장음표시 사용
271쪽
llato in rap. r. ex Ivone Caanotens epise. 17.& tentari potat te paribuς ripimκ egi, , quod vir magnila non admittit, hane υ em milio noliris cognitam , ASynodo quadam, ubi legimul haec verba: De eretesiasticis vero, si bona p'σο
fuerit , perdit uoram Iutim ; mi res tura vapulem, aut tu carcere recliauauttiri
Nam bona persona, eli Presbyter iam beneficium adeptus, qui honore suo, Rheneficio in casu ibi proposito pri vandus .est. Sed ad rem . . Mortu rectore, aut persona, misci condu tot villae id meum Preςbyterum prae tenta, it Episcopo Sarisberiensi, sie legendum, qui suit admissu:.& institutus ab eo . Postea Abbatissa dicti in masterii , cum erederet ius Patronatu; ad se pertinere, etiam locata villa, Episcopo alium Presbyterum praesemavit F quouon admisso, gravem querimoniam , ut recte est in Antiquo, sc deierre que imoniam , in L. 7. C. '. res. deposuit apud Cantuarientem Archiepit cineum r Angliae Primatem. Qui non probans mili uticinem ab Episcopo factam iure causa dc cognitione, Episcopo iniunxit, ut ex pullo primo iiilli tuto, iniu- tueret praes tatum ab Abbatissa , & in milies siciliem mitteret. Episcopus, ut colligere licet ex Autiqua, laute mandato morem pellit, dc expulit primo I stituit secundum: sed lide statim literis sui ιJgnificavit Summo Pontifici, miuia plena relatione, & opinione, .ut loquitur jurisconsultuq in L. 6. f. De imire uia. er retis. Et ita Summus Pontifex motus hae suggellione, ait hanc causam inter hos duos instituto c minitti definiendam Epitcopo Heresordensi ,
di Abbati Fordensi; sub hae tamen forma, ut priua rei lituat de possessione d pulsum praecepto Archiepiscopi . Qucia in antiqui et Itogis Vincentius ait esse nntatu dignum , ut siquis etiam per judicem de posseisione deictius suerit, testimenduς sit. Quidni cum reidem dicendum fit, sire scripto Principia , L ., . C.- de vi. L. 1. C. 13 yee vim, aut otio modo pelli sti suem quis ail ptur'fu rit. Et est simili et species huie
nostrae, apud Symmachum lib. io. υ s. f. ubi Theodoro quodam clis post nimne sententia judicis depulso ex r. stripto Principis, re matur ei celeri .er Ita rus mitelli nis, antequam de omni negotio cognoscatur; id est, mandatur prius executioni pars rescrimi de possessione reformanda. Et de roieripti; , quibus executio mandatur ref andae possessionis, vel alia similis , accipienda eii vexata L. Et si uen cognitio, C. Si contra jus Dei titil. publio ut nempe etiam in liis reicriptis, quibus executio mandatur, erignoscatur de veritate procul irquod & d. epimia docet, & eodem lib. epist. 3r. etsi preces veritate nitantur, execuetioni mandatur rescriptum, antequam de negotio e gnoleatur. Si ver fraua intervenerit, non suspendit executio reserimi eo nitionem negotii : sedit; marte suo procedere debet apud Julicem et nipotentΡm . Male antea hane legem accipiebant, ut is tui exedulici rei iudica Et mandata erat, si frete iratas intovenisset in Rescripto impetrando, iterem de neg tio lana iudicato com
sceret: quem falsum intelle uim erudite iniicit Alexander III. in e . De ea tero, fi pra, de semen . O re iridie. ut in hae parte multum debeat Ius CL vile Pon: ifieio. Mandat igitur Pontifex in line nostro e p. Iudies et delegati , ut restituti inefacta hanc causam inter hos Presbytercς militutos audia: t : eis ieeis probatum fuerit illatare Aulam non excepto iure Patrona tuet laisse datam 'ad firmam; vel ante czntroversam motam ab Abbatissa de iure Patronaim, e hslet i res Bbbb 1 teri in
272쪽
terum a milite praesentatum, fuisse ab Episcopo im itutum, eidem adtulierni Ecclesana: qui tam dii posti a , Abbatissa sorte obtinente contra militem , de
buit Abbatis is de temporalibus respondere, id eii , ei.solvere pensionem patrono debitam, ut in cap. Ctim uer Lius, Iupra , de sutent. ct re itidie. 5ceap. materea, infra, hoc rit. Et sane, si probaverit non excepto dure Patronatu; villam fuisse locatam, salis e n. lat militem verum fuisse patronum: transit enim luet Patronatus cum universitate, east. Ctim faeculum, infra, hoc tit. vel, ut Iurii conli illi loquuntui, per accellionem ; ut de modico loco lacro, vel religiolo, traditum est in L. Q. & 24. U. De contr. h. empl. ubi Accursius nominatim notat, idem et se dicendum de nostro jure Patronatus. Quo argumento Tiberiua apud Tacitum lib.
