M.T. Ciceronis Opera. Ex Petri Victorii codicibus maxima ex parte descripta, viri docti et in recensendis authoris huius scriptis cauti & perdiligentis quem nos industria, quanta potuimus, consequuti, quasdam orationes redintegratas, tres libros De l

발행: 1538년

분량: 414페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ii Epist. ad Lentulum.

ne tibi ego idem reponam cum veneris:tametsi possum vel absenti. recordare enim quibus laudationem ex ultimis terris miseris . Nec hoc pertimueris: nam a meiplo laudanmsi de

laudabutur iidem .Sed tamen defendendi Vatinii tuit etiam ille stimulus de quo in iudicio, cum illum defendere dixi me facere quiddam, quod in Eunucho parasitus suaderet militi. Vbi nominabit Phaedriam tu Pamplulam Continuo. liquando illa dicet Phaedriam

Intromittamus conicitatum:tu Pamphilam et

Cantatum prouocemus si laudabit liue Illius Armam: ni huius contra.denique Par pari reserto,quod eam mordeat.

Sic petivi a iudicibus, ut quonia quidam nobiles homines. & de me optime meriti nimis

amarent inimicum meum: meque inspectate sare eum in senatu modo scuere seducerent,

modo familiariter atque hilare amplexarentii quoniamque illi ha rent situm Publium, darent inibi ipsi alium Publiu, in quo possem it lorum animos mediocriter lacessitus leui ter repungere. Neque selum dixi sed etiam saepe facio, diis hominibusque approbantibus.

Habes de Vatinio:cognosce de Crasso. Ego cum mihi cum illo magna iam gratia Met, quod eius omneis grauissimas iniurias communis concordiae causa voluntaria quadam obliuione contriueram, eius repentinam defensionem Gabinii, quem proximis superioribus dictus acerrime oppugnasset, tamen si sine ulla mea commesia suscepisset, nilis lem. Et cum me disputantem, non lacessentem hesisset, exars non selum praesenti credo iracundia nam ea tam vehemens sertasse non suisset sed cum inclusum illud odium multarum cius in me uituriarum,quod ego effudisse me omne arbitrabar residuit tamen insciente me filiose Onane repcte apparuit. Quo quidem tempore ipse quidam homines & iidem illi quos

saepe nutu,significationeque appello cum se maximum fruehim cepisse dicerint in liberta rete mca, meque tum denique sibi este visum resp. qualis fuissem restitutaim: cumque ea contentio mihi magnum etiam seris fructum tulisset:gaudere se dicebant milii de illum inimicum, & eos qui in eadem causa cissent, nunquam amicos futuros. Quorum iniqui serm nta cum ad me per homines bonaeissimos peristentur: cumque Pompcius ita contendis sit,ut nihil unquam magis.ut cum Crasso redirem iii gratiam: casar lucra literas maxima se molestia ex illa contentione affectum olicderet: habui non timponi in selum rationcm corum, scd ctiam naturae: Crassilisque,vt qtiali testati Pop. Ro. inostra taci gratia penda meis laribus in prouinciam cst prosccius. Nam cunimili condixisset, coenavit apud me tim inci generi Crassipedis hortis. Quamobrem eius usam quod te scribis at disse)m ira illius commendatione susceptam. luendi in senatu sicut mea fides postulabat. Acccpisti

quibus rebus adductus,quamque rem. causamque ecfenderim, quique incus in rep.sit rism p Ite capessenda status .De quo se velim ita tuas me his eadem sensuru stasse si mihi intcgra omnia ac libera Lis iit. Nam neque pugnaeum arbitrarer contra tantas opes re- cdclcndum solam si id scri possedi inmoriim cuilum principatum, neque permaneum

miti lyna sintentia conuosis rebus ac bonorum voluntatibus 'immutatis, sed tempori- ει

bu&'isenticdum. N v. N Qv AM EN IiMMI RAssTA N T VJs i up guberna n da Uyris audata est in viri sententia per tua permansio. sed ut nauigand4 te paeati λ sequi Artis ci ςtiali, si portu tenere non queas:cum verb id possiς mutata uelificatione ait sit stultum in cum tenerecum periculo cutium quem coeperis potius,qaeim eo commu- to,quo Velis, tandem periimimsic cum omnibus nobiς in adiutius Hadab ripi optatuniri incat id quod . me lapillane die u est, eum dimote utium: no idem' i per direre. statumi sciat sp eclare debetiuis. Quin em yt parilb anteposui ficilem omitia milii solutus Ira,tuncia xu; rep.noo sius cssem atque time sum.Cum ues, iii hune sissim es alii ει sub taciis ivominii, & copcllat iniuriis: facile patior ex mede rep. cinite ac dicer Ufema imc Gim misi. tum etiam ip.rationibus putem coducere. Apertius autem haec ago, et

ς sepius quq Q rata meus ligatim est Calatis emultu meum mininali dictum, nolim do factum, pro Canare intercessit quod ille non illustri gratia occepem Vr Uo eunt

12쪽

Lib. I.

mihi deuinctiim putarem. Itaque Cus omni de gratia,quae summa est, de opibus quas intelligis esse maximas, sic fruor ut meis. Nec mihi aliter potuisse vidcor hominum perditorude me consilia frangere.nisi cum praesidiis iis quae semper habui, hanc etiam potentium bes nevolentiam coitinxissem. His ego consiliis si te praesentem habuissem,ut opinio mea fert,

estem usus Esdem .noui enim temperantiam,& moderationem naturae tuae: noui animum cum milii amicissimum,nim nulla in caeteros malevolantia suffisum: contraque cum magnum & excelsum, tum etiam apertum de simplicem. Vidi ego quosdam in te testis, qua-leis tu eosdem in me videre potuisti. quae me mouerunt, mouissimi eadem te prolato.Sed quocunque tempore mihi potestas pialentis tui suerit, tu ais omnium moderator consi-uorum meorum: tibi erit eidem, cui salus mea fuit,etiam dignitas curae. Me quidem crete

