Hellenica

91쪽

το στοάτευμα διεβίβασε ' χρήματά τε παρα Retlρου - 19 νλθεν. 'Ο δὲ Αὐνων ἐπει ἐπολtορκεῖτο καὶ κατα γῆν. καὶ κατα θάλατταν, καὶ σίτων ουδαuοθεν Vν ευπορῆ- Gat, οἱ δὲ ανθρωποι πολλοι ἐν τρ πολει γαν καὶ Oi' θνναῖοι Ουκ ἐβοήθοim dia τὸ itη πυνθάνεσθαι ταυτα, καθελκύσας των νεῶν τὰς ἄριστα πλεο ἴσας δυο ἐπλή-oω γε π0ὀ ηuεοας, ἐξ απασων των νεων τους ἀοίστους

ἐοέτας ἐκλεξας, καὶ τους ἐπιβάτας εἰς κοrλην ναυν με- 20 τα βάσας, καὶ τὰ παοσδρυματα παραβαλο ν. IVν μὲν Ουν ηuεραν ουτως ανεῖχον, εἰς δὲ τον ἐσπέραν, ἐπεισκοτος ε', ἐξεβίβαζεν, 63ς μ' καταδηλους εἰναι τοῖς πολεμίοις ταυτα ποιουντας. Itis πτύ δὲ ημερα εἰμε- μενοι σχα μετρi α, ἐπει ὁ θ ήδη μεσον quερας ην, καὶ

των ως εκαστοι ηνοιγον, τάς τε ἀρουρας ἀποκοπτοντες καὶ ἐγειοομενοι ἐβοηθουν τεταοαπενοι, τυχόντες ἐν ru ἀριστοποιουμενοι ' εἰςβάντες δὲ ἐδίωκον τqν εἰς τὸ πελσγος acpoos ησασαν καὶ ἄuα τω ηχtP δυ- νοντι κατελαβον καὶ κρατησαντες μάχύ αναδησαμενοι

Portus, quorum alter interior Et sub ipsam urbem sita erat, alter exterior et Eb urbe remotior, ambo euripo inter se coniuncti, ita ut neque ex .perto mari et ex portu illo exteriore in portum ad urbem situm neque ex hoc in illum navi pervenire quisquam potuerit nisi per euripum. Calli,s idas igitur Cononem Persequens eum ingres-aus in exteriorem Portum Proelio viacit et arcet, quominus per euripum in altum mare naviget.

tamen hoo loco, ut uuno est, ῆνοιγον significare potest in uI- tum maro viam si hi ape

rire, id quod apparet ex s quentibus verbis, maxime ex ἐβοή

θουν, i. e. Rocurrerunt, et

ex εἰςβαντες, sed nihil nisi v i a msibi aperire in terra , i. e.

se expedire. Nautae enim, qui coenabant , subito excit diti, ut quisque surrexit et se expo-

92쪽

ἀπῆγον εἰς το στρατοπεδον αυτοις ἀνδράσιν. 'H δ' ἐπὶ 22του Ἐλληςποντου φυγουσα ναυς διέ γε καὶ ἀφικομμένη εἰς τας Ἀθήνας ἐξαπελλει τὴν πολιορκιαν. Λιο- λ

δὲ Καλλικρατίδας ἐπιπλευσας αυτρο ἐξωρονὶς δεκα μεν

αλH. Oi δε 'Aθηναιοι τα γεγενημενα καὶ την πολtορ- 24κίαν ἐπεὶ χνουσαν, Astri piσαντο βοηθειν ναυσιν ἐκατον καὶ δέκα εἰςβιβάζοντες τους ἐν ηλικία οντας απαντας, καὶ δουλους καὶ ἐλευθέρους ' καὶ πλειοχαντες τὰς δοια καὶ ἐκατον ἐν τριάκοντα ηuέραις απῆραν. E εβγαν 2b δὲ καὶ τῶν ἱππέων πολλοί μετὰ ταυτα ἀνήχθοσαν εἰς Σαμον κακειθεν Σαμίας ναυς ελαβον δεκα ' ῆ Oi- σαν δὲ καὶ ἄλλας πλείους ri τριάκοντα παρὰ των aλ

λο ν ξυμμάχων ε βαίνειν ἀναγκασαντες ἄπαντας, ομοι δὲ καὶ ει τινες αυτοις μυχον ελ ουσαι. 'Eγένοντο δὲ in ' αἱ πασαι πλείους dii πεντήκοντα καὶ ἔκατον. 'o δὲ Kα - 26

λικρατίδας ἀκουων την βοήθειαν χηνὶ ἐν Σάι ' συσαναχωου μεν κατελιπε πεντqκοντα ναυς καὶ ἄρχοντα 'Eτεμνικον, ' ταῖς δὲ εικοσι καὶ ἐκατ- αναχθεὶς ἐδειπνοποι- l . .