I. Anuatium, cum quidam accularetur impietatis ad verius Principem , quod sta uag Calaris, quaς inter res lacras receni bant, cum hortis Π ancipallet, respondit, statuas irincipum venditionibes hortorum accedere solere. quia & dicendum est de simul aeris reliquorum numinum, quae in praediis tuis veteres habebant ; de quibus accipio L. atatuae 4 i. Ist De afur. itatuae M le constitui ulumfructum , si opportuno loco collocata fuerit ; quod explicandumhest ex initio I b. i. Floridothm Apuleii. Ut igitur locus sacer Sc religiosuς accedit fundo vendito, ita & tu; Patr natus , nisi nominatim excipiatur. Inde sequitur hoc probato a primo inlli tuto, eum Ecclesiam obtinere debere . Sed quod ait Alexander IlI. si ante motam de iure ratronatus controve sam inter Hbbatissam & militem, idem Presbyter praesentatus & inllitu uet fuerit, ei esse adiudicandam Ecclesiam; quod, inquam, ait suakere praeientationem militis bona fide fastim, si credatur patronus, id non eis sine controversa . Nam in cap. Con irationibvis, infra, Me titi nominatim definitum et , non iussicere, ut credatur aliquis patron ut sed debere eum esse in pollessione juris Patronatus, id est, debet Presbyter inllirutus probare eum , a quo pr.esentatus est, ulum suisse hoc iure, ut in L cap. Cum Borauidcis , ubi similis species huic nostrae proponitur. Quid igitur dicemus ad cap. Consiliarioisi s ; sane dubium non est sententiam Pontificis iii hoc cap. nostro niti ratione iumma; eonstat enim bonae fidei possessorem ante litem motam facere frumisi ium. Cum igitur ante uam denuntiatum esset militi, Presbyter pranentatus sit hona fide, id nique in titulua ab Epii copo , non video qua Juris ratione removenduet sit, etiam pol ea obtinente baiicta. Et quod traditum est in d. cap. οὐ διatreuibus, id Antiqri a d et alis nominatim docet esse ex consuetudine quadam Anglicana ,' quae cum fuisset nominatim Pontisci proposita, secundum eam rescribere voluit , ut 1Π- numeris aliis locis. Et hoc magis probasse videtur in d. top. Ctim fert Oluus. I nocentius III. quem Matthaeus Paris m Ioanne I. verissime aii sui sie audacem Jurii pcritum & hoc tamen novum non eis, ut quod ab Ecclesia Gallicana, vel Anglicana observabatur , ad communem Eccles se universalis uium auctoritate Pontificis Romani revocetur. Ideo Ravmundus de Pennasorii , auctor huius Greg rianae Collectionis , in d. cap. Cc uitatio ius , haec verba . secv idum Anglicanam congia diuem, utpote post innocentium I H. supernua , Obliteranda elle censuit.. ν
273쪽
Quod au em ait in hoc eam Pod moram commversam , id ego non aecipia cuni interpreti m de lite contestata apud Iudicem : ted si denuntiatum fuerit, exemplo Senatu leoni ulti temporibus Hadriani facti, de quo in L. Item vinitunt,
L. Stai s lege. 3 Si aute, J. De petit. hereae
ILL u D praetet eundum non duximus , quod si laicus Episcopo i consulto Ecclesiam non vacantem eone it religiolae domui , &postia cum vacaverit ad praesentationem ejusdem laici , Clericus ibi fuerit per dioeces anum Episcopum institutus, prior concessio secundam institutionem . quo minus habeatur rata & firma , non potest aliqua tenus impedire: cum illa concessio de jure nullius potest esse momen. ti , tum quia de re non vacante sacta est , tum quia laicus sine auis soritate Episcopi nemini potest Ecclesias dare , licet religioso loco jus Patronatus conserendi liberam habeat facultatem . Si vero ius Pa. Ironatus vacante Ecclesia religioso loco contulerit , & aliquis sine praesentatione fratrum eiusdem loci fuerit in ipsa Ecclesia institutus , ejus secundum rigorem Juris est institutio irritanda .HUius capitis interpretatio repetenda est ex east. Quod autem , β. Da
cetero , Iura , Rc tu. ubi diximus has danaiiones , vel eoncessiones Ecclesiarum , esse accipiendas de Ecclesiis occupatiis a laicis , quas tandem --na fide ecclesiallicis reddere coeperunt : sed id non potuerunt sine auctoritate
