장음표시 사용
71쪽
Nonne ad hujusimodi successionem attinet illud Syracidis e. xxii, 4 2: Filia prudens ιυδρα. Minc, haeredem relim' et aut haeredi talem transmittet ad maritum, '. ἡ καται dura σα, ῶς λυπων γει quae dedecorat eum dolori est Genitori. Scilicet meretur filia prudens,ut haereditatem seu bona, in quae succedat maritus, accipiata genitore, cui dolori est & ex haeres, si maritum dedecorat. Certe ita κληερνια iri usurpatur de successione Liberorum, Proverb. Xit,t I. . Et vulgata in loco Syra cidis, Titiaprudeis haeredit.u virosso. Vide sis item Mairnonidem Halach. cap. xi. sub extremum ubi de successione maritali verba faciens, N in D tau Cas r In πῖΣ ' 2,--n pri pz P UI 'PUN p 'u' 'Etsi, inquit, ut haeres ab ea accipiat Asonumentumsepulchrale locum sepulturae sepositum P reintuit iJud Cognatissamiliae ef/u, ne dedecussa- milia eveniat; e pretium qusce o numerant, deducto sepulchri uxoris syae L nam ejus sepeliendae sumptus ad euin attinent pretio, quod ad restitutionem in Iubilaeo attinet.
Successionis Maritalis exempti. Et de diversarum tribuum haereditareis,per mutuas earum nuptias,confusione, ae filiatus ἱm κλη. σις eu quibus foeditates obtigissent. in successionis Maritalis in sacris literis exempla notant bina.
. iterum in tostae xxiv. alterum l. Paralip Ii. II. primo in V
loco legitur, Eleazo quoquestiuae Aaron mortuus es, cF sepelierunt eum in colis Phineessilibus,qui datus es ei in monte Ephravim. Neque Elea Zaro, utpote Pontifici, neq; Levitis agrorum seu collium poLsessio erat. Unde igitur Phinees filio ejus in assignata tribui Ephraim portione hie collis Receptior est sententia, 'PUNC quod jure hare aris ate perit sive Elearar sve Phinees ab uxoν cui se perstes erat. Praeter Gemaram Babyl. ad tit. Baba Bathra, sol. ii, &Rabbenu Ascheribi. f. ro 6. c. 3. consulas Iarchium, Gerso mi-dem, de D. Ki mellium ad extremum Josuae. In seeundo loco habetur, penit Hearon adsiliam Macιirpatris Gileari accepitque eam cum,
72쪽
asset Aufexoginta annoram, oe si a peperit ei Segub. Segub autem g nuit Iair, qui habuit xxiii. civiores in terra Gilea . Alii sane xxui. has civitates dotem fuisse filiae Machiri; ut Iarch. in Commentario. Alii de haereditate a matre, quae ex tribu Manassis erat cujus in portione Gilead J transmissa intelligunt; ut D. I inichius ibidem. Vide sis
Numeror. XXX ll. o. Deuteron. HI, l . Iudi c. X. 3. Sed sententia est , etiam receptior, haereditatem hasce civitates fuisse Iairo uxoriam.
