qvibus donabant Eeciosas, nihil sine consensu & au' itate E
K . i pii et in mlerveniente donatio non inutilic est alio h re fuilleti videtur, quam interpretes praetermitiunt , quia perinde est
265쪽
IN Ti T. XXXVIII. LI s. III. COMM.
patroni tonfertur ab Episcopo i & perinde est ae si prius contulisset ipso . AMgumento igitur a contrario sumpto, laico de consensu Episcopi concedente Ee- .lesiam, ipse Episcopuq concedere videtur . Sol non est hoc nostrum capitaliam accipiendum de iure Patronatu , ut satis conflat ex Antiqua , ubi huie concessioni de donationi Ecclesiae statim opponitur donatio iuris Patronat mi hane valere tamquam legitime a patrono factam; stam vero non valere, nisi interveniat auctorita 'eius in tu us potestate eii Ecclesa, argumento L. r. f. I. de esse. Procur. Caesaris.
AL Ex ANDER III. Exo Ni ΕΗs 'E p t s C o P mini A Clerici quidam advocatis Ecclesiarum comparant , vel . quocumque modo possunt adquirunt , ut postmodum eorum filii . vel nepotes ad easdem Ecclesias praesententur : praecinimus, ut id arctius in hi here procures, eosdem advocationibus taliter adquisivis appellatione postposita spoliando.
CONSUL Uir nos tua staternitas, quid tibi saciendiam si de
Clericis qui Ecclesias constructas hereditario jure sbi vindicant. nec tibi volunt exinde respondere ; & de laicis qui praescriptas Ee. evitas filiis vel filiabus , nepotibus suis dare nituntur. ὶ Cum ianuctuarium Dei jure hereditario teneri non possit: non decet aliquat nus lustineri, ut Clerici Eeclesias a parentibus suis fundatas , propria auctoritate detineant , aut laici filiis vel aliquibus laicis concedant
ealdem . IN S c R I T l o docet hoe.eapitulum pertinere ad Clericos Anglos, quos satis constat ex ean. Si qui υem, 3 r. distinci. & ean. Quia tua fratern1 as Ia. . 3. In minoribus ordinibus innititutos legitime nuptias contraxisse, & ben licia si a retinuisse, cap. Sane , supra, de Clericis eo ue. in Auliqua. Et tamen regularito beneficia esse tollenda Clericis conjugatis, apparet ex ς p. a. fum a. Dor. Quamvis non male glolsa in eap. Ioannes, inibi, eod. Si ficos eoniugatos cum suis beneficiiς esse tollendos.
266쪽
Eeesesa, & in ordine suo. Et tamen sauis diligenter rependat integram senatentiam Gresorii, in prima responsione sua ad interrogationem Augustini, primi Anglorum Episcopi, quam etiam refert Beda lib. t. east. 23. Hi ori Nelesoleas utis in ubrum, reperiet longe aliam suisse doctissimi Pontificis sententiam . 'etebat a Gresorio Augustinus , qualis deberet esse conversatio Episcoporum eum suis Clericis; cui Gregorius suadet in nova hac Ecclesiae colonia institue
ea, debere eum imitari conversationem Patrum Ecclesiae nascentis. quibus, ut est notissmum, erant omnia communia. Et hoc ipsum eum suis Clericis obser vasse Gregorium, constat ex ejus vita scripta a Joanne Diacono . sed squis intClerici extra latros ordines constituti, qui cogitent de uxoribus dueendis, debere eos stipendia sua accipere exterius, id est, extra coenobium constituendoses se sub ecclesiastica regula, vivere tamquam Clericos, eanendis psalmis invigilare. Sed quia communem illam vitam & societatem tueri non possunt, id est, ut cum fratribus vivere non possunt, propter uxores superinducias extra ccx-nobium; assignantur eis portiones suae ex reditibuς, & fructibus agrorum Eeaclesassicorum , ut can. Videntes tr. q. I. ubi, ut id obiter moneam , fructus praediorum dicuntur sumptus, ut apud auctorem Commentarii ad episeolam diti Pauli ad Corinth. fallo divo Hieronymo tributi, in illud evitis ro. de colle.