Epit copi. His cognitis , finge . Quidam Ecclesam , in qua habebat ius Patronatus ,
occupaverat . Idem decimas ct fructus omnes percipiebat, ut in cap. hoc tit. in I. Colles. Constituto tamen in ea Presbytero . cui ad victum necessaria subministrabat: tandem hie invasor Eeciesue, Ecclesiam non vacantem concensu monasterio sine auctoritate Episeopi; dc deinde vacante ea Ecchsa jure Patronatus Presb terum Episcopo praesemavit, qui in ea inlli tutus suit. Queritur an prior contelli facta m asterio, impedimento sit secundae institutioni. Cum enim laicut Ecclesiam concesserat , ius omne quod in ea habet , concessisse videtur , argumen o eam Pa rati e , supra , de dona . haec est ratio dubitandi vera. Non potuit igi mr praesentare ad eam Ecclesiam, eum 'ius omne quia in ea habebar, priori cellione abdicasse cent'a uret sed roseandri Pontis .ibyre hae quaelirans e m saltus, non obstare hanc primam donati mem ipse iure nullam. utpote fartam eontra decreta Pontificum,can. nec I6. q. T. d fit contra i se , nullum est, L. f. C. De te ib. Sic alio facta contra legem Cinciam, id eit, ultra modum a lege Cincia prae- ω
274쪽
scriptum, nulla est, L. at. R L. 24. F. De donat. L. Pure,' l. Π donat , de g. Si etim, J. De doti mali ρο metus excepto Et ut ostendat Pontifex hane donationem esse nullam , utitur duabus ratio nil more nostrorum Jurisconsultoriam i se enim sententias stias & opinionis communire solent εν στασι , - προς- σε , ut Craeci rectores loquuntur, quod iliquando audivi eruditin me docentem Jacobum Cujacium . & compto bant m ex multis Iuris nostri locis, ex L et4. Ad teae. Int. de aduh. L. m.. δε fereis expert. Li6. de cvii rit tu . Laz. t . mod si Procuri tot per Itidi em, TR.m ν tam haber , L. Scieudum , de aedi t. ed A. & L. Ita tamen, ε . e patre, V. d Trebul cujus speciem breviter explicasse se sci t. Finge . Quidam Titium sibi heredem scripsit , eumdemque filio impii etie otedato subitituit, & rogavit ut hereditatem filii impuberic restitueret Semproni 1. Probat Iulianus non usse cogendum heredem vivo impubere eonte an di fideicommissi causa adire patris hereditatem , duabus rationibuet. quia conditationato fideicommissum est , ii filius ante pubertatis annm decesserit h.re est prima ratio. Sed subjicit sortiorem, quae instat & urget omnino; quia et siccinia dilionile fideicommissum non fuerit, in robum est de hereditate Pi .entis pus i sollieitum esse . Et hac ratione tuta in eadem specie Ulpianua utitur , in L. a. β. Interdum, de is . oe pupili. δει it. Eadem igitur ratiocinandi forma, eleganter Pontifex hac loco dacet donati nem , de qua quaeritur, nuti m esse . Primum, quia facta est de Eecles a non vac me: sed hoc non erat iis is, quia quam,is regulariter Ecclei a non vacans nari non possit , ap. 2. G Q. prehen , tamen religiosa loco etiam non acans donari potest, cap. Co ut at s , supra, de douat. Addit igitur ii, timquam viet etiam non vacans donari possit ; tamen facta est donatio sine fiuctoritate Episcopi. & hae secunda ratione convincit donationem esse nullam. Potuit quidem hic laicus monasterio conserre iuς Patronatus, quod in ea Ee-e , habebat sine auctoritate Episcopi ,'ur diximuς m d. h. De caere se quod potuit non fecit: concessit enim n tua Patronatus, s Tecles am ipsam. Fecit igitur quod non potuit, dc ideo nullum ei l , L. Verbis ei illibus , H. Destili. O pi pili. Abstit. ubi verbis civilibu dc directia , stibili tutio pupillaris ultra pubertatis annos i stra si quamvis verbis fideicommissi etiam ultra hertatem possit substituere. Et ita, ista si, L. Coheredi, e . t t. De et ut . O pti'. addendam esse satim d. f. b orbis civilibus , cum sit ex eodem aucto re & libro, docuit me idem Cui acius. Quod cero ait in fine , insilutionem sine praesentati ei e pat ni factam de rigore lurix esse irritandam ; notandum est esse ex antiquo illo Jure , quo diximu hoe iue Parronatus suisse ab Ecclesia permi sunm, id est, ex con . sectic
