장음표시 사용
101쪽
Fimehris ibidem , ad verba illa Iezebetis . Suete s
' u morte damnatur ob erimen laesa majesatu, tam sua sunt, Regis M. Ceterum dissensus est inter Magistros vostros a moria de hac re. ει dicunt; Eorum, qai regni eausa morιe plectum bona fisco seu Regi cede e Eorum pero, ut Cossessia Ddisi adha'. teransmitti. Ais inde eLI,quod Drebel Userit, ut eses Naboth-- farent dirarum,tam in Regem quam in Deum.Νam si de Deo solummo' .
permittenduo. undes Φona ejus adb Medes transmissa fuissent. - ἐεuomam dirarum in Regem ea aee atus, regni ea a morte δε--- est. mods objicis,cur igitur opin erat,ue Dein adjicereturpaeum est non aciam ob causam. uam ut teterior in eum fieret justiti tit Talmudici dicunt, adaugendam indignationem . iut legitur citato supra Gemarae Babyloniae loco, ubi etiam salom in Iarchius expresse mes 'IVin interpretatur nn neos, qui perduellionis aut contumeliarum in Rege rei 3 vitam Regi in debent, seu eorum nomine morte sint affetensi, Persequitur dein Κimchius R. Iehudae sententiam, qua fiscus.hei celsi cluditur; sed contra eam quae Magistris pro receptiori habetur. etiam Mosem Mikotri Praecept.Assirmativ. exv Et ae nriminer 2,2 consulas etiam Iosephum Scaligerum in lib. I it. num Isagogi eorum pag 1io. Sin ex hac lege non salpta seupto more, explicat David Κimchius illud ii. Samuelis ix. . ubi tiricordia ac benignitate usus erga domum Saulis, David restit in
102쪽
Mephiboshetho'Ionathanis filio ac Saulis nepoti lati fundia satilis. Se ilicet fisco applicata suisse ea N NU: qtio,ia I boahetbρ 2 aomρ nutu rebelies fuerisne seu per esitanis mi in Davide Rege divinatus unctii Et vide ii. Samuelis xii . . Certe & hinc capi potest illud ii Samuelis xvi . ubi perdueiqicinis insimulat , a Ziba servo, Mephibos hetho,omnia Mephibo-shethi bonaZibae a Rege decernuntun Ecce omnia,qua Mephibo herbo Iune,tibi Nimirum tibi erunt, si hoc, quod de eo enarras, velumst ἡ eum perdisellem esse. Qitia ita eorum jus mihi, jure Regio singulari,quo utimur in hac qua vivitur, Republica competet quod to tum in te transferam. Postquam autem Zibae accusationem falsama fuisse indicaverat Mephibos hethus ii. Samuel x x. 26. &humili moad blandientis'ossicii genere, pro gentis more, se ceterosque familiae suae, iit pote perduelles, mortis Olim reos etia fuisse agnoverat, Regiisoque iudicio se totussib miserat,dixit ad eum David Rex, quid ad ede hisce rebus loqueris ρ Prankntiavi; ture ZibaLνide Agros Quod accipiunt, fateor, Magistros nonnulli perindeac si, novo judicio, partiarios afroru,qous primoMephiboshetho, restituerat, Dominos nunc fecissei Zida de Mephiboshethum. 6ctam a s ignatione
ista qua excludendus a possessionibus,1 ephibos hethus lata sentenistia, Libae factam,quam novatione hanc, qua dimidio uterque donatur, iudicio Regio seu interminatae potestati Regiae primo Samuelia vili I memoratae, temere satis tribuunt. Sed iniquum interim fuisse hoc divisionis judicium volunt, de voce coelo delapsa monitum scribunt eorum ab qui Davi dem, inde eventurum ut non dissimile fieret regni inter Rehoboam um&Jerobeamum discidium. Vide sis D. Ri mellium, Levi Gersomidem, de Iesaiam ad II, Samuel. xix At vero, si rem attentius introspiciamus,nsi est omnino cur credamus, audZibae assignationem istam lata sententia factam, aut novo aliquo
judicio agros utriqtre tributos. Neque enim magis in causa erat
Zibae insimulatio, eur ut iudex pronuntiaret Rex in Mephibost, tum, quam excusatio seu defensio Mephiboshethi, ut omnino ludieatum quid rescinderet. Neutro in loco, si quid video, aut iudicium pronunciatum est, aut interminatae potestatis Regiae, quae in ciris eum vicinis gentibus usurpabatur, erat aliquis usus. In eo de Liba,