M tuarum actionum,sentcimarum, voluntatum,inum denique omnium socium comitumque habebis.neque mihi in omni vita res tam est ulla proposita, quam Ut quotidie vehementius te de me optime mestum esse hetere. Quod rosas ut mea tibi scripta mittam, quae post discessum tuum scriptam: sunt orationes quaedam, quas Menocrito dabo, ne que ita multae, ut pertimescas. Scripsi ctiam nam etiam ab orationibus diiungo me sere, resemque ad mansucti Orcis musas, quae me maximδ, sciit iam a prima adolescentia desectarunt) scripsi igitur Aristotcleo more squemadmodum quidem volui) irris libros in disputatione ac dialogo de Oratore, quos arbitror Lentulo tuo lare non inutileis. abhor- εν rent enim a communibus praeceptis: ac omiam antiquorum, & Aristotcleam, de Istaera ream rationem oratoriam compice tur. Salpsi etiam versibus treis libros de remporibus meis: quos iampridem ad te misissi , si esse odendos putassem. Sunt enim testes, de erunt sempiterni meritorum aga me tuorum niciaeque pietatis. Sta quia x-bar,non eos, qui se lasses arbitrarentur caerum id fixi parce & mollit sed cos quQs ctat infinitum bene de me meritos omneis nominare. Quos Ianam ipsos libros,siqum, cui recte committam, IIIu noe curabo ad te perserendos. Atque illam quidem partem vitae, consuetudinalque noli iis totam ad te Istro. Quantum literis, quantum studiis, veteribus nostris detestationibus conseq ii poterimus, id omne ad arbitrium tuum qui haec semper amasti tib fissime conseremuς. Quae ad me de tuis rebus domesticis scribis, quaeque initu commendas, ea tan tae mihi curae sint, ut me noli admorieri: rogati vero sine magno dolore vix possum. Quod de Q nitris ne tio scribis te priore: state, quod morbo impcditus in Ciliciam non transietis, consi re uon potuisse inuic autem omnia iacturiim ut conficias: id scito ei se eiusmodi ut stata meus ver c exii in si diuncto illo fundo patrimonium fore suum perte constitutum.Tu me de tuis rebus omnibus,& de Lentuli tu . nostrique studiis,& ex ais, lationibus velim quam uituliarii lime certiore,& quam saepis ne facias: cxistimesque ne minem cuiquam neque charioam neque iucundiorem unquam fuisse, quam te nutu: id. que me non modo ut tu scianas,sed omnes gentes,etiam ut postestas omnis intelligat esse facturum. Appius in sermonibus antea dictitabat postea dixit cita in senatu palam, sese, si licitum esset legem Curiatam senesortiturii esse cum colliga prouinciam: si Curiata lex non esset, se paraturum n coltcga, tibique successurum: legemque Curiatam C o s.ferre opus esse, necesse non esse se quoiuam ex S.C.prouinciam ha et lige Cornelia immitimidia habiturum quoad in urbem introisset. Ego quid ad te morum qiusque neccilariorum scribat, nescio: varias esse opiniones intelligo. sunt qui putant posse te non deciacte, quia sine lege Curiata tibi sucoedavit. sunt etiam qui si decedas. 2 te relinqui posse qui prouinciae pritiat. lilii non tam de iure oertum est quanquam ne id quidem valdedubium est questi illud ad tuam summam amplitudinem . digilitatem, libotatem squa te scio libentissime frui solae patinae te sine ulla mora prouinciam successori concedastpraescrtim ciam sine suspicione dirae cupiditatas non possis illius cupiditatem refutare. Ego vitiique meum putotae.& quid sentiam ostedet & quod ficetis duendoecis Solpta iam epistata superiore acies cepi tuas literas de publicanis, quibus aeqiutatem tuam non pomi non probare. se licitate quidem vellem consequi potuisses ne cius ordinis quem semper ornasti, rem aut voluntatem offenderes. Equum non δε num tua decieta defendere: led nolti consuetudinem lis

13쪽

i4. Epist. ad Curionem dc Caeteros.

minum: is quam grauiter inimici ipsi illi amolie fiatam.Tibi tamen sum auth At

siquibus rebus possis eum tibi ordinem aut rc cilici,aut mitiges. id etsi difficiterit. tamen mihi videtur esse prudentiae tuae.

M. CkCERO S. D. L. VALERIO IURIS CONSU LΤΟ. io

CvR enim tibi hoc non gratificeti nescio, pnesertim cum his reporibus audaria pro si ipientia uti liceat. tantido nostro egi per literas tuo nomine gratias diligenter.Sed tu velim desinas iam nostris literis uti, & nos aliquando reuisas: & ibi malis esse, ubi aliquo numem sis quam istic, ubi solus sapere vidcare. Quanquam qui istinc nunc veniunt, partim te superbum esse dicunt, quod nihil respondeas: partim contumeliosum, quod male respondeas.Sed iam cupio tecum coram iocari .Quare fac Vt quamprimum venias, neque in Apuliam tuam accedas,ut possimus saluum venisse gaudere. Nam ill b si veneris tanqua virLscs,cognosces moriun nemin . M. T. CICERONIS EPIsTOLA RVM LIBER II. M. CICERO S. D. CVRIONI. 1

V A N in V A M me nomine negligentiae suspectiim tibi csse doleo tamcn non tam mihi molemim fuit accusari abs te officium meum,PAn iucundum requiri: piaeser tim cum in quo accusabar culpa vacarem: in quo autem dcsyderare te significabas meas literas, pra: te scires perspectum mihi quidem, sed tamen dulcem. & optarum a morem mu.Equidem neminem pinermisi, quem quidem ad te penieturum I - itarem, cui literas non deserim. tenim quis est tam taliando impiger, qu ego A te voli bis terve summu St eas perbreueis accepi.Quare si iniquus es in me iudex, condemnabo eodem ego te crimine.sin me id facere noles. te mihi aequum praebere debebis. Sed de literis tractenus: non enim umor ne non scribendo te expleam, praefatim si in eo gencte studium meum non asp abae . Ego te abfuisse tandiu a nobis & dolui, quod carui fructu iucunassiniae conlucmdinis: & laetor, quia absens omnia cum maxima dignitate es consecutus ubd-que in omnibus mis rebus meis optatis fortuna respondit 'reue est quod me tibi Pilip re meus incredibilis in te amor cogit. tanta est expectatu es animi vel ingenii mi,ut ego te obsecrare obtestarique non dubitem,sic ad nos coibi matus reuertare, ut quam expectationem tui concitasti, hanc sustinae ac meri possis . quoniam meam tuorum erga me νmctitorum memoriam ulla nunquam delebit oblivio, te rogo ut memineris quantaecunque tibi accessiones fient & seminae & dignitatis, eas te non potuisse cosequi nisi meis pure olim fidelissimis atque amantissimis consiliis paruisses. Quare hoc animo in nos esse debebis ut aetas nostra iam ingrauescens in amore atque in adolescentia tua conquiescat. M. C I C E R o S. D. CVRIONI. l P a