275쪽
in cnimo Ni A M. & infra: Absurdum videtur omnino, ut ad
.. singulas patronorum sec indum humanam conditionem mutatio. nes, Ecclesiarum ordinationes mutentur . Et vicissitudines Ec-esesiarum ab advocatis vel aliis praesumantur. I
EX longo rescripto brevem hanc sententiam con gnavit Ravmunduet , quae
non e t ita accipienda, ut non liceat si cessori Ρω Ibyterum ad praeienta nerii praeiecelsam patroni ab Epis opa canonice in finitam rem radere : nec enim hae de re duaestum uel dubitatum fuit in i pecto luim cui tuli. Denique ait Pon: is , or)inationes Eccle iarum a patronis non esse mutantis. Ait scia
elesiarum, non . per sanarum : mutationes peri marum essent', ii mutarentur per
sinae iam institutae ; quoi nullo,iure licuit, quamvis p sentatae luerim a patronis, a quibum pullea evictum est jus Patrona tua, ut dictu in cil supra in Ost. Ex lueris. Cierico enim iam canonice in lituto , nomini licet iuris patrona- tua obtentu eum ama ere, ut idem Pontifex nominati in scribit at Henricum Reg in Angliae in tam Maenisiceritiae , hoe Di. in I. Coleti. Ima nec patrono licet promittere vacaturam Ecclesia mi, ea Phit. supra, De concess. praebeuit. Delenda eii igitur per iocha , seia sumata huiuq eap. quae multi et ansam erro ris praebuit, & ita conficienda: Ecclesias e feno patranartim ab Episcopo ordia
varas , id eli , inon alteriis , vel religiosi; locis concessa; , non esse a siccesso hus patro vis revocaudar ; nee iactos Vis s tuus , id est , mutationes Eccle iarum , ab H in iis vel patronis , O artis ρki sumque iis Ecclesia oso ius sibi υ udicantibus , esse praesumetidas .,Et eruditii simo prima glositi habethoe i ico, tacusiae se irem ob mutationem , υ t umam i,ccessimum patro ui , Nomesse mutas umς quod praeter Canones ab ea notatos , probari poteti ex can. Lic t i 6. q. 3. & hac de re multa diximuq iupra in ca Porro ordinari dicitur Ecclesia , quam certi de camis concedit Episcopus m nalerio, ut in cap.12. D a , de relit. domibus ἰ ubi Gregorius I. desol tum quoddam monaisterium concedit Agapito, Abbati alterius in mallerii: Si inquit, huius loci ordinationem di misimus. Aliud eii ordinare Ecclesam', aliud Ordinare Presbuterum. ordinatur Presbyter ad litulum certum, laeti, at Ecclesiam certam, per gradu; in Ecclesia constitutos. Dium Hieronymua in OL αρ his Nepotiani : Fit Clericus , ct per solitot gradus Presbyter ordinatur. Et abusive.in cap. sequenti, dicitur patronuet ordinare Clericos . ordinatur Ecclesia , de cuim statu aliquid Episeopua decemit, vel in lituitu quod non intelligebat auctor dictae luminat. Sed quoniam huius capituli species est elegans, repetamus eam paucis ex L li A. Hugo de Lexio, nobilia quidam de potena laminus in Anglia , cuIus
Memmit Matthaeos PMia ia Hesrico secundo o Eodem , inquit , a una Hugo
276쪽
Dχ,ο, dominus provincia ρμα media dicitur, tuterfectus est; Priori L Fratribus mon alterii cuiusdam , Ecclesiam quandam , in qua habebat ius Patrona u , in episcopatu Wimmiens concesserat re donaverat. Eo defuncto, filiam eius uni cim in uxorem duxit Richardus Comes Herefordiens; ; qui a Priore &M p chis vocatu & citatus fuit coram Episcopo Wigorniensi, ut donati nem a se cero suo factam recognosceret, ut loquitur secundum iuioma Angli una , vel potiet Francicum, aut Normanicum ; ut latius dicam infra in cap. Relettim . Riahardu: Comes bona fide agnovit donationem , quam Epii copus ratam habuit & dictam Ecclesiam concessit monasterio, vel , ut loquitur , in velit, it Priorem & Fratres: pertinet enim ad Episcopum investitura Eeclesiae donata .