ειτο τῆς Λεσβου ἐπὶ τρ Μαλεα ἄκρα ἀντίον τῆς --

vero sic quoque verba negligen- itis sunt collocata. Exspectamus enim enuntiationem sic componitam r ως εκαστοι ἐγειρομενοι

νοε, τυχοντες - ἀρεστοπορου- μενοι, καὶ τας αγκυρας απέκοπτον. Hano ob causam et quia

verbum ἀνοθειν in terra viam sibi aperire significans alibi non reperitur, a librario Corruptum esse puto hunc locum. Scriptor fortasse dicturus erat: Tων δε ἐφορμουντων ωsεκαστοι ἔνοιγον in altum mare ἐδίωκον κτλ. Iam vero, ut intelligeretur, cur nautam non uno impetu mare petiissent, sed singulatim, interseruit haec serer ἐγειρομενοι γαρ καὶ τας αγκυ-

ρας ἀποκοπτοντες ἐβοήθουν τε- Σαραγμένοι. τυχόντες ἐν τῆ γῆ

αρεστ πο ου ιενοι. Deinde fieri facile potuit, ut immemor initii enuntiationis Per Rnacoluthiam pergeret : ερβάντες δε

ἐδίωκον κτλ. Grammaticus . tem hano anacoluthiam emendaturus omnia per ertit.

93쪽

28 ἀντίον τῆς Λεσβου. Τῆς δὲ νυκτὸς ἰδων τὰ πυρὰ

καί τινων aikosa ἐξαγγειλάντων , οτι οἱ umqvaιοι εἶεν. ἀνήγετο περὶ μεσας νυκτας, ως ἐξαπιναίως προςπεσοι

υδωρ δ' ἐπιγενδιιενον πολυ καὶ βρονταὶ διεκώλυσαν την ἀναγωγῆν. 'Eπεὶ δὲ ἀνεσχεν, Da m ηιιεραεπλε 29 ἐπὶ τας υργινουσας. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἀντανήγοντ' εἰς

g. 27. Vulgo addunt post αυται ' δ' εἰσὶν αντίον τῆς Λεσβου Verba Μαλεα ωκρα, αντιον τῆς Μιτυλ, νης; Dind. . Ιl. de levit, Dind. lII. revocavit quidem verba ἐπὶ τῆ Μαλέα ἄκρα, sed uncinis inclusa; Κruger. Uion. Hal. p. 307. eiicit priore loco αντίον τῆς Μιτυληνης, posteriore scribit αυται δ' εἰσὶν αντίον, τῆς Μιτυλήνης. - Totam Paragraphum Om. E. g. m. oi ante χθην. Schneid. addidit e B. C. noplion, scribendum erat αντίον τῆς Λεσβου τῆς Μαλεας siVe,

quoniam altera Lesbi commemoratio prorsus inutilis est, αν-Mον της Μαλεας απρας.

ν O s σαςJ De tempore, quo Proelium ad Argi nugas commissum est, laccurate disseruit I i n d o r-fius in ed. Berol., p. 286. Adde Bo chla. Staatshavsh. d. Ath. l, p. 374. ed. II., qui decem et Ceritum illas naves g. 24. certe

tendit. Ad praecedens ανέσχεν intelligo ὁ χειμο ν. S c h n e i d e-ru S upposite comparat Theogni- g. 27. αυται δ' ε ἰσὶν αν-

subsequuntur verba, damnata a Palmerio , Μ oro, Zeunio, delevi; orta enim sunt sine dubio ex vitio librarii, qui ad postrema antecedentis sectionis verba aberravit. Plane inepte addi αντίον τῆς Μιτυλανης in promptu est, sed ea quoque quae nntecedunt, ἐπὶ τῆ Μαλέα ἄκρα, ferri non Possunt, si quidem ἐπέ neque est id quod αντι estυς, neque eam vim habet, ut illa verba significent: oppositae ei Lesbi insulas parti, in qua est Μalen Promontorium. Si lioc dicere voluit Xe-