GRAVI teste priuatus sum amoris summi Gga te mei, patre tuo clarissimo viae , qui cum suis laudibus.tum v te filio superasset omnium fortunam, si ei contigisset ut te ante vidciet,quam avita discedaci. d spero nostram amicitiam non mere testibus.Tibi patrimonium dii fortunent.Me coete habcbis cui & charus aeque fis & iucudus ac suisti patri.

M. CICERO S. D. CVRIONI

R V P AE midium non defuit declarandorum munerum tuo nomine:sed nee mihi placuit nec cuiquam morum, quicquam te absente fieri, quod tibi,ciim venisses, non esset intcgrii. Equidem quid sentiam aut scribam ad te postea pluribus:aut ne ad id meditere, im

paratum te offendam, coramque contra istam rationem meam dicam: ut aut te in meam 4 sententiam adducam,aut coete testatum apud animum im relinquam quid senserim: ut

siquando quod nolim displic, tibi consilium tuum coeperit,pόΓς melim recordari.bi ut tamen sic habeto in eum statum temporum tuum reditum incidere,ut iis bonis quae tibi natura studio fornina data sunt,sacilius omiua quae sunt amplissima in rep. sequi possis, quam mutaribus: quorum neque iacultatem qiusquam admiratur clienim copiarum,

14쪽

Lib. I l.

non virtutis neque quisquam cst quin satietate iam defessus st.Sed aliter atque ostederam, facio qui ingrediar ad explicandam rationcm sintcnux incae. Quare omnem hane disputationem in aduentum tuum dii sero. Summa scito te in expectatione tae, eaque a te expectari quae , summa virtute summoque ingenio ex cianda sunt:ad quae si es, ut debes paratus quod ita csse confido plurimis maximisque in incribus de nos amicos, & cilicis tuos uniuersos & rcmp. assicies. illud cognostra pro tQ,mihi te ncque chariorem neque iucu-diorem aec quenquam.

M. CICERO S. D. CVRIONI. 3ΕPISTOLARUM genera multa esse non ignoras:sed unum illud certissimum. ius causa inuenta res ipsa est, ut certiores iaccremus abs teis, si quod esset quod eos scire. aut nostra aut ipsorum interesset. Huius generis literas a me prouiso non expectas. Tuarum enim rcium domesticarum liabes de scriptorcs de nuntios. In meis autem rebus nihil in sane noui. Reliqua si mi epistolarum genera duo,quae me magnopere descetat:vnum familiare de iocosum:alterum seuerum de graue.Vtro me minus deccat uti,non intelligo. Iocerne aecum per literast ciuem mehercule no puto tae qui remporibus his ridere possit. An

grauius aliquid scribami quid in quod possit grauiter a Cicerone scribi ad Curionem. nisi

de republicas Atque in hoc yncre haec mea causa est, ut neque ea quae nunc sentio, velim scribere. Quamobre quoniam mihi nullum scribendi argumctum relictu cit, utar ea clausilla qua soleo teque ad studium summae laudis cohortabor.Est enim tibi grauis aduersaria constituta & parata, incredibilis quadam opinatio: qua tu Vna re facillime vincus si hoc statueris quarum laudum gloriam adamaris, quibus artibus cae laudes comparantur, in iis esse elaborandii. In hanc sentcntiam scriberrem plura, nisi te tua sponte satis incitatum esse 1 contacre:& hoc quicquid attigi non feci inflamandi tui causa ita testificadi amoris mei.

M. CICERO S. D. CVRIONI.

HAEC negotia quomodo se habeant,ne epistola quidem narrare audeo tibi.etii ubicunque es ut scripsi ad te antea in eadem cs navi, tamen quod abes gratulor: vel quia non vides ea quae nos, vel quia excelso de illustri loco sita sit laus tua in plurimorii & sociorii &ciuium conspectu quae ad nos nec obscuro, nec vario scrinonsista Se clarissima de una, una omnium voce persertur.Vnu illud nescio, tulerne tibi, an tinaca, quoa mirabilis est expectatio reditus tui. non qub cr ne tua Prius opinioni Ebminu i u rc Meat: sed meri lacrcule,ne cum veneris, non habeas iam quod euires ita sunt omnia dcbilitata.& iam prope extincta Sed haec ipsa nescio rebelle sint literis comissa:quare Cetera cognosces ex aliis. Tu tame siue habes aliquam spem de repti blica,suae desperas ea para,medarata, cogita quae esse in eo ciui ac viro debent, qui sit rempublicam afflictam de oppressam miseris temporibus, ac perditis moribus, in riterem dignitatem ac libertatem vindicaturus.