In0esti iura, est cessio solemnis beneficii ecclesiastici, vel laici , quam deinde
sequitur traditio possessionis, M. I. sevd. tit. I. Si autem eoutroissi ; ubi verum non est, quod Cujaciuῖ probare tentat ex rirn. Universis r 6. q. a. platella pollessionem tradere, quam si investituram concederet. Nam quod est ind. 'o, . Iuresis, integer contextus Ostendit omnino se esse ac piendum . maii esse Ecclesac Monachis concedere, quam sit Ecclesia ruin ipsarum Clericis &P est, . teris inrestitura concedere. Et Suod ait posses nem dare, res rendum est
13 id quod paulo anae dixerat, ut in us est possesso, id est , res pollessa , ut erudita glosa, ab eo fiat insilutio; nec est ibi possessionis verbum accipiendum
da traditione rici lanii, quae sequitur investituram. Hac igitur inve stietura apprQbavit Epitcsspus donationem iam sactam; & eius ex post facto confirmatio, vel rati habitio lustiali, east. Curae, Se cap. Stia sectum. is a Me tit. Sed postquam hane Ecclesiam Prior de . Fratres pacifice possed ritu prolata fuit divortii sententia inter R ichardum Comitem & uxorem suam
a Iudiee ecclesiastico, qui Sc de rei tituenda dote Ec patrim nia dictae uxoria pronuntiaverat, ut potuit hoc iure, I. infra , de donat. ιuter viri Gr uxor. quod tamen hodie non Obiervatur inter nos. Nupsit igitur iterum dicta filia Hugnnie, A nuptias celebravit eum Guillelmo Pictaviens , qui auctoritate suaurinos fructus dictar Ecclesiae Presbytero lam in ea constituto concessit, id est, noluit Pres rerum congrua portione, quae a monasterio assignari solet Vicario perpetuo, es e contentum; de qua portione supra in eam De Monachis i a. de .pν bjisae sed voluit Presbyterum hunc Gmnes fructuet sne ulla deductione perci- .pero : & ita monasterium Ecclesia illa spoliavit. Quo marito defuncto, habuit S. tertium Guillelmum de Meduano nobilem quendam , cuiuς quoque meminitidem V ithaeuς Paris in Historia sua; ut Ioannis de Meduano, cap. Ex renore,
si ρνa .Qd foro temp. qui si ira monasterium Presbyterum ia in inlituitum tueri coepit'; & tantum, best ut de eo removendo c ita verit, ut nee secundug mari iuς; ut potius eius defensionem susceperit . Asserebat enim hie tertius maritus concessionem, vel investituram ab Episcopo factam, de Ecelesia cuius patrona--tus pertinebat ad uxorem, quandiu. ea fuit in potestate primi viri, nullius esse momenti. Eam igitur Ecclesiam non pertinere ad monasterium,& uxorem remansisse patronam . Eum denique posse Ecclesia vacante presentaru Presbyterum. Nam quemadmodum i magia & servitia debita uxori recipit maritus , quod esse ex consuetudine penerati Franciae nominatim notat Ioannes Faber in h. Fuerus Institur. δε aes. ita & ius Patronatus exercet maritum , quod ei com tit e ure 'patrimonii uxnris suae: quam in rem luc loeus est sintularis. Sed hac ratione B luper liabita Alexander mandat Episeopo, intoniens. ut c
277쪽
s e stet ei de donatione facta ah Hugone patre, a qua neque primo marito, neque cuilibet successori discedere licebat , & quae a Richardo recosnita tantviri fuerat ; dictam Ecclesiam Priori & Fratribus restituat, cum abiurdum sita iuccessoribuς in cubium revocari has donationes, & mutari ordinationes Eeclesia um . Qua de re tu smili specie conqueritur Lupus Abbas Ferrariensis inera O. Φz. α 43 . Porro quod ait vicissi trudinis , ita exHicandum est , id est, mutationes ordinatatum.Ecclesarum & est repetitio sententiae supra dictae, ut ecnstat ex An liqua , in qua sic est, victissitudines autem huismouι, &e. quod ideo dico, ut una li: ura meo periculo deleatis ineptam glossam , quae in fine huius eapituli tribuitur Ostiensi.