αυτων Σαμιος

ταξιάρχων δεκ

94쪽

κεδωμον- αντιτετανέ, αι γαν απασαι ἐπι μιῆς ως προς διεκπλουν καὶ , περίπλουν παρεσκευασμέναι διω το

herius in orationem rectam transitur. Usitatior esset aut infinitivus aut, quoniam per γαρ trunsiliis fit, optativus. EX εἰ οσαν, de qua forma v. Poppo ad Anab. I, l, 5. facile poterat oriri πισαν. V. K si h n e r. gr. schol. g. 345, 8. adn. l. B u it m a n n. gr. g. ii 39,68. adn. 4. Infra Vl, 6, 36. οἰκεῖται J Sensus futurum tempus postulare videtur. Sed οἰκιεῖταa nusquam significate incoletur sive se habebit. Opinor scriptum fuisse Οἰκη--γ. - A. E. edd. Vett. Rutein μὲν mutavit , Dind. II. luci οἰκιεῖται, Pro quo οἰκειται de-ex A. et marggὶ Steph. et L pro εἶναι ἔφη.

σει, unde ortum οἰκεῖτο, dein teps οἰκιεῖται. De intransitiva verbi οἰκεῖν significatione cf. Plat.

lem navem iniecturus vehementer Cum sua navi in illam irrumperet.

95쪽

τοῖς των 'Aθqναιων στρογνοῖς ἐπτα μεν καὶ τετταράκοντα ναυσὶ Θqραμένην τε καὶ Θρασυβουλον, τριηράρχους οντας, καὶ των ταξιαρχων τινὰς πλεῖν ἐπι τὰς ' . . καταδεδυκυtας ναυς καὶ τους ἐπ αντων ἀνθρώπους,

ταῖς δ' , aλλως ἐπὶ τας μετ 'Eτεονίκου το Μιτυλή δενορμον)σας. Tαυτα δὲ βουλομενους ποιεῖν ανεμος καὶ χειμοιν αυτους διεκώλυσε μεγας γενδιιενος , τροπαιον δὲ 36 στήσαντες αντου ηυλιζοντο. I J δ' Ἐτεονίκω ὁ υπη-- ρετικὸς κέλης πάντα ἐξαγγειλε τα περὶ τῆν νατμαχιαν. O δὲ rei ον πάλιν ἐξεπε εν έπων τοῖς ἐνουσι σεω-πι ἐκολεῖν καὶ 1μηδενὶ διαλεγεσθαι, παραχρῆuα δὲ λς πλεῖν siς τὀ ἐαυτων στρατοπεδον ἐστεφανωμένους καὶ βοωντας, ου Λαλλικρατίδας νενίκωκε ναυμαχων καὶ 37 οτι αἱ τιον uiri iναίων νῆjες ἀπολώλασιν ἄπασαιd Καὶ οἱ μὲν tam ἐποίουν αυτος o', ἐπειδὴ ἐκεῖνοι κατέ- ' πλεον, χυε τα ευαγγέλια, καὶ τοῖς στρατιώταις παρς'γειλε δειανοποιεισθω, καὶ τοῖς θιποροις τὰ χρηuατα Visorru ἐνθ μένους Hς τὰ πλοῖα ἀποπλεῖν εἰς Aiον ῆν δὲ τὀ πνευμα ουριον, και τας τριήθεις την eo, 38 στρο. Λυτος δὲ το πεζον ἀπνιγεν εἰς την Μήθυιιναν, ia στρατοπεδον ἐμπρησας. Κονων δὲ κραθελκυσας τας ναυς, ἐπεὶ οι τε πολέμοι ἀποδεδρακεσαν, καὶ ὁ α- ιος ευδιαίτερος ην, απαντήσας τοῖς '-τ'αίοις χηνὶ ἀνηγμενοις ἐκ τῶν 'Αργινουσων εφρασε τὰ περὶ του τεονίκου. in δὲ 'Aθηναιοι κατέπλευσαν ivi τὴν Μι

τυλήνην, ἐκεῖθεν δ' ἐπανήχθ= σαν Hς τὴν πιον, καὶ - δὲν διαπραξάμενοι ἀπεπλευσαν ἐπὶ Σάμου.

