Hellenica

51쪽

ἐ ξ εωθινου uncinis seclusi. g. 6. Venet. ἐπεβοήθεε. - θαλ α os αν acripsi cum B. C. D. E. pro θαλαττανὴ v. Ρ o p p. Praefo Anab. p. XLlII. . 7. Συμφρ ά ξ αντε g B. c. D. E. , antea ιυμφρ. . scriptum erat; v. Ku hue r. ad Comment. I, 2, 18., qui tamen falsa narrat de formia εδε et ἐς; v. supra ad g. 2. Gallio et Haeussero Progr. Werth. IM l. p. 6. testibus in codd. B. et D. sere ubique συνscriptum est ἰ tamen vulgatam Scripturam nusquam mutavi, nisi

de apparet non opus esse H e r t-1 i n i i correctione. Praesens enim tempus, ut constanter fit in qui' busdam verbis. his locis statum quendam significat, in quo quis permanet Post actionem. Roat. gr. solaol. g. 151, 3. addit. 2.Κuhner. gr. achol. g. . 255. adnn. 2. S.

ν oti J Ordo quidem verborum nihil habet offensionis. Ilert-Ii nius assert Appian. VIII, 72. ἐς νυκτα αε ήους. Plutarch. Themist. 9. εἰς θάλατταν ἐκ θαλάττης. idem de Avim. Procr. 10. αχρι τελους αε αρχῆς. Adde Anab. V, 4, 31. εἰς τὴν ἐτεραν ἐκ τῆς. ετερας πολεως, et imprimis VII, 4, l8. εἰς το spougis του σκοτου. Sed mirum est, quod hoc proelin m a matutino tempore incepisse dicitur, quum pin res certe horae interiectae sint necesso sit, ex quo Hellespontum Dorieus ingressus est,

id quod . iactum . 2. αμαημερα. Etiam Plutarchus Alcib. 27. αχqι δεtλης, omissa matulini temporia notatione, Pugna tum esse tradidi L Quare verba εωθινου interpolatoria eas recte iudicavit Bruch ne rus, cui assentitur Hert linius Program m. Werthem. I 841 . p. 7ε eq. , opinansi ea ipso illo αμαημέρα originem duxisse istaverba.

- ἐπ ε ε ς π λ ειJ ex Samo insula, ubi erat Alcibiades. Thucyd. VIII, 108. DiodorZ ἐπὶ πολυν Ουν χρονον ἰσοήροπος νε ηδια τὴν υπερβολην τῆς παρ

δε ταυτα Ἀλκιμαδης ἐκ Σάμου παραδοξως ἐπεταννὶ μετα νεῶν

εἰκοσι. V. Praef. P. VII. De numero navin m Plutarchus Alcib. 27. consentit cum Xenophonte. δ εου. σ α ις 'Constanti usu sio cum numeralibus verbum δεῖν coniungi demonstrant Schaos e r. Appar. Crit. ad Demost h.

Thucyd. IV, 102.

52쪽

Ορασαν εἰς Κλαζομενάς. in δ' ἐν στω Ἀθηναῖοι, 11

tabi Guilius 'exaratum esse συν diserte indicat. V. nos ad Hieri Vt, 2. - 'g. 8. Scripsi cum B. C. D. E. τε G σ αρ άκοντ α Pro τεττα- Πάκοντα. - Αnte Dind. II. scribebatur Θρασυλος cum codicibus; Θρασυλλος exhibent Thucydides et Plutarchus. - εἶς Om.

B. - ων Om. D. . .

. r . 9. συ 11 α βῶν pro ξυλλ. scripsi cum B. C. D. E. - Edd. t ΙVett., eXcepta Ald., ειρξεν, quod correxit Steph. I l.

irumque vocabulum iunctum habet Luci an. Λlex. 56. ed. Iaz.: ξενια καὶ δωρα πολλα πέμψας, et ibid. 31 .ῖενιοις καὶ ταῖς αλ- λαις δωρεαῖς. Ρl u t a r c h. Alcib. 27. ξένια καὶ δωρα παρασκευα-sάμενος. Sunt autem ξενεα quae ad cibum et potum, δῶρα quae ad ornandam Vitam pertinent, Rrma, Pocula, tripodes, similia.

