장음표시 사용
21쪽
cst.ut nihil addi polle videatur. Sed mihi magis magisque quotidie de rationibus tuis cogitanti placet illud meum consitum quod initio Aristoni nostro ut ad me venit, ostendi, graueis te suscepturum inimicitias, si adolestans potens & nobilis a te ignominia assinus estet.& hercle sine dubio erit ignominia:habes enim neminem honoris gradu superiorem. Ille autem ut omitta nobilitatem, hoc ipso vincit viros optimos hominesque innoc tita mos legatos tuos quod & Quaestor est.& Quaestor tuus. Noare tibi iratu neminem posse perspicio: sal tamen treis fratres summo loco natos, promptos, non indisertos. te nolo habere iratos iure praesertim quos video deinceps Tribb.pl.per tricianium fore. mpora auae resp.qualia futura sint quis scit mihi quidem turbulenta videtur sere.Cur ego te velim incidere in terror Tribunitios, praefatim cum sine cuiusquam reprehensione Quaestorus legatis Quaestare possis antefer Qui si disnu se maioribus suis praebuerit ut spero & opto tua laus ex aliqua parte fuerit.ta quid ostenderit, sibi totum nihil tibi offendoeil.Quae mi- νhi veniebant in mente,quae ad te pertinere arbitrabar quod in Ciliciam proficiscebati existimaui me ad te oportere scribere. Tu quod egeris id velim Dii approbet.sed si me audies, vitabis inimicitias,& posteritatis otio consulta.
M. TU IUS M. F. IMP. S. D. C. CAELIO L. F. AE s T. ig
C v M optatissimum nutium accepissem,te mihi Quaestirem obtigisse, eo iucundiorem in hi eam sortem sperabam fore quo diutius in prouincia mecum sui sies. Magni enim via debatur intereste ad eam necessitudinem,quam nobis sors tribuisset,cosuetudinem quoque Moedere. Postea quam mihi nihil neque a teipso neque ab ullo alio de aduentu tuo scribsaetur: verebar ne id ita caderet quod etiam nunc vereor ne ante, quam rii in prouinciam venisses. ego de prouincia dccederem . Accepi autem , te missas literas in Cilicia. cum es sena in castris ad x. Cal. Quint. scriptas humanissime: quibusfacile de officium, & ingenium tuum perspici posset. scd neque viae,ncque quo die datae iaciat, aut quo tempore te . expinarem,significabant: necis qui attulerat, a te acceperat, ut ex eo scirem quo ex loco.& quo tempore essent datae. Quae cum cssent incerta, existimaui tamcn faciendum esse ut ad te statores meos,& lictores cum literis mitterem: quas si satis Oppomino tempore accopulti. gratissimum mihi secras si ad me in Ciliciam quamprimum veneris. Nam quia ad me Curius consobfinus tuus, mihi sui scis) maxime neccilarius: quod item C. Virginiux propinquus tuus familiarissimus noster de te accuratissime scripiat: valet id quidem apud
me multum .sicuti dciat hominum amicissimorum diligens commendatio: sed tuae literae ν de tua praesertim dignitate,& de nostra coniunctione maximi sunt apud me ponderis. Mihi Quaestor optatior obtingere ncmo potuit. Quamobrem quaerimque a me ornamenta ad te proficiscentur ut omnes intelligant a me habitam esse rationem tuae maiorumque
monim dignitatis. Sed id facilius cosequar,si ad me in Ciliciam veneris:quod ego & mea,
Se resp.de maxime tua intercile arbitror. M. T. CICERONIS EPISTOLARUM LIBER II. cICERO APPIO IMP. s. D. I
SI I Ps A resp.tibi narrare posset quo modo sese haberet non sicilius ex ra cognosce- ire posses, quam ex liberto tuo Phania: iraest homo non modo prudens, verum etiam quod iuuet curiosus. quapropter ille tibi omnia explanabit: id enim mihi & ad breuitare est aptius,& ad reliquas res prouidentius.De mea autem beneuolentia a tete si potes ex eodem Phania cognoscere,tamen vidennir etiam aliquae meae partes.Sic enim tibi persuade charissimu te mihi esse ciim propin multas suauitates ingenii,incti, humanitatis nimium quod ex tuis limis,& ex multorum sermonibus inrelligo, omnia quae I me prosecta sunt in te. tibi accidisse gratissima. Quod cum ita sit, persciam proiecto ut longi tempo- .ris usuram qua caruimus intermissa nostra consuetudine,& gratia, de crebritate,& magnitudine officiorum meorum sarciam.idque me quoniam tu ita vis) puto non inuenta Mi-
22쪽
nerua esse factimam: quam quidem ego si sorte de tuis sumpsero,non solum Pallada. ede tiam Appiada nominabo Cilix libertus tuus antea mihi minus fuit notus:sed ut mihi reddidit a te literas plenas & amotis & officii, mirifice ipse suo sermone subsecurus est humanitatem tuarum literarum. Iucunda mihi eius oratio fuit cum de amnio tuo,de sermoni-ν bus,quos de me haberes quotidie mihi narraret. Quid quaeris Biduo tactus est mihi tanti. liaris: ita tamen ut Plianiam valde sim desyderaturus:quem cum Romam remittes quod, ut putabamus,ceseriter cras facturus omnibus ci de rebus quas agi, quas curari a me voles. mandata tis vesim .L.Valerium iure sultum valde tibi comme)o,ita ita etiam,si non est iureconsulms. Melius cuim ei cauere volo quam ipse aliis solet. Valde homine diligo aest ex meis domesticis,atque intimis familiaribus . omnino tibi agit gratias:sed idem scribit, meas literas maximu apud te pondus habitiiras. Id eum ne fallat,aeetia atque cliam rogo. Vale.