ratur in Leges Num. xxxii. )Se hic Dirin Segubis accepi uxo- em in terra Gilea , cui mortu urces haeres. Et ex haererim te uxoria fuere et bae xxtit. civitates. Et utrumque exemplum observatum habes
in Sepher S phri, ad Numeros sol. 23. cos. yr. dc in citata jam Gemara Babylonia. At igitur Nuptiae heic a diversarum tribuum conjugibus contractae fuere, &atribu altera ad alteram haereditates tranε- latae, quod vetitum est Numeror. xxxvi. 7. Non migrabit possessio Eorum se uelis tribu in tribum, quoniam quos aer bu I uel hae/ebit in haereditatι tribus patrum frum. Et quacunque filia haereditatem alia quam ρ si dorit in quacunque tribus borum Prael, debet fieri uise aliac αν, qui ea ise cognatione ιribui patris fui, quo scilicet quisque de filiis Urae usi eat bare iotempatrum suorum. Nec transferri ritet haereditas de tribu tina in tribum aliam, sed quissδε tribubus siliorum Is a ladhaereat haeredioli suae. Pro eo, quod est heic haeresit dc adhaereat,
Ebraica veritas habet haerebunt, aut conjungentur. quod vertunt Hellenistae Wυσκολληθῆ οντ Et vulgata versio ibi, haeredita permaneat infamilias, nec bi misereantur trisus, se immaneant ut a Dominoseparatae sunt. De qua vide sis paulum Burgensem ad Numer. xxxvi. Johan. Drusum ad Num. cap. xxx x, & Petrum Lan selium in Calumniarum ut ille vocat Casa u- boni Dis punctionibus cap v. Atqui a Magistris ita praeceptum hoc explicari solet, ut ad ipsum tempus duntaxa quo promissa tellus divisa est, non ad sequentia secula extendatur. Unde frequens ex illia scitum, quod lex dehareditatibus atribu ad tribum transserendis,
73쪽
praeter ipsum in quoiata eLI. Ita R. Bechai ad Numeros foli 3 col. 3.
dc sol. roo .col. r. Issachar en Nephtali, ad fol. et St. b. alii. Et hane rem alia in Gemara utraque, Hiero lymiti ad Ba Bathrata. 16. col. r. & Babylon. ad eund. tit. sol. iri. a. Atque animadvertenda sunt ad hanc rem commata 7. 17.& i8. capitis, xxi libri
Iudicum.Vide etiamGeorgium Cedrenum inAnnalibus pag. is'. Ita adhaesio illa seu tempus adhesionis haereditatum singulis assignatarum, uti&interdictum de mutuis tribuum nuptiis, ad illud duntaxat seculum, imo ad ipsum distributionis momentum oca tum,ne scilicet, ante stabilitas tribuum singularum possessiones, familiarum , adeoque patrimoniorum confusio aliqua sub initio fieret, reserendum est si hisce sides,) nee ulterius legem illam vim sortitam esse
putandum. Et de mutuis invicem tribuum Nuptiis in Commentariis fibraeorum testimonia occurrunt alia luculentissima. Consulas inprimis ea de re Misnam&utranque Gemaram titΚidoschin cap. Sed vide sis Eusebiu in Hist. Eccles. lib. i. cap. iv. sub extremum, Hieronymum ad Hieremiam lib. 6. cap. 3a. Andronicum Constantinopolitanum, Dialogo contra Iudaeos cap. xxxvii, Lyranum ad Nu
mentum, garonium Annal. Ecclesiast. apparat. s. 36, Casa ubon. Exercitat. 1, is, Ludovie. Molinam de Iustitia dc Iure Tract. ii, disp. 28, conclus. 3, dc scriptores de Genealogia Christi. Atqui de observandum est, Hellenistas Numeri xxvii, ii. verba illa, d bitis bere