Elis quae fiunt in Sanctis: De sumptibus, inquit, dixit , qui per susuias E
ιlesias collecti mereriobmam fandiis paupfribus mittebantur. Cum igitur Cleriem uxores ducentes ideo velit Gregorius extra coenobium accipere stipendia, quia simul cum Clericn vivere non pollunt; vim facies huic sententiae, si hodie Clericis omnibuς separatim viventibus ideo censeaς maritatis tollenda esse beneficia , quae tamen illis concessit Gregoriuet. Et rurius , si quod ait, exteriur, ad differentiam eorum qui simul vivunt , id velis interpre- rari extra Ecclesiain ; & occasone hujus verbi , Clo4cos istos omnino extra Ecclesam eliminare. Quod ideo latius docui, ut eum glossa in d π.Ioauuer, Ostendam rite Pontificem beneficia sua Clericis uxoratis , & in minoribus ordian ibuq eonstitutis permittere posse. bes manendi estis, d. eau. Si puis vero, tam in d. 'a. aistinct. quam in II. F. I. male interpunctum esse etiam in editione Romana , & se esse legendum uno ductu , ex Beda & decreto Ivonis: Quia o de eisdem patribus iesimus scriptum , quia dies dabatur si Vulis prout cuique opus erat , de rerum quoque stipendio evitandum o prisi endum est. Hi igitur Clerici, ut accedam ad speciem huius cap. eum liberos suscepit, sent, advocationes emebant a laicis magnatibus regni Angliae, ad quos constat Pe tinuisse alvorationes istat, ex Matthaeo Paride in murteo III. ubi recenset iniurias quasdam a Romanis factas Regi & regni magnatibus, super advocali
nibus suis. que omnia confirmant ea', quae supra a nobis de advocatis dicta sunt; de emebant, sive comparabant, ut loquitur. Comparare, pro emere, perpe tuo a pu l Juri lcon sultos nostro & apud alios auctores invenire fas est. Et ta men diuua Hieronymaet Rufino, in Apolog. 3. obilem videtur, auia compara tum codi m pro empto dixisset r Cum comparatio, inquit, aequalium sit, ρ ospmyeie cautingit in 'rem utatione; emmio vos, pretii adnumeratis. & sane a per malatione, ut ri tili num est, emptio coepit. Sed ad rem . Clerici isti emebant uocat irae; , ut fili a suo; , Ut nepotes natos ex filiis , possent praesentare in
267쪽
Feclesiis quarum advocationes comparaverant. Acquisitiones advocationum, ira non probat Alexander I ll. & censet Clericos hoe iure ita comparata esse spoliandos. Haec est huius evit. sententia brevis. Ex qua statim tolligitur ius patronatus e parari non posse, quod sit spirituali annexum, east. Quanto , Dρην, de judiciis , east. De rure, ιnfra, Me tit. Juet quidem est quod laico eompetit; sed hoe tua habet laicus in Ecclesia, ut usufructus eli ius in corpore, L. a. S. De se 1 tu. Ius nempe in ea re, in qua usui testus constitutus est. Sie emphyleuti- eariuς ius in re habere dicitur in L. Si domus, 3. vlt. U. De legat. r. Quid est igitur ius Patronatus 'Est jur ques qui et habet in Ecclesia : &ratime igitur Ee-elesiae, rei spiritualis, in qua hoe iuet consistit, emi per se non potest, & cen setur eodem iure quod Ecclesia d. ωρ. Quanto. qua de re latius east..seq. Sed quaeritur, hoe contractu ita improbato, δc spoliato Clerico, a quo ius Patronatus comparatum est, quid statuendum sit de ipsa Patronatu Ar Ecclesia in qua ventitor hκ jus habebat, censeatur facti libera ab eo onere Para a ueQ r.e fuit istentia Alani, ut constat ex antiquis glossit L Compitati uis Aa potiua Gmrasta fasti irrito , hoe iuet redire debeat ad venditorem, qui pretium teneatur restiturre emptori , quod Demardas Parmensiς tentat. Alanua ha loco utebatur eo. D Me, infra, is simonis , & esu. Siquis In atrio, xj. q. t. qui loci proso non confirmant sententiam. In e . De hoc, traditur ,