M. CICERO PROCOS. S. D. APPIO PULCHRO IMP. 2CVM At contra voluntatem mcim,&' praeter opinionem accidistet,vi mihi cum imp
tio in prouinciam proficisci necesse esset: in multis & variis molestiis, cogitationibusque meis haec una consolatio occurrebat, quod neque tibi amicior quὶm ego sum, quisquam posset succiaac:neque ego ab ullo prouinciam accipere,qui mallet tam quamaxime mihi aptam explicatamque tradere. Quod si tu quoque eandem de mea voluntate erga te spem habes, ea te prosecto nunquam fallet. A te maximopcre pro nostra summa comunctione, tuaque singulari humanitate etiam atque etia quaeio & peto, ut quibuscuque rebus poteris. potens aute plurimis prospicias,& consilas rationibus incis.Vidci ex S. C.prouinciam esse habendam. si eam quoaὸ eius facere potuctis quamexpcdicissimam milii tradideris, facilior est mihi quasi decursus mei temporis .Quid in eo g ere cilicere possis tui consilii est.
Ego te,quod tibi veniet in m tem inca intercile, valde rogo. Pluribus verbis ad te scriberem,siaut tua humanitas longiorem orationem expcctaret: aut id fieri nostra amicitia pateretur:aut res verba desyderaret, ac non pro se ipsa loqueretur. Hoc vestin tibi persuadeas,'si rationibus natis prouisum a te esse Intellexero magnam te ex eo, & perpetuam Volupta rem esse capturum. Vale.
C LC ERO S. D. APPIO PVLCHRO. 3A D X I. Cal. Iun. Brundisium cum venissem. Q Fabianus kgams tuus mihi privstosuit:eaque me ex tuis madatis monuit quae non modo mihi ad quem pertinebat, sed uniuerso senatui venerant in mentem praesidio firmiori opus esse ad istam prouinciam. Gn- sciant enim omncs iere, ut in I talia supplementum natis & Bibuli legionibus scriberetur. . Id cum Sulpicius Cos. pasturum se negaret, multa nos quidem questi sumus: sed tantus consensus senatus suit ut mature proficit cemitur pariatam ut fuerit: itaqtie secimus. Nunc quod 1 te petii literis iis quas Romae tabellariis tuis dedi,vesim tibi curae siti ut quae succes- soti coniunctissimo & amiciti imo commodare potest is, qui prouinciam tradit, ut ea pro
nostra consociatissima voluntate, cura, ac diligentia tua complectare: ut omnes intestigant, nec me beneuolentiori cuiquam succc re, nec te amiciori potuisse prouinciam tradere. Ex iis literis,quarum ad me exemplum misisti quas in senatu recitari voltusti sic intellexeram, permulto ., te milites esse di illas: sed mihi Fabius idem demonstrauit te id
cogitasse iacere,sed cum ipte a te discederet integrum militum numerum Hille. Id si ita est, pergratum mihi seceris, ii istas exiguas copias, quas habuisti, quam minime imminueris. ν qua de re S. C.quae iacta lunt ad te milia cise arbitror.Equidem pro eo quati te facio qui quid sectas approbabo. Sed te quoque confido ea factunim, quae mihi intelliges maxime
Ese accommodata. Ego C. Pomptinum legatum meum Briindisii expectabam : cumque ante Cal. Iun. Brundisium venturum arbitror: qui cum vencrit, quae primum nauigandi nobis facturas data erit, temur.
PRIDIE Non Iun.cum essem Brundisii literas tuas accepi,quibus erat scriptum te L. Clodio madesse quae illum mecum loqui vesici. Eum sane opinaba ut ea quae a te aikrret, quamprimum cognoscerem. Meum studium erga te & officium tametsi multis iam re-B.iiii.
23쪽
bus spero tibi esse cognitum, tamcn in his maxime declarabo quibus plurimum significare potero, itiam mihi existimationem, de dignitatem cliarissimam esse. Mihi de Q. Fabius Virgilianus,& C.Flaccus L. F.& diligentissime M.Octauius Cn. F. dcmonstrauit,me a te plurimi fictuquod egomet multis argumcntis iam antea Iudicaram, maximeque illo libro augurali quem ad me amantissime laiptum, suauissimum misisti. Mea in te omnia sum ma necessitudinis ossicia constabunt. Nam cum teiplum ex quo inpore tu me diligere coepisti quotidie pluris feci, tum ac Srunt etiam coniunctiones necessariorum morum: duo enim duarum aetatum plurimi tacto Cn. Pompeium filiae tuae socerum,& M.Brunam generum tuum. Collegiique coniunctio praelatim tam honorifice a te approbata,non mediocre vinculum mihi quidem attulisse vidctur ad voluntates nostras copulatas. Sed &si Clodium conuenero ex illius tamone ad te scribam plura:& ipse operam dabo te ut quamprimum videam.Qubd salbis,tibi manendi causam eam fuisse ut me conuenires,id mihi ne mentiar est gratum.