rione Vm, vertere Drera τίU κληρονομά τω μὰ φυλῆcαῖά κλονομῆσαι τά dabitis haeredit tem propinquiori ejus consanguineo ex tribu e us, ut jure haere Dario in bona ejii Dccta u. Ac si mens legis suisset illius,Consanguineos ex tribu legitimos duntaxat fieri posse haeredes. Unde Licinius Rustinus in ColIatione Legum Romanarum dc Iudaicarum calfautor sit; de quare consulas V.Cl. Marquardum Frelierum in Patergon lib. i, cap. ix, titi de Legitim sicce sone legem de Haereditatibus sacram ad hunc modum citatrium decesseris es Eoi non hia uerit, labitis haereditatemproximo eorum de tribuum, rem debit Omma eius. Et vide infra ad extremum cap. xxiii, ubi de nuptiis filiarum Zelophchadi, ex Iosepho. Seἀaetra si modo ita Oct rin Hellenistis ibi reddas non protribulibus,
74쪽
bulibus, qua in duodecim partes distinguebantur, sumandum, sed,
aristiori sensu, pro cognatis. Nam tribiu, quae duodecim era ni, per quae etiam per c λtis Hellenistis, denotari solet. Ubi vero pro pana, Σ, ut heic, cpυλὴ substituitur, non trial um ea notione , sed --τεγάν σιγωμου , familiam Cognatio nem seu gem sanguine proximum, iat alibi non raro, significat. Aliter sane nepos ex filia in aliam tribum collocata, avo, sine liberis defuncto, succedere nequibat. Quod vero de filiabus in κλ εριο helcha bent Viri Magni, id est, eis quae haereditate beatae erant , quales Zelophchadi; ac si ad ejusmodi duntaxat filias lex illa Nuptiarum attinuisset, uti similis lex olim, apud Athenienses; id a Magistris agnosci nondum comperio. Quin nec locus ille Epiphanii in haerest Antidi comaria nitarum lib. iii, haeres. 78 ad hanc rem mihi omnino videtur spectare. Verba ibi fiunt de Nuptiis Iosephidc B. Virginis. Et adjicitur κλ ρ- ἐις Δαγκαπιν ν ἀ 'Lυ μειν, qu dvertendum vult Vir quidam summus, pinm jura haereditatis quam possidebat, eo ipsim adegusint, ac si filiam eam fuisse επίκληρον, seu, cui haereditas obtigisset, ibi innuerat Epiphanius. Certe in illis verbis nihil videre queo, praeter praestitutam a providentia divina , quae falli nequit, sortem, qua Iosepho conjunista est. Nec de haereditatibus aut earum jure locus ullatenus est capiendus. Unde dia recte sane Dionysius Petavius vertit, quo istamsertis necessitas ad Ac rat. Id quod firmatur verbis ejusdem patris paulo post in ea de Ira
haeresi sequentibus, αλλα - τ οικονομο -τκληρον - αγματα, quod recte etiam Petavius; sed, quod Providentiae rati postulabat, ea rebin est sors atque conditio tribsta. Non magis illic
tu juxta necessitatem 1 num conje far pro viduis es cael Abu , in triabii ura Z VP , in virgines in templo, erc. accepit, juxta sortem, San iam Virginem Mariam. Ubi manifestum est ad haereditatis rem
neutiquam Omnino attinete. Sed quid interιa est illud Raphaciis
75쪽
Angeli ad Tobiam eap. vi, ubi monet de Sara unica Raguelis filia gehaerede, & de futuris Tobiae cum ea nuptiis, eo quod contribules. fuerer juxta lid quod Tobit pater antea cap. iv, ii, in mandatis
ζειν η - α ανθρωπον, quoniam sito staguelam ea, viro abi=mmme isto rum, juxta Legem Mosis, aut reum sane fore myrru, quia ad te atriuet haereditarem accipere potius,quam assabum quemcunque.