Ecclesiam pecuniam a se datam ad obtinendum assensum Principis in electione Praelati , recipere debere e rectissime, quia si sine iusta causa persoluta, in ev. Siquis tu atris, violata immunitate Ecclesiae, certam pecuniam esse solvendam Eccle .e e sed ex his loeis numquam efficies ius Patronatus redire ad Ecclesiam, quae nihil praestitit, euique iniuria nulla iacta est hoc contractu. Denique, nechm loco, nec in ev. De iure, & ωρ. Praet rea, infra, hoc tit. ubi hi contractas improbantur tantum, & irriti decemuntur, nulla poena plectitur venditor . Eam igitur non licet nobi interpretationem comminit et , vel assingere, L. Inter relatioue, J. De paenis. Et sane, scut jure Civili rescissa alienatione re religiosae, de in irritum constituta quae initio valuit, L. t 7.dci U. De rei via- die. Res redimrtur ab ipG venditore, si ad eum pertinere pronuntiatum tuerit, ne recte Aeeursus sentit in L. μα & uti. Cod. De litigiosis i soluta tamen poenassio , de quia in L. p. . C. eod. & in L. t. C. De iure fisci. Eodem argume to dicam irrito facto hoe eontractu , Patronatum redire ad venditorem , qui pretium restituere debebit emptori ; & perinde erit ae si nihil initio inter eos actum esset. Et tamen, ad recipiendam rem ver pretium, qua de re dubitat Aecunias, dari actiones ex empto vendito , quas etiam ad distrahendam venditionem dari constat , L. Ex empto, f. Is qui titua, F. De action. empti, L. Fundus, F. De Iese e missisia, L. 6. U. De re chrae vendit. Eadem ratione in vexata L. Fundus, J Desti, seudo vendito publicato , ut in L. Lucius , si De reici. & L. t . Item fi forte , U. De rei υ ridis. ante traditionem agit emptor actione ex empto, ad recipiendum pretium, quod dedit in antecessum, non in id quod interest, quia su nerveniens auctoritas publica, ut loquitur Jurisconsultus, L. Siρώιs rogatus, 3. I. E. De man . viis.
totum hoc negotium rescindere videtur .
Et hoc ita elso definiendum omnino probat similis qixestio, tractata a Labeone in eodem tractara, sed taxurario casu. Si quaeramus per contrarium quid sit
268쪽
ἐieredum si auctoritate publica , lege quadam , vel e stirutione Pianspla
liberatus sit emptor a solutione pretii conventi, ut hoc casu liberatus est veniaditor a praestatione fundi publicati. Finge, ut in L. Bona fides , E. De aes. empti, emptor alicujus legis beneficio, puta legis novarum tabularum ; quia . ut ex Tullio, Caesare, Salustio, Seneca, Quintiliano, & aliis auctori a n tissimum est, aes alienum oberatis remittebatur, liberatus est: adversus eum venditor agere non posset actione ex vendito i vel f agit ut pretium contequatur, inutiliter agit. Quid igitur fiet 2 debet ne venditor pretium & rem perdete it minime. Eam igitur rem si non tradiderit, non tenetur tradere ; vel si tradiderit , puta fide habita de pretio, ut in L Quid vendidit, J. De contrah. empl. perinde habetur ac si non vendita neque tradita fuisset ἰ & eam petenti
venditori, non posset opponere exceptionem rei venditae traditae. Lex igitur si perveniens rescindit contractum, liberato emptore auctoritate publica : cur idemtion dicemuet liberato venditore eadem auctoritate, ut utroque casu hic pretium perlolutum , ille rem traditam recipiat. Concludamus igitur in specie hu;uῖ capitis, irrito facto eontractu potestate egis, nulla alia nominatim poena addita, Patronatum redire debere ad ve ditorem , pretium vero ad emptorem. Neque praetermittendum est, moveri maxime Alexandrum III. ad hune eon tractum improbandum, quod isti Clerici ea mente comparabant