T R A L L EI s veni ad VI. Cal. Sext.ibi mihi praesto fuit L. Lucilius cum literis man- idatisque mis: quo quidem homine nemine potuisti nec mihi amiciorem, c ut arbitror ad ea cognoscenda. quae scire volebam, aptiorem, prudentioremve mittere. Ego autem de tuas literas lcgi libenter,& audiui Lucilium diligenter. Nunc quoniam & tu ita sentis scri bis enim quae de nostris ossiciis ego ad te scripserim,etsi tibi iucunda fuerint, tamen quoniain alto repetita sint, non necessaria te putasse & revera, confirmata amicitia,&per cista fide,commemoratio ossiciorum superuacanea est:eam partem orationis praetermittam: tibi η tamen agam, Ut dcbeo, gratias. Animaduerti enim, & didici ex tuis literis, te omnibus in rebus habuisse rationem ut mihi corisuleres restitueresque,& praeparares quodammodo omnia,quo mea ratio facilior,& solutior esse posset. Hoc tuum oscium cum mihi gratissimum esse dicam, sequitur illud, ut te existimare velim, mihi magna curae fore, atque esse iam primum ut ipse tu, tuique omnes deinde ut etiam reliqui scire possint me tibi esse amicissimum. Quod quibus adhuc non satis est perspectum, ii milii nolle magis nos hoc animo esse,quam non intelligerevidentur. d prosecto intestigent.neque enim obscuris personis nec paruis in causis res agetur. Sed haec fieri melius quam dici,aut scribi volo. Quod ritinerum meorum ratio te nonnullam in dubitationem vidctur adduceret visurusne me sis in prouincia: ea res sic habet. Brundusii cum loquerer cum libato tuo Phania veni in eum sermonem. vidicerem libenter me ad eam partem prouinciae primum esse venturiam quo te maxime velle arbitrarer tunc mihi dic dixit,quod classe tu velles decedere,& persere ae- ι commodatum tibi.si ad illam maritimam partem prouinciae nauibus accessissem. dixi me esse iacturum: itaque secissem. nisi mihi L.Clodius nosta Corcyrae dixisset minime id esse faciendum: te Laodiceae fore ad meum aduentum. Erat id mihi multo breuius, multoque incommodius.cum praescitim te ita malle arbitramaua ratio postea est commutata. Nune quid fieri possitini lacillime statues .ego tibi meum coulium exponam. Prope Cal.Sext. puto me Laodiceae sere: per paucos dies,dum pecunia accipitur quae mihi ex publica permutatione debetur, morabor. Deinde ita faciam ad cincim,ut circim Id.Sext. putem me
ad Iconium fore. Sed siquid nunc me fallit in isibendo procul enim aberam ab re ipsa dea locis) silmil ac progredi capcto, quam celerrimis potero, de quam creberrimis limis Liaciam ut tibi nota sit omnis ratio dierum atquc itinerum meorii. Oneris tibi imponoee me audco quicquam. nec debeo. Ses quod commodo tuo ficti possit, utriusque nostrum ma- ηgni interest,prius ut te conueniam qu in decedas. Quam facultatem siquis casis eripiarit. mea tame in te omnia ossicia constabunt non secus ae si te vidissem. Tibi de nostris rebus nihil sum ante madaturus per limas quam desperaro coram me teta agere posse. Quiate , Scamola petiisse dicis ut dum tu abcsses,ante a lucriam melim prouinciae praeesset: mego Ephesi vidi. fuitque mecum similiarita triduum illud quod ego Ephesi commoratus sit inmec ex eo quicquam audiui quod sibi a te mandatum diceret.Sales autem vellem potuisse obsequi voluntati mae.non enim arbitror noluisse.
24쪽
C V M meum factum cum tuo comparo, etsi non magis mihi faveo in nostra amicitia tuenda quam tibi, tamen multo magis meo facto desector,quam nio. Ego enim Brundusii quaesiui ex Phania,cuius mihi videbar de fidelitatem erga te perspexisse, & nosse locum, quem apud te is tener quam in partem prouinciae maxime putaret te velle ut in succededo primum venirem.Cum ille mihi respondisset nihil me tibi gratius facere poste quam si ad Sida nauigassem: etsi minus dignitatis habebat ille aductus, de ad multas res mihi minus erat aptus,tamen ita me diratae facturiam. Idcm ego cum L.Clodium Corcyrae con- uenissem hominem ita tibi coniunctium, ut mih cum illo cum loquerer, tecum loqui videreo dixi ei me ita facturum esse, ut in eam partem qua Phania rogasset, primum venire. Tunc ille mihi cum gratias collat, magnopere a me petiuit ut Laodicea protinus irem: te in prima prouincia velle esse,ut quaprimum decederes.quin, nisi ego successor essem quem tu cuperes videre te antea,quam cibi successium csset decessurum fuisse. quod quide erat co- sentaneum cum iis literis quas ego Romae acceperam:ex quibus perspexisse mihi videbar quam festinares decedere. Respondi Clodio me ita este facturum, ac multo quidem libentius quam si illud esset faciendum quod promiseram Phaniae. Itaque de consilium mutaui, , & ad te statini mea manu scriptas literas misi:quas quid ex tuis haeris intellexi satis mature ad tecte perlatas. Hoc No meo facto valde desinor:nihil enim potuit ficii amantius. Consydera nunc vicissim tuu.Non modo ibi non fuisti ubi me quamprimum videre posises: sis eo discessisti quo ego te ne persequi quidem possem triginta dicbus, qui tibi ad docedendum lege ut opinor) Comesa constituti essent: ut tuum factum, qui quo animo inter nos simus ignorant,alieni hominis ut leuissime dicana)& sugientis congressum:meum vero coniunctissmi.de amicissimi esse videatur. Ac mihi tamen ante quam in prouinciamio veni, redditae sunt a te litem: quibus etsi te Tarsum proficisci Amonstrabas, tamen mi hi no dubia spem mei coueniendi afferebas: cum interea credo) equidem malevolli homines late enim patet hoc vitiu.& cst enim in multis sed tamen probabilem materiem nacti
sermonis ignari meae costantiae, nabantur alienare a te voluntatem mea:qui te loru Tar
si agere, statuere, multa deccinere, iudicate dicoent, cum posses iam suspicari tibi esse suc cessum: quae ne ab iis quidem fiat soloeent, qui breui tempore sibi succedi putarent. Horum ego sismone non moueba quinetiam scietis mi velim siquid m ames, leuari mei, putabam molestia: de ex annua prouincia, quae mihi longa videtur, prope iam undecim mensium prouinciam facta esse gaudebam, si absenti mihi unius mesis labor detractus es. H.Illud vere dicam)me mouet in tanta militu paucitate abesse treis cohortes quae sint plenissimae nec me scire ubi sint.Molestissime autem iso quod te,ubi visurus sim nescio: eo que ad te tardius talpsi,quod quotidie te ipsum expectabamaeum interea ne limas quidevllas accepi,quae me docerent quid ageres, aut ubi te visurus cilcm. Itaque virum sortem. mihique in primis probatum Antonium praesectum euocatorum misi ad te: i si tibi videtur, hortes traderes:vt dum tempus anni esset idoneum aliquid negotii gerere possem. i. In quo tuo consilio ut me sperarem esse usurum,& amicitia nostra, de literae tuae fecerant:
quod ne nunc quidem dcsp .Sed plane quando,aut ubi te visurus sim, nisi ad me talpse ris, ne suspicari quidem possum. Ego, ut me tibi amicissimum esse de aequi de iniqui intes- ligant curabo. De tuo in me ammo iniquis secus existimandi vidctis nonihil loci dedisse. Id si correxciis valde gratu mihi erit. Et ut habree rationem possis quo loco me salua lege Comelia couenias ego in prouinciam veni prid.Cal.Sext.im in Cilicii facio per Cappadocia.castra movi ab Iconio prid.Cal.&pt. Nunc m& ex diebus,&ex ratione itinoet .sputabis me esse conueniendum constitues quo loco id comodissime fiσi possit.& quo die.
