장음표시 사용
201쪽
ij Possionis filius, qui ante omnesprimus AEnpti praefectin fuit, eximius poeta: namo Euphorionem trunctulit in Larinum se monem, se amorum suorum de Cytheriae libroi scripsi quatuor. At primus erat AEgypti praesectus Cornelius Gallusi poeta: qui cum p3ramidibus AEgyptiis nomen, &gesta lua, curasset insculpi, quod non alius ex x, quis qui rerum potiretur: Mectatae cyrannidis insimulatus apud Augustum,prTria se manu intersecit, Augusto VIII. T. Statilio Tauro cossi At Asinius Gallus Orator diu postAugustam superstes fuit. Nam XIx Tiberib anno, Semi' Sulpitio Galba, L. Cornelio Gallo coT ob ααρ- ηκαν nimiam, damnatus , inque vincula conjectus, ac sequentibus cos .fami excruciatus, & tandem jugulatus fuit: ut ex Tacito discimus. amquam vero non levis est error iste Servij, non tamen tam spissius est, quam putabat vir magnus Antimadversionibus luis in Eusebium. Nam ait , eum cum Cornelio Gallo confundere Asinium Pollionem, qui consul fuit cum C. Marcio Censorino, an.ab V.C.IDCCXLV. Atqui cum, & filium, & patrem, nominet Servius: snam disertim dicit C.Asinius Ora
tor, Hini, Possionis ius nihil causse est,
202쪽
cur, Servio invito, Verba sequentia, quinpti praefectm fuit , eximiuπ poeta , potius referamus ad patrem Pollionem, quam Qtium eius C. Asinium Gallum, prout etiam in antiquis Fulvij Vrsini numisinatis appellatur. Nam inter Asinium Gallum, & COGnelium Gallum,proclivior error fuit, quis inter Asinium Pollionem & Cornelium
Gallum. Praeter eos, quos hactenus enumeravimus , alios etiam oratores, qui Augusti ac
T iberi j aevo vixerint, suggcret sepius jam
memoratus corudem temporum Icriptor, Marcus Annaeus Seneca: qui nobis ex siliaevi declamatoribus excerpta, atque , ut Gcieci vocarent, 'Mdedit, idque stylo puro & eleganti, neC minori acumine judicii, quo egregie usus est in ingeniis, dictisque eorum, censendis; ex quibus laudabilia ista, sedulae instas apis, delibavit. Ad grandem vero aetatem per venisse, argumento est, quod ipse scribit, potuista se viva voce declamantem audire Ciceronem in atrio illo, in quo duos illos grandes praetextatos solere secum declamare, Tullius ait. Fos praetextatos fuisse Hirtium & Pansam, sensit Tranquillus: sed Hirtium, & Dolabellam, coenandi ma
203쪽
stros,declamandi discipulos, se habere,ipse ait Cicero lib. IX. ad Paetum epist. XVI. Tres vero huic Marco Senecae Rhetoris iij fuerunt. Vnus est L. Annaeus Seneca, philosophus.. Alter, M. Annaeus Novatus, qui Iunii Gallionis nomen accepit, postquam adoptatus fuit a Junio Gallione, coad quem exstat Ovidij El. X I. lib. I V. de Ponto. Tertius filiorum erat M. Annaeus Mela, Lucani poetae parens. Ex istis Iunius Gallio, quantus fuerit orator, ne pater quidem eius patitur nos ignorare. Sic, enim scribit praefatione lib. V. Controv. Primum tetracolon quorum faciam quaeritis 2 Latronis, Fusii , Albuis Gallionis. Hi quoties confixissent, penes Latronem gloria fuisset, penes Vallionem palma. Reliquos, ut vobis Sidetur, componite. Dulcem quoque pollat Statius Papinius lib. II Sylv.