βειν εκ ι ασιλέως, ἔδοξεν ἐν και- ρω τον Ἀλκιβιάδην ἀτιχθω, καὶ συλλαβῶν αυτον εἶρξεν ἐν Σάρδεσιν, ως λυσιν ἐκεινης τῆς διαβολῆς τὴν αδικίαν ταυτην ἐσομένην. g. 10. 'A λ κ ι βι ά δ η ς - απέδρασαν J Etiam latine dicere

licet: Alcibiades cum Μantitheo -- aufugerunt. V. K illiner. gr. lat. F. S. adn. 3. T hu cy d. III, 12: Aημοσθένης μετα των ξυ- στρατηγῶν - σπένδονται. Κ si h- XENOPII. HELLENICA.

ner. gr. gr. maX. g. 420. adn.Mantitheum eundem esse, qui secundo huius belli anno captus suisse narratur Thucyd. II, 69., vix est credibile.

. 11. Οἱ δ' ἐν Σηστω'Ἀθηναῖοι J Hinc cum Dod-wello Schne id rus et W eis kius auspicantur no rimnnnum, quem Xenophon, ut Thucydides, in annis belli Peloponnesiaci numerandis solet a vere exordiri. V. Praef. p. XXX. Quod ut facerent, maxime moti sunt testimonio Diodorl, qui X lΙΙ, 49.

pugnam Cyzicenam factam esse narrat ξδη του 2ειμωνος ληγοντος. Recte autem vidit Haachi u s dissertat. chronol. 1822. p. 4 seqq. a Diodoro significari canni 410 a. Ch. Februarium, qNO mense mare clausum esse desinit. V. Lambin . ad Horat. I, 4, 2. Quae deinceps in hoc capite narrBntur, ea eundem helli an-nnm XXI facile caperct idem Haachius comprobavit p. 9seqq. Assentiuntur Si evers. Comm. hist. de Xen. Heli. p. 8. Et

53쪽

ctionem esse vitium intelligitur ex sequentibus paragraphis, coli. g. 8. Unde apparet Cum Sextantum navibus advenisse Alcibiadema ἐκει σε J Sestum scit.

triginta navibus ab Atheniensibus missus, ut Euboeenses nmole exstruenda Rrceret, Post- quam deinceps Archelaum Pydnam obsidentem adiuverat, ad

Thrasybulum abiit in Thraciam, unde uterque iam in Hellespontum advocatus properat. D i odor. XIII, 47. 49. g. l3. ἐξελομένοις παμεγαλα ἱστία δ Quo consilio hoc praecipiat, videbis ex VI, 2, 27. . t 4. χρηματα ηιεινJdem fere verbis utitur PI u t. Alcib. 28., sed addit μὴ πάντη

κ2ατουσιν, quae verba h. l. Excidisse putaui sine iusta Causa.

. i5. ἐπειδη ωρμίσαν - τοJ Quum ingressit essent Portum, non Purii, ut Sc linei de-rus dicit, sed Proiconnesi, id quod recto monet Brito h

μικραJ Schneide rus, cui assentitur Pe ter u a Comment. crit. de Xen. Heli. p. 21. , καὶ

delendum censet. Non enim, Bitini, periculum erat, ne mctior aliqua navia clam elapsa uuntia-

54쪽

ον γαρ εστιν, isti, χον,ατα ηρον, τοις δὲ πολεμίοις ciφθονα παρα βαφλεως. Tu δὲ προτεραία, ἐπειδὴ 15