ius patron tuet, ut pollent filios suos & nepotes praesentare ad Ecclesias; & quia vetus est prohibitio Ecclesiae, ne quis sanctuarium Dei iure hereditario pollideat, cari uiolica 3. q. t. Qua etiam ratione utitur idem Pontifex in cap. Con aluit,1Hra . Me riti in cuius inscriptione legendum puto : Idem Episcopo Andrensi. Omni asseveratione confirmo, patronos non posse filim suos praesentare ad E iaetias in quibus habent ius Patronatusὲ quod tamen glossae male admittunt. Et sententiam meam esse verissimam, Omnino probat d. cap. Consiluit, si integra eius sententia repetatur ex I. CCmpilait Ine. Nam consilius fuerat n
minatim Pontifex de laicis patronis, qui Ecclesias suas filiis, vel nepotibus dabant . Cui e suliationi ita respondet Pontifex, non licere patronis laiciet hoclesias suas filii; eoncedere; & Clericis patronis multo minus , quorum succe1siones in Ecclesia Dei, apud Anglos , eumdem Alexandrum Ill. extirpare tentasse , talendit eo. Ad extirpandas , supra , de filiis me ister. Nee ibium eae successiones in Anglia obtinebant, sed & in Gallia aliquando obtinuerunt, ut constat ex eap. I. & eap. ult. De filiis Presbter. ex et se. 6. 3c 63. Hildeberti Cenomanensis Episcopi . Docet enim epistola 36. hane tuisse consuetudincm Ecclesiae Claromontanae in Arvemia, ut in ea nasceretur, non ordinaretur Canonicus ; & epise. 63. ait Synodo Nannetensi, in Britannia Aremorica, nominatim prohibitum fuisse, ne quis ex successione obtineat dignitates, vel praebendas. Idem constitutum in Voncilio Pistaviensi, de quo iacv. I. de praebendis, quod coniungendum cist cum d. cap. r. De fhis Pre. - roram , ut praenotavi ad eap. Inter retera m de Rescript.
269쪽
IM,Tir. XXXVIII. L . III. COMM. 35I
Ux literis I.'Salabriensis Episcopi accepimus , quod desuncta pera a sona Ecclesiae de Laton. G. miles, qui villam, in qua Ecclesia lita est, a monasterio de Uinton. ad firmam tenebat , ad eamdem vacantem Gu. Clericum praedicto Episcopo praesentavit. Postmodum Abbatissa praedicti monasterii alium praetentavit eidem ad Ecclesiam suprascriptam, quo nolent: praesentatum ab ea recipere, apud Cantua. rientem Archiepiscopum gravem de Episcopo deposuit quaestionem. Archiepiscopus autem quia visum sibi erat quod laesum militis super praetentatione praefata nullius esset momenti , praedicto Episcopo in virtute obedientiae injunxit, quod personam illam reciperet, di in possessionem induceret, quam Abbatissa sibi deeraverat praesentandam. JMandamus, quatenus si vobis constiterit, quod praefato militi praescripta villa suerit non' excepto jure Patronatus ad firmam eoncessa , vel antequam de iure Patronatus inter Abbatissam & militem controverissa esset suborta, praefatus Gu. in praescripta Ecclesia per Episcopum
ad praesentationem militis institutus fuisset: ei dummodo alias sit idoneus I adiudicetis Ecclesiam , ita quod si Abbatissa obtineat ad . versus militem, illi de temporalibus debeat respondere.
ID TM A BAATi s A Nor I ALBERTI.CON MLTA Tio Ni Aus. R insta : Si quis Clericus ab ordina. rio Iudice in Ecclesia suerit institutus ad praesentationem illius, qui ejusdem credebatur esse patronus , & postea jus Patronatus alius evicerit in judicio, institutus non debet ab ipsa propter hoc removeri , si tempore praesentationis suae ille, qui eum praesentavit, jus Patronatus Ecclesiae possidebat , cum ex hoc ei, qui de jure debet ha. bere , nullum in posterum praejudicium generetur. Si vero non possi debat. sed tantum credebatur esse patronus , cum non esct , poterit ab eadem Ecclesia removeri .