Lucanum potes imputare terris,
Hoc plus, quam Senecam dedissem do, i ut dulcem generisse Gallionem. Scriptor vero dialogi de Oratoribus, sive is Tacitus est, sive Fabius,dictionem eius non magis probat, quam Maecenatis. Verba, eiUS sunt: Si, omisso optimo illo sepefectissimo genere eloquentiae , eligendassi forma dicendi , malim hercule C. Gracchi impetum,
204쪽
Ac C ON STIT V Τ IONE. I9 Iaut L. Crassi maturitatem s quam calami
fros Maecenatu, aut tinnitus Gallionis. Adeo melius oratorem vel hirta toga induere, quam fucatis est meretricys vestibus insignire . Vixit vero dialogi istius scriptor temporibus Vespasiani, ut de se ipse testatur. Ex quo etiam Cognoscimus, iis temporibus claros inter oratores fuisse , M. Aprum , Curiatium Maternum, Iulium Secundum, Vipsanium Messallam: quos eo in dialogo , de caussis Corruptae eloquentiae loquentes inducit. Vespasiani quoque aevo Plinius NoVo-Comcnsis, adhuC adolescens, dicere in foro coepit. Imprimis autem floruit sub Traiano; cui,conLl designatus,gratias egit nobili illo Panegyrico, quo eo in genere Romana facundia nihil habet elegantius. Sub M. Aurelio Fronto oratorinsegnis habetur, qui I. Antoninum Verum Latinis literis erudivite ut scribit Hieronyimus in Chronico Eusebiano ad annu Dom. LXV. Cuiusmodi genus diceri secutus sit, osten-d:r Macrobius lib.V. Saturn. cap. I. at uora inquit, genera dicendi copiosum, in quo Cicero dominatur: brete, in quo Sallustius regnat: sccum, quod Frontoni adscribitur:
γυμ O sortiun, in quo Plinius Secundus
205쪽
UL DE RHETORICES NATURA quoudam,er nulla veterum minor nosera m- maum luxuriatur.
Gallieni S: Valeriani aevo scriptae viden tun declamationes undeviginti, Quinctili no vulgo tributae, sed falso,cum sint quidem non aspernandae, sed tamen Quinctiliano , scriptore florentissimo , indignae. Potius Posthumh Iunioris esse, qui imus ex xxx tyrannis fuit, indicio sunt verba illat In Posthu- Trebellii Pollionis : Fuit autem Posthu-μή- quod tam memoratu dignum in)ita in declamationibus disertus , ut eius controversiae . uinciriliano dicantur insertae . Sunt tamen, qui censeant esse M. Flori, cui in MN codice tribuuntur: ut etiam monet Iacobus Durantius lib. II. Variarum cap. xvII. Quis autem fuerit iste Florus, aut
quando vixerit, haut facile dixerim. Queinam'dum neque habeo, quod adseram de aetate Calphurni j Flacci, qui
dedit nobis excerpta X Rhetorum minorum. Hoc est laudabilia, sive florida, ex decla mationibus decem Rhetorum, quos minores vocavit ad discrimen maiorum, ex quibus sua excerpsit M. Seneca.
At planum est: de aetate Mamertini, quisib Maximiano, Constantinu, eiusque Qtiis , item Iuliano vixit. Huius inter veteres panegy-
206쪽
panegyricos luculentae exstant orationes. Vtr&Eumenij, ac Nazarij, qui eadem aeta
Suppar istis Latinus Pacatus Drepatitus Eius ibidem panegyricum habemus, di-inim Theodosio A. Item in Summachus, cuius facundiam praedicant Piosper Aquitanicus, Apollina xis, Sidonius, AureIius Cassiodorus, & ante istos Prudentius libro I. eorum, quos ad oversus Sythihachum scripsit; ubi sic adversarium' cqmpellat :O linguam miro υerborum fonte fluentem; i Romani decus eloqui, cui cedat est ipse Tullius; has fundit Aves fa diagemmas
Os dignu, eterno tinctam quo uigeat auxN: Si mulget laudare Deum. Plini, imitator fuit . ait testatur aequalis eius Macrobius lib.V. Saturn. cap. I. Verba ipse . cum de Frontone aginemus, ad duximus.' Alios quoque , qui circa haec tempora ruixere, celebrat Hieronimus in Chronico Eusebiano, ac praecipue Ausonius Carm. de Proses oribus Burdigalensibus Egregius etiam est locus Sidoni) Apollinaris lib. V.
epist . X. ubi illustres aliquot Rhetores ac declamatores recenset : inquit, tam N cIara
207쪽
clara, tam de Zabitu dictio in , ut irii Hii is Patimonis, amit Gallionis abundatia Dei phidij, Agraecij discipli ,sortitudo Alcimi, idelphio teneritudo , g r Magni dulcedo Victor non Ano non periora si dvix aequi- parabilia criba, tur ne ne videar tibi subhὸς quasi h perbolico Rhetorum catalogo blan- inius quippiam,graetificat acrimonia mine illiant,pompami Palgadf,com
parari non ambigo , edtotius acquiesco. His vero alij postea succreyeriunt: quos mitto,quia eorum dictio, vitio secpli; magis magis desciscita puritate, α castimonia sermonis Latini.