ωρμίσαντο, τὰ πλοῖα πάντα καὶ τὰ μικρα συνήθροισε παρ ἐαυτον, οπως μηδεὶς ἐξαγγ ἁλαι τοῖς πολεμίοiς το πλῆθος τῶν νεωνοῦ ἐπεκήουξε τε, ος αν ἡλίσκοται εἰς τὸ πεοαν διοπλεων, θάνατον την ζουιίαν. Μετα 16δε τνν λελανίαν παρασκευασαμενος ὼς ἐπὶ ναυμαχίαν, ἀνηγάγετο ἐπὶ τὴν Λυ κον υοντος πολλῶ. Ἐπει- :

λη. - δε απ λ έ ων Schneid. II. Dind. cum B. C. D. Vici. Steph. Welis. pro ἐπιδιαπλεων; Morus ετι διαπλέων. . t 6. πολλω dant Iunt. Leoncl. Steph. Μor. Schneid. II. Dind. III. cum A. B. C. D. E. pro πολλου, quod tradit Eustath. ad Odyss. XIV, 457. p. 557. ed. Bas. - Pro υπ' αυτου Schneider. II. Dind. cum E. scribunt απ' αυτου. ret hosti consilium ducis; at

vero parva navigia Seu υπηρε

τικα facile audere tale quid po

tuisSe; ergo ea sola coercenda et iuxta ducem ducenda et cuSto

dienda fuisse, dum reliqua in

Portu Starent: quae sententia confirmari videtur verbia Plu.

tarchi: ἐκελευσεν ἐντος περιβάλλειν τὰ λεπτα πλοῖα καὶ πα-ραφνλασσειν, ἔπως μηδεμία τοις πολεμίοις ἐπιπλέοντος αυτου γενοιτο μηδαμοθεν προαισ=r-σις. Mihi vero sensus, qui Postulatur, verbis vulgatis non minus bene exprimi videtur. Nam si cunctas naves in Portu Coer Ceri iussit, quod cur neget fieri potuisse Schneide rus, non

patet, id quod prohibere voluit, prohibuit Alcibiades. καὶ τὰ μικρα vero adduntur, quia minora navigia, ut Veri simile est, saepius minus strenua Iege utebantur.

tivum quominus pro librarii .emendatione cr. . 4.) habeamus, prohibet Victorii cum duobus optimis libris Consensus. . 16. υοντος πο 11 si III erilinius Progr. Werth. 1845. p. 3.) πολλου multo ex quisitius esse dicit, quoniam Graeci pro adverbiis saepissime

ponant adiectiva, e. c. CyrOP.

κειτο. Quum Vero non dubium videatur, quin facilius υοντος πολλῶ in υοντος πολλου quam hoc in illud potuerit mutari, Graecis autem, id quod Hert- Iinius multis exemplis demonstrat, πολλαν υει non minus usitatum fuerit, quam πολυ υει, codicum scriptura merito recepta est. ἀπειλχὶμ αενας υπ αυ- .

55쪽

προς την γῆν dedis Dind. ex E.; antea erat ἐς τὴν γῆν. . t 8. απ ασ α ς, quod antea positum erat ante πλῆν, primunDind. collocavit post αγοντες, ut est in B. c. D. E. - Ante Din L

cum A. C. D. E. F. Venet. Vict. edd. vett. marg. Leoncl. Vid. του I H. e. inter Clusas nse, quod quid offensionis haheat, cum Briichnero equidem non video. απ αυτου qui legunt, intelligunt: a Portu, quod, si cum optimis libris facis. per se intelligitur.