PLVRIB Us vcibis ad te stabam,cum plus otii nactus M. Haec scripsi subito, cum Bruti pueri Laodictae me tauenissent.& se Romam propane dixissent. Itaque nullas iis, praetctquam ad te & ad Brutum diat limas. Legati Appiani mihi volumen a te plenumquctetae iniquissima: reddiderunt,quod eorum aedificationem literis meis impedissem. E
25쪽
ic Epist. ad Appium Pulchrum .
dem auae epistola petebas ut cos quaprimum ne in hyemem inciderent ad facultate aedificandi liberar :& simul peracute querebare,qubd cos tributa exigere vetarem prius,quam ego re cognita permisissem. genus enim quodda fuisse impediendi,ciim ιν cognoscere nopossem nisi cu ad hyemem me ex Cilicia inc issem. Ad omnia accipe, & cognosce aequi- 4tatem expostulationis tuae. Primum, cum ad me aditum esset ab iis, qui dicerent a se intolerabilia tributa exigi: quid habuit iniquitatis me scribere ne facerent ante quam ego rem causamque cognollenae Non potera scredo ante hyemem: sic enim scribis.quasi vero ad cognoscendum ego ad illos non illi ad me venire debuerint.Tam longe inquis quid cum dabas iis literas, per quas mecum agebas ne eos impcdirem quo minus ante hyemem ae dificarent,non eos ad me venturos arbitrabare Tametsi id quidem secerunt ridicule.quas enim litcras afferebant,ut opus aestate facere possent eas nulla post brumam reddideri . dscito & multo plureis esse qui de tributis recusent quam qui exigi velint:& me tamc,quod νte velle existimem esse facturum.De Appianis hactenus. A Pausania Lmtuli liberto, acoenso meo audiui,cum diceret te secum esse questrum quod tibi obuiam no prodiissem scilicet contempsit te: nec potest fieri me quicquam superbius. Cum puer mus ad me secunda
sere vigilia venisset isque te ante lucem Iconium mihi venturiim nuntiasset, incertumque utra via, cu essent duae: altera Varronem tuum familiarissimii, altera Q. Leptam praefectusabrum meum tibi obuiam misi: mandaui utrique eorum ut ante ad me excurrerent, ut tibi obuiam prodire possem.Currens Lepta venit mihique nuntiauit te iam castra praetem
gregiam esse: confestim Iconium veni .caetera iam tibi nota sunt. An ego tibi obuiam non prodirem ε primum Appio Claudior deinde Imperatori deinde more maiorum e deinde, quod caput in amicor cum in isto genere multo etiam ambitiosius facere solea,quam honos meus, & dignitas postillat. Sta haec hactenus.. Illud idem Pausania dicebat te dixi L se Quid estAppius Lentulo. Lentulus Appio processit obvia, Cicero Appio noluit. Quaeso, etiamne m has ineptias, homo mea sintentia summa prudentia, multactiam doctrina, plurimo rerum usu:addo urbanitate quae est virtus,ut Stoici rectissime putant: ullam Ap - upietatem aut Lentulitatem valere apud me plus quam ornamenta virtutis existimas Cum ea consecurus nondum eram quae sunt hominum opinionibus amplissima,tamen ista vestra nomina nunqua sum admiratus: viros eos, qui ea vobis reliquissent, magnos arbitrabar. Postea vero,quam ita & cepi,& gessi maxima imperia, ut mihi nihil neque ad honorem , neque ad gloriam acquirendum putarem: supcriorem quidem nunquam, sed parem vobis me speraui esse factum. Nec mehercule aliter vidi existimare vel Cn. Pompeium, quem omnibus qui unquam fuerunt:vel P. Lentulum,quem mihi ipsi antepono.Tu si ali- ister existimas, nihil errabis,si paulo dili sentius sui quid sit ab a li id sit nobilitas intelligas Athenodorus Sandonis filius quid de his rebus dicat, attenderis. Sed ut ad rem redeam me tibi non amicum modo, verumetiam amicissimum existimes velim: profecto omnibus ossiciis meis efficiam, ut ita cile vere possis iudicare.Tu autem si id agis,ut minus mea causa dum Uo absim debere videaris,quam ego tua laborari libero te ista cura.
AMM -κ M-- ν s. Si autem natura es et Tum illud non perficies quo minus tua causa vesim: hoc assequere,ut quam in partem tu aceipias minus laborem .Haec ad te scripsi liberius,fictus conscientia ossicii mei, bcneuolentiaeque, quam a me certo iudicio i, susceptam,quoad tu voles,conservabo.