Dominum, ut perduellionia reum, insimulante, nil ali- videtur in-
103쪽
nui, quam ut, si judicium postia ferretur quale serendum erat, si a icusatio vera fuisset J tunc bona Mephiboshethi fisco applicanda Zibae donarentur. Exe la id genus habentur hodieque, ubi Principes ab hujusmodi promi uis pronuntiatisque non dissimilibus non abstinent. In altero autem loco, quo partitio fieri videatur, sensus mihi alius plane est ab eo, qui vulgo recipitur. Etenim partitio seu divisio agrorum dupliciter capi potest; aut proprie pro divisione, qualis in familia erciscunda, seu in communi dividundo, ubi uterque aeque rei possessae est Dominus partiarius ; aut minus proprie, veluti si verba fiant de Domino dc usu fructuario, de Domino & Colωno, Emphy
leuta, sive aliis ejusmodi, quibus praeter onus culturae etiam emolu
mentum cedit, integro nihilominus Domini jure ; aut etiam de Domino de glebae adscriptitio agrum colente atq; inde victum satis amplum obtinente. Iuxta primam speciem, non est cur putemus, Zibam dc Mephibos hethum pro partiariis, verbis Davidis, innui. Iuxta secundam vero dici id videtur a Davide, atque appositissime ; ac si cum revocasset in memoriam Mephibosti eius calamitatem Domus saulis, iscin gratiam eum Davide offenso denuo rediisset, dixisset Rex, Gid plura de ea re loqueru ρ jam olim abolita sunt haec. Tu in favorem mihi receptus. Etiam decrevi pridem, dixi, pronuntiavi. re dc Zibam servum tuum partiarios fore. Te ut Dominum cui, o te in integrum restituto, subministrantur agrorum proventus, um ut colonum, glebae adscriptitium, servum agros colentem, atque inde etiam, pro hominis statu, victum capientem. Adeo ut nihil illa sententia breviuscula amplius innuatur, quam id, quod fusius exprimitur capit. Ix. ejusdem libri comm. io. ubi proventus domino, cultura servo, a donatore, cujus in potestate erat, conditiones ac modos tam libertati ac servituti, quam agrorum dominio adjicere, assignantur. Atque hoc modo, universa, in causa Mephiboshethi&Zibae, recepto gentis juri sunt satis consona. Vide sis item de successione fisci D. Κimchium ad i. Regum, cap. tr. ubi de Ioabo
tam perduellionis quam homicidii reo, cornua altaris tenente, historia habetur. Et de capitali judicio Regio seu ultimo supplicio, renni causa, infigendo, adde quod adnotat ibi I M
104쪽
Qui equid autem hactenus ostensum est praeter id quod de pisto
bicitur aut ad Israelitas tantummodo spectat, quorum nemini haeres deesse potuit, ut supra observatum est; aut ad Proselytos Iustos eorumqtie posteros ac stemma, quod, post nomen prim OIudaismo datum, nascebatur. Nam ex proselyto proles, post nomen i daismo primo datum. suscepta, eodem squantum ad res attinet hujusmodi ) modo Ecclesiae Ebraicae pars habebatur, quo proles ejus, qui sanguine atque origine esset Israelita; utcunque Proselyti nomen & retineret ea dc ad posteros transmitteret ἔ extra quam ubi ex Israelitarum, Gentilium, aut Servorum conjugiis, nomen il- Lad in Posteris commutaretur. Similique modo Haereditas in hujusmodi Proselytorum posteritate, deferebatur. At Proselyto Justo, qui factus, non natus fuisset proselytus, sine prole postquam factus esset, mortuo haeredes omnino nulli erant, sed bona ejus, uti cetera, quae censeretur millius in bonis & Vacantia, occupanti cedebant, non Fisco.Maimonides,Halacha rchia Gmubna cap. I. a