AD CAPITULA X. XI. XVII. ET XX.
CV M laici Episcopis nescientibus aut non consentientibus Ecese fas Cleri eis concedunt, in quibus habent jus Patronatus, di post ea poenitentia ducti , alios ad easdem Episcopis repraesentant , & illi ad eorum praesentationem in eisdem Ecclesiis ab Episcopis instituum tur eorum debet institutio stare , qui auctoritate sunt Episcopi instituti , concessione priori s quae nulla est in omnino evacuata . Non enim licet laicis Clericos in Ecclesis praesumptione propria ordinare.
CU R AE pastoralis snecessitate eonstringimur . Se auctoritate nobis injuncti officii provocamur pro statu Ee lesiae vigili studio satagere ' & ne contra juris ordinem alicui conferri valeat , attentiori volumus sollicitudine providere . Inde est quod universitatem nostro Ponti fiet Apostolicae Sed is potestate j mandamus , quatenusiex do intione laicorum , nisi auctoritas dioeceiani Epistopi di consensus adsit, nullus vestrum aliquas sbi Ecelesias vindieare praesumat , vel retinere taliter adqui stas : nisi legitima suerit praescriptione munitus , aut H dioecesini Episcopi habuerit postea eonsensumi. Cum enim laici non possint in alios , nisi jus , quod habent , transferre , hujusmodi conineessiones irritas penitus esse censemus. i
278쪽
NULLus laicus decimas , aut Ecclesiam , aut quiequid eeelesia. stici juris est , sine concessione sui Pontificis monasteriis vesCanonicis conserat . Et si quis Episcopus improbitatis vel avaritiae causa consentire noluerit, Romano Pontifici nuntietur : & quod osse. rendum est, tunc ejus licentia offeratur .
SUGGESTUM est , quod cum Ecclesiae quaedam de adsensu do.
mini landi , auctoritate Eboracensis Archiepiscopi Ecclesiae beati Petri Eboraeensis concessae Se assignatae sint in praebendam , Canonici de Novo burgo concessionem illam irritare nituntur oeeasione donati nis , quam sibi asserunt prius factam . Unde licet in donationi hus Ecclesiarum requirendus sit 3c expectandus patronorum consensus: quia tamen Ecelesiae nisi auctoritas intervenerit pontificalis , canonice eo cedi non possunt i significamus. quod prior concessio , si cum assensu patrent , Se auctoritate dioeceiani Episcopi facta est , aut ejus assen. sus fuerit postea subsecutus , posteriori concessioni praesertur ' alioquin illa debet praeserri, quamvis posterius facta, quae consensu domini sundi , & Episcopi auctoritate sulcitur .