M. C ICERO S. D. CVRIONI. s

N O N D V M crat auditu, te ad Italiam aduentare. ni Sex.Villium Milonis mes simitaliarem cu his ad te literis misi: sed tamen cum appropinquare tuus aductus putaretur,& te iam ex Asia Romam versus prolatiss esse constaret, magnitudo rei lccit ut non vereremur ne nimis cito mitteremus, in has quaprimum ad te perserri lit cras magnopere Veslcmus. Ego si mea in te essent officia solu Curio tanta quata magis a teipso praedicari,quam a me ponderari silent verecundius a te,si quae magna res milii petenda esset, contanderc. G RA-vE E s T enim homini pudenti petere aliquid magnu ab eo de quo se Mne meritu putet: ne id quod petat, igere magis P ni rogare,& in incroedis potius quam benesicii loco numerare videatur. Sta quia tua in me vel nota omnibus, vel ipsa nouitate meoru temporii clarissima de maxima beneficia extiteriint: EsT Q V E A N I M I inynui, cui multu debeas.eidem plurimit velle dei re: non dubitaui id a te per literas pctere quod mihi omniuesct maximum,maximeque necessarium. Neque enim sum veritus ne sustinere tua ita me vel innumerabilia non possem, cum praesertim confiderem nullam esse gratiam . quam non vel capere animus meus in accipiendo, vel in remunerando cumulandoque illustrare ν posset. Ego omnia mea studia omnem operam curam, industriam, cogitationcm,mctem.

15쪽

denique omnem in Milonis Consulatu fixi & locatiustatuique in eo me non ossicii solum fructum. sed etiam pietatis laudem debere quaerere. Neque vero cuiquam salutem ac fortunas suas tantae curae filisse unquam puto, quantae mihi sit honos eius, in quo omnia meapolita esse decreui. Huic te unum tanto adiumento esse,si volueris posse intelligo. ut nihil sit praeterea nobis requirendu. Habemus haec omnia: bonorum studium conciliatu ex Tribunatu propter nostram sui spero te intestigetricausam:vulgi ac multitudinis propter magnificentiam munem, liberalitatemque natu Iuventutis,& gratiosorum in sesagiis studia propter ipsius excelleaena in eo gmere vel gratiam vel diligcntiam: nostra suffragatio ionem si minus potetem at probatam tamen,& iusta & debitam,& propterea sortisse etiam

gratiosam.Dux nobis&author opus est,& comm ventoru quos proposui moderator quidam.& quasi gubernator.qui si ex omnibus unus optandus esset,quem recta confer possemus,non haberemus .Quamobrem si me memorem,si gratum si bonum virum vel ex hoc

ipso quod tam vehementer de Milone laborem, existimare potes: si dignum denique tuis beneficiis iudicas, hoc a te peto ut subuenias huic meae solicitudini ut huic meae laudi. vel ut verius dicam prope saluti tuum studium dices. De ipso T. Antonio tantum tibi polliceor te maioris animi, grauitatis,constantiae beneuolentia que erga te, si complecti hominem volueris,habitatrum esse neminem: mihi vero tantum dccoris tantum dignitatis adiunxeris, ut eundem te facile adsnoscam fuisse in laude mea,qui fueris in salute. Ego ni te videre scirem, quum haec ad te scribcrem,quantum ossicii sustinerem quat opere mihi esset in hac petitione Milonis omni non modo contentione, sed etiam dimicatione elaboran

dum plura scriberem. Nunc tibi omnem rem atque causam,meque totum commcdo,atque trado.Vnum hoc sic habeto, si a te hanc rem impetraro, me pene plus tibi, quam ipsi a Miloni debimrum.non enim mihi tam mea salus chara fuit,in qua praecipue sum ab illo

adiutus,quii in pictas erit in reserenda gratia iucunda.Eam autem unius tui studio me assequi posse confido.

M. CICERO PROCOS. S. D. C. C V R I o N I, Τ R. P L. 6

sER A gratulatio reprehcdi non solet,praesertim si nulla negligetia praetrimissa est. Lon ige enim absum audi scio.Su tibi & gratulor & ut sempiternae laudi tibi sit iste Tribunitus,exopto: teque hortor Vt omnia gubernes,s moderere prudcntia tua, ne te auferat alioru

consilia . Nemo est qui tibi lapicimus suadem pollit t. plo: ἡ inquam labere, si te audies.

Non scribo hoc temere citi scribam video. noui animum noui consilium tuum: non voreor nequid timide,ncquid stulte saeias si ea defendes qim: ipse recta esse senties .Quod in id rei p.tempus no incideris sed veneris iudicio enini tuo non casu in ipsum discrimen rerum contulisti Tribunatu tuum proscctb vides:quanta vis in rep. temporum sit quata varietas rerum quam incerti exitus quam flexibiles hominu voluntates,quid insidiarum.quid va nitatis in vita, non dubito quin cogites. Sta amabo te,cura & cogita nihil noui: sed illud idem quod initio scripsi, tecu loquere & te adhibe in cosilium te audi tibi obterra. Alteri qui melius consilium dare possit quam tu non facile inueniri potest:tibi vero ipsi certe nemo melius dabit. Dii immortales cur ego non adsum vel spectator marii laudum vel particeps vel socius vel minister consilio iis tamcisi hoe minime tibi doest: scd tamen Moesti magnitudo vis amoris mei consilio te ut possem iuuare. Scribam ad te plura alias. paucis γenim diebuς era missurus domesticos tabellarios ut quoniam sane eliciter,&ex mea sententia rep.gessimus unis literis totius aestatis res gestas ad Senatu perscriberem. De sacerdotio tuo quatam cura adhibuerim quanqua discili in re atque causa, cognosces ex iis haeris quas Thrasoni liberto tuo dedi. Te mi Curio pro tua incredibili in me beneuolentia, meaque item in te singulari, rogo atque oro,ne patiare quicqua mihi ad hac prouincialem molestiam teporis prorogari.Praesens tecu egi cum te Trib.pl. isto anno sore no putarem. Itemque petiui saepe per literas, sed tu quasi a Senatore nobilissimo, tum adolescente etiarin ineratiosissimo:nunc a Trib.pl.& Curione Tribuno non ut deccinatur aliquid noui quodiolet esse dissicilius: sed ut nequid noui decernaturivi & Mnaticosultum. & leges defendas: taque mihi coditio mantat qua prosectus sum. Hoc teuchemeter etiam atque etiam rogo.

16쪽

Lib. II.