rit nec progenuerit seraelitam,postquam Proselytara fuerit factus,haeredes ei sunt nulli. Sed quicuns bona utia privi οι evaverit, ei cedunt. Id ipsum Talmudici non semel ad cap. m. tit. Raba Bathra; ubi vide sis Gemaram Babyloniam fol. I. dc Jarchium. Proselytus Iustus quem nuncupant θ is est, qui Evangeliis alibi que Proselytus ab istute dc vulgo dicitur, seu, qui ex peregrinitate seu Gentilitate in Iudaismum fuerat transgressus. Iusti autem adjectione discriminatura seu Prosebio domistri , quo nomine appellabatur peregrini Jc Gentiles,qui suscepta in se Septem praeceptorum Noachidartim, id est, universae Humanitatis seu Gentium luris, sed non Judaisnii, observatione, ad domicilium seu inquilini jus aut in .ndus ab Ebraeis admitterentur. Nam sine hujusmodi observationis professione verum est,quod Trogus de eis habet apud Justinum, ex disciplina atque Religione cum peregrinis eos non communicasse . De utroque Proselytorum genere eorumque Iuribus, fusus in libris deJiire Gentium ad eorum placita, agimus. Ratio autem, quare tria Proselyti Justi demortui bona nemo, ut haeres ex sanguine aliter ac
105쪽
dictum est succederet, non omnino erat, qualis sive apud Gallos si apud Anglos de Fisci in peregrinorum bona, apud liosce immobilsi, apud illos etiam & mobilia i uti & apud veteres Romanos successi,
cine, obtinet, sed alia prorsus atque ex receptissima eorum senteni usatis manifesta. Qitem libet scilicet ejusmodi proselytum, dum ii tit Templum tripli ei initiamentorum genere admitti, solentie et astin' 'I UI P circumrisione, abiti ione publice ac coram tribus minimum peiacto 'Oblatione. Idque a Mosi, seculo observatum & Legis sacrae locis aliquot etiam xum asserunt. Neque, si horum trium aliquod deesset, stante Tigia
plo, aut ex Circii mei sione, sine Baptismo, post Templi ricidion, Proselytum quempiam Iustum fieri. Neque proselytam sine ρ- smo dc stante item Templo Oblatione. Quin aliter intellis. αι lunt illud Numerorum xvi i 3 mPI sicut robu,scInitiatum autem hujusmodi, seu proselytum ita bim, Regenerato seu reeens nato habeban , adeo is pristinae pro
leta omnimodae cognationis ratione consanguineos nustos μυ-
dum, ex Iure habere saero. sive in succellionis sive inconnubi ni
quod mirere, ratione censeretur, praeter posteros, qui Baptismi Minitiamenta sequerentur. Non enim haec Natalium novatio erat Regenerationi illi se ii Natalium restitutioni, qua dignat in rPtinet pes Romani Libertinos, unde scilicet pro Ingenuis ipsi aD ipsa mater pro ingenua haberetur, adeoque, cognatio omnimo se jura inde pendentia reviviscerent. Qua de re vide sis Justinian vel I, xvri l. cap xi , & Lxxv Ii cap i & iι-Marcianum Natalibus restitit endis. Sed Gentilis ex ipso quo momento, pro eo qui tunc denuo & nova tunc matre in iureαv v ficta natus fuerat, censebatur. Pater igitur, mater, filii fili mi, ante suscepti, fratres, eum hisce nominibus contingere planei q. placita, desinebant. Diserte rationem reddunt de obliti e pristino sanguine ; 'Σ l, TU IEF na
106쪽
sanguinem exueret; atque ex regeneratione hujusmodi nulla inposterum restaret cognatio Gentilis aut ex Gentilitatis tempore orta, quemadmodum fere jure Caesareo post manumissionem nulla coognatio servilis. Unde cnm apud D. Ioannem Nicodemus, etiamsi
Phari Deus esset, atque ludaeorum Tribunalis alicujus puto J princeps, miraretur dicta Servatoris de Regeneratione,& rogaret,quoms-do homo renasci cum sit senex, s quomodopes ant hae rei, ac si nullam ipse deprehendisset Regenerationis ex aqua seu Baptismo notionem ; Tu es, inquit Servator, Vaelis haec ignoras ' Nam Magistris receptarum sententiarum peritis, satis erat Regenerationis ex Baptismo seu aqua, notio, quam diximus, cognita .Atque hinc illud 4 sciti Historiarum quincto intelligendum. circumcidere genia ratia in uetu re Jildaei, ut d υesitate noscantur Transgressis morem eo-