in superiori pugna. Alcibiadis enim, Theramenis et Thrasybuli adventuAtheniensium Classis quadraginta sex navibus aucta erat. V. ll. et 12. Plenius haec narrant Plutarchus et Diodorus. His auctoribus a Peloponnesiis prius navium Atheniensium PBrs. tantum conspiciebatur, quae Alcibiade duce ad provocandos hostes ceteris praecurrerat, deinde, quum reliquam Atheniensium classem appropinquantem et se fraude deceptos viderent, Pugnam iam accepturi Lacedaemonii, subito reversi, ad terram confugerunt. Diodorus XIII, 49. ex tr. addit etiam Alcibiadem prope Cyzicum copias Charet duce exposuisse easque, fuga Lacedaemoniorum ad littus facta. Λthenienses adiuvisse. Quae si cum hac narratione ComparaVeris, multo quidem breviora Xenophontea, sed hanc ob causam manca aut d pravata non indica his. V. Ρraef. p. IX. Ceterum verba illa νἱ προτερον recte a no- his explicata esse vel ex g. IS. colligere licet, ubi erat: Dπως μηδεὶς ἐξαγγείλω τοῖς πολεμέοις το πλῆθος των νεων, Vel ex Diodoro, qui XIII. 49. tradit νυκτος την των 'Aβυδηνῶν πολιν παραπλευσαι προς το μηκατανο θῆναι xo πλῆθος των νεων υ πο τῶν πολεμίων. V.

πρὸς necessarium esse probant quae Statim sequuntur. Diodorus r. 'Ο Μωδαρος ήναγκασθη καταφυγεῖν τῆς χωρας προs τους καλουμενους Κλήρους, οπου καὶ Φαρνάβαζος ειχε τζν δυ-

γῆ . καὶ α ποβας ἐνέκειτο τοῖς

φευγουσιν ἐκ των νεων καὶ πολλευς ἔφθειρεν. Inde Zeunius apud Xenophontem excidisse ταῖς αριστous . opinatur. Qua

56쪽

Wess. pl. ad Diodor. XIII, 66. et Κ illiner ad Anab. VII, 2, 28. g. 22. Ante Dind. ll. scribebatur λκηδ. I KαλI. ESt in B. --εγον B. C. D. E. Venet. Vict. marg. Stepli. Dind.; ceteri ἐξελε- γοντο. - καὶ Bnte φυλακην Weish. omittit, Schneid. et Dind. secludunt. - Ευ μαχον B. C. D. E. Vict. mam. Steph. Dind. I.;Eυβουλον ceterae edd. cum A. , Coniectura non opus eSt, siqui

dem Thucydides c te, quum totum quiddam dictum est, Parti articulum aliquoties addit. V. I, 116: 'Aθηναῖοι δε ώς ῆσθοντο, πλευσαντες ναυσὶν εξήκοντα ἐπὶ Σάμ Ου ταῖς μεν ἔκκαίδεκα των νεων ουκ ἐχρησαν TO N.τ.λ. Vs II, 39. l02. Κrtiger. ad Dio Mys. P. 303. Herbs t. l. l. P. 4 l. Poppo ad Thucyd. I, l16. Nostro loco totius Classis Commemoratio latet in verbis ἐπιπλέουσι τοις ἐναντίοις. πλην των Συ ρ α κο σ ἱ- ω ν J Syracusani, Atheniensibus in Sicilia devictis, duce Hermocrate classem auxilio miserant Lacedaemoniis. Thucyd. Vt II, 26.

ma, quam postulat S c h n ei d e-r u s, quia ἐκλεγειν την δεκάτην sit decimas exigere alii,

non sibi, non Opus esse multis exemplis comprobavit H Erllinius Progr. Wcrth. 1836. p. 5 seq. . Sufficit inspicere T h u-c Id. Vill, 44: oi δε χρήματα μὲν ἐξέλεξαν εἰς δυο καὶ τριακοντα ταλαντα, οἱ IΠελοποννη- σιοι, παρα των ' διων. Demost h.