M εκ ωους άυτῆς : loquartis ea , ut tibi in uxorem detur, qu mam ad te attinet haeredit, ejus, es tu sobu es ex bim genere. Atque haec sub Nebuchadnezaris aevo collocantur. Ideo etiam interdictum de mutuis tribuum nuptiis tunc in usu obtinuit. Nec quin obtinere debuisset, dubitare solent patres Christiani. At quomodo Tobias solus ex Sarae genere, qui patruos habuit, praeter Achia charum dc Nanam patrueles, ut habetur cap. xi. i'. dc 88 Quanam ratione haereditas Sarae ad illum ante ali zs a itinuit ὶ Et ubinam morte plectendus, qui in legem illam de nuptiis filiarum commiseriti Vulgatae haec fere desunt. In eorum loco legimus; Di hic Rara i n miue piis propinquus de tribu tua, cae hic habet iam nomine Saram. Seianeque masculum neque jurminam utam habet aliam. Tibi d. Hur omnis substantia eis. Et oportet eam te accipere in conjugem. Pete ergo eam a patre buo abit tibi eam in uxorem. Atque haec moribus Ebraeorum satis sunt consona; sic tamen, ut illud, Tibi debetur omnis su stantia ejus, dc oportet eam te accipere in uxorem, hoc tantum innuat, lita demum deberi substantiam, si eam, utpote haeredem patris uni .cam, accipiat in uxorem. Binae sunt item Tobit Editiones Ebraicae Pauli Fagii altera ,altera Osuualdi Schreckensu Asi; satis invicenia,
lueris, loquemur cumpatre ejus, o dabis tibi eam in uxorem. Tibi senim idonea es, o tibi est jus propinquitatis De redemptionis. Ertu uni inesti ius, utinum a filia. Et paulo post, IN '
76쪽
guelpaterflueta jurari se non daturum eam viro arimo , qui non si ι de familiasua, juxta legem Mos, ain dedit ei de haereditate sua es de omni is quae pvidet. scii rec ei uch sit Codex ad eundem fere sensum, sed brevius cille. At nec jur enti Raguelis, nec luris propinquitatis seu redemptionis mi init. Certe n, Nan udet: seu jus propinquitatis sive re emptionis, legem illam Levitico xxv, is, de haereditatibus, quae venduntia , a Susanguineo redimendis, proprie attinet; de qua, supra cap xv. 1tque in hisce plane haeremus. Nec opem afferunt interpretes aut Tireologi, qui de libri hujus loco in Scripturis Canonicis disputanta .
Distinctio quadruplex G Regulae, quibus Magi ri totam ser-
me successsionis materiem , qua ex iure sanguinis seu Maritalipendet, compleritantur. HI sce ita expostis, facilius intelligitur distinctio illa quadruple X,
atque Regulae seu Axiomata sive Fundamenta, quibus univer sam fere rei haereditariae materiem breviuscule comprehendunt Ma pistri. Distinctio habetur in Misina tit. Buba Bathra, cap. V UI3
μeris, a quibus haered tas inpicem defertur. Sunt, qui succedunt,a qu ια. haereaeitvi in picem dion defersuri Sunt,a quibus hareditas defertur, sed non invicem succe unt. Emunt demum, qui nee succedunt,nec haereditatem invicem transmittunt. Tui succedunt ut haereris, a qui urettam haereditas invicem defertur, hi sunt. Pater Meris, tiberipatri, πfratres ex pat esucce uni ut haereris, ait ab eis hareditas vicissim δε- fertur. Vir Matri uae, Maritψ item uxori, e ororum meri succedunt veluti fratri ut haeredes ejus. Sed ab eis haereditas inpicem non defer
77쪽
tur. Tamina autem adflium suum, uxor ad fratres matris qitando ipsis moria is sine posteris, haereditas per eorum patretria, haeredem proximum, qui in vivis esse desit, ad matrem uti patris eo rum haeredem, adeoque ad ejusce liberos deveni C haereditatem trahiss mittunt,sednon invicem non avunculi nepotibus suis; quibus sin posteris destinctis, ipsorum pater atque ita alia familia haeres )jucce--nt. Fratres demum ex matre, seu uterini, nec succedunt, nec haered ratem invicem transmittunt. Regulae seu Λxiomata sive Fundamenta, quae diximus, observantur absose Maimonide in exegesi Misnarum,. ad citatum titulum & caput. Tria docet ille fundamenta sive . TU,U pM, uti vocat ipse,quod idem sonat, quibus tota successionum inter Consanguineos materies subnititur. Primum est,
nudata an N N I TU 'n I vn Tr. Omnis legis αι hares, sin ripis sit, succedit ipse; si mortuin, ita sit haereditas haeredum illius , ut ipse Uimetur ac si defuncti, de cu in boηis habetur quasio, personam i dueret. Tertium est; ἡκN p VP nrapa p. z 27 et: ntan Mascus praeferuntur seminis , ubi pari a defuncta gradu distant. Veluti filii filiabus, sororibus fratres. Nam alias sere huic fundamento derogat,&smul explicat secundum. Et adjicit ille Moses dehisce; ' V tan Σ' pM. V tan'za Atqκe ex hi j e tribus fundamentis pendet to uisitis, trum quis jureho uario succerit, necne.