EΤs I quantum ex tuis literis intelligere potu videbam te hanc epistolam cum ad umbem esses esse lecturum, restigerato iam leuissimo sermo, hominum prouincialium, tamen cum tu tam multis verbis ad me de improborum oratione scripsis B.faciendum mihi putaui ut tuis literis breui responderem. Sed prima duo capita epistolae tuae tacita mihi quodammodo relinquenda sunt. Nihil enim habent quod definitum sit,aut tertii: nisi me vultu, taciturnitate significasse tibi non esse amicum: idque pro tribunali, cum aliquid ageretur, & nonnullis in conuiuiis intelligi potuisse. Hoc totum nihil eaee, possum intelli- ε
26쪽
gere sed cum sit nihil ne quid dicatur quidem intelligo. Illud quidem scio meos multos &illustreis.& ex stiperiore & ex aequo loco sermones habitos cum tua summa laude, de cum magna significatione nos irae familiaritatis ad te vere potuisse deserti. Nam quod ad legatos almaet quid 1 ine fieri potuit aut elegantius aut iustitis,quam ut sumptus egentillimarum ciuitatum minuerem sine ulla imminutione dignitatis tuae, presertim ipsis cutitati bus postulantibust Nam mihi totum genus legationum tuo nomine proficiscentium, no-xima non erat. Apameae cum est , multarum ciuitatum principes ad me detuleriit sumptus decertii legatis nimis magnos, cum soluendo ciuitates non essent. Hic ego multa simul cogitaui prim im te homine non solum sapientem, veIuetiam ut nuc loquimur r-hMaum, no arbitrabar genere isto legationu delectari: idque me arbitror Synnadis pro tri hunali multis verbis disputauisse. Primum, Appium Claudium s. P. .no Myndensium testimonio sin ea enim ciuitate mentio ficta suscit sua sponte esse laudam. Deinde me ista disse accidere multis,ut eoru causa lcgationes Romam venirent: sed his legationibus nomeminisse ullum tempus laudandi,aut locum dari.studia mihi eo ii placere quod in te be-i, ne merito grati essent:consiliu totum videri minime necessarium. Si autem Uellent declarare in eo ossicium seu, laudaturum me si qui suo sumptu functus esset ossi :concessum,
si legitimo:non permissurum si infinito. Quid enim reprehendi potest, nisi quod addis visum esse quibusda edictum meum, quasi consulto ad istas legationes impediendas esse accommodatume Iam non tantia mihi videntur iniuriam lacere ii qui lurc disputant.quam si cuiuis aures ad hanc disputationem patent. Romae composui edictum. nihil addidi nisi quod publicani me rogarunt,cum Samum ad me venissent,ut de mo edicto totidem verbis transterrem in meum diluciatissime scriptaim. Caput in quod pertinet ad minuendosis sumptus ciuitatu .quo in capite sunt quaedam noua, salutaria ciuitatibus, quibus ego magnopere delector. hoc vero, ex quo suspicio nata est me exquisisse aliquid in quo te offenaderem. tralatilium est. Neque enim cram tam desipies,Vt priuatae rei causa legari putarem,
qui & tibi no priuato,& pro re non priuata sua, ita publica, non in priuato, sed in publi
in orbis terrae consilio, id est in senarii, , t gratias Vcrent mittebantur. neque cum edixi nequis iniussu meo proficissecretur, exclusi eos qui me in castra, de qui trans Taurum per sequi non possent. Nam id est maxime in tuis lateris irridendii. Quid enim erat quod meis persequerentur in castra, Taurumve transirent: m ego Laodicea usque ad Iconisi iter ita secerim ut me omnium illariss dioecesium,quae cis Taurum sunt,omniumque earum esuitatum magistratus, lcgationesque uenirente nisi Arte postea coeperunt legare, quam ego Taurum traigressus sum:quoci certe no ita cit.Cum enim Laodicca: cu Apameae, es Synnadis cum Philomeli,cum Iconii essem,quibus in oppidis omnibus comoratus sum omianes iam istius generis legationes erant collim . Atque hoc tamen te scire volo, me de isto sumptu legationum aut minuendo,aut remittendo Lacuisse ias: nisi quod principes ciui latum a me postulassent,ne in venditionem tributorum, & illam acerbissima exactionem i, squam tu non ignoras capitum atque Ostiorum induca tur sumptus minime necessarii.
Ego autem cum hoc sust is sciat. non solu iustitia, sed etiam misericordia adductus, ut te uarem miseriis perditas ciuitates. & perditas maxime pa magistratus suos: non potui illo sumptu no necessario negligens esse.Tu,cum istiusmodi sermon ad te desati de me sunt, non debuisti credere. Si aute hoc genere delectaris,ut quae tibi in mentem veniant aliiς attribuas: genus sermonis inducis in amicitiam minime liberale. Ego si in prouincia detra here de tua fama unqua cogitassem, no ad generum tuu iamlum, neque ad librem tuum Brundisii. neque ad praesectum fabrum Corcyrae, qucm in lociim me venire velles, retuli Lo sem. Quare potes doctissimis hominibus authoribus quoru sunt de amicitia gereda prae clarissime scripti libriὶ genus hoc totum orationis tollere, DISPUTABANT, E G o
CONΤRA DISSEREBAM. DICEBANT, EGO NEGABA M.An mihi
de te nihil esse dictum unquam putas ne hoc quidem,quod cum me Laodiceam venire voluisses Taurum ipse transiisti quod iisdem diebus meus couentus erat Apameae, Synnadis,
Philomesi: tuus Tadiim dicam plura,ne in quo te obiurgem,idipsum videar imitati. Πα
27쪽
lud dica ut lentio: si ista quae alios loqui dicis ipse sensis tua summa culpa est. sin aute alii
tecum haec loquuntur, tua tamen, quod audis culpa nonulla est.Mea ratio in tota amici- utra nostra constans de grauis reperietur. Quod liqui me astutiorem fingit: quid potest esse callidius,quam cu te absentem semper defenderim, cum praesertim mihi usu Ventum non arbitrarer ut ego quoque a te abiens defendendus essemmunc comittere ut tu iure optimo me absentem deserere posses Vnum genus excipio sermonis in quo perlaepe aliquid dicitur quod te putem nolle dici:si aut legatorum tuorum cuipiam, aut praesectorum, aut Tribb militu maledicitur.quod tame ipsum no mehercule adhuc accidit me audiente,Vt aut grauius diceretur,aut in plureis quam mecum Corcyrae Clodius est locutus: m in eo genere maxime queretatur,te alioru improbitate minus scelice fuisse. Hos ego sermonoe, quod &multi sunt.& tuam existimationem,ut ego sentio non offendunt,lacessivi nunqua sed non
valde repressi.Siquis est,qui neminem bona fide in gratiam putet redire posse, no nostramis perfidiam coarguit sed indicat suam:simulque non de me is peius quam de te existimat Sinautam que mca instituta in prouincia non delectant: & quadam dissimilitudine institaruiorum m ru ac tuorum Ledi se putat,cum uterque nostrum recte secerit, sed non idem uterque securus sit:lliinc ego amicum habere no curo. Liberalitas tua vi hominis nobilissimi latius in prouincia patuit. Nostra si angustior sessi de nia prolixa, beneficaque na- , itura limauit aliquid posterior annus. propter quandam militiam temporumὶ non debent mirari homines,cum & natura semper ad largiendum ex alieno fuerim restrictior,& temiaporibus,quibus alii mouentur, iisdem ego mouear,me esse acerbum sibi ut sim dulcis mi hi. De rebus urbanis quod me certiorem secisti cum re se mihi gratum fuit tum quod significasti tibi omnia mea mandata curae fore. In quibus illud unum te praecipue rogo ut cures nequid mihi ad hoc negotii aut oneris accedat,aut temporis:Hortensumque nostru collega de familiarem roges,ut si unqua mea causa quicqua aut sensit aut secit de hacquo- , que sententia bima decedat. qua mihi nihil potest esse inimicius.'De nostris rebus quod scire vis, Tarto Non.Octob. Amanu 3 ersus prosecti sumus. Haec scripsi postridie esu; dies, cum castra haberem in agro Momes . Siquid egero, scribam ad te: neque domum vnquam ad me literas mittam,quin adiungam eas quas tibi reddi velim. De Parthis quod quaeris fuit se nullos puto. Arabes qui fuciunt admisto Parthico ornatu dicuntur omnes re uertisse. Hostem esse in Syria negant vllum.Tu velim quam pissime ad me de de tuis rebus scribas & de meis.&de omni resp.statu, de quo sum solicitus eo magis, quo ex tuis literis cognoui Pompeium nostrum in Hispaniam iturum.