Phil. l. . P. 49. adv. Ctesiph.

p. 504. Adn. ad Oecon. I, 6.Κuhner. gr. ma X. g. 398, 3. Rem, quae hic narratur, dilucide explanat Boeokh. Siaatshausti. dea' AtD. I. p. 441. ed. ll. κ αὶ φυλακήν ἐγκαταλ- οντεςJ Sensus est: Chrysopoli δεκατευτήριον institue-Tunt atque, Postquam etiam praesidium cum duobus ducibus ibi reliquerant, exigere coe Perunt decumas. Ita quam vim habeat καέ, Coguos Citur. Non enim sufficiebat constituero qui Por toria reciperent et administrarent, sed accedere debebant etiam copiae, quiae solvere de

cumact recusantes cogerent. Ne

oo Troiιν Fκισαν. τρουθιον καὶ την ἱκανην αυτ=κατελιπον δυναμπι τοῖς δ' ἐπὶ τουτων κατασταθεῖσι προsεταξαν δεκα- την πραττεσθαι Σους ἐκ του Ποντου πλεοντας, in quibus ordo quidem sententiarum contrarius, seuSus Plane idem est atque apud XeuoDhontem.

57쪽

B. δυναντο, unde Dind. II. III. δυναινto. g. 23. καλα scripsi ex emendatione Berghii Zettsehr. f

primus correxit Moros ex Ρlutarcho et Eustathio, assentiente cod.

et Eustath. ad ilia d. I. p. 63. ; Αhrens. de diat. dor. p. 483. vult ἀπεσστα ' πεινῶντι, quem consutat Bergh. - 'A π D st so μ ε ς coniecit Vulchen. , recepit Dind. ex B. et Vict. Pro Vulg. απορε - ινς. - Ρro δραν Dind. cum II ermanno scripsit δρῆν. ros J Schneide rus, quum vulgo Evβουλον legatur, scriptum fuisse existimat Θρασυβουλον,

qui comm moratur una cum Theramene g. 12. Neo tamen credibile est Do ασυρουλον cor-rnytum esse in Evβουλον, nec Schneideri opinio congruit Cum Diodoro, qui l. d. narrat: με- τα δὲ ταυτα διελομενων ρουτωντας δυναμεις, Θηραμενης μὲν

μετα πεντηκοντα νεων κατε

τας ἐν τουτοις τοποις πολεις προςηγαγετο. Dindor fias autem optimorum librorum lectioni Ευμ αχον alteram Ευβουλον , cuius alibi non magis fit mentio quam illius, non Bsse quor, Cur praetulerit. καὶ εἱ τι αλλο η δύναν-τoJ codicis B. scriptura merum esse vitium videtur. Quin , si clare scriptum exhiheret δυναιν- eo , librariis imputandum esset, ini in orationem obliquam opta

tivum in trudere amabant.

in En boeam missus erat ad n Cessendas naves, quae . si fides habenda est Diodoro XIlI, 4 l. , quum ab Epicle adducerentur, apud Athon Promontorium Pev

ierunt.

transpositione V. adn. ad Oe-

2. l7: ρρέθη πρεσβευτῆς εἰς

mero verbi substantivo neutrius generis coniuncto F. Bdn. at

58쪽

ΠΕLLENI C. LIB. I. c ΛΡ. I. Id καπέσταμε τῆς ἐαττοε παραθαλασσιας γῆς. Καὶ συγκαλε- 25

. 24. Ante Schneid. II. edebatur Συρακουσlοις pro συμμάχοις, quod est in B. C. D. E. Venet. - B. c. om. G ῶ α. - Ante Weis h. scribebatur φυλακας. - Dind. παραθαλαττίας. . 25. συγκαλ. scripsi cum B. C. D. E. Pro ξυγκ. --ε- λε υε A. B. C. D. E. marg. Steph. Schaeid. II. Dind.; reliqui ἐκελευσε. . 27. Οικοθεν φευγοιεν dedi ex B. Pro φευγοιεν οἴκοθεν. προς τα πλοῖα, codices autem

vel καλα vel καλά exhibent. Vulgata scriptura τὰ καλά, quo Domine utebantur Spartani de omni disciplina publica v. Haas in m ad Rep. Lao. IlI, 3. Dei Iand. Quaesit. do dial. Xen. CR P p. seli. P. 2. Muli ex . Dor. II. p. 300. , ab h. l. aliena est. Ut de Mindari obitu ,.

de alimentorum inopia, sic imprimis de amissis navibus nuntiare debebat Hippocratea. ΜRIE autem Spartanum legatum, quamvis gravi proelio victum, decebat scribercte rempublicam esse perditam vel de omnibus esse desperandum. ἀπεσσου ἄJ Eustathius ex

θνηκε. Est enim forma dorica Pro απισυη. V. Valchen. ad Theocr. p. 263. et, qui eum corrigit, Herm annum de emend. TRl. gr. p. 294.