Q v i D3 tu me hoc tibi mandasse existimas,ut mihi gladiatorum compositiones, ut vadimonia dilata de Chresti copi lationem mitteres,dc ea quae nobis,cum Romae sumus,narrare nemo audeat Vide quatum tibi meo iudicio tribuam: nec mehercule iniuria. --ον enim te adhuc neminem cognoui. ne illa quidem citro mihi scribas, quae maximis in rebus resp. geruntur quotidie, nisi quid ad incipium pertinebit. scribent alii multi, nuntia bunt,perferet multa etiam ipse rumor. Quare Uo nec praeterita,nec praesciatia abs te sed ut 4 ab homine longe in posterum prospiciente, sutura in pecto: ut ex tuis literis cum so amre .viderim quale aedificium futurum sit scire possim.Neque tamen adhuc habeo quod te accusemmeque enim fuit quod tu plus prouidere posses, quam quiuis nostrum, in prirnisque ego quicii in Pompcio complureis dies nullis in aliis, nisi de rep. sermonibus versatus thim:quae nec possunt scribi. noe seri da sunt. tantii habeto ciuem egregium esse penim,do ad omnia quae prouidenda sunt in rep. & animo εἰ cosilio param. Quare da te homini: coplectetur mihi crede.iam iidem illi de boni & mali ci ucs videntur, qui nobis videri solet. ν Ego cum Athenis dece ipsos dies fuissem,inultumque mei Gallus noster Caninius proficiscebar inde prid. Non .Quint.cta hoc ad te literari dedi.Tibi cum omnia mea comenda tissima esse coepio, tum nihil magis,quam ne lupus nobis prouinciae prorogetur . in eo mihi sunt omnia.Quod quando,de quomodo, de per quos agendum sit,ita optime constitues.

Ρ R I M V M tibi, ut debeo, gratulor: laetorque cum praesenti, tum etiam sperata ilia dignitate:serius non lac tytia mea sta ignoratione rerum omnium. in his cnim sum locis, quo de propter longinquitatem,St propter latrocinia tardissime omnia perscrutur. Et cum gratulor tum Vcro quibus Verbis tibi gratias agam, non repcrio, quod ita facis sis ut deta

deris nobis queadmodum scripseras ad me)quem sempo ridere possemus. I taque cum pri muni audiui. ego ille ipse factus sum. scis quem dicam. Usque onancis illos adolescenteis, quos ille iactitat. difficile est loqui.te autem conleplans absentem,& quasi aecum coram lo' querer. Non aedepol quantam egeris rem, neque quantum facinus se ris: quod quia praeter opinioncm mihi acciderat, inserebam me ad illuJ, Incredibile hoc factu obiicitur. repente vero incessi omnibus i itus In quo cum obiurgarer, quod nimio gaudio pene desiperem ita me defendebam. eo voluptatem animi nimiam. Quid quaerist dum illum rideo, pene sum factus ille. b d hac pluribus multaque alia de de te de ad te, quamprimum ero aliquid nactus otii.Te verb mi Ruse diligo.quem mihi fortuna dedit amplificatore dignia

talis meae ultorem non modo inimicorum, scd ctiam invidorum meorum, ut eos partim scelerum suorum partim etiam ineptiarum preniteret.

Τ U VIDE quam ad me literae non perserantur. Non enim possum adduci ut abs te postea quam AEdilis es factus, nullas putem datas, praetatim cum esset tanta aes, tantae gratulationes de te: quia quod sperabam, te nihilo. Balbus enim sum,quod non putaram. Atqui sic habeto, nullam me epistolam accepisse niam poli comitia ista praeclara, quae me laetitia extulerunt: ex quo vereor ne idem mentat in meas literas. Equidem nunquam domum misi unam epistolam, quin esset ad te alteramcc mihi est te iucundius quicquam, nec chatius. Sed balbi non sumus: ad rem redeamus. Vt optasti, ita es. velles enim ais,' tantum modo ut haberem negotii quod esset ad laureolam satis. Parthos times, quia diffidis copiis nostris.ergo ita accidit. Nam Parthico bello nutiato oconim quibusdam anta

gustiis de natura montium frenis ad Amanum exercitum adduxi satis probe ornatum auxiliis & quadam authoritate apud eos qui me non norant, nominis nostri. Mulnim est enim in liis locis. Hiccine est ille qui uri, 3 quem senatus nosti cittera. Cum venissem ad Amanum qui mons mihi cum Bibulo communis est diuisus aquarii diuortiis: Cassius noster quod mihi magnae voluptati fuit sceliciter ab Antiochia hoste reiecerat Bibulus pro

uincia acceperat. Interea cum meis copiis omnibus vexavi Amanienseis hosteis sempiter ν nos.multi occisi capti reliqui dissipati: castella munita improuiso aductu capta di incensa.

17쪽

is Ad C. Curionem,&Caet Cro S.

Ita victoria iusta Imperator appestatus apud Istum: quo in loco saepe ut ex te audivi, Cliatarchus tibi narrauit Dareum ab Alexandro esse superatui abduxi exercitum ad infestissimam Ciliciae partem. Ibi quintum & vigesimum iam diem aggeribus Vincis turribus oppugnabam oppidum munitissimum Pindenissum,tantis opibus,tatoque negotio, ut mini ad summam gloriam nihil desit nisi nomen oppidi: quod si,ut spcro, pero tum vero literas publice mittam.Haec ad te in yraesenti scripsi,ut speres te assequi id quod optasses. Sed ut redeam ad Parthos: hac aestas habuit hunc exitum satis se licem: ea quae sequitur, ma- ψgno est in timore . Quare mi Rufe vigila, primum ut milii succedatur: sin id erit sui scri bis. & ut ego arbitrorὶ spiissius, illud quod facile est, nequid mihi temporis prorogetur. Derep.ex tuis literis,Vt antea tibi scripsi, praesentia,tum etiam senara magis expecto. Quare, ut ad me omnia quamdiligentissime perscribas, te vehementa rogo.