. 35. καὶ post δε Schneid. II. et Dind. uncinis secIudunt. --επτα Schneid. ex D. reposuit pro-- Vici. διεκωλυσεν αυτους. g. 38. Y. ἀπεδεδράκεσαν. - Λ. C. E. edd. vett. ευδιαίρετος.

Sino articulo etiam infra VI, 2, 35. Thucyd. IV, 14, 1: ελαβον

dit. C.

g. 35. ἐπταJ Hune numerum confirmat consensus cap. 7, 17 et 32.

. 37. τοῖς ἐμποροιςJ qui

secuti exercitum commeatum SuP-

peditabant.

τὴν ταχίστην J ἀποπλεῖν

96쪽

- CAPUT VII.

ARGUMENTUM.

Praetorea Atheniennium, quia suos, qui perierunt in pugna, e mari non austulerant, capitis omnea fiunt damnati, frustraque ana defendit Euryptolemus. Interim Eteonicus in Chio penuria laborabat, ita ut eius militea conspiratione facta Chium diripere vellent. Sed Eoa prudenter cohibuit et accepta a Chlia pecunialia solvit stipendium. Sed tamen Chii reliquique Lacedaemoniorumaoeii alium imperatorem, et LFsandrum quidem, Petierunt. Lare daemonii autem iis miserunt Aracum, Lysandro adiuncto legato.

'Cap. VII. l. o v κ α n ii 1 e o si ad causam dicendam. . 2. ὁ του δημου τοτ επροεστηκως J Cr. Comment. II, 9, 4. , ubi Archedemus ut

magnus orator et gravissimus sycophantarum adversarius lauda

tur. Fuisse autem Ol. 93, 3. de magogum valde potentem disci mus ex Aristoph. Ran. 4l9: os νυνὶ δημαγωγεῖ. V. Schneid e r. ad comm l. d. et B o e o h h. Ataatsha h. d. Ath. I. p. 3ll. - ed. it.

chedemus Decetiae, unius e decem tribubus populi Atheniensis, fuit demarchus, qui e lege quadRm, memorata Bpud Demosth. adv. Macari. P. t 069., pro civibus e demo Decelia occisis dixerit et duces ua tum, quod mortuos non sustulissent, nccusaverit. Sed τῆς Βεκελείας

ἐπιμελομενος dici pro τῆς Βεκελείας δήμαρχος vix credibile

est 3 accedit, quod tum temporis Deceliam Spartani tenebant. Egregia vero et loci sententivo

97쪽

, αν οὶ στρατηγοὶ εἰς τὴν βουλην καὶ siς τον δῆμον, b ἄλλο ουδὲν αἰτιωμενοι η τον χειμωνα. 'πιτα δὲ ταλαοὶ στρατηγοὶ βραχεα ε-στος ἀπελογqσατο, ου γὰρ πρου

. g. 4. λέγων λογον in solo cod. A. , legitur. - ἐπεδε --S κνυε B. Schneid. II. Dind. pro ἐπεδείκνυ. - ῆν Pro και, sua dente fitephano, dederunt Welis. Dind. I l. III. 3 idem vertIt Leovcl. maxime conveniens est Dindor 'fii- emendatio. DabantnT enim cuique civi diebus quibus spe- c acu Ia edebantur hini oboIi. Harum pecuniarum cura imprimi erat demagogi. Quam ob causam Archedemus Erasini dem Recusat, quod pecunias ex Hellesponto redeuntes avertisset, quae ad commodum populi con-vqrti poterant. Fortasse Archedemus simul erab unus ἐκ των ἔλληνοταριιων, quorum erat administratio του θεωρικDυ.