Vale henarius hanc epistolam duobus versibus iambicis claudicantibus constare dicit. Hermannua autem ad restituendos iustos duorum trimetrorum numeros scribi vult:

tarchi, qui, nisi quod ἀπορέομες Praebet, eadem epistolae orba Conservavit, quae in cod. B. legimus. Post cladem CyEi-

cenam, testibus Diodoro XIlI, 52., Iustino V, 4., Schol. ad Eurip. Orest. 37l. 772., Lucedaemonii Athenas legatos de pace miserunt, quae impedita est opera Cleophontis praepotentis tunc de magogi. S i e v er s. Commenti. histi. de Xen. Heli. P. II. H ex b st. l. l. p. 42. . 24. συμμάχοιςJ Praeserendum alteri lectioni, quia praeter Syracusanos alii quoque Lacedaemoniis erant socii. g. 25. α no τῶν re 4 1 ε ω ν J in quas apud Cyzicum devicti dilapsi erBnt. g. 26. Ναυπηγου μενωνJ τῶν Πελοποννησίων. v. ad δε μενων g. 29. ευεργε σιαJ Nomen euergetarum, h. e. eorum, qui de republica bene promeriti es-

59쪽

τον νομοπι παρυνεσάν τε προθt'μους εiναι και τὰ λοιπα,λπερ τὰ π9οτερα, καὶ ανδρας ἀγαθους προς τὰ ἀεὶ

προηγορουντος, quod Herilin. Progr. -Werth. I 836. P. T. coniecit, non dubitavi recipere, quum B. C. D. E. Venet. Vict. margg. Stepli. et Leoncl. προηγοῶντος praebeant; reliqui προηγουμένου. - συμφοραν scripsi cum B. C. D. E. pro ξυμτ. Verba μ ε μ ν η μ εν O v ς - υπάρχουσαν, quae vulgo po4t χοῆνσεδιδον g. 28 posita erant, Moro postulante, Schneid. tranSPO-sent, itonorificentissimum erat. SCHΝΕl D. V. interpretes ad Demosth. adv. Le Pt. p. 475, l0.

rorum nomine verba sa ciente. Ita vertit Leon clavius. Recto. At hic sensus vulgatae lectioni vix inest. Usitatum potius in hoc genere dicendi vocabulum προηγοΦεῖν. V. infra II, 2, 22. Anab. V, 4,T: ερχοντο ἐκ Σινωπης πρέσβεις - καὶ ἐλθοντες εἰς To στρατοπεδον ελεγον προηγορει δε'Eκατωνυμος. Uti vero sensus post ut ut προηγορουντος, Sic eodem ducit optimorum librorum lectio προηγουντος, quae e προηρογουμενου oriri vix potuit. ἀδίκως - παρα τυννο ιιο ν J Schne id erus frustra desideravit καὶ ante παρα τον νομον, quae verba Zeunio Prorsus ub undare videbantur. V. quae asserunt Koeppeni

I, 7, 2b: τουτους απολλυντες α κριτους παρὰ τον νομον. Demost h. 23, 2: κατὰ τους νο- μους δικαίως κρῖναι την γρα. φῆν. 44, T. κατα τους νομους δικαιως. Isae. l0, 5: παραπάντας τους νομους se δικει. με μνημεν ου ς - υπα 2-χουσανJ D in dorsius, quanquam in ed. Berol. haec verba neque, ubi olim erant, neque quo Schne id erus ea collocauit loco serri posse, sed Post παραγγελλομενα inserenda censuit, tamen in ultera quoque ed. Lipa.