Successionis in Servos cc Ancillas Iura, quae diximus, successionis tam in personis, quae servi essent in
Gentilibus in servitutem redacti, quam in Rebus pariter obtinebant. Etsi foeminas sive haeredes sive alias , Ancillas tantum , no servos, sive Gentilibus si ex Ebraeis, possidere, honestatis causa, iebant. Quadere Maimani des halacha Abdim cap. i.&rX. At ve
78쪽
ro servi Ebraei tantum ad filios defuncti, non ad filias, fra tres aliosve haeredes transmittebantur. Maimonides halach. lam citata cap. n.
tuis fuerit dominiu, cs reliquerit prolem masculam, e erylet servus Ebraeus ) vique in finem sexennii, aut annorum in quos vendidit hiaraum, aut usque ad tempto Iubilaei, aut usque dum ex leges redemerit. Ceterum si non reliquerit prolem masculam, σν- e modi pro manu misso habendis. Neque enim ferri et filiae aut fratri, nedum haeredibus aliis quibuιcunque. De sumitur ex Gemara Babylonia ad tit. Κido- schin cap. I. fol. i7. b. ubi legitur etiam de Ancillis jus Reeessioni,
tio es Rabbinorum, servum Ebraeumservitutem debere quidem silio, non filiae, Ancitam pero Ebraeam neque filio neque filia. Id ipsum habetur in Gemara Hierosolymitana ad tit. Si doschinea p. i. halach. a. f. 19.eol. 3. ubi etiam adjicitur, quorundam sententiam fuisse, neutrius generis haeredem,si ve in servos, sive in ancillas Ebraeas staccedere debuisse. Leges sacrae, quae huc potissimum spectant, habentur Exod. xxi. 1. dc Deuterono m. xv. I 2. Verba posteriori in loco sunt, Inn σδεννiet tibi sexennnio. Quae interpretantur per N, Tibi, non vero haeredi. Atque interea ipso Tui nomine filium satis comprehendi volunt, quia is ita succedit D N D nn nice seu Deo patris, ut veluti pro eodem seu ejusce parte fuerit sumendus. Ut fere liberos ante emancipationem το F-Jρος in Ethicis dixit Aristoteles. Unde item a junt seu adjici Gn PN 'n', m Nn IN N' . n , ut includeretur 'hu, frater vero exciperetur, uti& haeredum ceteri. Ita in Gemarae Babyloniae loco citato.
CAP. XXI. De successionis a cognatione speciebus, Regula rumo,
quas diximus,seu Axion turn usu co τῆ
reditaria Terrae ero imisue distributione.
79쪽
OMnes fere dictae successiones species a sanguine pendent, &gularum illarum seu Axiomatum usus cernitur in haereditaria Terrae promisi e distributione, quae autoribus ex jussu Numinis, M se, Eleazare Pontifice, Iosea, Synedrio Magno, ac singuIarum tri buum principibus,tacta est. Exclusis ab expectata haereditate di moriste sublatis, ex senteistia sanctis limi Numinis, cunetis, qui ex AEgypto exierant dc vigesimum aetatis annum compleverant, praeter Iositam&Calebum, de ea re historia est Numeror. xiv. dcxvi. dc Deuterqti. xxx lx, r. novatur in planitie Moabitica capitum recensio, omnium scilicet Maseulorum, qui ejusdem aetatis. Summa jam erat sexcenti es mille praeter mille septingentos ae triginta ; praetermissa tribu vitica, cuius locum ita supplebat Iosephi tribus in binas, Mana REphraim, divisa, ut etiam sine illa ceterae recte satis duodecim i*pestarentur. De hisce Numer. xxvi, I. Vis divideraWr rerra inae tem P n juxta numerῶ Nominum. M ori augebi moreἀtatem suam, D' Minori minorem dabu portionem. Unicaeis ἀ- λων boeditin juxta Numeνῶμώm.Grte tamen ἀνώα- terra. σ cundum nomina ιν ibusi patriam suorum, id est, hareditatem accipient. Sortu Iudicio dipidetur bareditas ilB- -- ιν multos caepiuι . Distributio postmodum facta est eis qui reee filii sint si ve juxta cognationes suam, quod idem ea secundum nomina tribuum patrum suorum. Vide sis Iosiae xvi,& sequentia. Minores. qui vigesimum no compleveram annum quando ipsa recensio fiebat, participes distributionis hujus no . , omnino fuisse, ajunt, tametsi eandem attigissent aetatem an
distributionem factam ; eujus generis multos fuisse palam em ti Sed minoribus illis postea , uti majorum haeredibus , posses Mones pro comationum suarum jum obveniebant. Quod ipsum dicendum de linis, quibus in tinnsione ili' Urs non erat .