DE s DERA vrra Us supra in east. Quod autem, j. De eaetero, & in east. Illud , e sensum & auctoritatem E-m addas, quas laici conferunt in monastem , ve la . Unde quaeritur , quid si dicendum si Episcopus rogatus de praebendo consensu , dum timet, ne quidsbi depereat, ne imminuantur 1ura sua , quae recensentur in east. Conquererere, supra, de in. Iad. ordinarii, consentire nolit. Fae ad Episcopum pertinere certam partem decimarum, hale pars . si ejuς eonsensu cedatur Eeclesiae , donaracensetur, cap. Pactoralis , supra , de donatianibus . Non vult igitur consentire avaritiae causa . Vel finge , nolle Episcopum bene mereri de religioso loco , improbitate quadam , ut de Rogerio Eboracens Archiepiscopo narrat Guili etimus Neubrigense lib. 4. rerum Anglie. eap. s. quem ait fuisse virum literatum,& eloquentem , & in rebul temporalibus prudentiae pene singularis led viris religiosis adeo infensum , ut assereret nunquam gravius deliquisse Turstanum Eboracensem Archiepiscopum, quam aedificando monasterium de Fonii ς: 'ε aι enim, inquit , ecclesositum beneficium luxuriosis potius , quam religiosis
279쪽
rocedendum . Et eum ab eo in extremis eo stiruto Praepostus euiuidam monasterii peteret, ut confirmaret donationes quasdam in monasterium eollatas t . ait, moriον ὰ quia Deum timeo, quod postulas facere, non faciam.
Si ea igitur sit in Episcopis mentis pervicacia & improbitas . ut quamvis Ee. Hesiae maxime intersit ab idis Eeclesiarum incubatoribus repetere Ecclesias, quas
ipsi donare dicuntur abusive, & ex abusu rerum . creato abusu verborum : quae
ritur quid faciendum sit. Et docet Alexander III. in cap. Nullus, impetrandam esse licentiam Summi Pontificis, Ecclesiae Principis, cujus auctoritas lumina tiplenitudo potestatis, quod ex iure deest,.suppleat. sic Iure Civili, cum adr
Lationes feminarum per populum fieri non poterant , quia nulla eum feminis comitiorum communio fuit, ut Ulpianus docet lib. sngulari regul. tit. De adoptiex quo apparet , Triboniannm immutasse verba Cati in L. a. de adopt. & pruaactoritate pep Ii, scripsisse atictoritate Principis ; eum id tantum obtinuerit temporibus Diocletiani R Maximiani, ut generaliter tam masculi , quam De minae, adrogarentur auctoritate principali, L. a. & 6. C. De adopt. Cum, inisquam , femurae per populum adrogari non poterant , adrogabantur tantum ex
licentia & rescripto Principis; & sie est accipienda lex Et femina , de adopi; nibus e se quoque eum quis non possit Iure Civili filio suo muto substituere, id est , testamentum facere pro muto , ut potest pro impubere iure patriae potestatis ; id alsequebatur ex licentia Principis, L. Ex facto , F. De utili , pup.
fulsit. Et idem obissiebat de furioso, ante L. Humanitatis, C. De impiab. at is sub titur. Sie denique , qui iure non habet testamenti factionem , eam a Principe impetrare solet , L. Si quando, C. De in ..te m. ut in hoc cap. laicus qui non potest Ecclesiam donare, sine Episcopo poteti impetrare a pri cipe Ecclesiae licentiam donandi tae Episcopo. Et quod ait , EMesam , cave ne exponas cum glossa ius Patronatus : nam hic error iam satis profligatus est a nobis, in d. cap. Quod autem , j. De crimo, vindicata sententia Uincentii, quam male rejicit hoc loco. Caetera in glossa sana sunt, & satis laudare non possum sententiam Bemardi in verbo, offeratur, quae recte vindicata vobis usui recte poterit esse in foro , tibi quotidie quaeritur de Ecclesiis concessis a Summis Pontificibus monasteriis ,& religiosis locis; ut si sotiit an iusta quaedam & vera eausa fuerit, non fucata
causa, non praetextus, qui alius semper est a causa, ut apud Suetonium in Iu-tio , praetextus civilium armortim Ne fuit οῦ causas autem alias fui e opinantur.