v I x tandem legi literas dignas Appio Clodio plenas humanitatis, oscii, diligentiae. Aspectus videlicet urbis tibi tuam pristina urbanitatem reddidit. Nam quas ex itinere ante quam ex Asia egressus es ad me literas misisti unas de letatis a me prohibitis proficisci. alteras de Appianorum aedificatione impedita,legi perinvitus. Itaque conscientia meae c. stantis erga te voluntatis rescripsi tibi subiratus. Iis vero literis lectis, quas Philotimo li taberio meo dedisti, cognoui intellexique in prouincia multos fuisse, qui nos, quo animo inter nos sumus, esse nollent. Ad uriam vero ut accesseris, vel potius Vt primum tuos videris cognosse te ex iis,qua in te absentem fide,qua in omnibus ossiciis tuendis erga te o . seruantia de constantia luissem. Itaque quanti illud me aestimare putas quod est in tuis literis scripmm. Siquid inciderit quod ad meam dignitatem pertineat etsi vix fieri posset. tamen te parem mihi gratiam relaturum tTu vero facile facies. N I HI L est mim quod studio de beneuolciitia, vel amore potius sici non possit.Ego etsi de ipse ita iudicabam.& Ω-bam crebro a meis per literas certior: tamen maximam laetitiam cepi ex tuis literis de spe minime dubia.& plane explorata triumphi mi. neque vero ob eam causam, quo ipse sici lius consequare snam id quidem ira γον est)sed mehercule, quod tua dignitas atque amplitudo mihi est ipsa chara per se.Quare quoniam plureis tu habes quam caeteri, uos seias , in hanc prouinciam proficisci quod te adeunt sere omnes siquid velis: gratissimu mihi taceris si ad me simul atque adeptus cris quod de tu confidis & ego opto literas miseris. Lo-
28쪽
et subsellii ut noster Pompeius appellat iudicatio & mora, liquem tibi item Vnu alterumve diem abstulerit quid in potest amplius tua tamen dignitas suum locum obtinebit. Sed si me diligis si a me diligi vis ad me literas, ut quaprimum laetitia assiciar,mittito. Et velim reliquum quod in promissi ac muneris tui mihi persoluas. Cum ipsam cognitione . iuris augurii consequi cupio, tum mehercule mis incredibiliter Midus erga me, munertiabusque delector.Quod autem a me tale quiddam desyderas, sane mihi coni erandum est
quonam te remunerer potissimum genae.nam prosecto non est meli, ut in scribendo sui soles admirari tantum uidustriae ponam, committere ut negligens scribendo Lilla videari praesertim cum id non modo negligentis, sed etiam ingrati animi crimen futurum lit. Verum haec vidisimus. Illud quod polliceris, velim pro tua fide,Allytraque,& pro nostra
non instituta sed iam inueterata amicitia cures, enitare ut supplicatio nobis qualionoris centissime quamprimumque decernatur.Omnino serius misi literas quam vellem.in quo
i, cum dissicultas nauigandi Lit odiosa, tu in ipsum discessum senarus incidisse credo literas meas. Sed id feci adductus authoritate, & consilio tuo: idque a me recte factu puto, quod
non statim ut appellatus Imperator sim,sed aliis rebus additis,aestiuisque confectis literasrruserim. Haec isitur tibi erunt cum,quemadmodu ostendis: meque totum.& mea,& meos commendatos habebis.