mm ιdem inurpant.Nec quidquam prim imbuuntur, quam contemnere Deos, exuere patriam; parentes, liberos,fratres, vilia habere. Neque enim
patria modo excipias unam & alteram gentem, ad quas ius attinuit singulare ex lege sacra Deuteronom. xx: Ii. α&ς. aut,ut dictum est,
consanguinitatis pristinae ratio omnino Proselytis qui ii ii primo nomen illud prosellione assequerentur habita est; quippe qui pro denuo ptque aliunde natis , id est, Renotis, censebantur. Urido S sequebatur, consanguineos pristinos, qua sanguinis nomine antea conjuncti fuerant, eos vilia hetbuisse , id est, tum se i bs omnimodis assectus, pietatis o licii vinculis, sive sanguinis causa inter cognatos, sive palmae inter conterraneos haberi si, litis, solutos fuisse. tum eos ob Gentili senum spernendos Nam singulare est etiam illud, atque ex Regenerationis seu Natalium hujusmodi novationis jure ortum, patriam proselytos eorum exuisse. Ex ipso nimirum Religionis in Regeneratione hac amplexu patriam inditebant aliam, id est Iudaeam idque tali et si eae tra eam renati. Ei Judaei postea tum nuncupabantur, tum revera pro Iudais sunt habiti. licet ab Israelitis seu Iudais ex sanguine illud vocamen sortitis, ut ab aboriginibus, semper non solum ipsi sed do posteri, usq; dum sanguis urae liticus stemmate eorum commissus esset, tum Proselytorum nomine tum dispari etiam, in rebus non levis momenti aliquot, juris usu discriminarentur. Adeo ut idem Patr: aenomen & Religionis, idem civitate donari de in sacros eorum mores transgredi ipsis haberetur habeaturq; etia um, quod alibi, puto, non compertum. Nam etsi vulgo
107쪽
Christianorum, Mahum edani Turcarum nomine appellantur, atq; in Turcam commutari seu Turcismum amplecti, idem vulgo sonat, quod Mahumedismum profiteri ; scimus tamen ipsis Mahumetania
proselytos suos Musul manos id est ΠΣ,Σ , N) quod recte eredentes seu Fideles interpretatur. non Turcas aut alio aliquo nomine patriae mutationem denotante , indigetari. Hinc idumaeos scribit, Ioseph. Arch. xiii, e. xvii, sub HyrcanoIudaismum amyl exos a Mum λειον adeo ut deinde essent ιυῖJudai. Seu, ut Russin ibi, vetus interpres,ea sita tempore cape unι esse Iudaei Inde etiam in Esther vii I, Ddrifiebant, legitur pro eo, quod in vulgata e cisecta eorum religioni s ceromoni Agebantur. Et Dio Calsus lib. xxxvia de Iudaei nomine, qua patriam denotat, locutus, o inquit, τὰχ ἀ-ἔπι τα νόαι μαπιπυοῦντες ζηλοῦm, pertinet etiam ad alios homines, quotquot eorum instituta AE texantur, etiamsi erigenae. Qua de re item consulas praeter Iosephum scaligerum in Eusebianis ad Numeri MoccccLxiai dc sequentem, Casa ubonum in Exercitatione prima ad Apparatum Annali uiri Baronii. Ad gaptismum autem, quem diximus, & Iudaei nomen ipsam religionem non magis atque novam patriam denotans speciabat proculdubio Arrianus in Epictetum lib. D, tap ix. inquit, Philosophiam simulantes increpans appellas te Stoicum' qua re decipis es saliis tam multos ' stiram ob causam Graecorum personam induis, cum sis Judaeus p Ais nescis qua re dici tur Pisque Judaeus, quare item S rus, quare Ovptim' Κω . ν πια εμα Corara ονβ ειω- .iουδα , aio ' i -κυνιτα, ori θ άναλα *Sεζαμ ου rim AE τω ονυ κα- λειται iουδαιγ. ουτω-η Ἀως - otantiς, , λιγω υ sουδου , - ἔργω ' et mnis At quando viderimus quempiam ammo utranque anciapiti, diceressemus, Iudaeus non est sed si ut Quum autem induerit sibi affectum fiapti ti s inter sectatores asciti, tum revera es Uis appellatur