vulgatum verborum ordinem servavit. Sunt autem illa verba sic

plane inepte posita, nisi λογον - διδοται g. 2S.) ita velis accipero, uti usurpantur V, 2, 20. , ubi significant dicendi potestatem dare. Tum verbis μεμνημένους - υπαρχουσαν causa adderetur, qua Hermocrates se dB-sendendi potestatem sibi vindi caret. Qua in re id maxime mirum esset, quod Veniam Oam. quae nequissimo cuique ab adversariis tacite Conceditur. multis poterent verbis iidem duces a militibus suis, quorum Studium modo adeo experti sunt, ut eos in- ossicio erga magistratus, qui ipsos Patria expulissent, continere uegre Potuerint. Contra eo loco, quo nunc Vides, verbis illis insertis, omnia bene inter se cohaere ut. Hermo CTutes, Postquam suam et collegarum deploravit fortunam, cohortatur militos, ut sortes sint sub alio-

60쪽

Η ΕΙ Ι ΕΝΙ C. LIB. I. ΕΑΡ. I ημετεραν ἀρετὴν καὶ τὴν υμετεραν προθυόMαν κω καταγῆν καὶ κατα δάλατταν υπάρχουσαν' ἐλεσθαι δε ἐκελευον αρροντας, μέχρις ει ἀφ&ωνται οἱ Πρψιενοι ἀντἐκείτων. οἱ δ' αναβοήσαντες ἐκελευ-ν κεινους αρχειν, 28 και μαλιστα οἱ τριή0αρχοι και οἱ ἐπιβαται καὶ οἱ

rum quoque imperio; nam gloriam et armis et erga duces obedientia partam porro etiam iis esse tuendam. Quum autem mi- Iites alios; eligere duces recusent, iterum dux admonet, ut in officio erga rempublicam maneant 3 so autem suturos iis esse BAemplo, qui, si sorte ex ipsis militibus exsistat aliquis accusator, imperii sui rationem debeant reddere. lam vero quum

litibus denuo precantibus, imperium retinebant Hermocrate acum collegis, donec novi duces Syracusis advenerunt OG ας - νε νικοα τεJ Eodem modo oratio obliqua in

Modestiam et prudentiam loquentis postulare vμετεραν άρετον - η μετεραν προθυμιαν Censuerat W e i s h i u s, cui sequentes editores nimis alacriter ob-

secuti sunt. Ubique enim militibus, non duci tribui προθυμίαν bene monuit Sauppius

ML Jahrbb. f. m. v. P. 1833. p. 389. . Alius quidem generis est β. 80., ubi inter privatas Et

quasi domesticas ducis virtutes, quales sunt ἐπιμελεια et κωνοτης, numerratur προθυμία. H. l. de iis virtutibus agitur,

quibus paritur belli gloria. Ex

his autem suut primariae ducis ἀρετ i et militum προθυμία, quae quidem προθυμια animum non mi uus ad Pugnlandum quam ad obediendum significat paru-tum. Opponitur enim Cyrop. I,

6, ls. προθυμία αθυμία, unde apparet et άρετή et προθυμία denotare sortitudinem, illam eius,

cuius est ducere, hanc eorum, quorum est obedire.

D in dorsius ubique, etiam invitis libris, μεχρι

scribit. Iniuria hoc facere edocemur iis, quae disserunt Lo-bech. ad Phryn. P. l4., SauP- pius ad Comm. IV, 7, 2. Obsecutus sum in hac quoque re melioribus codicibus. V. Praef. p. XXX l V. g. 29. δ ε ομ ε ν ω J Morus δs, IV e i s k i u s παλιν sive σφο- ὁρα addere volebant, Schneide rus maluit γενομενων Seu γεγενημμων. Omissum subiectum non desideramus; v. adu. ad Oe-