CICERO APPIO PVLCHRO s. IoC V M in ad nos allatum de temeritate eorum qui tibi negotiu saccsserenti etsi grauiter
primo nuntio comotus sum,quod nilui tam praeter opinioncm meam accidere potuit:ta men ut me collegi, incra mi iacillima videbantur, quod & in te ipso maximam spem,& in tuis magna nabebam: multaque mihi veniebant in mentem quaobrem istum labore
tibi etiam honori putarem sore. Illud plane moleste mli, quia certissimum & iustissimum triumphum hoc invidorii consilio esse tibi ereptaim videba. Quod tu si tanti facies quanti
ego semper iudicaui faciendum esse, sacies sapienter, & ages victor ex inimicorum dolore muri hum iustissimum .Ego enim plane video sere, neruis,opibuS,DpIcntia tua Vche-ter ut inimicos tuos poemicat uatemperantiae suae. De me tibi si contestans omneis deos. promitto atque confirmo me pro tua dignitate malo enim dicere,quam pro salute)m hae prouincia cui tu praefuisturogalido deprecatoris: laborando,propinqui: authoritate, chari hominis sui spero) apud civitates: grauitate, Impcratoris suscepturu ossicia atque paricis. Omnia volo a me & postules & exterus.vinia nacis ossicus cogitationes tuas. Q erui lius per breueis mihi a te literas reddidit,quae mihi tamen nimis longae visae sunt. Iniuriam enim mihi fieri putabam cum rogabar. Nollem accidisset tempus in quo perspicere posses quanti te, quanti Pompcium squem unum ex omnibus facto , ut debeo, plurimi quanti Brutum facerem: quanquam in consuetudine quotidiana perspexisses,sicuti pcrspicies. sed quoniam accidit,siquid a me praetermissim eritissimissum facinus,& adimissum desecus co. fitebor. Pontinius qui a te tractatus est praestanti ac singulari fide cuius tui beneficu sumem testisὶ praestat tibi memoriam beneuolentiamque qua debet. qui,ctim maximis rebus suis coactus, a me inuitissimo decessisset: tame ut vidit intercile tua, conscendens Iam naiauem Epheso Laodiceam reuertit.Talia te cum studia videam habitum esse innumerabilia,
io dilan dubitare n6 possiim, quin tibi amplitudo ista solicitudo hitura sit. Si vero ciucis ut caesores creenmr:& si ita gesteris Censura ut & dcias,& potes: non tibi solu, sed tuis omni bus in perpetuu video summo te presidio futuru. Illud pugna & enitere,nequid nobis te
poris prorogetur.ut cum hic tibi satisiecerimus istic quoque nostram in te iancitotentiam nauare possimus. Quae de hominum, atque ordinum omnium erga te studiis, scribis ad me minime mihi miranda,& maxime iucunda accidaulicademque ad me persalpta sunt a familiaribus mess. Itaque capio magna voluptatem,cum tibI,cuius mihi ainici a no solum ampla sed etiam iucunda est ea tribui, quae debeatur: tum v remanere eciam nuncis in ciuitate nostra studia prose omnium consensu ciga soricis & industrios viros: qua maia hi ipsi una semper tributa moeces est laborum, x vigiliarum mearum . Illud vero permi rum mihi acclair, tanta temeritatem fuisse in eo adolescete, cuius ego salutem duobus ca-
29쪽
pitis iudiciis summa contentione Mendi ut tuis inimicitiis suscipiendis obliuiscereturpatroni omnium fortunarum,ac rationum suaru:praesertim cum tu omnibus vel ornamentis vel praesidiis reductares illi ut leuissime dica multa deessent. Curiis sermo stultus.&pii talis erat iam antea ad me a M. Caelio familiari nostro perscriptus: de quo item sermone multa scripta sunt abs te. Ego auae citius m eo qui tuas inimicitias suscepisset, veterem co- ,ι iunctionem diremissem,quam noua conciliassem.Neque enim de meo erga te studio dubitare debesmeque id est obscuru cuiquam in prouincia nec Romae fuit. Sed tamen significatur in tuis literis suspicio quaedam.& dubitatio tua: de qua alienum tempus in mihi tecum expostillandi, purgandi autem niti necessarium. Vbi enim ego cuiquam legationi fui
impedimento,quo minus Romam ad laudem tuam mitteretur Aut in quo potui,si te palam odissem, nus quod tibi obesset facere si clam,magis aperte inimicus ei se Quia si essem ea perfidia qua sunt ii qui in nos haec coserunt: tamen ea mittitia certe non suissem ut i, aut in obscuro odio apertas inimicitias aut in quo tibi nihil nocerem summa ostenderem volutatem noceri .Ad me adire quosdam menturi, nimiru ex Epicteto, qui dicerent nimis magnos sumptus legatis decerni.quibus ego non ta impcraui. quam oesui sumptus ima isquamaxime ad legem Corneliam decernendos. Atque in eo ipso me no perseuerasse, testes sunt rationes ciuitatum in quibus quantum quaeque voluit, legatis tuis gatum induxit. autem quibus mendaciis homines leuissimi oneraruntmon modo sublatos sumptus sed G. tiam a procuratoribus eorum, qui iam prosecti essent, repetitos & ablatos,eamque causam . multis omnino no eundi fuisset Quererer tem atque expostularem,ni ut supra scripsi pur is gare me tibi hoc tuto tempore,quam accusare te mallem. idque putare esse rectius. Itaque
nihil de te, quod credideris de me:quaobrem no debueris credere,pauca dicam Nam si me virum bonu si dignum his studiis eaque doctrina cui me a pueritia dedi:si satis magni animi non minimi consili in maximis rebus perspectu habesuuhil in me no modo perfidi sum,& insidiosum, & fallax in amicitia, sed ne humile quidem, aut ieiunum debes agnoscere. Sinauae me amatum, & occultum lubet fingere: quid est quod minus cadere in eiusmodi naturam possit, quam aut florentissimi hominis aspernari beneuolentiam, aut eius uexistimationem oppugnare in prouincia, cuius laude domi delenderis e aut in ea re animuostendere inimicu in qua nihil obsis aut id eligere ad perfidia quod ad indicandum odium