Judaeus. Da'nos quoqueparabaptistae sumus non im-eti ) dum quisque verbo tenus duntaxat velut Judein, re autem vera abud quid exi t. vir doctissimus Dionysius Petavius ad sheniistii orationem xii legere mavult κ circumcis pro Ars inter se i rores assciti. Et ex Judaeorum dc Chrisfianorum nominis confutione scripsisse Arrianum opinatur Se ilicet , cum circumciso pro-
prius esset Judaismi character, magnaque tum Chri ilianorum pars E ludaeis
108쪽
Iudaeis esset, crediderant, i n lu i t ille, Gentilis, Judaeos omnes es bapti a
ros, es circumcises esse oportere. Lipsius autem ad Annal. Tac. l. xv de Christianis locum illum capit, ex eadem confusione. Ait, sic ille, τοῦ
Et Gaspar. Barthius ad Rutilii itinerar de eo loco ,sane Judaei,inquit, Agnaculum non erat Baptistum esse,sed Christiani. Nec melius Hieron. volsus, qui amplexi, scilicet Iudaismum, ibi verti vult, de Christianorum ecclesiam cum secta Iudaeorum confundi. Certe fatemur, Judaeorum nomine Christianos antiquitus apud scriptores gentiles. eo quod Christianismi, uti dc Christi, in Iudaea erant natales, designari; quemadmodum apud Suetonium in Claud. cap. xxv, Judaeos impulsere Chresto inam dc Christum Chrestum, unde dc Chrestianos, qui Christo nomina dederant, appellitabant) a uetumuia tuantes Roma expulis. Et vide sis P. Pithoei Adversariorum lib. ii, cap. iit. Sed vero apud Arrianu,Judaeorum proselytos seuJudaeos circumcisione di baptismo ex Gentilibus factos innui vix ambigendum videtur. Et tantum abfuit,ut male Gentiles, Judaeos hujusmodi tam baptizandos quam circumcidendos fuisse sentirent, aut nulli in initia mentis tingerentur praeter Christianos quod vult Lipsius) ut nemo citra Baptismum magis ac citra Circumcisionem Proselytus aut hac notione Iudaeus rite fieri aut haberi pis tuisset. Alii etiam fuere, in Ebraeorum ritibus, baptismi, qui non solum καλ&σαρὶ seu sordium purga tiones, sed dc ut peccatorum ablutiones habebantur; de quibus Isaias cap. i, comm. is, Eulogius contra Novatianos Itb o apud Photium in Myriobyblo cod. cc Lxxx, dc R. Elias de Wi- .des in seu Initio sapientiae cap. iv dcv. De poenitentia verba faciens ille, I x inquit ruxv 'ne, 'avnn e 8' oporter poenirentem purgare se Lavacrme ad sane tisicare se 16 Merc. Et Petrus dies ensis contra perfidiam ludaeorum cap xxvi, ediderunt Iudaei, es adhuc credunt sebi per aquam frigidam peccata dimitti. Imri S ipsi flent multis baptismatibus exerceri. Eiusmodi item ablutionem Herbanus Judaeus in Disputatione cum Gregentio Archiepiscopo Tephrensi memorat; ubi peccatorem paenitentem 2 πλος ἁλον ,
lutum in versone Nicolai Gulonii, pro eoavlutum male substitui
tur P ut anima expiarum,dc ad bonam mentem reversum, in templum,
Fre Ebraico, admittendum ad sacra antiquitus fuisse alia sed hujusmodi ia
109쪽
jusmodi ablutio seu baptismus in vitae tantum atque morum, ηIeautem, eui in initia mentis Proselytorum erat locus, etiam in Natalium novationem seu Regeneratione pc gebatur, un te & pristinae consanguinitatis Omnimodae sequebatur Od literatio. Ita ex Iuris
patrii fictione , ritibus sanctis subnixa , etiam ipsa , quibus invicemcqnlangebantur gentiles, jura sanguinis naturalia deleri volebant. Quod itidem servabatur, tametsi pater, filius, mater, fratres aliquot sororesve eodem simul momento Proselyti fuissent facti. Nania singularis cujuslibet eiusmodi Regeneratio suum qii alecunque lussanguinis anterius, ratione jam dicta, invicem perimebat. In prole autem seu posteris ejusmodi Proselyti, Bapti latus nunquam iterabatur. Sed observari liceat, ut apud Ebraeos quorum baptismi usum in proselytis faciendis paucissimi scriptorum animadvertunt θ atq; Christianos, ita etiam in celebrioribus Gentilium initia mentis nam de Expiationibus res tralatitia est Baptismum seu Iavacri lustratio. nem pii inario adhiberi solitam. De Eleusiniis Atheniensium Minoribus, per quae ad Majora transibant, liquet ex Polyaeno Strata gematum lib. v in Heraclide, ubi, haec, inquit, trahisigebant in I λιασον, ς δ καραραον τοις flumen Musis aliisque dris, ut ex Pausa me Atticis scimus, sacru in ubi l