M. CICERO IMP. S. D. M. CAELIO AE D. CURVLI. Io

PUTAR g SNE unquam accidere posse ut mihi verba dccssent, neque solum ista ve- istra oratoria,sed haec etiam leuia nostratia)desunt aurem propter hanc causam,qubd mirifice sum solicitus quidnam de prouinciis decernatur. Mirum me destiterium tenet urbis, incredibile meorum atque in primis tui, satietas autem prouinciae: vel quia videmur eam famam consecuti,ut non tam accesso quaerenda,quam sertuna metuenda sit: ves quia totum n otium non est dignum viribus nostris, qui maiora onera in rep. sustincre de possim & loleam:ves quia belli magni timor impendet quod videmur effugere si ad constitutam diem decedemus. De pantheris per eos qui venari solent agitur mandato meo dili- Α genter: sed mira paucitas est. & eas quae sunt, valde aiunt queri quod nihil cuiqua insidiartim in mea prouincia, nisi sibi fiat. itaque constituisse dicuntur in Cariam ex nostra prouincia decedere. Sed tamen sedulo fit,& in primis a Patischo. Quicquid erit tibi erit: sed quid rect plane nesciebamus. Mihi mehercule magnae curae in aedilitas tua ipse dies me adtra nebat .scripsi enim tuae ipsis Megalensibus.Tu velim ad me de omni reip. statu quamdiligentissime perscribas.ca enim certissima putabo,quae ex te cognoro.

M. CICERO IMP. S. D. M. CAELIO AED. CURULI. II

S OLICITUS equi&m eram de rebus urbanis: ita tumultiiosae conciones, ita moto istae Quinquatrus astercliantur.nam citeriora nondum audiebamus. sed tame nihil me magis solicitabat quam in his molestus non me, siquae ridenda ellast, ridere tectim.sunt enim multa. sed ea non audeo scribere . Illud moleste fero, nihil me adhuc his de rebus habere tuarum literarum. Quare eui cum tu haec leges ego iam annuum munus co cero: tamen obtuae mihi velim sint tuae literae, quae me erudiant de omni rep. ne hospes pland veniam. hoc melius quam tu facere nemo potest. Diogencs tuus homo modestus a me cum Philone Pessinunte discessit,iter habebant ad Deiotarii tigem: quaquam omnia nec benigna, nec copiosa cognorant.Vrbem urbe mi Ruse cole,& in illa luce viue omnis peregrinatio

quod ego ab adolescentia iudicaui)obscura & sordida est iis, quorum industria Romae potest illustris esse. Quod cum probe scirem utinam in sententia permansist .Cum una mehercule ambulatiuncula, atque uno sermone nostio omneis fritictus prouinciae non consero.Spero me integritatis laudem consecutum. non crat minor ex contemnenda, quam αconseruata prouincia: spem triumphi inquis3 satis gloriose triumpharem si non effern qui dem tandiu in desydctio rerum mihi charissimarum. Sed sui spervi propediem te videbo. tu mihi obviam mitte epistolas te dignas. γ

M. CICERO IMP. S. D. CAELIO AE D. C U R V L I. Ir

R ARAS tuas qui de Brtasse enim non perseruntur sed suaveis accipio literas: vel quas iproxime acceperam quam prudctis quam multi & officii & consiliit Et si omnia se constitueram mihi agenda ut m admonebas, tamen confirmantur nostra consilia cum seiatimus prudentibus, fideliterque suadentibus idem videri. Ego Appium ut saepe tecti locutus sumin valde diligo meque ab eo diligi statim coeptum est ut simultate deposuimus sensi. Nam& honorificus in me C o s. fuit. & suauis amicus, & studiosus studionim etiam meorum. Mea verb officia ei non defuisse, tu es testis. quoniam ia uiat sinereι ut opinor) accidit

18쪽

ilus' utriqu

mici cibis,

oma tu

III, anam reri

Lib. II.

. Phania. & mehercule etiam pluris cum saei, quM te amari ab eo sensi. Iam me Pompeii totum esse sis: Bnitu a me amari intelligis. quid est causae cur mihi non in optatis sit eomplecti hominem florentem aetate,opibus, honoribus, in niO,liberis, propinquis, assinibus. amicis: collesam meum praesertim de in ipsa coltcgii laude,& scientia studios ni mei Hiees, pluribus scripsi, quod nonnihil significabant tuae literae subdubitare qua essem erga il lum voluntate Creso te audisse aliquid.fallum est,nuhi crede,siquid audisti.Genus institu toru de rationum mearum dissimilitudinem nonnullam ha t cum illius administratio γ ne prouinciae. Ex eo quidam suspicati sortasse sunt alumorum contentione, non opinio num distensione me ab eo discrepare. Nihil autem seci unquam, neque dixi, quod contra illius existit nationem esse vellem. Post hoc negotium autem,& temeritatem nostri Dola bellae deprecatorem me pro illius periculo praebeo.Erat in eadem epistola veternus ciuitatatiς gaudebam sane.& congelasse nostrum amicu laetabar otio. Extrema pagella pupugit me tuo chirographo. quid ais Caesarem non Asendit Curior quis hoc putaret praeter me nam ita vitiam putaui. Dii immortales quam ego risum nostrum dejdero. Mihi erat in animo quoniam uirisdictionem conlacram, ciuitates locupletaram, publicanis etiam si is perioris lustri reliqua sine sociorum ulla querela conseruara: priuatis,summis,infimis iue ram iucundus: proficisci in Ciliciam Non. M a. de cum prima aestiua attigissem, milita remque rem collocassem,decedere ex S.C. Cupio te AEdil. videre, miroque Gyderio me urbs assicit,& omnes mes tuque in primis.

CICERO IN P. S. D. M. CAELIO AED. CVRVLI. Is

M. FA B I o viro optimo,& homine doctiissimo familiarissime utor mirificisque eum diligo. cum propter summum ingenium eius, seminamque doctrinam, tum propter singularem modestiam. Eius negotium sic velim suscipias ut si esset res mea. Novi ego vos magnos patronos:hominem occidat oportet qui vestia opera Vti velit.sed in hoc nomine nullam accipio excusationem. Omnia relinques, si me amabis cum tua opera Fabius uti volet. Ego res Romanas vehementer expecto de Atydero:in primisque quid agas, scire cupio. nam iam diu propter hycinis magnitudinem nihil noui ad nos afferebatur.