apertissimum sit,ad nocenta leuissimum Quid erat autem cur ego in te tam implacabilis essem, cum te ex fratre meo ne tunc quidem, cum tibi prope necesse esset eas agere parteis. inimicum mihi fuisse cognossem)Cum vero reditum nostrum in gratiam Vterque expetisset quid in cosulatu tuo frustra mecu egisti quod me aut facere aut sentire volui si Quid milii mandasti ciim te Puteolis prosequerer,in quo no expectationem tuam diligetia mea vicerim Quod si id est maxime astuti omnia ia suam utilitatem reserae: quid milii tande is erat utilius.quid comodis meis aptius.quam hominis nobilissimi,atque honoratissimi c iunctio cuius opes,ingenium,liberi,Mnes propinqui mihi magno vel ornanicio,ves praesidio esse possente Quae tamen ego omnia in expetenda amicitia tua non astutia quada sed aliqua potius sapientia secutus sum. Quid illa vincula quibus quidem libentissime astrin-sor quanta suntlstudioru similitudo, suauitas consuetudinis, delectatio vitae atque victus,
samonis societas limae interiores. Atque haec domestica.Quid illa tadem populariat reditus illustris in gratiam, in quo ne per imprudentiam quidem errari potest sine suspicione ii
perfidianz amplissimi lacerdotii collegium in quo no modo amicitiam violari apud maiores nostros fas non erat,sed ne cooptari quidem sacerdotem licebat qui ciliqua ex collegio tala inimicus. Quae ut omittam tam multa,atque tanta: quis unqua tanti quenquam se- est,aut faccre potuit aut &buit quanti ego Cn. Pompeium locem tuae filiae 3 Etenim si merita valent:patriam,liberos,salutem dignitatem memetipsum mihi per illum restitutii puto.Si cosuetudinis iucunditas: quae fuit unqua amicitia consularium in nostra ciuitate co-
iunctior Si illa amoris,atque officii signa: quid mihi ille non comisit e quid non mecum comunicauit quid de se in senam,cum ipse abestet,per quenqua agi maluiti quibus ille me is rebus non ornatissimu voluit amplissimci qua denique ille facilitate qua humanitate tulit
30쪽
contentionem meam pro Milone aduersante interdum actionibus suis quo studio prout
dit ne quae me illius temporis inuidia attingeret, cum me costio cum aut horitate, ni ar
mis denique texit suis Quibus quidem tremporibus haec in eo grauitas, haec animi altitudo fuit no modo ut Phrygi alicui, aut Lycaoni quod tu in lcgatis fecisti: sed ne summoruquidem hominum malevolis de me sermonibus crederet.Huius igitur filius cum sit genero tuus, cumque praeter hanc coniunctione affinitatis quam sis Cn. Pompeio charus. quamque iucundus intelliga: quo tandem animo in te esse dine tam praesertim eas ad me is haleras miserit quibus etiam si tibi cui sum amicissimus,hostis essem,placarer tamen totismiaque me ad eius viri ita de me meriti voluntatem, nutumque conuerterem Sed haec hacteanus. pluribus enim etiam fortasse verbis,quam nectae fuit,scripta sunt. Nunc ea,quae a
me profesta,quaeque instituta sin*cognosce. Hic multa dejdcrantur. Atque haec agimus, de agemus magis pro dignitate, quam pro periculo tuo. Te enim ut spero) propediem Censorem audiemus, cuius magistratus ossicia, qua sunt maximi antiami.summique consilii, tibi diligentius Se accuratius,quam haec,quae nos de te agimus, gitanda esst censeo. CICERO APPIO PVLCHRO UT SPEROὶ CENSORI S. D. Hc vM essem in castris ad fluuium Pyramum, redditae mihi sunt uno tempore a te epistolae duae. quas ad me des Seruilius Tarso miserat. Earii in altera dies erat adscripta Non. Apr.in altera quae mihi recctior Vidcbatur,&cs non erat .Respodebo igitur superiori prius. in qua scribis ad me de absolutione maiestatis. de qua, etsi permultum ante certior iactus eram literis. nuntiis fama denique ipsa nihil enim hut clarius, non quo quisqua aliter pii lasset ςd nihil de insignibus ad laudem viris obscure nuntiari soletu tamcn eadcin illa laeatiora milii fecerunt tuae literae non solu quia planius loqvcbantur de uberius, quam vulgi. sermo: sed etiam, quia magis videbar tabi gratulari, cum de te ex teipso audiebam. Coni plexus igitur sum co latione te absentem: istola vero osculatus, ctiam ipse mihi gram- latus sum quae enim a cuncto populo,a senatu,a iudicibus ingenio industri vir niti tabuia untur quia mihi ieie asserator tortalle,cum ea esse in me fingo:mihi quoque ipsi tribui puto nec tam gloriolum exitum mi iudicii extitisse, sed tam prauam inimicorii morum me tem fuisse mirabar. De ambitu vero quid interest, inquies an de maiestateria rem nihil.al rem enim non attigisti alteru auxisti. Veruntamen est maiestas ut Sulla voluit lite in quea, uis impune declamari liceret. Ambitus vero ita aperta vim habet,ut aut accuse ur improbe aut delendatur.qui enim facta, de no facta largitio ignorari potab Tuorum autem honorum cursus cui suspectus unquam stat Me miserum,qui no affuerim:quos ego risus excitasseml Sed de maiestatis iudicio duo milii illa ex tuis literis iucudis lima luerunt,nu, quod te ab ipsa rep. defensum scribis, quae quide etiam in summa bononina Se sortium es
uium copia,meri taleis viros dcberct:nimc vero eo magis quod tanta penuria est in omnives honoris ves aetatis gradu ut tam orba ciuitas taless tutores complecti debeat. alterum, i. quod Pompeii de Bruti fidem, beneuolentiamque mirifice laudas. Laetor virtute,& ossicio
cum tuomm necessariorum, meorum amicis limorum: tum alterius omnium sectorum,& gentium principis: alterius,iampridem Iuventutis, Meriter ut spero)ciuitatis. De mcr- cenariis testibus a suis ciuitatibus notandis, nisi iam tactum aliquid est per Flaccum, fiet a me, cu per Asiam decedam. Nunc ad alteram epistola venio. Quod ad me quasi sor
mam comunium temporum,Se totius reip.misisti expressam, prudentia literarum marum
valde mihi est grata. Video enim de pericula leuiora quam timebam, de maiora praesidia siquidem ut scribis omnes vires ciuitatis se ad Pompeii ductu applicauerui. tuumque simul
, promptam animum.& alacrem perspexi ad defendenda remp. mirificamque cepi voluptarem ex hac tua diligentia, quod in summis tuis occupationibus, mihi tamen reip.starum per te notum esse voluith. Nam auguraleis libros ad commune utriusque nostium otium