V. B o e ch h. l. d. Pecuniis publicis illum praesuisse colligendum videtur Briichnero e Lys. in Alcib. I. 25: Ουτος γαρ παῖς μὲν ων παρ' Ἀρχηδημω τω γλαμωνι, Ovκ ὀλίγα των υμετέρων

mulctam irrogans, quod sacere licebat cuivis magistratui, etiamsi actio non esset instituta. Hesem Run. Gr. Siaalsalterth. g. l37.l0. Μ ei Er. et Soboemannis Atti Proe. P. 34. , - l. g. 3. . in Vincula

x u m ad Comment. IV, 4, 5. ig. 4..δ. ι κ α t o v ς ε Iν α ιδ dignos es se, qui ct Buti m. gr. . Ibi, T. c. ην ἔα εμψανJ Heit linius Progr. Werth. 1836. p. 9. defendens vulgatum καὶ delegat ad D n hex.i ad Thucyd. VIII, 73., We s s EI. ad Diodor. IV, 75. et XII l. 25. et ad Poppo. ad Thucyd. Vol. I. P. 1. P. 291. Quae vero inde affert exempla, Velut Anab. I, 2, 6.8,26., Thucyd. VI, 4... nostro loco sunt prorsus dissimilia. Postremo loco Παμιλλον πέμψαντες Σελινουν- τα πιέζουσι ' καὶ ἐκ Μεγαρων τῆς μητροπόλεως ουσης αυτοῖς ἐπελθὼν ξυγκατεμπισε Verte: atque e Megaris Graeciae profectu a Selinuntem cum suis et iis, quos Μegaris Hyblaeio secum duxe-r t, ibidem domicilium sibi fecit. Omnibus quos col- . lectos video locia κέα,, quisn- quam per q ni reddi potest, nihil tamen est nisi atque, ita

98쪽

χεος. - Schwido P. Postulat ἀπsλογήσαντο. 6. 6. αἰτιασασθαι B. C. D. Vict. usurpatum , ut novam actionem cum quadam consequentiae nO-.tione introducat, vel significat etiam, ut Anab. I, 8, 26: καὶ Moθαe αυτος τὼ τραυμα Ῥησι. Quod quidem genus spectat udnotum illum usum, , quo ex enuntiatione relativa transire amant Graeci in liberam orationem. V. adn. ad Oecon.. IV, l. A quo genere dicendi hic locus omnino abhorret. Nam καί, sive per atque sive per etiam vertis, sententiarum nexui nou convenit. Aliter quoque se habet v, 3, 13 : καὶ τοτε των καtεληλυ- θoxων ησαν.

Sic saepe praedicati forma non subiecto, sed appositioni distributi vae accommodatur. Κuliner ad Anab. I, 8, 9. Ei uad. gr. max. . 609- , et

Dictio propria de libera se de- sendendi potestate, quam dare magiStratus erat ., qui iudicio praesidebat. Schoem. de comit. Att. p. 59 seqq.

πλεοιενJ Exspectas sortasse πλευσειεν. Sed v. infra V, 2, 2. συστρατευοιεν et Π, 2, 17. κατεχει. Sequitur autem a Oristus προς- τάξωεν, quia hoc prius factum

est, quam adversus hostes navigarent.

. 6. κατηπορου νJ Hoc non simul ad Thrasybulum pertinere, sed ad aolum Theram . nem eiusque Socios, Patet ex g. Q. 8... et maxime ex g. 3l. V. 13 in riclis. de Theram ., crit, et Thrasyb. rebus et ingenio p. l8. et 57.

aouεθα intellige verbum contrariae significationis. Buti manu. . Ibi. VIII. Rost. gr. Schol. g. l 90, 5. g. r. ἐπ ειθ ο νJ persuade re studebant. Item μειθεν

niensium a senatu antea deliberanda erant de quibus populus

99쪽

8 - ' τροπω οἷ ανδρες κρίνοιντο. -τα δὲ ταυτα ἐγένετο υπατουρια, ἐν οἷς οι τε πατερες καὶ οἱ ξυγγενεῖς ξυνεισι , σφίσιν αυτοῖς. Oὶ ουν περὶ τον Miοαμενον παρεσκευασαν ἀνθρ τους μελανα ἱματια εχοντας καὶ ; ἐν χρω κεκαρμενους πολλους ἐν ταυτύ τῆ ἐορ , ἴνα προς τὴν ἐκκλησιαν ῆκοιεν, ως dxi Eiυγγενεις οντες τωναπολωλοτ-, καὶ Καλλίξενον επεισαν ἐν τύ βουλύ κα-9 τηρορεῖν των στοατηγων. 'Eντευθεν ἐκκλqGiαν ἐποιουν,