Neque Zeloph di filiae, ut reeensionis illius mirim qua sed ob impatris personam, succestae; ta quibus fusius ins
Distributio vero autTribuum erat,seu Corporum hae editatum
Ddecim, quibus sin uia tribus ditabantur, aut singui litum portis 'uae tribuun ii ul--assim di istur iamiliis ac capiti,
80쪽
& Iosua enarrantur, compluria habes in Josepho Archaeolog. v.cami Gemara Babylonia ad tit. Eaba Bathra, cap. viii. fol. Ira. & in Magistris ad Numeror. xor, N ad Josuam. ut Christianorum commentarios praetermittam an quibus potissimum consulas, ad Josuam Nicolaum Serrarium,&Joannem Drusiium ad difficiliora loca Numeror. cap. cxviii. In portionibus autem tribuum assignandis,ratio habebatur non solum personarum numeri, sed & locorum seracitatis, praeter aestimationem eam, quae tantummodo mensura dignosci potest. Unde pauciora iugera pro ratione capitum in agro Hierosolymitano, solo uberrimo, veluti Beniam initicae tribui, quam ubi minus serax erat tellus, as signabantur. de qua re vide loco citato Iosephum,ubi fuiss est η μετρῆους τους κληρουςfortitionem factam a pretio magu, quam amensura. Et pectillaris erat de Finibus
Tribuum regundis,adeoque de iure illo quo sua cuique tribui haereia ditas decisione finali addicenda erat, cognitio amplis limi Senatus sive Consessus Magni Lot. virorum, idque in prima Telluris distributi ne,quod a Rabbi Henare animadvertitur ad illud Misnae tit. Sini se in c. I. 8'v'I Vzz- UIUI N'I,N-μrunt sententiam de Tribu alibi, quam in Consessis Magno Lur. virorum
Locus est in Gemara Babylonia ad dictum tit. sol. 16. a. Id vero in libris de illo Consessu, fiasius explicamus. Quod ad personarum seuCapitum uniuscujusque tribus numerum,atq; distributionetq/ius Emm attinet; Cum ex divino praecepto universis illis Gi N.
in Numer. xxvi, recensitis, distribuenda esset tellus juxta numeru- nominum eortini, ita tamen, ut secundum nomina tribuum patrum βο- irum haereditatem cernerent, & praeterea inter multos spaucos divisio
feret, dem ori numero augeretur haereditas, minueretur haec ita interpretantur Magistri, ut singulis cujusque tribus capitibus ex iam dicto numero ratione itidem feracitatis terrae ac sterilitatis habita aequales portiones primo, post tribuum ipsarum portionum assignationes, distribuerentur, ac si in capita successum fuisset, seu secundum numerum nominum suorum; de vero ut statim unaquaeq; similia adparentes, qui ex AEgypto exiere.sed decreto divino sublati sunt, retrospiceret, &ad eorum nomina, ac si ii vivis filissent, haereditatem seu possessionem suam sursum ferret,atque ita dein retaret deorsum, ut possessio, quae primo fuerat in Ca-