M. CICERO IMP. S. D. M. CAELIO ABD. I

NON potuit accurat tu agi nec prudcntius quam in actit a te eum Curione de sipsi ratione. de hoecule confecta res ex sententia mea est cum celeritate, tum quod is, qui cratiratus, competitor tuus de idem lycus, Alcnsus in es qui ornauit res nostras diuinis laudibus.Quare scito me sperare ea quae sequuntur.ad quae ni te para. Dolabella a te gaudeo primum laudari deinde etiam amari. Nam ea quae spcras,Tulliae meae prudentia teperari posse, scio cui tuae epistolae respondeant. Quid si meam legas, quam ego tum ex mis litetis misi ad Appium Sed quid agas sic vivitur. Quod actumae, Dii approbent. Speros eiu- cundum generiam nobis: multumque in eo ma nos humanitas adiuvabit. Resp. me valde solicitat: faveo Curioni: Caesarem honestum esse ciipio:pro Pompeio emori possiim:sed tamen ipsa rep. nihil mihi in charius, in qua ni non valde te iactas. districtus enim mihi videtis esse,quod de bonus ciuis,& bonus amicus cs. Ego de prouincia decedis Quaestore Caelium praeposui prouinciae.puerum inquis. at Quasorem, at nobilem adolestentcm, at omnium sere exemplo.neque crat superiore honore vlus quem praeficere. Pomptinus multo antE discesserat.S Q ratre impetrati non poterat: quem tamen si resiquissem, dicerent iniqui non me plane post annum, ut senatus voluisset de prouincia decessisse.quoniam al-ν terum me reliquiis .Fortasse etiam illud adderet,senatum eos voluisse prouinciis praeesse qui antea non praefuissent: fiatrem meum triennium Asae prasiisse.dmique nunc solicitus non sum si statrem reliquissem omnia timerem.Postremo non tam mea sponte,quam potentissimorum duorum exemplo, qui omnes Cassios Antonabsque coplexi sunt hominem adolescente non tam allicere volui, quam alienare nolui. Hoc tu moeni consilium laudes necesse est. mutari enim non potest. De ocella parum ad me plane scripseras, de in actis non erat.Tuae res gestae ita notae sunt, ut trans montem Taunam etiam de Matrinio si auis ditum.Ego nisi quid me Etesiae morabuntur,celeriter ut spero vos videbo.

19쪽

M. C MERO IMP. S. D. M. CA IO. Is

MAGNO dolore me affecissent tuae hinae,nisi iam & ratio ipse depulisset omneis mo ilestias.& diuturna despcratione rerum obduruis let animus ad dolorem nouum Sed tamen quare acciderit ut ex meis superioribus literis Id suspicarere quod scribis nescio quid enim in illis fuit praeter querelam temporiam, quae non meum animum magis sollicitum haberet, quam tuumrNam non eam cognoui aciem ingenii tui,quod apte videam te id ut non putan videre. Illud miror, adduci potuisse te, qui me penitus nosse deberes, ut existimares aut me tam improuidum qui ab excitata sertuna ad inclinatam de prope iacentem do sciscerem:aut tam inconstantem,ut collectam gratiam norensis limi hominis effunderem, . a meque ipse deficerem,St quod initio,iemperque iugi, ciuili bello interessem .Quod est igitur meum triste cosilium3ut disceda tortasse in aliquas solitudines .nosti enim non modo stomaclii mei, cuius tu similem quondam habebas: scd etiam oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium. Ac dit etiam molesta haec pompa lictorum meorum, nomenque imperii quo aredior. eo si onae carerem, quantiis paruis Italiae latebris contentus cilem. Sed inoertit naec nostra laurus non solum in oculos sed iam etiam in voculas malevolorum . Quod cum ita taci, nil tanam unquam de profectione, nisi vobis ap- ν probantibus cogitain. d mea praediola tibi nota sunt. iii ius milii nectae est esse ne amicis molestiis sint. Qubd autem in maritimis facillime sum , moueo nonnullis suspicionem, velle me nauigare.quod tamen tortasse non nollem si possicin ad otium. nam ad bellum quidem qui conuenit, praesertim contra eum cui spero me satisiecisse:ab eo, cui tamen lati Iheri nullo modo potes Deinde sentcntiam meam tu facillime perspicere potuisti iam ab illo tempore, ciim in Cumanum mihi obviam venisti. non enim te celaui sermonem T. Ampii vidisti quam abhorrere ab urbe relinquenda. quod cum audissem, nonne tibi affirmaui, quiduis me potius perpessinina, quam ex Italia ad bellum ciuile me ex- io iturum Quid ergo accidit cur consilium mutarem e nonne omnia potius, ut in sententia permaneremi Credas hoc mihi velim, quod puto te existimare, me ex his miseriiς nihil aliud quatere, nisi ut homines aliquando intelligant, me nihil maluisse quis pacem : ea desperata, nihil tam fusille quam arma ciuilia. Huius me constantiae puto fore Ut nunquam poeniteat. Etenim memini ita hoc genere gloriari solitum esse familiarem nostrum Hortensium,qubd nunquam bello ciuili interruisset.soc nostra laus erit illustrior, quddilli tribuebatur ignaviae: de nobis id extitimari posse non arbitror. Nec me ista terrent. quae mihi a te ad timorem fidissime. atque amantissime proponuntur. Nulla in enim a- ,, coebitas, quae non omnibus hac orbis terrarum perturbatione impendere videatur. quam quidem ego a rep.meis priuatis de domesticis in modis libentissime, vel istis ipsis quae tu me mones ut caueam redemissem. Filio meo quem tibi cham esse gaudeo si ait ulla resp. satis amplum patrimonium relinquam in memoria nominis mei.sinautem nulla est, nihil accidet ei separatim a reliquis cutibus. Nam quia rogas ut respiciam genaum meum adolescentem optimum, mihique cliarissimum: an dubitas, cum icias quanti cum illum,nim vab Tulliam meam faciam, quin ea me cura Vehementissime solicitete de eo magis,qubd in communibus miseriis hac tamen oblectabar specula, Dolabellam meum vel potius nostrum sere ab iis molestiis, quas liberalitate sua contraxerat, liberum. Velim quaeras, quos ille dies sustinuerit, in urbe dum fuit, quam acerbos sibi, qu m militipsi secem