. S. Vict. ἐγίγνετο Ἀπατ. - Brunch. et Zeun. malebant τράτορες pro πατέρες. g. 9. A. edd. vett. Ἐπεὶ δὲ pro Ἐπειδῆ. - E. om. τε post των. - κατα Rnte των στρ. Steph. deleri voluit. - B. ἐν vaπροτερεἱαῖ marg. Steph. ἐν τῆ προτεραία. - Edd. vett. ακη-Noατε. - B. ἄπαντας, quod recepi pro πάντας. g. 12. π ρ o ς ε κ se 1 έ σ α ντ ο, Μ ori emendationem, Weish. Schneid. II. Dind. pro προεκαλ. reposuerunt. - Weish. , suadente KoepPE-nio, inseruit καὶ laeseros ante καὶ αλλοι, coli. dialogo, qui inscri- deinceps decerneret. V. Herma n n. Gr. Maalsalterth. g. 125.

mense sive primis auctumni diebus. His infantes recens nati in phratriae catalogum reserebantur. Duodecim antem phratriae inter se habebant conventus, in quibus gentis et communium S R-Crorum Originem celebrabant.

turiales, i. e. eiusdem φρατρίας, utSnidas, ἐπειδή, inquit, FDά-οψίας συνελθόντες εὐωχουντο. Sed quoniam adiiciuntur οἱ ξυγγενεις, quo nomine Eodem Suida et Hesychio testibus

dicuntur curiales, πατερες Servandum videtur. . 9. καπα των στρατη

γωνJ Praepositionem Schneid e r u a recte ita defendit, ut ad ambiguitatem genitivi vitandam

insertum esse dicat.

. 10. τοῖς ενδεκαJ Undecim viri erant magistratus, quibus rei, postquam capitis damnati erant, tradehantur custodiendi et supplicio afficiendi. M E i e r.et S c h o e m. Att. Proc. P. 68seqq. ἐπιδέκατονJ Dictio forensis pro δέκατον. Demosth. C. Μacari. g. 7 l. eo ἐπιδέκατον του- του τῆς θεου εἶναι. De re ipsa v. Boech h. Maatshavsh. derAth. I. p. 445. et 5 I9. ed. II.

100쪽

Mi τῶ δήuo , οτι οἱ στρατποὶ Ουκ ανειλοντο τους ἀρίστους υπερ τῆς πατριδος γενοιμενους. TOν δε Καλλίξενον προςεκαλεσαντο παρανομα φασκοντες ξυγγεγραφεναι Eυρυπτολεμος τε ὁ Πεισιάνακτος καὶ αλλοι τινες ' του δὲ δήμου ενιοι ταυτα δεχνουν, το δὲ πλῆ

τειν ο . αν βουλyῖται. Καὶ irari τουτοις εειοντος Λυκίσκου καὶ τουτους τύ αυτύ ψήφω κρίνεσθαι, Iπερ καὶ τους στρατqγους, ἐὰν μη ἀφωσι τ*ν ἐκκλqσίαν, ἐπε- θορυβησε πάλιν ὁ οχλος, καὶ ηναγκασθησαν αφιέναι τὰς κλήσεις. Tων δὲ πρυτανεών τινων ου φασκοντων προθήσειν την διαχλίφισιν παρὰ τους νομους, αυεις Καλλιξενος aναβας κατθγορει αυτὴν τὰ αυτά. οἱ δὲ ἐβοων καλεῖν τους ου φάσκοντας. οἱ δὲ πρυτανεις το-

hraeus.

legibus non convenire.

ἀφεισπι παιδευειν, Oπως τις ἐθελει, τους εαυτιδν παιδας. Si hoc est: parentum arbitrio relinquere liberorum educandorum XENOPII. HELE ICA. rationem, quidni dicere liceat: αφεῖναι την ἐκκλησίαν eo sensu, ut sit: permittere concioni, ut agat in reos, quomodo animus iubeat 3 Hoc enim sententiae supplementum in tanto actionis tumultu atque in tuli animorum commotione omitti facillime poterat, praesertim quum eX Postremis antecedentis Paragraphi verbis : δεινον ειναι, εἰ μη τις - o αν βουληται, Vim et sonsum illorum verborum nemo non intelligeret. g. 14. Tων δε πρυτανε- ω νJ V. H e r m a n n. Gr. Staris-