Si igitur iusta sit eausa, quae Episcopum moveat, puta si cupiditate nimia ducantur religiosi ipsi & Monachi , qui modis omnibus , etiam contra regulam quam profitentur , Ecclesis adipisci curent ; quod obiicit Cissercie bus idem Alexander III. in cap. Relatam I . Me tit. in I. Ciales. si nullum modum adhibeant in acquirendis Ecclesiis, vel possessionibus & latifundiis; qua ratione motus Nicephorus P eas Imperator , aliquando prohibuit ne monasteriorum latifundia ampliarentur ; vel si alia similis iusta causa fuerit, Summus Pontufex debet audire Episcopum recusantem e & si sorsi an beneficium,eoncesserit monasterio, iure quo utimur in Gallia secundum libertates Ecclesiae Gallicanae, quas tueri solent i a lamenta regni huius, rescripti Tontificii nullus erit respe
280쪽
Restat ut videamus quo tempore si adhibendus consensus Episcoporum , ut east. Curie, & eap. Suggestim . Et sane . us non est eum pr.eeedere , ut de consensu patris in nuptiis adhibendo , iussum praecedere debere institutiones do cent ; etsi post nuptias adhibeatur, a tempore tantum adhibiti consensus legit Lmae censentur, L Si v xον , 6. M quis uxorem , J. Ad tis. Iuliam, de a Iunis'; nec hoc casu rati habitio retrotrahitur , ut in L. Quid ergo , U. De Ma ui not. infau. Sie in acquirenda hereditate ab eo qui eli in potestate , iussus praecedere debet, L. Si quis mihi bona, g. Jtissam, st. De aequiri hered. Non est etiam opuς ut in ipsa negotio adhibeatur, ut de austoritate tutoris dicimus, ex L. Obligari, f. Ttitor, U. De ausior. O cons tutor. evrat. sed sus-Mit si post sactam donationem adhibeatur, d. cap. Curae , 3c cap. Saegelium, ubi proponuntur Ecclesiae quaecam datae ex consensu patroni , auctoritate Archiepiseopi Eboraeensis ; & assignatae in praebendam , id est, ut harum Ecclesiarum fructua Canonicis praebendariis, sic vocantur in ean. Sanctorum 7α diu dividantur per distributiones diurnas, vel mensumas, ut i uitur divus Cypri nug tib. 4. epist. ubi de sportulantibus fratribus. At quod dicimus de consensu Episcoporum post donationem adhibendo , id omnino sumptum est ex Iure Civili, quo donatio rei alienae confirmatur rati ha-hitione domini, L. In aedius, j. pen. F. De donationis. ubi voluntas est rati habirio , & opponitur mandato , ut recte Aecursius docet , cuius sententiam confirmo ex L . . f. Si mutua, st. De in rem verso; δc x L. Si fundus, 3. I. E. De pign. ivnsta L. Atifertur, j. Si femus Caesaris, d. De iure ci, ubi v ienti , id est, ratum habenti. Et lia e quidem harumus se recte habent. Sed quod ait d. east. Cura , non totum sufficere expressum consensum , sed etiam tacitum, indiget interpretatione accurata: Nisi, inquit , fuerit legitima praefri time munitus. ubi valde probo lectionem Antiquae , quae pro tuitima habet longa, quae.lectio probatur Ostiens . Quamvis enim Iure Civili longa praescriptio, vel longi temporis praescriptio,.dicatur de praescriptione decem vel viginti annorum, toto th. C. De long. temporis praescript. Et quod Iulianus dixerat longo rempore, in L. i. g. Idem Julianus , si Da Lb. agnincenuis, Ulpianus Iuliani sententiam referen , L. 6. E. De his qui fui sunt, vel alieni juridicat per decennium; tamen Pontificibuς longissimum tempus, id est, praescriptio
triginta vel quadraginta annorum, est longum tempuς; ut e stat ex ean R-rer memoratos I 6. e. q.'& cap. Vigilanti , de praeseriptionib. quod est eiusdem Alexandri l II. qui prescriptionem quadraginta annorum contra Ecesesiam i eum habere voluit, eap. 4. & 5. eod. tit. De praescript. Hoc loco igitur, restituta lectione vera , longa praescriptio est quadraginta ama Irum, qua donationes factae a laicis quali tacito quodamiconsensu Episcopi confirmabantur. In multis enim casibus utriusque suris, qui tacet, consentire videtur, iuxta eruditam
definitionem glossae, in cap. 3. βρ. Da praesi tinnibus . Sic Iure Civili dicis
mus , silentio , & morte mariti eonfirmari donationes in uxorem collatas , ex Constitutione Antonini , de qua in L. Cum h e parns , de donationibus inter , virum o uxor. & donationeς collatas in liberos in potestate constitutos , era Constitutione Iustini mi, L. Donationes quas parentes, eod. tit. L.
Denique, ut sali faciam obiectionibus glossae: quia, ut probavimus, non desideratur initio donationis, vel in ipsa donatione consensuΚ Episcopi ; Monachi