Exspectet fortasse aliquis , ut post istos patuca ctiam dicam de eloquentia eorum, qui vel synagogae, vel Ecclesiae si h fuerunt: quales e Iudaeis Philo, &Josephus: e Christianis, Basilius or Chrysestomus, Ambrosius & Hieronymus: ac tot j florentissimi
scriptores,tum Graeci, tum Latini Sed limi rum eloquentia in diximis rebus occupatur: quae humanas res longius cxcedunt, quam caelum a ferra distat. Quapropter qVae ad eorurn dictionem ac stylum pertinent, ea commentariis nostris, De Eces Aescriptoribus, malvinus reservare. P CAP. XVI.
208쪽
De quaisubici opere oratoris ; prog mnasemate, rictimatione , i u , es oratione. 4uando declamationis
nis deseriptiones apud Graecos, Latia' nos. Commeletare'. V inru isi 'atus. Quando, o ὰ quo declamandi usus sit inductus. Tres declamandisseries. cyran marici Romae in suaseariis Astituebant o Rhetores in controversis. Etiam iri principes declama bant. Multi declamabant 'quotidie
Epistolae non sunt epistoti, si ad magnia
A C T E N V s actum de caussis efficien ratibus Oratoriae facultatis : deinceps ostedemus, quae eius sint opera,sive effectarde quibus eo lubentius hoc loco agemus, quia cum de usu, sive exercitatione, antea diebam sit; non abs re erit, si, in quibus hiausiis consistat, deinceps eXponamus.. N ij sunt
209쪽
D E T o R r C ESLuat vero opera oratoris duplicia, ficta ' & seria. Ficta sunt, claniora, vel mi Minora sunt ea quae a Gra cis ocantur: Latini vocant dicendi primordia, nonnis hi dicundi elementa. In iis Fabius quoq; lib. i. cap. IX. adblescentes prius exerceri jubet, quarti ad decla lationes sese contairant. 'Aliter qui faciunt; M σάμενον κοποὶ
tur, fiodiri iti de iis ait Theo De his e veteribus scri piere Theo, Aphthonius: e junioribus' i ii di achimus Canaerarius Alphonius Turre gymnaim -itanus, & Petrus Nuritiesius lib. i suaetor:
ac ipsi quoque separatim de iis egimus.' Sub progymnasi Datis vero etiam prehendimus epistolas exercitu caussa fa , ctas & fictas.
- Maiora, ficta tamen, Oratoris opera sunt declamationes. Cinusinodi sui it Marci M. necae, & quae' nascitibuntur Quilictiliano. , Dec amationi : n Ciceronis natum est seculo. Tullius ii Bruto ectimitans ' sic enim nunc lo Duntur saepe oum μή Em dicitur. Glos . vere 'Mελίτη , declamatio. 's uses. ro γνας ri ἀσώμα& ά ς
210쪽
& Libanius declamandi magistrbs vocat t epist. ALGιάλους, & eos, qui se in decla mando exercent, versari est el λόων epist. Noiam1M. Aristides Smyrnaeus ' nominat, 'orati Mἀγωνισμα A 2 συζιών, Pliati as γυρος libui. κους λογους. Posterioris aevi scriptores vo-Cant λαλι ιν, vel Varie describunt Latini. Vt a jumoribus ordiari Priscianus' , Aristidis exeiriplo , nuncupat certamina . rhetoricas Ennodius M, dicendi ulachra 'iGellius ', deo stas lubricos , ct smuticiarii. 7.ς , praeliorum voluptaria ; Fabius , forensium actionum meditationem '. inrae definitio plane mutila est. Melius tibi ', ubi eam dicit eomiliorum judiciorumque imagi- nem. Qyamquam haec quoq; imperfecta est Uzra: φ . Nam Oinittit laudem vituperationem: qua nullus locus frequentius, aut selicius, tractari solet iti stholisi ut o Cassiodorus est. Neque hoc nescivit Fabius: sed eo respexit, qu Al ad shaserias pertinere utraque videatur: ut ipse ait lib.
III. cap.vIII Satis Vero Commode idem' i lib. .eap.ri declam onem nominat dicendi medita- . tionem QNam μιελε τη, quomodo declamationem Graecis vocari diximus , Latine meditationem si nat. Imb a Graeco μελε'