270쪽
SPKci Es his est. Miles quidam ab Abbatissa Vintoniens villam quandam conduxerat, vel, ut ait, ad firmam tenebat; cuius barbari vocabuli oriao est pereleganς. Coepit enim ab illa Constitutione Zenonis, relii tuta a D. Cui acio lib. D. Observat. cap. 38. quae etiam extat in synops Basilicωn I euu es avii lib. 2 o. ρλt. t. cap. 97. cuius qu que meminit Iulianu recessor in suo quodam dictato, edito poli interpretationem Novellarum Juiliniani ubi ait in tit. Cod. Da toean o et mi. non esse praetermittendam pulcherrimam illam legem, qua eonstitutum est licere intra annum a contractu conductionis receiadere, puta locatione iacta in quinquennium, ut solebant; vel longius tem arquad tamen antea non erat permissum, ut inibi Cujacius docet , nisi in casia
Cum igitur hae nova lege permitteretur impune locatori expellere condun, rem conductori recedere a lotatione ; cceperunt allere locationi hu: expres.sas conventiones. quihus nominatim caveba ur ne intra praelli tutum tempua r
cederent a contrastu . Quod apertissime probat cap. ust. infra, Ne Pellari vices suae, vel tactiliis sub au uua censu concentit. Ex quo intelligimus hanc Zenoni et i gem, quamula in Codicu rei lituto temporibus Lotharii desideratam, utpote Graecam Constitutionem, fuisse in Oriente cognitam, & proquiritatam, ut de Constitutione Thecuosii senioris de praest i ptiHae tricennii, Sidonius Apollinariς ait. M. 6. ii 5. 8. quam nee in Eodice Theodosiano , nec in Ju. linianaeo extare, viri doctissimi almittunt bene. Negari non potuit in d. ωρ. extare certissima vestigia huiua Zenoniana: Co stitutioni q. Cum enim quidam a rectore quodam coniux illet Ecclesiam, id est, reditu & truetur Ecclesiae, usque ad septennium coepit rest r, cum non pro- haret hane conductionem, intra annum uti iure dictae Constitu tonis ; dc expellore conductorem qui porrecto libello suo Summo Pontifiei , narravit se intule a rectore excussitim , qui nominatim prae lita fido firma.erat se intra
praestitutum rempua eonductarem non expulturum, qua cautione nominatim renuntiabatur dictae legi, quod & ipsta lex permittit. Inde igitur firmae nomen, quod praestita fide de non expellendo eonluctIre firmaretur contractus. Firma igitur nihil aliud est, quam eonducti a firmata, ut in letibus Potastismm firmata emptio, sub tit. De firmatione . Et ideo recte eapiti praecedenti, ubi de emptione tractatur, hoc capitulum subjicitur de coaductione; cum hi duci contractus magnam inter se familiaritatem habeant, L. r. E. Loesti se in reformatione legum Angliae . apud M tthaeum Parident , pr mi tit Rex Hynficut se non venditurum Ecclesiaς, nec ad firmam daturum. Miles igitur iste eum villam quamdam eonduxisset ab Abiati illa praedicta, in qua sita erat Ecclesia , cuius Patronatu , ratione dictae villae, pertinebat ad inmnasterium Ecclesia vat ante, mortua periona, ut ait, id eii, rectore : personas enim mu uato vocabula a Gallis noliris, cau. Guaestum l. s. r. Presbyteros . Labant. Et inde personatus, cap. Ctim are sita ut, de Cons tutiouibus, cap. Ad aures, de Re e tris , eam Dudum 2. capire In Genesi, de eleu. e , Conque reutet east. M. Lael. ωρ. sitioiaam, & e p. tili. De filiis Presister. cap. i. & ῖ.d D. V eis. eam De multis, in Fue, De praeh. ct dignit. & pals m in his Iibri , oro munere iniunctra Presbytem eum dignitate, aut sine dignitate, Gallos autem nostrus hae voce uti solitos ,' constat ex loco supra a nobis