stratioseri consuevit minoribM M steriis. Unde Th-is: seu Aquarius dictus est. τ ieu Hexsatis sacris puempiam
ursacerdos initia dat, quod docet Hesychius primus etiam ex octa. ginta, in sacrorutri Mithrae, sam mi apud Persas Numinis, initia. mentis, ritus erat eiusmodi Iustratio seu baptismus ;scit feet Mi πιλὼ eomplures dies per multum quae natare, ut scribit Nonnus m Synagoga Historiarum ad orati non primam Steli te uticam Gregorii Nati an reni cap. xv via. Et Tertullianus libro de Praescriptionibus adversus Haereti eos cap. XL, Q Ἀ-boli inquit, sunt partes intervertendi veritatem, qui ipsas pUpιe res sa cramentorum Q urnorum, in idolorum musteriis aemulatur. Tinguis eri . quo sitam utique credentes s fidelessuos. Expiationem delictorum da ludi ero repromittit, Usie adhuc νnitiat thra. Isidis item celeberrimae apud aegyptios potissimum Deae initiandus Apuleius, jatum miste ipse Milesiarum xi) religiosa cohorte deducit Isidis sacerdos praecipuus, nomine Mithra ad proximas balueis; es prius sueto loacra
110쪽
temptum re u iam , iam duabiti diei partib/u transim inite ipsinae vestigia consuetiui. Quin diserte in Regenerationem lustratio nem hujusmodi, Gentilibus fieri solitam, memorat Tertullianus Is
libro de Baptismo, vim sacramenti pluribus demonstras, dc aquas omnes de pristina originis, ut loquitur, praerogativa sacramentum Sanctificationis consequi, invocato Deo asserens, aite. . Nationes extra leae ab omni intellectu bpiritalium, potestatem eadem Goaeia idobs His seu Gnistrant. Sed viduis aquis sil ι mentiuntur. Nam sacris quibitidam per lavacrum mitiantur , I du abcustu aut Mithrae. Ipsos etiam Deos hos Lavationibus esserunt. Ceterum villas, domos, re pla, tot p/e urbes a pergine circumlatae aquin expior passim. Certe ludis Aponna, ibis es Pelusiis tinguntur. Id rues in Regenerationem N imp nitatem perjuriorum suorum se represumunt. Vide, si placet, etiam Josephum Vice-Comitem Oblemat. Ecclesiastic. lib. i. cap. vvit, dc Antonium Marsilium Columnam Archiepiscopum Salernitanum in Hydragiologiae Sect. i, cap. vl. Sed haec Obiter.
Discrepantes Pentateuchi Samaritani , in Legibus de Dre necessionis, Lectiones, quae ab observationibus ac interpre- tamentis a quot dilagistrorum sunt dissonae.
Quae vero dicta sunt hactenus, sumuntur ex interpreta mentis ataue moribus Ebraeorum,qui aut regni Israelitici, sub Hosta Rege, excidium antevertunt, aut postmodum regni Hierosolymitani, seu Judaici vulgo ac lignanter dicti cives fuere, τά seu irassitiones Maiorum in judiciis admisere; ut sc i l icet potissimum Samaritas, qui etiam Pentateuchum Mosis, atque seculis saltem posterioribus illud solum amplexi sunt, & Saducaeos haereticos, qui τα rejecerunt, excludamus. De eis vide ii Regum Xuli, a , Benjamin una Tudelensem in Itinerario Flav Ioseph. Archaeolog. xviii c. i, dc Haloleos ii e 7 Photiu in fiblioth. Cod. ccxxx, prope finem Leontiu Scholasticu libello de secti ,actione ii, Jos. Sc ilige tu Emen d Iem p. lib vii, p. ilio.&Canon. Isagog. lib. iii. p. z39, N: c. Serrar. Tri haeres. c. xvii dc xxi, cum Elencho Scaligeri e xv S xvi, Io. Drusium Observat lib. xiii. cap 4, De tribus sectis lib iii, cap S. de
seqq. Praeteritorum lib. iv, ad illud D. Ioanais iv,ν, g FU GOzi M