non sonestos. Itaque neque ego hunc Hispaniensem casum expecto, de quo mihi exploratum est ita esse ut tu scribis meque quicqua astute cogito. Siquando erit ciuitas:erit prosecto nobis locus. sinautem non erit, in easdem solitudines ni ipse svi arbitroo venies, in quibus nos consedisse audies. Sed ego sertasse vaticinor:& haec omnia melioreis liabebunt cxitus recordor enim desperationes eorum qui senes oeant adolescente me Eos ego fortasse nunc imitor de utor aetatis vitio.Velim ita sit. Sia tamen togam praetexta texi Oepio, pii , , to te audisse nam Curtius nostre dibaphu cogitat sed eum misitor moratur. Hoc aspasi ut scires me tame iii stomacho solere ridete. De Dolabella quod scripsi, suadeo videas tanquam si tua res agatur. Extremu illud enimos nihil turbulento,nimi temere faciemus.

20쪽

Lib. II.

tamen oramus quibuscunque etimus in tertis, Ut nos, liberosque nostros ita tueare ut amicitia nostra.& tua fides pol hilabit. Vale.

M. CICERO IMP. S. D. CANINIO SALLVS ΤIO' PRO VAE s. I 6

LITER As , te mihi stator tuus reddidit Tarsi ad X V I.Cal. Sext. His ego ordine, i vivideris velle, respondebo. De succetare meo nihil audies, ncc quenquam sore arbitror. Quin ad diem decedam, nulla causa est, pra ertim sublato metu Parthico. Commoratu rum me nusquam sanE arbitror. Rhodum Ciceronum causa puerorum, accessurum puto, neque id tamen certum. Ad urbem volo quamprimum venire: sed tamen iter moem reip.& rerum urbanarum ratio gubernabit. Successor tuus non potest ita maturare ullo modo, ut tu me possis in Asia conuenire. De rationibus referendis, non erat Incommodum te

nullam resertae . quam tibi scribis a Bibulo fieri potestatem : sed id vix mihi videris per te

Um Iuliam sacere posse. quam Bibulus certa quadam ratione non struat: tibi magnopere sinuandam censeo. Quod scribis Apamea praesidium deduci non oportuisse, videbam I dem caeteros existimare, molesteque serebam de ea re minus commodos sermones male uolorum fuisse. Parthi transierint necne praeter te video dubitare neminem. Itaque omnia pnesidia, quae magna & firma parauciam, commotus hominum non dubio sermone, dimisi. Rationes mei Quaestoris nec verum fini me tibi mittoe, nec tamen erant consectae. eas nos Apamea: d onere cogitabamus. De praeda a praeter Quaestores urbanos, ida ν es Pop. Ro. teruncium nec attigit nec tacturus est quisquam. Laodiceae me praedes acceptuirum arbitror omnis pecuniae publicae, ut & mihi,& populo cautu sit sine vccium periculo.

Quia stabis ad me de drachmis CCC Io D n.mhil es quod in isto genere i qua possin commodare.Omnis enim pecuitia ita tractatur,ut praeda a praesectis:quae autem nulli attributa in , Quaestore curetur.Quod quaeris quid existimem de legionibus,quae decretae sunt in Syriam antea dubitabam ventutime essent: nunc milii non est dubium quin si an iatra auditum ait otium esse in Syria vciatura non sint. Marium quidem succcstarem tarde is video esse venturum propterea quod senatus ita decimi tui cum l*ionibus iret. Vni epi stolae respondi: venio ad alteram. Petis a me ut Bibulo te quamdiligeratissime commen-- dem: in quo milii voluntas non deest, sed locus videtur esse tecum expol hilandi. Soluς Nidi nim tu ex omnibus, qui cum Bibulo sunt, certiorem me nunquam secisti quam valde Biabuli voluntas a me sine causa abborreret. Poemulti enim ad me demierunt, cum magnus Antiochiae metus esset, de magna spes in me atque in extacitu meo, solitum dicere, quiduis se perpeti malle qu invideri eguisti: auxilio meo.quod ego ossicio Quastorio te addu- . ctum reticere de Praetore tuo non moleste serebam:quanquam quemadmodum tractarere, i, audiebam. Ille autem cum ad Thermum de Parthico bello scriberet, ad me literam nun

quam misit ad quem intelligcbat eius belli Ficulum pertinere.Tantum de auguratu filii sui se ipsi ad me: in quo ego misericordia commotus,& quia semper amicissimus Bibulo fui, dedi operam ut es quamliumanissime scriberem. Ille si omnibus est malevolu quod

nunquam existimaui minus offendor in me.sinautae , me est alienior nihil tibi meae literae proderui. Nam ad senatum Bibulus quas literas misit, in iis,quod mihi cum illo erat commune sibi soli attribuitise ait curasse,ut ciim quaestu populi pecunia permutaretur.quod autem meum erat proprium,ut alatiis transpadanis uti negarem id etiam populo se remisisse scribit. quod vetb illius mi solius, id mecum communicat E QUI TIB Us Avxi OARI Is inquit C VM AMPLIVS FRUMENTI POSTULA REM V s. Illud voed pusilli animi, & ipsa malevolentia Euni, atque inanis, quia Ariobarzanem. quia senatus per me rigem appellauit milisque commendauit iste in literis non regem sed regis Ariobarzanis filium appellat. Hoc animo qui sunt, deletiores fiunt rogati. Sed tibi morem gessi: literas ad eum scripsi:quas cum acceperis,sacies quod voles.

M. CICERO IMP. s. D. Q . THERMO P R O P R. et

o p FI C I V M meum erga Rhodonc caeteraque mea Midia, quae tibi ac tuis praestire. tibi homini gratissimo grata esse vehementer gaudeo : mihique scito in dies maiori cura esse dignitatem tuam. quae quidem , te ipso integritate, & elementia tua sic amplificata

SEARCH

MENU NAVIGATION